Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

Emma B

Emma B

16-02-2009 om 12:55

Partner en kind alimentatie, wat is normaal?

Ik stel deze vraag voor een vriendin. Zij is op het moment aan het daten met mannen in onze leeftijdscategorie (40-50) en loopt tegen mannen aan die soms bijna de helft van hun inkomen aan een ex-partner kwijt zijn.
Aangezien wij hier helemaal geen ervaring mee hebben (de meeste van mijn vriendinnen zijn nooit getrouwd geweest, niet samenwonend en wél een full-time baan) vroegen wij ons af wat eigenlijk normale bedragen zijn?
Zo heeft zij nu een man leren kennen die 700 euro voor 1 kind per maand moet betalen en een partner die nóg meer wil hebben. En een man die de hypotheek voor zijn huis moet betalen waar hij niet meer in woont, maar waar zijn expartner woont en verder alle kosten voor de kinderen betaalt en dat loopt naar 2000 euro per maand, alles bij elkaar?
Ik ben heel benieuwd of dit een gewone gang van zaken is.
Is dat normaal?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Truus

Truus

16-02-2009 om 13:11

Normaal

Uitgangspunt bij partneralimentatie is dat beide partners ongeveer hetzelfde bedrag per maand te besteden hebben. Als voor de scheiding maar 1 persoon werkte, is dat dus de helft van wat daarvoor te besteden was. Mijn partner betaalt 1500 pa en 900 ka aan zijn ex. Zij is inmiddels bijna fulltime gaan werken, waardoor ze flink wat meer te besteden heeft dan hij. Wat ik verdien compenseert maar net de uitgaande alimentatie.

Truus

Truus

16-02-2009 om 13:24

Nuancering

De alimentatiebedragen hangen natuurlijk af van je draagkracht. Iemand die 2000 euro kan betalen verdient daar dan ook naar. Maar het is wel zuur voor de nieuwe partner. Het is toch een behoorlijke maandlast en minder werken zit er dan niet meer in.

Luxe leven voor de scheiding

bij KA wordt uitgegaan naar de levensstandaard van het kind voor de scheiding,als het kind op verschillende dure clubjes zit,en gewend is aan 4x per jaar op vakantie,plus het is gewend om merkkleding te dragen,dan gaat het geld na de scheiding ook daar aan op.
ik vind het ook heel erg veel geld,maar als papa 5000 euro netto verdiend p/m ,dan is het wel in perspectief.

Wisselt

Over alimentatienormen kan je boeken volschrijven (en dat gebeurt ook), ik denk dat dit: ""itgangspunt bij partneralimentatie is dat beide partners ongeveer hetzelfde bedrag per maand te besteden hebben" wat kort door de bocht is.

Verder is het zo dat als de alimentatiegerechtigde meer gaat verdienen de behoefte aan alimentatie afneemt, dus dan kan de alimentatie in principe worden verlaagd. Alleen: degene die betaalt moet daar wel achteraan gaan.

Je kan niet zomaar zeggen of iets 'normaal' is als je maar een deel van de helft van het verhaal hebt, dus op basis van de gegevens die jij aanlevert, Emma, is er weinig zinnigs op te merken. Ook al niet omdat je bij alimentatieberekeningen meestal van bruto bedragen uit moet gaan.

Kijk anders eens in de rubriek Alleenstaand Ouderschap, waar alimentatievragen met grote regelmaat terugkomen.

Groeten,

Temet

Lys Lionne

Lys Lionne

16-02-2009 om 16:05

Helft?

Als mijn man de helft van zijn salaris aan alimentatie zou moeten betalen, dan zou hij zelf dik onder het minimum inkomen zitten... Is er niet gewoon een bepaald percentage dat daar voor staat dan? De helft vind ik echt buitenproportioneel veel namelijk.
Pffff, gelukkig hebben wij geen plannen in die richting!!

Tinus_p

Tinus_p

16-02-2009 om 16:50

Tremanormen

Lys Lionne:
"Als mijn man de helft van zijn salaris aan alimentatie zou moeten betalen, dan zou hij zelf dik onder het minimum inkomen zitten... Is er niet gewoon een bepaald percentage dat daar voor staat dan?"
Partneralimentatie bereken je (ruwweg) als volgt:
Neem inkomen van meestverdiener: Trek daarvan af: De bijstandsnorm (800 euro netto), woonlasten, premie zorgverzekering, en rente van schulden. Van het bedrag dat overblijft, is 60% voor alimentatie.
Als er kinderen zijn, wordt de berekening wat uitgebreider, maar het principe blijft bestaan.
Dit systeem heet 'tremanormen'.

Geld

"Zo heeft zij nu een man leren kennen die 700 euro voor 1 kind per maand moet betalen en een partner die nóg meer wil hebben. En een man die de hypotheek voor zijn huis moet betalen waar hij niet meer in woont, maar waar zijn expartner woont en verder alle kosten voor de kinderen betaalt en dat loopt naar 2000 euro per maand, alles bij elkaar"
Hm, klinkt in mijn oren als zieligdoenerij. Dat je vriendin daar niet gelijk op afknapt! Je moet namelijk niet vergeten dat zo'n verhaal maar vanuit 1 kant vertelt wordt. Misschien zijn het allemaal leugens. (De helft van je inkomen moeten betalen aan alimentatie lijkt mij wel heeeel sterk.)
Mijn tip naar je vriendin toe: ga niet verder daten met iemand die op de eerste date al zulk soort verhalen gaat vertellen. Maar zoek verder naar een vent die gewoon z'n zaken op orde heeft en het niet nodig vind om over geld te zeuren.

Gr. Poezie.

euro'tje

euro'tje

16-02-2009 om 20:02

Het is soms echt lager!

Mijn ex is expres 4 dagen gaan werken om mij minder alimentatie te hoeven te betalen. Ik heb hem uitgekocht met het huis, ben 32 uur gaan werken en hij betaalt voor onze twee kinderen, schrik niet, het wereldbedrag van 272,43 euro per maand. Da;s alles. Hij betaalt verder helemaal niets, geen t-shirtje, geen schoenen, da's mijn pakkie an. hij heeft zelfs een keer reiskostenvergoeding gevraagd toen ik wilde dat hij meeging naar de ouderavond: dat was een extra ritje en daar wilde hij geld voor.
Tjee, de helft van zijn inkomen, graag!

jopie

jopie

16-02-2009 om 20:12

Altair klasse!

Altair, jouw reactie is de enige juiste, klasse! En die van Poezie kan ik ook helemaal onderschrijven trouwens!

Tihama

Tihama

16-02-2009 om 21:48

Eindig

De parteralimentatie is eindig. Als je op je toekomst voorbereid bent, dan zul je dus per definitie aan het werk moeten gaan.

Ik vind het overigens niet verkeerd dat er fors betaald moet worden. Als je als partners namelijk van mening bent dat het voor de kinderen beter is als moeders thuisblijft, dan moet je ook voor die mening staan ná de scheiding.

Ik kan me jouw verbazing wel voorstellen. Dat had ik ook toen ik voor het eerst van iemand hoorde zo'n kapitaal aan zijn ex betaalde. Een ex die de hele dag thuiszat met schoolgaande kinderen. Maar we zijn inmiddels 12 jaar verder. Kinderen zijn volwassen, ma zit nu in de bijstand (inmiddels slecht bemiddelbaar qua leeftijd en werkervaring) en pa beschikt weer over zijn volle inkomen. Dus als je op je toekomst bent voorbereid, dan zorg je dat je dus wel gaat werken.

Tihama

Ander scenario

je zorgt dat je een andere kostwinner hebt vlak voor het aflopen van je partneralimentatie. En voor het opzoeken ervan heb je ook ruim de tijd tijdens het thuiszitten.

Ik heb afgelopen seizoen een tijdje getennist op mijn enige vrije dag (ik was de enige die werkt), ik ben nu compleet op de hoogte

Tinus_p

Tinus_p

17-02-2009 om 09:59

Alimentatie en thuiszitten

Tihama:
"Ik vind het overigens niet verkeerd dat er fors betaald moet worden. Als je als partners namelijk van mening bent dat het voor de kinderen beter is als moeders thuisblijft, dan moet je ook voor die mening staan ná de scheiding."
Dat is principieel prachtig, maar de meeste moeders met kinderen hebben daar niets aan. Alimentatie wordt namelijk 100% gekort op een bijstandsuitkering, en de soiale dienst wil je graag aan het werk.
Thuisblijven is dus pas een optie, als de alimentatie meer is dan de bijstandsnorm (en dan nog blijft t armoe). Een dergelijke alimentatie komt pas in beeld als de exman meer dan twee keer modaal verdient.
De vrouwen die echt profiteren van alimentatie, zijn juist de moeders die WEL werken. Die mogen namelijk zowel salaris en alimentatie houden, en samen met de alleenstaande ouderkortingen etc hebben ze netto een behoorlijk bedrag in hun portemonnee.
Meer principieel ben ik overigens voor een kortere termijn voor partneralimentatie, en het afschaffen van de indexering van PA. PA wordt dan echt een vorm van WW voor gescheiden vrouwen.

Tihama

Tihama

17-02-2009 om 10:52

Tinus

"De vrouwen die echt profiteren van alimentatie, zijn juist de moeders die WEL werken. Die mogen namelijk zowel salaris en alimentatie houden, en samen met de alleenstaande ouderkortingen etc hebben ze netto een behoorlijk bedrag in hun portemonnee. "

Goh, zo bezien is scheiden een best aantrekkelijk idee
Maar even serieus: is het nu zo dat PA betaald wordt aan degene die ook het meest voor de kinderen zorgt of is het puur een kwestie van meestverdienende?

Tihama

Tinus_p

Tinus_p

17-02-2009 om 11:18

Tihama

Tihama:
"Maar even serieus: is het nu zo dat PA betaald wordt aan degene die ook het meest voor de kinderen zorgt of is het puur een kwestie van meestverdienende?"
PA staat volledig los van kinderzorg. Ook een vrouw die nooit kinderen heeft gekregen, heeft recht op 12 jaar PA.

Zelf vind ik eigenlijk PA vooral van belang voor vrouwen van in de 50, die veel minder kansen hebben op de arbeidsmarkt.

Tihama

Tihama

17-02-2009 om 12:25

Achtergrond?

Maar wat is dan de reden voor die PA? Als er kinderen bij betrokken zijn, snap ik het namelijk nog.
Wat maakt dat er toch PA betaald moet worden als er geen zorg voor kinderen in het spel is?

Tihama

Sancy

Sancy

17-02-2009 om 13:19

Nuancering

PA geldt alleen voor 12 jaar als het huwelijk of het geregistreerde partnerschap langer dan 5 jaar geduurd heeft. Was je korter dan 5 jaar gehuwd dan geldt de PA maximaal voor een periode die gelijk staat aan de huwelijksduur.

Tinus_p

Tinus_p

17-02-2009 om 13:38

Onderhoudsplicht

Tihama:
"Maar wat is dan de reden voor die PA? Als er kinderen bij betrokken zijn, snap ik het namelijk nog. Wat maakt dat er toch PA betaald moet worden als er geen zorg voor kinderen in het spel is?"
Door het huwelijk ontstaat onderhoudsplicht. Die blijft 12 jaar bestaan na het einde van het huwelijk.
Dat is ook de reden dat herrtouwen of samenwonen met een nieuwe partner een abrupt einde maakt aan PA; dan heeft iemand anders de onderhoudsplicht overgenomen.

DE opzet van PA is dan ook behoorlijk archaisch.

Ellen Wouters

Ellen Wouters

17-02-2009 om 14:16

Tihama

"Maar wat is dan de reden voor die PA? Als er kinderen bij betrokken zijn, snap ik het namelijk nog.
Wat maakt dat er toch PA betaald moet worden als er geen zorg voor kinderen in het spel is? "

Het is nog niet zo lang dat vrouwen geacht worden zelf in hun onderhoud te kunnen voorzien. Vroeger was het de norm dat vrouwen stopten met werken als ze een verdienende partner hadden, sterker nog, in sommige functies werden ze automatisch ontslagen.
Daar waren de fiscale regelingen en uitkeringswetten ook op afgestemd. Raakte de man werkloos, dan hoefde de vrouw niet te solliciteren en kreeg het stel toch een uitkering.
Een vrouw die dan 20 jaar thuisgezeten heeft keldert na een scheiding in inkomen en het duurt jaren voordat ze met bij- en nascholing weer wat verdiencapaciteit heeft opgebouwd.
Voor oudere vrouwen kun je dus niet zo makkelijk zeggen "eigen schuld dikke bult, had je maar moeten blijven werken". Dat mochten ze vaak niet eens.

Voor de nieuwe generatie werkende vrouwen vind ik het ook onzin. Wie nu trouwt en aan een loopbaan begint weet dat ze dat moet bijhouden, anders donder je in een gat.

Groet, Ellen

liora

liora

17-02-2009 om 15:19

Stom van me

Hoi,

Dit lezende had ik dus moeten scheiden! Echt stom van me dat ik dat niet heb gedaan, dan zou ik met drie dagen werken echt veel geld hebben!!

Wat ik alleen niet snap, is dat gescheiden vrouwen vaak het hardste klagen over hoe zwaar het is 'de kar alleen te trekken' etc.

Liora

Ellen Wouters

Ellen Wouters

17-02-2009 om 15:27

Stopverf

De regeling dat meisjes economisch zelfstandig geacht werden te zijn (dus een eigen inkomen moesten kunnen verwerven) is meen ik ingegaan voor meisjes die in 1990 18 werden. Dat was vziw het sluitstuk voor wat betreft belastingen en uitkeringen.

Het ontslag voor getrouwde vrouwen die ambtenaar waren, is meen ik eind jaren '60 afgeschaft. Maar dat weet ik niet zeker.

Groet, Ellen

Ellen Wouters

Ellen Wouters

17-02-2009 om 15:29

Aanvulling

- Het ontslag voor getrouwde vrouwen die ambtenaar waren, is meen ik eind jaren \'60 afgeschaft. Maar dat weet ik niet zeker.-

Op internet vind je 1955 als einddatum, maar ik weet dat het in de jaren 60 voor sommige beroepsgroepen ook nog gebeurde.

Tinus_p

Tinus_p

17-02-2009 om 16:03

Verandert langzaam

Stopverf:
"maar over welke generatie vrouwen hebben we het dan? Niet over mij generatie van rond 45 jaar, want toen gold die ontslagregeling al niet meer."
Ik denk dat je t zo moet zien: Sinds 1945 zijn vrouwen langzaam steeds zelfstandiger geworden. Zo was het 20 jaar geleden ook veel moeilijker dan nu om een kinderdagverblijf te vinden.

Je kunt dat ook zien aan discussies op dit soort forums. Zo is er lang en veel gediscussieerd tussen werkende moeders en thuisblijfmoeders over wat 'beter' is -maar sinds een paar jaar zijn de tbm-ers in de minderheid.
Veel interessanetr -in de context van dit draadje- is dat sinds een jaar of 2-3 moeders eisen dat na een scheiding de vader omgang heeft met zijn kinderen. 'Vroeger' was de omgangsregeling alleen maar lastig voor moeders. ook dat hangt samen met het feit dat moeders werken en de zorg van hun ex voor hun kinderen goed kunnen gebruiken om te kunnen blijven werken.

Bastet

Bastet

17-02-2009 om 18:48

Klopt ellen

Klopt inderdaad,mijn moeder trouwde in '65 en werd dus direct ontslagen.Ze werkte op de boekhouding van een bedrijf.
Groetjes,Bastet

Marsudan

Marsudan

17-02-2009 om 20:26

Tinus

"Veel interessanter -in de context van dit draadje- is dat sinds een jaar of 2-3 moeders eisen dat na een scheiding de vader omgang heeft met zijn kinderen. 'Vroeger' was de omgangsregeling alleen maar lastig voor moeders. ook dat hangt samen met het feit dat moeders werken en de zorg van hun ex voor hun kinderen goed kunnen gebruiken om te kunnen blijven werken."

O ja, enerzijds heb je gelijk. Natuurlijk is het prettig om beiden na een scheiding de verantwoording te nemen voor je kinderen. Mijn eerste vereiste bij de (door mij aangevraagde) scheiding was dan ook dat ik wilde dat de kinderen hun vader genoeg zagen. De meest ideale situatie in mijn ogen was 50-50. Maar mijn ex is onzeker van zichzelf, ook gesprekken met familie, mijzelf en de mediator konden aan zijn besluit niets veranderen. Aldus zijn de kinderen om de twee weken een weekend bij hem.

Ik hoef geen partneralimentatie - ik werk 4 dagen in de week - en voor de kinderen betaald hij het minimum (bijna 300 euro per maand voor twee kinderen).

Ik heb wat kinderopvang betreft mijn zaken tot nu toe redelijk goed voor elkaar. Zoals het er nu voorstaat, is dat ook in de vakanties zo (als ik niet vrij ben). Maar de afspraken die in het convenant staan, over de vakanties, worden nu al door ex bestreden (want hij krijgt het niet voor elkaar, volgens eigen zeggen) en daar word ik -voor de kinderen- erg verdrietig van.
Groetjes, Marsudan

Pieke

Pieke

17-02-2009 om 20:55

En toch

Ik begrijp best dat anderen de dingen anders regelen dan ik. Maar ik krijg echt plaatsvervangend de kriebels van dit draadje. Ik moet er niet aan denken dat ik na de scheiding financieel afhankelijk ben van mijn ex. En net zo hard moet ik er niet aan denken dat ik na de scheiding voor zijn hachje zou moeten zorgen. Gelukkig denken we er allebei zo over.

Maylise

Maylise

17-02-2009 om 21:20

Moeilijk inderdaad

Ik vind dit soort bedragen ook erg hoog maar weet natuurlijk het inkomen van man niet.
In principe vind ik PA ook overbodig. Ik kan me voorstellen dat het voor oudere vrouwen inderdaad anders werkt. Vrouwen die nu 60,70 of ouder zijn hebben vaak niet dezelfde kansen gehad en hebben geleefd in een tijd dat buitenshuis werken voor moeders veel minder gewoon was.
Alleen ik snap niet dat een gezonde vrouw niet in haar eigen inkomen kan voorzien. Voor de kindjes moet natuurlijk betaalt worden maar dat is een ander verhaal.
Zelf zou ik nooit afhankelijk willen zijn van een ex partner op die manier. Ik heb trouwens van mijn ex ook nooit een cent gezien, zelfs niet voor de kinderen. Misschien ben ik daarom ook gestelt op mijn financiële onafhankelijkheid. Ik heb er altijd voor gezorgd (met uitzondering van enkele jaren dat ik door omstandigheden thuis ben gebleven) dat ik voldoende verdiende om de kar alleen te kunnen trekken en dat ik een eigen spaarrekening heb op alleen mijn naam. Man begrijpt dat niet en is er nooit blij mee geweest maar ik heb die onafhankelijkheid nodig.
In elk geval vind ik PA in verreweg de meeste gevallen overbodig. Partner die drie dagen werkt tijdens het huwelijk kan na de scheiding ook fulltime gaan werken.
Ik geloof best dat de meeste mannen egoïstische rotzakken zijn die tijdens hun huwelijk het allemaal wel best vonden maar uiteindelijk heeft de vrouw ook mede die keuze gemaakt om te stoppen met werken of parttime te gaan werken. Ik weet dat dit niet altijd op een even eerlijke manier gebeurd en dat veel mannen net doen alsof ze absoluut niet minder kunnen werken zodat toch uiteindelijk de vrouw maar weer de zorg voor de kinderen op zich neemt.
Maar toch ben ik tegen PA. Het zou gewoon moeten zijn dat elke volwassene zelf in zijn onderhoud voorziet. Een systeem als PA zorgt voor een afhankelijkheid van ex partners na elkaar toe en helaas is dat meestal de vrouw die afhankelijk is of denkt afhankelijk te zijn. Dit is maar een klein radartje van de patriarchale samenleving waarin we leven maar het zou mooi zijn als er een mentaliteit zou bestaan waarin het als normaal wordt gezien dat een gezonde volwassene voor zichzelf kan zorgen.

Maylise

Eens met maylise

Alleen ik snap niet dat een gezonde vrouw niet in haar eigen inkomen kan voorzien.

hier sluit ik me bij aan,PA vind ik volkomen overbodig.
wel vind ik het belangrijk dat beide ouders voor hun kinderen gaan zorgen,zowel financieel als praktisch.

Marmar

Marmar

18-02-2009 om 02:01

Wat ook nog kan.....

Stel, man werkt en verdient als een tierelier maar hij is gescheiden en betaalt zijn ex en kinderen een ruime alimentatie. Daar heeft hij niet echt moeite mee maar ergens knaagt het toch. Hij ziet de kinderen maar 1x per 2 weekenden, voor de rest bestaat zijn leven uit werken, eten, slapen, opstaan en vooral geld verdienen. Want hij moet de kost verdienen voor zijn ex-gezin, alleen het gezinsleven maakt hij niet meer mee.
Dus man vindt zichzelf toch wel eenzaam, snakt naar een maatje en gaat op zoek. Hij past er alleen voor om (weer) gezien te worden als vnl kostwinner met veel inkomen. Wat doe je dan als je zo'n man bent en je hebt een 'date'? Een van de eerste vragen om elkaar te leren kennen is 'wat doe je voor werk'? Eigenlijk kan dan iedereen wel een beetje inschatten wat voor inkomen dan de man heeft. Dus hij doet aan 'downgraden'. 'Lijkt misschien wel een leuk inkomen maar de helft gaat naar m'n ex.' Zo, de fortuinjaagster heeft geen interesse meer.

Uitvreterij

"Een ex die de hele dag thuiszat met schoolgaande kinderen. Maar we zijn inmiddels 12 jaar verder. Kinderen zijn volwassen, ma zit nu in de bijstand (inmiddels slecht bemiddelbaar qua leeftijd en werkervaring) en pa beschikt weer over zijn volle inkomen. Dus als je op je toekomst bent voorbereid, dan zorg je dat je dus wel gaat werken."

De dames in die situatie die ik ken zorgden gewoon op tijd voor een goedverdienende partner, zodat ze lekker konden doorgaan met thuis zitten en uitvreten.

Ik snap dus werkelijk niet wat kinderen van gescheiden ouders aan een thuisblijvende moeder hebben. Wat leren ze daar van? Dat je niet hoeft te werken om toch onderhouden te worden of zo?

Bastet

Bastet

18-02-2009 om 13:10

Sla wassen....

Arme mannen die ook nog iets moeten doen na zessen?Hemel,we hebben er allebei een dag opzitten om 17.30,dus doen we alles wat nog gebeuren moet,gewoon samen.Ik ben hier ook de hele dag in de weer met huis,tuin,drie kinders,huisdieren en acht terraria.
Dus de één kookt,de ander ruimt de keuken op,etcetc.
Bastet

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.