Kinderen met taal/spraakproblemen, opnieuw draadje

Stotteren.....

Jessica,

Je vroeg me of ik nog meer herken in Jonathan. Ik heb je vorige berichtjes wel gelezen hoor, maar ik herken inderdaad in grote lijnen heel veel.

Ik heb de laatste weken opgemerkt dat Jazz steeds meer, erger is gaan stotteren. Hij deed dit al, zeker om op bepaalde woorden te komen en natuurlijk om de zin in zijn hoofd te vormen, die hij wil zeggen. Alleen nu lijkt het steeds meer en meer op "echt" stotteren te lijken. Ook met korte woorden, die hij heel lang kan uithalen. Bijvoorbeeld bij de volgende zin. Mamma, iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiik, ik, wille een boterham.

Ik ga hierover volgende week eens op school een gesprek aanvragen. Ik ben benieuwd naar hun bevindingen en of het bij hun ook is opgevallen.

Groetjes Annelies

Net nog een voorbeeld.....

Jazz, waarom drink je je fristi niet op?

Jazz: "diediedie, die fristi is raar...."

(haha, dat die fristi raar smaakt is logisch het is nl. yogidrink (drinkyoghurt), ik wil af en toe eens iets anders proberen, nou maar hij proeft het echt. Ik kan 'm niet voor de gek houden.)

Ik kan er niets aan doen, maar dat stotteren. Ik kan er niet omheen. Mijn man valt het niet op, maar die hoor ik de laatste tijd wel steeds vaker zeggen. Jazz, rustig praten, pappa heeft alle tijd om te luisteren. Dat zegt pappa dus, als Jazz stottert, dat valt mij "wel" weer op.

Moest, even m'n ei kwijt.....

Afspraak op school gemaakt...

Gaan het op school verder bespreken, met juf en logopediste.

Jessica, nog bedankt voor de tips!

Ik hou jullie op de hoogte.

Gr. Annelies

Dysfasie

Hallo Zofia,

Hebben jullie al eens aan dysfasie gedacht?

groet, Will

Hallo will,

Ja, maar Roma is ook op andere gebieden achter. Ook haar grove motoriek, en ook in haar spel.

Ze praat ondertussen wel wat meer, maar de uitspraak is nog steeds erg slecht.

Wij snappen vaak niet wat ze bedoelt. Maar ze maakt wel zinnetjes zoals: Roma wil soep. (homa hil sjit).

Ze is in september bekeken door professor Smeitink, een kinderneuroloog die zeer gespecialiseerd is in stofwisselingsziekten bij kinderen.

Alleen bekeken, want het consult was eigenlijk voor mij. Aan de hand van mijn verschijnselen, het familieverhaal en de uitslagen tot nu toe, is hij overtuigd dat ik cpeo heb.

Hij vermoedt zelfs om welk gen het gaat. Dit wordt nu getest. Als het inderdaad dit gen is, dan betekent dat, dat Roma (en mijn andere kinderen) 50% kans heeft op deze aandoening.

Deze achterstand past daar helaas in. We moeten nog wachten tot april op de uitslag van het dna... nog meer geduld..

Groetjes, Zofia

Dat is wel eens ter sprake gekomen...

Will,

Dysfasie is ooit wel eens ter sprake gekomen. Ik herkende toendertijd sowieso heel veel aspecten van dysfasie.

De laatste tijd spreken wij van een "verbale dysprasie".

Heb jij ervaring met dysfasie?

Gr. Annelies

Zofia!!! o.t.

Lange tijd niets van je vernomen! Is inmiddels jouw kleinkind al geboren???

Gr. Annelies

Een kleinzoon!

Hee, Annelies!

Jaah! Hij is er inmiddels! Onze kleinzoon heet Fabian en is een prachtig kereltje! Het was een heel zware bevalling (o.a. totaalruptuur)en mijn dochter begint nu weer een beetje op haar pootjes terecht te komen.

Groetjes, Zofia

Annelies,

Als ik 80 dagen teruglees, zie ik dat ik dit draadje verschrikkelijk verwaarloosd heb! Ik dacht al lang gepost te hebben dat ik oma ben geworden en hoe het nu met Roma gaat! Op de een of andere manier heb ik ook de uitslag van jouw dna op md gemist? of heb je hem nog niet gehad?

Groetjes, Zofia

Zofia goed nieuws!!! (o.t.)

Hee Zofia,

Allereerste mijn goede nieuws!!! De uitslag was goed, ik heb de ziekte niet geërfd.....pfffff!!!

Ten tweede VAN HARTE GEFELICITEERD MET DE GEBOORTE VAN JOUW KLEINZOON... Leuke naam Fabian! Ik hoop inmiddels dat jouw dochter met de dag opknapt. Pffff, wat een bevalling zeg.

Het laatste nieuws hier heb je waarschijnlijk al gelezen.

Groetjes, Annelies

Pfff!

Hè! Wat een opluchting! Niet alleen voor jou, maar ook kijkend naar Jazz. Pfff. Wat zal je in de zenuwen gezeten hebben!

Zofia

Zofia (o.t..)

Ja, toch wel, achteraf!! Toen de uitslag werd gegeven moest ik inderdaad wel even slikken, ik heb mij onbewust toch wel zorgen gemaakt. Toen de spanning er eenmaal af was, kon ik het ook bijna niet geloven.

Eventueel wil de afdeling "genetica" mij wel verder helpen om Jazz eens neurologisch te laten onderzoeken. P en ik denken hierover nog na.

Annelies

Positief gesprek op school

Gesprek gehad met de logopediste van school (zij kent Jazz nog niet zo lang). Op het gebied van het stotteren is een plannetje gemaakt. Er wordt hier nu beter op gelet (ook in de groep) aan de hand van een checklist, ze zitten er boven op!

Verder is de school van Jazz nu druk bezig met de herindicatie. Ik zou heel graag willen dat Jazz nog enige jaren op deze school mag doorbrengen, maar goed, eerst rustig de uitslagen van de testen afwachten.

Annelies

Laag pitje

Ha Annelies, fijn dat jullie zo'n positief gesprek hebben gehad op school. Het taalprobleem van Jonathan staat op het ogenblik wat op een laag pitje, omdat we ons eers op de groeihormoonkwestie hebben gericht zoals je boven kan lezen.
De 28ste zullen we een evaluatiegesprek hebben en dan wil ik weer met een logopedist aan de slag, want het duurt me allemaal te lang en ik begin heel erg een kastje-muur gevoel te krijgen.
Met Jonathan gaat alles goed behalve zijn taal en daar moet dus nu weer wat harder aan gewerkt worden. Tuurlijk hij staat niet stil, er blijft een vooruitgang te zien vergeleken bij waar hij was. Alleen is die vooruigang langzamer dan de taalontwikkeling van zijn normale leeftijdsgewoonten en dus raakt hij in weze verderop.

Het probleem is dt hij door zijn intelligentie niet goed in het hulpplaatje past. Kinderen met taalproblemen krijgen in deze fase hulp met schoolwerk, maar dat heeft hij helemaal niet nodig. Hij beheerst de stof van groep 3 allang en als ik niet uitkijk werkt hij tijdens zijn huiswerk zo het boek uit. De gesubsideerde hulp is hier gericht op het handhaven in de klas en tussen leeftijdsgenootjes en dat gaat hem uitstekend af. Ik weet alleen zeker dat hij in groep 5 problemen gaat krijgen als hij voor die tijd niet leert om een verhaal met begin en eind te kunnen houden. Ik ben bang dat als we NU niet beginnen daaraan te werken het over twee jaar af zal lopen dat hij niet meekomt. Dat hoeft hij dan ook niet, want hij heeft immers een erkende handicap en kan dus vervolgens op een individueel lager niveau meehobbelen. Dat vindt ik zonde voor een kind wat juist potentieel een hoog niveau in zich heeft.
Het systeem: eerst verzuipen dan pas hulp, werkt tegen Jonathan en daar zal ik dus de volgende maand mijn tanden in moeten zetten. Ik hoop dat ik te pessimistisch ben, maar de ervaring leert dat vanwege financiele kwesties de hulp voornamelijk wordt gereserveerd voor kinderen om tot een laaggemiddeld niveau te komen en niet op hun eigen potentiele hoger dan gemiddeld niveau te bereiken.
Groetjes Jessica

Jessica

Ik heb je bericht gelezen en begrijp 't helemaal. Wat kunnen dingen toch dubbel zijn!

Je hebt in ieder geval je strijdplan al klaar, begrijp ik. Ik hoop natuurlijk ook dat je te pessimistisch bent, maar vaak heb jij het dan ook wel bij het rechte eind. Begrijp ik het goed, dat je eventueel plannen hebt om zelf maar weer een logopedist(e) in te schakelen om de achterstand niet nog groter te laten worden?

NB: Ik blijf ook hierboven meelezen!

Groetjes, Annelies

Even een inbraakje met een vraag

Onderstaande vraag heb ik gisteren bij dreumestijd gepost, maar bij nader inzien denk ik hier meer antwoorden te kunnen krijgen.
Ik heb een kind van 2,5 jaar dat nu (pas) begint te praten. (ik post de vraag hier omdat de meeste beginnende praters jonger zijn) Nu valt het me op dat een nieuw woordje even goed gezegd word en daarna verdwijnt het, of het wordt onverstaanbaar. Bijv. eerst kon hij "dag" zeggen en daar is nu "die" van over gebleven, en "auto" werd na een paar dagen "atte".Al met al is er nog niet een woordje dat gebleven is,( ook niet nee, ja of papa ,mama). Dit gedrag kan ik me van de andere kinderen niet herinneren. Komt het jullie bekend voor?

groet, Inaa

Schoolcrises

En dan toch , plotseling, volledig onverwacht kregen we afgelopen maandag met een schoolcrises te maken. Jonathan heeft s'ochtends vreselijke buikpijn, kan niet naar school. Zodra besloten wordt om hem thuis te houden is de buikpijn acuut over. Aha, je voelt je beter, dus toch naar school en Jonathan heeft gelijk weer verschrikkelijke buikkrampen. De conclusie is simpel, er is een probleem op school.
Omdat onze ervaring is dat niks doen en er van uit gaan dat het vanzelf wel overgaat leidt tot een zich steeds verder terugtrekkende Jonathan, die niks meer wil hebben we hem dus toch maar thuis gehouden en geprobeerd om uit te vogelen waar het probleem dan precies zat.
Dat is geen makkelijke taak, want tot nu toe ging hij er met plezier naar toe op een paar episodes na en Jonathan zelf heeft verschrikkelijke moeite om uit te drukken wat hij voelt of vindt. Na lang vissen schrijft hij op een blaadje: "De school doet mij buikpijn. Het is niet alles deze clas." Mondelinge uitleg: "Op het bord schrijven en uitvegen. De juf schreewt. De andere klas geeft geen buikpijn, want daar zijn dieren en geen juf Cinzia".
O.K. de klacht van een schreewende juf hebben we al eerder gehad. Een keer bij het ophalen heeft juf Lucia me binnengeroepen, want Jonathan zat huilend in de klas en ze kon er niets mee en begreep ook niet waarom. Eenmaal binnen bleek dat Jonathan nog eerst zijn werkje wilde afmaken. Toen ze op normale toon tegen hem sprak beschuldigde hij haar ervan dat ze tegen hem schreewde en hij haar stem niet verdroeg. Beide konden we er niet veel mee. Ik heb Jonathan zo goed mogelijk getroost en gezegd dat we het thuis wel zouden afmaken en sinds dien had hij er geen problemen meer mee. Dachten we.
Nu is het juf Cinzia die schreewt. Ik probeer te achterhalen bij Jonathan wat er nou precies gebeurd is, wat hem zo aangrijpt dat hij er buikpijn van krijgt. Hij gaat echter verder over de dieren in de klas: er is een vos, beer, vogel, kikker, nijlpaard somt hij op. Wanneer schreewt juf Cinzia, probeer ik. Antwoord Jonathan: "Beer begint met een B en de vos begint met een D". "De vos begint met een V", verbeter ik automatisch, "maar schreewt de juf omdat er andere kinderen in de klas kletsen of tegen jou?" Nietus, gaat Jonathan door het lint. De vos begint met een D, DUH VOS herhaalt hij nog eens met nadruk. Er begint mij een lichtje te branden. Ja je hebt gelijk, zeg ik, DE VOS begint met een D en VOS begint met een V. Ja, knikt Jonathan, hij straalt weer, zijn wereld staat weer op zijn plaats. Zou dat de 'misdaad' van juf Cinzia zijn geweest? Het lidwoord niet meenemen in de benoeming van de beginletter? Jonathan wilde alleen nog steeds niet naar school.
De school ingeseint dat er problemen zijn en dat Jonathan niet meer naar school wil. En ze hebben gelijk een ontmoeting met ons ouders voor de volgende dag gepland zodat we het met alle leerkrachten inclusief rugzaklerares konden bespreken.
Uit dat gesprek bleek dat er wel meer van dit soort starheden van Jonathan op school zijn, maar dat de rugzaklerares die vaak ondervangt. Bijvoorbeeld een opdrachten vel met de titel Rechts - Links erboven wat vervolgens verdeeld was in een linkerdeel en een rechterdeel. Door de titel stond er echter rechts boven het linkerdeel en links boven het rechterdeel en dus weigerde Jonathan om de opdracht te maken. Nadat de rugzakleres de titel erafgeknipt had, doormi9ddengeknipt en er weer aan vast geplakt in omgekeerde volgorde zodat er Links - Rechts stond met het woord links boven de linkerhelft waren er geen problemen meer en maakte Jonathan de opdracht in 30 seconden.
Verder kwam er uit het gesprek dat Jonathan heel veel, heeeeel erg veel tijd nodig heeft als ze vak of oefening verwisselen. Bijvoorbeeld eerst lezen ze woorden van het bord af en dat gaat prima, Jonathan weet ze allemaal en beter en sneller dan de rest. Vervolgens moeten ze de op het bordgemaakte oefening in het schrift schrijven en dan duurt het tientallen minuten voordat Jopnathan er zelfs maar toe komt om een pen op papier te zetten, terwijl de rest al lang halverwege is. Als hij dan eindelijk begint gaat het in rap tempo en vaak is hij dan net op tijd klaar. Nu de oefeningen langer worden lukt het hem door zijn lange aanlooptijd niet altijd op op tijd klaar te zijn en dus sporen zijn juffen hem aan. We zijn tot de conclusie gekomen dat in die periode van ogenschijnlijk niets doen waarin hij kennelijk zijn gedachten verzameld en zijn werk probeert te plannen hij niet gestoord moet worden. Dat schijnt hij als schreewen te ervaren en dan raakt hij van streek.
Het is maar een hypothese, maar de enige , die we met z'n vijfen aannemelijk vonden. De juffen zullen daarmee rekening houden en vandaag is alles prima zonder buikpijnen verlopen.
Vanmiddag hebben we het overleg met de neuropsychiatrie en degene die eventueel in januarie de indicatie voor de rugzak moet verlengen. Door bezuinigingen proberen ze daar namelijk steeds in te snijden. Wat dat betreft kwam deze schoolcrises in ieder geval wel gelegen, want de juffen zijn er nu volledig van overtuigd dat dit kind het zonder een rugzak niet gaat redden en wij als ouders ook. Nu hopen dat we de commisie tegen hun bezuinigingsvoornemens (geen rigzak meer voor Jonathan volgend jaar) kunnen overtuigen van dit belang.
Groetjes Jessica

Ja inaa, heel bekend

Ja Inaa, die woordje weer vergeten komt mij heel bekend voor. Dat was even van de karaktestieke dingen van Jonathan's spraakontwikkeling. Het zoontje van Keverburg had dat ook. Lees mijn berichtje van twee jaar geleden en volgende(n) uit het archief maar eens: http://www.ouders.nl/cgi-bin/TMMforum/NFshowpost.cgi?thread=72752&forumsel=14&forum=14&post=1126416
Ik hoor deze ontwikkeling van 'woorden vergeten' steeds vaker bij kinderen die uiteindelijk verbale dyspraxie blijken te hebben. Ik kan je aanraden om je kind zo snel mogelijk te laten testen bij een audiologisch centrum. Daar hebben ze er tenminste echt verstand van en dat heeft het CB of een huisarts beslist niet en zelfs niet iedere logopediste is geschikt.
Als er werkelijke een adnormale taalontwikkeling blijkt te zijn dan kun je namelijk het beste zo snel mogelijk met logopedie beginnen om problemen in de toekomst te voorkomen. En als er niets aan d hand is, maar ze gewoon wat later is dan scheelt het je jaren zorgen maken.
Groetjes Jessica

Bedankt

Ik heb even je link gevolgd en teruggelezen. Ik ga dit heel goed in de gaten houden.

Inaa

Hoi Inaa,
Wat je beschrijft, komt me bekend voor. Ook mijn zoontje "verloor" woordjes, heeft heel lang (tot ruim na zijn 2e) in totaal maar 10 woordjes gekend. Af en toe kwam er een bij, maar viel er ook weer een af. Toen hij 2½ was, is hij getest, hieruit bleek dat hij een primaire taalstoornis heeft (wel taalstoornis, andere ontwikkelingsgebieden normaal). Gelukkig zijn we er vroeg bij en kunnen we nog veel voor hem doen. Inmiddels is hij onder behandeling.
Het is natuurlijk lang niet gezegd dat jouw zoontje ook een taalstoornis heeft, maar ik weet wel van de logopediste dat "woordjes verliezen" niet hoort bij een gezonde taalverwerving. Ik zou je aanraden om, zeker als je het nu al niet vertrowut, niet al te lang te wachten met onderzoek (mij zoontje heeft bijv. 3 maanden op de wachtlijst gestaan voor alleen het onderzoek, daarna volgde nog een traject van indicaties en weer een wachtlijst voor de behandeling). Kortom: je bent zomaar een half jaar verder en hoe eerder je begint, hoe beter (_als_ er iets aan de hand is natuurlijk). Mijn zoontje is onderzocht door Auris, waar ze zijn gehoor, verbale en nonverbale ontwikkeling in 1 ochtend onderzocht hebben. Daarna kreeg ik een uitgebreid adviesgesprek. Ik was er zeer tevreden over, ben er goed geholpen.
Succes!

Jessicah (ot)

Jessicah, ik ben geraakt door je prachtige beschrijving van het gesprek met je zoon, en de inzichten die daarin opwellen over hoe híj dingen ervaart. Bedankt, het helpt mij weer om 'nederig' te zijn in mijn oordeel over anderen. Je weet zo vaak zo weinig van anderen.

Inaa

Hoi,

Mijn dochter van 4,5 heeft verbale dyspraxie, waar anderen het al over hadden.
Wat jij van je zoontje omschrijfft herken ik van mijn dochter niet.

Mijn zoontje wordt eind febr. 2 jaar.
Hij zegt ook nog niet zo heel veel hoor.
Nu wel in korte tijd ineens boven de 10 woorden.

Kan maar zo zijn dat je zoontje wat later is.
Wellicht zijn oortjes nog eens na laten kijken.

Succes.
Groetjs Ya

Billy

Daarom schreef ik het ook. Ik denk dat het misschien wel voor meer meelezende ouders/verzorgers nuttig kan zijn om te weten dat vreemd/opstandig gedrag bij dit soort kinderen vaak een logische oorzaak heeft en niet zomaar een bui is. Het is alleen niet altijd eenvoudig om die oorzaak te achterhalen.
De rugzakcommissie is er tenminste van overtuigd dat Jonathan zijn rugzak mag behouden. Het enige wat nog niet duidelijk is is hoeveel uur hij zal gaan krijgen en daarvoor zullen nu weer andere test door de kinderpsycholoog worden afgenomen in januari.
Groetjes Jessica

anneque

Hoi, hoi,

Hoe gaat het nu met jullie?

Wat is er na het laatste adviesgesprek gebeurd?

Mag jouw zoontje ook naar een esm-school?

Groet, Annelies

Even voorstellen

hallo allemaal,

ik heb een beetje jullie draadje gelezen, niet alles even grondig, het is ook zoveel.
Ik zal me even voorstellen, ik heet Bianca en ik heb 2 kindjes, een van bijna 3 en een van 7 maanden.
Mijn zorgenkindje is mijn oudste, hij heeft ook een taal/spraakprobleem (anders zou ik hier natuurlijk ook niet posten )
Hij heeft een paar maanden geleden buisjes gekregen, maar de verwachte spraakwaterval blijft nog uit... Hij zegt ongeveer 40 woordjes, maar echt gebruiken doet hij het nog niet, wel een paar (koek, chocola, open...) voor de rest maakt hij op andere manieren wel duidelijk wat hij wil.

Sinds kort zit hij op de psz, het gaat heel goed, ook zijn gedrag gaat met sprongen vooruit (hij had nogal een dipje na veel veranderingen na elkaar...broertje verhuizen buisjes)

Ik zou graag willen weten hoe het met jullie kindjes zit, waarom (als het niet te brutaal is) hebben ze problemen, hoe gaan jullie ermee om etc. Misschien is het ook handig om een soort lijstje te maken net als het lijstje met de moeders + kinderen.

bij deze: Bianca (32), Luc (bijna 3) en Ivan (7mnd): oorzaak: slecht gehoor.

heel erg bedankt alvast het zou me erg helpen, zit ook een beetje in een dipje erdoor, dus graag ervaringen etc!

Groetjes!

Lijstje

(*)Bianca (32), Luc (bijna 3) en Ivan (7mnd): oorzaak: slecht gehoor.

(*)Annelies (42), Jazz (6 jaar) en Pilar (7); diagnose: verbale dyspraxie. Zit vanaf zijn 3,5 jaar op een ESM-school.

Welkom bianca

Hoi Bianca,

Het klopt, dat je ons draadje niet "even" kan lezen. Dit is nl. deel 3. Ik heb het draadje gestart januari 2005. Ik heb in al die tijd heel wat aan Ouders Online gehad en ik hoop dat we jou ook een beetje behulpzaam kunnen zijn.

Jazz heeft voordat hij op het speciaal onderwijs terecht kwam eerst op een reguliere psz gezeten. Daar was er geen klik met andere kindjes. Ze vonden hem maar raar! Nadat Jazz is getest via een Audiologisch Centrum* (AMC Amsterdam). Er zitten overigens diverse centra door heel Nederland, zie ook www.fenac.nl, heeft hij de eerste periode logopedie gehad. Je kunt hiermee niet vroeg genoeg beginnen, Bianca!!

Tegenwoordig zit het consultatiebureau boven op eventuele spraak-/taalproblemen. De consultatiearts kan jou door verwijzen naar een audiologisch centrum of via huisarts. Meestal volgt na diverse testen een periode van 6 maanden logopedie en wordt nav vorderingen, uitslagen testen, een schooladvies/psz gegeven.

Jazz heeft ook nog even op een speciale psz gezeten. Daar voelde hij zich al meteen als een vis in het water.

Zie www.effathaguyot.nl "Als gesproken taal niet vanzelfsprekend is". De Koninklijke Effatha Guyot Groep levert onderwijs, diagnostiek, zorg en dienstverlening op maat aan mensen met hoor-, spraak- en taalproblemen waaronder doven, slechthorenden en mensen met communicatieve beperkingen van jong tot oud, met enkelvoudige of meervoudige problematiek.

Bij Jazz in de klas zitten/zaten meerdere kindjes met een geschiedenis van oren/slecht gehoor.

Jazz is in al die jaren heel goed met zijn spraak en taal vooruit gegaan.

Bianca, ik begrijp heel goed hoe jij je voelt. Toen wij jan. 2005 in dit avontuur stapte wist ik ook van toeten nog blazen. Gaande weg zal je duidelijk worden dat ook jouw zoon zijn weg zal vinden. Ik kon toen ook niet geloven dat ooit iemand mijn zoon zou kunnen begrijpen. Volg je eigen gevoel en laat je niet wegsturen van ach, hij is nog zo jong. Hoe jonger je hiermee aan de slag gaat des te kleiner zal zijn achterstand zijn.

Als je nog vragen hebt, je bent hier altijd welkom! Ook als je diep in je dip zit, gooi 't eruit....... Hier zijn luisterende oren.

Groetjes, Annelies

(*)HET AUDIOLOGISCH CENTRUM
In een Audiologisch Centrum (AC) werkt een team van deskundigen uit verschillende vakgebieden: audiologie, logopedie, maatschappelijk werk, psychologie en techniek. Soms werkt er ook een psycholinguïst of spraak-/taalpatholoog. Zij houden zich bezig met onderzoek, revalidatie en begeleiding bij gehoorproblemen zowel bij volwassenen als bij kinderen. Daarnaast verrichten zij multidisciplinaire diagnostiek bij kinderen die problemen hebben in de spraak- en/of taalontwikkeling.

Keverbug

Hoi,
Ik lees nu pas weer eens hier en zie dat je naar me vroeg (dank je!).
Mijn zoontje heeft pas weer uitgebreid logopedisch onderzocht, krijg ik morgen de uitslagen van. Heb al begrepen (in een eerdere behandelplanbespreking) dat hij wel vooruitgang boekt, maar dat ze nog niet weten of er sprake is van inhaalgroei. Dat is idd waar ik me zorgen over maak: ik zie ook wel dat hij al veel meer kan en begrijpt dan een half jaar geleden, maar vraag me af of het voldoende is om zijn enorme achterstand in te halen. Ik merk dat anderen dat moeilijk begrijpen: hij gaat vooruit, mooi toch? Jazeker, het kan altijd erger natuurlijk, maar ik redeneer: kinderen van anderhalf (op welk niveau hij ongeveer functioneert, verbaal gezien) leren óók woordjes bij. Dus tja, of hij nu gewoon op dat niveau verder ontwikkelt, of ook echt wat inhaalt, is nog maar de vraag. Voor mij is het belangrijk omdat ik graag wil weten waar we aan toe zijn: kan hij over een jaar naar regulier onderwijs (met rugzakje), of "moet" hij naar een cluster 2-school? (niks tegen clusterscholen, maar deze is een half uur bij ons vandaan, logistiek en qua afspraken met klasgenootjes een ramp).
Over het algemeen ben ik best optimistisch: wat er ook gebeurt, hij redt het wel, we helpen hem waar we kunnen en hij heeft een heel makkelijk en zonnig karakter gelukkig. Maar de laatste tijd ben ik toch vaker wat somber. Hij praat écht heel slecht, geen hond verstaat hem, en ook al heeft hij al veel woordjes erbij geleerd en begrijpt hij meer, nog steeds is het verbaal een dreumesje. Ik merk op straat en in de winkel dat men het raar begint te vinden. Mensen vragen hem vanalles: hoe heet je? Vind je dit of dat ook leuk? Gewone vragen die verbaal normaal begaafde kinderen makkelijk beantwoorden. Maar hij snapt er niks van. Vind ik zielig voor hem. Ook het overbuurmeisje, even oud, vindt het maar gek dat ze hem niet kan verstaan en dat hij niks begrijpt. Ik ben er lang vrij laconiek onder geweest, en nog realiseer ik me heel goed dat ’t lang het einde van de wereld niet is, maar ik begin het nu wel wat moeilijker te vinden (wat ik ook een nare gedachte vind, is dat zijn babyzusje, net 1, hem misschien wel gaat inhalen – maar goed, misschien vind ik dat erger dan hij zelf).
Ik heb ook niet de hele draad terug kunnen lezen, maar weet dat Jazz op een ESM-school zit. Hoe gaat het nu met hem? Wat ik me afvraag: hoe ziet ESM er op latere leeftijd uit? Bij mijn peuter is het duidelijk: hij praat nauwelijks, onverstaanbaar en begrijpt niet veel. Maar als die woordenschat flink is uitgebreid, wat merk je dan nog? Heeft Jazz bijv. ook moeite met lezen en schrijven? Is dyslexie eraan verwant? En hoe gaat het met zijn stotteren?

Groetjes,
Anneque

Bianca en lijstje

Hoi Bianca,
Welkom op de draad. Ik ben hier ook nog maar sinds kort, ook een beginneling op dit gebied.
In de vorige posting kun je wat over mijn situatie lezen. Mijn zoontje is in juni van dit jaar door het Audiologisch Centrum in Rotterdam getest (door logopedist, orthopedagoog en audioloog). Nu is hij (na onze verhuizing) onder behandeling van de Effatha Guyot Groep. Over beide instanties ben ik tot nu toe zeer te spreken, er wordt goed naar mijn kind gekeken en er is alle tijd voor overleg etc.

(*)Bianca (32), Luc (bijna 3) en Ivan (7mnd): oorzaak: slecht gehoor.
(*)Annelies (42), Jazz (6 jaar) en Pilar (7); diagnose: verbale dyspraxie. Zit vanaf zijn 3,5 jaar op een ESM-school.
(*)Anneque (36), zoontje (4 jaar), zoontje met ESM (bijna 3 jaar), dochtertje (net 1 jaar). Logopedie sinds augustus en sinds september in een peuterbehandelgroep voor kinderen met ESM. Oorzaak onbekend, gehoor is goed.

Groetjes,
Anneque