Kinderen met taal/spraakproblemen, opnieuw draadje

Ook taal-spraakproblemen

Hallo,

Mag ik me toevoegen bij jullie ? Ik heb al eens eerder gereageerd, bij het kopje kleutertijd.
Ik heb een zoontje van 4 jaar die al vanaf zijn 2e jaar taal- spraakproblemen heeft. Hij zit nu in groep 1 van het reguliere basisonderwijs. In januari wordt hij getest door een kernteam van de stichting MEE en door het audiologisch centrum. Hij krijgt al vanaf zijn 2e jaar logopedie en we zijn in sept begonnen met fysio- en ergotherapie. Zijn gehoor is goed, is al diverse malen gecheckt door een KNO arts. Ze hebben het vermoeden dat hij dysfatisch is, een definitieve diagnose mogen ze niet geven. Op school dachten ze eerst aan een vorm van autisme, maar daar zijn ze op terug gekomen. Als ze het niet kunnen plaatsen wordt het al snel in het vakje autisme geplaatst.
Hij loopt achter op zijn leeftijdsgenootjes en heeft veel visuele middelen nodig in de klas. Ook heeft hij kopieergedrag iets wat veel kleuters hebben, maar hij meer. In het kringgesprek doet hij ook niet mee, is dan afwezig. Hij is wel heel erg enthousiast op school en het gaat goed, dwz hij zit lekker in zijn vel. Thuis ook, af en toe heeft hij gefrustreerd gedrag, maar tot nu toe valt het mee. Dit zal naarmate hij ouder wordt wel toenemen. We willen een rugzakje aanvragen (rec 2), en we hopen op ambulante begeleiding op school. Veel mensen in mijn omgeving reageren lauw op dit probleem. Ach, hij is toch verder gezond en je ziet niks aan hem en hij vindt het toch leuk op school en hij gaat vooruit. Ze beseffen niet dat het voor ons toch wel een hele zorg is. Zijn toekomst is erg onzeker. Laten we eerlijk zijn, taal en spraak is toch wel heeeel erg belangrijk in het leven. We kunnen niet zonder.
Ik lees veel herkenbare dingen in de verhalen. Ik vind het fijn dat deze posting er is en ik hoop hier veel vanaf te kunnen halen.

Groetjes Marsha

Kan ik er ook nog bij?

Ik zal me ook even voorstellen, ik ben Heidi (27), getrouwd en heb 2 zoontjes, 1 van bijna 5(februari 2005) en 1 van bijna 3(maart 2005).
Wij zitten inmiddels ook helemaal in de molen met Ons jongste zoontje. Toen hij anderhalf was begon ik me zorgen te maken omdat hij niet veel zei, op het consultatiebureau zeiden ze dat ik veel met hem moest oefenen. Gedaan,maar het hielp niks. Toen hij bijna 2 was hebben ze eens in zijn oren gekeken, en er bleek vocht achter de trommelvliezen te zitten. Een paar weken daarna, is zijn neusamandel geknipt en buisjes geplaatst.Sindsdien is hij wel gaan praten maar onverstaanbaar voor anderen en soms ook voor mij. Ik weet het meeste wel wat hij bedoelt omdat hij het dan aanwijst. Ik heb toen via de huisarts logopedie aangevraagd, en die kreeg hij 2x per week een half uur. Via de logopedie, kwam ik bij een fysiotherapeut, die constateerde dat de bovenste 2 nekwervels vastzaten, die zijn losgemaakt toen. De logopedist had me dit aangeraden omdat hij niet vooruitging en er misschien een blokkade ergens zat, ook omdat ik een zware bevalling heb gehad, en inderdaad zat het dus vast. Hij ging daarna veel beter meedoen met de logopedie, maar het praten blijft nog steeds het meeste onverstaanbaar. Zijn mond hangt, zeg maar omdat hij weinig bewegingen met zijn mond maakt. We zijn nu een half jaar met logopedie bezig en het enige waar we mee vooruit zijn gegaan is dat hij nu kan blazen, en dat hij de p en m kan zeggen. De medeklinkers kan hij wel zeggen, dus het woordje ''mooi'' is heel duidelijk. Hij zit sinds een half jaar 3 dagdelen op een reguliere speelzaal, om zijn spraak nog meer op gang te laten komen,hij gaat wel iets vooruit qua woordjes maar het verstaanbare nog niet echt. Sinds een paar maanden zitten we dus ook bij het audiologisch centrum, waar we alle onderzoeken inmiddels hebben gehad. Ze hebben nog geen duidelijke indicatie gegeven wat hij nu heeft, maar het goede nieuws is wel dat hij naar auris peutergroep kan in januari! Ze zeiden dat het praten zorgelijk was, en dat dit het beste voor hem is, dit wist ik natuurlijk ook al, want 2 x per week een half uur logopedie was voor hem ook te weinig, hij ging niet vooruit, en wilde ook niet echt meewerken meer de laatste tijd. Op de speelzaal wordt hij net als alle andere kinderen behandeld, wat normaal is natuurlijk,maar dat was niet de zorg die hij nodig heeft. Ik ben blij dat hij daarheen kan, omdat er een logopedist heel de dag aanwezig is, er is een orthopedagoog, en een psycholoog.De groepen zijn maar met max 8 kindjes, dus veel aandacht krijgen ze daar. Aan de andere kant, hij is nog geen 3 en gaat straks gewoon 2 of 3 hele dagen weg. Wordt dan met de taxi gehaald en gebracht,omdat het een half uur hiervandaan is. Mijn gevoel doet dan wel een beetje zeer ervan, dat ik hem straks zo lang moet missen,maar ik weet dat het voor hem gewoon het beste is, en dit is ook wat ik wil voor hem. As woensdag kan ik gaan kijken op de peutergroep dus ik ben heel benieuwd hoe het eraan toegaat.
Herkennen jullie deze gevoelens, en herkend iemand deze problemen met zijn eigen kindje ook?
Ik weet niet meer wie het zei,maar dat de mensen op straat het gaan merken, dat heb ik dus ook, dat ze hem iets vragen en dan komt er iets uit wat ze niet verstaan, gelukkig heb ik nog geen rare reacties gehad, en de mensen moeten ook wel met hem lachen, want het is ook een grappenmakertje hoor haha. De logopediste vond het heel jammer dat ie wegging en de speelzaal ook, ze zeiden we vinden het zon leuk manneke! Hij laat zijn eigen ook niks zeggen, want hij haalt zijn haren wel terug haha.
Oja we krijgen ook gezinsbegeleiding, om hoe we met hem om moeten gaan met zijn frustraties. Als het goed is gingen ze hem op de peutergroep ook gebaren leren en wij gaan dat ook leren, dus dat is ook heel mooi, dan kan hij zich in het begin toch uitdrukken wat hij bedoelt. Ik ben benieuwd allemaal. Ik hoop hier ook wat steun te krijgen want het is toch niet niks allemaal!

Groetjes Heidi

Lijstje

(*) Bianca (32), Luc (bijna 3) en Ivan (7mnd): oorzaak: slecht gehoor.
(*) Annelies (42), getrouwd, Jazz (6 jaar) en Pilar (7); diagnose: verbale dyspraxie. Zit vanaf zijn 3,5 jaar op een ESM-school.
(*) Anneque (36), zoontje (4 jaar), zoontje met ESM (bijna 3 jaar), dochtertje (net 1 jaar). Logopedie sinds augustus en sinds september in een peuterbehandelgroep voor kinderen met ESM. Oorzaak onbekend, gehoor is goed.
(*) Marsha (..), zoontje (4 jaar), Vanaf zijn 2e jaar taal- spraakproblemen. Hij zit nu in groep 1 van het reguliere basisonderwijs. In januari wordt hij getest door een kernteam van de stichting MEE en door het audiologisch centrum.
(*) Heidi (27), getrouwd, 2 zoontjes, 1 van bijna 5(februari 2003) en 1 van bijna 3(maart 2005). Jongste zoon is getest via Audiologisch Centrum hebben nog geen duidelijke indicatie gegeven wat hij nu heeft, maar het goede nieuws is wel dat hij naar auris peutergroep kan in januari!

Anneque

Anneque,

Van meet af aan heb ik zelf de voorkeur gegeven aan een ESM-school voor Jazz. Mijn oudste zit in een klas van meestal zo'n 24 tot 28 kinderen. Een kind als Jazz verzuipt in zo'n klas. Praktijkvoorbeelden van ESM-kinderen die in het reguliere niet opvallen te over. Ze vragen vaak geen aandacht, maar hebben des te meer begeleiding nodig. Een rugzakje is dan ook zeker geen overbodige luxe.

Anneque, vergeet niet dat kinderen hoe jong ze ook zijn heel flexibel zijn. Zo wist Jazz ook niet beter dan dat hij met zijn 3,5 jaar vier dagen in de week met een taxibusje naar school ging. Ik vond het denk ik erger dan hijzelf. Hij werd ongeveer om 07.30 opgehaald en was dan meestal rond 09.00 uur of soms zelf rond 09.30 uur op school (vanwege files). Op de terugweg lag hij vaak te slapen en kwam rond 16.30 uur thuis. Ook ik heb in mijn omgeving toen het nodige moeten aanhoren, maar heb nooit spijt gehad van onze beslissing. Het belangrijkte vond/vind ik dat Jazz zo goed als mogelijk de kans moet krijgen om te leren communiceren. Het feit dat we dit ons hele leven, dagelijks gebruiken vind ik héél belangrijk.

Jazz heeft de afgelopen jaren keihard gewerkt en tegenwoordig is hij goed verstaanbaar. Het stotteren wordt in de gaten gehouden en op school is hij nu bezig met letters leren. Hij heeft het op school enorm naar zijn zin.

Je slaat trouwens de spijker op z'n kop. Wij ouders vinden vaak dingen erger en zieliger dan wat ons zorgenkindje zelf voelt! Het ligt er ook aan hoe ermee wordt omgegaan.

"Maar als die woordenschat flink is uitgebreid, wat merk je dan nog?" Dat zijn woordenschat groeit is super!! Onze kinderen zullen moeten beginnen met de klanken te leren. Hierna worden de klanken van de letters geoefend om woorden te maken. Hierna moeten ze in hun hoofd ook de zinnen gaan leren bouwen. Hiervoor hebben ze de tijd nodig (die zoals je zelf wel weet, vaak niet wordt gegeven). Zo kunnen ze ook heel vaak vergeten wat ze willen zeggen, blijven dus voorlopig veel meer tijd nodig hebben om bijv. vragen te beantwoorden. Er moet ook ruimte zijn dat onze kinderen de gelegenheid krijgen om iets te zeggen. Misschien heb je wel eens gehoord van VAT. Volgen, aanpassen en toepassen. Op internet is hierover een en ander te vinden (*). Deze hanen-cursus hebben wij gelukkig via de school van Jazz kunnen volgen en was zeer leerzaam.

"Heeft Jazz bijv. ook moeite met lezen en schrijven? Is dyslexie eraan verwant?" Deze fase breekt nu aan en ook ik ben heel benieuwd hoe hij die doorloopt. Jazz, vergeet vaak wat hij wil zeggen of haalt dingen door elkaar de M met de W bijvoorbeeld. Ze lijken dan ook heel erg op elkaar.... Het vergeten zit 'm niet in zijn geheugen want dat is heel goed, maar ergens anders in de hersenen. Als wij willen antwoorden/praten dan gaat dit automatisch. We hoeven niet eens echt na te denken wat we willen zeggen. Jazz zijn taal en spraak is aangeleerd, hij moet dus in zijn hoofd de zin opbouwen en blijven onthouden wat hij eigenlijk wil zeggen. Wordt hij hierbij onderbroken of gestoord dan is hij vaak zijn verhaal kwijt, oh, Anneque dat vind ik altijd zo zielig. Dit blijft moeilijk, omdat andere mensen waaronder zijn zusje ook natuurlijk vaak het geduld niet kunnen opbrengen om zijn verhaal aan te horen. Hier thuis hebben daarover ook een paar regels opgesteld. Korte zinnen, gaan heel goed! Die zegt hij natuurlijk ook zo vaak en deze gaan dan, gelukkig ook bij hem lijkt wel automatisch. Langere gesprekjes gaan wel steeds beter, maar ik vraag me natuurlijk ook af of hij, later, net zo makkelijk zal praten/leren als wij.

Groet, Annelies

(*) Hanen© Ouderprogramma "Praten doe je met z'n tweeën"

Het Hanen Ouderprogramma is in de jaren zeventig ontwikkeld in Canada. Het ouderprogramma leert ouders van jonge kinderen met een achterstand in de spraaktaalontwikkeling de dagelijkse bezigheden te gebruiken om hun kind te helpen met communicatie en taal. Het programma bestaat uit een combinatie van groepsbijeenkomsten en huisbezoeken. Tijdens deze huisbezoeken worden video-opnamen van de ouder-kind interactie gemaakt.

Doel van het Hanen Ouderprogramma
Het doel van het Hanen Ouderprogramma is het stap voor stap ondersteunen van de ouders op een praktische wijze bij het verbeteren van de communicatie met en het stimuleren van de spraaktaalontwikkeling van hun kind. Het gaat hierbij om kinderen met een leeftijd van 1 ½ tot 5 jaar met een spraaktaalontwikkelingsachterstand, al dan niet in combinatie met een algehele ontwikkelingsachterstand of een verstandelijke handicap. Het communicatieniveau kan variëren tussen niet/nauwelijks spreken tot maximaal 3-woord-zinnen. Het Hanen Ouderprogramma is niet voor alle taalproblemen de aangewezen hulpvorm. Daarom is uitgebreid logopedisch onderzoek en een gesprek vooraf altijd nodig.

Inhoud van het Hanen Ouderprogramma
Een Hanen Ouderprogramma wordt gegeven door een Hanen®-gecertificeerd logopedist, soms in samenwerking met een tweede programmaleidster. De logopedist/programmaleidster heeft ervaring in het werken met jonge kinderen en het begeleiden van hun ouders. Daarnaast heeft de logopedist de driedaagse Hanen certificeringworkshop gevolgd. Voorafgaande aan de Hanen Ouderprogramma neemt de logopedist een diagnostisch onderzoek af om het communicatieniveau en het spraaktaalontwikkelingsniveau van het kind te bepalen. Soms is dit vooronderzoek al gedaan door een collega-logopedist.

Uitgangspunten Hanen Oudercursus
De Hanen Oudercursus gaat ervan uit dat ieder kind taal leert in zijn dagelijkse omgeving, ook de kinderen met een spraak-taalontwikkelingsstoornis. Deze kinderen stellen echter andere eisen aan hun omgeving. In de Hanen Oudercursus kunnen ouders ontdekken hoe zij hun houding en hun omgeving van het kind kunnen gebruiken om hun kind te helpen met taal en communicatie. Ook leren de ouders een aantal algemene communicatieprincipes: de ’Hanen-principes’. De Hanen-principes zijn op zichzelf niet nieuw, maar de concrete en praktische uitwerking in een breed opgezette cursus voor ouders maken Hanen uniek.
De drie belangrijkste Hanen-principes die de ouders in de cursus leren. Worden samengevat met de term VAT ; Volgen, Aanpassen, Toevoegen

Ouders kunnen de initiatieven van hun kind Volgen door te kijken, te wachten, en te luisteren. Hierdoor gaan zij de manieren waarop hun kind communiceert herkennen. Als zij deze manieren kennen, gaan de ouders hun eigen manier van communiceren Aanpassen aan de specifieke communicatie van hun kind. Ouder en kind vinden nu aansluiting bij elkaar, en kunnen vanaf dit punt verder werken aan taal en communicatie. Stap voor stap gaan de ouders ‘taal en ervaring’ Toevoegen. De laatste vier bijeenkomsten van de cursus worden besteed aan de onderwerpen: spelen, muziek, boekjes lezen en knutselen volgens VAT.

De Hanen Oudercursus is gebaseerd op de gedachte dat alle ouders hun eigen normen en waarden omtrent de opvoeding van hun kind hebben. Omdat de manier van omgaan met het kind centraal staat in de cursus, is er ruimte voor de ouders om over hun normen en waarden te praten. Ook gaat de cursus ervan uit dat ieder volwassene op een eigen manier leert. Informatie in de cursus wordt op verschillende manieren aangeboden, zodat ouders met verschillende leerstijlen toch gezamenlijk in een cursus kunnen leren.

Groepsbijeenkomsten en huisbezoeken
Het Hanen Ouderprogramma start met individuele kennismakingsgesprekken bij de gezinnen thuis. Dit om de beginsituatie en de leerdoelen te bepalen. Tijdens dit gesprek worden de eerste video-opnamen gemaakt. Na de kennismakingsbijeenkomsten vindt de eerste ouderbijeenkomst plaats. Tijdens acht groepsbijeenkomsten wordt elke avond een thema behandeld. Daarnaast geven de bijeenkomsten gelegenheid tot het uitwisselen van ervaringen en verlenen van onderlinge steun. De ouders worden op allerlei manieren geactiveerd tot eigen inbreng.
In de drie huisbezoeken bespreekt de logopedist/programmaleidster met de ouders de interactie met hun kind en krijgen zij handvatten om Hanen in hun dagelijks leven te integreren. Tijdens het huisbezoek wordt een video-opname gemaakt (en meteen bekeken) van de interactie tussen ouder en kind. Gebleken is dat het terugzien en bespreken van de eigen video-opnamen leerzamer is dan standaard video-opnamen.
Het programma wordt afgerond met individuele afsluitende gesprekken met de ouders. Hierin wordt teruggekeken op de programma en op wat de ouders geleerd hebben. De eerste video-opname wordt vergeleken met de laatste. Samen met de ouders wordt een plan gemaakt hoe de ouders verder kunnen gaan met het stimuleren van de taal van hun kind.

Marsha

Marsha,

Wat fijn dat jouw zoontje in januari wordt getest!!
Er zijn nog wel eens wachtlijsten, pfffff.....

"Hij loopt achter op zijn leeftijdsgenootjes en heeft veel visuele middelen nodig in de klas. Ook heeft hij kopieergedrag iets wat veel kleuters hebben, maar hij meer." Marsha, heel herkenbaar het bovenstaande. Het kopiëren doet Jazz nog steeds veelvuldig en wel eens extreem. Het moet dan ook zo, en niet anders!

"Veel mensen in mijn omgeving reageren lauw op dit probleem. Ach, hij is toch verder gezond en je ziet niks aan hem en hij vindt het toch leuk op school en hij gaat vooruit." Ik ben het geheel met je eens, maar die mensen vergeten een heleboel dingen... laat je je alsjeblieft daar niet door beïnvloeden. Jij gaat voor het beste voor je kind. Mij werd dat ook verweten, hij is toch niet gek, zeiden ze dan. Nee, dat is hij zeker niet, maar hij heeft wel hulp en begeleiding nodig. Anders mist hij de boot!!!

Succes met de onderzoeken en houd ons op de hoogte, groet, Annelies

Heidi

Heid,

Natuurlijk, plaats genoeg!!

Wat een goed nieuws dat jouw zoontje naar Auris kan met ingang van januari. Ik weet dat het voor jou geen makkelijke opgave is. Je kind zo uitbesteden is loslaten, in de meest ruimste zin van het woord. Heel moeilijk!! Ik vond het toen ook heel moeilijk hem te laten gaan. Hijzelf heeft het vanaf het begin heel goed opgepakt. Mede door mijzelf, ik heb hem nooit laten merken dat hij zielig was of zoiets (overigens geen makkelijke opgave, haha?). Hij weet eigenlijk gewoon niet beter.

Ben benieuwd hoe je de peutergroep vindt! Hou je ons op de hoogte?

Heidi, probeer de reacties vanuit de omgeving naast je neer te leggen of te ventileren. Als je dat kunt, zul je merken dat er een last van je af valt.

Ik moet nu rennen, Pilar van school halen.

Toedeloe, Annelies

Lijstje

(*) Jessica (37), getrouwd, wonende in Italië, Julia (9), Jonathan , Manuel (5), Noemi (bijna 3). Jonathan heeft een primaire taalontwikkelingsstoornis, beter gespecificeerd in verbale dyspraxie, espressieve en receptieve dysfasie. Verder heeft hij nog een groeistoornis. Hij zit met rugzak in groep 3 van de gewone basischool in een extra kleine klas.

(*) Bianca (32), Luc (bijna 3) en Ivan (7mnd): oorzaak: slecht gehoor.

(*) Annelies (42), getrouwd, Jazz (6 jaar) en Pilar (7); diagnose: verbale dyspraxie. Zit vanaf zijn 3,5 jaar op een ESM-school.

(*) Anneque (36), zoontje (4 jaar), zoontje met ESM (bijna 3 jaar), dochtertje (net 1 jaar). Logopedie sinds augustus en sinds september in een peuterbehandelgroep voor kinderen met ESM. Oorzaak onbekend, gehoor is goed.

(*) Marsha (..), zoontje (4 jaar), Vanaf zijn 2e jaar taal- spraakproblemen. Hij zit nu in groep 1 van het reguliere basisonderwijs. In januari wordt hij getest door een kernteam van de stichting MEE en door het audiologisch centrum.

(*) Heidi (27), getrouwd, 2 zoontjes, 1 van bijna 5(februari 2003) en 1 van bijna 3(maart 2005). Jongste zoon is getest via Audiologisch Centrum hebben nog geen duidelijke indicatie gegeven wat hij nu heeft, maar het goede nieuws is wel dat hij naar auris peutergroep kan in januari!

Bianca (lang)

Hoi Bianca,

"wat zijn er veel kindjes met problemen op taal en spraak gebied... " ja, Bianca, en het zijn over het algemeen jongetjes!! Dat is een feit... wel grappig in de volksmond zijn de vrouwen van het "zwakke" geslacht, maar in de praktijk zijn jongetjes vatbaarder voor verschillende aandoeningen.

Hé, wat goed, dat je de logopedie weer terug oppakt. Je gaat toch niet naar dezelfde terug???

P.s. kunnen jullie misschien uitleggen wat dat dyspraxie precies inhoud? weet het vaag een beetje... Hieronder een korte uitleg, wel van internet geplukt:

Taalproblemen onderscheiden
Bij kinderen met taalproblemen maken we onderscheid tussen een primaire taalstoornis, een secundaire taalstoornis en een taalstoornis als uiting van een onderliggende neurologische stoornis.

Bij een primaire taalstoornis hebben we te maken met kinderen die uitsluitend problemen hebben in de taalontwikkeling.
Bij secundaire taalstoornissen loopt de taalontwikkeling achter als gevolg van een andere stoornis zoals autisme of verstandelijke handicap.
Bij taalstoornissen die mogelijk een uiting zijn van een neurologische stoornis kunnen we denken aan taalproblemen in relatie tot diverse afwijkingen van het spier- en/of zenuwstelsel.

Een primaire taalstoornis betekent overigens niet dat een primaire taalstoornis een kleinigheidje is. Primaire taalstoornissen zijn ernstige problemen die negatieve gevolgen kunnen hebben voor de ontwikkeling van andere cognitieve functies. Taal heeft niet alleen een sociale en intellectuele functie, maar is ook een communicatiemiddel waarmee emoties worden uitgedrukt. Het gevolg is dat wanneer de communicatie spaak loopt dit zowel invloed heeft op de intellectuele ontwikkeling als op de ontwikkeling van sociale interactie en het hanteren van emoties.De kinderneurologische diagnostiek wordt ondersteund door onderzoek van de kant van (neuro)psychologie, logopedie, fysiotherapie en orthopedagogiek.

Kindertaalontwikkeling
Anders dan lezen en rekenen leren we het spreken spelenderwijs. Niemand kan zich herinneren hoe hij taal leerde en er wordt van ouders ook niet verwacht dat ze het hun kinderen systematisch aanleren. Taal pikt een kind gewoon op. En dat is opmerkelijk want taal is behoorlijk ingewikkeld. Kijk maar naar de zinsontwikkeling, die verloopt heel geordend. Als het kind het twee-woord-stadium net is ontgroeid, zegt het achtereenvolgens zinnen als: ‘mama koekje’, ‘mama koekje pakken’, ‘mama pakt koekje’. En het zegt niet: ‘koekje mama’ of ‘mama pakken koekje’ of een van de vele andere combinaties die er met deze woorden te maken zijn. Het kind past het grammaticale systeem toe zonder het expliciet te hebben geleerd. ‘Dat kan het niet door imitatie hebben geleerd’, zei de linguïst Noam Chomsky in de jaren zestig van de vorige eeuw. Hij baseerde dat vooral op het feit dat alle kinderen systematisch dezelfde soorten ‘fouten’ maken. De kern van zijn betoog luidde, dat kinderen wel een aangeboren ‘taalmodule’ in de hersenen moeten bezitten anders zou het niet zo soepel gaan. Een andere theorie verdedigt dat het kind het grammaticale systeem geleidelijk opbouwt, door de toepassing van regels op enkele woorden uit te breiden naar meerdere woorden en woordgroepen. Beide theorieën verklaren waarom de normale kindertaalontwikkeling sprongsgewijs verloopt.”

Stoornissen in de taalontwikkeling
Soms gaat de taalontwikkeling niet vanzelf. Dan blijft het kind achter bij de leeftijdgenoten met alle, mogelijk ernstige consequenties voor andere ontwikkelingsgebieden. Omdat er een grote variatie is in het tempo van de taalontwikkeling is het lastig te bepalen wanneer onderzoek nodig is. Maassen: “Ouders die zorgen hebben over de taalontwikkeling van hun kind moet je altijd heel serieus nemen. Soms worden ouders te lang aan het lijntje gehouden met de bekende opmerkingen: ‘Och mevrouw, de een is nou eenmaal vroeg, de ander laat, straks klets hij u de oren van het hoofd‘. Dat kan, maar het kan ook niet vanzelf op gang komen. Taalstoornissen hebben we in de neurologie het eerst bestudeerd bij volwassenen met afasie, die als gevolg van een beroerte niet of nauwelijks meer kunnen spreken. Er worden verschillende vormen van afasie onderscheiden, al naar gelang het functionele taalgebied dat schade heeft geleden.We kunnen echter de ervaringen met deze patiënten niet zonder meer gebruiken om kinderen te onderzoeken en te behandelen, omdat er bij deze patiënten ooit een intact systeem is ontwikkeld en dat bij kinderen met taalontwikkelingsstoornissen niet het geval is. Onderzoek naar kindertaalstoornissen is veel later op gang gekomen, in de 70-er jaren van de vorige eeuw, vooral op basis van theorieën specifiek gericht op de ontwikkeling.” Bij taalontwikkelingsproblemen kunnen we onderscheid maken tussen stoornissen bij:

de functies die te maken hebben bij de taalproductie (spreken en schrijven) en
de functies die te maken hebben bij de taalperceptie (luisteren en lezen).
Bij kinderen met taalstoornissen kan er in elk van deze functies iets mis gaan. Er kunnen woordvindingsproblemen zijn of problemen met de grammatica bij de opbouw van zinnen, maar ook problemen met de betekenis van woorden en zinnen, en problemen met de sociale toepassing van taal. Dikwijls is er sprake van een onevenwichtige ontwikkeling van de diverse aspecten van taal. Dan komt het voor dat een kind de taal beter begrijpt dan kan spreken en soms zelfs omgekeerd. Taalontwikkelingsstoornissen kennen dus een enorme variatie.

Termen: dysfasie, dyspraxie, dysgrafie
Primaire taalontwikkelingsstoornissen noemen we tegenwoordig volgens de internationale terminologie SLI: Specific Language Impairment. In Nederland spreken we van kinderen met een specifieke taalontwikkelingsstoornis of SLI-kinderen. Er worden echter nog steeds ook andere benamingen gegeven. Dysfasie en dysgrafie (voor stoornissen in lezen en schrijven) zijn daar voorbeelden van. Maassen: “Het bezwaar van deze termen vind ik dat er een neurologische achtergrond wordt verondersteld die mogelijk te corrigeren zou zijn. Uiteindelijk kan het niet anders dan dat er een neurologische achtergrond voor SLI is – misschien maken wij de belangrijkste ontdekkingen nog mee - maar op dit moment levert een neurologische benadering van SLI noch diagnostisch, noch voor de behandeling, veel op”. Daarnaast zijn er stoornissen die alleen het spreken betreffen, zoals dyspraxie. Bij dyspraxie weten kinderen in theorie wel welke klanken er bij welk woord horen, maar lukt het ze niet het abstracte klankniveau in beweging om te zetten. Dyspraxie is meer een kwestie van de coördinatie van de motoriek van het spreken. Maassen: “Voor alle primaire stoornissen in de taal-/spraakontwikkeling geldt dat deze alleen op functioneel niveau zijn bij te spijkeren, door de functie te trainen”.

Bron: balansdigitaal.nl
--------------------------------------------------------
DYSFASIE
HET ZEER MOEIZAAM OF HEEL LAAT LEREN PRATEN
Dysfasie heeft alles te maken met spraak en taal in opbouw. Leren praten, het proces van spraak- en taalverwerving lijkt maar niet op gang te komen en verloopt vervolgens ook niet zoals het hoort. Over de oorzaak is nog erg weinig bekend.
Als andere peuters al heel veel te vertellen hebben, kan het dysfatische kind niet meedoen. De drang om te communiceren is vaak groot, maar hij lijkt gevangen in zijn onvermogen met alle gevolgen van dien.
Wat later is het vooral de onvolledige zinsbouw, het zoeken naar woorden en het niet-logisch vertellen, dat opvalt.
Meer informatie vindt u op www.ouders.nl/mdysfasie1.htm

Bron: http://www.hetkindcentraal.nu/kennis.html

DYSPRAXIE
MOEIZAAM OF HEEL LAAT LEREN LOPEN, FIETSEN, AANKLEDEN enz.
Dyspraxie kan of heeft vaak te maken met dysfasie. Praten en bewegen zijn vaak zo met elkaar verweven dat deze stoornissen zich op beide fronten laten zien.
Deze kinderen begrijpen meestal wel wat er bedoeld wordt, maar ze kunnen dat niet laten zien in hun handelen.
Soms is dyspraxie overduidelijk. Kinderen met ontwikkelingsdyspraxie zijn laat met lopen, hebben moeite met leren fietsen en zwemmen, moeten lang worden geholpen met aankleden, vallen veel, struikelen vaak, zijn erg onhandig. Kenmerkend is dat ze van hun fouten weinig leren.
Meer informatie vindt u op www.dyspraxie.nl

Groet, Annelies

Keverbug

hallo keverburg

dank je voor je uitleg, nu weet ik in ieder geval waar we het over hebben.

En nee ik ga zeker niet terug naar dezelfde! Ik vind dat ze nogal snel met dr oordeel klaar stond!
Het is een heerlijk slim sociaal ventje en het frustreert me gewoon zo dat het que praten niet zo vlot wil...maar genieten blijf ik zeker van hem!

Ik ben blij om te horen dat het met de rest que hulpverlening ook goed gaat, dat is wel heel belangrijk!

groetjes!

Lijstje

Ik zal me even verder voorstellen,
Marsha, ik ben 34 jaar, dochter Robin van 7 jaar en Jules van 4,5 jaar (taal-spraakproblemen).
Groetjes Marsha

Complete lijstje aangevuld

(*) Jessica (37), getrouwd, wonende in Italië, Julia (9), Jonathan , Manuel (5), Noemi (bijna 3). Jonathan heeft een primaire taalontwikkelingsstoornis, beter gespecificeerd in verbale dyspraxie, espressieve en receptieve dysfasie. Verder heeft hij nog een groeistoornis. Hij zit met rugzak in groep 3 van de gewone basischool in een extra kleine klas.

(*) Bianca (32), Luc (bijna 3) en Ivan (7mnd): oorzaak: slecht gehoor.

(*) Annelies (42), getrouwd, Jazz (6 jaar) en Pilar (7); diagnose: verbale dyspraxie. Zit vanaf zijn 3,5 jaar op een ESM-school.

(*) Anneque (36), zoontje (4 jaar), zoontje met ESM (bijna 3 jaar), dochtertje (net 1 jaar). Logopedie sinds augustus en sinds september in een peuterbehandelgroep voor kinderen met ESM. Oorzaak onbekend, gehoor is goed.

(*) Marsha (34), dochter Robin van 7 jaar en zoontje Jules (4,5 jaar), Jules heeft vanaf zijn 2e jaar taal- spraakproblemen. Hij zit nu in groep 1 van het reguliere basisonderwijs. In januari wordt hij getest door een kernteam van de stichting MEE en door het audiologisch centrum.

(*) Heidi (27), getrouwd, 2 zoontjes, 1 van bijna 5(februari 2003) en 1 van bijna 3(maart 2005). Jongste zoon is getest via Audiologisch Centrum hebben nog geen duidelijke indicatie gegeven wat hij nu heeft, maar het goede nieuws is wel dat hij naar auris peutergroep kan in januari!

Herkenbaar

De verhalen van jullie zijn heel herkenbaar. Ook over het loslaten, dat vind ik inderdaad ook heel moeilijk.

Is er iemand van jullie weleens bij een ostheopaat geweest met zijn kindje?

Ik was gisteren bij de masseur en vertelde mijn verhaal, en hij raadde me echt zo iemand aan, omdat hij ook voor spraakproblemen is? De zenuwen zitten in de nek en dat heeft er ook mee te maken met je spraak.
Dit omdat ik dus een zware bevalling heb gehad, Zij zelf hebben ook een kindje erbij gekregen en ook een zware bevalling gehad, en hun zitten dus ook bij een ostheopaat.

Ben benieuwd naar jullie reacties, ik zelf wil er even mee wachten, omdat ik al zoveel onderzoeken nu heb laten doen, en dat hij nu eerst maar eens wat rust moet krijgen.

Groetjes Heidi

Hier een ouder kind

Zoontje is met 4 jaar naar esm school gegaan. Nu is hij 9 jaar en zit op regulier onderwijs. Toen hij begon op de esm school kon hij niet verstaanbaar praten. Nu kan hij dat wel, al zal spraak/taal altijd zijn zwakke punt blijven, zoals voor zoveel esm kinderen. Kinderen met spraak/taalproblemen hebben ook vaker sociaal/emotionele problemen. Ze missen vaak de nonverbale taal (gezichtsuitdrukkingen, intonatie, grapjes e.d.) wat voor esm kinderen (en dus ook mijn zoon) een extra probleem op levert.

Hij heeft ook een test gehad voor dyspraxie (problemen met de motoriek). Hij heeft hiervan veel kenmerken maar niet genoeg om de "sticker" dyspraxie te krijgen. (wel wordt deze term steeds genoemd in de verslagen/rapporten).

Hij is naar een manueel therapeut geweest voor de bovenste nekwervels (kiss/kid syndroom). De behandeling heeft toen voor hem nut gehad (ging opeens, uit zichzelf, liedjes zingen). http://www.kiss-kinderen.nl/ daar staat ook een lijst met fysiotherapeuten die hier een specialisatie in gedaan hebben.

Over het esm onderwijs ben ik zeer tevreden. De kinderen zitten in kleine klassen en krijgen daar veel begeleiding. Ze ondergaan daar als het ware een taalbad. Dat kunnen ze op het reguliere onderwijs gewoon niet krijgen.

Fijn, andrea.....

dat jij ook nog steeds jouw input blijft geven!

Ik blijf benieuwd hoe het verder met jouw zoontje gaat.

"Ze missen vaak de nonverbale taal (gezichtsuitdrukkingen, intonatie, grapjes e.d.) wat voor esm kinderen (en dus ook mijn zoon) een extra probleem op levert" >> Dit is ook heel herkenbaar bij Jazz heel vaak snapt hij de grapjes van pappa niet (en die maakt nogal wat grapjes, haha). Hij vat 9 van de 10 keer een zin veel te letterlijk op. Je moet dus ook wel eens stilstaan bij hoe je iets zegt. Ook hoe iets is aangeleerd dat moet tot in den treure zo worden gedaan en niet anders. Ik moet dan nogal eens heel crea, bea zijn om dingen van Jazz gedaan te krijgen. Daarbij is er nog een struikelblok, Jazz is ook heel slim.... pfffff!!!

Groetjes, Annelies

Haperen

Op school heeft men Jazz wat nader gevolgd, omdat ik laatst mijn ongerustheid had uitgesproken over zijn "stotteren".

Het stotteren wordt beoordeeld als "haperen". Het haperen ontstaat doordat Jazz erg veel moeite heeft uit zijn woorden te komen. Hij is veel aan het zoeken naar de juiste letters, woorden en de volgorde van een zin. Hierdoor komt hij veelal niet goed uit zijn woorden en gaat hij haperen. In zijn behandeling worden deze bevindingen nu beter aangescherpt en gaat de logopediste werken aan het oproepen van bepaalde klanken en woorden waardoor het haperen minder zal worden. We moeten thuis nu ook weer gaan oefenen!

In februari wordt er wederom bekeken of het is verbeterd.

Zo zie je maar, dat je je ongerustheid moet blijven uitspreken, ook al zijn professionals dagelijks met de kinderen bezig.

Groetjes, Annelies

NB: Ha, ha, nu geeft mijn man me ook nog eens gelijk! Dat stotteren was hem niet eens zo opgevallen, hij is er blijkbaar al zo aan gewend.

Cranio sacraal

Heidi, om op jouw vraag terug te komen.

"Is er iemand van jullie weleens bij een ostheopaat geweest met zijn kindje?"

Niet met Jazz, wel heeft Jazz een paar behandelingen cranio sacraal gehad. Had niet het gewenste resultaat.

Ik ben overigens, in het verleden, zelf wel meerdere keren bij een ostheopaat geweest vanwege een vermeende onvruchtbaarheid.

Groetjes, Annelies

Update jonathan

Gisteren hebben we weer een gesprek met de kinderneuropsychiater gehad. Voornamelijk om te vragen wanneer hij nu weer aan de beurt is voor logopedie. Dat zal hij ons echter pas in januari mee kunnen delen, want hij moet eerst overleg plegen Anders zullen we namelijk toch overgaan om privé een logopedist in te huren, want Jonathan heeft dat gewoon nodig. Met taal loopt hij verschrikkelijk achter, zowel in uitsprak als begrip. Laatst wilde hij een werkje van school niet doen totdat ik erachter kwam dat dat was omdat hij het niet begreep. Hij snapte namelijk de betekenis van het woord 'zin' niet en dacht dat dat zoiets als 'woord' moest betekenen, waardoor de opdracht voor hem werd, schrijf enkele woorden en schrijf daarmee 3 woorden (zinnen dus). Hij dacht dat hij samengestelde woorden of iets dergelijks moest maken. Eenmaal uitgelegd wat een zin nou is, was het geen probleem meer. Tja, dat een kind van 6 de betekenis van 'zin' niet weet, daar denk je niet zo snel aan. Het blijft iedere keer puzzelen om erachter te komen wat nu weer het obstakel is als hij vastloopt.
Het goede nieuws is dat hij 9 januari eindelijk met het project voor kinderen met handicap zal starten at ze ons nu al maanden beloven. De invulling daarvan is wat vaag, maar als het goed is zullen ze hem daarbij helpen om de betekenis van korte verhaaltjes te begrijpen door hem te leren waar de juiste sleutelwoorden staan (die mist hij namelijk wel eens) en hij zal oefenen om zelf zijn verhaal in een logische volgorde en juiste zinnen te kunnen houden. Op het ogenblik is het namelijk een waariig mengelmoesje, waarvan je de clou uiteindelijk wel begrijpt, maar waar hij toch binnen een jaar last mee gaat krijgen als de vehalen ingewikkelder worden.

Osteopaat en verhalen over spraakzenuwen in je nek komen erg vreemd op mij over. De zenuwen die namelijk de mondmotoriek en tong aansturen zitten in het verlengde ruggemerg, BOVEN de wervelkolon en nek. Mensen die werkelijk een blokkade hebben en verlamd zijn vanaf hun nek hebben ook geen spraakproblemen, dus waarom zou een 'onzichtbare' blokkade dat wel als resultaat hebben. Bovendien zijn spraakproblemen zoals disfasie en verbale dyspraxie niet het gevolg van een gebrekkige geleiding van de boodschap via de zenuw naar het perifere uitvoerende gebied, maar een probleem wat daar letterlijk boven ligt. In de taal en planningsgebieden van de grijze hersenstof gaat er iets niet helemaal zoals het moet. Dat je daar door wat voor handeling dan ook van buitenaf invloed op hebt is zeer onwaarschijnlijk omdat dat zo betekenen dat de werking van onze hersenen zeer kwetsbaar is en onderhevig aan invloeden van de buitenkant van de schedel. In teorie zou je dan door klopwerk een persoonsverandering kunnen bewerkstelligen. Ook ben ik zeer argwanend naar behandelaars die duidelijk veel minder weten van anatomie en fysiologie dan mijn eigen beknopte kennis hierin.
Eventuele resultaten zijn waarschijnlijker aan toeval, placebo-effect of dodo-effect te wijten en ik vindt het heel erg dat er personen zijn die misbruik maken van de zorgen van de ouders van een kind met handicap die voor de zekerheid toch maar alles geprobeerd willen hebben. Het geld waarmee deze figuren hun dikbelegde boterham verdienen gaat direkt of indirekt af van het geld van de zorg zoals logopedie-uren wat wel zijn effect bewezen heeft.
Groetjes Jessica

Luc

nou ben gister naar de huisarts geweest voor een nieuwe verwijzing voor de logopedie..
Ze gaf me groot gelijk dat ik weg ben gegaan bij die andere na de ongevraagde en ongepaste "diagnose" van autisme.

Zelf zag ze helemaal geen trekjes en vond ze het nog niet heeeel erg zorgwekkend dat hij nog niet zoveel praatte, hij is immers nog niet eens 3. Nu wel op blijven letten natuurlijk en goed dat de logopedie weer opgepakt wordt!

Vind het zelf een hele opluchting en zie het weer een beetje meer zitten!
Het geeft zoveel stress, zorgen maken, vinden jullie ook niet?

Hoi

Het is al weer lang geleden dat ik hier schreef. Er is veel geschreven onderttussen. Probeer het bij te lezen.

We hebben met Roma iets naars meegemaakt. ze kwam al 2 dagen thuis met poep aan haar billen. Nou bleek dat de juf haar helemaal niet hielp bij naar de w.c. gaan.

Enerzijds, omdat ze zelf niet duidelijk kon maken dat ze een poepie moest doen, en anderzijds omdat de juffen dat niet meer doen bij kindjes van hun leeftijd. Zij kan dat nog helemaal niet. Echt zielig vond ik het.

roma gebruikt nu het woord 'ik' en 'jij'. Wel allebei voor zichzelf. Ze snapt het nog niet als ze b.v. zegt 'bal is van ik' en ik zeg 'ja de bal is van jou'. dan zegt ze 'ja, bal is van jou'.

Lichamelijk gaat ze niet erg vooruit. Ze kan nog steeds niet op de driewieler bijvoorbeeld.Lang wandelen of intensief spelen houdt ze ook niet vol. Ze slaapt nog steeds erg veel.

nog even voor het lijstje:
zofia, 3 dochters van 23, 10 en bijna 4, de jongste heeft een achterstand in de ontwikkeling(w.o. taal) door nog onbekende oorzaak. mogelijk mitochondriele encefalo-myopathie.

Update lijstje

(*) Jessica (37), getrouwd, wonende in Italië, Julia (9), Jonathan , Manuel (5), Noemi (bijna 3). Jonathan heeft een primaire taalontwikkelingsstoornis, beter gespecificeerd in verbale dyspraxie, espressieve en receptieve dysfasie. Verder heeft hij nog een groeistoornis. Hij zit met rugzak in groep 3 van de gewone basischool in een extra kleine klas.

(*) Bianca (32), Luc (bijna 3) en Ivan (7mnd): oorzaak: slecht gehoor.

(*) Annelies (42), getrouwd, Jazz (6 jaar) en Pilar (7); diagnose: verbale dyspraxie. Zit vanaf zijn 3,5 jaar op een ESM-school.

(*) Anneque (36), zoontje (4 jaar), zoontje met ESM (bijna 3 jaar), dochtertje (net 1 jaar). Logopedie sinds augustus en sinds september in een peuterbehandelgroep voor kinderen met ESM. Oorzaak onbekend, gehoor is goed.

(*) Marsha (34), dochter Robin van 7 jaar en zoontje Jules (4,5 jaar), Jules heeft vanaf zijn 2e jaar taal- spraakproblemen. Hij zit nu in groep 1 van het reguliere basisonderwijs. In januari wordt hij getest door een kernteam van de stichting MEE en door het audiologisch centrum.

(*) Heidi (27), getrouwd, 2 zoontjes, 1 van bijna 5 (februari 2003) en 1 van bijna 3 (maart 2005). Jongste zoon is getest via Audiologisch Centrum hebben nog geen duidelijke indicatie gegeven wat hij nu heeft, maar het goede nieuws is wel dat hij naar auris peutergroep kan in januari!

(*) Zofia, 3 dochters van 23, 10 en bijna 4, de jongste heeft een achterstand in de ontwikkeling(w.o. taal) door nog onbekende oorzaak. mogelijk mitochondriele encefalo-myopathie

Jessica

Hoi, hoi,

Wat jammer dat het weer allemaal zo stroef verloopt! Je hebt gelijk als je zelf al start om die broodnodige logopedie voor Jonathan te regelen. Misschien kun je straks, als er een beslissing is genomen, met terugwerkende kracht de gemaakte kosten nog vergoed krijgen.

Ja, en ook goed nieuws! Hoop dat het genoemde project aan jullie verwachtingen zal voldoen.

Groetjes, Annelies

Re: luc

Fijn, met die verwijsbrief op zak ben je al weer een stuk op weg en die opluchting kan ik me ook zeker voorstellen.

Stap voor stap, weer verder....

Groetjes, Annelies

NB: "als hij 3 is mag hij 4 dagdelen volgen met speciale aandacht voor het praten (VVE)".

Ik heb even wat gegoogled op het begrip VVE, ik vroeg me af wat het zou zijn. Het lijkt me zeker de moeite waard om hiermee te beginnen. Weer een stap, op weg.....

Bron: www.onderwijsachterstanden.nl
Wat houdt voor- en vroegschoolse educatie (VVE) in?
Vanaf 2000 zijn er in Nederland belangrijke impulsen gegeven aan de voor- en vroegschoolse educatie. Voor- en vroegschoolse educatie houdt in dat kinderen op jonge leeftijd meedoen aan educatieve programma’s. De centrumprogramma’s beginnen in een peuterspeelzaal of kinderdagverblijf en lopen door in de eerste twee groepen van de basisschool.

- Een VVE programma kent een gestructureerde didactische aanpak en neemt een aantal dagdelen per week in beslag.

- Professionals geven aan dat het bestaan van de VVE-programma's bij veel ouders niet bekend is. Of het is niet bekend wat het doel van dit aanbod is en voor wie het bedoeld is.

Zofia

Hoi Zofia,

Wat fijn dat je reageert! Je staat inmiddels ook op het lijstje, hoor!

Wat sneu voor Roma, dat ze op school niet wordt geholpen bij het toilet gaan. Komt daar misschien nog verandering in? Het lijkt me dat ze voor Roma toch wel een uitzondering kunnen maken. Eén woord of gebaar moet toch duidelijk/genoeg zijn. Kun je dit bespreekbaar maken bij de juffen, denk je?

Verder nog nieuws?

Groetjes, Annelies

Hele fijne feestdagen en een voorspoedig uiteinde.....

en voor iedereen een heel gezond en fijn nieuwjaar gewenst.

Veel liefs, Annelies

Hoi

Voor ieder namens mij ook: hele mooie dagen!

Annelies: mijn man heeft het met de juf besproken. Ze vond het érg raar dat hij er over begon. Bekeek hem alsof ze het in Keulen hoorde donderen. We hebben van te voren ook heel duidelijk uitgelegd dat Roma een achterstand heeft. Toen hebben we al gezegd dat Roma zegt 'titi' als ze een poepje moet doen, en dat ze hulp nodig heeft. Ik kreeg toen al het idee dat het maar nauwelijks doordrong.

Heel lastig. Ik zou zo graag eens in de klas willen kijken hoe het gaat, maar ze zitten op de 3e verdieping en ik ben rolstoeler, dus dat kan niet.

Dit klasje is zeker niet toegerust op bijzondere kindertjes. Maar veel keus hebben we hier niet. Tot nu toe maakt Roma wel een tevreden indruk, dus kijken we het nog even aan.

zofia

Fijne jaarwisseling........

Groet, Annelies

NB: ook om ons draadje te redden!!

Fijne avond iedereen

Ben een tijdje weggeweest, zie dat het draadje nog bestaat.
Iedereen een fijne avond!

Hallo

heeft iedereen een fijne jaarwisseling gehad? Hier was het allemaal heerlijk ongedwongen gezellig!

Helaas heeft Luc met de kerstdagen ziek op de bank gelegen heel zielig, wat bleek...ooronsteking
Nu kwam er na de 1e dagen antibiotica heel veel vocht uit zn oren en sindsdien..wat een verschil hij begint te praten!
Blijkbaar hebben de buisjes weer verstopt gezeten (denk ik zo!)
Hoera wat een goed begin van 2008!

groetjes!

Zeker goed begin......

ik lees net met veel genoegen jouw berichtje! Wow, dat is nog eens een goed begin van het jaar.

Zet 'm op LUC!

Annelies ☺