Kosten bij vader
hallo.
Ben vader en betaal alimentatie.
Nu komt moeder met het verzoek dat in het weekend, dat de kinderen bij mij zijn ik verantwoordelijk ben voor kados voor kinder feestjes. Waar de kinderen naar toe gaan. Ik koop de kados maar omdat ik niet wil dat ze zonder gaan. Maar valt dit niet/wel onder kinderalimentatie?
Groetjes
Geheel off topic
" Een andere oplossing komt van goedbetaalde mensen van universiteiten in Amerika (hebben ze niet zelf verzonnen): loonsverhogingen niet in procenten maar in centen"
Dit is vrij kort geleden ergens gebeurd, ik dacht (maar weet het niet meer) bij Schiphol: iedereen eenmalig een bedrag van een paar honderd euro. Dat is voor de laagstbetaalden, die het het hardste nodig hebben, relatief veel meer dan voor de bovenlaag. Dat zou best vaker kunnen (als je het te vaak doet moet je je hele "loongebouw" herzien, maar alles in procenten is nou ook weer niet nodig)
Ellori schreef op 15-05-2025 om 10:05:
[..]
Het moment dat je betalend ouder bent en geen 10tje kan missen omdat je anders droog brood moet eten doe je volgens mij iets verkeerd en is het wellicht alleen maar goed dat je droog brood moet eten. Dan voel je je nog steeds minder rottig dan je kind welke je automatisch slachtoffer maakt van de situatie.
Probleem: redeneringen als 'dat kun je wel missen; dat is toch geen aderlating; je hoeft er ngog een droog brood voor te eten' kunnen heel lang en voor heel veel uitgaven gelden; totdat iemand kan bewijzen dat hij/zij echt op droog brood zit. Zo werkt het natuurlijk niet in het leven. Je kunt niet rekeningen bij een ander onder de deur schuiven met dit soort redeneringen. Bovendien zouden die redeneringen dan ook de andere kant op moeten gelden, dus ook voor de verzorgende ouder.
Dat is altijd het probleem met zo'n "wat zeur je nou over zo'n kleinigheid" -redenering: als het echt zo'n kleinigheid is, waarom zeur jij er dan over? En dan moet die ander weer gaan roepen dat het niet om het geld gaat maar om het principe, en daar wordt de discussie niet productiever van...
Anoniemvoornu schreef op 15-05-2025 om 09:43:
[..]
Of je gaat samen "zorgende" ouder worden
Dat zijn afspraken die mensen samen maken, ik kan niet voor een ander beslissen wat voor hen het beste is. De gevolgen van die afspraken worden vastgelegd bij een echtscheiding. Daarna is eider verantwoordelijk voor het zo goed mogelijk uitvoeren van de taken die je hebt afgesproken en zo goed mogelijk gaan zorgen voor je kinderen.
Als dat niet lukt kun je altijd opnieuw gaan praten: sorry ex, ik kan deze week geen droog brood meer kopen, maar kind heeft een verjaardagsfeestje en moet daarvoor nog een kadootje kopen, kun je dat doen want ik heb echt geen geld meer; of geen tijd meer, kan ook.
tsjor schreef op 15-05-2025 om 12:21:
[..]
Dat zijn afspraken die mensen samen maken, ik kan niet voor een ander beslissen wat voor hen het beste is. De gevolgen van die afspraken worden vastgelegd bij een echtscheiding. Daarna is eider verantwoordelijk voor het zo goed mogelijk uitvoeren van de taken die je hebt afgesproken en zo goed mogelijk gaan zorgen voor je kinderen.
Nou dat is nog maar de vraag. Als een ouder zegt "ik doe een weekend in de veertien dagen en daar houd ik het bij, oh en nog wat in de vakantie" kan je lang en breed overleggen maar die ouder is niet verplicht om meer voor zijn kind te zorgen. Het gelijkheidsprincipe naar de andere ouder zit er dan in dat zij ook kan zeggen 'ik doe niet meer dan wat ik kan'. En dan staken de stemmen. In de praktijk komt het er dan meestal op neer dat de moeder dan het leeuwendeel wel op zich neemt want 'iemand moet het doen', 'ik deed toch al het meeste' en 'maar ik heb ze graag bij me hoor'. Als je als moeder een 50/50% verdeling wilt en de vader wil dat niet, heb je geen poot om op te staan (meen ik hoor, misschien is dat veranderd. Temet?)
Een en ander lijkt me niet een goede basis voor de onderhandelingsruimte. Om dan vervolgens te gaan zeggen: 'oh die ene ouder wil zo graag de verzorger zijn, dus dat moet zij/hij dat ook zelf grotendeels financieren' lijkt een soort van redelijk maar is in feite een manier om moeders dubbele verantwoordelijkheid in de schoenen te schuiven en hen anders voor 'deeltijdprinsesjes' uit te maken. Zoals vaker gezegd "Vrouwen dienen vandaag de dag te werken alsof ze geen kinderen hebben en kinderen op te voeden alsof ze geen werk hebben". Ik ben nog steeds voor een gelijke verdeling van zorg- en werktaken. Vanaf het begin dat er kinderen komen en dus ook na de scheiding. En dus ook een wettelijk geregelde zorgplicht voor beide ouders. En los daarvan: gezellig cadeautjes voor en met kinderen kopen en feestjes organiseren door beide ouders en veel coulance opbrengen voor elkaar.
tsjor schreef op 15-05-2025 om 12:08:
[..]
Dat berekenen van die inkomensverschillen zit dan in die 75/25%. Het is niet zo dat de verzorgende ouder van elke uitgave dan maar 25% hoeft te betalen en voor die andere 75% daarvoor naar de ex kan lopen.
Nee, die 75% is de alimentatie. Daar buiten kan wat mij betreft maar heel sporadisch iets gevraagd worden.
Je weet als ze geboren worden dat er kosten komen, beugeltrajecten, laptop op de middelbare, telefoon et . Daar moet je vanuit die alimentatie en je eigen bijdrage voor reserveren.
Net als dat je weet dat je inkomen gaat dalen als de jongste 12 wordt etc.
Toen die van mij 18 werd ging mijn netto inkomen €1000 per maand naar beneden. Alimentatie gaat naar kind, belasting voordelen vervielen etc. Dat weet je ruim van te voren. Ik was gelukkig in de positie dat ik mijn inkomen kon vergroten door meer te gaan werken maar anders zul je moeten gaan schrappen. Of vanuit je kind kostgeld gaan vragen. Maar dat kan niet 1:1 want jij houd die verhoudingsgewijze bijdrage.
'Daar buiten kan wat mij betreft maar heel sporadisch iets gevraagd worden.'Ja, ik probeerr dat ook altijd bij mijn werkgever, maar die zegt toch: je moet het doen met het salaris dat je krijgt; of je moet meer gaan werken, andere uren werken etc.
en dan nog: als het gevraagd wordt kan het antwoord ook 'nee' zijn. Of word je dan meteen zwart gemaakt?
Het komt wel eens voor dat met name vrouwen minder gaan werken als er kinderen zijn, omdat ze voor de kinderen willen zorgen (dus thuis blijven).
Ik denk dat we pas echt een omslag gaan maken als het normaal wordt dat mannen minder gaan werken als er een kind geboren wordt. Dan krijg je een patroon dat later bij de scheiding voortgezet kan worden.
'Om dan vervolgens te gaan zeggen: 'oh die ene ouder wil zo graag de verzorger zijn, dus dat moet zij/hij dat ook zelf grotendeels financieren' lijkt een soort van redelijk maar is in feite een manier om moeders dubbele verantwoordelijkheid in de schoenen te schuiven en hen anders voor 'deeltijdprinsesjes' uit te maken.'
De samenleving geeft de verzorgende ouder financieel een aantal tegemoetkomingen: KB, KGB en heffingskortingen bij de belastingen (als je werkt). Als je te weinig loon hebt kun je bijstand ontvangen. Als je gescheiden bent alimentatie. Als je partner overleden is een nabestaandenuitkering. Natuurlijk mag je gaan klagen dat het niet genoeg is.
Overigens blijven teveel (mijn mening) vrouwen in deeltijd werken als de kleine kinderen al lang groot zijn.
tsjor schreef op 15-05-2025 om 12:59:
'Om dan vervolgens te gaan zeggen: 'oh die ene ouder wil zo graag de verzorger zijn, dus dat moet zij/hij dat ook zelf grotendeels financieren' lijkt een soort van redelijk maar is in feite een manier om moeders dubbele verantwoordelijkheid in de schoenen te schuiven en hen anders voor 'deeltijdprinsesjes' uit te maken.'
De samenleving geeft de verzorgende ouder financieel een aantal tegemoetkomingen: KB, KGB en heffingskortingen bij de belastingen (als je werkt). Als je te weinig loon hebt kun je bijstand ontvangen. Als je gescheiden bent alimentatie. Als je partner overleden is een nabestaandenuitkering. Natuurlijk mag je gaan klagen dat het niet genoeg is.
Overigens blijven teveel (mijn mening) vrouwen in deeltijd werken als de kleine kinderen al lang groot zijn.
Ik reageerde op het feit dat je zei "dat beslissen die mensen samen'. En hoeft dus niet zo te zijn. Natuurlijk moeten al die regelingen gelijkelijk verdeeld worden als er een 50/50 verdeling is.
tsjor schreef op 15-05-2025 om 12:59:
'
Overigens blijven teveel (mijn mening) vrouwen in deeltijd werken als de kleine kinderen al lang groot zijn.
En dan komen de mantelzorgtaken, en daar wordt ook naar die deeltijders gekeken want die is toch thuis.
En ook dan wordt er voornamelijk naar vrouwen gekeken.
Barbapapa. schreef op 13-05-2025 om 20:33:
betaal best veel alimentatie en dat is verder prima. Maar bij 1 vinger geven nemen ze direct je hele hand. Maar de vraag was moet ik dan het kado kopen voor de kinderfeest.
Die zin gebruik je meerdere keren , lijkt erop dat er meer bij je dwars zit
tsjor schreef op 15-05-2025 om 12:52:
Het komt wel eens voor dat met name vrouwen minder gaan werken als er kinderen zijn, omdat ze voor de kinderen willen zorgen (dus thuis blijven).
Ik denk dat we pas echt een omslag gaan maken als het normaal wordt dat mannen minder gaan werken als er een kind geboren wordt. Dan krijg je een patroon dat later bij de scheiding voortgezet kan worden.
Dat ben ik met je eens. En wellicht zou het in de wet vastleggen van een zorgplicht voor beide ouders daarin kunnen helpen. Hoewel ik ook mijn bedenkingen heb bij het kinderen aan een ouder overlaten die daar geen zin in heeft.
Vrouwen gaan ook minder werken omdat de vader zijn deel van de opvoeding en verzorging van de kinderen niet op pakt of niet op denkt te kunnen pakken. Zo blijven in een cirkeltje rond draaien.
Lexus schreef op 15-05-2025 om 13:07:
[..]
Dat ben ik met je eens. En wellicht zou het in de wet vastleggen van een zorgplicht voor beide ouders daarin kunnen helpen. Hoewel ik ook mijn bedenkingen heb bij het kinderen aan een ouder overlaten die daar geen zin in heeft.
Vrouwen gaan ook minder werken omdat de vader zijn deel van de opvoeding en verzorging van de kinderen niet op pakt of niet op denkt te kunnen pakken. Zo blijven in een cirkeltje rond draaien.
Vaak geven vrouwen ook niet echt de ruimte aan ze om het anders te doen dan zij zouden doen.
En het aanleren van zorgtaken begint al heel vroeg, en zolang we de speelgoedgidsen nog zien met meisjes met een strijkplank en de jongens met een boormachine gaat het nog heel lang duren.
tsjor schreef op 15-05-2025 om 12:52:
Het komt wel eens voor dat met name vrouwen minder gaan werken als er kinderen zijn, omdat ze voor de kinderen willen zorgen (dus thuis blijven).
Ik denk dat we pas echt een omslag gaan maken als het normaal wordt dat mannen minder gaan werken als er een kind geboren wordt. Dan krijg je een patroon dat later bij de scheiding voortgezet kan worden.
Deel 1 klopt niet/niet helemaal: dat besluit wordt vaak gezamenlijk genomen. Niet alleen de vrouwen willen dat dus - ook de mannen vinden het doorgaans prima als zij zelf niets hoeven aan te passen. En de maatschappij stuurt ook heel specifiek een bepaalde richting op.
Deel 2 ben ik het helemaal mee eens
