De Sint in groep vijf

In groep 5 nog in sinterklaas geloven kan prima. Sommige kinderen zijn dan pas net acht. Vanaf groep 6 zou ik als ouder toch mijn kind uit de droom helpen omdat dan niemand meer echt gelooft.
Op werk is sinterklaas vaak tot en met 8 jaar, ongeacht de groep waar kind dan in zit.

Hier in ons kleine dorp zit groep 5 en 6 bij elkaar in de klas en vanaf dan doen ze ook surprises. Dat wordt ook geïntroduceerd als 'sinterklaas helpen'. Maar aangezien in groep 6 niemand meer gelooft en in groep 5 hooguit de helft, weet je ook dat driekwart van de klas niet meer gelooft. Ik zou er op dat moment ook niks meer omheen gaan verzinnen.

Ik had zelf vroeger een meisje in de klas wier ouders haar graag klein hielden (als jongste kind van vier). Die geloofde nog in de sint in groep 7. Toen begon de leraar een verhaal over dat we dat natuurlijk allemaal al lang wisten dat hij niet bestond en kregen we een opdracht over het echte verhaal (dat hij bisschop was in Myra en arme mensen en kinderen hielp en zo). Bleek dat meisje het echt nog niet te weten en verweet de docent ook dat hij haar het geloof in de sint had ontnomen. Hoe lang had je nog willen geloven dan? Derde klas havo? Dat je vriendinnen je vragen of je ook mee wil zwarte piet spelen en jij dan oprecht nog denkt dat die uit Spanje komen?

Rekenenisleuktaalook schreef op 22-11-2025 om 12:57:

[..]

Dat dacht ik ook, maar nu ik zie wat er gebeurt in de klas vind ik het helemaal niet zo leuk.

Voor twee is de spanning echt te veel lijkt wel. Zijn de hele dag bezig met de Sint en zijn Pieten. Voor eentje is het heel moeilijk niet iedereen van zijn geloof te laten vallen. Die zou het het liefst uitleggen aan de hele klas. Eentje vind Sinterklaas heel erg oneerlijk, want iedereen heeft al minstens twee Sinterklaascadeautjes in zijn schoen gekregen en hij nog helemaal niks. Twee meisjes (vriendinnen) vroegen of er nog Pieten komen strooien en wanneer dan. Vinden ze heel spannend...

Toen mijn kinderen de leeftijd hadden om nog wel in Sint te geloven kregen we ieder jaar een brief of we thuis geen grote cadeautjes in de schoenen wilden doen en het aantal keer schoen zetten wilden beperken tot ieder weekend 1 keer en liefst niet doordeweeks. Multiculturele school waar ook flink verschil was in financiële middelen, zeker na de fusie met een andere school.

Bij mij kregen ze dan echt iets kleins in de schoen, 1 stuiterbal, 10 knikkers of een pen met veren. Dat er dan 1 gezin was waar de skates op woensdag in de schoen gingen was voor de juffen en andere ouders wel een heel gedoe om uit te leggen waarom Truusje skates kreeg in de schoen en Khadija een uitdeelzakje pepernoten.

Dat school toen (15 jaar geleden) die brieven verstuurde vond ik zeker met de populatie op de school heel normaal hoewel het natuurlijk geen taak is van school. Doordat ouders zo buitensporig deden met cadeautjes nemen de kinderen dat wel mee naar school en hebben de leerkrachten last van perikelen die dan ontstaan in de groep.

Persoonlijk vind ik het jammer dat het hele gebeuren rond Sint zo is opgeklopt en je er helemaal niet omheen kunt werken. Het Sinterklaasjournaal is leuk om te kijken en het is ook altijd heel goed in elkaar gezet maar zonder had Sinterklaas ook een leuk feest geweest en zeker minder aanwezig op de scholen.

Daarnaast vind ik dat een schoencadeautje ook iets moet zijn dat in de schoen past. Dus die knikkers, pen of stuiterbal. Grote cadeaus op pakjesavond/nacht.

En op school het sinterklaasjournaal kijken vind ik persoonlijk overbodig. Kinderen die dat leuk vinden, en dat zijn de meesten, kijken dat thuis al. De rest kan er dan ook niet omheen. 

MamaE schreef op 22-11-2025 om 13:22:

[..]

Een school kan dit vragen, maar uiteindelijk gaan ze er niet over. Ik vind duurdere cadeaus meer voor de verjaardag, als een kind weet dat ouders het kopen.
Ik vind ook dat ouders daar zelf een verantwoordelijkheid in hebben

Wij mochten vroeger elke dag de schoen zetten, maar er kwam niet elke dag wat in. Sommige kinderen mochten bijvoorbeeld maar twee keer per week en dan kwam de sint ook altijd. Hij wist immers dat er bij Pietje alleen op woensdag en zaterdag een schoen stond. Bij ons elke dag, maar hij had niet elke dag tijd. Dan kon hij zelf kijken wanneer hij wel tijd had om langs te gaan.

School gaat daar niet over dat klopt. Door het multi-culturele gehalte van de school hadden veel ouders echt niet in de gaten wat de Sint-traditie is/was, vandaar die brief. Dat het dus af en toe mis ging kon school ook niet voorkomen.

MamaE schreef op 22-11-2025 om 13:25:

Daarnaast vind ik dat een schoencadeautje ook iets moet zijn dat in de schoen past. Dus die knikkers, pen of stuiterbal. Grote cadeaus op pakjesavond/nacht.

En op school het sinterklaasjournaal kijken vind ik persoonlijk overbodig. Kinderen die dat leuk vinden, en dat zijn de meesten, kijken dat thuis al. De rest kan er dan ook niet omheen.

Op school werd geen Sinterklaasjournaal gekeken maar kinderen die dat thuis keken hadden wel last van de spanningen die dat opriep en die spanning namen ze mee naar school.

Dat een schoencadeautje min of meer in de schoen moest passen was ook altijd mijn motto.

Kaassoufflee schreef op 22-11-2025 om 10:50:

Wij deden thuis niet meer dan het Sinterklaasjournaal kijken en 2x per week op vaste dagen de schoen zetten en alleen een pakjesavond thuis (zonder huisbezoek van Sint of Pieten). Dus niet extra aandikken of extra pakjesfestijnen van clubs, personeelsvereniging e.d.

Dit is bij ons ook, minus Sinterklaasjournaal. Die kijken ze wel op school. En Sint bij hun sportvereniging komt tijdens de training dus daar ontkom je niet aan  

Rekenenisleuktaalook schreef op 22-11-2025 om 13:49:

[..]

Een Apple Watch past ook in je schoen 🤔

😂

MamaE schreef op 22-11-2025 om 13:03:

In groep 5 nog in sinterklaas geloven kan prima. Sommige kinderen zijn dan pas net acht. Vanaf groep 6 zou ik als ouder toch mijn kind uit de droom helpen omdat dan niemand meer echt gelooft.
Op werk is sinterklaas vaak tot en met 8 jaar, ongeacht de groep waar kind dan in zit.

Hier in ons kleine dorp zit groep 5 en 6 bij elkaar in de klas en vanaf dan doen ze ook surprises. Dat wordt ook geïntroduceerd als 'sinterklaas helpen'. Maar aangezien in groep 6 niemand meer gelooft en in groep 5 hooguit de helft, weet je ook dat driekwart van de klas niet meer gelooft. Ik zou er op dat moment ook niks meer omheen gaan verzinnen.

Ik had zelf vroeger een meisje in de klas wier ouders haar graag klein hielden (als jongste kind van vier). Die geloofde nog in de sint in groep 7. Toen begon de leraar een verhaal over dat we dat natuurlijk allemaal al lang wisten dat hij niet bestond en kregen we een opdracht over het echte verhaal (dat hij bisschop was in Myra en arme mensen en kinderen hielp en zo). Bleek dat meisje het echt nog niet te weten en verweet de docent ook dat hij haar het geloof in de sint had ontnomen. Hoe lang had je nog willen geloven dan? Derde klas havo? Dat je vriendinnen je vragen of je ook mee wil zwarte piet spelen en jij dan oprecht nog denkt dat die uit Spanje komen?

En toch vind ik dit vrij hard.
Laat die kinderen lekker hun hele basisschool geloven.. We leren ze is het algemeen toch hun eigen ding te doen en eigen mening te vormen en niet zo veel aan te trekken van andere? 

Ouders doen allemaal mee aan deze leugen, maar owee als kind in groep 7 nog geloofd.

Zeespiegel schreef op 22-11-2025 om 09:51:

ik vind het bijzonder dat schoolbreed aan de ouders gevraagd wordt, te melden of een kind het wel of niet weet. Er zijn ook kinderen die het wel weten, maar tegen het Sinterklaasfeest zelf toch weer helemaal meegezogen worden door de magie. Gewoon omdat het kan en omdat het leuk is.

Dit gebeurt bij ons. Kind (ruim 8) weet het al sinds vorig jaar, maar de magie is aan. En dan loopt alles, geloven en niet geloven, door elkaar. 

Spreekuurtje schreef op 22-11-2025 om 14:14:

[..]

En toch vind ik dit vrij hard.
Laat die kinderen lekker hun hele basisschool geloven.. We leren ze is het algemeen toch hun eigen ding te doen en eigen mening te vormen en niet zo veel aan te trekken van andere?

Ouders doen allemaal mee aan deze leugen, maar owee als kind in groep 7 nog geloofd.

In groep 7 en 8 is het hoogst ongebruikelijk om nog in de sint te geloven en als klasgenootjes dat doorhebben, is de kans groot dat een kind daar om uitgelachen/gepest wordt. 

Daarnaast is een opdracht over het echte verhaal en leven van sinterklaas en de herkomst van het feest ook educatief. 

Toen mijn kinderen op de speelzaal zaten ging de juf zich voor de peuters omkleden naar Sinterklaas en dat ging in de trant van kijk ik doe deze mantel aan maar ik ben nog steeds juf Tineke tot ze bij de baard was en dan zei ze 'nu ben ik Sinterklaas' Vond dat heel goed gevonden en eigenlijk ben ik op die weg een beetje verder gegaan, heb nooit gezegd dat Sinterklaas echt bestaat maar dat op het moment dat je Sinterklaas ziet dat het dan toch even echt is. Zo is het ook als je naar een toneelvoorstelling gaat of de film dan ervaar je dat ook als echt ook al weet je dat het acteurs zijn. Mijn kinderen gingen daar best goed op

Hier vieren we geen sinterklaas met de kleine, met zoon ook nooit gedaan omdat mijn half Surinaamse vrouw het racistisch vind. School heeft haar standpunt altijd goed opgevat. Op de opvang doen ze niet echt aan Sinterklaas gelukkig

Lavande schreef op 22-11-2025 om 12:29:

(Bovenbouw)leerkracht hier.

Één keer heb ik me verbaasd, toen ik groep 6 had en er een jongen van 10 jaar nog heilig geloofde. Zijn moeder vertelde me dat ze meerdere keren had geprobeerd hem uit te leggen hoe het zat, maar hij bleef hardnekkig geloven. Hele verhalen vertelde hij op school, over de intocht en zijn ontmoeting met de Sint. De klasgenoten keken wat meewarig, maar iedereen liet hem lekker gaan. Deze jongen zal intussen volwassen zijn, wie weet gelooft hij nog steeds

Je bent toch niet de meester van mijn oudste zoon? Die geloofde ook nog in groep 6, ondanks dat ik het kadopapier overal liet slingeren, en handgeschreven  in plaats van geprinte brieven met de grootst mogelijke flauwekul,  in de schoen stopte. Hij was ook echt immuun voor opmerkingen van klasgenoten in de decemberperiode. Later in dat schooljaar vroeg hij wel hoe het precies zat. De oudste had het zelf al uitgevogeld. Dat biechtte ze een paar maanden later uitzichzelf op, want ze was bang geweest dat ze anders niets meer zou krijgen

Ik ben ook van de richting laat ze het zelf maar uitvogelen, in plaats van ze eigenhandig uit die droomwereld los te rukken.