Kinderen over de vloer tijdens etenstijd
Stuur jij kinderen die bij jullie aan het spelen zijn naar huis als je gaat eten?
Zoon gaat na het avondeten wel eens bij de buren spelen. Daar eten ze soms wat later. Zoon mag dan blijven, gaat er meestal gezellig bij zitten en eet soms nog een klein hapje mee. Ik vind dit een beetje gek. Zouden jullie zoon ook aanschuiven of naar huis sturen? Zal ik zoon de opdracht geven zelf naar huis te komen?
Wat vinden de buren ervan?
Herfstappeltaart schreef op 10-12-2025 om 10:17:
En 'zo Nederlands ? Wat denigrerend weer. Net als 'iedereen kan altijd aanschuiven bij ons hoor!' Alsof je altijd voor 10 man eten kookt. En als dat wel zo is kun je verspilling niet voorkomen lijkt mij. Ik vond eters altijd prima, maar van te voren aankondigen alsjeblieft (tenminste wat betreft de warme maaltijd, een boterham is iets anders).
Dit. Ik had helemaal geen zin om andermans kinderen te entertainen tijdens het eten. Ik vond logés ook altijd een crime. Spelen, prima, en dan leker weer naar huis. Ook van onverwachte volwassen gasten ben ik niet kapot. Dan moet ik uit mijn eigen bubbel en daar heb ik echt niet altijd zin in.
En echt Nederlands, tja... Mijn Indonesische collega kan met smaak vertellen over hoe hij het haat dat iedereen bij hen verplicht welkom is. Wil je vroeg naar bed, komt er een tante tot laat op visite. En als je de achterneef van een overleden oudtante haar moeder bent, ben je familie en kun je dus op elk willekeurig moment binnenvallen, mee eten, blijven slapen, tot je verzonnen hebt dat je weer weggaat. Je wordt echt niet geacht nee te zeggen tegen gasten, of je er nu zin in hebt of niet. Het lijkt mij een verschrikking! Maar dat vind mijn Indonesische collega ook en onderling wordt er ook gezucht en met ogen gerold als ik hem mag geloven. Maar tegen de gasten blijf je beleefd.
Maar, een buurjongetje dat er een gewoonte van maakt om tijdens etenstijd een bezoekje te brengen, ach. Als je het gezellig vind, schuif je een bord bij, en heb je er geen zin in, schuif je hem met zachte hand weer naar buiten. Die verantwoordelijkheid ligt bij de ontvangende partij. Ik zou er een nonchalant: als je hem zat bent, stuur je hem weg hè! aan wijden, en verder niks.
Gevoelsmatig zou ik een kind dat er al voor etenstijd is naar huis sturen, met de achterliggende gedachte dat er thuis ook met het eten op hem gewacht wordt. Als hij een opmerking over ons eten zou maken zou ik wel voorstellen dat hij mag mee eten, als ouders dat goed vinden.
Een kind dat al gegeten heeft en dan pas komt mag er gerust even bij komen zitten. Geen probleem, er wordt aan tafel altijd veel gekletst hier.
En als je dat niet wil is dat zo geregeld toch?
Ha Pietje, kom je met Keesie spelen? Gezellig, maar we moeten nog even eten. Kom je over een kwartiertje terug? Tot zo!
De buren vinden het geen probleem. Die zijn van “hoe meer zielen, hoe meer vreugd”. Zoon heeft dan thuis ook al gegeten (anders wordt er inderdaad wel overlegd). Ik vind het alleen zo gek…
Och, als zij er geen probleem mee hebben zou ik het loslaten.
Als zij het prima vinden en je zoon en buurjongetje vinden het gezellig, lekker zo laten dan.
Wat vind je gek dan? Dat zij het geen probleem vinden?
Dat zoon dan aan tafel zit terwijl de rest zit te eten. (Maar zoon vindt het ook geen probleem trouwens.)
Bloemenzee schreef op 10-12-2025 om 11:40:
Dat zoon dan aan tafel zit terwijl de rest zit te eten. (Maar zoon vindt het ook geen probleem trouwens.)
Buren vinden het geen probleem, zoon vindt het geen probleem. Vind jij het een probleem? Ja, dan niet meer laten gebeuren. Nee dan loslaten dat jij het gek vind.
Ik kan van mezelf als kind herinneren dat ik op zondagmiddag rond een uur of 2 vaak bij een vriendinnetje was. Bij haar aten ze op zondag vaak pas rond 3 uur 's middags. Ik mocht er dan altijd bij blijven zitten, soms ook iets mee-eten. Heb ik goede herinneringen aan, want gezellig en leuk om te zien hoe 'gewone' dingen bij andere mensen gaan.
Toen onze kinderen klein waren, bleef er ook wel eens iemand hangen tijdens ons avondeten. Soms overlegde ik met de ouders of t OK was dat ze bij ons zouden mee-eten.
Wat mij betreft was er altijd wel genoeg te eten voor een extra kind: de hoeveelheid die ze eten is vaak nog niet heel groot (in ieder geval klein in vergelijking met tieners van 16 of wedstrijdroeiende studenten), een paar aardappelen is gauw geschild of wat extra pasta/rijst in het kokende water. 3 saucijzen kun je ook tot 4 porties delen en dan eten we dit keer wat minder groente (of ik maak er wat salade bij). En als de hoeveelheid eten niet genoeg zou zijn, dan is er altijd wel voldoende toetje om de magen alsnog te vullen (yoghurt, vla, wat fruit, muesli/cruesli etc.). Kortom, een extra eter bij het avondeten vond ik geen probleem. Ook hier vaak juist gezellig, omdat er dan plots heel andere gesprekken ontstonden.
Als de buren het geen probleem vinden en je zoontje vindt het leuk - ik zou het lekker laten gaan
Bloemenzee schreef op 10-12-2025 om 11:40:
Dat zoon dan aan tafel zit terwijl de rest zit te eten. (Maar zoon vindt het ook geen probleem trouwens.)
Eet jij normaliter alleen als verder ook iedereen eet? Of smeer je wel eens een boterham voor jezelf terwijl gezin dan niet eet?
ik ben zo benieuwd waar dit m nou in zit voor jou!
Is toch gezellig? Ik zie het probleem niet....
Wieder schreef op 10-12-2025 om 11:01:
[..]
En echt Nederlands, tja... Mijn Indonesische collega kan met smaak vertellen over hoe hij het haat dat iedereen bij hen verplicht welkom is. Wil je vroeg naar bed, komt er een tante tot laat op visite. En als je de achterneef van een overleden oudtante haar moeder bent, ben je familie en kun je dus op elk willekeurig moment binnenvallen, mee eten, blijven slapen, tot je verzonnen hebt dat je weer weggaat. Je wordt echt niet geacht nee te zeggen tegen gasten, of je er nu zin in hebt of niet. Het lijkt mij een verschrikking! Maar dat vind mijn Indonesische collega ook en onderling wordt er ook gezucht en met ogen gerold als ik hem mag geloven. Maar tegen de gasten blijf je beleefd.
Verademing om te lezen, even er vanuitgaand dat het niet alleen jouw indonesische collega is. Ik hoor het vaker, de nederlandse 'afspreek mentaliteit' alsof het iets fouts is. Ik vind het leuk om af te spreken en dan maak ik er werk van, als iemand onaangekondigd binnen komt vallen, dan kan het zijn dat ik weinig in huis heb helaas. Laatst visite die koffie /thee kwam drinken (onaangekondigd) en ik kon ze nog wel bier en wijn daarna aanbieden, maar had verder niets om erbij te eten (ja boterhammen en pakjes sultana's maar ja, dat ga je niet bij thee/koffie of een borrel serveren) En dat ik het niet heb heeft niets te maken met zuinigheid, maar als ík het niet eet dan kan ik het weggooien. Ik heb het niet standaard in huis omdat ik het anders zelf binnen een paar dagen opeet (want ik heb geen ruggengraat 
Ted68 schreef op 10-12-2025 om 13:44:
Is toch gezellig? Ik zie het probleem niet....
Ik kan kinderen op bezoek heel gezellig vinden maar niet als ik aan het eten ben.
Bloemenzee schreef op 10-12-2025 om 11:40:
Dat zoon dan aan tafel zit terwijl de rest zit te eten. (Maar zoon vindt het ook geen probleem trouwens.)
Waarom vind je dat gek?
