12 km fietsen, drama of hoort erbij?
Dochter van 11 is naar de middelbare. De school is leuk, ze heeft aansluiting en zit op haar plek.
Alleen dat fietsen, ze vindt het verschrikkelijk.
Met mijn budget is een electrische fiets echt heel veel geld. Ze heeft dus een goede tweedehands fiets met 7 versnellingen.
Het probleem is dubbel, ze vindt fietsen vermoeiend en stom.
Maar, ze vindt alleen fietsen ook heel vervelend en ongezellig. Er zit 1 meisje in de klas uit dezelfde richting, maar die doet niet eens een poging om mee te fietsen, omdat ze geen elektrische fiets heeft. Ze hebben sowieso geen klik.
Ik heb een busabbonnement voor haar gekocht, maar ook dat vind ze niet alles en als ze gym heeft op een andere locatie dan heeft ze toch haar fiets nodig.
Is dit herkenbaar? Ik twijfel inmiddels behoorlijk aan mezelf. Zijn dit heftige puber emoties en zal het wel wennen? Ben ik echt zo spartaans om haar op een niet-electrische fiets op pad te sturen?
Lijkt me fijn om jullie mening te horen.
Duufje schreef op 02-10-2025 om 13:09:
Ik moest 18 km enkele reis en dat wende snel. Ik had er ook geen hekel aan en fietste vaak alleen (voornamelijk door het bos).
Maar ja, dat is meer dan 30 jaar geleden inmiddels en achteraf behoorlijk onverantwoord. Ik vertelde ook nooit tegen m'n ouders als ik alleen had gefietst, wist dat ik anders met de bus zou moeten en dat vond ik vreselijk.
Als een elektrische fiets er niet inzit, zit 'ie er niet in en moet ze trappen. Went ze echt wel aan, misschien gaat ze het zelfs fijn vinden
Als het half kan, zou ik in deze tijd wel een elektrische fiets aanschaffen. Met als voornaamste reden dat inderdaad zo'n beetje alle kinderen die een stuk moeten fietsen die hebben en ze dan dus samen kunnen fietsen.
Met een goede conditie, opgebouwd met zelf trappen, kan je prima fietsen met elkaar ook als de en wel elektrisch fietst en de ander niet.
Iemand van de groep van mijn hobby vond dat wij niet samen kunnen fietsen, omdat zij elektrisch fietst en ik niet. Nou alleen bij flinke tegenwind kan zijn harder dan ik. Meestal houd ik haar prima bij als we 5 kilometer naar huis fietsen.
Muziek of luisterboek klinkt leuk, maar hoe goed is haar concentratievermogen. Kan ze nog op het verkeer letten als ze naar een boek luistert? Hangt ook van de route af. Ik fietste zelf een groot deel van de route op een breed fietspad langs de snelweg, met misschien om de kilometer een zijpad. Dan zou het wel kunnen, moet ze echt door druk verkeer, dan zou ik er nog even goed over nadenken.
er.is.maar.1.Pino schreef op 02-10-2025 om 12:43:
Ik weet niet of het veel zin heeft om vergelijkingen te maken met onszelf ‘vroeger’ want wij leefden in een andere tijd en zijn voor de gemiddelde puber gewoon een stel dino’s zonder verdere relevantie.
Als ik jouw verhaal zo lees lost een elektrische fiets het alleen fietsen niet op. Heeft ze bepaalde andere redenen waarom ze een elektrische fiets wil? Welk probleem lost die voor haar op? Of is het gewoon “iedereen heeft er eentje en ik niet?” Als ik de literatuur mag geloven is er voor een puber niks zo erg als ‘buiten de groep vallen’ dus ik kan me haar wens dan wel voorstellen. Maar het budget is ook legitiem. Dus misschien kun je het daar met haar over hebben (bijbaantje en bijleggen?)Maar ik kan me ook voorstellen dat het grootste probleem zit in het alleen fietsen. En dat lost die fiets niet op, die verkort hooguit de tijdsduur van het alleen fietsen. Heb je het daar specifiek al eens met haar over gehad, helemaal los van die fiets dus?
In principe moet die afstand haalbaar zijn met een goede fiets met meerdere versnellingen, zeker na een tijdje als ze die afstand vaker fietst. Het gaat haar blijkbaar vooral om het alleen fietsen, dat vindt ze niet leuk. Maar met het ene meisje heeft ze geen klik dus zal die misschien alsnog niet samen met je dochter willen fietsen, ook al zou ze een e-bike hebben?
afrodite05 schreef op 02-10-2025 om 13:02:
Ik fietste (rond 2005) 20 km enkele reis naar school. Ik was de enige die zo ver moest fietsen, maar had halverwege wel fietsmaatjes kunnen oppikken. Maar ik vond die klasgenoten uit een tussenliggend dorp irritant fietsen (dan weer langzaam, dan weer versnellen, flauwe grapjes bij elkaar uithalen tijdens het fietsen), daarom reed ik liever alleen, op mijn eigen tempo. Ik heb eigenlijk altijd muziek in mijn oren gehad tijdens het fietsen. Eerst een discman, daarna mp3-speler, later een iPod. In mijn studententijd hoefde ik niet meer zo ver te fietsen, maar toen fietste ik nog altijd met muziek in m'n oren, toen vanaf mijn telefoon. Hoewel, niet oren, maar oor. Ik had altijd maar één oortje in ivm veiligheid. Zou zoiets een optie kunnen zijn voor je dochter? Muziek of een interessante podcast aanzetten?
En misschien inderdaad 1 oortje in met muziek tijdens het fietsen?
dan schreef op 02-10-2025 om 13:37:
[..]
En misschien inderdaad 1 oortje in met muziek tijdens het fietsen?
Of een bone cunduction headphone. Die zit naast je oren dus je hoort het verkeer nog prima. Ze zijn er ook in goedkopere varianten geloof ik.
Je moet inderdaad wel een route hebben waarop de afleiding niet te gevaarlijk is.
in mijn dorp fietsen de meeste kinderen tussen de 10 en 12 km naar de middelbare school in de naastgelegen stad.
omdat ik er elke middag tussen fiets heb ik er goed zicht op. (in de ochtend ben ik een stuk vroeger) de verdeling elektrisch/niet elektrisch is ongeveer 50/50. soms zie je kinderen zonder ondersteuning "aanhangen" bij kinderen met ondersteuning. we hebben hier heuvelachtig gebied.
ik denk dat het wennen is voor haar. dat icm puber is, zoals bij het stamppotverhaal, recept voor eerst klagen dan ervaren.
dat je haar een busabonnement hebt gegeven laat wel zien dat er ruimte is dus daardoor zou ik als puber nog harder gaan zeuren denk ik.
ikzelf heb alleen mijn rechteroortje in met een podcast daarop. op die manier kan ik nog prima het verkeer volgen zolang ik niet zonder toeter of bel ingehaald word door een elektro-scooter, maar dat is een ander verhaal
Het is een rustige weg, met amper oversteken. Alleen wel achterop komend verkeer, dus wel fijn als ze nog wat hoort.
Er is wat ruimte inderdaad, maar het klagen gaat tot huilen en dreigen dat ze thuis blijft / ziek wil zijn. Dit gaat niet gebeuren. Ze voelt misschien wel ruimte, omdat haar zus een thuiszitter is. Waarbij ze als kind alleen de positieve dingen van ziet. Die gaat immers niet als het niet lukt. Door paniek en angstklachten, maar dat ziet zij dan weer niet.
Je kunt ook tegen haar zeggen: "ik zie dat het fietsen je tegenvalt. Als het echt niet gaat, dan zullen we op zoek moeten naar een school dichter bij huis. Misschien kun je er vast over nadenken waar je dan heen zou willen"
Want, uiteindelijk, als dat fietsen echt zo dramatisch is, dan is dat toch de enige oplossing? Of heeft ze zelf nog iets anders in gedachten?
Dat ze het thuiszitten van haar zus alleen maar als iets positiefs ziet, dat lijkt me ook wel een gesprekje waard. Ik kan me zo voorstellen dat jullie de dingen die daar rondom spelen vooral buiten haar gehouden hebben. Misschien wordt het tijd (en heeft ze de leeftijd) om dat minder te gaan doen
Mugs schreef op 02-10-2025 om 14:29:
Je kunt ook tegen haar zeggen: "ik zie dat het fietsen je tegenvalt. Als het echt niet gaat, dan zullen we op zoek moeten naar een school dichter bij huis. Misschien kun je er vast over nadenken waar je dan heen zou willen"
Want, uiteindelijk, als dat fietsen echt zo dramatisch is, dan is dat toch de enige oplossing? Of heeft ze zelf nog iets anders in gedachten?
Dat ze het thuiszitten van haar zus alleen maar als iets positiefs ziet, dat lijkt me ook wel een gesprekje waard. Ik kan me zo voorstellen dat jullie de dingen die daar rondom spelen vooral buiten haar gehouden hebben. Misschien wordt het tijd (en heeft ze de leeftijd) om dat minder te gaan doen
Dan moet die optie er wel zijn.
Niet in alle regio's zijn de middelbare scholen heel ruim gezaaid.
Wij hebben er hier 4 in de stad, maar waar ik oorspronkelijk vandaan kom staat er 1 in een straal van 20km. Daar is dan ook op de basisschool helemaal geen gedoe over naar welke school je gaat, als je niet perse naar gymnasium wil maar ook genoegen neemt met vwo ga ga je naar die school. En wil je wel naar gymnasium dan moet je hopen dat je aan de goede kant van de cirkel woont en dat er een goede bus verbinding is anders ben je 1,5 uur enkele reis met ov onderweg.
Evaluna schreef op 02-10-2025 om 14:23:
Er is wat ruimte inderdaad, maar het klagen gaat tot huilen en dreigen dat ze thuis blijft / ziek wil zijn. Dit gaat niet gebeuren. Ze voelt misschien wel ruimte, omdat haar zus een thuiszitter is. Waarbij ze als kind alleen de positieve dingen van ziet. Die gaat immers niet als het niet lukt. Door paniek en angstklachten, maar dat ziet zij dan weer niet.
Maar gaat het dan wel echt over het fietsen? Of is dat fietsen in haar gedachten de sleutel om een onbeperkte verlofkaart in te mogen zetten?
Want dit is wel belangrijke context. Je kunt je sufpiekeren over oplossingen met oortjes, podcasts etc maar als zij een voorbeeld heeft van een zus die (in haar ogen) any moment mag besluiten niet naar school te gaan, dan is dat fietsen misschien het probleem niet. Dat is alleen maar het breekijzer.
De dichtstbijzijnste school is ook een plaats verderop en dat is alleen vmbo. Vindt ze ook geen optie.
Ze heeft genoeg meegekregen hoor van haar zus, ze kan er ook verdrietig om zijn dat ze niet fijn met haar kan spelen, dus dan ziet ze het wel.
Het wordt een speakertje en hopen dat het snel went...
wij zeiden altijd bij dit soort geklaag over school: des te meer reden om goed je best te doen, dan ben je er zo snel mogelijk vanaf. Als je blijft zitten heb je nog een jaar deze ellende.
Ginevra schreef op 02-10-2025 om 14:35:
[..]
Maar gaat het dan wel echt over het fietsen? Of is dat fietsen in haar gedachten de sleutel om een onbeperkte verlofkaart in te mogen zetten?
Want dit is wel belangrijke context. Je kunt je sufpiekeren over oplossingen met oortjes, podcasts etc maar als zij een voorbeeld heeft van een zus die (in haar ogen) any moment mag besluiten niet naar school te gaan, dan is dat fietsen misschien het probleem niet. Dat is alleen maar het breekijzer.
Het zou best kunnen, dat ze ziet dat als het bij haar zus moeite kost, dat die mag thuis blijven.
"Mag" ook niet van mij, maar dat is weer een heel ander verhaal. Ze zitten wel erg dicht op elkaar. Jongste heeft een klas overgeslagen waardoor ze nu een jaar later in de voetsporen van haar zus gaat. Net niet hetzelfde niveau, maar wel dezelfde school, waar de oudste dus vorige jaar af is gegaan in de brugklas.
Ysenda schreef op 02-10-2025 om 14:39:
wij zeiden altijd bij dit soort geklaag over school: des te meer reden om goed je best te doen, dan ben je er zo snel mogelijk vanaf. Als je blijft zitten heb je nog een jaar deze ellende.
Dit soort dooddoeners komen dus echt niet aan. Het probleem wordt groter beleefd. Ze gaat nog eerder richting 'denk je dan dat ik blijf zitten?' dan dat ze tevreden op de fiets stapt.
Wacht tot ze een kereltje tegenkomt op wie ze een oogje heeft ... Dan gaat dat fietsen héél leuk worden en 'is 12km toch geen afstand, mam!'. 
Als ze bij dit weer al zeurt, vertel haar dan dat de winter er nog aan moet komen. Ook hier (in België) zie ik ganse 'trossen' jeugd van en naar school fietsen. Dat hoort erbij. Beetje hard worden kan geen kwaad! Wat als ze de examens ook vervelend en stom gaat vinden? Ook schrappen?
Sterkte voor moeder en kind hoor!
🚴🚴🚴
