Paranormale ervaringen bij kinderen

Vragen zijn geen aanval

Ik lees hier vooral vragen aan Layla en dat is IMHO iets anders dan aanvallen. Een goede discussie vereist inderdaad respect, en dat geldt voor beide partijen. Onno zet wat dat betreft de toon, in de derde(!) posting in reactie op Layla:
“Hoe kan het zo zijn dat je die vraag stelt uitgerekend op een forum dat overwegend bevolkt wordt door spirituele neanderthalers. De meesten hier leven nog in de veronderstelling dat de aarde plat is en jij komt hier aanzetten met een vraag waar ze over pakweg 100 levens pas aan toe zijn. Ik ben benieuwd naar de antwoorden.”
Hieruit spreekt dat (1) Onno helemaal niet geïnteresseerd is in afwijkende meningen, Layla kan wat hem betreft beter een vraag stellen aan gelijkgestemden en (2) beledigd hij en passant de intelligentie van de gebruikers van het ouders online forum dor te stellen dat zij nog honderd mensenlevens nodig hebben om de vraag van het niveau van de startposting aan te kunnen.
Wie goed doet, die goed ontmoet zij mijn moeder altijd …
Elisabeth.

Beginvraag

Laten we maar zeggen dat onno een wat prikkelende manier van discussiëren heeft...En het klopt wel
dat ik een spirituele neanderthaler ben, maar ik voel me niet beledigd ( misschien kom ik daar nog wat levens voor tekort). En verder zie ik een heleboel aannames en nogal wat wel heel erg subjectieve argumenten. Neemt niet weg dat het er wel omgaat dat we kinderen benaderen vanuit een bepaalde visie. Terug naar de beginvraag: het gaat er mij om hoe we kinderen kunnen helpen en welke consequenties dat handelen heeft in de toekomst voor die kindertjes.

Paranormale neanderthaler

Ik moet zeggen dat ik het wel een aardige geuzennaam vind

Beginposting

Layla, je schreef:
"Is het werkelijkheid of is het pure fantasie?! Dat is een oneindige discussie die altijd gepaard gaat met je eigen waarheid. "

Ik heb geen idee of het werkelijkheid is of pure fantasie. Als het kind het ervaart, dan is het voor het kind werkelijkheid. Per definitie.

"Jouw reactie naar je kind toe, is naar mijn mening veel belangrijker dan bewijsmateriaal aanvoeren. Voor kinderen is de ervaring altijd werkelijkheid. "

Dat ben ik met je eens. Als mijn kind bang is, dan neem ik die angst serieus. Altijd. Als mijn kind bang is voor spoken in de kamer, dan zal ik bij een 3-jarige de Speciale Spoken Spray gebruiken. Het is geen salie, maar het heeft een goed ritueel effect. Bij een 8-jarige vraag ik wat voor spoken het zijn. Aardige spoken of juist vervelende spoken? Of de spoken er ook zijn overdag? Of ze weggaan als het licht brandt? Of mijn kind zelf een idee heeft hoe het de spoken weg moet krijgen?
En als mijn kind vraagt of spoken bestaan, dan zal ik zeggen dat ik denk van niet, maar dat ik geen bewijs heb.

"Als je als ouder onzeker bent over dit onderwerp en je doet het af met iets trivaals, dan snappen kinderen vaak niet wat er aan de hand is. Kinderen kunnen de onzekerheid overnemen en denken dat er iets niet goed aan hem/haar is. Beter is te vertellen dat je het ook niet weet , maar dat je zult proberen om informatie te zoeken. "

Vaak weet ik het zelf wel. En voor de zeldzame keren dat ik het niet weet, zoek ik met mijn kind naar een logische verklaring en werkbare oplossing voor mijn kind.
Mijn kinderen worden hier doordrenkt met wetenschap. Dat betekent dat er voor hen steeds minder onverklaarbare zaken overblijven.
Het belangrijkste is, denk ik wel, dat ik een paranormale verklaring pas zal noemen als al andere verklaringen onmogelijk zijn.

Tot op heden heb ik nog nooit een situatie meegemaakt die NIET te verklaren viel vanuit natuurkunde, toeval, hersenontwikkeling etc. Ik ben momenteel een interessant boek aan het lezen: "Het geheim van het brein". Dat is de neurologische kant. Thomas Gilovich benadert het juist vanuit de psychologische kant, waarbij de evolutie van ons brein wel een belangrijke rol speelt in onze redeneringen.

M.n. een boek van die laatste professor heeft mij heel erg geholpen met begrijpen waarom mensen onlogische verklaringen liever geloven dan logische verklaringen. Het heet "How we know what isn't so: The fallibility of human reason in everyday life". Echt een aanrader. Voor een samenvatting:
http://www.analytictech.com/mb021/notes_on_gilovich.htm

Tihama

Op nu . nl

En ik kan me zo voorstellen, als je al kind in een stille donkere kamer ligt, dat je brein dus inderdaad met je op de loop gaat....

http://www.nu.nl/wetenschap/2107281/ontnemen-van-zintuigen-leidt-hallucinaties-.html

Millenia

"Wie heeft begrepen dat ons brein graag overal patronen en regelmatigheden in ziet, heeft al veel gewonnen. Ook is het vaak zo, dat we eerst iets voelen en dan pas een verklaring voor dat voelen gaan opkoken. We beseffen dat alleen niet. Ons brein werkt nu eenmaal zo. En dus zal een kind dat bijvoorbeeld angstig is op zijn slaapkamer, een 'vrouwtje', 'mannetje' of wat dan ook zien of ervaren. "

Exact. Voor de geinteresseerden:
Degenen die in de jagers/verzamelaarstijd het beste doorhadden waar de risico's zaten, plantten zich het beste voort. Als je niet leerde dat je van groene vruchten buikpijn kreeg of dat je bij onweer het beste in een grot kon gaan zitten, dan kwam je niet ver. Survival of the fittest.
Degenen bij wie het vermogen om oorzaak-gevolg te beredeneren het beste ontwikkeld was, leefden het langst. Zo konden ze dus ook de meeste nakomelingen krijgen. De eigenschap: oorzaak levert gevolg is dus een sterk ontwikkelde eigenschap in mensenhersenen.
Zelfs zo sterk ontwikkeld, dat ons brein ook oorzaken en gevolgen gaat zien waar ze helemaal niet zijn.

Nog sterker: zodra we iets zien, voelen of ervaren waar geen direct aanwezige verklaring voor is: dan gaat onze brein het invullen met mogelijke verklaringen. Dat heeft alles te maken met die ongelooflijk sterk ontwikkelde behoefte aan oorzaak-gevolg.

Net zoals de fight-flight-freeze reactie op gevaar zijn dit mechanismen uit een van de oude delen van het mensenbrein. Al 200 miljoen jaar oud. Het deel van ons brein dat ons denken bestuurt is pas 100.000 jaar oud. Dat is veel zwakker dan het limbisch systeem. Beseffen dat ons brein ons letterlijk voor de gek kan houden is de belangrijkste stap.

Ik heb hier een boek over Optische Illusies. Dat lezen de kinderen graag. Ze vinden het heel fascinerend dat je 100% overtuigd kunt zijn dat iets ECHT waar is, terwijl je eigen brein/ogen je voor de gek gehouden heeft.

Ik vind het veel waardevoller om mijn kinderen op deze manier te helpen met het leren omgaan met de wereld. Als je namelijk alles dat je niet begrijpt, gaat verklaren met paranormale verschijnselen, dan val je al snel in valkuilen van cold-readers.

Tihama

It takes one to know one.

dat ik een spirituele neanderthaler ben, maar ik voel me niet beledigd ( misschien kom ik daar nog wat levens voor tekort). En verder zie ik een heleboel aannames en nogal wat wel heel erg subjectieve argumenten. Neemt niet weg dat het er wel omgaat dat we kinderen benaderen vanuit een bepaalde visie. Terug naar de beginvraag: het gaat er mij om hoe we kinderen kunnen helpen en welke consequenties dat handelen heeft in de toekomst voor die kindertjes.

Kijk, dit getuigt van realiteitszin en gezond verstand. Misschien kan ik zondag een reactie hierop geven, eerder heb ik geen tijd.

Onno ( en layla)

Onno, zou leuk zijn om eens een wat uitgebreidere reactie te lezen.
Op zich heb ik niets tegen rituelen en symbolen. Ik ben zelf katholiek opgevoed, en mijn oma voelde zich prima met het branden van kaarsen bij de heilige-van-dienst die specifiek in dat soort probleem was gespecialiseerd. Anthonius was zeer populair, en natuurlijk Maria en Josef. In de huiskamer stonden ze allemaal. En het wijwater en de palmpasentakjes bewezen ook prima diensten bij onweer. Zouden ook heel goed tegen (boze) geesten/spoken hebben gewerkt. Helaas, de mensen hebben dat soort "gereedschap" en huis-tuin-en-keuken-spiritualiteit niet meer tot hun beschikking. Dus stappen Layla en consorten zich in dit "gat-in-de-markt".
En zoals gezegd, ik ben dol op symboliek en rituelen, maar maak het niet meer dan het is. Als het echt "meer" is, dan kan het ook gemeten/getest worden. En dat mag niet van de gelovigen, want dan heb je geen "respect".
Vraagje aan Layla: maak je je "energetische druppels" zelf, of sla je die in bij de groothandel(Ondevit). En hoe maak je druppels gemaakt van "een draagstof van licht, magnetisme en elektriciteit"???

Cultureel bepaald

Ik heb Surinaamse en Antilliaanse leerlingen die rotsvast geloven dat hun overleden voorouders nog een belangrijke rol spelen in hun bestaan. Mijn Marokkaanse schoonfamilie weet zeker dat de opa van mijn man een marabout was, een heilige man die ook na zijn dood nog wonderen kan verrichten. Een Turkse kennis die ik vaak in de speeltuin ontmoet, durfde haar dochter niet de naam "Nur" te geven omdat die zo heilig is dat ze dan misschien het boze oog oproept. Al deze mensen belijden in mijn ogen een vorm van bijgeloof. Vind ik dat erg, hinderlijk of bezwaarlijk? Nee. Misschien wat simpel, maar ik denk altijd: whatever floats your boat, honey. Als ik er maar niet in mee hoef te gaan.
Persoonlijk kan ik me uitstekend vinden in Tihama's postings: er is overal een verklaring voor en het is niet nodig om die verklaring in het buitenzintuiglijke te zoeken. Het stoort me alleen niet als anderen dat wel doen. Ik vind al die spookverhalen wel vermakelijk en in sommige gevallen zelfs ontroerend.
Groetjes
Massi

Informatie zoeken

Layla:"Beter is te vertellen dat je het ook niet weet , maar dat je zult proberen om informatie te zoeken." Daar ben ik het nou helemaal mee eens. Als mijn kinderen vragen of onzekerheden hebben dat zoek ik het op, eventueel samen. Ik leer mijn kinderen dat je niet alles kan weten, waar ook hoe je en waar je betrouwbare informatie kunt vinden als je iets niet weet. Vandaar dat ik ook het onderzoek waar Tihama aan refereerde zo interessant vind. Kan ik dat ergens online lezen of zou je het me kunnen opsturen?
Ook leer ik mijn kinderen om claims als de volgende na te trekken:"Als je een Ondévit druppel wetenschappelijk gaat ontleden bestaat deze uit water en zout. Om te bewijzen dat een Ondévit druppel inderdaad iets heeft met "energie" is er een Kirlian foto gemaakt. Kirlian fotografie is geaccepteerd door de klassieke wetenschap als wetenschappelijk bewijs."
Wat hier onder "klassieke wetenschap" wordt verstaan weet ik niet, wel wat een Kirlian foto is, en dat dat beslist niet op wetenscppalijk bewijslijkt, zie voor uitleg: http://www.imagesco.com/articles/kirlian/kirlian-photography.html Als dat de natuurkundige onderbouwing van Layla's behandelmethode is gaan mijn wenkbrouwen wel erg ver omhoog.
Tja en wat het overleden/fantasiehondje van een kind betekent. Ik moet spontaan denken aan het verhaal van iemand wiens kind een onzichtbare huisdinosaurus verzorgde. Dat die ouders nooit op het idee gekomen zijn dat het om een overleden ooit echtbestaande dinosaurus ging die daar natuurlijk op de plaats waar hun huis stond was overleden, wiens aanwezigheid hun nog niet goed geincarneerde nieuwetijdskind natuurlijk voelde.
Groeten Primavera

Bedankt

ik wil iedereen bedanken voor zijn - haar openhartige reactie en mening

voor mijzelf kan ik de conclusie trekken dat ik door dit draadje veel heb geleerd, veel nieuwe info heb gekregen

misschien tot ziens op het forum

Layla

Geloof in het paranormale is gevaarlijk......

Tihama. op dezelfde pagina die je aanhaald stond ook nog het volgende: ......the National Science Board (NS asserts that belief in the paranormal can be dangerous. According to the NSB, belief in the paranormal is a sign of reduced critical thinking skills and a reduced ability to make day-to-day decisions.
ofwel: het nationale wetenschappelijke comité verklaard dat het geloof in het paranormale gevaarlijk kan zijn. Volgens het comité is het geloof in het paranormale een indicatie van "verminderd vermogen om kritissch te kunnen denken", en is men dan minder goed in staat om eenvoudige beslissingen te kunnen nemen.

Voorwaar, een nieuwe tijd breekt aan.

@tonny
Met ‚je kind er niet in betrekken’ bedoel ik concreet dat je als volwassene in principe de keuze hebt om ergens in te Geloven. En dan bedoel ik dat inderdaad met een hoofdletter. Het verschil tussen ‚Ik geloof dat dit de goede weg is’ en ‚Ik Geloof dat dit de goede Weg is’. Als je je kind je Geloof meegeeft/opdringt beperk je je kind sterk in het kiezen van zijn persoonlijke levensovertuiging. Vandaar het ‚in principe’ uit de eerste zin. Als je als kind hebt geleerd te Geloven, dan moet je daar eerst mee breken, of in een geloofscrisis komen om pas daarna je eigen keuze te kunnen maken.
Je ziet dat ik (religieus) geloof en paranormaal geloof over één spirituele kam scheer. Geloof in god(en), Krachten en Energieën zijn voor mij allemaal spirituele uitingen, en ik vind dat dat een persoonlijke zaak is.
Mijn dochter gelooft niet in een god, maar meent dat er ‚meer’ is. Ik niet. En ik kan haar mening respecteren omdat ze die zelf heeft gevormd en ik weet dat deze haar niet is opgedrongen. Ik heb haar altijd duidelijk verteld dat ik atheist ben, maar er altijd bij gezegd dat dit mijn persoonlijk overtuiging is, en dat zij haar eigen mening moet vormen, en dat ik die respecteer.
En hetzelfde geldt eigenlijk ook voor je politieke voorkeur, je muzieksmaak, wat je graag eet en wat niet, hoe je je voelt binnen je familie, het zijn allemaal dingen die bij jezelf horen

@Onno
„Momenteel worden we overstroomd met kinderen die qua zielsontwikkeling en gevoeligheid veel en veel verder zijn dat de ouders bij wie ze geboren worden.”

‚We’ worden voornamelijk overspoeld door mensen die het beter menen te weten dan het reguliere circuit, en soms onaanvaardbare risico’s nemen om anderen van het gelijk van hun geloof te overtuigen. En gek zijn op holle frasen.

„we gaan tenslotte naar een heel andere tijd en daar hoef je niet helderziend voor te zijn om dat te weten.”

Yep, wintertijd, volgend weekend! Was het bijna vergeten.

Sarcas

(ot) layla, leren

nog wat info voor je, mbt de techniek die je gebruikt voor de diagnosestelling: http://nl.wikipedia.org/wiki/Toegepaste_kinesiologie en http://www.skepsis.nl/spiertest.html
Skepsis zoekt ook al jaren therapeuten die (herhaalbare!!) resultaten kunnen halen met bijvoorbeeld kinesiologie: http://www.skepsis.nl/diagnoses.html ( 10.000 euro te verdienen)

Sarcas

Aankomend weekend lieverd. Maak het nou niet ingewikkelder dan het al is. Ik heb al een negatieve energieuitwisseling met mijn puberzoon achter de kiezen toen ik hem moest overtuigen van het nut van het volgen van de algemene trend om de tijd te verzetten. Hij was namelijk geenszins van plan om zijn wekker op 3 uur 's nachts te zetten en hem dan naar 2 uur te zetten. Hij was trouwens sowieso niet van plan om welke wekker dan óók te verzetten en mooi dat-ie in de zomertijd bleef. En dat wordt toch echt lastig met school.
Gelukkig kon ik zijn oplopende negatieve energiekrachtveld ombuigen met een glas bruisende plantenextracten en een schaaltje speciaal bereidde grondknollen (oftewel, cola en chips - hoera, de vakantie is begonnen).

Tirza

Jammer layla

Ik was toch erg benieuwd naar de natuurkundige verklaring hoe drupples al of niet energetisch water de eigenfrequentie van iets kan veranderen zodat het niet meer in resonantie treedt. Dat zou voor vele industrietakken veel meer waard zijn dan je kunt verkrijgen voor premies van het bewijs van paranormale gaven.
Het resonantie probleem oplossen met waterdruppels. Tjonge, ik denk dat zo iemand zelfs wel een gooi zou kunnen doen naar de nobelprijs voor natuurkunde.
Groeten Primavera

Tirza (ot)

Ik zou zoonlief gewoon heerlijk in zijn zomertijd laten. Als hij maandagochtend in zijn eentje een uur te vroeg op school staat, wil hij waarschijnlijk (geheel uit zich zelf!) dolgraag zijn horloge een uurtje terug zetten.

Haha ja

Gewoon zo laten,lekker een uur kleumen op het plein..
Bastet

Bedankt?

Hallo Layla,
ik snap dat je van alles wil horen over hoe andere ouders omgaan met al dan niet verklaarbare ervaringen van hun kind. Maar ik vind het tamelijk vreemd om er dan ineens vandoor te gaan. Er ontstaan allerlei gesprekken, je vertelt over je opleiding.
Ik vraag je ook nog (oprecht!) hoe je je paranormaal hebt geschoold omdat ik dat niet kan vinden in je opleiding.
En dan heb je genoeg gehoord van andere ouders en ga je er gewoon tussenuit??
freline

Voor jou

Beste Pluk,

Waarom wijk je af van Antonius,(je beste vrind), alleen omdat je zijn resultaat balans niet kan meten.. wat zou je Oma daar van vinden. Zij had t beste resultaat en jij bent daarvan afgeweken omdat je iets wil meten, huis tuin en keuken spiritualiteit is dé oplossing! Denk na over hoeveel aandacht je dingen geeft )da´s namelijk energie-overdracht...) Meet eens hoeveel je van iemand houdt, of hoeveel je iets dwars zit in t leven? Ze kunnen dat vast bij de VU meten voor je toch? Want als ze dat niet kunnen dan is t niet waar toch?

De zogenaamde tip vd sluier:
Ben je geinteresseerd in hoe je energie kunt vastleggen in materie? kijk eens naar onze aardbol en besef waar die voor het grootste deel uit bestaat...nee.. toch niet zout water hé...

Wat een mooie geleider zeg...en verkrijgbaar bij de groothandel met als doel de gehele wereldbevolking op te lichten...

Liever heb ik dat je terug gaat naar hoe ik begon op dit forum: zijn er mensen die geen raad weten met de ervaringen van hun kinderen? Aub communiceer en we kunnen elkaar helpen.

groetjes Layla

Linkje

Sluit leuk aan op het laatste bericht van Layla
http://www.amc.nl/index.cfm?pid=5792&&contentitemid=765&itemid=101

Anekdote

Toen onze oudste een paar maanden oud was klonk er opeens uit zijn wieg (kon alleen nog maar dadada): who's this house? Mijn man en ik keken elkaar stomverbaasd aan en zeiden : "from your daddy and mommy". Dit vertelde ik mijn broer die wel goedgelovig is en zeiden dat we dachten dat ons zoontje vroeger een Engelsman was en zijn ogen begonnen te glimmen. We hebben toen erg gelachen. Het was natuurlijk wel heel vreemd maar je kan overal wel "tekens" in zien.
Ben zelf broodnuchter, maar dat ligt aan m'n sterrenbeeld

Mooie link

Hallo Biene M.

mooie link!

bedankt voor het speurwerk

Layla

Rafelkap

Wat toevallig, onze dochter sprak ook een paar woordjes Engels als baby. In elk geval zei ze een paar keer 's avonds 'goodnight' als ik welterusten zei. En af en toe meende ik ook iets anders te horen, maar ja, ik vond alles wonderlijk aan haar dus heb er niet zo veel aandacht aan geschonken. Het hield ook heel snel weer op, trouwens.

groet,

Lou

Hoho

"Als je als ouder onzeker bent over dit onderwerp en je doet het af met iets trivaals, dan snappen kinderen vaak niet wat er aan de hand is. Kinderen kunnen de onzekerheid overnemen en denken dat er iets niet goed aan hem/haar is. Beter is te vertellen dat je het ook niet weet , maar dat je zult proberen om informatie te zoeken. wat zijn jullie ervaringen? en hoe ben je hiermee omgegaan?"
a. Je begon deze draad met een mail en al direct een aanwijzing dat we het niet mogen afdoen als iets triviaals. Met een dreigement erbij: als je dat toch doet, denkt je kind voortaan dat er iets niet goed aan hem of haar is. Zo te zien en passant vertel je dat je een Ondévit praktijk voert en te consulteren bent.
b. Vervolgens werden er andere meningen naar voren gebracht EN vertelden een aantal van ons hoe we hiermee om gaan. Namelijk door het kind te wijzen op hoe je eigen brein verbanden ziet waar ze misschien niet zijn.
c. Over de merites van de Ondévit methode werden vragen gesteld die niet zijn beantwoord onder verwijzing naar de vraag aan het begin van de draad, hoewel jij zelf de extra informatie over de praktijk had ingebracht.
d. Jij besluit vervolgens de draad te beëindigen.
So far so good.
Maar nu zet je de draad toch weer voort. En blijkt dat je eigenlijk alleen iets wilt horen van ouders die "geen raad weten met de ervaringen van hun kinderen?"
Sorry hoor, je vraag was HOE we ermee omgaan. Dat is gezegd. Maar nu blijk je ineens ouders te zoeken die het niet weten zodat we "elkaar kunnen helpen". Dit begint toch erg veel op sluikreclame te lijken. 't Is crisis he.
Dus mijn vraag: op wat voor informatie ben je nu eigenlijk uit. Als iemand hier gaat posten "Ik weet het ook niet", wat schiet jij daar dan mee op als ik het vragen mag?

Omgaan met

Ik denk te weten in welk programma ik je gezien heb, Layla. Het was een toevalstreffer, want normaal gesproken slaap ik dan al. In eerste instantie intrigeerde de aankondiging me wel een beetje, want ik was benieuwd hoe men het zou aanpakken om "uit te zoeken wat er aan de hand was in dat spookhuis".
En echt, ik verwachtte in eerste instantie dat men zou beginnen met rationele verklaringen. Dat men het huis vol camera's zou hangen en bijvoorbeeld 48 uur lang zou gaan controleren of dat laatje inderdaad open en dicht schoof, of bepaalde geluiden daadwerkelijk te horen waren, er werden wel andere concrete dingen genoemd. Maar niets van dat al. De bewoonster deed het verhaal met haar vermoedens en als eerste kwam de salie. Toen ben ik alsnog gaan slapen. Ik had niet het idee dat ik daar nog iets van zou opsteken.