Allimentatie of kindrekening
Hallo allemaal,
Ik heb dit forum pas net ontdekt en heb hier al verschillende interessante topics gevonden.
Sinds 2 maanden zitten mijn ex en ik in het scheidingsproces. Daar is wel het eea aan vooraf gegaan.
Mijn ex is een echte workaholic met een eigen zaak en we hebben samen 1 kind met een diagnose en een ontwikkelingsachterstand.
Een lang verhaal kort: hij gaat al jaren met enige regelmaat vreemd en ik heb daarvoor lange tijd mijn kop in het zand gestoken. Ik werk 32-40 uur per week en heb daarnaast buiten schooltijd alle zorg voor onze zoon en het huishouden. Mijn ex doet werkelijk helemaal niets in huis en alles komt al jaren alleen op mij neer.
Misschien had ik al veel eerder aan de bel moeten trekken, maar 2 maanden geleden heb ik bij hem aangegeven dat ik op het randje van een burnout zat en dat ik meer hulp en ondersteuning van hem nodig had. Hij had dat totaal niet zien aankomen en gaf aan dat hij hierover moest nadenken.
In mijn beleving was dat nadenken over hoe hij meer thuis kon helpen, maar dat bleek het niet te zijn. Hij kwam 3 dagen na dat gesprek met de boodschap dat hij geen tijd voor mij, of eigenlijk voor ons, wilde vrijmaken omdat hij geen toekomst meer zag.
Voor mij kwam dit als een complete verrassing, ik was nog wel bereid om voor ons te vechten.
Uiteindelijk zijn we wel een aantal keren bij een relatie therapeut geweest en dat heeft ons beide wel inzichten gegeven, maar na enkele gesprekken ben ik degene geweest die de knoop heeft doorgehakt om te gaan scheiden.
Er kwamen in die gesprekken namelijk nog veel meer zaken boven water waarover mijn ex niet eerlijk is geweest, zowel in onze relatie als financieel heeft hij dingen gedaan waar ik niks van wist en waar ik nu wel voor mede verantwoordelijk ben want getrouwd in gemeenschap van goederen.
Voor mij was de max bereikt en ik ben alle vertrouwen in hem kwijtgeraakt. Hij is totaal niet meer de man met wie ik ooit oud dacht te worden. Hij is ijskoud en wil ook nergens meer over praten of zaken verklaren.
Ik zit nog in de fase waarin ik probeer te bevatten wat er allemaal is gebeurt en hoe ik mezelf zo heb kunnen wegcijferen voor iemand die uiteindelijk gewoon altijd zijn eigen zin is blijven doen.
Ik ben daarin natuurlijk ook niet onschuldig, want ik had veel eerder consequenties moeten verbinden aan zijn gedrag. Maar dat is achteraf makkelijk gezegd.
We wonen nog steeds in 1 huis, mijn ex is wel aktief op zoek naar iets anders maar dat is gewoon lastig.
Intussen doet hij alles waar hij zin in heeft. Gaat op stap, naar vrienden, komt thuis zoals het hem uitkomt en alle zorg voor onze zoon en het complete huishouden komt nog steeds op mij neer. Het feit dat ik het amper trek doet hem niet veel.
Nu zitten we in het traject bij de mediator en op zich kunnen we het over praktische zaken redelijk eens worden. Behalve over 1 ding: mijn ex wil persé een kindrekening waar ik dan de kinderbijslag en een bedrag naar draagkracht moet storten en hij zelf ook een bedrag. In totaal gaat dit om ruim €800 per maand.
Aangezien ik geen grootverdiener ben en wij in een huurhuis zitten van bijna €1100 per maand, heb ik de toeslagen die ik krijg hard nodig om gewoon het hoofd boven water te kunnen houden.
Uiteindelijk wil ik uiteraard graag naar een meer betaalbare sociale huurwoning, maar dat is niet op korte termijn te regelen.
Onze zoon zal 2 nachten per week bij mijn ex zijn (doordeweeks) en de overige 5 bij mij (incl de weekenden)
Ik wil juist liever allimentatie omdat ik de grootste kostenposten heb en ik al jaren alle uitgaven rondom onze zoon regel zonder enige interesse van mijn ex.
Nu we uit elkaar gaan wil hij opeens volledige inzage hebben in mijn uitgaven patroon. Gezien de oneerlijkheid op vele vlakken die de aanleiding zijn voor onze scheiding steekt het mij enorm dat ik nu degene ben die zich overal over zal moeten verantwoorden als hij zijn zin krijgt.
Los daarvan ben ik wel bereid om een bedrag per maand te sparen voor onvoorziene uitgaven zoals studiekosten in de toekomst, een beugel, laptop voor school, nieuwe fiets, dat soort dingen. En daarin wil ik hem ook best inzage geven.
Maar omdat we geen 50/50 co ouderschap zullen hebben, zie ik het verder echt niet zitten om mijn ex zoveel controle te geven over mijn leven.
Het is een lang verhaal geworden, maar in mijn hoofd is het een grote warboel.
Wat zijn jullie ervaringen met allimentatie of juist de kindrekening?
Hebben jullie adviezen, tips of meningen die mij kunnen helpen om een beslissing te nemen?
Alvast ontzettend bedankt voor het lezen en de reacties.
Engeltje schreef op 02-06-2023 om 20:42:
[..]
Nee, mediators zijn er niet voor om iemands belangen te behartigen, maar om ervoor te zorgen dat partijen er samen uit komen. Als zij de helft van de schulden wil pakken EN hem ook nog een deel van het spaargeld mee wil geven, dan vindt een mediator dat (oha) prima.
Ik zou er als ik TO was zeker niet mee akkoord gaan. Die schulden heeft hij willens en wetens gemaakt, zonder TO daarin mee te nemen. Dus ja, officieel vallen ze in de boedel, maar ik zou echt no way daaraan mee willen betalen. Of deels wegstrepen tegen het spaargeld. Maar hij heeft de puinhoop (op alle vlakken) gemaakt, hij mag ze zelf ook opruimen. Het is een grote jongen hoor.
Grote jongen of niet, dit is nu eenmaal het risico van trouwen in GvG en dus eigen keuze. Niet willen meebetalen of eigenhandig beslissen van wegstrepen tegen spaargeld is geen optie in deze situatie.
RoodVruchtje schreef op 03-06-2023 om 14:12:
[..]
Grote jongen of niet, dit is nu eenmaal het risico van trouwen in GvG en dus eigen keuze. Niet willen meebetalen of eigenhandig beslissen van wegstrepen tegen spaargeld is geen optie in deze situatie.
Dat weet je niet. Dat ligt aan de afspraken die gemaakt zijn en de vorm van het bedrijf. Bij een eigen bedrijf zou ik altijd een eigen advocaat nemen die ook verstand heeft van bedrijven.
Pief schreef op 03-06-2023 om 17:10:
[..]
Dat weet je niet. Dat ligt aan de afspraken die gemaakt zijn en de vorm van het bedrijf. Bij een eigen bedrijf zou ik altijd een eigen advocaat nemen die ook verstand heeft van bedrijven.
Ik reageerde op een bericht van Engeltje waarin al vaststond dat de schulden officieel (dus juridisch) binnen de boedel vielen en je daarin dus niet zelf kunt gaan beslissen wel/niet aan deze schulden mee te betalen.
Nou mensen, het heeft weer even geduurd maar intussen kan ik melden dat de papieren gisteren getekend zijn.
Mijn ex heeft nog tot afgelopen vrijdag dwarsgelegen en bleef vasthouden aan zijn eisen over inzage via een kindrekening.
Uiteindelijk heb ik de mediator, financieel adviseur en hemzelf dus de gegevens gemaild van een door mij uitgekozen advocaat omdat ik er klaar mee was en de mediation niet meer zag zitten.
Daarop kwam van mijn ex een mail terug met een opsomming van wat er allemaal niet deugt aan mijn redeneringen, MAAR.... dat hij wel zou tekenen!
Eindelijk!
De enige schuld die binnen de gemeenschap valt, betaal ik voor de helft af. Alle bedrijfsschulden en de roodstand op zijn privé rekening blijven bij hem.
De spullen zijn verdeeld en ik krijg alimentatie en er komt geen kindrekening.
Eigenlijk zou ex komend weekend verhuizen, maar 'hij heeft geen tijd' , dus hij heeft toch nog iets gevonden om over te kunnen dwarsliggen.
Uiterlijk 1 juli vertrekt ex wel naar zijn nieuwe woning en dan komt er eindelijk wat rust in de tent.
Wat een opluchting!
Ontzettend bedankt voor jullie steun en adviezen. Ik ben heel blij dat ik wat betreft de alimentatie mijn poot heb kunnen stijfhouden en dat we het uiteindelijk via mediation hebben kunnen redden.
Bedankt dat je nog even vertelt hoe het is afgelopen
" Uiteindelijk heb ik de mediator, financieel adviseur en hemzelf dus de gegevens gemaild van een door mij uitgekozen advocaat omdat ik er klaar mee was en de mediation niet meer zag zitten.
Daarop kwam van mijn ex een mail terug met een opsomming van wat er allemaal niet deugt aan mijn redeneringen, MAAR.... dat hij wel zou tekenen!"
Heel mooi. Toen het tot hem doordrong dat het risico bestond dat hij veel geld zou moeten uitgeven aan een procedure die hij uiteindelijk niet zou winnen, heeft hij toch maar eieren voor zijn geld gekozen 🙂