ex gooit de kinderen uit de verzekering

klinkt als

een vader die wanhopig nog iets van contact zou willen met zijn kinderen, en niets anders in handen heeft dan dat ene kleine financiële stukje om mee 'te dreigen'. Is er echt geen manier te vinden om vader en kinderen weer een vorm van contact te laten hebben?

emma

Ik zeg ook niet dat je ze van vandaag op morgen maar gewoon mee moet geven, blijkbaar is er van alles gebeurd waardoor de kinderen angstig zijn geworden. Is daar geen hulp bij te zoeken? iemand die e.e.a. zo kan begeleiden dat er toch weer een vorm van contact kan ontstaan?

Eigenlijk vind ik

dat we Emma met rust moeten laten over haar beslissingen wat vader betreft. Het ging over de verzekering, hij houdt zich niet aan de afspraken, dat zou hij wel moeten doen, maar waarschijnlijk is het wijsheid om de afhankelijkheid van zijn verzekering te beëindigen. De consequentie is dat Emma meer kosten heeft, tegen de afspraken in, maar zo heeft ze wel rust. Waarom ze die rust nodig heeft gaat ons eigenlijk niets aan, we zijn er niet bij geweest. Geen enkele situatie is hetzelfde, dus vergelijken met je eigen scheiding, het gedrag van je eigen ex of het voorbeeldige gedrag van lotgenoten, kan heel pijnlijk of misplaatst overkomen. Emma hoeft zich niet te verdedigen hier op OO vind ik. En in die hoek wordt ze nu wel gedrukt.

Eens met Jippox

Misschien samen een online spel doe. Iets van contact.
Dat je kinderen zo bang zijn is heel erg naar, maar het blijft wel een vader. Contact is ook mogelijk tussen kinderen en ouders in de gevangenis, of zelfs bij een misbruikende ouder. Natuurlijk betekend niet dat je de kinderen moet dwingen om met hun vader mee te gaan.

Telefoon, skype, online spellen, het zijn allemaal veilig vormen van contact. Als dat goed gaat, kan het misschien worden uitgebreid. Dat vader bijvoorbeeld een keer bij een sportwedstrijd kan komen kijken.

Kinderen kunnen bepaalde dingen nu eenmaal niet bevatten. Stimuleren is goed, pushen niet. Jij weet waarom jullie kinderen geen contact willen met hun vader, jij kunt dus inschatten wat wellicht wel mogelijk is. Helemaal geen contact is voor beide partijen niet goed. Mocht het voor vader maar 5 minuten per keer mogelijk zijn om gezellig en luchtig contact te hebben, dan maar 5 minuten.

Zelfstandigheid

@ Emma
Ik ben gescheiden van mijn partner toen mijn kinderen 10 en 12 waren. Door de klap van de scheiding kwamen zijn, al jaren aanwezige psychische klachten, aan het licht. Heeft meerdere opnames gehad in psychiatrische instellingen. Tijdens de eerste opname van enkele maanden in zijn thuisland heb ik zijn net gehuurde woning geverfd, gestoffeerd en ingericht. Op dat moment had ik zelf een suïcidale depressie en een burn-out en (tegen het advies van de GGD arts) begonnen aan een parttime baan. Na 23 jaar hersenspoeling (andere cultuur/islam) moest ik mij zelf weer herontdekken. In zevenmijlslaarzen zat ik in een sneltrein die geen remmen had. Ik kan wel honderd redenen aanvoeren waarom ik mijn kinderen van hun vader weg zou kunnen houden. Maar het is en blijft de vader van zijn/mijn kinderen. Voornamelijk mijn dochter heeft jarenlang last gehad van zijn onvoorspelbare en godsdienstwaanzinnige karakter. Maar toch heb ik mijn kinderen altijd gestimuleerd om naar hun vader te gaan. Bij hem binnen zijn kadertjes leven, waardoor ik vaak de pispaal was waar de frustraties tegen geuit konden worden. Ik ben van mening dat je pas op een volwassen leeftijd een volwassen beslissing kunt nemen. Want breken met een ouder is niet zo maar iets. Intussen zijn mijn kinderen 21 en 23. Zij hebben geleerd om met zijn gebreken om te gaan. Het heeft de band tussen broer en zus heel hecht gemaakt. Mijn zoon is al jarenlang zijn mantelzorger en mijn dochter ziet/spreekt haar vader zeer regelmatig.

Tegen het advies van mijn advocaat in heb ik geen partner alimentatie geëist. Kinderalimentatie was voor de vorm, € 50,- per kind. Ons (door mij gefinancierde) woning in zijn thuisland heb ik niet ter sprake gebracht. Mijn trots om zelfstandig te zijn en los van hem woog honderd malen zwaarder dan geld. En had hij zich niet aan de betaling gehouden dan had ik € 100,- inkomensverlies kunnen opvangen.

OT
@ Taruh
Schreef jij niet bij een ander item hier op OO dat je als je kind 18 jaar wordt € 700 er op achter uit gaat i.v.m. toeslagen en kinderalimentatie die je zal gaan missen. En je hebt ook nog partneralimentatie aangevraagd! En er dan ook nog over klagen dat dit voor maximaal 12 jaar is en dit in 1x wordt stopgezet. Ik begrijp nu waarom je zo tegen mij uit de hoogte kunt doen over je reserves die je hebt zodat JIJ wel je eigen bijdrage van je verzekering kunt verhogen.

@ Paddington
Ondanks dat mijn ex mij had leeg geplukt en mij vervolgens werken buiten de deur onmogelijk maakte was dat geen reden om partneralimentatie te vragen. Zelfs tomaten plukken of vakantiehuisjes schoon maken was nog een betere optie dan mijn hand op houden.

Partneralimentatie is niet van deze tijd. Voor iedere vrouw van 50 jaar en jonger geldt: Elke meid is op haar toekomst voorbereid.

@Jo

Wat betreft partneralimentatie verschillen wij van mening, maar dat had je waarschijnlijk al gelezen.

Voor wat je kinderen betreft, mijn complimenten. Je kinderen hebben nu een manier gevonden om met hun vader om te gaan.

Nou Jo

Van een vader die in de war is en niet bij kan dragen of uit onvermogen niet bij wil dragen kun je niet afhankelijk zijn. Maar het is natuurlijk geen heilige opoffering van moeders om dan geen bijdrage te vragen.
Het is een praktische zaak en prima om je flink te houden. Mag je best heel trots zijn dat het je lukt.
Maar met partneralimentatie heeft het weinig te maken.

@Jo

Nou breekt mijn klomp.
Ik heb nergens uit de hoogte gedaan en je leest mij totaal verkeerd.

Ja, ik krijg partneralimentatie omdat mijn ex van mening is dat omdat ik een deel van ZIJN zorg voor onze dochter op mij neem ik daar financieel voor gecompenseerd moet worden, anders had ik die uren kunnen werken. Hij geeft het liever aan mij dan aan de bso, is fiscaal gunstiger want wat hij aan mij betaald mag hij aftrekken en wat hij de bso betaald niet.

Ik heb er niet over geklaagd dat het 'maar' 12 jaar is. Wat mij bij partner alimentatie bevreemd is dat er wel een tijdslimiet is maar er niet standaard een afbouwregeling is maar een opbouwregeling. Waardoor de overgang bij het bereiken van die 12 jaar erg groot kan zijn. Niet meer en niet minder.

Het financiele plaatje wordt anders als je kind 18 wordt, en dat kan idd heel veel schelen dat is wat ik in dat bericht zei en in mijn geval scheelt dat idd € 700 per maand op dit moment. Zal nog wel meer worden met de komende indexaties en de alimentatieafspraken die wij gemaakt hebben in ons convenant.

Ik heb ook niet uit de hoogte gedaan over mijn financiele reserves, die zijn er nu eenmaal. Wat ik heb aangegeven in dat draadje is dat je heel bewust je financiele keuzes moet maken en dat dat betekend dat je moet gaan rekenen. En dan je eigen op jouw situatie afgestemde conclusie moet trekken. En dat die nog wel eens anders kan zijn dan wat je gevoel je ingeeft.

Alleenstaande ouders zijn er in verschillende soorten en maten net als andere bevolkingsgroepen. Je hebt ouderen met alleen AOW en ouderen die heel rijk zijn.

je klinkt wat verbolgen en jaloers omdat mijn ex en ik blijkbaar wel beiden een hoog inkomen hebben en tot tevredenheid goede afspraken hebben kunnen maken en ons daar aan houden.

Subjectief

OT
@Paddington

"Je hebt ook mannen die niet willen dat een vrouw werkt"

"Is dat van deze tijd? In mijn ogen is partneralimentatie dus volledig van deze tijd. Het afschaffen daarvan is niet van deze tijd. Het zou toch vreemd zijn als je na een scheiding je partner achterlaat in ellende en armoede?"

Wij hebben een hele andere kijk op armoede en rijkdom. Ik leef al jarenlang met een minimum inkomen of net iets daarboven. Maar arm ben ik niet want ik heb nog nooit een dag in mijn leven meegemaakt dat ik geen eten op tafel kon zetten. Ellende? Erger dan het was kon het niet worden

eens met Kaaskopje

Ik schreef al over mijn vriendin, die ook zo'n foute ex heeft, en heb zelf ook een heel lastige (om het zo maar te noemen) ex gehad, hoewel hij passiever was. Achteraf gezien speelde daar heftige psychische problematiek maar daar wilde hij niets van weten en hij sleepte de kinderen mee de ellende in. Hier hebben de kinderen erg onder geleden. Uiteindelijk stopte de alimentatie (niet uit onwil maar hij was bezig de goot in te rollen) en draaide ik 100% voor alles op. En er rolden nog een aantal lelijke lijken uit de kast.

Waar ik tot die tijd dat hij de goot in rolde allemaal voor ben uitgemaakt, je wil het niet weten. Ik zou "mijn gelijk willen halen/wraak willen nemen over de rug van de kinderen". Ik zou "een overbezorgde moeder" zijn. Ik moest wat meer "loslaten". En ondertussen zag ik het mis gaan en stond ik volslagen machteloos. Pas toen hij de schone schijn niet meer op kon houden werden de kinderen en ik serieus genomen.

Ik heb met weinig inkomen (want crisis) alles zelf betaald en gedaan. Inclusief medicatie met een extra eigen bijdrage. Het LBIO kan ook niet plukken van een kale kip (het ging alleen om kinderalimentatie). Mijn kinderen (toen rond volwassen leeftijd) braken met hem toen ook nog eens het geld dat ze op hun 18e zouden krijgen van de spaarrekening, bedoeld voor studeren en zo, verdwenen was. Toen viel niet meer te ontkennen dat er echt iets niet in orde was. En daar heb ik mijn kinderen al die tijd verplicht aan bloot moeten stellen.

Ik herken dan ook veel in Emma's verhalen. De houding van de kinderen (vooral toen ze ontdekten dat papa's verhalen over mama niet klopten), moeilijk doen met geld, en zelf de zwarte Piet toegespeeld krijgen van de omgeving zoals ik net al beschreef.

Sommige exen zijn écht niet leuk, sterker nog, sommige exen denken echt alleen maar aan zichzelf ten koste van de kinderen. Een redelijk nahuwelijk is niet voor iedereen weggelegd.

Niet alle moeders zijn valse krengen die de kinderen zomaar verbieden om naar hun vader te gaan.

EMMA2000

Dat is inderdaad het beste: zelf maar een verzekering zoeken en je verlies slikken.

Hoe onafhankelijker je van hem bent, hoe beter. En inderdaad, toch telkens even herinneren bij bijv. zijn verjaardag. En het LBIO in blijven schakelen.

off topic

@ Taruh

Quote:
“Juist de genen die veel reserves hebben letten op dit soort kleine bedragen is mijn ervaring. Hoe denk je dat we aan die reserves komen? Door geen geld te laten liggen.”

Dat woordje WE is bij mij in het verkeerde keelgat geschoten. Met WE bedoel je jouw sociale klasse. En stel je je jezelf daarmee boven mij. Dat noem ik uit de hoogte doen.

Maar jij bouwt je reserves niet op door € 180,- per jaar te besparen op je zorgverzekering. Jij kunt reserves opbouwen omdat je wordt gefinancierd door je ex partner. Jouw recht, zeg ik verder niks van. Ik ben er ook totaal niet van onder de indruk of jaloers op.

Maar als je zo’n probleem hebt om 12 jaar lang de volle pond aan partner alimentatie te ontvangen dan vraag je toch aan je ex om het bedrag elk jaar met een x bedrag te verminderen. Wat betreft de 18e verjaardag van je kind. Die terugval heeft iedere ouder. Jij meer dan ik. Die terugval weet je ruim van te voren, dus daar kun je heel goed op anticiperen. Suggestie, ga meer werken, de tijd van BSO na de 12 jarige leeftijd verleden tijd. In mijn ogen klaag je zeker over een luxe probleem omdat je een bepaalde levensstandaard gewend bent. Wie gaat nu uit zitten rekenen hoeveel gas/water/licht zijn kind verbruikt en wat de afschrijving/benzine kosten zijn voor de ritjes die je voor je kind gebruikt. Waarschijnlijk mensen die tot de “”WE” klasse horen en hun bestaan in bezit, geld en status uit drukken.

Geloof mij, ook met een laag inkomen kun je zeker reserves opbouwen. Niet door geld te laten liggen door te gokken op je gezondheid, maar door geld bewust (niet) uit te geven.

@ AnneJ

Vaste inkomen van mijn ex was bekend tijdens de scheiding. Hierop berustte ook de berekening voor PA en KA van mijn advocaat. Dus geen sprake van onvermogen of niet bij kunnen dragen. Als er een maandelijkse automatische overschrijving voor de KA kan zijn dan is dat ook mogelijk voor PA. Hoe warrig iemand ook is….
Dus ja, eigenlijk snap ik jouw bericht niet helemaal.
@Emma heeft het ook niet over PA gehad. Dit is om 1 of andere reden in dit draadje verzeilt geraakt.

@Jo

op deze niet juiste conclusies reageer ik verder niet meer.

Kan alleen vertellen dat ze volkomen onjuist zijn.

Ben benieuwd

Emma2000 ik ben wel benieuwd wat voor verzekering je ex dan heeft, want je schrijft dat jij een dure verzekering zou moeten nemen (ik neem aan dat je bedoelt: een aanvullende verzekering), maar dat je dan toch nog 80 euro per maand extra kwijt bent aan de medicijnen, terwijl je ex een zodanige verzekering heeft dat het hem niets extra's zou kosten. Is de verzekering van je ex zo goed dan en is dat dan niet iets waar jij gebruik van kunt maken, niet via hem, maar rechtstreeks?
Wat betreft je eigen gezondheid, ik hoop dat het zo blijft, maar uit ervaring weet ik dat er maar iets hoeft te gebeuren en je zit met een heel ander verhaal. Ik gun je je goede gezondheid, maar het is nogal wat om daarop te rekenen. Bovendien is die verzekering niet alleen vor jezelf, ook voor je kinderen.
en als laatste: ik sla altijd aan op het woordje 'psychose' omdat ik weet hoe verwoestend het is, maar ook dat het meestal ook goed behandelbaar is; en ik weet ook hoe lang de weg is naar een goede behandeling. Het is gelukkig geen karaktertrek, maar een zeer ernstige ziekte, die behandelbaar is. Misschien bedoel je daar iets anders mee, maar het zou jammer zijn als iemand voor de rest van zijn leven wordt vereenzelvigd met een psychose.

Tsjor

Tsjor

Wat de verzekering betreft kan het zijn dat ex van Emma zelf al een aanvullend pakket heeft die hij voor eigen gebruik nodig heeft, hij betaalt dus hoe dan ook toch al die premie in zo'n geval en kan de kinderen daar gratis op laten meeliften. Als in dat pakket is opgenomen dat bepaalde medicatie vergoed zal worden, is het wel zo prettig als de andere ouder niet ook zo'n pakket moet nemen. Dat scheelt toch al snel 20 euro of meer per maand. (Ik weet het exacte bedrag van zo'n pakket niet meer.) Wij kunnen niet in de portemonnee van Emma kijken en weten dus niet of die 20 euro veel of weinig voor haar is. De afspraak zal niet voor niets zo vastgelegd zijn. Feit is dat je met de basisverzekering een heel eind komt. Je hebt geen glazen bol waarmee je in de toekomst kunt kijken, maar voor echt grote medische drama's kom je met de basisverzekering een heel eind. Als je onverhoopt naar een fysiotherapeut moet, hangt het van de frequentie af of dat een grote tegenvaller zal zijn. Dat is een risico als je niet aanvullend verzekerd bent. Vergoedingen voor brillen en lenzen stellen zo weinig voor dat je dat nog beter zelf op kunt sparen dan speciaal daarvoor een aanvullend pakket te nemen.

aanvullende verzekering van 80 Euro?!

Maar bestaat er dan een aanvullende verzekering die 80 Euro kost?!

Ik heb de duurste aanvullende verzekering van DSW en die kost 34,25 Euro. Dat is inclusief een ruime dekking voor tandheelkunde.

Ik had dat dure pakket nooit "nodig". Ik heb het omdat als ik wat heb, ik geen zorg wil laten omdat ik dat dan niet kan/wil betalen.

Ik had altijd een goed gebit en daar nooit kosten aan. Maar ik dacht: tja op een gegeven moment kan er misschien toch iets mis gaan.
En jawel hoor, laatst had ik onverwacht een wortelkanaalbehandeling nodig met allerlei nasleep. Was ik blij dat ik goed verzekerd was en ik daar niet over hoefde na te denken!

Donna

Nee, de aanvullende verzekering is niet 80 euro, de medicijnen kosten zonder vergoeding zoveel.

Wat betreft de kosten van een aanvullende verzekering, geef ik je gelijk dat het een geruststellende gedachte is om goed verzekerd te zijn. Toch red ik het al jaren zonder zo'n aanvullende verzekering, terwijl ik het nodige heb meegemaakt aan zorg. Maar dat het niet zonder risico is om geen aanvullende verzekering te hebben is waar. Als je naar de fysiotherapeut moet, tikt het toch aardig aan uit eigen portemonnee.

maar Kaaskopje....

TO schrijft:

"Ik ben zelf gezond en kan met basis af. de kinderen hebben dure medicijnen nodig die niet vergoed worden. Kost me dus zo minstens 80 euro per maand aan pillen.
Neem ik een hogere verzekering die die kosten dekt ben ik dat OOK kwijt.
Dus linksom of rechtsom ben ik veel duurder uit dan nu."

Hieruit concludeer ik dat de aanvullende verzekering die ze op het oog heeft, ook 80 Euro zou gaan kosten. Ik vraag me af of er zo'n aanvullende verzekering bestaat...

Trouwens, ergens is er ook sprake van een ander kinder met een beugel van 30 Euro per maand. Het gaat dan al om 110 Euro per maand.

Ik heb nu even gekeken bij ONVZ, ik heb de indruk dat dit de duurste zorgverzekering is met de grootste dekking. Daar is de duurste aanvullende verzekering inderdaad 116,25 Euro!
Dus het kan inderdaad...
Maar de aanvullende verzekering van 39 Euro per maand van ONVZ vergoedt dan al weer alle geneesmiddelen tot een heel hoog max., en die vergoedt ook orthodontie.

Dus ik denk dat het voor TO verstandig is om uit te zoeken welke verzekeringen wat precies vergoeden en dan zelf een andere/aanvullende verzekering te nemen. Dat zal misschien een paar tientjes per maand kosten, maar minder dan zelf alle geneesmiddelen etc. betalen. En het zal haar een hoop rust kunnen geven.
En dan ben je zelf ook nog eens beter verzekerd, dat is dan mooi meegenomen. Want het feit dat je het nu niet nodig hebt, betekent niet dat je het straks niet nodig zou hebben...
Nou zit er in veel aanvullende verzekeringen wel veel flauwekul, waar je inderdaad niet voor wilt betalen. Maar kennelijk hebben de kinderen van TO er toch profijt van, dus zo'n flauwekul is die aanvullende verzekering in haar geval dus niet.

Donna

Oh ja! Dat stukje zin miste ik blijkbaar in eerste instantie. 80 euro is wel erg veel. Wat ONVZ betreft, zie ik dat Independer inderdaad een pakket van 116 euro laat zien, maar bij ONVZ zelf wordt die niet aangeboden. De duurste verzekering van ONVZ is voor dit jaar 56,73 en de basis 106,65.