met wat rekening houden? Financiele afhandeling scheiding

advocaat met toevoeging

Vraagde aan allen: als ik een eigen advocaat neem met toevoeging, kunnen ze dan later niet de toevoeging deels intrekken omdat mijn kinderen ieder een spaarrekening hebben? Die spaarrekening hebben ze elk voor hun studie later. Ik zou mij vreselijk schuldig voelen als aan het geld van de kinderen wordt gekomen. He is niet mijn vermogen maar dat van de kinderen.

excuses

Excuus voor de soms vreemde woorden tussendoor, maar hoop dat het toch duidelijk is. Ik typte te snel.

Scheidingsplanner

Ze weet wel iets van en ook nog iets van; maar uiteindelijk weet ze dus niets. Het klinkt alsof ze een aangeleerd lijstje heeft afgewerkt, zonder dat ze echt weet wat ze aan het doen was. Wegwezen. Zoek iemand die echt ergens iets van weet. Niet mee doorgaan.

Tsjor

Geld van kinderen

Totdat de kinderen 18 jaar zijn is het geld van de ouders. Dus ja, als het zoveel geld is dat je daardoor geen toegevoegde advocaat krijgt, dan zul je dat geld eerst moeten gebruiken. Zuur, want een advocaat kost wel veel geld dan. Anderzijds: ook kinderen zonder goed gevulde spaarrekening kunnen studeren.
Blijkbaar zit er ook nog overwaarde in je huis. Dat telt ook mee voor je eigen vermogen.
Maar eerst een deskundige advocaat/mediator zoeken.

sjor

Vergelijkingsmateriaal

Wij hebben allebei via internet een lijstje met mogelijke mediators gemaakt (dus op basis van hun website) en er daar samen 3 uit gekozen met wie we een intakegesprek hebben gehad. Dat heeft als voordeel dat je echt samen kiest, dat je gaandeweg merkt wat voor jou/jullie belangrijk is, je leert veel over hoe de dingen werken en waar je aan moet denken, en last but not least, het wordt steeds makkelijker om zelf zakelijk te blijven en de emotie eruit te laten. En dat is heel belangrijk.

Dus, ga nog een paar gesprekken aan, en kies samen iemand waarbij je je op je gemak voelt en waar je vertrouwen in hebt. En zoek zelf (en je man ook) idd backup-kennis. Kan uit de familie- of vriendenkring zijn (ik heb toevallig een advocaat-mediator in de omgeving) maar ook een professional. Bijvoorbeeld voor de financiële kant van de zaak. Hier lezen over ouderschapsplannen en co-ouderschap heeft me veel geleerd over de praktische kant van het samen ouder zijn en daar afspraken over maken. Daarover heb ik veel overlegd met mijn zus en zwager. Het is goed om er met anderen over te sparren. Dit zijn zaken die je zelf niet zo makkelijk overziet, en daarbij komt dat je eigenlijk gewoon onder een dekentje zou willen liggen huilen, dus heel scherp ben je vast ook niet. Ik was dat tenminste niet. Maar gaandeweg wordt het een traject dat je gewoon door moet. Stap voor stap. Onze mediator deed dat heel goed, ons er stap voor stap doorheen trekken. Zijn insteek was trouwens, en dat vond ik een hele goede, dat je eerst het ouderschapsplan regelt. Omdat je (wij in ieder geval) in het begin nog redelijk met elkaar op goede voet staat, en beiden echt het beste wilt voor de kinderen. De gevechten beginnen vaak als het over geld en goederen gaat. Dan is het fijn als de afspraken over de kinderen al op papier staan.

Sterkte meis, het is echt een ontzettend nare tijd, maar je houdt je goed vind ik.

Jessa

Wat een tegenvaller zeg. Ik zou inderdaad verder kijken. Je gevoel moet vanaf het begin prettig zijn bij iemand (voor zover je van 'prettig' kunt spreken hierin), er moet vertrouwen zijn in de mediator want het traject stelt je vertrouwen en emoties al genoeg op de proef.
Ik heb indertijd zelf een mediator benaderd, we zijn daar gezamenlijk heen gegaan. In ons geval waren de eerste 2 (lange) sessies bijna louter emotioneel. Daar was ruimte voor en dat stelde mij gerust. Je kunt elkaar niet door de strot duwen wat er moet gebeuren, dat tempo bepaal je beiden. De mediator is daarin belangrijk.

Je hebt al veel goede raad hier gekregen, dus genoeg even over de mediation. Hoe gaat het met jou intussen? En met jullie kinderen?

Smaken verschillen

Toen wij gingen scheiden, 2 jaar geleden, hebben we een scheidingsmakelaar benaderd. Zij was wel op de hoogte van de regelgeving en werkte samen met een advocaat die alles naliep.
Ik vond het juist prettig dat er niet continu over emoties werd gepraat.

Bij gesprekken over alles wat geregeld moet worden, is het beter je emoties even 'in de ijskast' te zetten en te focussen op wat het beste is voor je kinderen en voor jou.

Voor de berekening van bijv. partneralimentatie is gewoon een vast rekenmodel dat wordt gevolgd. Daarbij wordt alle inkomen op 1 hoop gegooid en verdeeld, waarbij de meestverdienende niet minder mag overhouden dan de minstverdienende.

De scheidingsmakelaar was ook mediator en er zijn wel wat dingen besproken, maar het ging mij eigenlijk meer om het feit dat alles goed geregeld zou zijn.

Ik ben dus een voorstander van het zakelijk houden. Voor de emotionele kant heb ik mijn vriendinnen en familie. En als je meer nodig hebt kun je beter hulp zoeken voor jezelf bij een goede therapeut of psycholoog.

Maar goed, da's mijn mening. En ik zit blijkbaar zo in elkaar, bleek tijdens de scheiding.....Ik ben enorm nuchter en wilde eerst alles goed geregeld hebben. Die emoties liet ik op andere momenten de vrije loop; bij vriendinnen en mijn moeder.

Welke regio zit je?

Hoi Jesse, in welke regio zit je? Misschien kunnen wij wel een advocaat-mediator voor je aanraden?
Die van ons, we waren er erg tevreden over zit in Utrecht, als je interesse hebt dan kan ik het wel aan je doorgeven? (je kan me een mail sturen op 17337apestaartjeziggo.nl)

Victoria

Volgens mij schrijf ik nergens dat de aanpak die bij ons werkte, dus dé aanpak is.
De belangrijkste eis die je aan een mediator of scheidingsmakelaar mag stellen, is volgens mij dat deze mee kan in het tempo en de route die bij de 2 scheidende cliënten past. Flexibiliteit om dat te kunnen, maakt m.i. een kwalitatief goede mediator.
Toen in mijn traject de mediator dat meebewegen losliet en doordrukte, ontspoorde de zaak ook bijna meteen. Dat was een wijze les

moederziel

"De belangrijkste eis die je aan een mediator of scheidingsmakelaar mag stellen, is volgens mij dat deze mee kan in het tempo en de route die bij de 2 scheidende cliënten past. Flexibiliteit om dat te kunnen, maakt m.i. een kwalitatief goede mediator.
Toen in mijn traject de mediator dat meebewegen losliet en doordrukte, ontspoorde de zaak ook bijna meteen. Dat was een wijze les"

Dat ben ik niet met je eens. Een meditator is geen relatietherapeut. Hij doet de zakelijke kant van de afwikkeling en daar waar je tijdens die route op problemen stuit, doet hij (lees: of zij)voorstellen, geeft je de regels die de wet stelt, probeert tot een middenweg te komen om beiden er uit te laten komen zonder al teveel inleveren of kleerscheuren.
Daar heeft hij bepaalde tijd voor (in mijn geval 6 gesprekken voor een vast bedrag). soms een uurprijs, maar nooit het eeuwige leven zeg maar.
In jullie geval was denk ik sowieso een mediator niet op de plaats geweest, maar gewoon een therapeut of advocaat (ook van de laatste verwacht je toch dat hij helpt knopen te hakken voor die prijs).
De zaak is niet door de mediator ontspoort in mijn ogen, maar door 2 mensen (in jouw geval vast de andere kant) die er niet uit konden of wilden komen. Waar een te gecompliceerde kant aanzat voor iemand die mediator is (en zelf voor het officiele gedeelte samenwerkt met een advocatenkantoor).
En steeds maar tijd en geld voor langdurig meebewegen met mensen die er niet uitkomen is er niet, het is knopen hakken, beslissingen nemen en overleggen doe je thuis, dan hak je de knoop tijdens de afspraak. Daar heb je de medewerking van de 2 betrokkenen voor nodig. (ik zeg niet dat dat aan jou persoonlijk ligt, het kan ook je man zijn, de situatie die ingewikkeld is. Daarom denk ik dat jullie daar niet op de plek waren, alleen dat kun je die persoon niet toeschuiven.

Ik heb een prima ervaring op 1 klein dingetje na met een mediator en was binnen 4 mnd door alle gesprekken heen (wij namen de tijd om thuis te overleggen en te verdelen en dat de volgende afspraak mee te delen) en binnen 6 mnd was alles afgerond van eerste intake tot scheiding uitgesproken.

Hier vast bedrag

Een intake en 6 afspraken tot maximaal 7 afspraken en 3 mnd " nazorg" .
Van te voren bekend en er komt geen geld bij, die extra afspraken zijn er niet bij dit model in elk geval.

Kosten

Brutale vraag, wat kost dan zo'n pakket met 7 gesprekken? Al googelend vond ik prijzen vanaf 1650 euro (met maximaal drie gesprekken). Wij waren voor 650 euro klaar, wat ik ook nog wel een heel bedrag vond aangezien de advocaat er weinig werk aan heeft gehad.

Gelukkig

Goh, als ik dit lees prijs ik mezelf achteraf alsnog gelukkig met een mediator met een (blijkbaar) unieke (?) menselijke kant. Een pakketprijs voor een scheiding.... het zou lachwekkend kunnen zijn, als het niet zo droevig was. Maargoed, ook aan mensen in puin kan nog optimaal worden verdiend. Brrrr.

Oh en OT @Plens: je suggereert wel erg veel over mij in #73. Niet doen, want zo is het niet gegaan.

Eens

Ik ben het eens met Plens. Hier ook: Een stuk of 6 gesprekken om alles te regelen. Eerst een intake, dan beslissen of je doorgaat. De prijs was 2295,00 euro. En dat was inclusief alles, net als bij Plens.

Inderdaad: convenant opstellen, afspraken dus vastleggen, pensioenafspraken, wonen, t/m de inschrijving van de scheiding. Binnen 4 maanden was alles rond.

Je kunt het droevig vinden, Moederziel, maar op deze manier was inderdaad de druk van de ketel. Het gaat om concrete afspraken maken. Een mediator die alleen steeds meebeweegt, daar heb je niets aan bij het regelen van een scheiding.

Er is een verschil tussen hulpverlening en het concreet regelen van een scheiding.

En een scheiding kan maar het beste zo snel mogelijk concreet worden, want anders kun je verzanden in oeverloze discussies over wie/wat/waarom en wegzakken in een eindeloos moeras van emoties. Met alle ( o.a. financiële) gevolgen van dien.

advocaat/mediator

Bij ons kwam het iets hoger uit, zo'n €3000. Maar dat was dan ook inclusief 10 jaar nazorg ivm de aanwezige kinderen, wat fijn is als ze heel erg jong zijn, dan moet er nog wel eens wat aangepast worden.
Nou hebben wij van die mogelijkheid eigenlijk nauwelijks gebruik gemaakt. Alleen elke paar jaar de aanpassingen ondertekenen en daar weer in het dossier op nemen. Die hadden we dan wel zelf onderhandeld en vastgelegd.

Ik ben het eens met Plens en Victoria, de scheiding regelen is een zakelijke aangelegenheid, het emotionele scheiden is iets voor hulpverleners. Het moet niet te lang duren het is geen elastiek of van dat slijm dat elkaar niet los kan laten. Ik houd niet van rafeltjes, liever een messcherpe snede dan is er duidelijkheid.

Idem

Mijn ervaring is hetzelfde als Plens en Victoria.
Het is niet alleen maar zakelijk: in het eerste gesprek wordt gekeken of beide partijen snappen dat er een scheiding komt. Dat is het emotionele deel van het verhaal. Maar wel het belangrijkste. Als er dan nog 'ja, maar.....' overblijven, dan zou je daarover inderdaad eerst met jezelf in het reine moeten komen.
Daarna zijn het zakelijk afhandelingen. Een modelconvenant kan prima zijn, maar als je op sommmige punten wil afwijken is het goed als er iemand meekijkt of je niet de grenzen van het recht over gaat. Bijvoorbeeld als je wil vastleggen dat ieder in een bepaalde straal blijft wonen.
De ouderschapsplannen zijn aanleiding tot meer ruzies en vechtscheidingen, zeker als ze gedetailleerd zijn. Daar mag best nog wel een kritisch naar gekeken worden. Een advocaat of mediator die vooral wil verdienen kan daar volop winst mee maken.
Betalen voor nazorg zou ik niet doen. Je weet dat het leven anders loopt dan je op één moment in je leven vast legt. Als er grote problemen zijn kun je altijd terug naar de rechter, maar het meeste zul je toch zelf met enige soepelheid moeten opvangen.

Tsjor

Kosten

Ik vond het geld voor de dvocaat/mediator geen weggegooid geld, maar het geld voor de notaris.... dat is echt een kant-en-klaar product opschrijven en klaar. Jemig, wat een rekening.

Tsjor

Nou moederziel

Niet gaan hakken, ik heb opties genoemd, geen feiten. Heb wel al je draadjes gevolgd. Blijft een feit dat scheiden zakelijk is en ware jullie situatie niet zo ingewikkeld geweest ( wat voor aanname is dat??) , dat alles vlotter geregeld had geweest. Dat is geen aanval en geen aanname.

Aan mensen in puin of zonder puin wordt altijd verdiend.
En dat mag want " mijn puin" werd mooi overgenomen en dat heeft mij, hem, maar ook de kinderen maanden overleg en gesteggel gescheeld.

Dames, rustig aan....

Ik bedoelde alleen te zeggen dat het blijkbaar in mijn traject de eerstgevonden mediator zomaar de juiste keuze is gebleken.
En wat ik bedoel met 'de aannames', Plens, werd vooral ingegeven door deze zin: 'De zaak is niet door de mediator ontspoort in mijn ogen, maar door 2 mensen (in jouw geval vast de andere kant) die er niet uit konden of wilden komen.' Dat klopt echt niet met de feiten. En de toevoeging 'in jouw geval vast de andere kant', komt op mij wel erg cynisch over. Niet erg hoor, maar niet mijn beleving.

En ja, aan mensen in puin wordt altijd verdiend. Klopt helemaal. Maar dat maakt het niet minder bitter. Vandaar mijn brrrr. Een van mijn beste vrienden is mediator (nee, niet de meebewegende en echt, ik zou er niet aan moeten denken om elke dag in de shit van anderen te moeten wroeten. Brrr. Maar hij vindt het gelukkig reuzeleuk om te doen.

Moederziel

Moederziel, ik begrijp uit je laatste post dat je dus gescheiden bent van je man en dat alles zakelijk nu eindelijk goed geregeld is? Want dat zou wel fijn zijn. Of is mijn post erg mosterd naar de maaltijd? Ik herinner mij dat je hele scheidingsproces nogal moeizaam was, maar weet even niet meer waar je nu precies staat. In ieder geval hoop ik dat je nu een beetje rust in de tent hebt en langzaam alles weer op de rails krijgt.

Aannames offtopic

Daarmee doe je hetzelfde als je mij verwijt.
Ik bedoel verre van wat je zegt. Ik probeerde jou uit de wind te houden en je geen schuldgevoel aan te praten door te zeggen dat het door diverse redenen kon komen zoals je man die een huis ging huren, het lastige contact met vader en de ingewikkelde financiën en hoe jullie samen voorheen niet los konden komen.
Ik ben je vijand niet, het feit dat ik reageer betekent dat ik wil helpen. Iemand de grond intrappen vind ik nooit zo nodig.
Niet wij moeten rustig aan, wij geven je onze tijd en advies uit ervaring, jij was even de narrige.

Mutsje

Ja, alles geregeld en op papier. Maar 'goed geregeld' moet nog blijken, de eerste strubbelingen vanwege te laat betalen zijn er ook al geweest. Tegelijk ben ik blij dat het formele deel nu achter de rug is.

Wat het 'informele' deel betreft: dat verloopt moeizaam. Er is in de praktijk geen omgangsregeling en daar hebben de kinderen last van. De afstand tot hun vader is letterlijk en figuurlijk erg groot en daaraan wennen gaat niet vanzelf.
Maar met mij gaat goed en steeds beter. Het is bijzonder om te merken dat ik vrijheid en opluchting ervaar. Ik hoef niets meer van deze man. Ik knap er daadwerkelijk van op

Jessa, hoe gaat het nu?

Is het traject inmiddels ingezet?

Moederziel

Ik ben inmiddels naar een eerste intakegesprek geweest met een spychologe. Het tweede gesprek is pas over en,elke weken. Ik heb dat per ongeluk in de gezamenlijke agenda gezet waardoor mijn man dat kon lezen. Hij ging helemaal over de rooie en heeft overstuur mijn vader gebeld. Hij vind het allemaal te lang duren en dreigde met zelfmoord zodat ik dan alles zou hebben etc....
Mijn vader heeft voorgesteld om toch zelf een begin te maken.

Ik heb een voorbeeld ouderschapsplan (aan het begin van dit draadje staat er 1) uitgeprint en heb meedre voorbeelden op internet gevonden en ben daarmee aan de slag gegaan.
Dat ouderschapsplan heb ik samen met het voorbeeld van een echtscheidingsconvenant ook doorgestuurd naar mijn man. Ook een echtschedingsmediator opgezocht en niet zoiets als een scheidingsplanner.

Merk wel dat mijn man zelf besloten heeft weg te gaan bij ons, maar verder zelf niets lijkt te doen dan af en toe een link sturen van een ander bureautje dat bestaat uit een mediator em financieel persoon.

Ik heb wel een vraag voor in het ouderschapsplan tav contact met familie. Mijn schoonfamilie heeft ons laten vallen toen man het huis uitging vorig jaar juni, sindsdien hebben ik en de kinderen niets meer gehoord of gezien van mijn schoonouders of schoonzus. Nu hadden ze al amper een band met de kinderen maar ze laten het nu helemaal afweten,
Ik voel het eerlijk gezegd niets voor dat de kinderen (zolang ze minderjarig zijn) contact op welke wijze dan ook met mijn schoonfamilie hebben. Hoe kan ik dat in het ouderschapsplan verwerken, kan het überhaupt of is het beter om er niets over in te zetten?
Mijn schoonmoeder is een erg manipulatief persoon en man doet alles wat zijn moeder wil. Zijn vader zit aan decanteer-depressieve en heeft niets te vertellen en is vaak agressief naar anderen zodra schoonmoeder zich aangevallen voelt en gaat klagen (en dat is heel snel). Ik wil dus liever geen contact met de kinderen en hun,
Tante heeft zelfs niet eens gereageerd toen mijn oudste jarig was vorig jaar augustus. Ik kan daar moeilijk mee omgaan, juist omdat het nog kinderen zijn doe zo behandeld worden door volwassen mensen.
Zie het als een stuk bescherming zegmaar. Mijn man weet het wel, maar zwicht steeds voor zijn ouders.....

Angela

Ik woon inde regio Zuid-Holland dichtbij Rotterdam

makkelijk

eigenlijk is dat het makkelijke deel van de scheiding.
Jij zorgt voor contact met jouw familie, hij is verantwoordelijk voor het contact met zijn familie.

Dat is ook het nadeel. Je hebt er gewoon niets meer over te zeggen, je kunt je zorgen uiten, maar tenzij er levensgevaar is kun je er niets tegen doen of hij ze wel of niet meeneemt naar zijn familie in de tijd dat ze bij hem zijn.

En dat tante niet reageert en dat jij je daar vervelend over voelt, dat ligt echt bij jou. Kinderverjaardagen zijn belangrijk voor ouders en de kinderen zelf, voor verdere familie al een heel stuk minder belangrijk of helemaal niet belangrijk zelfs.