Oef: samen op vakantie met stiefkind geen succes

Dat snap ik wel..

Dat heeft meer te maken met een stuk identiteit en weinig met de jongens. Als je uit een bepaald land komt dan wil je als teruggaat ook echt even daar zijn. En dan echt daar zijn, even weer deel uitmaken van het land en de cultuur. En dat is natuurlijk moeilijk als je samen bent met jongens die alleen daar op vakantie zijn en verder geen band met het land hebben.
Maar daar kunnen die jongens verder niets aan doen. Voor hun is het een vakantie naar gewoon een land en zij hebben die speciale band niet. Dat is heel begrijpelijk van beide kanten maar dat los je toch niet op.
Het kan heel lastig zijn om 'buitenlanders' bij je te hebben als je teruggaat naar je eigen land want daardoor blijf je zelf ook meer buitenstaander.
Dat is ook verder niet op te lossen.

Niet verwonderlijk

Gezien alle perikelen van het afgelopen jaar is het eigenlijk niet zo verwonderlijk, toch? Ook jouw eigen gedachtengang en heel specifieke verwachtingen spelen een hele belangrijke rol bij het maken van dit soort keuzes. Je wilt zo graag een succesvol samengesteld gezin zijn dat het je niet ziet dat alle ingrediënten van (de opvoedkundige talenten van) je vriend en (de opvoeding van) zijn zoon én (die van) jou en je zoon, geen match is voor een lange tijd.

Het lijkt wel of iedereen aan een ideaalbeeld van een samengesteld gezin moet voldoen, met name het beeld dat jij in jouw hoofd hebt. Je hebt je zin gekregen maar het was niet leuk. Maar je hebt wel je zin gehad. Maar dat is niet voldoende. En nu is het dus de schuld van ... iemand anders, dat in elk geval. Dat vind ik dus wat te gemakkelijk. Bij jou ligt het altijd aan een ander lijkt wel. Wat had je zelf anders kunnen en moeten doen? Dan pas veranderd er iets.

Vroegahhh

Mocht ik van mijn ouders ook een vriendin mee op vakantie nemen. Ik ben enigskind en dan was het voor mij ook leuker.

Wij maakten altijd deze afspraak: 1 dag rondlummelen en puberdingen doen, en 1 dag culturele volwassendingen doen (of wandelen of zo). Om en om dus.
Toen ik het echt niet meer leuk vond om mee te gaan (ik was 17) hoefde dat ook niet meer.

Jij maakt het jezelf extra moeilijk, want het is je stiefkind plus een onbekende vriend. Destijds kenden mijn ouders mijn vriendinnen heel goed, zij waren voor mijn ouders zeker geen vreemde en ik was ook geen stiefkind

Wat ik ook een beetje merk is een stiekem waardeoordeel. Jij houdt gewoon meer van nerdy kids. Zeker weten dat stiefzoon dat voelt. En verder: als er niet zoveel geld is om op vakantie te gaan, althans 2x zit er niet in, dan vind ik dat de zoon voorgaat. Dan maar jullie allebei met eigen kind op vakantie en niet met elkaar...

Eerlijk gezegd heb ik echt wel medelijden met je stiefzoon (hoe horkerig hij waarschijnlijk ook is). Z'n vader is bij jou komen wonen, jij hebt de perfecte zoon, en hij lummelt er maar zo'n beetje bij, kan geen Frans en zo. (Om even aan te geven hoe het voor hem is).

Ik heb een hele goede band met mijn stiefdochter die nu 28 is. Zij kan mij haarfijn vertellen wat zij vroeger voelde en hoe het voor haar was, op vakantie in een stiefgezin...

Jeetje

Ik krijg echt pijn in mijn buik van deze zin:

"Maar hij heeft mijn 10 dagen frankrijk verpest en ik vind het moeilijk om rustig te blijven. "

Arme stiefzoon. De moderne Assepoester... Ik heb het echt met hem te doen. Het lijkt wel alsof je bent vergeten dat jij de volwassene bent en de regie hebt over de setting. Je hebt dit allemaal zelf bedacht hoor, samen met je vriend weliswaar maar het is jullie keuze om op vakantie te gaan met vier hormoonbommen die geen groep zijn, elkaar in deze samenstelling niet kennen, waar jullie zelf nog eea in te settelen hebben en dan geef je stiefzoon de schuld als je eigen armzalige plannetje slecht uitpakt? Nee, ik vind het echt tenenkrommend. Je hebt een meetlat in je hoofd en legt de jongens er continu langs om te concluderen dat ze te kort schieten. Natuurlijk worden ze dan obstinaat. Reken maar dat jouw afkeuring voelbaar is.
Echt ik vind het zo unfair dat je dit op hem afwentelt. Jij of jullie moeten de jongens excuses maken: sorry jongens, dit was een onzalig plan, we hadden irreële verwachtingen en die bij jullie neergelegd. Hebben we veel van geleerd, volgende keer maken we andere keuzes.

En als je als Française even terug wil naar Frankrijk om te weer even onder te dompelen dan doe je dat toch niet met vijf kaaskoppen waarvan vier hormonaal tijdelijk verstoord in je kielzog? Ik ga toch ook niet naar een stilte retraite met mijn kinderen van drie en zeven wn verwachten dat ze meedoen aan mijn meditaties?Ook niet met de puber trouwens .

Sorry hoor dat moest ik even kwijt

nounou

Kan het allemaal iets opbouwender?
Het lijkt me geen leuke vakantie als er 2 personen zich helemaal afzonderen van de rest en zich zo gedragen. Niet goed voor de sfeer. Daar mag je best de smoor over in hebben.
Als volwassene kun je dan kiezen: ze in hun sop gaar laten koken (bij voorkeur ergens waar niemand last van ze heeft) of regels opstellen en die ook (laten) naleven. En anders consequenties. Dat pubers liever schermen kijken dan Volcania bezoeken snap ik trouwens. Dat ze zonder melding er vandoor gaan is niet acceptabel.
In elk geval, ik zou zelf nooit een onbekende puber meenemen op vakantie. Ook niet als de andere vriend is afgevallen.

Vulcania

Ik ben twee keer in Vulcania geweest. De eerste keer waren de kinderen kleuters, nu pubers. Geen leuk uitje. Allemaal films, in het frans terwijl je in een bewegend karretje zit. Nu hebben ze er walkmans bij waardoor het nog wel enigszins te doen is, maar het is wel erg educatief met een hoofdletter.
Mijn pubers gingen voor de suikerspinnen en de wafels en waren zeer snel klaar.
Maar goed, ik snap je gevoelens en je teleurstelling. Je dacht het goed op orde te hebben en aardig te zijn door ze vrienden mee te laten nemen. Dat juist die keuze zorgde voor een wig is gewoon erg jammer. Pubers zijn net peuters. Een empathisch vermogen van een komkommer, slecht in staat zich aan te passen en hun eigen behoefte gaat voor alles. Zodra je dat beseft en het los kunt laten, kan je dingen aanpassen.
En kinderen pikken haarfijn nuances op, zeker als het gaat om afkeuring van hun gewoontes of afkeuring van het nest waar ze uit komen.
Probeer het om te denken, je hebt enorm veel geleerd over jezelf, wat je graag in een vakantie wil, hoe je in Frankrijk wil zijn, je relatie en pubers buiten de schoolomgeving. Hoe waardevol is dat wel niet?

Ja ik snap je vriend

Maar ik vraag me wel af hoe jouw zoon deze vakantie ervaren heeft.
En wat het je vriend opgeleverd heeft.

Ik vind de reacties ook wat hard, maar op je uitspraak dat stiefzoon je vakantie verpest heeft is ook wel wat af te dingen. Ik denk dat het eerlijker is om te zeggen dat jouw verwachtingen te hoog waren en dat dat de vakantie verpest heeft.

Twee pubers die m peren uit een museum zou ik ook niet kunnen waarderen. Als ze er hier klaar mee zijn verwacht ik minimaal even een appje met wie waar is en waar we afspreken. Ik zou mijn pubers in ieder geval nooit dwingen om lang in een museum te blijven waar ze niks aan vinden.

En even voor de goede orde

Mijn dochter, met dat taalgebruik dat mij zwaar irriteert en zo flink pubert dat ik echt opzie tegen de vakantie, doet ook gymnasium. Interesse in NIETS anders dan smartphone, en een echt échte puber.

Sinilind

Toch een puntje van kritiek... "Eigen zoon en mijn vriend spreken allebei goed Frans, vriendje van zoon redt zich prima na drie jaar Frans, maar de twee andere pubers weigeren ook maar merci of bonjour te zeggen en hinniken met "ja dates"...."

Ik spreek ook geen Frans, niet dat ik het weiger, maar ik beheers het gewoon niet. Ik versta wel eens wat, maar ik kan geen gesprekken voeren. Dus in Frankrijk zou ik me proberen te redden met mijn steenkolen Engels. Ik zou het wel erg vinden als mijn reisgezelschap mij dat kwalijk zou nemen. Jij bent de Française in Néderlands gezelschap, dus zou Nederlands de voertaal moeten zijn als jullie bij elkaar zijn met niet Frans-sprekenden. Wel ontzettend prettig dat jij Frans spreekt, zodat jij als een soort gastvrouw in je geboorteland voor de niet Frans-sprekers kunt vertalen als ze de taal niet begrijpen.

Ik heb het idee dat sommigen die hier gereageerd hebben, denken dat je je stiefzoon en zijn vriend duidelijk hebt laten voelen dat hun gedrag jouw vakantie negatief beïnvloedde. Ik heb daar geen oordeel over, omdat ik er niet bij was. Wat denk je zelf?

Wat ik echt hoop is dat de vakantie de sfeer bij jouw thuis niet beïnvloedt. Het ging redelijk, leefbaar in ieder geval, hopelijk is dat nog steeds zo. Die vakantie was een misser, ontzettend jammer en vervelend, belangrijker is hoe jullie thuis met elkaar op kunnen schieten. Misschien wordt het tijd dat hij volgend jaar lekker zelf op vakantie gaat. Jongste dochter hier ging ook op haar 17de.

ookstiefvanpuber

Jij oordeelt wel heel hard. Als je een echte stief van een echte puber bent dan weet je hoe hard en uit onverwachte hoek je ineens met pubergedrag wordt geconfronteerd als je een nieuwe relatie hebt. Ik zit ook in die situatie en geloof me, je rolt van de ene heftige confrontatie in de andere. Ik dacht ook alles van pubers te weten na 18 jaar lesgeven in het VO, een eigen puberkind met echt puberale vriend(inn)en. Maar als je dan een nieuwe relatie krijgt valt alles rauw op je dak en weet je eigenlijk helemaal niks. Die dingen leer je stap voir stap en dat kan jaren duren.
Sinilind: ik raad je echt aan tijd te maken samen met je vriend en hier afstand van te nemen en ook samen heel goed door te spreken wat er nou precies is gebeurd. Begin opnieuw met stiefkind, bouw het rustig op en neem hem serieus. Natuurlijk heeft hij niet "jouw vakantie verpest". Dat is alleen maar jouw eerste reactie. Praat erover met je vriend! Pubers kunnen je een spiegel voorhouden, dat is niet altijd makkelijk.

Hard of duidelijk?

Welk gedeelte in mijn post is harder dan een (stief)kind de schuld geven van het verpesten van je vakantie? Ik heb mijn bijdrage opnieuw gelezen en ja, ik gebruik geen lieve verzachtende woorden van 'ik begrijp dat, och arm jij' maar heb die poespas weggelaten, dat staat al voldoende in de posts voor mij. Welk gedeelte van wat ik schrijf is dan zo onwaar?

Ik vind echt dat Sini zichzelf niet de rol toebedeelt van volwassene. Niet in de meest gebruikte zin maar ook vanuit de transactionele analyse (hier veelal bekend om de dramadriehoek, prima toepasbaar hier). Ook haar reactie naar mij is mi in die trant: 'dan ben jij een held en ik niet' is toch geen volwassen reactie?

Mijn punt is dat ik overtuigd ben dat als Sini zich realiseert waar haar rol in dit soort situaties ligt en hoe haar reacties de situatie beïnvloeden ze zich beter in staat zal voelen ermee om te gaan. Maar daarvoor moet je wel durven om uit de comfort zone van je eigen gelijk te stappen en de confrontatie aan te gaan met je eigen (zeer menselijke) tekortkomingen. Pijnlijk maar zeer nuttig is mijn ervaring.

En wellicht lees je dat niet terug in mijn eerste post maar ik gun je dat inzicht Sini, ik denk dat het je echt kan helpen.

Ik heb mijn puber even geknepen maar hij leek echt . En zijn onredelijke en venijnige woede uitbarsting naar zijn vader toe gisteren voelde helaas ook heel echt. Dus so far wel echt. Wat misschien wel uitmaakt is dat ik al heel lang zijn stief ben en we ook al een hele reis daarin hebben gemaakt samen. Dat maakt dat ik het nu misschien makkelijker heb maar dat was er niet van de ene op de andere dag.

Als ik met andere ouders praat over het opvoeden van pubers moeten velen (niet allemaal trouwens) ergens leren om over hun schaduw heen te springen, aan te passen aan de kinderen op een manier die anders is dan met kleintjes maar vaak niet minder ingrijpend, vooral anders. In samengestelde gezinnen is dat vaak nog complexer, spelen onze ego's nog meer op, spelen er meer dingen mee.

En natuurlijk geldt ook hier dat er altijd uitzonderingen zijn hierop. Misschien waren Sini's eigen kinderen wel gematigde pubers, een gelukkie als je het mij vraagt, geen verdienste.

de taal niet beheersen en fatsoen

Ik kreeg niet het idee dat Sini de hele tijd Frans als voertaal had tijdens de vakantie, dat zou ook raar zijn met 5 Nederlanders en maar 1 native speaker in het gezelschap. Tussen de regels door lees ik dat de meegebrachte pubers zelfs geen bonjour zeggen als ze een winkel/museum binnenkomen maar dan puberaal ja dattes zeiden.
Ik beheers het Frans ook nauwelijks, maar bonjour bij de opening van een gesprek, en au revoir als je een winkel/museum/balie verlaat is toch wel het minste dat je van kinderen/pubers mag verwachten. Dat zeiden die van mij al als kleuters. Ik heb een paar Franse standaardzinnen uit mijn hoofd geleerd om te vragen in het frans of de betreffende persoon Engels spreekt. Dan toon ik de wil om Frans te spreken en tref dan vaak meer medewerking dan mensen die meteen in het Engels beginnen.
Dat weigeren om een enkel woord Frans te spreken is iets wat mij als Nederlander al enorm irriteert, kan me voorstellen dat het Sini helemaal irriteert.

Wat ik me opeens realiseer

Ik ken irl een Française die in Nederland woont en nu kind pubert het zeer moeilijk heeft met de opvoeding, ook er anders naar kijkt dan haar man. Culturele achtergrond is verschillend en kan zaken ingewikkelder maken.

Wat er gebeurt

Een misser? Sorry hoor.

Allereerst met drie jaar Frans op school kan je je niet echt redden in Frankrijk. Voor het voeren van een gesprek is het te weinig. Je kan iets bestellen als de Français(e) tegenover je enorm veel geduld heeft, je je verkeerde uitspraak en woordkeuze en kromme zinnen vergeeft, wat Engels kan (of wat Duits). De Fransen staan er niet om bekend. Ik weet niet of ik zo iemand, alleen, met dat taalniveau, bijv erop uit met de bus zou sturen voor het eerst. Je moet een gesprek kunnen voeren voor als iets mis dreigt te gaan, minimaal.

Maar zij kunnen zich redden volgens Siniland, dus het is zo. Gezien hoe Siniland tekeer gaat, is dat een beeld dat ook nodig is voor 'wat zeuren ze nou, de verwende puberale horken'.

Wat er gebeurt, is dat Siniland zin had in haar vakantie en dat de rest mee mocht. Waarschijnlijk is dat niet hardop gezegd en had niemand de gevolgen daarvan voldoende door. Toen bleek dat niet iedereen van de rest het uit zichzelf even leuk vond als Siniland en dus niet uit dankbaarheid meedeed met wat Siniland in gedachten had, zich daarbij bevonden in een land waar ze de taal nauwelijks spreken, met activiteiten die hen niet aansprak omdat die niet gekozen zijn op hun leest maar op háár leest en die van de haren, nauwelijks aansluiting bij de groep voelden (want de groep= Sinilands zoon, vriend van Sinilands zoon, Sinilands vriend: valt je al iets op?) en dit, hoe vreemd, de sfeer maar niet ten goede kwam en Siniland dat wel nodig heeft in haar vakantie, toen pas vond Siniland het absoluut niet meer leuk. Had Siniland het niet door dat een deel van de omgeving al aan het afhaken was?

En toen Sinilands vriend zijn zoon+vriendje ookal niets te bieden had en niet naar Sinilands zin in toom kon of wilde houden, laat staan meer bij de groep wilde betrekken (en zij zich daar dus als twee pubers tegen af gingen zetten om zich dan maar met hun twee verbonden te voelen), viel Sinilands vakantie in duigen. Nu vindt Siniland zichzelf zielig vanwege zoveel misgunnen, onbegrip, slechte manieren, van een kind dat niet van haar is, dat niet dankbaar is als het een fantastische vakantie door de strot geduwd krijgt. Hij kreeg toch een vakantie want hij mocht toch mee? En een vriendje mee, óók nog (en welke taak had het vriendje; onuitgesproken taak vanuit Siniland & partner of vanuit de wens van (stief)zoon). Als je dat afzet tegen een vakantie met alleen Siniland en haar vriend, en je het vanaf Sinilands kant ziet, is het een heel royaal gebaar geweest. Daar moest wel wisselgeld voor terug: het moest haar vakantie zijn en iedereen moest daaraan meedoen. Misschien wel omdat Siniland het privé wat lastig heeft gehad dit jaar, vanwege bijvoorbeeld het gezin van partner en perikelen rondom zijn ex & kinderen & de hond.

Diep in zijn hart had stiefzoon waarschijnlijk liever alleen met zijn vader op vakantie geweest. Ik stel mij zo voor dat hij dacht dat hij dan maar met deze vakantie mee zou gaan om in elk geval ook bij zijn vader te kunnen zijn. Dat zie ik ook wel eens om mij heen maar wat onzichtbaar is voor de buitenwereld is dat tijdens zo'n vakantie, partner bijvoorbeeld meer geclaimd wordt en zo'n (stief)kind vaak veel te weinig aandacht krijgt. En als dat tijdnes zo'n vakantie duidelijk wordt, is dat wel verdrietig. Was dat een mogelijke taak van het vriendje?
Maar volledig onbelangrijk natuurlijk.

Gelukkig heeft Siniland wel een leuke zoon die zich weet te redden, zich te gedragen, normaal gedrag vertoont en het daarom dus wel leuk meedeed. Lichtpunt voor Siniland. Fijn(er) gezelschap dus. Maar waarom? Zoon is namelijk wel bediend deze vakantie en als je krijgt wat je (minimaal) nodig hebt, veroorzaak je weinig golven. Bovendien is hij in al die jaren zo getraind dat hij precies, zonder woorden, weet wat hij aan haar heeft en wat je kan verwachten op zo'n vakantie. En dat is handig als je allerlei verwachtingen hebt die niet uitgesproken worden door de volwassenen in het gezelschap.

Siniland had vanaf het begin moeten stilstaan bij hun en haar verwachtingen en die moeten uitspreken als wensen. Dan had er een gesprek kunnen ontstaan over hoe de vakantie er uit kon gaan zien. Dan waren niet alleen de wensen van alle partijen ter sprake gekomen maar waren ieders verwachtingen waarschijnlijk bijgesteld en meer op elkaar afgesteld. Misschien hadden de jongens en de vriend kunnen vertellen dat zij niet elke dag op elkaars lip hoeven te zitten om het gezellig te kunnen noemen maar dat activiteiten dan weer samen, dan weer apart in allerlei combinaties ook bijdragen aan een fijne sfeer onderling. Zo kan je ook samen vakantie vieren. Dat vergt dus een investering van iedereen, vóóraf. Maarja dan is de kans groter dat niet alles wat jij wilt, ook gebeurt.

Ik ben het eens met Ookstiefvanpuber, dat hier sprake is van de modern assepoester. Arme stiefzoon. En dan werd ook deze vakantie duidelijk dat zijn vader geen ruggengraat heeft want die kwam niet voor hem op terwijl dat wel hard nodig was geweest.

En mijn indruk in deze thread is dat het Siniland niet gaat om uitpuzzelen waarom dit is gebeurd en hoe het in de toekomst anders kan maar er worden medestanders en argumenten voor deze veroordeling van stiefzoon gezocht. Dat vind ik een goedkope manier om je beter te voelen.

Mijn indruk is dat Siniland zo bezig is met zielig gevonden te worden, daar wordt hard voor gewerkt, dat zij daarmee tot slachtoffer wordt. Een slachtoffer heeft niet alleen weinig verantwoording voor het gebeuren en mag ook enige natrap-werk laten zien maar als er een slachtoffer is, moet er wel een dader zijn. En dat is... Dit is in mijn ogen niet zielig maar triest. Misschien beseft ze nog niet dat daarmee iedereen verliest en mensen zich uiteindelijk van zo iemand af gaan keren.

Zij zou beter moeten weten. Zij hóórt beter te weten want zij is hier de volwassene.

fruitella

Gaat ie lekker? Man, man, wat een tirades. Wat triggert je zo dat er zo in vliegt? Heb je de laatste reactie van Sinilind wel gelezen, over haar gesprek met stiefzoon?

Tirades ja

Tirades en er van alles bijverzinnen. Heel makkelijk van een afstand en als je er niet eens bij was.

Nou

ik denk dat Fruitalla er niet ver naast zit. Oke, het had wat vriendelijker gekund maar dat de verwachtingen veel te hoog waren haal ik ook uit de berichten van TO. Gewoon te naief gedacht. Ook vind ik dat TO haar eigen zoon enorm op een voetstuk zet. Jammer dat je totaal geen inlevingsvermogen hebt mbt. je stiefzoon.

En dat van 'we waren er niet bij' geldt natuurlijk voor alle verhalen hier. Ook dat je altijd het verhaal van 1 kant hoort. Ik Das een dooddoener.

Geen dooddoener

Het gebeurt wel vaker hier dat de fantasie op hol slaat en er veel te veel bijverzonnen wordt. En face to face wordt er zelden zo gereageerd als in sommige berichten. Op afstand is het heel makkelijk om zo te reageren. Face tot face zou je vrágen of iets misschien eventueel op een bepaalde manier zou kunnen zijn.

Overdreven

Ik vind ook dat er hier erg overdreven wordt gereageerd. De stiefzoon heeft zich gewoon wat minder goed gedragen op vakantie, deels waarschijnlijk aangemoedigd door zijn vriend. Pubers kunnen soms een moeilijke fase hebben en erg egoïstisch en ongeïnteresseerd zijn. Dat is met name voor de omgeving vervelend. Deze jongen(s) hebben zich gewoon niet goed gedragen, zeker dat constante schelden. Dat je de hele dag wil gamen is dan nog wat (al is dat ook onzin) maar schelden/brutaal gedrag is heel wat anders. Dat is gewoon vervelend. Ik had ze inderdaad gewoon achtergelaten bij de tent met hun games en een zak chips en een fles cola en was met de andere jongens wat leuks gaan doen. Dan heeft iedereen het naar zijn zin. Maar natuurlijk drukt het op de sfeer als je twee van die kinderen er bij hebt. Kom je ook wel weer overheen & over 10 jaar zijn het vaste hele fijne mannen geworden maar voor nu is het vervelend als ze zo'n stempel op de vakantie zetten en zich niet fijn kunnen gedragen. Het is nu geweest maar ik zou inderdaad volgende keer gewoon weer gescheiden op vakantie gaan. Jouw zoon en zijn zoon zijn ook geen goede match dus dat is dan beter.

Natuurlijk is die stiefzoon geen assepoester. Denk je dat de stiefmoeder van assepoester haar had meegenomen op een fijne vakantie? Die jongen mocht mee op vakantie, zelfs nog een vriend meenemen en alles. Hij wordt gewoon gezien als een volwaardig lid van het gezin. Hij kreeg niks minder dan de eigen zoon.

En natuurlijk zal het bij een stiefkind een stuk lastiger zijn, zeker als die anders is dan je eigen kind. Dan kan dat als je langere tijd samen bent ook frictie geven. Maar dat weten ze nu dus & volgend jaar dus niet meer zo.

En ik kan me best voorstellen dat Sinilind haar eigen zoon fijner in de omgang vindt dan deze jongen, sowieso is het makkelijker met je eigen kinderen. Maar haar eigen zoon lijkt ook gewoon een leuker en socialer kind te zijn.

Ja ho eens even

Is er hier iemand die andersmans kinderen leuker en fijner in de omgang vindt dan zijn eigen kinderen? Lijkt me sterk.
Zo heeft de natuur het toch bedoeld? Denk ik dan...

Dat Assepoester gedeelte gaat me wat ver.
Qua gedachtengang van Fruitella? Mmm misschien.
Maar als je gewend om altijd samen op te trekken tijdens een vakantie kan dat weleens botsen met de 'we laten elkaar lekker vrij' cultuur uit een ander kerngezin (breek me de bek niet open... complete familieruzie tussen mijn ouders en ooms en tantes).
Ik zie het bij mijn broer ook gebeuren: brave pubers die overal achteraan sjokken. Tja zo zijn die van mij niet. Zijn vrouw vindt het niet gezellig als er twee achterblijven bij de tent. Ik vind dat juist win-win, want iedereen heeft het dan naar zijn zin...

Haha kyana

Jij vult nu wel heel veel in. Tenzij jij dit gezin irl kent maar op basis van de posts kunnen we helemaal niet concluderen dat Sini stief hetzelfde biedt als haar bio. En of bio een leuker en socialer kind is dan stief lees ik ook niet terug. Misschien was bio ook wel gaan draken als hìj in een ondoordachte setting op vakantie had gegaan. Geen idee. Ik denk dat de negativiteit die Sini hier in haar posts tentoon spreidt over haar stief hoogswaarschijnlijk ook voelbaar is geweest op vakantie. En ook een puber reageert (deels onbewust) daarop. Dat Sini haar zoon veel leuker vindt is duidelijk en wie zal haar dat kwalijk nemen? Het gaat er wmb om hoe je daar vervolgens mee omgaat. En dan vind ik uitspraken in de trant van 'kind verpest mijn vakantie' niet ok.

Ik denk dat de stevigere reacties ook komen doordat Sini zelf niet echt duidelijk aangeeft dat ze bij nader inzien hand in eigen boezem steekt. Dan gaan mensen proberen nog duidelijker te worden. Klassiek patroon toch? Wellicht heeft er zich tijdens de vakantie wel een vergelijkbaar dynamiekje voorgedaan. Geen idee, ik was daar niet bij. Maar ik zie wel hoe ze hier reageert en hoe lelijk ze doet over stief. Daar ben ik wel bij.

De jongen mocht mee op vakantie

Vind ik overigens wel een rare uitspraak. Twee volwassenen gaan samen op vakantie. Beiden hebben (oa) een zoon in dezelfde leeftijdsfase. Hoe raar was het geweest als Sini had gezegd dat alleen haar kind mee kon? Of andersom? Als Sinivriend dat had gezegd? Ik zie echt niet wat er bijzonder aan is dat ze allebei een eigen kind mee namen. Lijkt mij logisch

Ookstiefvanpuber

Ik begreep uit Sinilind's verhaal dat zij de vakantie heeft betaald & dat zonder haar er helemaal geen vakantie was geweest. Ik vind het ook normaal dat die jongen wel meegaat als zijn vader ook meegaat maar daaruit blijkt toch dat hij gewoon hetzelfde krijgt?
En nee, ik ken het gezin niet maar uit wat ik hier lees lijkt de zoon van Sinilind op dit moment aangenamer om mee op vakantie te hebben dan stiefzoon.
Dus ik kan me best voorstellen dat dit toch op de vakantie heeft gedrukt.
Maar goed, dat is allemaal ook niet zo belangrijk. Ze hebben het geprobeerd en het was geen succes. Dus volgend jaar wat anders. En over een paar jaar zijn beide jongens volwassen en zullen toch veel vaker hun eigen gang en zelf op vakantie gaan.

Kyana

Maar een hoop andere mensen weten wel wat meer achtergrond info die door de jaren heen is gegeven en daaruit blijkt dat eigen zoon van Sini gewoon wat meer nerd is (niets mis mee) en dan val je al snel buiten de boot als je je talen niet spreekt, niet van musea houdt, geen cultuursnuiver bent of je talen niet op orde hebt.
De jongens hebben wel een bijdrage van 200 euro betaald, dus helemaal gratis was de vakantie voor de vreemdelingen niet.(prima verder)
Logisch dat Sini met eigen zoon daarmee, die aan haar verwachtingen meestal wel voldeed, beter door 1 deur kan.

Fruitella

Sinilind ervaart de vakantie niet als geslaagd, ik haal er uit dat ze het als en 'misser' ervaart.

Verder... je gaat wel los over Sinil'a'nd. Maar goed, ik zie dat ik niet de eerste ben, die daar iets over zegt.

Ginny

Is er hier iemand die andersmans kinderen leuker en fijner in de omgang vindt dan zijn eigen kinderen? Lijkt me sterk.===

Je haalt me de woorden uit de mond. Maar goed ook, je zou anders zomaar in verleiding kunnen komen om een vreemd, maar leuker kind te houden en de jouwe weg te geven, als eigen kind even niet zo gezellig doet.

Pluk

Nou ja, objectief is het dan natuurlijk inderdaad een leuker kind om mee op vakantie te nemen. Ik heb ook liever een kind bij me dat houdt van musea en uitstapjes dan alleen die alleen puberaal scheldend games wil spelen de hele dag. Dat is nou niet echt leuk reisgezelschap

Dat van die 200 euro heb ik nergens gelezen. Geldt dat voor de stiefzoon? Dat is wel erg raar als dat zo is. Ik zou mijn kinderen nooit geld vragen om mee op vakantie te gaan.