Stoom afblazen[ex lapt afspraak aan z'n laars]

Tigerfeet

Het gaat er ook eigenlijk niet omdat je alleen het gezag wil. Waar het wel om gaat is dat je op die manier duidelijk laat merken dat hij zijn verantwoordelijkheid moet nemen. Als hij dat niet doet zijn er consequenties aan verbonden. Het is toch te gek voor woorden dat hij telkens de kinderen zo laat zitten. De kans dat hij echt uit de ouderlijke macht ontzet wordt, is echt minimaal.

Het lijkt nu misschien niet zo, maar voor jezelf is het makkelijker je altijd verantwoordelijk te voelen, dan altijd maar afhankelijk te zijn van zijn grillen. Ik denk dat je een stuk minder moe zal zijn, als jij ook weet waar je aan toe bent.

En dat het meest belangrijke deel, de kinderen. Als ik naar mijn eigen situatie kijk heb ik papa's gedrag altijd verdedigd, of me er helemaal niet over uit gelaten. Pas nu zie en merk ik aan de kinderen dat ik daarmee hun gevoel niet erkent heb. Sinds kort ben ik daarmee gestopt. Als ze me iets vertellen wat ik ook raar, vreemd of verdrietig vind, dan zeg ik ze dat. Kinderen hebben zo´n behoefte aan erkenning en duidelijkheid. In jouw geval worden de kinderen keer op keer afgewezen door papa. Knuffelt hij wel het kind van zijn vriendin op school, maar niet zijn eigen, is hij er niet op het afgesproken tijdstip etc. De lijst is ondertussen behoorlijk lang. Ze hebben het recht om daartegen beschermt te worden. Laat hem zich maar druk maken bij een rechter en zeggen wat hij wel wil. Dan kan je hem daar ook op aanspreken.

Wat je advocaat trouwens zegt, dat je goed gedrag niet kan afdwingen, is natuurlijk helemaal waar. Wel kun je de financiële gevolgen van dat slechte gedrag afdwingen. En nee, daarmee hebben de kinderen niet de vader die je ze zo gunt, maar kan je wel passende opvang regelen.

Mirage

Mirage:
Het gaat er ook eigenlijk niet omdat je alleen het gezag wil. Waar het wel om gaat is dat je op die manier duidelijk laat merken dat hij zijn verantwoordelijkheid moet nemen. Als hij dat niet doet zijn er consequenties aan verbonden. Het is toch te gek voor woorden dat hij telkens de kinderen zo laat zitten. De kans dat hij echt uit de ouderlijke macht ontzet wordt, is echt minimaal."
Dus waarom zou je dan voor veel geld een procedure bij de rechter starten?

Tinus

Een procedure om in ieder geval een regeling vast te leggen. Mediators en afspraken met advocaten werken erg goed, als beide partijen bereidwillig zijn.

Als hij geen omgang toegewezen krijgt, zal de kinderalimentatie stijgen. Tigerfeet kan dan haar leven, en dat van de kinderen, daarop inrichten. Als hij wel dagen omgang wil, is dat natuurlijk geen probleem, volgens mij wil Tiger dat net zo graag. Maar dan wel de de ´deal´ dat voor elke weekenddag dat hij ze zou verzorgen, maar niet komt ophalen, er een compensatie van 5 euro per kind per dag wordt gegeven. Voor de schooldagen uiteraard het zelfde bedrag + eigen bijdrage van de kinderopvang per kind per uur.
Overigens lijkt het net of ik dit nu bedacht heb, maar dit idee werd hierboven al genoemd. Ik sluit me er slechts bij aan .

Mirage2

Mirage:
Als hij geen omgang toegewezen krijgt, zal de kinderalimentatie stijgen. Tigerfeet kan dan haar leven, en dat van de kinderen, daarop inrichten. Als hij wel dagen omgang wil, is dat natuurlijk geen probleem, volgens mij wil Tiger dat net zo graag. Maar dan wel de de ´deal´ dat voor elke weekenddag dat hij ze zou verzorgen, maar niet komt ophalen, er een compensatie van 5 euro per kind per dag wordt gegeven. Voor de schooldagen uiteraard het zelfde bedrag + eigen bijdrage van de kinderopvang per kind per uur."
Zulke procedures vreten tijd, geld, en energie, en leiden maar zelden tot een uitspraak die zowel werkbaar als afdwingbaar is. Gelijk hebben is niet hetzelfde als gelijk krijgen.

Negatief

Mirage:
"Alles kost tijd, geld en energie. De andere manieren hebben niet tot resultaat geleid. Een gang naar de rechter is inderdaad onzeker. Maar volgens mij kan ze er niet slechter uitkomen."
Dat kan Tigerfeet WEL. De gang naar de rechter kan (zal!) een negatieve ervaring worden die tijd, geld, en energie vreet. Gebruik die tijd, geld, en energie voor wat anders.

Mirage:
"De kosten vallen gezien haar inkomen wel mee."
Nouja, griffierechten en eigen bijdragen zijn afgelopen 1 januari weer verhoogd, vziw.

Mirage:
Ik weet dat het voor jou niet zo is Tinus. Maar er zijn gewoon exen die nauwelijks om hun kinderen geven. Dan praat je vanuit een hele andere situatie, waarin andere maatregelen nodig zijn."
Die situatie, en die houding van ex, verander je niet door naar de rechter te stappen. Integendeel zelfs.

Hoe nu verder

Ik weet niet hoe ik het nu wil. Ik neig ernaar om niet echt te veel af te dwingen via de rechter, idd vanwege de jarenlange negativiteit waar je dan in blijft hangen.
Op dit moment hoor ik erg positieve berichten van de kinderen, ze zijn nu samen met hun vader een dagje op stap geweest, dus ex is gaan nadenken. Ik kijk het even aan en anders toch maar weer met de advocaten om tafel.
Tigerfeet

Gebed zonder end

Hoi Tiger
dit lijkt een gebed zonder end, de situatie met jouw ex. Je bent eigenlijk van één ding zeker en dat is dat je geen afspraken met hem kan maken. Ik vind het advies van veel voorgangers om onafhankelijk van je ex te worden een hele goede. Dat hij op deze manier nog "macht" over jou heeft, daar moet je zo snel mogelijk van af. Ik begrijp uit jouw reacties dat het lastig is met je baan en de kosten van opvang e.d., maar ik denk dat je daar je prioriteit moet liggen, zodat het voor jou geen bal uitmaakt of ex wel of niet op komt dagen en je niet in de stress hoeft te schieten als hij verstek laat gaan.
Ik zelf zou niet eens het gevecht aangaan voor wat betreft de onkosten van eventuele opvang of een dergelijke regeling, want daar krijg je geen rust mee, dat geeft alleen maar iets om opnieuw in discussie te gaan. Aangezien hij zijn afspraken toch niet nakomt lijkt mij dat verspilde energie.
Het is trouwens afschuwelijk voor de kinderen dat ze maar moeten afwachten of ze welkom zijn bij vader. Ik weet hoeveel verdriet het geeft om toe te kijken wat dergelijke dingen met je kinderen doet, het verdriet en de pijn en de wetenschap dat je er niets aan kunt doen, behalve er voor hen zijn. Hou altijd voor ogen dat dit niet jouw verantwoordelijkheid is, die verantwoordelijkheid ligt bij vader en daar moet je die zoveel mogelijk laten. Je zou kunnen proberen situaties zoals na de kerst te omzeilen door te melden aan vader dat hij de kinderen in het vervolg ophaalt en jij de kinderen niet meer brengt, omdat je er nooit zeker van bent of ze op dat moment gewenst zijn of niet en hen daar niet meer mee op een dergelijke manier wil laten confronteren.
Ik wens je een heel rustig 2012 toe.

Zakelijk bekijken

Ik vind het idee van de rechter niet iets wat je per se als negatief iets hoeft te zien wat de exen-relatie nog jarenlang hoeft te achtervolgen.
Het is een kwestie van de beslissing bij een ander neerleggen omdat je er kennelijk samen niet uitkomt. En daar is - afgezien van financien - niets mis mee. Het is natuurlijk prettig als het lukt in goed overleg, maar waarom zou je niet de rechter inschakelen? Geen ellenlang overleg meer met iemand die toch niet wil, dan zou ik meteen hup de beslissing daar neer leggen waar ie op dit moment hoort: bij de rechter. Kalm en zakelijk. Zelfs als je ex het als een negatief punt ziet kun jij het nog steeds als een zakelijke, nuchtere stap zien. Je 'huurt' als het ware advocaat + rechter in voor een x bedrag om daarmee het e.e.a. uit te laten spreken. Wat het precies oplevert is dan nog even de vraag, maar als het uitgangspunt is dat je onafhankelijk van hem wilt zijn inclusief een goede backupregeling lijkt me dit best een aardige poging.
Groet,
angela

Angela

Angela:
"Ik vind het idee van de rechter niet iets wat je per se als negatief iets hoeft te zien wat de exen-relatie nog jarenlang hoeft te achtervolgen."
De gang naar de rechter helpt niet/nauwelijks tegen mensen die principieel niet willen -die gaan gewoon door met tegenwerken. Verder is de kans op een bruikbaar (uitvoerbaar) vonnis vooral groot als het gaat om geld of omgang op hoofdlijnen -het soort specifieke afspraken dat Tigerfeet wil, zijn nauwelijks via een rechter op te leggen, als ex/tegenpartij niet meewerkt.

Nav tinus

Tinus, eigen bijdragen zijn weer iets verhoogd per januari, griffiegelden vermoedeljik ook, maar het is inflatiecorrectie. De echte dreun moet nog komen, althans, als het aan het kabinet ligt. Geplande invoering vooralsnog 1 juli, maar het is het parlement nog niet door.
Ondergetekende en diverse vakgenoten duimen de handen blauw voor de val van het kabinet

Meer on topic: ik moet het met Tinus eens zijn dat heel gedetailleerde afspraken vaak slecht afdwingbaar zijn, zeker tegenover een partij die niet wil. Met onwillige honden is het kwaad hazen vangen, niet waar.

Vandaar ook het idee dat ik een tijdje terug opwierp: omgang geheel blokkeren. Eenvoudiger kan niet. Dan moet hij het initiatief nemen, en dan moet hij iets zien te krijgen van een partij die niet niet-wil. Daar is dan mogelijk wel uit te komen. En als er een rechter aan te pas komt moet hij tekst en uitleg geven.

Procedures kosten altijd tijd en energie, en juist de mensen die dat soort dingen serieus neemt heeft er het meeste last van. Wat mot dat mot, maar het is geen lolletje en blijkt meestal belastender dan eerst voorzien.

Groeten,

Temet

Angela

Afspraken die toch niet nagekomen worden kun je wel vastleggen maar er is geen sanctie op/ tegen dus waarom zou ik me aan een lang slepende zaak gaan wagen
Tigerfeet

Tsjor

Er spelen diverse dingen door elkaar. Deels is ex inderdaad aan het woekeren tussen de eisen van zijn vriendin en zijn rol als gescheiden vader.
Deels is het wrok naar mij toe over alles wat ik hem aangedaan heb(zijn optiek he, niet de mijne)
en deels is het jalousie omdat ik het zo goed redt en ook nog leuke dingen doen en het ondanks alles ook naar mijn zin heb.
Deels is het ook een man met wat autistische/narcistische trekjes.
Dus er lopen veel dingen door elkaar heen en wanneer hij vanuit wat handelt weet ik niet.

We hebben nu ook een best gedetailleerd ouderschapsplan maar hij houdt zich er gewoon niet aan.

Zijn plan nu is de kinderen elke 14 dagen bij hem, en in de zomervakantie 2 weken. Daarbij wil hij het liefste dat de oudste meer nachtjes komt en de jongste maar een nachtje. Dat laatste zie ik niet zitten omdat de gevolgen voor de jongste daarvan niet te overzien zijn, ze is pas 5. Verder wil hij nog wat dingen waar ik zeker niet mee accoord ga.

Tigerfeet

Innerlijke dynamiek

Je opmerking over autisme doet wel een lampje bij mij branden:
.....Een dag erna deelde hij via zijn advocaat mede dat drie nachten te veel te zwaar blablabla was, en dat het er twee zouden worden......
Bij mijn exman zou dit dan ook letterlijk te zwaar zijn, dat is geen grapje of smoes. Gewoon eerlijk zo.
Met blablabla redeneer je dan weg dat het concreet zo is en bedoelt is en uiteindelijk ga je daar niet over.

.......Daarbij wil hij het liefste dat de oudste meer nachtjes komt en de jongste maar een nachtje. Dat laatste zie ik niet zitten omdat de gevolgen voor de jongste daarvan niet te overzien zijn, ze is pas 5....... die begrijp ik niet zo goed, wat zijn dan de gevolgen?
Kan het zijn dat de zorg voor de jongste voor hem zwaarder is dan voor de oudste? Anders heb ik er geen verklaring voor waarom hij ze korter en langer wil hebben. En soms kom je er ook niet achter wat de motivatie is.

Bij mijn ex heb ik aanvankelijk een omgangsregeling af kunnen dwingen die regelmatig maar kortdurend was gewoon omdat dat anders te zwaar voor hemzelf zou zijn en dan neemt zijn innerlijke dynamiek het over zullen we maar zeggen en daar wordt geen kind blij van.

Maar iets daarvan moet je toch ook in je huwelijk hebben gezien. Mijn ex kwam ook soms ook niet opdagen of liet de kinderen alleen en was daar niet op aanspreekbaar. Toen ik dat eenmaal doorhad ben ik hem letterlijker gaan nemen en gaan letten op de waarschuwingssignalen en met alternatieve scenario's gaan werken. Gewoon omdat hij die eindverantwoording dus niet kan dragen en anders zijn de kinderen de dupe. En als ik echt niet beschikbaar was zorgde ik ervoor dat familie of vrienden dat waren en daar bracht ik ex ook van op de hoogte.

Realistische afspraken

En als je afspraken maakt is het handig om extra alert te zijn of het wel realistische afspraken zijn. Om andere redenen, bijvoorbeeld laten zien dat je een goede vader bent, of laten zien dat je cooperatief bent, of gewoon omdat je niet tegen de onderhandelingsdruk kunt en er vanaf wilt (dat zie ik ook nog weleens bij mijn kinderen, kunnen niet tegen druk), kan iemand ja zeggen terwijl het niet realistisch is.
Bij mijn kinderen en mijn exman duurt het gewoon langer voor ze alle informatie gewogen in beeld hebben en je kunt ze makkelijk forceren wat tot niets leidt.

Annej

Het is te zwaar voor hem omdat hij(denk ik) gelijk gevlucht is in een nieuwe relatie ipv de problemen die ook bij hem waren eerst aan te pakken. Hij heeft nog een hoop frustratie over de laatste jaren van de relatie, die bij mij steeds meer verdwijnen omdat ik ze onder ogen durf/probeer te zien. Bij mij zit de pijn en frustratie pas van alles wat na de scheiding gebeurd is. Hij wordt met zijn dochter geconfronteerd met gedrag wat hij bij mij ook zag, en dat is frustrerend voor hem, want hij kan daar niets mee. Even voor de duidelijkheid, hij heeft op mij vooral verlammend gewerkt, mijn fout en die van hem, ik heb er nu wat aan gedaan.
De gevolgen die er evt voor de jongste zouden kunnen zijn als zij korter naar haar vader gaat is dat ze zich evt. (nog meer) afgewezen gaat voelen door haar vader, ik heb met een psychiater en kinderpsycholoog overlegd en beiden zien er geen voordelen in. De oudste van mij(om het zo maar even te zegge)' en de oudste van zijn vriendin spelen veel samen dus dat is geen last. mijn dochter kan het matig vinden met haar dochter, en baalt ervan dat ze weinig te spelen heeft(speelgoed zit in dozen op zolder) dus verveelt zich en gaat hangen op de bank wat hem frustreerd. Dus als zijn jongste er maar een nachtje is is het makkelijker voor hem uit te zitten, het probleem op zich lost hij daarmee niet op. Wat hij wel de laatste twee keer heeft gedaan, is meer tijd met zijn eigen kinderen doorbrengen, dus misschien gaat er nu een lampje branden en gaat het bij hem in het gezin ook werken. Dat is het fijnste voor de kinderen en uiteindelijk ook voor mij omdat ik het fijn vind als mijn kinderen het naar hun zin hebben.

Wat mijn voorkeur nu zou hebben is dat de kinderen 2 weekenden (een nacht en 2 dagen) naar hem gaan en dan een weekend niet. Dan zien ze hem toch en is het voor hem niet te lang.

Over de relatie met mijn ex: Ik heb van heel veel dingen altijd gedacht dat het aan mij lag, dat ik te veeleisend was of bepaalde dingen niet kon. Nu zie ik dat het van die dingen of niet aan mij lag of dat het een "foute" wisselwerking was. Niet dat ik geen fouten heb, zo bedoel ik niet, maar de dingen die betrekking op hem of ons hadden die niet goed liepen zeg maar. Een voorbeeld is, dat ik altijd dacht/hij mij altijd liet denken, dat ik geen vriendschappen kon sluiten dus dat ik zonder hem geen vrienden had. Nu zie ik dat het andersom was, hij had vrienden door mij, ik ben best wel een socializer, hou van mensen om mij heen etc etc, kan contacten leggen. Hij kon/kan dus dingen erg goed verbloemen blijkbaar.
Tigerfeet

Verbloemen

Lijkt me een juiste observatie Tigerfeet. Doen alsof je normaal bent in het jargon. Ze leren die maneuvres aan omdat ze vanaf dat ze klein zijn mensen niet goed begrijpen en niet goed begrepen worden en toch verwacht wordt dat ze snel een adekwate reactie geven waar ze gewoon meer begrip en tijd voor nodig hebben.
Mijn ex kon me ook uitdagen of zelfs pesten om te krijgen wat hij nodig had van mij.

Anne j

Ik denk dat het zo bij hem werkt, jammer dat hij daarvoor niet aan het werk gaat met zichzelf, zou de kinderen en ook hemzelf te ngoede komen.
Ben inmiddels gepromoveerd tot fulltime ouder voor de jongste hij kan het niet aan met haar heeft hij zijn advocaat medegedeeld.
Tigerfeet

Tigerfeet

Bedoel je nou dat hij de jongste helemaal niet meer wil zien?

Kan rosase

Kunnen en willen zijn hier de sleutelwoorden. Het is dan gewoon te moeilijk. En als je dat beseft kun je natuurlijk soms door creatief te puzzelen en te denken en te observeren onder welke voorwaarden je ex zijn kind dan weer WEL zou kunnen zien. En dan nog de kunst om het zover te krijgen dat het ook nog gebeurt.
Tja, dan zit je er echt heel anders in dan gemiddeld.

Tigerfeet

vroeg ik mij ook af: wil hij de jongste nu niet meer zien????
er zijn al vele goede tips gegeven. toch zou ik ervoor gaan om vanalles nu goed te laten vastleggen. ook omtrent omgang. uitbreiden kan altijd nog, maar beperken moeilijker als alles eenmaal is vastgelegd.
ik vind je meer en meer kracht uitspreken naarmate de tijd vordert. probeer dat vast te houden en ook al krijg je af en toe een terugslag. dit heb je!!!

Roosje

3 uurtjes in de 14 dagen wil hij haar nog zien. Dus nu ga ik met de advocaat om de tafel te zitten. Mijn advocaat maakt zich zorgen om hoe je dit naar een kind verkoopt. .Ik maak me er meer zorgen over dat mijn dochter het wel prima vind om niet naar haar vader te moeten/hoeven.
Tigerfeet

Tja, dan zou ik hard zijn

ben ik heel bang, of allebei, of allebei niet.
Er wordt geen onderscheid gemaakt naargelang het beter uitkomt.

Tigerfeet

Is jouw ex altijd zo'n afwezige lapzwans geweest naar de kinderen, of is dit iets van na de scheiding?
Ik zou trouwens niet accoord gaan met verschillende regelingen voor de kinderen. Dat kun je niet op een goede manier brengen. Je moet ook niet denken dat je dochter ermee akkoord gaat. Dat zegt ze wel, maar over dat soort dingen kan een kind van 5 nog helemaal niet oordelen. Die voelt het als een afwijzing dat haar vader haar niet wil zien, helemaal als haar broertje wel mag komen.

Verschil

Ik zou beslist wel verschil maken en uitleggen aan je dochter wat je denkt dat dat betekent: je vader vindt het moeilijk om een jonger kind te verzorgen dan een ouder kind maar hij houdt heel veel van je en het wordt wel weer eens anders als je ouder bent of zomaar.
Verschil maken mag als dat betekent dat er mogelijkheden zijn anders wordt het al snel een welles nietes kwestie. Per slot behandel je je kinderen ook naar wat ze nodig hebben en wat ze kunnen gebruiken en niet per se waar ze zogenaamd recht op hebben.

Tsjongejonge

Hier zijn eigenlijk geen woorden voor.

Ik zou ook geen onderscheid maken, dit is echt niet te verkopen aan zo'n jong kind. Kan me voorstellen dat het ook zorgelijk is dat ze zelf niet naar haar vader wil trouwens, maar in zo'n regelrechte afwijzing zou ik niet mee gaan. Dan maar allebei drie uurtjes in de twee weken.

Ik vrees dat het er nu inderdaad op uit komt dat jij de volledige zorg voor de kinderen krijgt. Ik zou dan ook qua alimentatie het onderste uit de kast halen. Als hij geen liefde kan geven, dan maar geld.

Ongelofelijk trouwens ook dat die nieuwe vriendin met zo'n vent in zee gaat, maar dat is weer een heel ander verhaal.

Sterkte maar weer, je krijgt het wel voor je kiezen zeg.

Roosje

Je kunt er ook anders tegenaan kijken en proberen een beter resultaat te krijgen voor je kinderen.
Mogelijk dat vader niet snapt dat er geen rekening wordt gehouden met wat hij wel en niet kan en dat hij zich miskend voelt omdat zijn niet kunnen aangezien wordt voor niet willen. Klassieke verwarring bij autisme, zie het hier weer dagelijks bij mijn dochter. En als je dan ook nog zomaar uit het voor hem blaue hinein extra voorwaarden of opgelegde afspraken er aan vastknoop - dan mag de ander ook niet - dan wordt het voor iemand die zo concreet denkt een gevoel dat hij niet begrepen wordt maar ook gepest. Daar kun je nog slecht gedrag mee uitlokken bij vader.
Overigens kan het ook in het voordeel zijn van jou en je kinderen dat er een andere vriendin is. Daardoor heeft vader weer iemand om op te leunen en jij kunt kijken of je mogelijk zaken kunt doen met vriendin die mogelijk beter geoutilleerd is om met kinderen om te gaan.
Mogelijk dat vriendin vader nu in bescherming neemt omdat ze wel ziet dat hij het niet trekt.