Uithuisplaatsing Hansje

Een vraag blijft voor mij onbeantwoord

Bij dit soort berichten blijft voor mij altijd 1 vraag onbeantwoord. Vader en moeder hebben grotr stijd, wie er gelijk heeft of wie wat gedaan heeft, waar het om begonnen is etc. is dat belangrijk voor het kind? Wat wi het kind? Niemand die daar een antwoord op geeft. Komt jeugdzorg op voor het kind of beschermt deze instantie het kind alleen maar en waarvoor dan.

Vorig jaar las ik een stuk in een zwitserse krant:
http://www.tagesanzeiger.ch/schweiz/standard/Der-Anwalt-dem-die-Kinder-vertrauen/story/24602649

In het kort.
Als ouders gaan scheiden komt er in Zwitserland in de meeste gevallen geen advocaat aan te pas. Pas als ze er onderling niet uitkomen, of zoals de advocaat het verwoorden, als ze teveel met zichzelf bezig zij en daardoor het belang van het kind uit het oog verliezen, kan ook het kind een advocaat toegewezen krijgen. Deze is er voor het kind en komt alleen op voor de belangen van het kind. Dit zorgt er voor dat de ouders weer oog krijgen voor de belangen van het kind.

Misschien heeft Hns wel een advocaat nodig?

Petra

belang van het kind?

Van ver af ken ik twee gezinnen waar jeugdzorg zich mee bezig houdt "in het belang van het kind"
Maar soms vraag ik mij werkelijk af of het belang van het kind hiermee gediend is. Wel bij oma wonen, toch liever de kinderen in pleeggezinnen onderbrengen, terug naar een ouder, toch weer weg en dan maar weer bij oma. Oma moet dan wel voor alles overleggen met jeugdzorg die soms weer overleggen met de ene of andere ouder. Geen grote zaken waarbij overleg met de ouder noodzakelijk is zoals de aanvraag van een ID kaart maar kleine dingen uit het dagelijkse kinderleven. Het bijwonen van een partijtje bijvoorbeeld.
Ik krijg vaak het idee dat jeugdzorg er is om ouders vader of moeder te kunnen laten zijn zonder te kijken of dat voor het kind wel goed is.
Een kind na 2 uithuisplaatsingen weer terug laten gaan naar een ouder waar dezelfde dingen als voorheen weer gaan spelen en een derde uithuisplaatsing dreigt. Is dat in het belang van het kind?

Petra

http://www.ouders.nl/artikelen/bijzonder-curator-helpt-kinderen-gehoord-te-worden

De Kinderombudsman denkt dat het aanstellen van een curator kan helpen. Maar inderdaad, dan heb je wel een partij die uitsluitend voor het kind opkomt.

procedures

Vaak denk je dat gezond verstand beter zou werken dan die procedures.

Gezond verstand

Gezond verstand zou in veel dienstverlenende bedrijven beter werken dan procedures.
Ouderenzorg, jeugdzorg, gezondheidszorg, overal zit alles dichtgetimmerd met procedures die er niet zijn gemaakt voor de cliënten maar voor derden. (De zorgverzekeraars, de gemeente, noem maar op).
Gezond verstand gebruiken kan zoveel besparen qua geld en qua aangedaan leed maar het zijn geloof ik alleen de leken die dat zien.

gewoon eens naar dat kind luisteren. Een kind dat ik ken werd uit huis geplaatst en mocht in eerste instantie ook geen contact meer met zijn vriendjes hebben. Mishandelden die hem soms? Nee, hij en zijn moeder moesten eerst maar eens wat gewilliger worden. Tenslotte werd besloten dat de moeder te emotioneel was (logisch met wat ze allemaal op haar bordje had) en dat hij terug moest naar de vader. Die was misschien niet emotioneel, maar hij sloeg het kind wel. Want dat was nou net de reden dat de moeder gevlucht was.

En voordat iemand denkt dat de moeder het kind heeft opgezet om dit te zeggen: het kind vertelde dit aan mijn kind, dat geen macht heeft en geen enkele reden om te liegen. Hij zei het verder maar tegen niemand meer, want naar hem werd toch niet geluisterd. Mijn kind was diep geschokt door dit verhaal.

Lies

Kan best een gedoe zijn dat een kind dan weer thuis, dan weer bij oma is. Maar dat is altijd nog te prefereren dan een kind in instellingen of pleeggezin. De kans op misbruik en mishandeling is dan gewoon groter en bovendien heeft een kind zijn familie gewoon hard nodig om zichzelf te leren kennen en om levenslang op terug te kunnen vallen en zelf aan bij te dragen.
Het zou goed zijn als jeugdzorg er ook is om 'op terug te vallen'. Met name voor kinderen, maar dat is te ideaal gedacht. Vroeger had je het JAT. Die konden kinderen ook even uit de wind houden of gaan praten met de ouders. En kinderen helpen zelfstandig te worden.

en dat krijg je

als je alleen maar bezig bent met signalen en afvinklijstjes in plaats van met kinderen.

Inderdaad

Doordat zorg een een commerciele 'dienst' is geworden, is het verdienmodel en de vrijwaring van de juridische positie gaan overheersen in plaats van het belang van de cliënten. Het is geen gemeenschapsvoorziening meer. Vrijwilligers in ziekenhuizen is dan al een rare zaak want je draagt gratis bij aan de orderportefeuille van de Raad van Bestuur.

Procedures

Die procedures en protocollen zijn er over het algemeen niet voor niets. Probleem is vaak dat afwijken van een protocol betekent dat je weer een heel bijkomend circus aan procedures krijgt met het bijbehorende papierwerk. Als je je niet houdt aan je eigen procedures, krijg je dat op een bepaald moment weer terug van een of andere toezichthouder. En zo draai je in een cirkeltje.
Gevolg van het bovenstaande is dat medewerkers, zeker bij hoge werkdruk, inderdaad eerder bezig zijn met hun afvinklijstjes en het strikt opvolgen van procedures, dan dat ze stil staan en eens logisch nadenken.
Ik weet geen oplossing. Ik denk dat het eerst een X-aantal keren mis moet gaan, waarna Jeugdzorg bij de rechter op de vinger getikt wordt, en als gevolg daarvan weer procedures gaat aanpassen. Ik denk echter ook dat wat je nu in de media hoort de incidenten zijn, en dat het in de meeste gevallen gewoon goed gaat en kinderen echt worden geholpen. Ik hoor namelijk ook heel veel positieve geluiden (van ouders!) over Jeugdzorg.

Hard

Wauw, Hoeveel ouders hier rustig aan de zijlijn zouden toekijken hoe hun kind uit huis wordt geplaatst, kalm, zonder paniek, zonder emotie en alleen bezig zouden zijn met op dat moment "politiek" correct handelen, het verbijsterd mij. Is het zo verkeerd dan dat het kind meekrijgt dat moeder het "ook" heel erg vind dat het kind weg wordt gehaald. Ik snap dat je op dat moment geacht wordt zo rustig mogelijk te blijven, maar ik vraag me af of je dat op zo'n moment bewust toe kunt passen.Moet moeder als een ijskonijn alles maar ondergaan? Volgens mij geeft ze aan iemand te willen bellen of even een buurman/vrouw te willen halen om Hansje te bedaren, maar daar wordt geen gehoor aan gegeven, terwijl ik niet begrijp wat hier zo erg aan zou zijn, als er even iemand gehaald word? Ik zou dan in deze ook een enorm slechte moeder zijn, want ik denk dat ik op zo'n moment precies hetzelfde zou reageren. Ik zie dit zelf niet als slecht moederschap. Ik ben zelf op jonge leeftijd uit huis geplaatst, door mijn ouders afgestaan, ooms, tantes, opa's en oma's die daarna niet meer naar me hebben omgekeken, en ik had destijds heeeeeeel erg graag gewild dat er iemand voor me gevochten had. Misschien zijn haar wijzes verkeerd, maar misschien is dit wel haar enige manier om nog gehoord te worden. Jeugdzorg kan namelijk erg eenzijdig en eentonig zijn in hun verhaal. Ze dreunen wat zinnetjes uit hun boekje op en ze gaan ervan uit dat mensen ermee akkoord gaan. Ik zeg niet dat deze tehuisplaatsing onterecht was of terecht, ik weet de voorgeschiedenis niet, dus kan er niks over zeggen. Ik vind wel dat het zeker op een andere manier had gekund. Een menselijkere manier.

Brazella

Jouw schrijven is me uit het hart gegrepen. Hoe zou Hansje het ervaren hebben als zijn moeder hem mee had gegeven zonder emoties? Kom op hee, het is wel je kind dat door vreemden meegenomen word en op een onbekende plek bij vreemden ondergebracht word. Echt hartverscheurend om de filmpjes te zien. En jouw reacties en aannames Mark vind ik getuigen van een enorme arrogantie en gebrek aan empathisch vermogen. Laat bjz er maar niet achter komen.

Ach

Ik snap Mark wel. Het is te bedreigend, dus moet hij een reden bedenken waarom het deze mensen wel overkomt, maar hem nooit zal overkomen. Want die moeder is zus-en-zo, en hij is dat niet. Een psychisch verdedigingsmechanisme, heel menselijk. Met de realiteit heeft het alleen niet zoveel te maken, dat is het lastige.

Ik snap Mark ook

Die moeder is compleet aan het doordraaien...ten kostte van haar kind, alleen dat beseft ze niet, die krijgt haar zoon met geen mogelijkheid morgen mee, dat geloof ik nooit. Ze is een hysterica, en blijft alles op haar fb gooien, echt alles.. Nee die moeder spoort echt niet, van vader weet ik het niet, maar wat moeder laat zien is gewoon te gek....echt ik zit mijn verstand te verkijken. Jeugdzorg laat dan in veel gevallen steken vallen, hier hebben ze goed aan gedaan het kind uit huis te plaatsen, het kind zit nu in een zorginstelling ipv pleeggezin. Ik zou de pleegmoeder nu niet willen zijn, voor je het weet heb je half facebook in je voortuin staan....ze wordt gevoed door die enge mensen op facebook die haar gelijk geven, een partij op willen richten, 1 euro per persoon willen doneren.... bah.....dit gaat helemaal de verkeerde kant op met maar 1 slachtoffer en dat is Hansje zelf.....arm jochie.......

En zonder emoties je kind mee geven zou ik zeker ook niet kunnen, maar dit is wel het andere uiterste.....hansje was kalm maar begon te huilen toen moeder hysterisch begon te doen....huisarts, school, haar eigen moeder en bureau jeugdzorg vinden allemaal hetzelfde....hebben allemaal hen zorgen uitgesproken....maar die liegen zeker allemaal....moeder heeft gelijk.....yeah right.......

Heide

hear, hear.

ik ben gelukkig niet enige hier die niet meehuilt met de meute.

Ach, kijk op de facebookpagina van de moeder en zie wat voor types haar steunen.

Moeder gooit haar eigen glazen in en bewijst zo het gelijk van Jeugdzorg.

Emotie

Emotie, liefde, verdriet, wanhoop, vechtlust, houden van, moedergevoelens, onmacht, radeloosheid,, wel eens van gehoord???

Dat zijn allemaal woorden die zijn ontstaan doordat mensen ze "voelden", maar blijkbaar zijn sommige mensen van steen en begrijpen ze niet dat iemand emoties kan hebben op zo'n moment!!!En dat ze daarin doorslaat daar is iedereen het wel mee eens, maar het is waarschijnlijk de enige manier die ze kan bedenken om voor zichzelf en haar recht en dat van haar zoon op te komen, en dan ook gehoord te worden. En heel Nederland die hoort en lees dit, dus dat laatste is haar alvast gelukt.

Heidi en Mark

Tuurlijk joh. Blijf maar geloven in de onfeilbaarheid van jeugdzorg en bezweer zo je eigen angsten. Net alsof al die mensen die wel meewerkten en netjes op de achtergrond bleven hun kinderen wel terugkregen.

Nee joh Evanlyn

Waarom is het meteen het één of het ander? Ik geloof best dat jeugdzorg ook steken heeft laten vallen, maar dat doet niks af aan het feit dat moeder er ook nogal langs zit. En dat doet weer niks af aan de mogelijkheid dat vader misschien ook niet helemaal zuiver op de graad is.

Het is triest dat het zo gegaan is, maar daar hebben zowel moeder als jeugdzorg een rol in gehad. Waarom krijgr moeder alle begrip van jullie, en jeugdzorg de zwarte piet. Je kunt toch wel op z'n minst stellen dat beiden niet helemaal in het belang van Hamsje handelen. En dan druk ik me nog voorzichtig uit....

begrip Ginny?

Jeugdzorg zijn de 'professionals'. Ongeacht wie er de schuld is zou je wensen dat jeugdzorg het drama kleiner zou kunnen maken, maar het drama wordt met jeugdzorg groter. Het gaat niet over vader of moeder.

Ginny

Als je mijn teksten goed leest, zie je dat ik me ook over beide ouders geen oordeel aanmatig. Maar dat Jeugdzorg niet deugt, dat weet ik wel zeker. Die zouden kinderen moeten beschermen en ouders moeten helpen, maar dat doen ze niet. Wat vind jij dan van de toon die de politie aanslaat tegen zowel moeder als kind, waarbij de Jeugdzorg-medewerker niet ingrijpt? En dan die dreigbrief van Jeugdzorg aan de moeder, die niets met het kind of met de wet te maken heeft, maar alleen met hun gekwetste trots? En dat moeten dan professionals zijn, die zich, in tegenstelling tot de ouders, niet door emoties laten leiden. En wat vind je dan van dat vriendje van mijn kind, dat door Jeugdzorg teruggestuurd werd naar zijn mishandelende vader? Hij zit er nog steeds hoor. Ook niet echt professioneel. Er is echt iets aan de hand met Jeugdzorg en die houding van "waar rook is, is vuur" gaat niet helpen om dat op te lossen. Hopelijk kan de kinderombudsman iets betekenen. Of misschien pikken de gemeentes dit gepruts niet meer.

Nee Anne J

Het gaat hier om Hansje, en nu is het de grote Imreshow.....en dat vind ik weerzinwekkend....bah....die jongen heeft nu gelukkig rust......die moeder maakt het er gewoon niet beter op, en al die enge mensen op facebook die uitspraken doen waar je bang van wordt..ze jutten elkaar op en moeder wordt gevoed in haar idee dat ze de perfecte moeder is...... Aan jeugdzorg valt een hoop te verbeteren, maar dit kan je niet alleen op jeugdzorg afschuiven....die komen niet voor zweetvoeten....

Heidi

Denk je echt dat Hansje nu rust heeft? Hij is een mens hoor, geen programmeerbare computer. En dat idee van "die komen niet voor zweetvoeten", dat is dus niet waar, helaas.

Heidi

Lees de mail van Marsy nog eens. Luister eens naar wat de kinderombudsman zegt. We vinden het blijkbaar normaal dat mensen met geweld en dwang 'geholpen' worden. Tot het jezelf of je omgeving overkomt. Dan snap je ineens dat dat niet deugt.
Door de mate van het geweld denken we andersom: daar zal wel een goede reden voor zijn! Maar die is er helaas niet. Van 'ultimum remedium', zie de brief van de protesterende advocaten alweer een paar jaar geleden, is dit staande praktijk. En dat deugt niet.

Untermenschen

Net alsof het wel deugt om geweld te gebruiken als het om 'rare' mensen gaat. Dat vind ik eerlijk gezegd net zo erg.
Ja, mensen gaan uit hun dak op facebook. We zijn niet allemaal uit het gooi. Omdat niet iedereen zo welbespraakt is wil dat niet zeggen dat de kritiek niet juist is. Of dat er dan wel geweld tegen je gebruikt mag worden. Dat deugt niet.

moeder haar eigen schuld

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2014/05/omgangfrustratie-het-nieuwe-stokpaardje.html
"Jeugdzorg mag zich verheugen, want ze kan de laatste tijd op onverwacht veel bijval rekenen bij uithuisplaatsingen waar de moeder het lijdende voorwerp is. Het begrip ouderverstotingssyndroom (PAS) is onder jeugdzorgcritici zo’n gevleugeld begrip geworden, dat het bij welhaast iedere zaak die een strijd tussen vader en moeder betreft, naar voren wordt gebracht als oorzaak van het probleem. Jeugdzorg grijpt hardhandig in en een deel van het publiek roept meteen dat het moeder haar ‘eigen schuld’ is."

"Jeugdzorg die in het belang van het kind voor volwassen mensen wil bepalen hoe ze met elkaar omgaan na de scheiding, zonder te kijken naar de aard of ernst van de reden waarom ouders met elkaar gebrouilleerd zijn, die zowel kunnen samenhangen met onwil van (één van) beide ouders, alsook met heel andere factoren van criminele of psychiatrische aard."

Weer een puntig artikel van Sven Sneijer. Soms heb je welbespraakte mensen nodig die zelf in die 'molen' hebben gezeten om uit te leggen wat er hier niet deugt en waarom.

UHP niet alleen met tokkies - alle ouders zijn verdacht

Journaliste blikt terug op een reportage van 5 jaar eerder waarin een broer en zus, ouders vroegen hulp, voor 7 maanden uit huis zijn geplaatst. Ouders en dochter vertellen wat dit met hen deed.

"Wat mij zo heeft aangegrepen in dat verhaal is dat niet alleen die ouders maar ook dat meisje zelf echt gevochten hebben, alles op alles hebben gezet om die beslissing ongedaan te krijgen. En als jij niet zo hard vecht, of niet zo sterk in je schoenen staat, dan kan je die beslissing niet aanvechten. En dat gebeurt misschien wel HONDERDEN MENSEN PER JAAR."

en voor degenen die denken dat Hansje nu tot rust kan komen:

toen Laura de eerste nacht lag te huilen, zei iemand van de leiding dat ze haar rotkop moest houden. Wat een inlevingsvermogen. Dat speelde maar een paar jaar terug, dus ik vraag mij af of Hansje wel geholpen gaat worden om zijn trauma te verwerken. Het gaat er niet om of zijn moeder de perfecte moeder is, maar of ze beter is dan een instelling. Nou, volgens mij is dat al gauw zo. In een instelling houdt namelijk niemand van je en dat vinden zesjarigen meestal niet zo prettig.

Evanlyn

Precies!!! Ben zelf in meerdere instellingen geplaatst geweest, en daar houdt idd niemand van je, hoe aardig of lief ze ook zijn, ze gaan naar huis en trekken de deur dicht. Daarbij heb je nog te maken:

- Andere kinderen die ook allemaal problemen hebben.
- Wisselende groepsleiding (degene die er was toen je binnen kwam is na een paar uur weer weg en zie je weer een nieuw gezicht waar je aan moet wennen en dat duurt minstens een week voor je iedereen gezien hebt)
- Onzekerheid over of je in de groep past, en op het moment dat je er niet inpast kunnen er nog allerlei problemen van komen ook
- Kinderen die willen weten waarom je daar bent
- Ineens een andere kamer, een ander bed, meestal koud en kil
- Regels die worden uitgelegd en waar je je aan moet houden die totaal anders zijn dan hoe je het gewent bent.
- emoties zoals verwarring, schuldgevoel, verdriet, onzekerheid, angst etc waar je als kind dan maar even mee om moet kunnen gaan
- niemand om je heen die je kent, die weet hoe je in elkaar zit, die zich in jou inleeft etc.

Ik heb zoals gezegd in verschillende instellingen gezeten, vanaf dat ik 10 was, en ik heb vaak de eerste dagen alleen op mijn kamer gezeten omdat ik er niet uit durfde. Het was dan dat iemand me kwam halen omdat het wel moest, omdat er gegeten moest worden of iets dergelijks. Maar erg tot rust komen, of in een veilige omgeving of de andere termen die mensen hier gebruiken is het echt niet hoor!!! Ik heb het geleefd en ik was 10, laat staan een kind van 6.

Plaatst hem dan bij een familielid of vrienden of iets dergelijk, iemand herkenbaars, die zullen toch niet allemaal "gek" zijn zoals de mensen hier zeggen?

Mensen dream on met jullie gedachten dat dit jochie beter af is in een instelling, dit is alleen nog een trauma bovenop de trauma's die hij overduidelijk al heeft opgelopen!!!!

Brazella

Respect voor jou dat je dit hier deelt. En hopelijk is iedereen gewaarschuwd en gaat er nou echt eens iets veranderen.