Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

Iemand bekend met sjogren?

De officiële diagnose zal nog wel even duren, schijnt tijd te kosten, maar de internist zei vandaag dat hij er nu van overtuigd is dat het dat is. Ik heb al wel wat rondgekeken op internet maar wat ik niet vind zijn verhalen van mensen die tips hebben hoe ze omgaan met die vermoeidheid. Zijn hier mensen bekend met Sjogren die misschien daar wel tips voor hebben?
Groetjes
Gonzo


koentje

koentje

27-04-2011 om 08:54

Er is

wel een forum voor mensen met dit syndroom. Is dat wat?

Yta Chalne

Yta Chalne

27-04-2011 om 09:02

Moe

Geen ervaring met Sjogren, maar wel met auto-immuun en vermoeidheid. En ik moet zeggen, het went. Op papier ben ik altijd veel zieker dan in het echt. Ik ben al vrij snel afgestapt van het 'luisteren naar je lichaam' en 'toegeven aan de verschijnselen' waar iedereen altijd mee aankomt. Simpelweg omdat ik dan nergens toe kom, en ik mijn tijd zit te verdoen achter de geraniums. Ziek zijn vind ik tot daar aan toe, maar ik weiger het mijn leven te laten overnemen. En ondanks alle gedoe, medicatie, chemo en ziekenhuisopnames (waarvan ik uiteraard hoop dat het je volledig bespaard blijft) heb ik het in het dagelijks leven naar m'n zin, werk ik bijna fulltime en doe ik zoveel mogelijk wat ík graag wil doen met mijn leven. Zoeken naar de balans dus, die voor iedereen anders ligt, en niet te snel blijven hangen in vermoeidheid. Wel zorgen voor genoeg slaap en hersteltijd. En buitenlucht.

Ik realiseer me dat het erg spartaans klinkt, en dat andere chronisch vermoeide mensen tot heel andere keuzes komen met het volste recht daartoe. Maar ik ken veel chronisch zieke mensen die chronisch een saai leven leiden en daar chronisch ontevreden mee zijn, of zelfs depressief. En ik zie vaak een link met het kwijt raken van de regie over je leven. Die hou je zelf, die geef je beter niet weg aan een ziekte.

Massi Nissa

Massi Nissa

27-04-2011 om 09:29

O yta

Wat ben ik het volmondig met je eens. Laat je vooral niet leven door je ziekte. Ik ben ooit gillend weggelopen bij een bijeenkomst voor reumapatienten - lieve deugd, die mensen hadden werkelijk geen enkel ander gespreksonderwerp meer. Ik werd er helemaal iebel van.
Groetjes
Massi

Gonzo18

Gonzo18

27-04-2011 om 17:15 Topicstarter

Dank jullie wel

Dat had de internist ook gezegd, zoeken naar evenwicht. En luisteren naar je lichaam, beter doseren en dan verwacht hij dat ik ook meer energie krijg. Ook als de ontstekingen weg zijn. En naar de sportschool. Licht trainen maar ook als je moe bent wel gaan. Voor iemand die altijd doorduwt niet simpel, dat luisteren. Want hij denkt dus dat ik vorig jaar veel te lang heb doorgeduwd plus die ontstekingen (luchtpijp, longen), tsja, dan heb je ene flinke dip.
Vooral de opmerking ik laat de ziekte niet mijn leven bepalen vind ik een goede. Die hou ik erin!
Dank voor de reacties!

Guinevere

Guinevere

27-04-2011 om 18:23

Heel mooi

Heel mooi gezegd, Yta! Je kunt idd "patient" zijn of ïemand met toevallig ook een aandoening". Ik kies zelf voor het laatste. Trouwens, bijna iedereen heeft wel wat, ja toch? :-p
In elk geval, sterkte ermee, leuk is 't natuurlijk niet.

dihanne

dihanne

27-04-2011 om 18:36

Jeetje, gonzo

Ha Gonzo

hoe is het? Was het lekker in Valencia, en heeft je dochter het ook goed gehad?

Toch heftig dat je een chronische aandoening blijkt te hebben. Natuurlijk gaat het je lukken om ermee te leven, maar eigenlijk liever niet, natuurlijk. Helaas is er geen keuze.

Ik weet niets van dit soort aandoeningen, maar mijn lekenverstand zegt dat je, zolang er nog ontstekingen zijn, waarschijnlijk erg moe zult blijven, denk je ook niet?

En als je van de ontstekingen af bent, dan kun je weer op gaan bouwen, lijkt mij.

En dan een nieuw evenwicht zoeken, waarin jijzelf en je gezin voorop staan.

veel sterkte
Dihanne

Fianna

Fianna

27-04-2011 om 19:26

Ik vind het moeilijk

Hier nog onduidelijk wat er met mij aan de hand is, zit nog volop in de mallemolen (nou is er weer een paraproteine in mijn bloed ontdekt), maar er is iets met mij wat zorgt voor extreme vermoeidheid en ik vind het lastig om een evenwicht te vinden. De luxe om achter de geraniums te zitten heb ik niet, want ik ben gezegend met 4 jonge kinderen en een man die van 's ochtends 6 tot 's avonds minstens half 8 de deur uit is en ook zaterdag de halve dag werkt. Maw ik ben dus de hele dag bezig, maar er zijn dagen dat ik het eigenlijk niet volhoud en gewoon moet huilen van vermoeidheid, erg onredelijk naar mijn kinderen uit val en enz. Dus dat evenwicht is er bij mij niet. Er zijn ook dagen dat het wel gaat, zoals vandaag, maar gisteren was bijv een erg nare dag.
Dus als er andere tips tegen die nare vermoeidheid zijn, ik lees mee!!

Fianna

Fianna

27-04-2011 om 19:29

Gonzo

Goh toch snel gegaan, de (voorlopige) diagnose. is vast schrikken. Heel veel sterkte er mee!

Gonzo18

Gonzo18

27-04-2011 om 19:59 Topicstarter

Dihanne

Valencia was heerlijk! Hadden fietsen gehuurd en zijn alleen maar buiten geweest. En dochter heeft het goed gedaan. En manlief ook Toen ik thuis kwam moest ik haar beloven dat nooit meer te doen. Dat deed ik niet. Toen zei ze: beloof je dan dat je weer die aftelkalender maakt. Dat was elke dag een klein cadeautje. Was dat niet jouw tip? Gouden tip was dat!

En het klopt wat je zegt. De internist verwacht dat mijn moeheid minder wordt als ik ontstekingsvrij ben. Dus nu even die maag oplossen Gelukkig ben ik al wat minder gesloopt. Die het thuis ook wat anders. En in de gelukkige omstandigheid dat we de schoonmaakster langer kunnen laten komen. En mijn man doet heel erg veel. Met emoties kan hij niet zoveel, maar iets doen is nooit een probleem. En dat is toch ook heel fijn.

Hoop dat jouw voet weer in orde is? En is de juf al met verlof? Begint ze te wennen aan het idee?
Groetjes,
Gonzo

Gonzo18

Gonzo18

27-04-2011 om 20:08 Topicstarter

Fianne

Helaas geen tips, maar wie weet komen die nog en dan laat ik het weten!
Heftig hoor, met zoveel kinderen. Ik heb er maar een en dat lukt net. En niet gaan werken (ziektewet) kan natuurlijk, maar je kunt niet vrij af nemen als moeder. Je man kan zeker niet minder gaan werken? Of thuis? Pfff... Ik weet het ook niet... Ik wens je wel heel veel sterkte!!!

En ik ben door de (voorlopige) diagnose heel rustig. Ook een soort van opgelucht. Weet nu wel waardoor het komt en ik kan er nu een plan op zetten. Ik ging toch denken ben ik nou toch overspannen en heb ik het gewoon niet door? Dat vond ik een moeilijke gedachte want ik wist niet wat te doen. Nu weet ik dat ik die moeheid moet accepteren, nieuw evenwicht moet zoeken, sportschool (bleh!), kortom, ik kan nu wel verder. En ik zal heus nog wel eens boos en/of verdrietig worden maar hoe gek het ook klinkt, als je je zo beroerd voelt is het fijn als je weet waar dat vandaan komt. Dat laatste gun ik jou ook. En wat ook relativeert, bij mijn collega is onlangs darmkanker geconstateerd. Heel ellendig. Sjögren is lastig maar je gaat er niet dood aan. En het leven is me veel waard.

Sterkte Fianne! Hopelijk snel duidelijkheid en vooral een oplossing!
Groetjes,
Gonzo

dihanne

dihanne

27-04-2011 om 20:56

Dat klinkt goed

dat klinkt goed, Valencia!
en knap van je dochter dat ze het zo goed volgehouden heeft, grote meid!

ik heb ook zo'n Aspergerman, inderdaad: geen woorden maar daden.

mijn voet is aardig goed, maar ik voel nog steeds iedere stap, en mag nog niet hardlopen of springen. Maar over een maandje verwacht ik dat ik alles weer kan en mag.

De juf houdt zich nog steeds staande, en probeert tot de zomervakantie door te werken, snap niet hoe ze dat voor elkaar krijgt met nog drie kinderen om voor te zorgen. De juf van de parallelklas blijkt ernstig ziek te zijn, dus er is weer chaos op school. Loslaten maar weer!

Dochter doet het momenteel goed, groeit als kool, en ontwikkelt zich, dus niets te klagen.

Nou, Gonzo, ik vind dat jullie het wel voor de kiezen krijgen, als gezinnetje. Maar weer het beste er van maken!

groetjes,
Dihanne

Fianna

Fianna

28-04-2011 om 11:19

Gonzo

Tja, ik wil niet klagen, maar ik vind het erg heftig. Die pijn die ik vrijwel dagelijks heb vind ik dan echt niks in vergelijking.
Komt ook nog eens bij dat ik niet de makkelijkste kinderen heb, oudste heeft bijv ADHD met ASS kenmerken. man kan niet minder werken (we bijv hebben het geld nodig, nu ik zonder baan zit en qua werk kan het niet echt) en thuiswerken is al helemaal geen optie, hij zit nl op een torenkraan Hij maakt overigens niet altijd zulke lange dagen, maar de komende periode dus wel, zeker tot aan de bouwvak.
En ik denk dat je gelijk hebt, als ik weet waar die vermoeidheid vandaan komt, ik het ook beter kan accepteren. Ik vind die molen waar ik in zit ook erg vermoeiend en stressvol. Die paraproteine baart me wel een beetje zorgen, meestal is het onschuldig maar het kan wijzen op iets kwaadaardigs, overigens ook op iets autoimmuuns. Ik heb overigens zelf wel een vermoeden wat er aan de hand zou kunnen zijn, nou nog hopen dat een specialist wil luisteren. Is ook niet altijd even makkelijk Ze zijn vaak zo gehaast en hebben dubbele afspraken.
Je klinkt wel positief, vind ik knap van je hoor!

Fianna

Fianna

28-04-2011 om 11:23

Zelazny

ik weet eerlijk gezegd niet hoe ik op de rem moet trappen, want alles staat al op ene laag pitje en ik doe alleen het hoognodige. het stoort me ook enorm dat het huis vervuilt. Mijn oudste heeft huisstofmijt en ik moet eigenlijk elke dag zijn kamer stofzuigen, is ook al bijna een week niet gebeurd. De ramen moeten worden gezeemd, de badkamer moet worden schoongemaakt, de vloer gedweild. Overal rommel. Als de jongste slaapt, zoals nu, doe ik niks, indien mogelijk, parkeer dus de rest voor de tv oid. Ik kook simpel enz enz. Hulp in de huishouding is te duur, helaas en man zou inderdaad meer moeten doen. dat gaat niet zo vlot, helaas...

MerelR

MerelR

28-04-2011 om 14:02

Sjögren of cvs

Hoewel mijn klachten erg op Sjögren lijken was er volgens de reumatoloog niet voldoende bewijs. De diagnose is momenteel chronisch vermoeidheidsyndroom, hoewel ik daar soms nog steeds aan twijfel. Mijn grootste klacht is dat ik me vaak grieperig voel en daarbij heb ik ook weinig energie. Als ik me zo ellendig voel doe ik weinig en huil ik snel. Mijn uitdaging ligt tegenwoordig in het zo positief mogelijk de dag doorkomen. Zodra ik me weer beter voel probeer ik dingen te doen die ik leuk vind zodat de dag toch een beetje nuttig is.
Omdat ik de diagnose cvs kreeg heb ik cognitieve gedragstherapie gevolgd. Dit heeft mij niet genezen van cvs maar ik heb daar wel andere dingen geleerd. Een voorbeeld is je activiteiten over de dag verdelen en ook rust nemen als je niet moe bent om te voorkomen dat je daarna weer ziek wordt. Verder stoppen met ontregelende activiteiten zoals drukke feestjes, te laat naar bed e.d. En niet terug kijken hoe je leven was en wat je allemaal mist maar leven in het ‘nu’ en kijken wat nog wel kan. Dat gaat niet van de ene op de andere dag maar door de tijd heen leer je dat wel.
Ik heb ruim één jaar gesport o.b.v. een fysiotherapeut maar ben daar mee gestopt omdat het me teveel energie kostte. Verder kan ik maximaal 2 uur per dag werken (en ook niet iedere dag), maar dat lukt alleen op goede dagen. Ik was altijd een druk persoontje dus je begrijpt dat mijn leven er momenteel compleet anders uitziet. Toch probeer ik er wat van te maken en niet thuis te gaan zitten kniezen. Dat valt echt niet altijd mee! Sterkte en succes.

Gonzo18

Gonzo18

28-04-2011 om 15:45 Topicstarter

Fianne

Het is ook heftig Fianne. Een man die veel weinig is en ook bijzondere kinderen. En haha, thuiswerken is inderdaad geen optie lees ik.
Ik kan je alleen maar sterkte wensen! En hopelijk komt er toch snel iets uit die molen. Want die moelen is zwaar. En vermoeiend en stressvol. Zeker het gevecht tegen je eigen hoofd. De engste ziektes gaan doro je kop en ik vond ook de gedachte vermoeiend: wat doe ik toch verkeerd! Maar goed, die slopende vermoeidheid is bij mij weer gaan liggen sinds anderhalve week en dat is zo fijn. Wel maagpijn (hoewel die medicijnen beginnen hun werk te doen) en ook mijn heup doet erg zeer, maar om de een of andere reden kan ik beter omgaan met pijn dan die dodelijke vermoeidheid.

Komnet terug van kantoor. Ben er twee uurtjes geweest (plus anderhalf uur rijden) en ik ben wel moe, maar ik denk niet te. Dus ga even dcohterlief halen en dan even een uurtje liggen, eens kijken hoe het dan weer voelt.
Heel veel sterkte!
Groetjes,
Gonzo

Ps. Waar denk je zelf aan? En misschien naar een andere specialist? Ik heb dinsdag ruim een half uur gepraat terwijl de afspraak maar voor een kwartier was. Hij nam echt de tijd en ik had niet het gevoel dat hij haast had...

Gonzo18

Gonzo18

28-04-2011 om 15:49 Topicstarter

Merel

Ook jouw verhaal klinkt heftig. Ik hoop dat je ergens toch gaat opknappen, en het liefst snel
Mijn internist zei dat sporten echt gaat helpen, maar dat ik vooral heel licht moet sporten. Ik hoop het.
Na volgende week ga ik weer opbouwen op het werk. Om de een of andere reden denk ik dat jij er vermoeider aan toe bent dan ik. Want op goede dagen kan ik toch wel redelijk doen. Maar een vriendin van mijn broer had ook cvs en die lag vaak dagen op bed. Maar het goede nieuws: die werkt weer 32 uur en is heel aardig opgeknapt. Ik wens je heel veel sterkte!
Gonzo

Fianna

Fianna

28-04-2011 om 17:19

Gonzo

ik denk zelf aan sclerodermie, alles wat ik heb past in dat plaatje en 15% schijnt ook een paraproteine te hebben.
Die specialist die ik over 2 weken ga zien, ben ik al een keer eerder geweest en ze is erg gehaast, de wachtkamer zit bomvol en veel afspraken zijn gewoon dubbel geboekt, dus 2 patienten op 1 tijdstip. Ze weet niet eens van mijn neurologische klachten, Raynauds en het carpale tunnelsyndroom. Simpelweg omdat ze niet mijn dossier leest en omdat het niet goed wordt overgedragen door andere specialisten en omdat als ik bij haar begin over mijn klachten zegt ze doodleuk: 'daarvoor ben je niet naar mij doorverwezen door de reumatoloog, alleen voor je hoge bloeddruk en ijzer tekort.'
Nu heeft de reumatoloog een nieuw verwijsbriefje meegegeven waarin staat dat de paraproteine nader bekeken moet worden. Hopelijk wil ze dan wel naar me luisteren. Zo niet dan ben ik vertrokken en ga naar een andere specialist, want ik vind dat niet normaal.
De vorige keer duurde mijn eerste bezoek bij haar 7 minuten!
In welke regio zit jouw internist dan?

Gonzo18

Gonzo18

28-04-2011 om 17:52 Topicstarter

Tjee fianna

Tjonge, 7 minuten. Dat lijkt wel een huisarts...
De internist plant hier voor een eerste consult een half uur in, vervolgafspraken een kwartier. En de oogarts waar ik ben geweest was ook wel een half uurtje met me zoet, net als de longarts. Ik loop in een simpel streekziekenhuis in Blaricum.
Loop daar ook al jaren bij de KNO en die heeft ook altijd alle tijd. In die zin, ik voel nooit gehaast. Waar loop jij? En is er andere keus? Want ook met sclerodomie (schrijf ik het nu goed? Zit op mobi dus kan je bericht niet zien) zit in hetzelfde spectrum als Sjogren en dan is het belangrijk dat meerdere specialisten kijken en dat de internist goed coördineert. En anders eens een afspraak maken dat je een goed gesprek wilt met veel tijd. Dat vinden er vaak moeilijk maar het is jouw lijf. Geloof dat ik dat laatste zou doen. Wanneer heb je die afspraak?

Sclerodermie

Als je aan sclerodermie denkt, raad ik je aan om naar het UMC St Radboud te gaan, en te vragen naar dr. Madelon Vonk.
Ik ben daar zelf ook onder behandeling voor sclerodermie/systemische sclerose, met Sjögren en Raynaud.

Succes, Amunda

Fianna

Fianna

28-04-2011 om 21:07

Gonzo

heel gejaagd allemaal hier. Ik ben al door de assistente gewaarschuwd dat bij de volgende afspraak over 2 weken het weer heel druk zal zijn, ik lang zal moeten wachten en de afspraken dubbel geboekt zijn. Ik vind dat eigenlijk niet kunnen.
Er zijn een hoop dingen die ik kwijt wil en wil vragen en weet nu al dat ik daar niet aan toe kom. Coordinatie is hier amper, heb ik gemerkt. Het langste wat ik tot nu toe met een specialist heb doorgebracht was de eerste afspraak bij de reumatoloog, ruim een kwartier, misschien 20 minuten.
Als ik een langere afspraak wil met de internist (een dubbele) moet ik denk ik 2 maanden wachten.
ik wacht af wat er over 2 weken gebeurt en als het weer zo gehaast gaat, ga ik naar een ander ziekenhuis, of ik vraag de neuroloog bij wie ik enkele dagen later moet zijn of zij wel goed wil luisteren en alles even op een rij zet.
Ik loop in het Lange Land in Zoetermeer, maar overweeg dus een ziekenhuis in Den Haag te bezoeken.
Vandaag viel het hier overigens mee met de vermoeidheid, vooral in de middag trok ik een beetje bij en de kinderen waren heel lief Even klagen en het gaat meteen wat beter
Heb je trouwens al een forum gevonden voor Sjogrens?

Fianna

Fianna

28-04-2011 om 21:08

Amunda

dat is in Nijmegen toch? Ik hoor wel vaker dat dat een goed ziekenhuis is voor allerlei dingen. Is wel een heel eind voor mij, maar als het moet...
Dank voor de tip.

MerelR

MerelR

29-04-2011 om 07:58

Forum

Er zijn verschillende Sjögrenforums als je een beetje googled vind je ze wel. Er is een forum van het NVSP maar daar kun je alleen maar op als je lid bent van de patiëntenvereniging. Op het ReumaForum is er een aparte categorie voor Sjögren. Ook CIBliga.be heeft een aparte categorie voor Sjögrenpatiënten en is beter bezocht. Verder heb je nog www.jongerenmetsjogren.nl en een Sjögrenhyves. Dus er is nogal wat maar het beste en meeste bezochte forum is sjogrensworld.org. Het is engelstalig maar het staat vol informatie en de mensen zijn er erg lief voor elkaar en dat kun je als Sjögrenpatiënt wel gebruiken toch!

Gonzo18

Gonzo18

29-04-2011 om 10:09 Topicstarter

Merel

Dank je wel! Ik had die van de NVSP ook al gevonden en zag dat je lid moest zijn. Daar ben ik nog niet aan toe en misschien wel nooit
Ik ga die engelstalige eens bekijken. Dank je wel voor de moeite!

Gonzo18

Gonzo18

29-04-2011 om 10:14 Topicstarter

Fianna

Ontzettend vervelend dat je niet de aandacht krijgt die je nodig hebt! Ik weet niet bij welke specialist je eerst moet zijn, dus wat voor specialist dat is, maar wat ik heb begrepen is dat of de internist of de reumatoloog de coordinatie doet. Dus misschien moet je even kijken of het wel goed gaat lukken met die reumatoloog? En anders inderdaad naar een ander ziekenhuis.
Echt heel naar, want ik denk dat deze sores een hoop energie kost en dat is nou net de energie die je niet hebt. Wel fijn dat je een betere dag had! Hopelijk vandaag weer
Zoals ik al schreef, dat extreem slopende gevoel is nu anderhalve week weg, alleen gingen mijn benen gisterenavond weer zo klieren. Dat doen ze nu nog. En ik mag nu met die maagontsteking geen diclofenac nemen. Nou ja, ik ben in elk geval niet zo vermoeid en daar ben ik al heel blij mee.
Sterkte met alles!

Fianna

Fianna

29-04-2011 om 20:45

Gonzo

Ik vind die engelse/amerikaanse fora vaak erg prettig omdat er veel kennis lijkt rond te waren.

De reumatoloog heeft geen antistoffen gevonden in mijn bloed die duiden op reuma of een paar andere autoimmuunziekten. Dus ik ben klaar bij haar. Alleen zie ik dat er nog wel wat antistoffen zijn waarop ik niet getest ben, bijv belangrijke antistoffen bij Scleroderma.
Ik moet dat ter sprake brengen bij de internist, maar ik vrees dat zij zal zeggen dat de reumatoloog niks heeft gevonden en zij ook niet verder zal zoeken. Hopelijk zal ze wel willen uitzoeken wat de paraproteine betekent.
Bij mij is dat slopende gevoel ook vandaag minder, ben nog wel moe, maar niet meer extreem ernstig en ik had een dag zonder pijn ergens.
Ik merk echt dat je soms moet aandringen en blijven terug komen. De neuroloog ging ook pas na de derde afspraak over op een EMG van mijn handen en voila: het Carpale Tunnel Syndroom.
Ik heb van anderen begrepen dat dit ziekenhuis niet goed staat aangeschreven en ken iemand die totaal niet serieus werd genomen met schouder problemen en uiteindelijk naar een ander ziekenhuis is gegaan en daar bleek via een mri dat haar hele schouder zo ongeveer aan gort lag.
maar goed, het komt goed, als er echt iets aan de hand is met me komt het vroeg of laat er wel uit.

heel fijn dat jij je ook een stuk beter voelt!

Immunoloog (fianna)

Fianna, dat is misschien voor jou de beste optie?

En probeer, als het kan, naar een universitair ziekenhuis te gaan en dan een afspraak bij de specialist, dus niet bij de arts assistent of co..

Ik zou eens rondvragen welke immunoloog goed bekend staat. In Groningen ken ik wel een goede.., maar dat is ws te veruit jouw buurt?

Guinevere

Guinevere

29-04-2011 om 22:10

Fianna

Fianna, in mijn bloed is óók niets van reuma te bespeuren en tóch heb ik een diagnose. Ik zou maar eens op zoek gaan naar een ander ziekenhuis, keus genoeg!
Ik heb zelf ook van die slechte ervaringen in jouw ziekenhuis.

Fianna

Fianna

30-04-2011 om 09:04

Ander ziekenhuis

Voel me een zeur, eerst andere ha, toen andere school voor kinderen en nu ander ziekenhuis

Mien*, immunoloog lijkt me ook wel wat ja. Het LUMC (Academisch zieken huis van Leiden) ziet hier vlak bij,die kan ik proberen.
Guinevere, ja dat is waar dat schreef je de vorige keer ook al. Ik wacht de afspraak af met de internist en neuroloog, maar ik denkd at ik intussen alles op papier zet en naar een immunoloog oid mail van een ander (academisch) ziekenhuis, wie weet werkt dat wel.

Sorry Gonzo, voor het vervuilen van je draadje!

Fianna

Fianna

04-05-2011 om 11:47

Goh

Die vermoeidheid bij mij lijkt langzaamaan elke dag wat weg te trekken. Wat fijn zeg!! Hopelijk blijft het zo.
Gonzo, voel jij je ook nog wat beter?

Gonzo18

Gonzo18

07-05-2011 om 13:01 Topicstarter

Niet vervuilen hoor

Dag Fianna en anderen,

Geen zorgen hoor, dit is toch geen vervuilen. En ik ben blij te lezen dat je je wat beter voelt!
Ik was even stil omdat wij een weekje aan de Cotes d'Azur zaten Heel de week prachtig weer gehad en dan gaat het met mij ook direct beter. Warmte doet mijn lijf goed. En verder kan ik weer gewoon eten dus de medicijnen voor mijn maagontsteking doen hun werk.
En verder lukt het me nu beter om rust te nemen. Dat is hoe gek het ook klinkt, het voordeel van een diagnose. Het 'mag' nu van mezelf. Afgelopen week had ik een slechte dag. Daar werd ik wat 'angstig' van want de afgelopen periode had ik dan steeds twee slechte weken. Nu nam ik accuut gas terug, vroeg hulp aan mijn man voor een aantal dingen (hij ging zwemmen met dochterlief) en de volgende dag was ik weer opgeknapt. Nog te vroeg om te zeggen of het zo werkt maar het was wel fijn dat het nu zo ging waardoor we echt een topweek hebben gehad. Maandag begin ik weer met werken: twee ochtenden, dus maandag en donderdagochtend. ben heel benieuwd hoe dat gaat.
Laat jij weten Fianna hoe het jou vergaat met je afspraken? Is dat komende week?
Groetjes,
Gonzo

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.