Lensimplantaten

Anne

Ja, ik had het inderdaad over een volledig nieuwe lens.

Update!

Aangezien jullie zo nieuwsgierig zijn zal ik jullie het maar vertellen dan!

Gisteren inderdaad geopereerd en alles ging voorspoedig! Geen roesje nodig, ik was uitermate rustig en de verdovende druppels doen goed werk, ik heb er zo goed als niets van gevoeld. Het vervelendst is eigenlijk het wachten en de felle lamp in je oog terwijl je pupil op maximaal open staat! Rare gewaarwording! Veel kleuren gezien van het licht en het vele spoelen, wel apart! Na een uur controle, hechtinkje eruit en een beschermlensje op het oog. Het kapje mocht er toen al af als ik maar van m’n oog afbleef; uiteraard!

Onderweg naar huis al af en toe wel flarden beeld door de mist (vanwege de antibioticazalf, druppels e.d.); zonnebril wel nodig! (Contactlens in niet geopereerd oog)

‘S avonds kon ik al ondertitels lezen op de tv! Vanochtend controle: alles is zoals ze het graag zien, ik haal al bijna 100%! Door vocht (wat normaal is) heb ik wel grote moeite met lezen. Dat verandert nog wel wat op termijn. We gaan het zien, de leesbril is onvermijdelijk. Maar het zicht voor veraf is spectaculair! Zonder moeite scherp zien en een constant beeld hebben, TOP!
En wat is de wereld (en ikzelf incluis) GROOOT! Ik zie alles nu pas echt op ware grootte!

Heb 4 uur gewerkt vandaag en toen was het wel even genoeg. Het is vermoeiend en die contactlens in m’n andere oog moest er echt uit. Even een tijd de oogjes toe is wel even heel aangenaam, zeker in het zonnetje!
Nu zonder contactlens aan het typen en veraf doe ik het met m’n ‘nieuwe’ oog. De bril gaat echt niet meer, tenzij ik m’n nieuwe oog afplak. Gisteravond even geprobeerd met de bril op, het verschil in grootte van het beeld is dermate dat je daar onpasselijk van wordt.

Wat een gedoe moet dat voor jou zijn Anne, ik benijd je niet!

Mijn pupil is nu weer op normale grootte trouwens, geen kraaloogjes! Zag er gisteren wel raar uit, 1 oog met normale pupil en andere oog met pupil op max!

Volgende week andere oog! Dat zal wel even anders zijn, dan kan ik denk ik niets zonder leesbril, al dan niet tijdelijk! Even genoeg info zo? Anders lees ik de vragen wel! En bedankt voor het meeleven!

Myoop!!!!!

Wat klinkt dat goed zeg!!!! Fijn!!!!!

Dat van de meevallende operatie herken ik zo goed. Zo druk als ik me er van te voren over gemaakt had, zo veel viel het ook weer mee. En van die kleuren herken ik ook van de eerste operatie. Toen heb ik ook allerlei kleuren voorbij zien komen. En op een gegeven moment, ook heel bijzonder, zag ik de nieuwe lens in mijn beeld komen. Bij de tweede operatie gebeurde dat allemaal niet, maar dat gaf niets.

En ik was het al vergeten, maar inderdaad, die ondertiteling.
Ik had ook wat jij beschrijft: toen ik in de loop van de middag met mijn doorzichtige kapje voor m’n oog op de bank zat en door het kapje heen de ondertiteling kon lezen. Zo ongelofelijk. Net als dat ene moment nog op de operatiekamer, toen ze de ombouw over het gezicht en de ogen hadden weggehaald en ik al even om me heen kon kijken en één moment al alles scherp zag. Een ontroerend moment vond ik dat. Het viel gauw weg maar even had ik het zo mooi gezien.

En vandaag alweer gewerkt, jeetje wat goed dat dat überhaupt kan nu je geen balans tussen je ogen hebt. Ik heb 4 weken helemaal thuis gezeten en ben na bijna 6 maanden nog niet volledig aan het werk.

Groetjes,

Anne

!!!!!

Ik moest zo lachen om jouw reactie Anne!! Dat van Myoop met 5 uitroeptekens! 😂😂
Klinkt als: eindelijk een teken van leven van een verloren gewaande vriendin! Heel erg leuk die reacties, vooral omdat jullie hier allemaal zo goed kunnen begrijpen wat het betekent!

Het is zo jammer dat je niet met beelden kunt laten zien aan anderen wat er verandert. Voor een ander ziet dat er namelijk niet anders uit. Ik probeer dat wel in geuren en kleuren uit te leggen natuurlijk, maar anderen hebben daar nooit last van gehad of bij stilgestaan. Mijn wereld is echt megagroot. Moet ook heel erg wennen aan mezelf in de spiegel. Ik vind mijzelf ook zo groot en fors. Ik ben wel redelijk lang maar slank. Het is gewoon heel erg wennen! Dat zal ook vast wel snel wennen maar voor nu is het heel gek en ben ik alle referentie even kwijt. Het lijkt ook wel of ik op eieren loop, ben niet overal helemaal zeker van mijn zaak.

Werken, tsja. Ik vind dat lastig. Wat is normaal? Ik kan heel slecht thuisblijven als ik vind dat ik niks mankeer. Daarin kan ik misschien wel ver gaan, ten koste soms van mijzelf. Thuisblijven met een schuldgevoel (omdat ik niet ziek ben) voelt ook niet fijn. Wat gaat dat doe ik, ook al was het wel vermoeiend. Ik zit voornamelijk achter de computer en het is wel inspannend, dat constante lezen. Morgen nog weer een paar uurtjes en dan is het voor deze week weer klaar!

Jouw situatie is zo anders Anne! Ik kan me zo goed voorstellen dat dat gewoon echt niet te doen is. Jouw hersenen moeten zich zó aanpassen, dat gaat niet met een paar weken! Het is trouwens voor mij ook altijd veel makkelijker om advies te geven aan anderen dan het zelf op te volgen...

Verlate reactie

beetje druk geweest.

Ik heb een afwijking die wat laat ontdekt is, pas achter in de 20, mogelijk vanwege de combinatie dyslexie. Lezen was lastig en werd met de jaren moeilijker omdat de woorden over de pagina dansten. Op een gegeven moment met een recept naar de opticien gegaan die mij tegen m'n moeder hoorde zeggen dat het wel hielp (wat de oogarts had uitgevogeld) maar dat het gek genoeg niet helemaal goed was, hoe kon dat nou. Bij die opticien ging een belletje rinkelen gaf mij het adres van de oogarts waar ik nu nog bij ben. Die heeft onderzocht zonder druppels en daar kwam dus een ander recept uit. En dan zie je opeens zoals het hoort! Dat was een hele nieuwe ervaring.

Het is nu ongeveer bij elkaar opgeteld +7(en nog wat) (waarvan +4 in de verte en +7 voor lezen) met prisma en cilinder ed. De glazen die ik nu heb, zijn gemaakt om goed te kunnen lezen uit een boek of een scherm. Alles wat dichterbij is of verderaf is vaag. De sterkte is dan goed maar cilinder en prisma zitten in het leesdeel. Deze glazen hebben het evenwichtsgevoel en motoriek veranderd (alles was krom en scheef en ik zag geen diepte).

Als ik jullie lees valt het op papier echt wel mee maar toch het gevoel alsof ik in een vissenkom zit, ik voel me slechtziend zonder bril. Op de fiets durf ik zonder bril niet en autorijden al helemaal niet. De deur uit met een kind is moeilijk want dan draaien de rollen om. En eigenlijk is het niet uit te leggen wat je niet goed ziet. De glazen zijn eens een paar weken in de post kwijt geraakt en zonder bril wordt mijn wereld onzeker en klein (in het huis alleen, daar weet ik alles te vinden).

Ha ha, Myoop

Mijn reactie met uitroeptekens waren vooral een teken van enthousiasme omdat het zo goed met je gaat. Vind ik zo fijn voor je, na alle afwegingen en het er tegenop zien.
En ja, ook een beetje van opluchting omdat het je niet tegen gevallen is. En omdat je langzamerhand een beetje bekend voelt....

Hoe is het je vandaag gegaan? Val je nog steeds van de ene verbazing in de andere?

Wat betreft je ervaringen, bijzonder hè, zo’n wereld die zo anders is.
Wat ik zo gek vind is dat het echt anders voelt, zonder dat ik precies kan aangeven wat er dan anders is. Meer details, dat is zeker zo, maar het is is meer dan dat. Moeilijk te omschrijven. Jouw ervaring dat alles groter is, herken ik dan weer niet.

Bij mij was het ineens zoveel scherper en zelfs helderder, hoewel ik geen spoortje staar had.
Dat de vogels in de tuin niet vooral musjes waren, maar ook roodborstjes, ongelofelijk.... En dat de mezen zo helder gekleurd zijn en zo scherp getekend, nooit geweten.... Behalve dat ik het prachtig vind, deed het me letterlijk pijn aan de ogen om ze te zien.

Wat bij mij ook nog heel gek is, is dat de hersenen hun oude referentiekader niet helemaal opgeven. Bijvoorbeeld: mijn computerscherm op het werk heeft wat aanpassingen, vooral in een bepaald programma waarmee ik veel werk. Dat is behoorlijk ‘opgeblazen’ tov van andere gebruikers. Ik had verwacht dat ik nu met gewone sterktes in mijn ogen en niet meer het enorme verschil terug zou moeten naar wat standaard is. Maar dat is niet zo, ik blijf het beste werken in mijn vertrouwde scherm. En zo zijn er nog wel wat dingen te noemen.

En dan het werken. Je voelt zelf natuurlijk het beste of je het wel of niet kunt. Prachtig als het lukt, maar het verbaasde me vooral omdat jij nu ineens met een enorm sterkteverschil zit en dat me dat zoningewikkeld werken lijkt.
Maar ik meet natuurlijk af aan mijn eigen situatie en die is erg anders dan die van jou. Lezen kon ik die dagen (heel lang eigenlijk) alleen op mijn mobiel. Lezen op papier lukte niet of nauwelijks. Computer kon ik niets mee en een tablet had ik niet. Ik heb vanuit huis wat dingen voor mijn werk geprobeerd te doen in week 2 na operatie 2, maar het lukte niet. Was ellenlang bezig met een gemakkelijk klusje en had het uiteindelijk ook nog eens niet goed gedaan.
Ik had overigens vooraf in overleg met mijn werkgever al besloten dat ik niet zou werken twee weken na iedere operatie. Vier weken in totaal. Ik werk in een omgeving waar veel infectiegevaar is en ik had begrepen dat een infectie in die periode mijn ergste complicatiegevaar was. Daar wilde ik mijn ogen niet aan blootstellen. Maar achteraf had het ook op andere gronden niet eens gekund.

Nu ja, genoeg om over door te kletsen. Komt later weer. Voor nu welterusten allemaal.

Groetjes,

Anne

Nieuwe wereld

Het is wel heel leuk, dat enthousiasme en de bezorgdheid!

Ik heb nooit zoveel gesproken met anderen, over de ‘handicap’ qua zicht. Maar nu is het wel even aan de orde, bijvoorbeeld op mijn werk. Het is zó anders! De optometrist zei dat ik last zou kunnen krijgen van een soort ADHD gevoel. Ik begrijp inderdaad wat ze bedoelde daarmee. Met de bril op is het beeld alleen scherp in het midden van het glas, met een wat verlopende scherpte naar de randen van het glas toe. Naast de bril is het zeer wazig en dat is er wel maar registreerde ik niet meer. Nu registreer ik dat dus wel. Vooral op de fiets! Help! Overal gebeurt iets om me heen! Daar word ik wel even heel onrustig van. Went ook wel snel verwacht ik, maar is zo gek! Ik ben altijd een stevige doortrapper, maar dat is nu wel heel erg wennen! Het tempo op de fiets ligt nu dus wel wat lager!

Zicht voor veraf is super! Alhoewel het ook wel iets fluctueert. Zeker als ik moe ben.
Als ik geen contactlens in m’n andere oog heb is dat in huis wel te doen. Zonder contactlens ga ik niet naar buiten. Als ik naar buiten/werk ga dan heb ik een contactlens in. Ik kan die contactlens redelijk verdragen nu, met regelmatig druppel vocht erin. Thuis gaat ie er zo snel mogelijk weer uit!

Het lijkt ook wel of alles veel lichter en groener is nu...oh, wacht even, dat komt door het weer geloof ik...😂
Wel fijn dat ik dat in optima forma mag meemaken!

Lezen is wel een dingetje nu. Met mijn geopereerde oog lukt dat niet zonder leesbril, en zelfs dan is het niet zo scherp als voorheen zonder bril op schermplak afstand. Nu lees ik nog even op schermplak afstand met niet geopeerde oog. Dat gaat volgende week echt niet meer...

Overigens, ik kreeg de waarschuwing dat ik mijn ogen goed moet beschermen tegen uv. Is voor iedereen slecht maar mijn ogen zijn daar totaal niet aan gewend door het zo lang bril dragen. Ook de huid rondom de ogen verdient extra zorg want is kwetsbaar...Dus: zonnebril! Ik moet maar eens op zoek naar een mooie! Ook een primeur voor mij 😊😎

ADHD

Ja!!!!! Ook al weer herkenbaar, Myoop.

Één van mijn kinderen zei al heel gauw na de operaties: “mama, je hebt gewoon een tijdelijke ADHD,” en idd, zo was het. De veelheid aan informatie die binnenkomst is enorm. Op alle vlak trouwens. Zoveel prikkels waar ik me eerder nauwelijks van bewust was: geluid, licht, aanraking. Alle antennes staan maximaal aan, zeg maar. Het wordt ondertussen langzaam maar zeker minder heftig allemaal.

Ik vroeg me eerst ook nog af hoe het kwam dat ik me voor de operaties nog veilig door het verkeer had kunnen manoeuvreren: er was zoveel meer dan ik ooit gezien had. En een filter had ik niet meer.
Heeft echt lang geduurd voor ik daar mee om kon gaan in het verkeer. Ik mocht twee weken niet autorijden (tussen de operaties) maar de eerste week dat het wel mocht kon ik het nog niet. Daarna ben ik weer met kleine stukjes begonnen. Maar dat was zo vermoeiend dat ik echt niet meer reed dan noodzakelijk. Ondertussen heb ik wel weer wat filter gelukkig en ging het me iets beter af. Vandaag voor het eerst weer iets van 2 uur gereden. En dat ging goed 😃😃😃😃

Ik merk ook dat ik heel erg lichtgevoelig ben op de ogen. Ik was het al, maar nu nog meer. En vandaag merk ik nog meer dan anders hoe mooi helder en hoe mooi groen alles is. Prachtig hè....

Groetjes,

Anne

Wondere wereld

Nou, Kaaskopje, ik kan me heel goed voorstellen dat je daar buikpijn hebt. Jemig. Hier is ook geen passend antwoord op te geven. En je moet uiteindelijk zelf zo’n knoop doorhakken, dat is eigenlijk gewoon onmogelijk!

Ik prijs mij zeer, zeer rijk.

Ik mag genieten van een wondere wereld. En ik realiseer mij dat terdege en ik geniet volop! Allemaal nieuwe ervaringen! Zoals voor de eerste keer naar de kapper en gewoon kunnen zien hoe ze je haar knippen! En wakker worden en de slaapkamer scherp kunnen zien in plaats van alleen maar vlekken! Wakker worden en je man kunnen zien in plaats van alleen de vage contouren! Ik moet bekennen dat ik vannacht dus geen oogkapje op had...ik heb in bed tv liggen kijken en ben zo in slaap gevallen...😊

Vanmorgen voor het eerst ‘hard’ gelopen zonder bril, geen last van beslagen glazen of spetters van natte ogen aan de binnenkant van je brillenglas!
Het is alsof de wereld opnieuw is opgepoetst en de ramen waardoor je kijkt perfect gezeemd zijn! Fantastisch!

Autorijden, Tsja, ik kan me voorstellen dat dat wel even ontzettend wennen is Anne. Wel goed dat dat nu wel al beter gaat! Ik zou qua scherpte wel mogen rijden maar het wordt sterk afgeraden vanwege de onbalans. Komt wel weer, gelukkig kan ik op de fiets of zelfs lopend naar mijn werk of boodschappen doen!

Tot zover weer even!

Myoop

Geniet maar lekker van je nieuwe oogjes .

Bluhm

Dat klinkt ook heftig hoor, de beschrijving van jouw situatie.

Wat kunnen die paar vierkante cm in ons hoofd toch verschillende problemen met zich meebrengen. Ik hoop dat er voor jou ook een goede oplossing komt, dat vissenkomgevoel dat je omschrijft lijkt me erg naar.
Ik had eerder verkeerd begrepen dat je dacht een vissenkomgevoel over te houden aan implantlenzen, maar nu begrijp ik dat dat je constante situatie van nu is. Lijkt me onaangenaam.

Wat jij beschrijft lijkt me ook erg ingewikkeld. Ik ben benieuwd wat jij aangeraden krijgt en wat het voor je moet opleveren.

Groetjes,

Anne.

leesbril

Ik heb inmiddels eerste afspraak gehad bij de opticien. Alles goed voor zover geen problemen voor wat betreft implantaat of laseren. Overigens laseren is geen optie. Maar ik lees hier nu veelal dat iedereen na de ingreep aan de leesbril moet (na implantaat). Ik heb nu totaal geen problemen met lezen of iets dergelijks. Maar is dit een zekerheid of hoeft een leesbril geen vonnis te zijn?

Graag hoor ik van jullie. Top trouwens dat jullie steeds reageren...

R+H dat ligt er volgens mij aan

wat voor implantaten je krijgt.

Als je vervanglenzen krijgt, dan is je accomodatievermogen in de meeste gevallen in 1 klap weg en zit je aan de leesbril. Twee uitzonderingen zijn er daarbij. Eerste is als je multifocale lensimplantaten krijgt, waarbij ook de leessterkte in meegenomen wordt. Ik weet niet wat de algemene ervaringen daarmee zijn, maar mij werden die afgeraden door zowel mijn eigen oogarts als de refractiechirurg van de second opinion. Reden was oa dat ik daardoor te weinig contrast zou overhouden. Tweede is als je met de implantlens alleen de leesafstand corrigeert. Maar dan zou je een bril moeten voor alle andere afstanden en dat lijkt me niet de bedoeling. Denk dus eigenlijk dat dat überhaupt geen reeële optie is.

Er zijn anderen in dit draadje die geen vervanglenzen hebben maar een soort voorzetlens: die wordt voor of achter iris geplaatst, de eigen lens blijft zitten en de mogelijkheid tot accommoderen blijft behouden (iig gedeeltelijk). En voor zover je leeftijd dat toe laat.

Uiteindelijk gaat het er om dat je een goede oogarts zoekt die voldoende kennis van zaken hierover heeft. Die kan je een goed advies geven over wat in jouw situatie het beste past.

Vriendelijke groet,

Anne

Dat zeg ik niet goed

als je vervanglenzen krijgt ben je idd in alle gevallen je accomodatievermogen kwijt. De gevolgen daarvan voor lezen zijn afhankelijk van met welke sterktes gecorrigeerd wordt. En of er sprake is van multifocale implantlenzen. Maar zoals ik zei: ik denk dat alleen op leesterkte corrigeren geen reeële optie zal zijn.

Anne

Ik heb geen leesbril

Ik kan gewoon met mijn blote oog lezen. Waar 'm dat in zit weet ik eigenlijk niet.

Dan moet ik misschien m’n woorden terugnemen, Kaaskopje

Zou dat kunnen komen door het feit dat jouw ogen een flinke reststerkte hebben overgehouden?
Met het blote oog lezen, ik neem aan dat je daarmee bedoelt dat je dan ook zonder bril leest. Met mijn bijziende oog kon ik ook prima lezen zonder bril.
Zou dat dan de optie zijn die ik als niet realistisch heb weg gewuifd?

Ik roep maar wat, heb natuurlijk ook niet echt verstand van zaken.

Anne.

Leesbril

Vandaag is het 2e oog gedaan bij mij, de voorzet-implantaatlens is geplaatst. Alles is goed gegaan, wel heeft het wat langer geduurd dan de vorige keer, ik moest wat langer blijven.

Heb nu al goed zicht, alhoewel het wel nog wat fluctueert door alle druppels/antibiotica. Zicht voor veraf is geweldig!

Wel een leesbril gehaald want dat is wel even heel lastig nu. Zonder leesbril kan ik nu echt helemaal niets op mijn telefoon. Horloge kan ik ook niet aflezen. Lezen in een boek of tijdschrift lukt ook niet. Dat is wel even heel erg wennen! Kan nog wel iets wijzigen, er zit wat vocht in het oog wat nog een wat vertekend beeld geeft. En het is natuurlijk ook wel heel kort door de bocht om nu al, een paar uur na de ingreep, te verwachten dat je perfect ziet!

Maar zonder leesbril zal het ook niet worden. Dat had waarschijnlijk wel gekund als ik ervoor gekozen had om de sterkte voor veraf op -2 te stellen. Maar ook dan zou het zo kunnen zijn dat ik op termijn alsnog een leesbril nodig zou kunnen hebben.
Dat vond ik de moeilijkste beslissing. Veraf op -2 vond ik nogal wat. Daar ben ik ooit mee begonnen... Mijn insteek was dat ik in ieder geval voor veraf geen bril nodig zou hebben. En dat lijkt nu goed gelukt en ervaar ik als heel bijzonder!

Je kunt natuurlijk wel willen dat je zicht op àlle afstanden perfect is na zo’n ingreep maar helaas is dat niet mogelijk. Concessies blijven als je iets aan je ogen mankeert en ook de 50 nadert...😊. Maar daar is heel goed mee te leven!

Fijn!

Dat het ook nu weer goed gegaan is. Grappig hè, dat zo’n tweede ervaring weer zo anders is dan de eerste. Herken ik ook al weer. En blijkbaar was er bij jou fysiek ook iets anders want je moest langer blijven. Weet je waarom het allemaal langer duurde?

Ik ben erg benieuwd hoe je het na nu ervaart, nu je helemaal niet meer bijziend bent.
Ik vind het nog steeds zo’n gekke ervaring om mijn bril af te moeten zetten als ik opkijk van boek, krant, tablet, laptop enz. En als ik dat dat even vergeet en rondkijk, dat ik dan met bril op alles vaag en wazig zie. En dat ik zonder bril echt niets meer kan lezen. Vandaag nog in de supermarkt: alleen de grote letters lukken, maar niet de gewone kleinere kaartjes aan de schappen. Geen leesbril bij me en dan lukt er weinig. Voelde me even gehandicapt. Maar ik realiseerde me al gauw dat ik me voor de operaties veel rotter voelde in zo’n drukte en dat niet kunnen lezen zonder leesbril meer een ongemak is dan een handicap 😉.

Anne

Ja ik neem ook aan dat het door de reststerkte komt. Toen ik mijn reactie verstuurd had realiseerde ik me dat jij te maken hebt met de situatie die ik met een enkelvoudige bril heb. Daar kan ik niet mee lezen.

Myoop

Fijn dat ook dit oog goed is gegaan. Daar ben je weer vanaf 😃

Niet meer bijziend

Het is inderdaad zo anders, ineens niet meer bijziend zijn! Het is wel geweldig!

Ik vind het wel een rare ervaring dat alles zó scherp is veraf en dat nu alles wazig is dichtbij! Ik kan ook niet veel lezen zonder leesbril, alleen grote letters. Op m’n mobiel kan ik ook niks zonder leesbril.

Heb net flink stuk gewandeld en het is dan zó raar dat je een foto maakt met je mobiel maar op je mobiel niet goed kunt zien wat je fotografeert, terwijl ik hetgeen ik op de foto wil zetten haarscherp kan zien, als ik maar niet door m’n camera op m’n mobiel kijk...foto’s zullen misschien ook wel niet scherp zijn..😏

Heel vreemd allemaal. Ik ben trouwens wel ontzettend moe. Gistermiddag zomaar 2 uur geslapen, ‘s nachts ook als een os en vandaag ook heel moe en ook hoofdpijn. Het brein draait overuren! Is niet gek denk ik. De ogen moeten weer leren samenwerken en de hand-oog coördinatie moet ook weer opnieuw ingesteld worden. En alle beelden in groot- en breedbeeldformaat moet m’n brein ook leren verwerken!

Ik moest wat langer blijven omdat de oogdruk te laag was...zou kunnen duiden op lekkend wondje en daar moest de arts voor komen, tussen de operaties door dus dat duurde even. Maar alles is oké, ze zijn allemaal zeer tevreden dat het zo voorspoedig gaat en dat het zicht al zó goed is!

Ik moet trouwens nog steeds heel erg aan mijzelf wennen...ik vind mijzelf zó groot en kaal zonder bril...😊

Fijn

dat je er zo blij mee bent. Dat je moe bent, vind ik niet raar. Uit ervaring weet ik dat het vermoeiend en hoofdpijnveroorzakend is als de ogen niet goed samenwerken, maar dat zal vast overgaan bij jou.

Ha Myoop (en een uitgebreide update over mijn situatie)

Hoe is het ondertussen met je? Is je zicht nog steeds zo goed? Ben je al meer gewend aan je nieuwe zelf? En aan je nieuwe situatie? Je zult je vast nog steeds verbazen over de wereld om je heen en alles wat je nu ziet dat er eerder niet was. En hoe is het met de tijdelijke ADHD en de vermoeidheid?

En weer zo veel herkenning in wat je schrijft. Gek hè, om niet meer heel dichtbij te kunnen zien....

Hoewel ik echt niet meer terug zou willen naar de oude situatie, merk ik dat er momenten zijn waarop ik toch slecht uit de voeten kan met helemaal niet meer dichtbij kunnen zien. Dat heeft vooral te maken met momenten waarop er een beroep gedaan wordt op snel afgewisseld dichtbij en verweg kijken. En die momenten zijn er soms meer dan ik dacht.
Bij het zitten aan tafel tijdens het eten. Voor het praten met man en kinderen is het nieuwe zicht geweldig, beter dan ooit. Maar voor het opscheppen, wat op m’n brood smeren enz zie ik dan net niet lekker. Daarbij zou ik de bril beter op kunnen hebben, maar als ik die op heb, zie ik de mensen om me heen weer niet.
Bij het koken: snijden van dingen, roeren in de pan en tegelijkertijd de omgeving in de gaten houden. Gelukkig ben ik doorgaans niet de kok in huis 😉.
Nu ben ik op een culturele vakantie en zie ik alles om me heen prachtig, maar tussendoor in een boek informatie lezen over wat ik zie, of bordjes in een museum, dat levert problemen op.

Ik denk trouwens wel dat dat nog op te lossen valt met een extra leesbril. Ik heb sinds een kleine twee maanden een goede, door de opticien aangemeten, leesbril. Heeft lang geduurd omdat mijn hersenen nog te instabiel waren. Ik redde me met van die goedkoopjes van drogist en supermarkt. Nu leek het verantwoord en dat heeft gemaakt dat het lezen echt een stuk beter gaat. Ik heb een grote bril en dat vind ik erg prettig bij het gewone lezen en werken op de computer, omdat ik dan meer niet via de zijkanten veel informatie binnenkrijg die er voor dat moment niet toe doet.

Was een aparte ervaring trouwens, het aanschaffen van de nieuwe bril: ik kon ineens kiezen uit alle modellen, klein, groot, enzovoorts, zonder dat ik hoefde te bedenken hoe het met de vertekening van de glazen zou zijn. En na het aanmeten bleken er glazen op voorraad te zijn en kon ik de bril later op de dag ophalen. Vervolgens kostte de hele bril ongeveer net zo veel als eerder alleen mijn -glas. Wat een belevenis 😁😁😁🤓🤓🤓

Verder, ik blijf vooruit gaan. Heel fijn!!!
Nieuwste winst: ik kan weer meer ‘breed kijken’. In verband met de overprikkeling kon ik dat eerder heel slecht. Dan kwam er teveel op me af en kon mijn hoofd het allemaal niet verwerken. Dan raakte ik gedesoriënteerd enzo. Ik moest in bepaalde situaties (lopen in de stad, wandelen) echt mijn blik zo klein mogelijk houden om het een beetje leuk te houden. Van de week merkte ik ineens dat ik het wel weer deed, echt om me heen kijken zoals voor de operaties. Prachtig.
Ik merk ook dat het brein soms terug lijkt te willen grijpen op de oude, bekende manier van zien. Dan is alles ineens niet meer scherp of krijg ik, bij bekende dingen zoals bv het uitzicht uit mijn huis, ineens even oude beelden over het nieuwe zicht geschoven. Heel apart, moet dan echt actief m’n best doen om dat weg te krijgen. Kost ook weer veel energie.
Ik ben nog steeds sneller moe en moet nog meer slapen, dan normaal. Maar ook dat wordt langzaam minder. Ik moet ook nog oppassen met overprikkeling, maar zie daarin echt een positieve ontwikkeling. Gelukkig 😁.
Gek ding nog: heb sinds een tijd ineens veel meer moeite met balans, kan niet goed op 1 been staan en als ik echt moe ben, krijg ik een dronkemansloop zonder dat ik alcohol gehad heb. Net als dat ik bij flinke vermoeidheid nog steeds moeite heb met m’n geheugen en het vinden van de juiste woorden in een situatie.
Rare dingen, die hersenen.

Kortom, nog steeds wat gekke dingen en beperkingen, maar steeds minder! En dat is mooi!

Anne

Anne

Je hebt voor in de verte helemaal geen correctie dus meer nodig? Je zou kunnen overwegen om toch varifocus te nemen, maar dan 0 in het kijkdeel en + in het leesdeel. Met varifocus is de overgang van mensen aankijken naar iets op je bord prettiger.

Als je die evenwichtsklachten blijft houden, zou ik dat toch maar eens bespreken. Dat zou toch kunnen betekenen dat je ogen niet goed samenwerken door een ongelijk zicht.