Huis, Tuin en Keuken Huis, Tuin en Keuken

Huis, Tuin en Keuken

Tante Til

Tante Til

29-11-2018 om 11:01

Teleurstellend sinterklaascadeau


Stickertje

Stickertje

29-11-2018 om 16:08

Lou iets met spijker en kop

===Die willen vaak dat ene specifieke mooie ding en dan vind ik het toch niet kunnen om een enigszins gelijkend prul te geven waar ze echt lang niet zo veel mee kunnen (bijvoorbeeld die treinbaan die niet past op de bestaande treinbaan). Het lijkt erop dat vooral de gevers interessant willen doen met een complete treinbaan en dat belangrijker vinden dan wat iemand graag wil hebben (passende wissels). Dat vind ik een naar trekje.===

Dat wilde ik zelf niet schrijven om allerlei redenen maar zo voelt dat wel inderdaad.

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

29-11-2018 om 16:56

Dat zal ook vast zo zijn

Blijkbaar vinden opa en oma wissels geven niet leuk.
Dat zijn blijkbaar Action-mensen. En dat mag, want het is hun eigen geld.

Ik neem aan dat ze niet bewust en expres het verkeerde kopen maar een andere verstandhouding hebben met geld en cadeau's. En blijkbaar kunnen ze dan niet zo heel veel met de vrij expliciete boodschappenlijstjes. Die gaan geen 10 euro uitgeven aan een pak viltstiften, want bij de Action kosten ze 50 cent.

Lou

Lou

29-11-2018 om 17:41

Ginny

Tuurlijk mag je een Action-mens zijn. Maar als je er vanuit gaat dat de ontvanger van je cadeau ook een Action-mens is terwijl die dat heel duidelijk niet is (want je wilde nu juist die ene pan zo graag hebben) dan zie ik dat toch niet alleen als 'mensen zijn nu eenmaal verschillend in hoe ze geld uitgeven' maar ook als gebrek aan inlevingsvermogen.

Floria

Floria

29-11-2018 om 17:44

Het mag

Ze mogen uiteraard met hun geld doen wat ze willen.
Maar de ontvanger mag van mij ook teleurgesteld zijn.

Dat zijn ze namelijk nooit bij cadeaus van anderen.

Wel jammer om te lezen dat er meerdere mensen zijn waarbij naaste familie zich zo weinig in een jong kind kan inleven.

aardbei

aardbei

29-11-2018 om 17:55

inlevingsvermogen

"Wel jammer om te lezen dat er meerdere mensen zijn waarbij naaste familie zich zo weinig in een jong kind kan inleven."

Zijn het niet vooral de ouders die teleurgesteld zijn?
En als een kind zelf teleurgesteld is: is dat dan zo erg?

"dan zie ik dat toch niet alleen als 'mensen zijn nu eenmaal verschillend in hoe ze geld uitgeven' maar ook als gebrek aan inlevingsvermogen."

Grappig dat de 'inlevings-kaart' getrokken wordt.
De 'klagende' kado-ontvangers in deze draad kunnen zich blijkbaar ook niet bijzonder goed inleven in de gevers...

Floria

Floria

29-11-2018 om 18:08

Erg?

Nee, ze houden er niks aan over, behalve een hoop rommel en het idee dat opa en oma raar zijn. (Komen de kinderen zelf mee. Niet aangepraat.)

Maar leg eens uit waarom je je zou moeten inleven in iemand die keer op keer dit doet? Ik snap ze verder prima hoor. Ze willen zo veel zo goedkoop mogelijk meebrengen. Het is alleen geen uiting van liefde of interesse. Er is niks liefs of toch aardig geprobeerd aan. Dat geldt voor een verre oudtante die een kleurboek meegeeft. Niet voor mensen die specifiek naar wensen vragen.

Ongewenste cadeau's

https://www.stichtingjarigejob.nl/maak-een-mooi-gebaar-en-help-61-000-kinderen-aan-een-verjaardagscadeau/

Kun je inleveren voor een goed doel.

Even ter relativering. Ik vind het ook wel wat ver gaan al die teleurstelling.

Het is ook een leerpuntje. Omgaan met verwachtingen en wat als die niet ingelost worden.

40er

40er

29-11-2018 om 18:43

Tja

Ik herken het. Vroeger om een Barbie gevraagd, kreeg Ria van de Dolly Dots (ook nog de minst leuke vond ik!!)
En later heb ik wel eens, idd van schoonouders, cadeautjes gekregen waar ik niks mee deed. Een satijnen pyjama bv, met knoopjes. Niet fijn als je een buikslaper bent. Maar wel dankbaar aangenomen en er een ander blij mee gemaakt.
Voor een kind (tiener)is dat toch anders. Zeg dan, je krijgt zoveel geld, koop er zelf iets voor.

Wij doen hier altijd digitaal lootjes trekken. Ideaal, je kunt er direct de link inzetten van de cadeautjes die je graag wil. Oké, mijn bejaarde ouders vinden het lastig, maar ik heb 1 grote bestelling gemaakt en alles ingepakt. Shoppen doen ze toch niet meer, dus ik had dan toch voor ze op pad gemiste.

raar

Blijkbaar ben ik raar.

Ik heb mijn kinderen van peuter af aan altijd uitgelegd dat de verlanglijst (die toen inderdaad bestond uit knipsels uit speelgoedcatalogi) enkel en alleen diende om aan te geven 'wat voor soort dingen' je leuk vindt. En dat het natuurlijk nooit een krijg-lijst is.

En verder vind ik het zelf vooral erg leuk om mijn eigen fantasie te gebruiken en juist iets te geven wat niet op een lijstje staat. Volgens mij slaag ik daar meestal vrij goed in, om iets te geven wat zeker wel gewaardeerd wordt. Ik herinner me ooit één van mijn kinderen die toen een jaar of 4 was en op zijn cadeau reageerde met: "ik wist niet dat dit bestond, maar het is precies wat ik altijd heb gewild!"

Dus, dat je alleen iets zou mogen geven wat precies zo op een lijstje staat, met merk en winkel en prijs en alles erbij. Nah, dat is niet mijn idee van een 'cadeau' geven, eerlijk gezegd.

Lou

Lou

29-11-2018 om 18:53

aardbei

"Grappig dat de 'inlevings-kaart' getrokken wordt.
De 'klagende' kado-ontvangers in deze draad kunnen zich blijkbaar ook niet bijzonder goed inleven in de gevers..."

Het grappige (?) eraan is dat ik dit nu juist de essentie vind van een cadeau geven: je inleven in een ander. Als je vraagt om een verlanglijstje dan lijkt het wel op interesse in de verlangens van de ontvanger. Als het er dan vervolgens op lijkt dat de gever dat bij nader inzien toch niet zo belangrijk vindt, tja, dan ga ik het over inlevingsvermogen hebben ja. Natuurlijk moet dat in principe twee kanten op gaan. Het een sluit het ander ook niet uit.

Maar hee. Moet kleinkind meer inlevingsvermogen hebben voor oma die vraagt wat hij wil hebben dan oma voor hem (ik denk nu even aan die passende wissels en die niet-passende inferieure maar complete treinset)?

Inleven?

Uiteraard gaat het om het kind bij cadeautjes! Als je het niet kan betalen dan overleg je met de vrager. Ik vind, zeker bij kleine kinderen, dat ze moet krijgen wat ze vragen. Wat moet je met goedkope zooi, verdwijnt toch in de hoek van je huis en wordt niet meer mee gespeeld, dat is pas zonde van het geld!

Hier stuur ik dus op cadeautjes: ik vraag ouders en schoonouders om samen iets groots te geven zodat kind echt blij is en er veel mee speelt. Kind blij en opa's en oma's blij, daar gaat het uiteindelijk om.

Alle overige cadeautjes stuur ik overigens niet, knutsel spul, buitenspeelgoed en spelletjes zijn een ruim begrip, wat past bij ieder budget.

Lou

Lou

29-11-2018 om 18:58

Jippox

Jouw manier is natuurlijk juist zeer inlevend. En nog verrassend ook dus extra leuk. Zo probeer ik het ook vaak. Waar ik moeite mee heb is iets kopen dat een beetje lijkt op wat de ontvanger zou willen hebben maar dan wel de goedkope of niet-passende variant waar diegene niets aan heeft.

Lou en Jippox

Uiteraard zijn verassingen het allerleukste, goed over negedacht en passend bij de krijger.

Maar inderdaad zoals Lou zegt, sommige cadeautjes zijn zo overduidelijk net niet daar heb je niks aan. Zoals het voorbeeld Harry Potter geven terwijl iemand grijze jager wil

augusta

augusta

29-11-2018 om 19:35

oh jee

Ik durf bijna geen cadeautjes meer te geven, als ik dit zo lees. Als mijn kinderen zouden vragen om een iphone etc dan zouden ze daar een bijdrage aan krijgen, de rest sprokkelen ze maar zelf bij elkaar. Ik vind die dingen veel te duur. Zeker in kinderhanden en als ze jonger zijn, ben ik veel te bang dat ze ze ergens laten liggen, kapot laten vallen etc. Een oedkope(re) volstaat dan prima.
Mijn kinderen mogen een lijstje maken, ze krijgen niet alles erop want het is een verlanglijstje en niet zoals iemand hier treffend zei, een winkellijstje. En soms, net als Jippox, kom ik iets tegen waarvan ik denk dat is best leuk. Vandaag voor dochter die biologie erg leuk vindt en overweegt het te gaan studeren, een soort zelfvoorzienend plantensysteem meegenomen van de lidl. Vindt ze vast en zeker leuk want ze is van de plantjes.
Mijn ouders zijn van een andere generatie, gaan ook niet zo gemakkelijk meer het huis uit want ze hebben geen auto meer en in het dorp is niet zo heel veel te krijgen.Bovendien zijn ze in deze tijd van het jaar altijd bang voor glasheid van balderen en vriezen etc. Die vragen aan mij wat te kopen of te bestellen. Ik weet niet meer wie hier, die zei ook al dat online opa en oma cadeaus met de bulk mee werden besteld. Dat is hier ook. En ik zie mijn moeder bijvoorbeeld ook niet in de lush aan alle badballen ruiken om te kijken welke de lekkerste is (omschrijving van dochter: een lekkere badbal van de lush). Dus mijn ouders besteden al jaren de cadeaus uit aan ons. Kun je jammer vinden maar het is voor iedereen fijner. En bovendien weten ze dan ook dat het juiste gekocht wordt. Mijn schoonmoeder is wat meer van de categorie goedkope stiften maar die stort ook geld sinds de kinderen groter zijn.
Mijn kinderen hebben geleerd om het gebaar te waarderen., het gebaar dat iemand de moeite heeft genomen iets voor jou uit te zoeken. Die zullen proberen hun teleurstelling te verbergen, als het tegenvalt. Ze hebben een aantal jaren in een ander land gewoond. Daar werden cadeaus pas uitgepakt nadat de gever vertrokken was, juist om dit soort taferelen te voorkomen. Ik vind dat geen slechte gewoonte.

Stickertje

Stickertje

29-11-2018 om 19:40

Wankel geloof in de Sint

Vraagt de6 jarige zoon aan zijn moeder (mijn zus): Mam er bestaat maar 1 Sinterklaas toch? Ja hoezo? Ik denk dat ieder dorp een eigen Sint heeft. Bij ons thuis krijg ik altijd iets van mijn lijstje, bij oma Annie ook maar als we naar Ona Truus gaan dan weet Sinterklaas niet goed wat ik leuk vindt.
Kreeg ik weer een voetbal en die van vorig jaar deed het nog prima. Ik had die auto die nog op mijn lijstje stond wel willen krijgen.

Iets geven aan eigen kinderen

Moet uiteraard passen binnen het budget. Dus hele dure wensen krijgen ze niet, wordt ook gezegd:is te duur voor sint. Maar niet alles op het lijstje is te duur, dus kan er wel iets gegeven worden wat op het lijstje staat wat binnen het budget past. Zeker als kinderen niet meer geloven is dit te bespreken.

Een lijstje is een wensenlijstje, maar niks geven wat op de lijst staat is wel heel zuur

Herinnering

Vroeger kocht ik altijd de verjaardagskadootje voor mijn kinderen die ze van super-oma kregen. Mijn oma.
Ik liet haar altijd de coolste kado's geven. eenwielfietsen, radiografisch bestuurbare auto’s, enorm fancy elektronische gadgets. Ze had soms geen idee wat t was maar glunderde a.tijd van oor rot oor bij het geven. Pas jaren nadat ze overleden was kwam het een keer ter sprake bij de toen al grote kinderen. Dat super- oma zo ongelooflijk goed was in kado’s uitzoeken. Dat ze precies wist wat cool was en nieuw. Ik vond het zo lief. Dat ik stiekem had geholpen de reputatie van de toch al zo lieve super oma nog iets fantastischer te maken.....

Ingrid

Tine Winkel

Tine Winkel

29-11-2018 om 21:20

maar het tegenovergestelde

weet ik dus ook nog heel goed. Dat ik als 12-jarige iets op mijn verlanglijstje had gezet (5 kleuren kneedgum) en dat ik het ook echt kreeg?! Van mijn to-be-schoonzus. Inderdaad precies wat ik bedoeld had. Het was zo ongeveer het mooiste cadeau van die 5 december

aardbei

aardbei

29-11-2018 om 21:33

Floria

"Maar leg eens uit waarom je je zou moeten inleven in iemand die keer op keer dit doet?"

Tja. Je kunt de ander wel verwijten dat hij geen inlevingsvermogen heeft, maar volgens mij bedoel je eigenlijk dat je wilt dat die ander jou begrijpt en vooral doet wat jij wilt. Zij moeten hun best voor jou doen zodat ze jouw inlevingsvermogen 'verdienen'? Tja.

Als je het trouwens echt over 'vermogen' hebt, snap ik je irritatie al helemaal niet. Hoe kun je iemand verwijten dat hij ergens niet goed in is? Je zou zo'n gebrek juist kunnen compenseren met het inlevingsvermogen wat bij jou blijkbaar wel in ruime mate aanwezig is.

aardbei

aardbei

29-11-2018 om 21:38

goedkope zooi

"Ik vind, zeker bij kleine kinderen, dat ze moet krijgen wat ze vragen. Wat moet je met goedkope zooi, verdwijnt toch in de hoek van je huis en wordt niet meer mee gespeeld, dat is pas zonde van het geld!"

Ik snap het verband niet.

Het lijkt alsof je zegt dat jonge kinderen op hun lijstje alleen 'verantwoord speelgoed' zetten. En als je wat anders koopt, dat automatisch 'goedkope zooi' is. Volgens mij is het vaak andersom

En ik ben het overigens niet met je eens. Zie ook bericht van Jippox.

mijk

mijk

29-11-2018 om 21:42

hoenkun je nou niet goed zijn in geven

als je gewoon een verlanglijstje negeert. Ik wil vier wissels bij de treinbaan die ik al heb.

en dat je dan een andere treinbaan koopt. Dat is toxh gewoon gebrek aan inlevingsvermogen. Als je het niet snapt zeg je toch even he wat is er zo bijzonder aan die wissels en als je helemaal los wil koop je ook een extra locomotiefje...

Aan de andere kant

vergroot een kleine teleurstelling in een verder onbezorgde jeugd de weerbaarheid om de grote tegenslagen die het leven later toebrengt te kunnen incasseren.

Hier kon oma ook moeilijk maat houden met prullaria en vond ze andere dingen weer te duur. Vond ik nou niet zo raar van iemand die als oudste van een groot gezin in een tijd van schaarste was opgegroeid.

Kadootjes worden in al dan niet gespeelde dankbaarheid aanvaard, en als ik vroeger zag dat ze alleen maar plek in lagen te nemen, werkte ik ze onderhands weg. De wel passende rails kocht ik dan zelf wel, en frummelde ik tersluiks in de duplodoos of een keer in de schoen naast de snotkikker en de pepernoten.

Grote cadeaus kregen de kinderen vooral met verjaardagen, Sint was voor de gezelligheid, en de volwassenen werden niet overgeslagen. Er waren dus geen grote verwachtingen.

Blij dat ik het zo gedaan als ik sommige reacties hier lees.Hier heeft een kleuter eens in de woonkamer staan dansen met een plakbandsetje van de Action "Yes.Plakband". En ook de flipperkast, een kruidvatprul van 6 euro, was jarenlang de topper bij speelafspraakjes.

Wendie

Wendie

29-11-2018 om 22:58

Goh het roept wat op

zo'n draadje.
Wat fijn dat we dit soort dingen als Probleem duiden, dan gaat het goed met ons!

Wat ik me dan wel afvraag over de ontevreden (plaatsvervangende) krijgers; of ze zelf dan wel zo goed kadootjes geven altijd of dat ze wellicht zich perfect aan een lijstje houden?
Ik vind het zelf soms een super leuke uitdaging, soms een moetje waar ik te weinig tijd voor heb, en soms weet ik het gewoon niet. Dan koop ik wel wat maar vast dat ik dan een paar keer flink geblunderd heb. Door dit draadje weet ik nu hoe erg dat is
Kunnen we niet wat minder moeilijk doen met en over elkaar? Neem een voorbeeld aan Kenfan!

aardbei

aardbei

29-11-2018 om 23:36

Mijk

Je schrijft: "hoe kun je nou niet goed zijn in geven"

Stel jezelf dan ook de vraag: Hoe kun je nou niet goed zijn in ontvangen? Waarom zo moeilijk doen over iets dat goed is bedoeld?

Floria

Floria

30-11-2018 om 07:40

aardbei

Misschien moet het iemand in jouw buurt eens overkomen, ieder jaar 2 verjaardagen, en begrijp je het dan, want nu blijf je toch teveel hangen in dankbaar moeten zijn want goed bedoeld.

"Stel jezelf dan ook de vraag: Hoe kun je nou niet goed zijn in ontvangen? Waarom zo moeilijk doen over iets dat goed is bedoeld?"

Omdat het niet goed bedoeld IS. Goed bedoeld is dat je rekening houdt met de ontvanger.

Je hebt niet zo'n idee wat diegene wil en probeert dan maar wat. Niemand heeft gezegd dáár problemen mee te hebben, terwijl iedereen die personen ook wel kent. Je krijgt wel eens een doos thee terwijl je nooit thee drinkt, bijvoorbeeld. Zulke gevallen worden niet genoemd omdat de ontvangers echt wel weten dat het goed bedoeld is.

Het gaat juist om de gevallen die aan de ontvanger hebben gevraagd wat ze moeten kopen. En in veel gevallen ook nog wáár.

Heel nobel dat jij dan toch blij bent met het net-niet/helemaal-niet/goedkope-versie. Maar er is natuurlijk helemáál niet aan jou gedacht. Je bent het niet waard om echt in verdiept te worden. Het is een verplichting die afgestreept moet worden. Ze moeten iets geven, maar hebben geen zin om tijd en moeite erin te steken. Ofwel ze willen iets geven, maar met jouw gekozen cadeau komen ze op te weinig spullen uit, en het is wel van belang dat ze de meeste cadeaus geven op zo'n verjaardag. Niet vanwege de ontvanger, maar vanwege henzelf. Het is altijd een bevrediging van hun eigen behoefte. De ontvanger komt er niet zo in voor.

Dat is heel wat anders dan iemand die staat te twijfelen bij een leuke theedoos.

Draai het eens om: zou je het zelf kunnen? Ik vraag om het nieuwste boek van een bepaalde schrijver, omdat mij gevráágd wordt wat ik wil hebben, en jij gaat naar de kringloop en trekt daar een willekeurig boek uit de kast (of twee, drie boeken). Jij vindt dus serieus dat jij het dan goed bedoelt en dat ik dankbaar moet zijn voor jouw moeite?

(Zonder verhaal van: dit is echt een geweldig boek, daar heb ik zelf zo van genoten, uiteraard. Voordat iemand dat zegt

juf Ank

juf Ank

30-11-2018 om 07:59

tja financien

Maar het komt ook voor dat cadeau's die gevraagd worden gewoon boven het budget liggen. Is dat niet ook een probleem?

Met zo'n telefoontje vind ik dat ook in het verhaal van TS. Overigens: wat heb je uiteindelijk gedaan? heb je de ouders 'aangesproken'?
Ik vind het zelf eerlijk gezegd nogal vreemd om je daarmee te bemoeien. Is het dan normaal dat een kind het mooiste van het mooiste moeten krijgen omdat ze anders teleurgesteld zijn?
Wat je wel zou kunnen zeggen is dat ouders er beter aan doen duidelijk te zijn. Wij deden dat altijd wel: aangeven dat bepaalde dingen op zijn lijstje echt veel te duur waren en tja, daar heeft Sinterklaas geen centjes voor.

Stickertje

Stickertje

30-11-2018 om 08:02

Flavia

Heel treffend beschreven.
Inderdaad de aardigheidjes die hier het huis binnenkomen van gasten die waren uitgenodigd voor een etentje worden dankbaar ontvangen. Zelfs al is het een net niet kado. Deze zomer heb ik een burenfeestje georganiseerd, alle buren die kwamen namen iets mee voor de gastvrouw/heer.
In de categorie leuk om te krijgen/kan je altijd gebruiken.
Een fles wijn, een doos merci, een bos chrysanten.
Chrysanten vind ik niet de mooiste bloemen ooit (familiedingetje) maar dat de buurman die er pas 6 maanden woont dat meeneemt is leuk.
Nu diezelfde buurman na wat klushulp van ons heeft gevraagd welke chocolade en douchegel iedereen hier lekker vindt, omdat hij met Sint een verrassing voor de deur wil zetten heb ik wel bepaalde verwachtingen. Dan is het op zijn minst "raar" als er repen met hele hazelnoten inzitten, omdat ik namens het gezin heb aangegeven dat gewoon melk en puur zonder vulling hier favoriet is. Als datzelfde mandje voor de deur wordt gezet zonder overleg dan aanvaarden we het dankbaar dan wist de goede man niet beter.

Stickertje

Stickertje

30-11-2018 om 08:15

Tuurlijk juf Ank

Soms is een wens te duur en dan geef ik iets anders. Kind vraagt een racefiets merk x type y. Dat kon niet voor Sint. Dan geef ik iets anders van het lijstje maar niet een goedkoop alternatief voor de fiets, maar de tweede grootste wens. Het monopoly spel.
Over die fiets gaan we dan praten in aanloop naar de verjaardag. En dan komt er een oplossing. Kind zelf een stukje betalen, aan iedereen geld vragen en dan is er voor de verjaardag 1 groot zeer gewenst kado.

mijk

mijk

30-11-2018 om 09:47

ja ik kan best cadeuatjes geven.

ja en ik verzin of iets heel anders (dat vind ik het leukst) of ik koop echt wat diegene wil hebben. Maar ik zie hier in mijn omgeving ook veel gevallen waarin in hetgeen ze wel kopen een waardeoordeel zit. Juist in het net iets anders kopen dan wat je vraagt zit een correctie. Wat jij mooi vindt is niet correct of niet zo als het hoort. Ik ken een geval van een kind die een specifieke set lego aan zijn opa vroeg en van diezelfde opa in hetzelfde thema playmobil kreeg want daar kon je fantasievoller meespelen. Dat is toch gewoon lomp. Vraag dan niet wat kind wat hij wil hebben. Het is niet leuk om cadeautjes te krijgen die benadrukken dat je eigenlijk anders in elkaar zou moeten zitten. Als deze opa toch verkleedkleren gekocht had had ik het minder erg gevonden.Kun je ook fantasievol meespelen. Maar kind vraagt dinolego en krijgt dinoplaymobil want dat is leuker vind ik gewoon naar gedrag. Ik vind zo er net er naast kopen ook niet zo goed bedoeld dus. Het is of onverschilligheid of een correctie... En dan gaat het dus niet om onverwachtte cadeautjes of je een keer vergissen maar om willens en wetens telkens net iets anders te kopen.

Mijk

Jackie

Jackie

30-11-2018 om 10:40

Haha, Kenfan!

"Hier heeft een kleuter eens in de woonkamer staan dansen met een plakbandsetje van de Action "Yes.Plakband"."

Prachtig dit, wat leuk om zo'n kind te hebben

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.