wit is ook een kleur
Gisteren bij de DWDD een fragment gezien van de nieuwe de documentaire met Sunny Bergman. Hij wordt zondag uitgezonden. Ze lieten een fragment zien van kleine kinderen die vragen gesteld werden. Zoals wie is de baas (en dan wezen ze de witte pop aan.) Heftig! Ik was me er niet bewust van dat het verschil van huidskleur nog zo diep in onze samenleving leeft. Zondag wordt de hele documentaire uitgezonden bij 2 Dok. Ik ben benieuwd. Hoe staan jullie hierin?
omgangsvormen bepalend, tja
In de film van Sunny liet een van de getinte deelnemers vallen dat hij ineen overwegend witte omgeving nadrukkelijk probeert vriendeljjker over te komen dan anders.
Ik vind het mooi dat deze film gemaakt is, alleen al vanwege de invalshoek waarvan je je als wit persoon niet altijd zo bewust bent. Het experiment met de stappen voor uit en achteruit deed me wat.
In een slachtofferrol blijven hangen helpt niemand verder. Proberen anders te kijken, niet zomaar aannames doen - dat helpt. Compleet zonder vooroordelen leven, zonder kleurbesef en associaties, dat is een illusie. Luisteren naar een ander en hem of haar serieus nemen, dat helpt verder.
Daar hoef je niets van te vinden en ik refereer niet aan 1 onderzoek want dad ik wel een link gegeven. Ik vind het ook raar dat iemand alleen wordt aangenomen als ze haar hooddoek af doet tenzij dat gevaarlijk zou zijn met het werk.
solliciteren
Het is bewezen dat je kansen om aangenomen te worden met de ene achternaam groter is dan met de andere. Maar... dat is geen excuus om boos in een hoekje te gaan zitten mokken dat je toch geen werk krijgt. Je mag er best boos om zijn, je moet meer moeite doen, maar uiteindelijk moet het mogelijk zijn om een baan te vinden, als je het maar hard genoeg wilt. Dat is ook wat geslaagde allochtonen zeggen, je moet het wel willen. Even heel zwart-wit: Aboutaleb zou echt geen burgermeester van een grote stad zijn geworden als hij persé een djellaba wou dragen.
Soms is discriminatie overduidelijk, maar soms ook helemaal niet. Bij het verkrijgen van een baan speelt er best een 'ons soort mensen'factor mee, die niet wat te maken heeft met kleur. Wel met cultuur, maar er zijn ook levensgrote culturele verschillen tussen hoog- en laag opgeleiden bijvoorbeeld. Ik heb als kind uit een praktisch ongeschoolde familie ook meer moeite moeten doen voor mijn universitaire graad dan studiegenootjes van hoogopgeleide ouders. En dan gaat het niet alleen om dat papiertje, maar om die hele wereld te begrijpen, wat kan je wel of niet zeggen, waar kijk je naar op tv, zelfs wat je éét. Als je ergens wilt komen, hoort daar een grote bereidheid om een 'ons soort mens' te worden bij kijken. Niet persé leuk, maar ik snap het wel.
verder
ben ik het eens met Bromvlieg #92.
ik vind de opmerking dat iemand in een witte omgeving zich nadrukkelijk vriendelijker voordeed dan anders. Dat betekent dus dat die persoon niet 'thuis' is in een witte omgeving, maar ergens anders. Ik doe elders ook vriendelijker dan thuis. Ik vraag me af of iemand met een kleurtje die is geadopteert en dus vanaf de vroege jeugd in een witte omgeving is opgevoed, dat ook zo ervaart. Volgens mij speelt er echt een integratieprobleem mee en niet (alleen) racisme. Het is de vraag of je vindt dat integratie eenzijdig moet zijn, of van 2 kanten moet komen. En dat is niet zo makkelijk te beantwoorden.
@ Triva
Ook het dragen van gezichtspiercings en tattoos hoeven niet altijd een gevaar op te leveren. Maar toch is dat voor vele functies not done.
Aboutaleb in djellaba zal ook geen gevaar op leveren op de werkvloer. Maar toch........
@ Lieverdje
Bedankt voor jouw bijdrage.
Mijn laatste werkgever
Bij mijn laatste werkgever was een relatief groot aantal moslim-collega's in mijn groep. Een aantal die je qua uiterlijk ook zonder hoofddoek of 'jurk' wel zou herkennen als Turks of Noord Afrikaans en eentje van Nederlandse afkomst, maar bekeerd en tot op de tenen bedekt (de dames die van huis uit moslim waren niet). Bij die werkgever heb ik in twee groepen gezeten, mijn sollicitatiegroep en later de groep waar ik uiteindelijk in terecht kwam. In béide groepen een aantal moslim's/moslima's. Een daarvan vertelde dat ze haar naam voor haar werk had aangepast in een Nederlandse naam. Een ander gaf aan dat ook wel eens gedaan te hebben. Als je telefonisch in gesprek bent met Antje van de Molen, krijg je andere gesprekken dan met Fatima el Houssin. Dat is de praktijk. Ook het feit dat deze moslims niet zichtbaar waren voor klanten, was een reden waarom ze op telefonische klantenservice-functies solliciteren. Een buitenlands uiterlijk roept reacties op die je niet wilt. Dat geldt niet alleen voor moslims. Ook bijvoorbeeld een Chinese collega met een baliefunctie, ondervond de nadelen van haar uiterlijk tijdens haar werk. Ze werd niet voor vol aangezien. Dat werd pijnlijk duidelijk als een witte collega naast haar stond. Hoe idioot is dat?
Mijn laatste werkgevers waren dus 'kleurenblind', heel goed, maar het feit dat werkgevers van telefonische klantenservices fungeren als toevluchtsoord van o.a. werkwilligen van buitenlandse afkomst is toch op zijn minst een teken aan de wand dat "Nederland" niet neutraal reageert op hun uiterlijk.
Nog zo'n gewetensvraag: Hoeveel mensen zullen stiekem schrikken als een gekleurde al dan niet moslim-Nederlander bij hun ziekenhuisbed staat om ze te wassen? Nee, hier op OO vast niet, maar de praktijk is toch dat dat ook voorkomt.
Het is wat wennen maar het kan
Daarom denk ik dat je je bewust moet zijn van je eigen 'bias'.
De eerste keer dat ik een mannenstem hoorde uit een bejaarde dame met een jurk aan, schrok ik me ook een hoedje. Daarna leer je dat er zoiets als transgender bestaat. En dat deze persoon gewoon een aardige oudere is.
AnneJ
Hoe flexibel ik ook wil zijn naar iedereen toe, denk ik dat een mannenstem uit een vrouwenuiterlijk nooit zonder verrassing zal blijven. Ik heb alle begrip voor transgenders, maar daar kun je je gewoon niet op instellen. Ik zou mij wel rap herstellen van mijn moment van verrassing overigens, want inderdaad dat kan ook dus verder geen verschil in hoe ik mij gedraag naar haar toe (als het een vrouw is).
Skik
De vraagstelling in 1939 en 1954 zal zeker onderhevig zijn geweest aan bepaalde huidskleur, zeker in Amerika.
Die in 2005 is uitgevoerd door een van Afrikaanse orgine dame. Ze wilde blijkbaar aantonen dat de Amerikaanse kinderen nog steeds zulke ideën deelden. Maar men kan ook naar een uitkomst toe schrijven.
In Nederland is zeker sprake van een multiculturele samenleving. Op scholen wordt les gegeven door varia aan leerkrachten, net als de variateit in klassamenstellingen. Wijken worden ook steeds meer gemeleerd, bewust. In tegenstelling tot sommige Amerikaanse steden. Ik geloof dat wij in Nederland een stuk verder zijn. Misschien ligt de uitslag van een dergelijke test nog naar de witte kant. Maar ik denk dat er wel sprake is van een verschuiving en dus niet meer zo overduidelijk als in het verleden.
Daarom denk ik dat tijdens de test met de jonge kinderen andere elementen zoals kleurscharneringen en kleurgebruik een rol spelen. Het is ook belangrijk om te weten waarom een kind voor een bepaalde pop kiest.
Nou beter...
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cry_Freedom
Wat Sunny laat zien is realistisch. Dat wil niet zeggen dat we witte mensen massaal van een schuldgevoel moeten voorzien. Racisme zit in iedereen, verschil maken op grond van onbekende eigenschappen of van andere raskenmerken of kleur. Het is maar net welke samenleving dominant is. In Japan kom je er ook niet makkelijk tussen. In Zwitserland ook niet trouwens. Overal zijn uitsluitingsprincipes die de dominante groep als maat nemen.
Sommigen uitgezonderd, er zijn nog steeds mensen die vinden dat soort bij soort hoort, is dat in een moderne samenleving niet meer wenselijk.
En als je het eenmaal gaat zien kun je het niet meer ontkennen.
Een film over de apartheidsstrijder Steve Biko heeft niet Steve Biko als held maar de blanke redacteur die over hem schrijft en in zijn geschiedenis betrokken is. Waarom? Omdat de doelgroep, de boodschap overbrengen aan de blanke Zuid Afrikaanse samenleving en de blanke samenleving in Europa, Amerika en Canada, blank is en zich dan beter met de held kan identificeren waardoor de boodschap overkomt.
Doordat Sunny de Zwarte Pietenfilm heeft gemaakt zijn meer mensen gaan zien waar het over gaat. Had een zwarte documentairemaker dat gedaan had het een veel lager bereik gehad.
Dat is op zich al racistisch.
Asha ten Broeke geeft aan dat je daar ook strategisch mee om kunt gaan. Door zwarte documentairemakers en anderen met een boodschap te steunen als witte belanghebbende.
http://ashatenbroeke.nl/2016/10/28/ik-sta-achter-je/
De onderzoeken laten zien dat het bestaat, maar als je je bril opzet zie je het ook.
In een gemengd gezin als dat van mij komt het ook vanzelfsprekend aan de orde. Ik heb mijn kinderen opgevoed met zwarte poppen, poppen met een arabisch uiterlijk en witte poppen. Boekjes met alternatieve helden als Anansi de Spin. Toch, omdat de helden -Harry Potter niet uitgezonderd- voornamelijk wit zijn maakt dat zo'n verpletterende indruk dat ik me goed kan voorstellen dat kinderen huidskleur hanteren als voorspeller van waarden.
Zwarte wit opgevoed
http://millercenter.org/president/biography/obama-life-before-the-presidency
Barack Obama is grotendeels 'wit' opgevoed. Maar dat zorgde er niet voor dat hij 'kleurenblind'was. Hij vermeld ook weleens in toespraken dat hij opgevoed is door grootouders die ook zo hun vooroordelen tegenover zwarte mensen hadden. En omdat hij weinig zwarte mensen om zich heen had had hij ook geen rolmodel, terwijl hij daar uiteraard wel vragen bij had. Je kunt als zwarte nog zo 'wit' opgevoed worden, door anderen word je als een 'zwarte' gezien en bejegend.
Juist die dubbele erfenis maakte hem geschikt als president. Inderdaad niet per se de eerste 'zwarte' president maar de eerste president met een gemengde achtergrond.
racisme
"Doordat Sunny de Zwarte Pietenfilm heeft gemaakt zijn meer mensen gaan zien waar het over gaat. Had een zwarte documentairemaker dat gedaan had het een veel lager bereik gehad.
Dat is op zich al racistisch."
Dat is waar, maar ik vraag me af of dat een verkeerd soort racisme is. Ik denk dat het een natuurlijk verschijnsel is dat je beter luistert naar iemand die dicht bij jezelf staat. Dus als je de boodschap over moet brengen aan witte Nederlanders, is het juist heel verstandig om dat door een witte Nederlander te laten doen. Of door een zwarte Nederlander die heel nederlands overkomt, intelligent is en accentloos abn praat, zoals Dolores Leeuwin. Ik merk bij mezelf dat ik de kleur van mensen eigenlijk niet zie als ze doen en praten als een geboren Nederlander. Die oud-bokser, Arnold Vanderleiden (als ik het goed heb?) is ook zoiets. Die praat zo ontzettend Limburgs, dat de kleur er niet meer toe doet. Als ik een blanke tegenkom met een grootstedelijk multiculti accent, dan valt die kleur juist wel weer op.
jo/ annej
Ja je hebt een heel stuk geschreven, maar volgens mij zijn jou persoonlijke ervaringen niet de maatstaaf.
Ik vind de link van AnneJ heel helder. Het is voor mij een persoonlijk streven om te onderzoeken of ik discrimineer en mijn eventuele gedrag daar op aan te passen. Eigenlijk kan iedereen dat alleen maar zelf doen.
@ Passiebloem
Grappig. Je bedoelt dat ik niet tot het superieure witte hokje behoor waar Sunny zo over loopt te hameren. Je hebt gelijk, ondanks mijn witte huidskleur en mijn oer Nederlandse roots ben ik grijs en pas in geen enkel afgebakend hokje!
Maar vergeet niet. Grijs is ook een kleur!!
En Nederland zal steeds meer "vergrijzen". Ben jij het niet, dan zijn het je kinderen of je kleinkinderen. 
offtopic:
tip voor jou: lees eens het topic over t, d, dt
@ Kaaskopje
@ Offtopic
In o.a. Istanbul staan meerdere Duitse/Nederlandse etc. call centrums waar uit Europe geëmigreerde Mustafa's en Fatima's zich voor doen als Hans auf Deutschland en Sanne uit Nederland etc. Het loont deze bedrijven om te bellen vanuit het buitenland naar Europa. Want de arbeidskosten liggen daar een heel stuk lager.
He bah Jo
Ik ga ook wel eens de fout in. Hij bekend ipv bekent, ik zeg maar even wat. Daar baal ik direct van. Op Facebook kan ik dat corrigeren, hier niet.
Jo
Ja en in Portugal, India, Suriname... Wat koopt Fatima uit Amsterdam daarvoor? Zij wil hier een baan waar haar naam geen probleem is.
Nee Jo, Jij deelt jou ervaringen hier en verwacht van mij een reactie. Je geeft allerlei voorbeelden in jou persoonlijke leven waarmee je wilt bewijzen dat het hele verhaal van Sunny niet klopt. Maar jou persoonlijke ervaringen zijn niet de maat en in die zin niet zo relevant. Of ze nou wit, zwart of grijs zijn.
Maar goed ieder doet wat hem goed acht. Wie de schoen past, trekt hem aan. Ik vind de documentaire van Sunny een eye opener voor mezelf, en ook zeker de moeite de waard om zelf te onderzoeken waar mijn vooroordelen liggen en hoe ik daar anders mee kan omgaan.
Tja wat betreft d-t en dt. Dat is niet mijn sterke kant, jammer voor degene die zich daar aan stoort. Ook niet relevant in deze discussie wat mij betreft. Ik bemoei me ook niet met dat draadje en ik snap eigenlijk je opmerking hierover niet.
persoonlijke ervaringen
van een wit persoon worden afgedaan als 'niet de maat'; hoe zit het met persoonlijke ervaringen van een gekleurd persoon?
@ Passiebloem
De documentaire van Sunny die heb ik gisterenavond bekeken. Mijn bericht van gisterenavond was tot nu toe dan ook het eerste en enige bericht waarin ik haar documentaire aan heb gehaald. Als jij mijn postings echt zou hebben gelezen en begrepen dan had je die opmerking niet gemaakt.
Ik wens jou veel succes met je onderzoek naar jezelf. Je kunt het hard gebruiken. Want je oordeelt veel, ook over mij. Om met de woorden van Sunny te eindigen. Jij denkt dat jouW witte denken de standaard is!
Het programma "Braboneger verkaast?!" is voor jou waarschijnlijk ook een leuke eyeopener.
Terugkomend over een onderwerp waar ik het wel over heb gehad in mijn berichten: Sollicitaties en foutloos Nederlands.
Je doet jezelf te kort door niet de moeite te nemen om dat draadje over d t,dt te lezen. Jij maakt structurele taalfouten. In je posting #109 tel ik er al 3 + 1. Ach, natuurlijk is het niet erg om op OO een foutje te maken. Maar omdat je schrijft dat je mijn opmerking niet begrijpt ga ik er vanuit dat jij je eigen fouten ook werkelijk niet ziet.
Vanwege zulke fouten worden sollicitanten afgewezen. Of je nu Jansen of Yilmaz heet.
@ Kaaskopje
Jammer dat je mijn tip als negatief hebt ervaren. Terwijl ik juist goede intenties heb.
Jo o.t.
Gezien je reactie hierboven til je er blijkbaar zelf wel zwaar aan. Het is de kunst, vind ik, om de boodschap te lezen door de taalfouten heen. Soms vind ik dat ook lastig, als het té erg is, maar dan nog klim ik niet in de pen om iemand daarover op de vingers te tikken, tenzij een zin echt verkeerd over kan komen door verkeerde woordkeuze. Zo zag ik afgelopen week een vraag op Facebook, waar de honden geen brood van lusten, zulk belabberd Nederlands. Ze kreeg ook direct van de eerste van alles naar haar hoofd, behalve antwoord op haar vraag. Ik heb haar status even bekeken en begreep waarom ze zo slecht Nederlands schreef en heb vervolgens gevraagd of mensen gewoon antwoord wilden geven in plaats van haar belachelijk te maken. Soms is het gewoon dapper als iemand ondanks een gebrekkige taalvaardigheid toch iets op Facebook zet. Of waar dan ook. Niet dat ik d en dt onder gebrekkige taalvaardigheid schuif. Dat zijn vergissingen.
Lieverdje
Ik vraag me af of iemand met een kleurtje die is geadopteert en dus vanaf de vroege jeugd in een witte omgeving is opgevoed, dat ook zo ervaart. ===
Ik heb deze vraag aan familie van mij voorgelegd. Hij is wat traag met reageren, dus geen idee wanneer er antwoord komt.
Ik doe elders ook vriendelijker dan thuis. ===
Ik denk dat iedereen een beroepshouding heeft, maar ik ben wel mezelf, waar ik ook ben. Bij de werkgever waar ik 7 jaar gewerkt heb, was 'dial with a smile' een serieuze 'eis'. Mensen hebben een radar voor hoe je aan de telefoon zit en worden daardoor beïnvloed. Dat is niet altijd makkelijk. Je bent ook wel eens niet in je hum en moet je dan toch in een geforceerde opgewektheid wurmen. Maar dat is volgens mij niet wat met bovenstaande opmerking wordt bedoeld. Gekleurde mensen hebben denk ik soms écht het gevoel dat ze een schepje bovenop hun goede bedoelingen moeten leggen. Vroegere kennissen van mij bestonden uit een gezin met een Chinees-Surinaamse man, een Nederlandse vrouw en door die combinatie getinte kinderen. De vrouw alleen kwam altijd zonder problemen door de douane, man en zij samen werden er altijd uitgepikt voor controle. Extra lachen dus om je goede bedoelingen te laten blijken. Niet dat dat altijd helpt.
spelling
Of je spelling echt een reden is om je sollicitatie onderop de stapel te leggen is wel de vraag. Dat verschuift enorm en ligt ook aan de vacature waarop je reageert.
Om weer even verder te gaan: mijn zoon (vmbo-basis) moet waarschijnlijk straks solliciteren voor een stage of voor een BBL-baan. Ik vind het lastig, moet je een foutloze brief op HBO/universitair niveau produceren of juist niet en moet ik hem (extreme dyslexie) zijn gang laten gaan of niet? Ligt ook aan degene die de brief leest denk ik zo. Als die zelf ook dyslexie heeft en laag opgeleid zal die brief op HBOniveau afwijzen wellicht (wat denkt die snotneus, is die op mijn baantje uit)?
Eigenlijk heb ik hetzelfde probleem met opdrachten voor school die thuisgemaakt worden. Leerkrachten kunnen weten dat mijn zoon het niet alleen heeft gedaan als ik (of zijn broer) de spellings/taalfouten er uit halen en de zinsbouw veranderen in normaal Nederlands. Ze weten dat hij dit niet kan op een toets op school. Ik heb dan wel mijn antwoord klaar als ze mij daar ooit op wijzen: 'Een directeur laat ook zijn brieven schrijven door iemand anders en de sollicitatiebrief van mijn zoon wordt ook nagekeken, waarom zou ik mijn zoon iets met fouten laten inleveren als het thuis gemaakt moet worden? Dan laat je het maar op school maken als je dat niet wil'.
Er in het algemeen van uit gaan dat een brief met wat taalfoutjes je meteen onder op de stapel gooien is behoorlijk achterhaald.
zo ook de tattoo's
Een paar jaar geleden schreef ik veel mee op Goeie Vraag en redelijk vaak kwam de vraag of je nog wel een baan kon krijgen in bijv de zorg met een tattoo. Ik heb toen al gezegd dat het aantal tattoo's zo enorm groot werd/wordt dat een werkgever later echt niet meer kan kiezen tussen mensen met en zonder tattoo's.
Het verschuift...
Je gaf aan dat je tijdens een sollicitatie te horen hebt gekregen dat je geen hoofddoek mocht dragen. Heb jij er een op dan? Zo ja, dan begrijp ik dat je een moslima bent. Een hoofddoek voor 'de leuk' is tenslotte geen ding om zo'n gesprek over te voeren. Toch lijk je weinig begrip te hebben voor de problemen die moslims, maar ook anderen, ervaren. Althans zo komt het op mij over.
Het is waar dat je je aan moet passen aan de arbeidsmarkt, maar zit daar ook niet iets triestigs in? Wees jezelf, maar niet hier.
Wat hoofdbedekking betreft, vind ik dat vrouwen in 'openbare' posities goed zichtbaar moeten zijn. Persoonlijk heb ik geen moeite met deze uitvoering voor publieke functies: https://nl.aliexpress.com/item/4-colors-Muslim-Women-s-Under-Scarf-Tube-Bonnet-Cap-Bone-Islamic-Head-Cover-Hijab-1pc/32768800805.html. (Na goed zoeken bleek Ali Express mijn 'vriend' en niet op sites waar je islamitische kleding kunt kopen.) Dus ook niet als ik bij een dokter ben en de secretaresse/assistente zit er zo bij, maar daar denken anderen anders over, dus ik snap dat een arts/werkgever daar dan een keus in maakt. Geloof mag nooit een probleem vormen in een publieke functie.
Triva
Is je zoon wel goed talig bij mondelinge gesprekken? Zo ja, dan zou hij voor hij de brief schrijft kunnen bellen en daarnaar te informeren naar wat zij liever hebben. Zijn eigen stijl, of een gladgestreken brief.
Er in het algemeen van uit gaan dat een brief met wat taalfoutjes je meteen onder op de stapel gooien is behoorlijk achterhaald.===
Is dat zo? Het lijkt mij dat dat zeer sterk afhankelijk is van de baan zelf. Als er bij staat dat je de Nederlandse taal in woord en geschrift uitstekend moet beheersen, dan val je wat mij betreft af als je geen zelfcorrigerend vermogen aan de dag legt in zo'n belangrijke brief als een sollicitatiebrief. Alles in zo'n brief met bijgaande CV telt. Opmaak, schrijfstijl, taalgebruik... Niks achterhaald hoor. Tenzij je productiewerk gaat doen, dan maakt het niet uit of je een oplijding hebt gedaan.
passiebloem
"Nee Jo, Jij deelt jou ervaringen hier en verwacht van mij een reactie. Je geeft allerlei voorbeelden in jou persoonlijke leven waarmee je wilt bewijzen dat het hele verhaal van Sunny niet klopt. Maar jou persoonlijke ervaringen zijn niet de maat en in die zin niet zo relevant. Of ze nou wit, zwart of grijs zijn."
Laten we vooral niet denken dat het verhaal van Sunny de maat der dingen is. Ze heeft een punt met haar boodschap, maar die documentaire is best wel gemaakt vanuit haar eigen alternatief-elitair amsterdams perspectiefje. De witte mensen die ze laat zien zijn ook niet heel divers maar heeft ze ook uit haar eigen Amsterdamse buurtje en de wijk ernaast geplukt. Natuurlijk komt zo'n docu niet aan als je een heel genuanceerd verhaal vertelt, dat snap ik ook wel. Sunny wil discussie en dat is goed. Maar de werkelijkheid is echt wel genuanceerder dan wat zij op tv laat zien.
En daarom mag Jo best haar visie hier geven en die is wat mij betreft niet minder waar dan die van Sunny. Wat Jo vertelt herken ik namelijk óók best wel.
Tattoo's
Ook met tattoo's zou ik er nog steeds niet vanuit gaan dat een werkgever dat klakkeloos negeert door de hedendaagse algemeenheid daarvan. Naar mijn beleving blijft het verstandig om ze daar te laten zetten waar je mouw, kraag of broek de zaak kan bedekken. Voor het rondbrengen van post doet het niet terzake, maar een doktersassistente die onder de tatoeages zit kan toch vreemd gevonden worden.
kaaskopje
Dat zeg ik ook in de eerste alinea.
Anooo
persoonlijke ervaringen
van een wit persoon worden afgedaan als 'niet de maat'; hoe zit het met persoonlijke ervaringen van een gekleurd persoon? ====
Wat ik altijd zo razend knap vind is dat wij precies menen te weten hoe een ander er instaat.
Zo vertelde ik eens over een gekleurde vriend van mij uit een Afrikaans land, die mopperde dat hij nu dus geen Zwarte Piet meer mocht zijn enz. enz.. En dat wordt dan overgeslagen, niet meegenomen, niet op gereageerd.