Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Kiki

Kiki

30-12-2010 om 22:08

Zucht, even mijn laatste mamma-blunder verhalen

Ik moet toch wel de meest onoplettende moeder op aarde zijn

Gisteren nog had ik als goed voornemen besloten dat het wel eens uit moest zijn met die ongelukjes van mij, man en de kinderen en natuurlijk moest er dit jaar nog een ongeluk gebeuren (en natuurlijk in het openbaar, dat hoort)

Vandaag in de AH, mijn jongste in winkelwagentje gezet. Groenten, fruit, vlakbij de kassa bedacht dat ik wat vergeten was. Kind aan de kant gerold en terugrennen naar de groentenafdeling. Ben echt maar heel kort weg!!

Is mijn jongste vanuit het winkelwagentje, via de kratten bier op de planken geklommen waar al het speciaal bier staat. Ik kom terug en slaak een gil. Kind zit mij, schrikt en stort zo met al het speciaal bier naar beneden. Het kabaal is oorverdovend, mijn jongste krijst, ik bijna in tranen, want ik zie in mijn gedachten zijn prachtige gezichtje verminkt door al het glas.

Ik ren naar mijn kind toe, die doorweekt is van al het bier en wonder boven wonder had hij NIETS! Ja een bult op zijn hoofd
De verwijtende blikken van omstanders priemen nog in mijn rug, terwijl ik, nog nabibberend, met mijn naar bier ruikende kind naar de kassa loop.

Als ik nadenk wat er had kunnen gebeuren, ik krijg er nog de bibbers van.

Waarom heeft mijn jongste toch altijd van dat soort dingen, mijn oudste deed dat soort dingen gewoonweg niet


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
liora

liora

30-12-2010 om 23:32

Dat is schrikken

Jeetje wat naar voor jouw jongste en voor jouzelf. Gelukkig is het goed afgelopen! Heel eng en zoiets kan ons allemaal overkomen!

Liora

dihanne

dihanne

31-12-2010 om 08:56

Je bedenkt het toch niet....

Rot hoor, zo'n ervaring.
Iedere ouder verliest zijn/haar kind wel eens even uit het oog, dat is gewoon de realiteit.

Wij hebben een neefje, lief kereltje, maar die zou dit ook doen. Terwijl onze eigen dochter dit soort dingen nooit heeft gedaan. Dus als hij bij ons logeert, zijn er ook geregeld situaties die ik absoluut niet voorzien had. Allemaal niet ernstig, maar wel steeds verrassend voor mij, want ik ben ook het type dat in een winkelkarretje zou wachten tot mama terug was (net zoals mijn dochter).

Misschien zit je kind zo anders in elkaar dan jijzelf, dat je je niet kunt voorstellen wat hij gaat doen. En dan kun je dus dit soort situaties moeilijk voorkomen.
Heb je vaker die ervaring?

Blijft staan dat alle ouders zullen herkennen dat je je af en toe gewoon kapot schaamt, voor jezelf en/of je kind.

Hopelijk kun je het snel van je afzetten!

groet
Dihanne

Biene M.

Biene M.

31-12-2010 om 09:06

Brrr

Eng verhaal zeg! Tja, ik zou mijn nu-nog-jongste ook liefst altijd vastgebonden houden, want je kunt ze nu eenmaal niet 24/7 in de gaten houden. Jammer dat winkelwagentjes niet van een tuigje zijn voorzien.

Poeh

Wat een schrik zeg, gelukkig is alles goed afgelopen. Wat een schurkje heb jij zeg.

Rafelkap

Rafelkap

31-12-2010 om 09:47

Haast

Ben ik nou de enige die vindt dat je het wat rustiger aan moet proberen te doen, Kiki? Ik denk dat het door het haast-haast-haasten komt, niet door je kind, peutertjes doen altijd onverwachte dingen, hoe oud is die van jou?

niet onaardig bedoelt hoor

Niet alleen haast

Kiki, alweer een beetje van de klap bekomen? En heeft zoon hiervan geleerd? Nee uiteraard.

Rafelkap, het heeft waarschijnlijk niet zozeer met haast te maken maar ook met wat voor soort kind je gewend bent. Het heeft bij mij ook tamelijk lang geduurd voordat het tot mij doordrong dat jongste echt niet alleen gelaten kan worden in dit soort situaties, terwijl oudste in dit opzicht nooit problemen gaf.

Mij zou dit niet gebeuren, maar dan alleen maar omdat dochter hier al eerder uit winkelwagentjes klimt (direct nadat ik haar erin gezet heb soms) dus bind ik haar meestal maar vast (met een ceintuur die ik speciaal voor dat doel in mijn tas heb zitten).

Tuigjes in winkelwagentjes zouden inderdaad erg prettig zijn. Ikea heeft dat trouwens, vziw.

Groeten,

Temet

Kiki

Kiki

31-12-2010 om 10:38

Ik had juist geen haast

want ik ben de hele week al vrij. Wel weer bekomen van de schrik hoor.
Berber er waren natuurlijk ook wel mensen die mij geruststelden, maar ook zat die mij zeer verwijtend aan zaten te kijken.

Hou ouder hij wordt hoe meer rare dingen hij gaat doen. Het valt niet bij te benen.

fladder

fladder

31-12-2010 om 10:45

Herkenbaar

Dit zou zomaar een stunt van mijn jongste kunnen zijn toen die nog peuter was...! Die liep pas toen hij op de dag af anderhalf was, maar klauterde als een berggeit... Ik heb inderdaad een tuigje gehad in die tijd, maar op één of andere manier wist hij zich daar uit te wurmen ('t was ook een aggenebbish ding). Ik denk dat hij de reïncarnatie van Houdini is...

Vorig jaar hebben we hem nog uit een megaklimrek moeten ontzetten... Sorry, ik wil je niet ontmoedigen...!

Nasha 1st

Nasha 1st

31-12-2010 om 10:52

Als je geen haast had....

waarom neem je dan de kar niet gewoon even mee? Ik ben blij voor je dat het zo goed is afgelopen, maar of je nu wel of niet een ondernemend kind hebt, ik zou de kar nooit met kind onbeheerd achter laten....maar dat is mijn mening....

Tuigje (ot)

Wij kregen destijds bij oudste een tuigje van schoonmama. Met een soort looplijn voor eraan. Nooit gebruikt, hoewel ik het wel eens overwogen heb voor op een druk vliegveld, maar toen vergat ik m mee te nemen. Het ding lag te verstoffen in de kast.

En toen kwam nummer 2, die haar geringe lichaamslengte probeert te compenseren door steeds naar het hogere te streven, dus al sinds ze een maand of 9 is ofzo (al ruim voordat ze liep) zit het tuigje in de kinderstoel om te voorkomen dat ze de eettafel opklimt.

Van haar roep ik regelmatig dat ik zo blij ben dat ze geen tweeling is

Groeten,

Temet

vlinder72

vlinder72

31-12-2010 om 11:27

Zoiets zou mij nou nooit overkomen

Tenminste dat dacht ik ook altijd.

Tot mijn drie jarige dochter bijna verdronk.

Ik was in het zwembad met mijn vier kinderen. De oudste drie waren al omgekleed en ik stond omgedraaid om mijn baby (toen 3 maanden of zo) om te kleden. Ik draai mij weer om, is mijn dochter weg. Echt mijn hart zat in mijn keel. Ik greep natuurlijk baby en wou net naar het zwembad rennen toen mijn dochter in tranen, druipnat naar binnen kwam. Ze was inderdaad het diepe ingesprongen (ze had haar zwemvestje nog niet aan). En was natuurlijk direct onder water gegaan. Gelukkig haalde haar oudere broer (toen 7) haar weer naar boven (lange leve het reddingszwemmen). En samen kwamen ze weer terug.

En weet je waar ik nou het meest verbaasd over was? Al die misprijzende blikken van mensen die het gezien hadden. Opmerkingen natuurlijk zo van "je moet wel opletten je kind had kunnen verdrinken". Het werd wel 5 keer ingepeperd. Ik stond echt nog tijden te trillen en niemand die iets aardigs zei. Ik had het liefste willen roepen. Natuurlijk was het stom maar waar waren jullie? Het was zo'n piepklein Landal zwembadje. Iedereen ziet het gebeuren maar niemand houdt haar tegen of haalt haar het zwembad uit? Dat heeft haar broer gedaan. Natuurlijk is het mijn verantwoordelijkheid maar je laat een kind toch niet verdrinken?

Dochter heeft zoiets nooit meer gedaan. En ik heb daarna natuurlijk altijd eerst haar zwemvest aangetrokken voordat ik ook maar iets anders deed en er opnieuw 1000 x op gehamerd dat zij niet naar het zwembad mag lopen zonder mij.

Dus ja, ik kan mij voorstellen dat er zomaar iets kan gebeuren. Wij moeders doen namelijk zelf ook wel iets fout. Zoals je omdraaien en even niet op je kind letten. Of even iets pakken in de supermarkt terwijl je kind in een winkelwagentje zit. En ook in die supermarkt heeft niemand dat kindje van Kiki tegengehouden toen hij op die kratten klom. En dat heeft iemand echt wel gezien. Maar daarna wel misprijzend doen toen hij naar beneden viel.

fladder

fladder

31-12-2010 om 11:39

Speciaal voor vlinder en nasha

De beste stuurlui staan altijd aan wal (vlinder, in jouw geval letterlijk)...

Kiki

Kiki

31-12-2010 om 11:41

Nasha, natuurlijk niet

jij zou zoiets nooit doen, niemand in de supermarkt zou zoiets natuurlijk nooit doen. Niemand hier op OOL zou zoiets nooit doen, beetje verbazend dan al die kinderen die op de eerste hulp terecht komen. Zou niet moeten kunnen door al die oplettende ouders.

Nasha 1st

Nasha 1st

31-12-2010 om 11:44

Tja...

misschien wel...ik zeg toch dat het MIJN mening is en dat IK mijn kinderen nooit alleen in het karretje heb achtergelaten in de supermarkt, juist omdat ik WEET dat kinderen kunnen gaan klimmen. Je laat je kind toch ook niet alleen op de commode liggen? Dit is net zoiets. En ja, misschien wel ja, best stuurlui aan wal....ik ben verbaasd dat iedereen het hier kennelijk gewoon vindt dat je je kind ALLEEN in een supermarktkarretje achterlaat...

En ik heb het niet over je kind kwijtraken of wat dan ook. Dat is mij ook weleens overkomen. Dan loopt je kind los....

Nasha 1st

Nasha 1st

31-12-2010 om 11:46

Sorry kiki

Ik ben geen heilige, en ook hier heus weleens missers, maar nogmaals, kinderen in een winkelwagen alleen in een supermarkt. Ik kan dat niet begrijpen...sorry dat ik er zo over denk....Je had met gemak die kar even mee kunnen nemen....

Nasha 1st

Nasha 1st

31-12-2010 om 11:50

Vlinder

ik vind dat toch van een andere orde....je was bezig terwijl al je kinderen om je heen stonden en ja, dat er dan eentje even ontsnapt kan gebeuren. Mijn zoon is ook een keer het diepe ingestapt en daar zat ik nota bene naast. Op vakantie, kinderbad en diepe waren afgescheiden door een soort bruggetje. Daar zat ik op, om hem tegen te houden. Hij stapt op het bruggetje en nog voor ik zelfs maar kon nadenken stapte hij het diepe in. Gelukkig zat ik daar en had hem dus meteen te pakken....je ziet, ik ben niet heilig....

Vic

Vic

31-12-2010 om 12:31

Winkelwagentje

Mijn oudste kon ik zonder probleem in een winkelwagentje achterlaten. Het zou niet in haar opkomen om iets geks te doen. Jongste klom al met 8 maanden bovenop de tafel, dus bij haar kijk ik wel beter uit. Oudste heeft me een keer verrast met een spannende actie. We waren bij een bouwmarkt en normaal volgde ze me op de voet. Op een gegeven moment kijk ik om, kind weg! Op dat moment hoor ik van de andere kant van de winkel een enorm lawaai, en daaropvolgend een herkenbaar gekrijs. Dochter had een rijtje fietsen gevonden, en was op een van die fietsen geklauterd. Fietsen als dominosteentjes omgevallen en dochter heel zielig daartussen, tand door de lip, drama. En natuurlijk een heel stel toeschouwers, die ik nog wel even gevraagd heb of nou niemand gezien had dat ze daar op klom.

Tihama

Tihama

31-12-2010 om 12:50

Precies

Ik grijp nog steeds in als ik kleintjes (of groten) linke dingen zie doen in een onbewaakt ogenblik. Ik heb nog steeds een soort radar hiervoor.
Mijn zoon (oudste) was namelijk ook een superondernemend kind. Ondanks mijn staat van alertheid ging het wel eens mis. We zijn namelijk mensen (tenminste, de meesten van ons
Kiki: jij hebt de pech dat je oudste zich normaal gedroeg. Ik had het geluk dat mijn oudste de ergste was. Ik heb zelfs nooit kunnen begrijpen dat iemand zelfs maar een kop koffie kon drinken met een kind. Met een peuter kun je toch niet heel even afgeleid zijn? Pas toen ik mijn dochter kreeg, heb ik geleerd dat je dat wel kunt. Dat niet álle peuters in 10 seconden stoelen op elkaar gestapeld krijgen om wel de accuboormachine van de kast te kunnen plukken. Dat je soms best 10 seconden uit beeld kunt zijn. Dat er echt kinderen zijn, bij wie dit geen extreme risico's oplevert. Ik kon het niet geloven. Omgekeerd konden ouders van rustige kinderen mij niet geloven (tot ze het met eigen ogen gezien hadden overigens).

Als je oudste je toegestaan heeft om soms heel even afgeleid te zijn, dan duurt het een tijdje voor je getraind bent om dat bij de tweede niet meer te doen. Het omgekeerde geldt ook: mijn dochter kreeg veel meer toezicht dan ze eigenlijk nodig had. Je leert het namelijk net zo min weer zomaar af

Kiki, over een jaar of 10 is dit verhaal een leuke anekdote geworden. Voor nu vooral sterkte.

Tihama

Hier ook radar.....

Ik zie het vaak al aankomen als een kind wat van plan is. Meestal (waarschijnlijk doordat ik blijf kijken of het wel goed gaat) ziet de ouder het op het laatste moment wel.
Zeker als je meerdere kinderen bij je hebt vind ik het heel moeilijk om ze allemaal tegelijk in de gaten te houden. Ik begrijp dan ook niet dat er bij Kiki niemand voortijdig heeft ingegrepen, als je ziet dat de moeder even snel wat moet pakken hou je dat kindje toch een beetje in de gaten? (Ongeacht of je het wel of niet slim vindt om dat kindje even alleen te laten in zo'n kar) Als er dan wat gebeurt vind ik die mensen net zo schuldig als de ouder. Ik snap Vic haar reactie dan maar al te goed.

Gr. Poezie.

vlinder72

vlinder72

31-12-2010 om 13:59

Vic

Wat goed van je om een opmerking te maken. Ik wou dat ik dat toen ook gedurfd had. Maar ik schaamde mij echt zo erg en ik voelde mij zo schuldig. Ik durfde niet eens meer om mij heen te kijken. Behalve naar mijn kinderen dan.

Wat kreeg je toen eigenlijk als reactie?

Ik vis zelf trouwens wel piepkleine kindjes van de glijbaan. Of hou ze tegen als ze het zwembad in willen springen. Ook heb ik pas een kind aan zijn capuchon teruggetrokken om te voorkomen dat het zo de weg op rende. Moeder was toen erg blij. Ze zag haar kind al onder een auto terecht komen geloof ik. Ik had het kind van Kiki van die kratten afgetrokken als ik het gezien had. Maar ja, blijkbaar doet niet iedereen dat.

Kiki

Kiki

31-12-2010 om 14:03

Ik neem het de omstanders niet kwalijk

het ging allemaal ook zo snel. ik denk dat iedereen aan de grond genageld stond. Het was niet alsof ik op mijn gemakje de boodschappen aan het doen was terwijl kindlief ergens geparkeerd stond.

Ik was echt maar heel even weg, hij is ook zo vreselijk razendsnel. Vergelijk het met een kind wat in de kinderstoel zijn boterhammetje eet, terwijl je even de bordjes in de keuken zet of koffiezet. Zo snel ging het.

Hij is sowieso waanzinnig ondernemend. Het maakt niet uit waar mijn tas staat, hij krijgt hem te pakken. Alle snoeren weggewerkt, hij vindt het ene snoer ergens achter wat niet is weggewerkt. Twee seconden het hekje van de keuken open, hij zit in de keuken. Hij weet feilloos hoe hij de kindersluitingen los kan krijgen, dus al het gevaarlijke staat nu hoog. Hij kan de afwasmachine open krijgen en de vriezer.

Alles waar hij niet in of aan mag komen, zit hij aan en in.
Hij staat ineens op de rand van de vensterbank te balanceren, terwijl hij de dag daarvoor de bank nog niet eens kon opklimmen. Als er ook maar iets in zijn bedje ligt, klimt hij daarop en uit zijn bed (slaapzak of niet)

Hij ontwikkelt zich lichamelijk zo snel en bedenkt echt dingen dat andere kinderen niet bedenken, die mijn oudste nog steeds niet bedenkt. Nooit had ik bedacht dat hij op de planken van een stellage zou gaan klimmen of dat hij via de speelgoedkist, op de eetkamerstoel op de eetkamertafel klimt.

Hij is lief, maar doodvermoeiend

Polly Shearman

Polly Shearman

31-12-2010 om 14:20

Hier ook

Kinderen die dat soort akties hebben, ik heb daar ook een radar voor ontwikkeld. Na 3 van dezelfde types leer je dat vanzelf.
Oudste zat als peuter altijd aan de lijn, en ja dan word je aangestaard. Maar echt.. bij hem was het nodig als ik met mijn ogen knipperde was hij namelijk WEG!! en toen dat een paar keer gebeurt was, ging hij aan de lijn. Bij middelste viel het wel mee. Maar jongste was als peuter net zo, die hebben we heel lang in de wandelwagen gehouden. Hij kreeg trouwens ook reuma in de peuter periode waardoor hij ook tijden niet KON lopen, laat staan wegrennen ( geluk bij ongeluk whahah oei) anyway
Mijn kinderen doen dingen, die gewoon zo ver gezocht zijn dat andere kinderen er niet eens op komen.
Ik moet ze altijd een stap voor zijn, en soms lukt dat. Maar niet altijd.
Hier dus veel "vrolijke" ongelukjes, gelukkig nooit heel ernstig...

Vic

Vic

31-12-2010 om 14:35

Vlinder

Ik heb nooit zo'n moeite om zoiets te zeggen. Ik geloof ook niet dat ik er nare opmerkingen over gehad heb, waarschijnlijk een soort schuldbewust gemompel. Zelf grijp ik wel eens in als ik vreemde kinderen iets gevaarlijks zie doen. Daar wordt door ouders altijd positief op gereageerd, ik heb gelukkig nog nooit kritiek of een grote mond gekregen. Ik verbaas me er wel eens over dat ik dan de enige lijk die wat doet. Laatst liep hier in de winkelstraat een onbeheerd dreumesje. Ik heb even rondgekeken of ik een moeder zag, gevraagd aan omstanders of ze wisten waar het kind vandaan kwam, en niemand reageerde. Pas na 10 minuten kwam er een verhitte overspannen moeder uit een winkel rennen. Dat snap ik dan dus niet, dat er zo'n klein kindje alleen rondloopt en niemand daar even op af gaat.

koentje

koentje

31-12-2010 om 14:50

Prima, maar ho eens effe!

dat je een keer een fou maakt en je kind niet goed in de gaten houdt. Kan gebeuren. Jammer dat mensen alleen maar vervelende opmerkingen maken terwijl je toch al; zo geschrokken bent..
Maar de omstanders vervolgens verwijten dat ze niets deden: dat gaat me nou net effe een brug te ver.
Dat noem ik niet assertief; dat noem ik brutaal en verantwoordelijkheid afschuiven.
Ik begrijp ook heel goed van omstanders dat niet iedereen even adequaat reageert: vooral omdat niet iedeerenen zich zo snel realiseert wat er kan gebeuren doordat ze geen kinderen hebben, niet gewend zijn zo te denken.

Bovendien moet je tegenwoordig erg oppassen je te bemoeien met andermans kinder: voor je het weet heb je een dreigende opmerking of erger te pakken!

koentje

koentje

31-12-2010 om 14:56

Zelf meegemaakt:

Toen ik in de supermarkt was, en een kindje, peuter, geen volwassene in de buurt was, stond jampotjes uit de stelling te halen. Ga ernaartoe, zeg -heel vriendelijk tegen dat kindje, 'Kom maar, dat mag niet; anders gaan ze kapot' en haal het potje uit de handjes.
Komt net moeder eraan: 'Blijf van mijn kind af!'
Kom maar hoor,....

vlinder72

vlinder72

31-12-2010 om 15:03

Natuurlijk niet

Omstanders zijn ook niet verantwoordelijk. Maar het is echt ontzettend naar als zoiets gebeurd (kind loopt weg en valt in het zwembad of zo) dan verzeker ik je dat je hart in je keel zit. Je je vreselijk schuldig voelt en dan is het echt niet leuk als allemaal omstanders onderling aan het smoezen zijn, zitten te wijzen, hardop opmerkingen maken.

En ja, later vroeg ik mij echt weg waarom nou niet een van die omstanders mij of mijn zoontje met dochter even hielp. Dat is toch niet zo raar.

Ik weet ook wel dat de maatschappij verandert is. Mensen maken soms liever filmpjes met hun mobieltje terwijl een kind van de glijbaan af sodemietert om het op You tube te zetten dan het kind eraf te halen. Oh, oh, kijk eens hoe gevaarlijk dat kind doet.

Ik vind dat niet normaal. En ook helemaal niet leuk. Dus nee, omstanders zijn niet verantwoordelijk maar misprijzend kijken, opmerkingen maken terwijl ze zelf ook niets gedaan hebben, vind ik niet netjes. Want oordelen kan immers alleen als ze ook de hele zaak gezien hebben, anders kan je er ook geen oordeel over hebben, lijkt mij zo.

Nasha 1st

Nasha 1st

31-12-2010 om 15:05

Ik zal dan wel de bitch en de gebeten hond zijn

>>Vergelijk het met een kind wat in de kinderstoel zijn boterhammetje eet, terwijl je even de bordjes in de keuken zet of koffiezet. Zo snel ging het.< <

Ook dat vind ik geen vergelijking. Daar zaten mijn kinderen in een tuigje, dus vast. De kans dat ze er dan uitklimmen is dus ook niet zo groot. In het winkelwagentje zit je kind los. En als je dus eigenlijk wel weet dat je zo'n ondernemend kind hebt....
Maar goed, nogmaals, het is MIJN mening. Doe er mee wat je wilt Kiki....

vlinder72

vlinder72

31-12-2010 om 15:08

Koentje

Ik zie dat je nog iets toegevoegd hebt.

Potjes uit een schap halen is niet gevaarlijk. Maar daar had ik ook inderdaad iets van gezegd.

En als dat kind nou de volgende keer in de stellage aan het klimmen zou zijn. Zou je dan blijven kijken of zou je het kind eraf halen? Kans is aanwezig dat moeder dan weer boos op je wordt. Maar doe je niets en blijf je kijken dan valt het kindje misschien wel of krijgt hij de hele stellage bovenop zich. Ik zou dat liever niet willen zien en haal het kind eraf.

Ik geloof niet dat jij het kind erop zou laten klimmen omdat het nou eenmaal de verantwoordelijkheid is van de moeder.

Vic

Vic

31-12-2010 om 15:26

Ja maar ho eens ff

"Maar de omstanders vervolgens verwijten dat ze niets deden: dat gaat me nou net effe een brug te ver.
Dat noem ik niet assertief; dat noem ik brutaal en verantwoordelijkheid afschuiven."
Wat een achterlijke opmerking! Kind haalt een levensgevaarlijke actie uit (of verzuipt bijna), en dan hoeven omstanders niets te doen? Ik kan niet eens argumenten verzinnen waarom die opmerking onzin is, het is gewoon te vanzelfsprekend dat je moet ingrijpen als er iets (ergs) dreigt te gebeuren.

elsje78

elsje78

31-12-2010 om 15:45

Kiki

Wat een schrik weer! Ik vind ook dat omstanders jouw kind van dat schap hadden moeten halen! Als ik zoiets zou zien, zou ik het kind zeker vastpakken voordat hij op het bierschap was geklommen!

Hoe voorzichtig we ook allemaal zijn, zulke dingen kunnen gebeuren, ik ben blij dat het zo goed is afgelopen! Niet voor niets gebeuren de meeste ongelukken juist als de ouders er vlak bij zijn, meestal thuis. Zo heb ik mijn jongste toen hij een maand of 7 was een groentehapje gevoerd, hij at slecht en drukte de lepel er steeds flink in. Totdat ik doorhad dat hij een cilindervormig stuk schuimrubber van een speeltje had gebeten en ik hem dus daarmee had kunnen laten stikken door die lepel er steeds weer in te douwen.

En zo waren we de oudste 10 lange minuten kwijt in een winkel in hartje Amsterdam, ze stond naast me en weg was ze. 10 vreselijk minuten...

En mijn jongste had vorige week 3 tanden door zijn lip omdat ik hem te snel losliet toen ik hem aan tafel zette en hij dus nog niet stond en met kin op tafel bonkte. En zo kan ik nog wel even doorgaan...

Gelukkig gaat het heel vaak goed, daar ben jij echt geen slechte moeder van, wat die omstanders ook denken of zeggen!

liefs

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.