Angst voor juf?

Evenzo...

mijn manco met mijn oudste is geweest dat ik ook veel te veel op de omgeving (juffen en dergelijke) ben afgegaan en niet op mijn gevoel.....het is geen prettig verhaal geworden....

Toch nog een keer

Beste even zo,
Iedereen is hier druk om je te overtuigen. Laat die juf toch los joh. In het gesprek met jullie heeft ze al aangegeven in welk hokje ze je zoon mentaal gestopt heeft. Ass en overgevoelig.
Ik moest nog aan een ding denken. Je schrijft dat zij vond dat het op school niet zo hard aan toe ging, als jou zoon naspeelde op zijn kamertje.
Ik was een keer toevallig aanwezig bij een gesprek tussen de juf van mijn zoon en mijn zoon. Ik ben toen zo geschrokken van de snauwerige toon waarop ze tegen hem sprak. Echt, bewakers in de gevangenis zullen niet zo tegen criminelen durven praten. Zoon vertelde dat ze altijd zo tegen hem spreekt....
Ik sprak haar erop aan. Er was niet van waar natuurlijk. Zij vindt dat ze zelf altijd neutraal en rustig tegen hem spreekt...
Ik hoop altijd zo, dat dit soort leerkrachten zo doen, omdat ze het zelf niet door hebben. Dat er in ieder geval geen kwade opzet bij zit. Maar het gebrek aan zelfreflectie is stuitend. Ik lees dat dit ook bij de juf van jou zoon zo is.
Als ik dat lees over een 'eigen wereldje', wordt ik zo boos. Natuurlijk zit hij in zijn eigen wereldje. Hij zit opgescheept met een juf die boos en onaardig is. Hij kan niet anders. Het is een slimme jongen!

Evenzo

Ik ben het met de voorgangers eens. De juf doet vage toezeggingen. 'Ze zal erop letten' is geen concrete meetbare afspraak. Het verhaal van de schoenen gaat om volslagen normaal kleutergedrag. Juf vindt hem duidelijk vreemd en vindt het duidelijk normaal dat zij boos wordt op stoute jongens. Boos worden is geen normaal pedagogisch middel. Er moet dus wel iets gebeuren.
Maar ik ben het ook nog steeds met mezelf eens: doe het rustig aan en laat je niet opjagen. Maar laat je evenmin afremmen! Rodebeuk heeft gelijk, je durft niet op je intuïtie te vertrouwen en daar kunnen anderen je niet bij helpen door hun mening / ervaring / visie met jou te delen.
Ik zou je het volgend advies willen geven:
Laat het gesprek even bezinken. Lees je eigen postings nog eens door in dit draadje en misschien juist niet die van de anderen. Prik een datum in de nabije toekomst. Aanstaande donderdag bijvoorbeeld. Praat verder even niet over dit onderwerp met anderen. Breng je kind naar school en haal hem op en probeer er eens met een onbevangen blik naar te kijken. (Dus niet speurend naar nieuwe voorbeelden). Aanstaande donderdag breng je hem naar 'de lieve juf' en voel je bij jezelf het verschil tussen de andere dagen. Maak dan een keuze en ga handelen.
Ik wens je heel veel succes.
Groeten, Maw.

Moederhart

Ik vergeet wat. Als je stopt met het praten over, de mening vragen van anderen, stopt met het zoeken naar voorbeelden, dan hoor je hopelijk weer je moederhart. Het zou mij niets verbazen als je moederhart hetzelfde tegen je zegt als de zoon van Wolkje.

Nog één ding: je weet toch dat hij gewoon thuis mag zijn, nu hij nog niet leerplichtig is?

Groeten, Maw.

Juf

Nou ik heb de reactie op het gespreksverslag gelezen en ik vind het nogal een beschuldigingen. Vooral het verhaal van Jenniedora vindt ik wel erg hoor. Wat iemand anders is overkomen hoeft nu niet het geval te zijn. En bovendien is de reactie van Jenniedora niet echt aangepast op de situatie van Even zo want ik heb haar geschreeuwde reactie exact hetzelfde gezien in een ander topic. Maar goed. Ik vond de reactie van Juf helemaal niet zo slecht. O.k. het is volgens mij niet de meest briljante juf maar ik vond haar reacties niet zo slecht klinken. Mijn zoontje deed in groep 3 precies hetzelfde. Hij durfde niets aan de juf te vragen want de juf zei dat hij dan maar eerder beter moest opletten. Bij navraag bleek dat de juf dat tegen andere kinderen gezegd had omdat die kinderen inderdaad altijd achterste voren zitten en niet opletten. Mijn zoon is inderdaad gevoelig. De juf heeft tegen hem gezegd dat hij best iets aan haar mocht vragen maar ja, als hij het niet durft en het niet doet dan is dat niet de schuld van de juf. En bovendien ziet de man van Even zo geen problemen dus misschien valt het allemaal wel mee en is haar zoontje gevoelig en moet hij wennen aan school. Als ik het stukje van Even Zo lees ik nergens dat de juf alle schuld in de schoenen van een 4 jarig kind schuift. En hij is natuurlijk wel gevoelig want andere kinderen reageren veel minder heftig. De vraag is alleen of dat nou zo'n groot probleem is. Voor mij persoonlijk niet. Ik heb liever een wat verlegen, gevoelig kind dan zo'n brutaal, vrij kind. Ik zou het nu toch een poos proberen en anders rustig op zoek gaan naar een nieuwe school en overstappen na bijvoorbeeld de mei of zomervakantie. Want je kind is dan misschien wel niet leerplichtig. Een kind van 4 thuis gaan zitten houden is natuurlijk helemaal geen goede oplossing.

Vlinder en anderen

Bedankt voor jullie racties en Vlinder, ook jij bedankt voor je kijk hierop.

Mijn man ziet het zo: als juf inderdaad zo vreselijk is en zo erg, waarom hebben de andere kindjes daar dan geen last van?! Volgens hem zouden dan toch meer ouders geklaagd moeten hebben?!
Ook zegt mijn man dat het niet de schuld van juf is wanneer zoon in zijn wereldje zit; tja, dat is ook weer zo. Ik hoop alleen niet dat het een uitvlucht van hem is om de situatie daar te ontwijken....(maar misschien zie ik het nu te zwart hoor).

Ik vind het wel vreemd dat wanneer duidelijk door kinderen wordt aangegeven dat juf vaak boos is, dat zei zelf zegt niet zo snel boos te worden. Kennelijk is het dan toch haar toonzetting die bozig overkomt?!
Enfin, ik houd de boel nu strak in de gaten en als ik ook maar merk dat mijn zoon meer last gaat krijgen, grijp ik meteen in.

We zijn vandaag overigens wezen kijken naar een judoles (4-5 jarigen). De meester die 32 (merendeel jongetjes) onder zijn hoede had, deed het fantastisch en ik keek mijn ogen uit hoe hij ze onder de duim had, maar wel op een leuke, vriendelijke, maar toch kordate manier. Mijn zoontje wil graag de volgende keer meedoen. Dat gaan we dus doen.

Andere kinderen?

>>Mijn man ziet het zo: als juf inderdaad zo vreselijk is en zo erg, waarom hebben de andere kindjes daar dan geen last van?! Volgens hem zouden dan toch meer ouders geklaagd moeten hebben?! < <

Ja, zo lust ik er nog wel een paar....dat weet je man toch niet? Juf gaat echt niet vertellen dat nog andere ouders geklaagd hebben en inderdaad, misschien dat die andere kinderen en nu eenmaal wel wat beter tegen kunnen....dat kan....dat neemt niet weg dat JULLIE kind er WEL last van heeft en daar moet je iets mee doen, voor het te laat is....

Eigen wereld

' Ook zegt mijn man dat het niet de schuld van juf is wanneer zoon in zijn wereldje zit; tja, dat is ook weer zo. Ik hoop alleen niet dat het een uitvlucht van hem is om de situatie daar te ontwijken....(maar misschien zie ik het nu te zwart hoor). '
Deze zin lezende vraag ik me af, of je zoon in andere situaties ook in 'zijn eigen wereldje' zit. Bijvoorbeeld thuis, of als hij in een groepje kinderen zit. Want als het alleen op school is, is dat misschien niet de schuld van deze juf. Maar wel zijn reactie op deze situatie. Die dus niet goed is.
En verder ben ik het helemaal met Nasha eens. Die andere kinderen, daar heb je niets mee te maken. Die juf vindt dat ze gelijk heeft. Ze gaat heus niet tegen jouw zeggen of er al eerder mensen bij haar zijn geweest met soortgelijke problemen.

En nu dit...

Juf vertelde ons het volgende tijdens ons gesprek:

Zo schijnen sommige kinderen tegen juf gezegd te hebben (haar eigen verhaal hoor) dat ze van hun ouders/opa's en oma's mogen terugslaan als
ze geslagen worden. Juf is het daar niet mee eens, maar de kinderen vinden dat ze toch mogen terugslaan. Twee kindjes hadden al mot met elkaar en die vonden dus dat ze elkaar mochten slaan.

Juf heeft de twee midden in de kring gezet (met andere kindjes erom heen) en gezegd: "Nou, sla maar" en kind begint te duwen. "Nu jij weer terugduwen" zegt juf en het tweede kindje doet dat. Dan geint het eerste kindje te slaan. "Nou, sla jij maar terug" zegt juf en zo ging dat dus over en weer. Aan het eind van het verhaal vraagt juf: "En?" hoe voelt dat nou? Nu ben jij boos en jij bent boos en het lost niets op.
Conclusie: niet meer slaan dus en ze schijnen het daarna erover gehad te hebben dat ze elkaar niet moeten slaan.

Ik wist eerlijk gezegd niet wat ik moest voelen of denken.....Dat kan toch ook op een andere manier? Waarom twee kleuters met elkaar op de vuist laten gaan om uiteindelijk duidelijk te maken dat slaan niet goed is en niets oplost? Mijn zoontje zat dus met de andere kindjes erom heen en daarnaar te kijken! Ik kan me best voorstellen dat hij dit hele gebeuren verkeerd interpreteert....

Hoe denken jullie hierover? Ik vind het dus persoonlijk niet zo kunnen bij zulke jonge kinderen!

Stop!

Even zo, luister naar jezelf en niet naar anderen.

Ik kan Emmawee alleen maar gelijk geven. Het is beter als je naar jezelf luistert in plaats van aan anderen te vragen wat jij moet vinden.

Dat weet je allang als je goed luistert.

Deur dicht, telefoon van de haak, oren dicht....

En dan luisteren!

Je kunt nog wel 10 andere voorbeelden brengen en onze reactie vragen, maar het draait om jou. Als jij overtuigd bent zal het je ook lukken om je man te overtuigen.

Het is zinloos om ons te overtuigen, wij nemen geen beslissingen over je zoon.

Vlinder

hoi Vlinder,

allereerst als de situatie is zoals jij dat met je zoon hebt ervaren dan begrijp ik dat je mijn reactie nogal schreeuwerig vindt. Mijn excuses hiervoor.

maar in dit draadje vertelt evenzo dat haar zoontje gezegd heeft dat de juf hem slaat.

Mijn ervaring is dat dit echt kan gebeuren omdat ik dit zelf hebt meegemaakt met zoon. ik geloofde mijn zoontje namelijk niet want ik vond juf namelijk wel aardig.

ik ben hier erg van geschrokken, vandaar

Als ik het goed begrijpt vindt je dat je dingen niet groter moet maken dan ze zijn .... en dat klopt, maar het is ook belangrijk om dingen niet kleiner te maken dan ze zijn.

het enige wat ik probeer duidelijk te maken is dat er wel degelijk wat aan de hand kan zijn.

van evenzo begreep ik dat haar zoon gewoon een leuk jongetje is. waarom vind de juf dan dat hij in "een eigen wereldje zit" dit is een nogal beladen uitdrukking. voor je het weet blijft dit beeld van juf aan hem "plakken".

groet, jennie

Jenniedora

Je eerdere posting komt vooral schreeuwerig over omdat je daarin overdadig en onnodig gebruik maakt van hoofdletters. Op fora wordt dat gezien als het equivalent van "schreeuwen".

Sancy

oh, bedankt voor je reactie sancy.
Dat wist ik niet. ik ben eigelijk niet zo'n forumer. ben gewoon in capslock verder gegaan.
sorry voor het "schreeuwen".
groet,

Als

jij het idee hebt dat je zoontje niet op z'n plaats is bij die juf - en er komt geen verandering in, dan moet je daar wat aan doen: zorgen dat hij een ándere juf krijgt, op deze of op een andere school. Ongeacht wat andere kinderen doen, wat andere ouders zeggen, het gaat om het welbevinden van jouw kind!!! Ik lees dat jij het idee hebt dat juf raar met kinderen om gaat, jij wil meningen, maar jij hebt al je eigen mening. Wat ga je nu doen? Argumenten verzamelen van derden en wachten tot je man het met je eens is?

Allemaal

Bedankt voor jullie verschillende reacties. Het is niet zo dat ik nu allermaal argumenten zit te verzamelen hoor Het is meer dat ik jullie wilde voorleggen wat voor een situatie jullie als logisch vinden en wat niet. Maar het blijft inderdaad een persoonlijk iets. Zo zal de een de aanpak van juf (bij het bijv. het verhaal van kleuters elkaar in de kring over en weer laten slaan....) normaal vinden en de ander niet. Waar ik naar kijk is, wat het voor effect het op zoon heeft. Hij zit ook in een zgn. combiklas waar dus ook kleuters in zitten die ruim 2jaar ouders zijn dan hij. Die gaan nogal ruw met elkaar om en juf heeft daar naar eigen zeggen toch wel haar handen vol aan en wordt dus kwaad. Mijn zoontje laat zich ook door de oudere kleuters voor het karretje spannen door iets aan de juf te vragen waarvan ze weten dat juf het niet wil. Gevolg: juf wordt weer boos op zoon.

Al met al zijn man en ik nu zover dat we nu zoiets hebben van: als er nu iets moet gebeuren is dat: Van school af en naar een andere school.

Boze juf

Lieve Even Zo, ik begrijp trouwens best dat je niet direct je standpunt kunt bepalen. Je kind zit pas op school, je hebt nog geen ervaring op scholen, je beschrijft je kindje als een zacht, gevoelig jongetje, erg gevoelig voor indrukken, en als ik jouw reacties lees denk ik dat hij best eens heel erg op zijn moeder kan lijken.
Aan de andere kant blijf ik maar benadrukken, vertrouw op jezelf, vertrouw op je moederinstinct. Je zoontje heeft alleen jullie die voor hem op zullen komen. Juf zal echt niet wakker liggen van zijn gevoeligheid.
Voor jou lijken 'grote' kinderen van 5 of zes (en een half) jaar enorm groot en verstandig, doortrapt misschien. Maar echt, ook dat zijn nog maar hele kleine kindertjes. Een juf die boos moet worden op een klein kind van zes is mijns inziens geen goede juf, of ze was een goede juf en ze is het nu zat, heeft geen geduld meer. Misschien is ze wel overspannen, heeft ze problemen thuis, weet jij veel. Maar wat jij vertelt klinkt niet best, in ieder geval niet voor jouw zoon. En daar gaat het voor jou om.
Je schrijft dat ze toch niet zo erg kan zijn, anders hadden andere kinderen er ook last van. Ik sluit me aan bij wat anderen hierover schrijven. Dat is in feite niet waar het hier om gaat. Het gaat om jouw zoon, en voor hem is het geen goede combi, juf en hij.
Verder kan het best zijn dat veel meer ouders hierover hun mening hebben, dat er al geklaagd is zelfs. Maar dat zal een juf jou niet zeggen.
Oh, en het voorbeeld dat je hier geeft, van de vechtende jongetjes in de kring als pedagogisch voorbeeld vind ik eerlijk gezegd schokkend!
Maar ik lees dat jullie al wel besloten hebben dat áls er iets veranderen moet, jullie naar een andere school gaan.

Mirreke

Ik denk wel zeker dat zoon die gevoeligheid van mij heeft. Mijn man herkent ook veel dingen van zoon in zichzelf (die liet zich vroeger als klein ventje ook slaan zonder ook maar iets terug te doen..). Ook mijn man heef er gevoelsmatig last van als er ergens geruzied wordt. ik denk ook dat ik mijn overbezorgdheid projecteer op mijn zoon die dat aanvoelt en daar moet ik natuurlijk ook voor oppassen.

Je hebt gelijk dat wij als ouders degene zijn die er wat tegen kunnen doen en inderdaad zal Juf het een worst wezen of zoon gevoelig is of niet.

Ze zei ook dat zoon het nog moet leren allemaal; dat hij emotioneel nog moet groeien........"tot wat?" totdat hij net zo slinks wordt als de anderen?
tot hij wel om kan gaan met haar manier van lesgeven? Ik vind dat precies de verkeerde kant op geredeneerd.

Ik heb er eerlijk gezegd niet zoveel vertrouwen in dat het ineens goed zal gaan en dat juf nu wel ineens zal veranderen. Ik denk dat we niet lang hoeven te wachten......ik ga alvast informeren bij de school die ik op het oog heb. Het gesprek heb ik overigens al gehad met juf, dus ik kan best een orienterend gesprek hebben....

Doortrapt...(mirreke)

"Voor jou lijken 'grote' kinderen van 5 of zes (en een half) jaar enorm groot en verstandig, doortrapt misschien".

Die opmerking over dat er slinkse/doortrapte types tussen zitten waren overigens de woorden van de juf zelf.

Ik had het met een andere moeder over het ruwe gedrag (slaan, duwen, trekken, schoppen....etc..) van de oudste kleuters. Ze zuchtte en zei, dat ze al zo vaak met de juf hierover had gesproken, maar dat er niets veranderd.....ze werd er naar eigen zeggen moedeloos van. Dus dit speelt al een hele tijd....

Geen goed teken

Wat je schrijft over het ruwe gedrag van de oudste kleuters, vind ik geen goed teken. Dat hoeft namelijk helemaal niet.
Ik denk dat je met een structureel probleem te maken hebt. Het zou goed zijn als eens een aantal ouders naar de directie stapte met dit probleem. Wie weet kan er eens iemand observeren, een andere juf of directielid, en kijken wat er veranderen moet in de aanpak van de juf. Kan ze gecoacht worden of zo.
Maar daar zou ik mij als ik jou was niet meer druk over maken. Ga idd maar eens praten met andere scholen. En vraag of je eens onder schooltijd door de gangen mag wandelen om de sfeer te proeven, misschien mag je wel eens binnenkijken in de kleuterklassen (dat mocht op onze oude school wel).

Mirreke

Kijk, schoppen en slaan heb je in alle leeftijden, maar het gaat erom hoe je ermee omgaat. Zeker nu ik sterk de indruk krijg dat het toch iets structureels is, vind ik het kwalijk worden. Juf is kennelijk niet in staat om het tij te keren...hoe streng ze ook is.

Pestgedrag

Allereest Even zo, wat goed dat je ziet dat het een structureel probleem is en dat jullie stappen nemen. Mag ik vragen hoe je man van gedachten is veranderd? (Ben ik gewoon benieuwd naar).
Even zo:"Juf is kennelijk niet in staat om het tij te keren...hoe streng ze ook is."
Hier moest ik denk aan Bob van der Meer, deskundige op het gebied van pesten. Het pestprotocol bij ons op school is op zijn theorieën gebaseerd. En dit staat er o.a. over oorzaken van pestgedrag:

Een aantal belangrijke oorzaken die worden genoemd:
Onveiligheid in de klas
Er is bijvoorbeeld een voortdurende strijd om de macht. De leerlingen gaan onzorgvuldig met elkaar om. Er is sprake van slechte omgangsnormen of -vormen. Door al die onduidelijkheden heerst in de klas vaak het recht van de sterkste.

Autoritair gedrag van de leerkracht
De leerkracht bepaalt alles en geeft de leerlingen geen eigen verantwoordelijkheid. Zij worden voortdurend onder druk gezet om te gehoorzamen. De leerkracht geeft dagelijks het voorbeeld hoe je macht uitoefent.

Voortdurend wedijveren
Dat gebeurt in situaties waar de leerkracht leerlingen vaak met elkaar vergelijkt. Aangetoond is, dat competitie de agressie in een groep verhoogt.

De leerling als nummer behandelen
Hoe naamlozer individuen zijn, hoe agressiever ze worden. Het gebrek aan persoonlijke waardering is daarvan de belangrijkste oorzaak. De kans bestaat dat die agressie wordt afgereageerd op een klasgenoot die zogenaamd lager op de sociale ladder staat.

Pesten omdat het wordt voorgedaan
Zowel op scholen als in sportclubs gebeurt het wel, dat een volwassene zijn leerlingen of pupillen op hun zwakke plek proberen te raken in de hoop dat ze dan beter gaan presteren. Het effect is averechts. Het slachtoffer wordt onzeker en gaat juist minder presteren. Bovendien is het voor de groep een voorbeeld dat kan worden opgevolgd. Iemand op zijn zwakke plek aanspreken wordt blijkbaar geaccepteerd. De volwassene doet het toch ook.

Om deze reden is het van belang om de pedagogische aanpak kritisch te bespreken. Dit doet de leerkracht in eerste instantie met de directeur. Zo nodig wordt ook de intern begeleider hierin betrokken.

(einde citaat)

Misschien heb je hier nog iets aan?

Groeten! Maw.

Emmawee

dit is inderdaad even een eye opener zeg! Bedankt!
Er herken direct heel wat oorzaken in het rijtje.

Emmawee, mooi citaat

Toevallig kan ik ook wel wat met dat rijtje. Dankjewel!

Moedeloos....

Haalde ik daarnet mijn zoon op van school en ik zag al gelijk dat hij met een beteuterd gezichtje stond. Op weg naar huis begint hij ineens huilen en zegt hij niet meer naar school te willen. Op mijn vraag wat er dan is, zegt hij niets en dat hij alleen dorst heeft?! Thuisgekomen kruipt hij op de bank helemaal in elkaar en even later wil hij zelfs naar bed. Ziek is hij echter niet. Toen kwam het verhaal dat een meisje uit zijn groep hem op zijn buik geslagen heeft. Toen ik zijn buikje wilde zien, zei hij dat ze hem niet geslagen heeft. Maar naar school wil hij niet?!
Hij wil duidelijk niet zeggen wat er aan de hand is, aar voelt wel dat ik bezorgd ben. Nu probeert hij me duidelijk af te wimpelen met te zeggen dat hij zo doet omdat hij dorst heeft....

Wat moet ik hier nu weer mee....

Even zo

De vragen wie, waarom wat wanneer zijn bij een kleuter gedoemd om onbeantwoord te blijven.

Als hij zich nu bij jou goed thuis voelt is dat genoeg. De rest komt later. Lekker knuffelen en voor 'm zorgen, niet te gretig zijn, dan vertelt ie het heus nog wel.
Oh ja, en een andere school zoeken.

Bij kleuters... en daarna! (o.t.)

Rodebeuk: De vragen wie, waarom wat wanneer zijn bij een kleuter gedoemd om onbeantwoord te blijven.
Ik probeerde vandaag nog bij Stoffer (bijna 7) informatie omhoog te krijgen over het vertrek van een jongetje uit zijn klas. "Wat zei de juf dan?" Hij wist het niet, zo zei hij. Dat vond ik vreemd, want hij begon er zelf over. En toen ik mijn vraag op verschillende manieren bleef stellen (ik wil het soms gewoon wéten...) zei hij met verhalende stem: "Ik zal je vertellen.... over iemand... die iets niet weet." Ik keek vragend en hij zei met een grote grijns: "En dat ben ik!"

En nu weer on topic: er kan van alles gebeurd zijn. Soms kun je zo'n verhaal min of meer reconstrueren, soms blijft het vaag. Als jij maar laat merken waar je neutraal / positief / negatief tegenover staat. Dan help je hem al een eind verder.
Dit kan op die andere school ook gebeuren, maar daar stap je hopelijk wat meer onbevangen op de juf af met de vraag of er iets bijzonders gebeurd is.

Groeten, Maw.

Mmmm

zoon kreeg gisteren hoge koort en heeft eigenlijk verder de hele dag en nacht geslapen. Vanochtend was hij weer zo fris als een hoentje en mijn man vroeg hem weer wat er gisteren gebeurd was. Hij gaf weer aan geslagen te zijn en dat hij zich niet zo goed voelde en dat hij daarom school niet zo leuk meer vond.

Ik vanochtend juf gesproken en het aangegeven. Ze was zeer verbaasd om de naam van het meisje te horen die hem geslagen zou hebben. Ze zei letterlijk: "nou, ik heb gisteren met haar gewerkt", dus ze kan hem niet geslagen hebben......later, "Of ze moet hem buiten geslagen hebben, maar zo is ze helemaal niet". "Zo is ze niet??", denk ik dan. Nee, mijn zoon doet ook zoveel dingen niet, maar soms kan hij het dus wel doen.
Ik vond dat antwoord weer zo vreemd. Dus mijn zoon zegt dus maar wat.

Evenzo...

ik raad je ten zeerste aan om zo snel mogelijk actie te gaan ondernemen....het beeld voor juf over je zoon is duidelijk en dat verandert ws ook niet meer....dat komt niet meer goed....

Even zo

kijk nog even in het draadje hieronder van Moppeke over haar dochter die naar een andere school wil.... ik heb gevraagd of Moppeke je wil besmetten met het schoolwisselvirus!