Huiswerk stress op de middelbare school
Mijn dochter zit in groep 1 van de mavo en het valt mij op dat ze nu al elke dag huiswerk krijgt. Vaak 2 tot 3 vakken per dag en daarnaast nog iets van 2-3 SO / proefwerken p.w. Het gaat in een erg hard tempo. Ma en vrij begint ze om 08.30 en is ze om 16.05u uit en tegen 17.00u thuis. De rest van de week is ze meestal tegen 14.45u thuis. Dinsdagavond doet ze aan sport en is ze na school, even uitrusten en eten en dan naar haar sportles pas rond 20.00 thuis. Dan is ze echt wel moe en heeft ze geen puf en zin om ook nog eens huiswerk te doen.
Als ze thuis komt van school heeft ze sowieso geen zin om meteen het huiswerk te doen dus proberen we het rond 19u na het eten zeg maar te doen maar dan heeft ze zeker 1,5 soms 2 uren nodig om al het huiswerk (2-3 vakken) te doen en te leren voor eventuele SO's en proefwerken. Dan is het zeg maar 21u wanneer ze klaar is, haar tas heeft ingepakt voor de volgende ochtend en dan heeft ze vaak minder dan een uur voor haar zelf. De bedoeling is dat ze dan ook nog uit haar boek leest want ja er moeten ook boekverslagen worden gemaakt.
In de weekenden probeert ze wat meer te leren voor de SO's maar het valt mij op dat de huiswerkdruk te hoog is. Dat kind moet zeg maar 7 dagen in de week leren maar wil soms ook wel gewoon een of twee avonden in de week vrij hebben, even niks doen, een film kijken, chillen etc. Maar dat zit er nu niet in.
Nu was het laatst ook in het NOS nieuws dat veel jongeren prestatiedruk en huiswerkdruk ervaren. Er blijft te weinig tijd over voor rust en leuke dingen met als gevolg burn outs, depressies, minderwaardigsgevoel, drop outs etc.
Ik overweeg zelfs mijn dochter's sportles op dinsdag op te zeggen want tsja huiswerk!
Ik heb zelf de mavo gedaan, daarna de mbo en hbo deel certificaten en elke dag leren in de avonden herken ik eigenlijk alleen van de hbo zo maar dat was zeker niet het geval op de mavo/mbo.
Herkennen jullie dit en hoe gaan jullie hiermee om? Tips zijn welkom. Ik ga kijken of mijn dochter wat meer in de weekenden wil studeren en hopelijk blijft er dan wat meer tijd over doordeweeks. Ik vind het best lastig plannen en soms zetten ze huiswerk pas 2 dagen vantevoren in de app.
Maar maak me eigenlijk zorgen over of dit goed is voor kinderen en als het nu al zo is in groep 1 hoe is het dan straks in groep 2-4.
In de media wordt elk jaar weer aandacht besteed aan de problematiek rondom huiswerkdruk en prestatiedruk maar toch lijkt er niets te veranderen.
Ik wil haar zo graag wat meer vrijheid geven maar hoe! Het niveau kan ze m.i. prima aan maar de huiswerkdruk staat haar tegen. Ik vrees dat dit op den duur zelfs demotiverend kan werken.
Ben benieuwd naar jullie tips, ervaringen en meningen.
Rekenenisleuktaalook schreef op 02-10-2025 om 22:55:
[..]
Wat is het nut als elke vorm van feedback ontbreekt?
Dat vroeg ik mij ook af.
Bij een filmpje voor Duits gaat het om de Duitse taal en daar krijg je dan een cijfer voor. De docent gaat geen feedback geven over hoe er gefilmd is, of het licht en de aankleding goed was. Leerlingen steken daar wel tijd in.
Een gewoon verhaal schrijven is volgens mij dan een betere opdracht. Voor de leerlingen EN voor de docenten.
Een poster of PowerPoint om je presentatie te ondersteunen is het enige wat ik in de loop van de jaren echt nuttig heb gevonden.
De kijkdoos voor geschiedenis en het stripverhaal voor Frans dus niet. Je leert daar niet beter door tekenen of knutselen, omdat je daar geen feedback op krijgt. Het is alleen een hoop werk dat de druk verhoogt.
Tsjor, rekenenentaalisleuk en anderen: ik deel jullie kritiek volledig en ik heb al een paar keer op het punt gestaan de brui eraan te geven. Maar een aanzienlijk deel van mijn collega’s is volledig overtuigd van deze methoden. Het is een ideologie en wel één die fanatiek uitgedragen wordt.
Tot en met ruzies en ontslagdreiging aan toe. Een docent die les wil geven wordt geminacht.
tsjor schreef op 03-10-2025 om 08:00:
[..]
Maar als juf, ga je dan niet bij jezelf te rade: hoe komt het dat de ouders deze opdrachten gaan maken? In plaats van het verwijten aan de ouders? Overigens herken ik het wel hoor, met werkstukken voor handvaardigheid die mijn zoon zelf met stoffen en naaien in elkaar had gezet, maar de hoogste cijfers gingen naar de werkstukken waarvan de leerlingen zelf zeiden dat de ouders het gemaakt hadden. Frustrerend en demotiverend. En ik deed het niet, hij wilde dat ook niet.
De juf van groep 4 ging sjaals breien met de kinderen. Niet een sjaal voor de knuffel of de pop maar voor de kinderen zelf. Toen ze zag dat het niet opschoot mocht het me maar huis dan konden de kinderen thuis ook breien.
Uiteindelijk hadden de, door oma gebreide, sjaals die lang genoeg waren de hoogste cijfers. De broddellapjes van 30 cm met een variabele breedte van dan weer 18 dan weer 20 en dan weer 23 steken hadden geen hoog cijfer.
Een sjaal voor de pop was behapbaar geweest en Dan had je als juf ook je leerdoel gehaald van kinderen leren breien.
Sterkte ik hoop dat je je staande kan houden en met jouw goede bedoelingen lees kan blijven geven zonder de werkdruk voor de leerlingen erg te verhogen met die onzin dingen.
Ginevra schreef op 03-10-2025 om 08:41:
Tsjor, rekenenentaalisleuk en anderen: ik deel jullie kritiek volledig en ik heb al een paar keer op het punt gestaan de brui eraan te geven. Maar een aanzienlijk deel van mijn collega’s is volledig overtuigd van deze methoden. Het is een ideologie en wel één die fanatiek uitgedragen wordt.
Tot en met ruzies en ontslagdreiging aan toe. Een docent die les wil geven wordt geminacht.
Laat ze dit topic lezen! Voldoende input van ouders die de huiselijke kant ervaren van zoveel opdrachten en toetsen voor een cijfer, de huilbuien en frustraties van de pubers.
Ik had je in een pb nog een link gegeven van een docu over het leesonderwijs ook heel verhelderend voor vakgenoten.
Sterkte ik hoop dat je je staande kan houden en met jouw goede bedoelingen lees kan blijven geven zonder de werkdruk voor de leerlingen erg te verhogen met die onzin dingen.
Ginevra schreef op 03-10-2025 om 08:41:
Tsjor, rekenenentaalisleuk en anderen: ik deel jullie kritiek volledig en ik heb al een paar keer op het punt gestaan de brui eraan te geven. Maar een aanzienlijk deel van mijn collega’s is volledig overtuigd van deze methoden. Het is een ideologie en wel één die fanatiek uitgedragen wordt.
Tot en met ruzies en ontslagdreiging aan toe. Een docent die les wil geven wordt geminacht.
Ik heb oprecht met je te doen. Er even induikend, wat maakt nu dat dat realistisch rekenen, de werkstukken etc. zo populair blijft, terwijl het allemaal aantoonbaar faalt? Niet alleen door de verhalen van ouders (dan leren wij de kinderen wel lezen, rekenen, en schrijven (schuin schrift met evenwijdige lijnen a.u.b.), maar ook door de resultaten van Pia,: hé, we holle achteruit met ons onderwijs, hoe kan dat nou??????
Ik stuitte al snel op een lezing van Koeno Gravemij. Hij wijst op het sociaal-constructivisme als dragende ideologie. Een citaat uit zijn verhaal: 'Het constructivisme
wordt gezien als pedagogisch voorschrift met het adagium dat ‘iedereen zijn eigen kennis construeert’.' Precies dat ja. Het maakt dus allemaal niet uit hoe je bij aardrijkskunde Nederland indeelt, als je het maar mooi inkleurt en goed kan verkopen. Het is jouw werkelijkheid, jouw mening, jouw bubbel, en daar kan geen kritiek op komen. Nee, geen rood a.u.b., dat kwetst de tere kinderziel en er is geen goed of fout.
Hoe houdt dit stand, ondanks bewezen achteruit gang van het onderwijs? De mensen die zeggen dat vroeger alles beter was die leven met hun rug naar de maatschappij toe, stelt Gravemij. Zo, ben je van die kritiek af. Vroeger was onderwijs bijvoorbeeld i+1. Dat moet een wiskundige toch snappen. Je bepaalde de startpositie van de leerling en voegde daar iets aan toe. Zo kwam ontwikkeling tot stand. Maar dat zal wel 'met de rug naar de maatschappij' zijn, want de leerlingen leerden wel iets, maar hadden geen inzicht en het gaat om het inzicht.
Een tweede dood-in-de-pot redenering is: maar hebben we rekenen wel nodig voor algebra etc.? We hebben toch de computer (waarmee in feite het hele onderwijs om zeep geholpen kan worden, want de computer kan al rekenen, lezen en schrijven met de goede d-t's. En produceert ook een plaatje van Nederland met de goede indeling. Laten we dan ons geld n iet meer verspillen aan onderwijs, kinderen een computer geven en ze scheppen hun eigen werkelijkheid wel. Kinderen gaan dan informeel leren en gaandeweg komen ze vanzelf bij A2+B2=C2. Van informeel naar formeel, prachtig. Klaar.
Een derde dood-in-de-pot-redenering: maar dan zouden we meer tijd moeten inruimen voor onthouden en dat zou training vragen en dat kost tijd, tijd die niet benut kan worden voor het ontwikkelen van wiskundige inzichten. En het gaat om die inzichten. Je hoeft niet te weten dat 6x4=24, maar je moet begrijpen hoe een vermenigvuldiging werkt, en dan pas mag je leren dat 6x4=24, maar dan begrijp je het ook, hoe mooi is dat.
Oké, eerlijk, ik leerde de trucjes en miste het inzicht, waardoor ik uiteindelijk mijn vwo-diploma haalde met een 4 voor wiskunde. Dat had een 8 moeten zijn, daar ben ik het volstrekt mee eens. Alleen heb ik het realistisch rekenen van mijn kinderen nooit begrepen, dus langs die weg had ik zelfs niet mijn eigen inkomsten en uitgaven kunnen optellen en aftrekken.
https://npo.nl/start/serie/focus/seizoen-9_1/focus_63/afspelen?at_campaign=npostart_player&at_channel=npostart&at_creation=share-link&at_detail_placement=1:mg9dv4nz:c99b8c84480c4040b438e3af7d0d5c86&at_format=share_button;;0_0&at_general_placement=serie;focus;seizoen-9_1;focus_63&at_medium=display&at_variant=organic
Hebben jullie deze docu gezien én paar dagen geleden? Geeft nauwgezet weer hoe het huidige leesonderwijs het leesplezier de berm om heeft gedraaid. Dat is mijn korte conclusie.
We hebben met het hele gezin zitten kijken en instemmend geknikt en gehumd. Er kwam ook een school in voor waar ze lezen anders aanpakken dan al jaren gewoon was.
Heel verhelderend om te kijken.
Mensen in het werkveld moeten daardoor wakker geschud worden en beseffen dat het anders moet.
Mijn studenten hebben sinds ze van de middelbare af zijn geen heel boek meer gelezen als vrijetijdsbesteding. Ze lezen veel voor de studie maar een boek pakken voor de lol is er niet meer bij. Vooral dochter schiet dan meteen in de leesstrategie die is aangeleerd van de signaalwoorden en andere dingen van het begrijpend lezen. Genieten van alleen het verhaal zonder verder te kijken kan ze niet.
Die leesstrategie helpt haar wel in de duinen die ze voor de studie moet lezen maar een boek als ontspanning niet je niet op die manier aanpakken.
tsjor schreef op 03-10-2025 om 09:31:
[..]
De mensen die zeggen dat vroeger alles beter was die leven met hun rug naar de maatschappij toe, stelt Gravemij. Zo, ben je van die kritiek af.
Precies, ik hoor het nog.
“Dat is oud denken Ginevra, dat moet je loslaten”
“Het is een no-brainer, dit gaan we doen”
“Wie niet positief meegaat inde ontwikkelingen, mag morgen zijn ontslagbrief op het bureau van de directeur komen leggen”
“De maatschappij verandert en je hebt niks aan kennis die morgen alweer verouderd is, maar docenten klampen zich vast aan verouderde methoden en willen niet mee in de vernieuwing”
En waarom? Tja, ik denk deels omdat
- een deel van de docenten het niet interessant of eervol genoeg vindt om de ouderwetse methode te hanteren, ze willen iets nieuws verzinnen
- het goedkoper lijkt om leerlingen zoveel mogelijk zelf te laten uitzoeken
- je voor ouderwets lesgeven mensen met kennis van zaken nodig hebt. Voor procesbegeleiding hoef je alleen maar te kunnen vragen “en wat denk je er zelf van?”
Ik heb de documentaire gezien Bakblik, dank voor de link. Maar ik heb mijn strijd gestreden, het heeft me jaren frustratie en energie gekost, mijn autoimmuunziekte aangejaagd en me uiteindelijk een baan gekost. Ik heb me teruggetrokken in een kleine baan waar ik hopelijk nog een klein beetje kan bijdragen en voor de rest spuug ik af en toe mijn frustratie op het forum uit 
Ginevra schreef op 03-10-2025 om 11:03:
[..]
Precies, ik hoor het nog.
“Dat is oud denken Ginevra, dat moet je loslaten”
“Het is een no-brainer, dit gaan we doen”
“Wie niet positief meegaat inde ontwikkelin
gen, mag morgen zijn ontslagbrief op het bureau van de directeur komen leggen”
“De maatschappij verandert en je hebt niks aan kennis die morgen alweer verouderd is, maar docenten klampen zich vast aan verouderde methoden en willen niet mee in de vernieuwing”
En waarom? Tja, ik denk deels omdat
- een deel van de docenten het niet interessant of eervol genoeg vindt om de ouderwetse methode te hanteren, ze willen iets nieuws verzinnen
- het goedkoper lijkt om leerlingen zoveel mogelijk zelf te laten uitzoeken
- je voor ouderwets lesgeven mensen met kennis van zaken nodig hebt. Voor procesbegeleiding hoef je alleen maar te kunnen vragen “en wat denk je er zelf van?”
Ik heb de documentaire gezien Bakblik, dank voor de link. Maar ik heb mijn strijd gestreden, het heeft me jaren frustratie en energie gekost, mijn autoimmuunziekte aangejaagd en me uiteindelijk een baan gekost. Ik heb me teruggetrokken in een kleine baan waar ik hopelijk nog een klein beetje kan bijdragen en voor de rest spuug ik af en toe mijn frustratie op het forum uit
Ik heb het zo te doen met mensen zoals jij. Zien waar het mis gaat en hoe het misgaat met het onderwijs en er niks aan kunnen veranderen moet een flinke frustratie opleveren.
Ik snap het niet, we zien dat we op de lijstjes van goed lezende kinderen wegzakken maar er iets aan doen wordt tegengehouden, omdat het niet modern is. Ik kan mij er nog over opwinden ook al zijn mijn kinderen al van de middelbare af.
Ik had 2 kleuters die zichzelf hadden leren lezen maar door de verplichte methode vanaf groep 3 met saaie boeken die dan wel "veilig" waren en geen uitdaging boden hebben ze een hekel gekregen aan lezen.
Lizzyliz schreef op 02-10-2025 om 12:28:
Ons kind zit in 3vmbo kader en heeft het afgelopen jaar 76 toetsen gehad. Ik heb ze in SOM geteld. En daarnaast ook nog: verslagen maken, powerpoints, boeken lezen, gewoon huiswerk…
Dat geeft zoveel druk en het schiet zijn doel volledig voorbij. Je wilt kinderen iets leren waar ze wat aan hebben, maar het is nu zweten - weten - vergeten. Het onderwijs is helaas nog grotendeels ingericht volgens het jaar kruik.
(Woei, ik kijk even niet en er zijn heel veel nieuwe berichten.) Ja vreselijk! Dat is precies waarom ik al heel snel weer ben gestopt met het onderwijs: de toetsdruk. Ik heb een tijdje pabo gedaan (alweer een jaar of 8 geleden) en een vakspecifieke docentenopleiding - en merkte dat in het basisonderwijs kinderen ook al zo'n 40 toetsen per jaar kregen: van de beroemde Cito's voor het leerlingenvolgsystemen tot de methodetoetsen. Er gaat zoveel onderwijstijd verloren met al die toetsen: in de tijd dat de klas een toets moet maken leren ze niets nieuws (de toets is namelijk herhaling) en moet de klas stil zijn.... kinderen die snel klaar waren konden een duckje gaan lezen. Ook al totaal niet verheffend. Voor de leraren is het weer extra nakijkwerk en invoeren van de resultaten zodat er een mooi grafiekje komt (ook nog zoiets: leraren die in verwarring zijn als toetsresultaten wat anders laten zien dan prestaties van kind in de klas - moeten ze naar het kind kijken of de toetsresultaten?) En als stagiaire leer je ook niet zo gek veel van het surveilleren tijdens een toets. Nouja, ik heb geleerd dat ik het dikke onzin vond en het in mijn eentje niet ging veranderen.
Ginevra schreef op 03-10-2025 om 11:03:
[..]
Precies, ik hoor het nog.
“Dat is oud denken Ginevra, dat moet je loslaten”
“Het is een no-brainer, dit gaan we doen”
“Wie niet positief meegaat inde ontwikkelingen, mag morgen zijn ontslagbrief op het bureau van de directeur komen leggen”
“De maatschappij verandert en je hebt niks aan kennis die morgen alweer verouderd is, maar docenten klampen zich vast aan verouderde methoden en willen niet mee in de vernieuwing”
En waarom? Tja, ik denk deels omdat
- een deel van de docenten het niet interessant of eervol genoeg vindt om de ouderwetse methode te hanteren, ze willen iets nieuws verzinnen
- het goedkoper lijkt om leerlingen zoveel mogelijk zelf te laten uitzoeken
- je voor ouderwets lesgeven mensen met kennis van zaken nodig hebt. Voor procesbegeleiding hoef je alleen maar te kunnen vragen “en wat denk je er zelf van?”
Ik heb de documentaire gezien Bakblik, dank voor de link. Maar ik heb mijn strijd gestreden, het heeft me jaren frustratie en energie gekost, mijn autoimmuunziekte aangejaagd en me uiteindelijk een baan gekost. Ik heb me teruggetrokken in een kleine baan waar ik hopelijk nog een klein beetje kan bijdragen en voor de rest spuug ik af en toe mijn frustratie op het forum uit
Ik denk dat het onderwijs niet zo heel goed begrijpt hoe de samenleving zich ontwikkelt. De snelle ontwikkeling gaat buiten het onderwijs om. Tegen de tijd dat het onderwijs klaar is om kinderen te leren omgaan met de computer (of met social media etc.) zijn die kinderen zelf al aan het programmeren, ontwikkelen ze een vriendendienst en zetten even later spelenderwijs een miljardenbedrijf als meta op.
Basisonderwijs moet veel meer aandacht besteden aan, jawel, de basis. Trainen van de hersenen in onthouden, hoofdberekeningen maken, linker- en rechterhersenhelft laten samenwerken door een mooi aaneengesloten schuinschrift, basiskennis, zodat je je omgeving kent zonder dat je meteen AI moet aanzetten, verbeelding in literatuur en kunst, muziek, zwemmen, dat soort dingen. De nieuwe ontwikkelingen gaan veel te snel voor het onderwijs om bij te houden, daar kunnen ze geen bijdrage aan leveren.
Maar inderdaad, net wat je zegt, voor i+1 heb je mensen met kennis nodig, voor procesbegeleiding alleen maar leerlinggericht begeleiden. Een van de competenties, ook zo'n verworvenheid die ziekt en verziekt en doorziekt, totdat niemand meer weet dat we het lang zonder dat soort termen hebben gedaan.
Echt spijtig dat mensen zoals jij daardoor uit het onderwijs gaan. Mijn zoon ook trouwens. Zijn mannelijke mede-studenten begonnen er niet eens aan. Was er nou een tekort in het onderwijs?
tsjor schreef op 03-10-2025 om 08:00:
[..]
Maar als juf, ga je dan niet bij jezelf te rade: hoe komt het dat de ouders deze opdrachten gaan maken? In plaats van het verwijten aan de ouders? Overigens herken ik het wel hoor, met werkstukken voor handvaardigheid die mijn zoon zelf met stoffen en naaien in elkaar had gezet, maar de hoogste cijfers gingen naar de werkstukken waarvan de leerlingen zelf zeiden dat de ouders het gemaakt hadden. Frustrerend en demotiverend. En ik deed het niet, hij wilde dat ook niet.
Ja, we hebben de opdracht sinds vorig jaar dus herzien en vereenvoudigd. Instructie in kindertaal gemaakt. Berichtje aan ouders gestuurd wat we van de kinderen verwachten. En dat ouders vooral een stimulerende rol hebben en bewaker zijn van het tijdspad omdat voor kinderen op die leeftijd 'over zes weken' nogal lastig begrip is.
En dus toch nog te veel kinderen die te veel hulp gehad hadden. En ook kinderen die helemaal geen hulp gehad hadden en dus niks hadden voorbereid.
Geen goede opdracht dus. Of je moet gaan faseren in de tijd, of een deel op school laten maken bijvoorbeeld.
Ik werk op het Voortgezet Onderwijs en gelukkig hoeven wij nog niet aan al die competentiegestuurde flauwekul mee te doen - en elke poging daartoe van hogerhand wordt gesaboteerd door docenten die halsstarrig hun vak blijven geven op basis van hun eigen vakkennis en hun vaardigheden om die kennis over te brengen en leerlingen te helpen de volgende stap te bereiken in hun “zone van naaste ontwikkeling”, dwz net één stapje meer dan wat ze al kunnen. Wij hebben afspraken over hoeveelheid toetsen (max 3 per week, max 2 per vak per periode), en ook over de vorm wordt overlegd: hoeveel leert een leerling nou van die poster / dat filmpje / die zelfgebouwde bak om een tsunami in te genereren / die uitgebreide maquette van een Romeinse stad en rechtvaardigt dat de tijdsinvestering? Ook over huiswerk wordt overlegd: Moet een leerling echt alle sommen maken of is de helft ook genoeg als de leerling het dan kan? Wat willen we eigenlijk bereiken?
Bij zoon op het hbo heb ik dat systeem van “zoek het zelf maar uit” wel gezien. Beschamend gewoon. “Zie maar wat je wil leren, zie maar hoe je het leert, zie maar dat je aantoont dat je het hebt geleerd.” Dat is geen onderwijs.
Ha AlisonH, fijn van je te lezen. Op OO, waar ik schreef onder een andere nick, kon je ook zo goed je mening verwoorden over de huidige stand van het onderwijs.
Fijn voor jouw leerlingen dat je niet meedoet aan de veranderingsdrift.
Op mijn werk zou ik "activerend onderwijs" met "flip the classroom" moeten geven. Het idee is dus, studenten nemen zelfstandig de theorie door en dan kan je tijdens de contacturen oefenen met de stof.
Maar, ik heb dan geen idee wat de studenten dan ook nog in de practicum-uren moeten doen, want die uren waren bedoeld om te oefenen met de stof. Bovendien komen de studenten er zelden aan toe om het inderdaad voor te bereiden.
Ik geef dus gewoon college met de nodige vragen om de studenten wakker te houden.
