Schoolreis

Hier gaan kinderen en ouders ook niet bij elkaar in het groepje als er een activiteit is waar ouders bij nodig zijn. Juist ook om los te komen van de ouder-kind rol. Tenzij strikt noodzakelijk vanwege een medische reden. Niet durven plassen zonder mama is dat niet als je al op de basisschool zit.

Op schoolreisje zijn ze hier de eerste jaren juist plekken geweest waar gewoon vrij gespeeld kon worden zonder groepjes of begeleiding. Bijvoorbeeld een grote speeltuin. De leraren en begeleiding zat op een vaste plek en liep hier en daar rond. Kinderen wisten waar zich te melden als er wat was, maar deden verder vooral hun eigen ding.

Ik werd in groep1 gevraagd als schoolreismoeder. Toen ik mijn lijstje kreeg, gilde ik tegen mijn man dat de juf een hekel aan me had. Ik had drie 'intensieve' kinderen extra.

Ook later werd ik regelmatig hiervoor gevraagd, soms kon ik wel, soms niet. Knutseldag, juffendag etc.

Man heeft ook wel eens gereden voor uitjes. Die was dan wel heel strikt van 'niet meer dan drie, in een verhoger op de achterbank'.

We deden verder 'niets' qua oudercommissie ofzo.
Gek genoeg is het voor de juffen altijd zeuren om ouders voor de jaarlijkse schoonmaak en stonden de ouders  voor de deur te krabbelen om groepjes te mogen begeleiden naar de trouwdag van de juf.

Soms kiezen leerkrachten er ook bewust voor om bepaalde ouders niet mee te vragen. Juist omdat het voor dat kind goed is om eens zonder ouder(s) op stap te gaan. Je leert er niets van als mama( het zijn zelden de papa's) je voor alle moeilijkheden beschermt.

jeetje zeg, je kind een zorgenkind noemen omdat het bang is voor handdrogers?? Ik geloof dat jij niet weet wat het is om écht een zorgenkind te hebben. Mag je blij mee zijn! 
Soms kiezen scholen welke ouders ze graag mee willen, maar daarbij soms ook welke ouders juist niet! Omdat ze denken dat dat beter is voor het kind. 
Zoals ik dit nu lees (met jouw 'maar ze is bang voor handdrogers' en je verontwaardiging over de gang van zaken) heb ik het vermoeden dat dat laatste wel eens het geval kan zijn. Aangezien het niet haar eerste schoolreisje is, is ze niet meer piepjong. Geef je dochter dus wat meer ruimte! (Ook door niet steeds te benoemen dat je wel mee zult gaan en zo. Leer haar dat ze ook dingen zonder jou kan en dat dat dan ook gewoon leuk is!).
En dat WC-probleem kan prima opgelost worden. Bijv door de juf die ieder uur even met haar langs de wc's loopt.

Ik heb meegaan met schoolreisjes nooit gezien als eretaakje. Ik heb het een keer gedaan en nooit meer. Het is supervermoeiend, je bent de hele tijd verantwoordelijk voor het groepje dat je zonder inspraak hebt toegewezen gekregen en er moet er altijd wel eentje plassen.
Ik scoorde mijn credits doordat ik luizenmoeder was. Dat is vier keer per jaar twee uurtjes, steeds een kind per keer en het vindt plaats op een vierkante meter. Ik heb zelfs wel eens een gratis cursus gekregen bij de GGD. Ondanks die voordelen, zijn er maar weinig vrijwilligers, dus je kunt er meestal zo bij
Daarnaast ging ik wel eens mee op uitjes naar de bibliotheek of een museum, mits dat een beetje uit kwam met mijn werk.
Schoolreisjes en het schoonmaken van het klaslokaal (ja echt) liet ik dan lekker aan anderen over.

ik las ergens deze zin: Weet je dat kinderen van curlingouders veel vaker angstproblematieken hebben?
Maar dat kan natuurlijk ook andersom zijn: kinderen met angsten of andere problemen hebben ouders die er erg bovenop (moeten) zitten.
Zelf was ik erg blij dat ik nooit met schoolreisjes mee hoefde. Was wel actief als biebmoeder en ben (dus?) wel eens gevraagd. Vriendelijk afgewezen, er zijn vast mensen die t leuker vinden dan ik (bijna iedereen denk ik, hoewel Nick wel ongeveer mijn mening deelt )
Ik vrees voor TS dat het de komende jaren nog veel vaker gaat voorkomen dat school dingen besluit waar je het niet (volledig) mee eens bent of waar je kind verdrietig om is. In de meeste gevallen: knuffel - en door....

In feite mag de school het zo regelen zoals ze willen. Je hebt verder geen rechten wat dat betreft. 
Als je er echt geen goed gevoel bij hebt voor jouw dochter en zij nu zelf ook liever niet meer mee wil dan zou ik nu verder zwijgen erover, haar op die dag (en nog een extre dag) ziek melden en op die dag zelf wat leuks met haar doen. Een schoolreisje is er voor de leuk.
Wil ze wel graag mee dan zou ik duidelijk aangeven aan de school wat ze die dag nodig heeft qua begeleiding. 

Bakblik schreef op 29-05-2025 om 08:05:

[..]

Dat was hier ook altijd. Ik was lid van de OR, ik was coördinator luizenpluis en ging me naar de bieb.

Ieder jaar heb ik vriendelijk bedankt voor het schoolreisje het leek mij helemaal niks. Een pretpark met 1 eigen kind en 3 van een ander in een groepje.

Met het jubileumfeest moest ik mee vond iedereen. En ben ik ook gegaan, wat een hel.

Kind uit de klas van mijn jongste deed altijd heel vervelend en liep weg van zijn groepje moest iedereen zoeken naar dat knulletje.

"Coördinator luizenpluis", serieus? 

Ik herinner mij nog de consternatie bij het schoolreisje in groep 3 van een van mijn kinderen. De moeder van, laten we hem Fransje noemen, wilde perse mee maar mocht niet mee als begeleider. En ook niet als passagier in de bus. Dus na veel gedoe rond de bus (waardoor iedereen dus een uur te laat vertrok) besloot ze uiteindelijk om hem dan maar zelf in de auto te brengen naar de Efteling. Want het was voor haar absoluut niet bespreekbaar dat Fransje gewoon met de klas mee ging zonder haar. Hetzelfde gedoe was er ook voortdurend met Fransje rond schoolzwemmen, hoorde ik van mijn kind, want dan ging moeder altijd mee en zat moeder perse het hele uur te kijken. Mijn kinderen vonden het vreselijk zielig voor Fransje, want welk kind wil nou niet even onder de vleugels van moeder uit en gewoon zichzelf kunnen zijn. Ik meen dat school daar wel een melding van heeft gedaan bij VT, en zo niet dan hoop ik dat ze dat gedaan hebben. Gelukkig kon Fransje in de klas wel even zonder moeder zijn dag doorkomen.

Ander voorbeeld: groep 1 ging op schoolreisje. Ouders kregen er lucht van waar de reis heen ging, spraken met elkaar wat af en oh wat een leuke verrassing, toen de groep daar aankwam met de bus stonden allerlei ouders daar al op de parkeerplaats te wachten! Echt een gedoe, want er waren gewoon begeleiders geregeld voor de kinderen maar die wilden natuurlijk ook met hun eigen ouder mee en al bij al werd het een heel ingewikkelde toestand.

(als gevolg daarvan hield school de bestemming voortaan geheim. Waardoor mijn jongste kind vreselijk buikpijn had vooraf aan zijn eerste schoolreisje, dus heb ik juf gevraagd of ik hem alsjeblieft toch mocht vertellen waar het heen zou gaan, en dat mocht gelukkig want slapeloze nachten waren ook weer niet de bedoeling. Uiteraard ging ik zelf niet mee. Dank je feestelijk).

Ouders, alsjeblieft, laat je kind met rust en ga een eigen bezigheid zoeken. School regelt dat heus goed, dat is hun werk, en de kinderen leren ervan dat ze zelf dingen kunnen. Je hebt er geen recht op om 24 uur rond je kind te cirkelen. Je kind heeft er recht op om zelfstandig en in vrijheid op te groeien. Ook als het dat soms een beetje spannend vindt. Dat mag. 
En dan ga je dus niet je kind aanpraten hoe jammer het voor mama is dat ze niet mee mag, en dat mama nu zo verdrietig is, en dat het niet eerlijk is, en dat het arme kind nu alleen moet terwijl het dat zo eng vindt, en dat het vast allemaal niet goed gaat en jammer de jammer. Kom op zeg.

ik wil juist niet mee op dit soort uitjes en al helemaal niet met kleuters. Ik rijd met alle liefde naar een theatervoorstelling of excursie. Mij ook niet bellen voor knutselen of school versieren. Ik heb dan weer wel een kleuterklas schoongemaakt en aantal jaar de kascontrole van de ouderraad gedaan. 

Op kamp gaan bij ons alleen leerkrachten mee. 

Reyhan1981 schreef op 28-05-2025 om 23:30:

[..]

Als de school het beleid aangepast zouden hebben zouden ze daar ook wel over informeren lijkt mij. Dat is niet gebeurd. Ik baal er gewoon ontzettend van dat het zo moet zonder er ook maar iets over te horen. Ik had het nog een beetje begrepen als er over geïnformeerd werd maar nu moest ik er gewoon zelf achteraan gaan

[..]

Dat probeer ik zeker wel te doen ja. Al heel vaak ook geholpen in de klas met knutselen als er iets geknutseld moest worden voor sinterklaas of lampion. Lukt niet met alles want ik werk ook en vaak standaard tijden van 9:00 tot 17:00 dus helemaal met alles helpen lukt niet maar als ze iets op de woensdag hebben waarbij ik kan helpen doe ik dat altijd wel want dat is mijn vrije dag dat het ook echt kan

[..]

Dat denk ik ook dat er dan ouders zijn die uit de oudercommissie meegaan. Kan haast niet anders. Mijn dochtertje is ook een zorgenkind en vooral als het draait om wc's op speel en pretparken. Zelfs ook restaurants. Laatst nog bij Hans & Grietje in Zeewolde. Samen met partner en schoonmoeder en dochtertje daarheen en op een gegeven moment zat ik even op een andere plek bij dat pannenkoekenrestaurant, en moest ze plassen dus liep ze met mijn schoonmoeder richting wc's. Eenmaal daar hoorde ze lawaai van de handdrogers en durfde ze niet naar de wc dus ik moest er aan te pas komen maar kwam te laat want toen plastte ze uit angst in haar broek, buiten voor de ingang. Die moet al gauw twee schone setjes kleding mee als echt blijkt dat ik niet mee kan. Die kan echt niet zonder mij als ze me eenmaal moet uitzwaaien. Ik zie het al gebeuren dat ze uit angst straks ook op schoolreisje een paar keer in haar broek plast. Dat belooft nog wat...

Voor de meeste praktische problemen is wel een oplossing te vinden als het eenmaal zo ver is dat ze meegaat op schoolreis. Zoals hier al eerder vermeld staat, het kan ook nog zijn dat leerkrachten bepaalde ouders bewust niet vragen om mee te gaan als begeleider. Ik zou zeggen, laat het rusten. 

Jorni schreef op 29-05-2025 om 10:2Een schoolreisje is er voor de leuk.

Niet bij alle scholen, school van mijn kinderen had er altijd een educatief deel bij. Gekoppeld aan het laatste thema van het schooljaar.

Ze bleven ook altijd in de provincie en het was dus niet een bezoek aan een pretpark, speeltuin was soms een onderdeel.

Doe haar die dag desnoods een luierbroekje aan. 

Als de gang van zaken je echt dwars zit, spreek dan (rustig!) even iemand aan. De juf of iemand van de OR of MR. Vraag hoe het dit jaar geregeld is. Vertel dat je het op prijs had gesteld als dit was gecommuniceerd. En laat het daar vervolgens bij.

Als je je zorgen maakt om je dochter die dag, bespreek dit dan met de juf en bespreek mogelijke manieren hoe juf hier mee om kan gaan. Geef je dochter sowieso een paar reservesetjes mee, zodat ze zich kan omkleden.