Schoolreis

Ik zou dus niet je kind ziek gaan melden en zelf wat leuks gaan doen. Want dan geef je haar nog steeds het idee dat ze dit soort uitjes niet zonder jou kan. En ze kan er op school niet over vertellen, want ze was 'ziek'.

Geef je kind het vertrouwen mee dat ze dingen zelf kan, ook zonder jou. 
Van die ouders die altijd overal per se bij willen zijn, ik had vroeger altijd een beetje medelijden met die kinderen. Een klasgenootje had zo'n moeder. Die was van groep 1 tot en met groep 8 klassenmoeder en elke activiteit en uitje was ze erbij. Ook met clubjes ging ze met elke activiteit mee als begeleider.

DeOnbekende schreef op 29-05-2025 om 10:57:

[..]

"Coördinator luizenpluis", serieus?

Ja.  Roosters maken,  zorgen dat er voldoende ouders waren per keer,  lijsten maken om af te tekenen wie we nagekeken hadden een witte nog niet. aanspreekpunt voor docenten die een vermoeden hadden dat er een kind met luizen was. Spoedcontrole regelen. 

ik vind dit eerlijk gezegd verwend gedrag van TO. Het kan niet altijd gaan zoals jij wil/fijn zou vinden. Soms wegen andere belangen zwaarder. En, het leven is niet altijd eerlijk.

Ik ben 1x meegeweest. Ik was overblijfmoeder, dus kende de kinderen. En ik had nooit zo'n moeite met de bijzondere exemplaren.
Eens, maar nooit weer. Wat een rotklus.

Ik vind het verder heel normaal dat er ouders meegaan die wat beter bekend zijn op school. De overblijfouders bijv. 

En ik heb in die jaren op het schoolplein zat ouders meegemaakt waar ik mijn kind echt niet graag aan mee zou geven. Bijv die ouders die alleen maar oog hebben voor hun eigen kind

AnnaPollewop schreef op 29-05-2025 om 11:05:

Ik herinner mij nog de consternatie bij het schoolreisje in groep 3 van een van mijn kinderen. De moeder van, laten we hem Fransje noemen, wilde perse mee maar mocht niet mee als begeleider. En ook niet als passagier in de bus. Dus na veel gedoe rond de bus (waardoor iedereen dus een uur te laat vertrok) besloot ze uiteindelijk om hem dan maar zelf in de auto te brengen naar de Efteling. Want het was voor haar absoluut niet bespreekbaar dat Fransje gewoon met de klas mee ging zonder haar. Hetzelfde gedoe was er ook voortdurend met Fransje rond schoolzwemmen, hoorde ik van mijn kind, want dan ging moeder altijd mee en zat moeder perse het hele uur te kijken. Mijn kinderen vonden het vreselijk zielig voor Fransje, want welk kind wil nou niet even onder de vleugels van moeder uit en gewoon zichzelf kunnen zijn. Ik meen dat school daar wel een melding van heeft gedaan bij VT, en zo niet dan hoop ik dat ze dat gedaan hebben. Gelukkig kon Fransje in de klas wel even zonder moeder zijn dag doorkomen.

Ander voorbeeld: groep 1 ging op schoolreisje. Ouders kregen er lucht van waar de reis heen ging, spraken met elkaar wat af en oh wat een leuke verrassing, toen de groep daar aankwam met de bus stonden allerlei ouders daar al op de parkeerplaats te wachten! Echt een gedoe, want er waren gewoon begeleiders geregeld voor de kinderen maar die wilden natuurlijk ook met hun eigen ouder mee en al bij al werd het een heel ingewikkelde toestand.

(als gevolg daarvan hield school de bestemming voortaan geheim. Waardoor mijn jongste kind vreselijk buikpijn had vooraf aan zijn eerste schoolreisje, dus heb ik juf gevraagd of ik hem alsjeblieft toch mocht vertellen waar het heen zou gaan, en dat mocht gelukkig want slapeloze nachten waren ook weer niet de bedoeling. Uiteraard ging ik zelf niet mee. Dank je feestelijk).

Ouders, alsjeblieft, laat je kind met rust en ga een eigen bezigheid zoeken. School regelt dat heus goed, dat is hun werk, en de kinderen leren ervan dat ze zelf dingen kunnen. Je hebt er geen recht op om 24 uur rond je kind te cirkelen. Je kind heeft er recht op om zelfstandig en in vrijheid op te groeien. Ook als het dat soms een beetje spannend vindt. Dat mag.
En dan ga je dus niet je kind aanpraten hoe jammer het voor mama is dat ze niet mee mag, en dat mama nu zo verdrietig is, en dat het niet eerlijk is, en dat het arme kind nu alleen moet terwijl het dat zo eng vindt, en dat het vast allemaal niet goed gaat en jammer de jammer. Kom op zeg.

Zo'n moeder hadden wij ook in de klas. Die reed altijd achter de schoolbus aan naar het schooluitje 'om in de buurt' te blijven. 

Ook achter de schoolzwembus om dan bij het schoolzwemmen te kijken. 

Als het had geregend als de klas op de fiets naar de gymzaal moest bracht ze handdoeken.

Kind ging nooit alleen naar school, zelfs op het vo werd ze gebracht.

Bij kinderfeestjes bleef ze gewoon buiten wachten tot het klaar was, ook als het regende. Eigenlijk heel sneu.

Iedereen zag het en dacht er wat van. Ik heb nooit geweten of er nou iets met het kind aan de hand was of met de moeder.

Reyhan1981 schreef op 28-05-2025 om 22:48:

[..]

Als de school het beleid aangepast zouden hebben zouden ze daar ook wel over informeren lijkt mij. Dat is niet gebeurd. Ik baal er gewoon ontzettend van dat het zo moet zonder er ook maar iets over te horen. Ik had het nog een beetje begrepen als er over geïnformeerd werd maar nu moest ik er gewoon zelf achteraan gaan

Dat is hier ook school nooit gecommuniceerd maar is gewoon zoals het gaat. Vorig jaar was misschien wel uitzondering op hun standaard. 

Volgend jaar deelnemen aan oudercommissie dus . 

Ik zit sinds dit jaar in oudercommissie dus 'mag' mee. Ik besteed mijn vakantieuren liever ergens anders aan 🙈. Maar ik ga met liefde op school helpen tijdens jubileumactiviteiten onder schooltijd

Due-scimmie schreef op 29-05-2025 om 14:51:

Ik zit sinds dit jaar in oudercommissie dus 'mag' mee. Ik besteed mijn vakantieuren liever ergens anders aan 🙈. Maar ik ga met liefde op school helpen tijdens jubileumactiviteiten onder schooltijd

Haha herkenbaar. Ik zorgde altijd dat ik in de auto zat die achter de bus aanreed (voor calamiteiten). Ik had dus ook nooit een groepje onder mijn hoede...

Ik ben blij dat ik niet in het PO werk. Er lopen genoeg docenten gillend weg, de uitstroom de eerste jaren is groot.
Al heb ik het ook wel eens met studenten. Het zijn er gelukkig niet veel maar die houding van “ik ben de klant en de klant is koning en alles wat niet precies zo geregeld is als ik het wil hebben is Heel Oneerlijk en Groot Onrecht en ik kan niet tegen onrechtvaardigheid” kan mijn dag soms best verzieken. 
Ik vraag me af of dit ook al zo ging toen een heleboel onderwijzers nog mannen waren, en het gezien werd als een respectabel beroep. 

Ginevra schreef op 29-05-2025 om 16:40:

Ik ben blij dat ik niet in het PO werk. Er lopen genoeg docenten gillend weg, de uitstroom de eerste jaren is groot.
Al heb ik het ook wel eens met studenten. Het zijn er gelukkig niet veel maar die houding van “ik ben de klant en de klant is koning en alles wat niet precies zo geregeld is als ik het wil hebben is Heel Oneerlijk en Groot Onrecht en ik kan niet tegen onrechtvaardigheid” kan mijn dag soms best verzieken.
Ik vraag me af of dit ook al zo ging toen een heleboel onderwijzers nog mannen waren, en het gezien werd als een respectabel beroep.

Een grote fout is geweest dat de school de ouders heeft binnengehaald voor van alles dat ze willen organiseren. Sommige ouders denken dan op een gegeven moment dat ze een stem hebben en dat school verantwoording aan hen moet afleggen over beleidsbeslissingen. 

Annaniem2023 schreef op 29-05-2025 om 17:50:

[..]

Een grote fout is geweest dat de school de ouders heeft binnengehaald voor van alles dat ze willen organiseren. Sommige ouders denken dan op een gegeven moment dat ze een stem hebben en dat school verantwoording aan hen moet afleggen over beleidsbeslissingen.

Toch even een klein lansje breken voor de "huidige ouders" en ook de ouders uit mijn tijd al. Door de participatiesamenleving waarin continu gehamerd werd en wordt dat je vooral alles zelf moet regelen, dat alles wat je overkomt je eigen verantwoordelijkheid is en dat je vooral niet moet verwachten dat iets voor je geregeld wordt, zijn mensen inderdaad veeleisend en assertief geworden - ben je dat niet en gaan dingen niet goed dan is het immers allemaal je eigen schuld. 

Samen met de erg grote klassen en altijd te weinig personeel in het onderwijs waardoor je soms ziet dat je kind verzuipt is het ook wel eens lastig om op je handen te gaan zitten en alles aan school toe te vertrouwen. Wij hebben ook veel mis zien gaan want leerkrachten kunnen ook fouten maken, onprettige mensen zijn en een hekel aan je kind hebben. Samen met het afbreken van autoriteit (je kunt niet tegelijk verantwoordelijkheid nemen voor je hele leven en alles toevertrouwen aan autoriteiten) krijg je toch andere ouders dan vroeger in de jaren vijftig (waar niemand van ons bij was, waar ook veel mis ging en ook veel kinderen kopje onder gingen in de klas trouwens).

Desalniettemin: laat je kind lekker meegaan met schoolreis zonder je ermee te bemoeien. Geef ze de ruimte om hun vleugels uit te slaan.

Annaniem2023 schreef op 29-05-2025 om 17:50:

[..]

Een grote fout is geweest dat de school de ouders heeft binnengehaald voor van alles dat ze willen organiseren. Sommige ouders denken dan op een gegeven moment dat ze een stem hebben en dat school verantwoording aan hen moet afleggen over beleidsbeslissingen.

Dit inderdaad. 

Ouders hellemaal uit de school houden kan niet. De juf heeft leerdoelen te halen en heeft geen tijd om na iedere vakantie te beginnen met de luizenpluis en daarna nog nacontroles te doen als er een besmetting was.  Dat deden we met 5-8 moeders in 1 uurtje op de maandagochtend. 

Via de sportvereniging van mijn kinderen heb ik een keer meegedaan aan een evenement waarbij basisschool leerlingen konden kennismaken met alle sporten op het sportpark. Ouders die dan alleen willen helpen als hun Pietje zou komen,  zo leuk dan konden ze zien hoe Pietje het deed! 

Nee muts,  je ziet Pietje iedere week al .... ballen. Kom helpen dan kan Marietje ook zien dat het een leuke club is.  En ook bij de scholen gebeurt dat veel dat ouders alleen willen als ze hun puk in actie kunnen zien en om te voorkomen dat die ouders nooit meer wat willen doen probeert de leerkracht daar nog in me te gaan ook. 

Mijn man heeft ooit volleybalmini's getraind. Er waren ouders die absoluut niet konden rijden en of wij hun bloedje mee konden nemen.

Wie zaten er 40 kilometer verderop vrolijk op de tribune? En dan ook nog verwachten dat we Pietje ná 18:00 uur weer thuis zouden afleveren want ze gingen nog even shoppen.

Ze konden Pietje direct meenemen of we lieten hem achter in de sportzaal. Hij kwam in elk geval niet meer bij óns in de auto.

Reyhan1981 schreef op 28-05-2025 om 23:52:

[..]

Dat probeer ik dus ook. Op school heeft ze er nooit last van maar het is dus alleen op speel en pretparken en restaurants. Ik probeer haar dus een beetje erop te trainen dat ze het lawaai van de handdrogers straks niet eng vind. Ze is sowieso al een stapje in de goede richting want na zwemles durft ze wel met haar hoofd onder de haardroger dus komt idd uiteindelijk wel goed maar heeft gewoon de tijd nodig. Is niet even met 1 dag van haar angst af.

Als haar handen gewassen zijn kan ze ze ook prima afdrogen aan haar broek voor 1 keertje toch?