Schoolreis
Vandaag toch iets heel vreemds gehoord over de schoolreis. Ik meld me vanmorgen bij de juf aan omdat mijn dochtertje al weken lang aan mij vraagt of ik mee ga, waarop ik tegen haar zeg; Zodra mama kan aanmelden en mama mag mee ga ik mee. Vandaag toch maar eens wezen vragen aan haar juf, bleek ineens dat er al ouders meegaan. Heel vreemd dit want vorig jaar werd er netjes een mail gestuurd met dat je je kon aanmelden en werd er geloot. Dit keer dus helemaal niks erover gehoord wat ik gewoonweg helemaal niet eerlijk vindt. Mijn dochtertje kan er al niet tegen dat ik niet mee ben en nu het helemaal op een oneerlijke manier gaat zonder er ook maar iets over te horen vindt ik kwalijk. Zeer kwalijk. Ik stond er helemaal verbaasd van te kijken dat er, zonder dat er ook maar een mailtje is verstuurd door haar juf, al ouders meegaan. Geeft het andere ouders ook nooit de kans om mee te kunnen. Stuur dan op zn minst een mailtje zodat ik het ook weet.
ik zit in de ouderraad, organiseer met plezier activiteiten, ben graag aanwezig maar schoolreisje sla ik liever over. Om drie redenen:
1. Ik besteed mijn valsheid m vakantie uren liever aan een dag waarop ik zelf beslis wat ik ga doen. Bijvoorbeeld een studiedag van de kinderen waarbij we een uitstapje maken
2. Mijn kinderen zijn veel zelfstandiger wanneer ik er niet bij ben. Hier ook veel angst gehad voor de handdrogers bijvoorbeeld. Ik lichte dan de juf in of de begeleidende ouder van het groepje en gaf bij mijn kind aan dat ze zelf om hulp kon vragen om daarheen te gaan en dat de ander ervan wist. Ook met andere dingen. Naar mama stappen is heel makkelijk, op zo'n dag hulp vragen aan een ander kind, juf of andere ouder om bijvoorbeeld je beker open te maken is helemaal prima en maakt zelfstandiger. Bovendien proberen mijn kinderen het dan eerst echt zelf. Ik heb ook de volste vertrouwen in de juffen van mijn kind dat ze haar zien, soms laten aanrommelen om zelf de kans te geven om dingen te ondervinden maar zullen ondersteunen wanneer dit nodig is.
3. Echt leuk vind ik het niet om met zijn schoolreisje mee te gaan. Ik ben daarin wel de uitzondering in de ouderraad
Ik ben denk ik ruim 10x meegeweest op allerlei schoolreisjes naar dierentuinen en pretparken. Nooit grote problemen gehad, prachtig toch die blije kinderen.
duizel schreef op 29-05-2025 om 21:39:
ik zit in de ouderraad, organiseer met plezier activiteiten, ben graag aanwezig maar schoolreisje sla ik liever over. Om drie redenen:
1. Ik besteed mijn valsheid m vakantie uren liever aan een dag waarop ik zelf beslis wat ik ga doen. Bijvoorbeeld een studiedag van de kinderen waarbij we een uitstapje maken
2. Mijn kinderen zijn veel zelfstandiger wanneer ik er niet bij ben. Hier ook veel angst gehad voor de handdrogers bijvoorbeeld. Ik lichte dan de juf in of de begeleidende ouder van het groepje en gaf bij mijn kind aan dat ze zelf om hulp kon vragen om daarheen te gaan en dat de ander ervan wist. Ook met andere dingen. Naar mama stappen is heel makkelijk, op zo'n dag hulp vragen aan een ander kind, juf of andere ouder om bijvoorbeeld je beker open te maken is helemaal prima en maakt zelfstandiger. Bovendien proberen mijn kinderen het dan eerst echt zelf. Ik heb ook de volste vertrouwen in de juffen van mijn kind dat ze haar zien, soms laten aanrommelen om zelf de kans te geven om dingen te ondervinden maar zullen ondersteunen wanneer dit nodig is.3. Echt leuk vind ik het niet om met zijn schoolreisje mee te gaan. Ik ben daarin wel de uitzondering in de ouderraad
De handdroger is echt een veelvoorkomende angst bij kinderen, mijn broertjes vonden dat ding ook maar niks , en veegden hun handen altijd droog aan zichzelf als er geen papieren doekjes waren , ik heb dit topic echt een paar keer doorgelezen want ik dacht echt dat ik iets gemist had.
Meewillen op schoolreisje omdat de handdroger spannend is en je kind daarom een zorgenkindje noemen is in mijn ogen echt een steek na mensen die wel een zorgenkindje hebben.. en er zijn zoveel oplossingen voor te bedenken, handdoekje in de tas , natte handen afdrogen aan jezelf...
Wij hebben verschillende varianten gehad op school, de variant waarin ouders van de oudercommissie vooraf werd gevraagd of ze mee wilden en daarna werden pas oproepen voor andere ouders gedaan maar ook de variant waarin juist werd gezegd dat de oudercommissie ouders al zoveel mochten dat ze de juffen dus lieten kiezen wie er mee ging op schoolreis. In beide gevallen kon iedereen van de oudercommissie die mee wilde gewoon mee want de voorkeur van de docenten was heel duidelijk. ouders die als een havik bovenop hun kind zaten die werden sowieso al uitgesloten.
Ikzelf mocht op ieder schoolreisje mee, maar heb voor ieder schoolreisje bedankt. Ook bij het helpen op school voor de groep 8 musical zorgde ik dat ik niet in het groepje van zoonlief zat. Grappige was wel dat toen we de spullen moesten overbrengen van school maar de musical ruimte de moeder van G. en ik tegelijkertijd een telefoontje kregen of ze met elkaar mochten spelen.
HS26 schreef op 30-05-2025 om 09:04:
Ik ben denk ik ruim 10x meegeweest op allerlei schoolreisjes naar dierentuinen en pretparken. Nooit grote problemen gehad, prachtig toch die blije kinderen.
Nou ik wel. Groepje: wij durven overal in. Was bewust zo ingedeeld. Krijg je er 1 mee die nog nooit in een pretpark was geweest en nergens in durfde. Had in de klas gebluft omdat hij bij zijn vrienden wilde zitten.
Dat was erg vervelend, vrienden pestten hem niet maar toen 1 van die vrienden iets minder ver kon springen dan hijzelf begon hij met pesten.
Ik heb 'm bij de meester ageleverd: pesten accepteer ik niet en dit groepje was niet voor hem.
1 van mijn kinderen heeft op 2 basisscholen gezeten. Ik vond het schoolreisjesbeleid van de andere met het educatieve deel fijner.
Ik kies mijn begeleiders voor uitjes ook altijd zelf. Ik heb klassenouders die vaak ouders regelen voor het observeren bij het verkeersexamen of luizenpluizen. Maar als ik echt begeleiding nodig heb voor een uitje dan kies ik zelf.
Ik heb ooit een klas (met wat opgeleide projectielen erin) meegenomen met de tram. Vijf hulpouders mee, waarvan een daadwerkelijk kinderen aansprak, en de rest bij elkaar ging zitten beppen terwijl de klas zich verspreidde over de tram en nog net niet de tram afbrak. Was een van mijn eerste uitjes. Ik had iedereen (waaronder de ouders) geïnstrueerd over bij je groepje blijven etc. En durfde als broekie de ouders niet te sommeren dat te doen waarvoor ze mee gingen: kinderen begeleiden!
Ik heb ook ooit meegemaakt dat een ouder hoogstpersoonlijk de sponsorloop verziekte door bij de kinderen die zijn kind leuk vond extra stempeltjes te zetten. Groep 7, allemaal zo'n heerlijk rechtvaardigheidsgevoel, dus de halve klas was woest of aan het huilen.
Ik kies mijn hulpouders dus zelf 😉
Anoniemvoornu schreef op 30-05-2025 om 09:34:
[..]
Meewillen op schoolreisje omdat de handdroger spannend is en je kind daarom een zorgenkindje noemen is in mijn ogen echt een steek na mensen die wel een zorgenkindje hebben.. en er zijn zoveel oplossingen voor te bedenken, handdoekje in de tas , natte handen afdrogen aan jezelf...
Dat weten we niet he. Er kan ook iets veel ernstigers spelen.
Mijn beide zorgenkinderen (fysiek, mentaal + allergieën en intoleranties) gingen zonder mij mee op schoolreis, maar wel met een lijst met instructies vooraf aan de leerkracht en in de tas. Het ene kind hield echt niet van schoolreisjes, het andere vond ze geweldig. Het was zoals het was.
LydiaDietz schreef op 30-05-2025 om 09:47:
Ik kies mijn begeleiders voor uitjes ook altijd zelf. Ik heb klassenouders die vaak ouders regelen voor het observeren bij het verkeersexamen of luizenpluizen. Maar als ik echt begeleiding nodig heb voor een uitje dan kies ik zelf.
Ik heb ooit een klas (met wat opgeleide projectielen erin) meegenomen met de tram. Vijf hulpouders mee, waarvan een daadwerkelijk kinderen aansprak, en de rest bij elkaar ging zitten beppen terwijl de klas zich verspreidde over de tram en nog net niet de tram afbrak. Was een van mijn eerste uitjes. Ik had iedereen (waaronder de ouders) geïnstrueerd over bij je groepje blijven etc. En durfde als broekie de ouders niet te sommeren dat te doen waarvoor ze mee gingen: kinderen begeleiden!
Ik heb ook ooit meegemaakt dat een ouder hoogstpersoonlijk de sponsorloop verziekte door bij de kinderen die zijn kind leuk vond extra stempeltjes te zetten. Groep 7, allemaal zo'n heerlijk rechtvaardigheidsgevoel, dus de halve klas was woest of aan het huilen.
Ik kies mijn hulpouders dus zelf 😉
Helemaal goed! Met andermans kinderen op stap moet je ouders hebben waar je op kunt vertrouwen. Dat ze doen waarvoor ze gevraagd zijn, kinderen begeleiden!
Ik heb meegemaakt dat mijn kind na de trouwerij van de juf werd afgeleverd door de hulpouder en dat ze graag even met me wilde praten.
"Wáárom had de juf haar twee A-viertjes met instructies meegegeven over zoon?"
Hij was het liefste en rustigste kind van de hele klas volgens haar. De enige die netjes bleef zitten en niet ging zitten lawaaien of ouwehoeren.
Ook wel eens leuk om te horen. 😄
IMI-x2 schreef op 30-05-2025 om 09:48:
[..]
Dat weten we niet he. Er kan ook iets veel ernstigers spelen.
Mijn beide zorgenkinderen (fysiek, mentaal + allergieën en intoleranties) gingen zonder mij mee op schoolreis, maar wel met een lijst met instructies vooraf aan de leerkracht en in de tas. Het ene kind hield echt niet van schoolreisjes, het andere vond ze geweldig. Het was zoals het was.
Klopt is een aanname van mij , ik ga ervan uit dat je niet gaat schrijven op het forum dat je kind nog moet oefenen met de handdroger als het autistisch is/adhd heeft om maar een voorbeeld te geven.
TO sta je niet misschien op een ''zwarte lijst''? Hier hadden wij een moeder die doodleuk wijn ging drinken tijdens een uitje terwijl ze haar groepje rond liet rennen. Die moeder kwam ook erg aangeschoten de bus in. Die was daarna niet meer welkom.
Als het kind in kwestie echt een rugzakje heeft in de categorie (voedsel)allergie, aitisme, ADHD dan snap ik het dat je even navraag doet over de begeleiding en de risico's dat iets mis gaat zo klein mogelijk wil maken. Maar dat kan ook als je niet meegaat. Kind overleeft een schooldag ook en de juf kent je kind. Dus overleg netjes en dan komt er ook een oplossing.
Ik ga er even vanuit dat de handenblazer een voorbeeld is van één van de struikelpunten. Kun je kind tissues meegeven om de handen te drogen, kan kind instructies aan dat een ouder of juf even meegevraagd wordt etc. Maar als dat juist het enige is; laat gaan. Je kind moet ook leren om te vertrouwen op zichzelf en hulp te vragen. Projecteer je angst om los te laten niet op de angsten waar je kind mee moet leren omgaan.
Ik heb maar 1 kind en ze was als kleuter verlegen, doodsbang voor ballonnen en logeren. Juf wist dat. Maar geen haar op mijn hoofd dat ik meeging op schoolreisje of excursies (ook al mocht ik als luizenouder/lid ouderraad/verkeersouder). Ik vond het juist belangrijk dat ze zelf haar boontjes leerde doppen.
Toen ze een paar jaar later voor het eerst mee op een kamp ging voor 2 nachten, was dat best een ding. Logeren bij opa en oma ging nét goed voor 1 nachtje. De leiding wist dat ze heimwee zou kunnen krijgen en zou bellen als het nodig was. Ik had bij de dagactiviteiten kunnen komen helpen, daar waren extra ouders voor nodig. Maar heb pas op de laatste dag mijn neus laten zien met opruimen. Ik was als de dood dat als ze me eerder zou zien, ze mee naar huis zou willen. Op deze manier kon ik toch helpen en was voor haar de 2e nacht wel te overzien want ik kwam al na het ontbijt. Losgelaten en gegroeid. Je kind heeft het nodig!
FruitMoeder schreef op 30-05-2025 om 13:39:
TO sta je niet misschien op een ''zwarte lijst''? Hier hadden wij een moeder die doodleuk wijn ging drinken tijdens een uitje terwijl ze haar groepje rond liet rennen. Die moeder kwam ook erg aangeschoten de bus in. Die was daarna niet meer welkom.
Ik moest hier wel om lachen, een heel interessante wending geef je het verhaal zo!
Poezenmeisje schreef op 30-05-2025 om 10:18:
Ik heb meegemaakt dat mijn kind na de trouwerij van de juf werd afgeleverd door de hulpouder en dat ze graag even met me wilde praten.
"Wáárom had de juf haar twee A-viertjes met instructies meegegeven over zoon?"
Hij was het liefste en rustigste kind van de hele klas volgens haar. De enige die netjes bleef zitten en niet ging zitten lawaaien of ouwehoeren.
Ook wel eens leuk om te horen. 😄
Dit herken ik, mijn broertje met FAS had het verre van makkelijk en zijn gedrag liet dat vaak zien, wij als siblings gingen altijd mee (uitgenodigd) op elke reis , op kamp ook en soms heb je iemand ertussen zitten die het kind begrijpt , hij had geen juf maar er was een autistisch meisje en als haar vader meeging op een uitje dan was hij als een magneet en mijn broertje een compleet ander (gelukkig)kind
FAS lijkt me heel zwaar, zowel voor diegene zelf als de familie.
Op het werk werd er eens een lezing over gehouden en je zag een aantal jonge vrouwen verschieten toen uitgelegd werd wanneer de schade al ontstaat.
