Ouders en School Ouders en School

Ouders en School

Lees ook op
Tango

Tango

16-03-2020 om 22:23

Thuiszittersdraadje


Tamar

Tamar

07-05-2020 om 14:27

die van mij

is net geslaagd voor haar VWO! We hebben een tussenjaar gepland waarin ze helemaal niks hoeft, behalve cursussen voor dingen met haar handen. Het kan best zijn dat daar iets uit rolt dat haar beter ligt dan studeren, want ze gruwt gewoon van het idee alleen al. Gelukkig geen gedoe met de leerplicht meer dankzij haar diploma en het feit dat ze bijna 18 is.

Tamar

Tamar

07-05-2020 om 14:28

overigens

vindt ze die lockdown helemaal prima, ze zit lekker thuis en het hele gezin is ook thuis. Voor haar mag het zo blijven.

Gefeliciteerd Tamar!

Nu is ze officieel geen thuiszitter meer

skik

Elfie

Elfie

07-05-2020 om 17:21

Gefeliciteerd Tamar

Wat goed!

En wat mooi Skik dat het beter met je dochter gaat.
Die school, die gaat wel komen. Of niet.

Hier wilde zoon gewoon opeens zijn vwo diploma, dus werd het dit. (had jaren niets gedaan vziw)
Hij heeft het nog niet, ben benieuwd. (dit en volgend jaar examens)
Maar vind het al knap dat hij zich er in z'n eentje doorheen worstelt, en het allemaal nog heel goed wil doen ook.

Elfie

Wat knap van je zoon. Ik ben er van overtuigd (of in elk geval, ik hoop) dat als dochter eenmaal iets wil, ze het ook gaat doen. Ze heeft nu besloten te willen leren programmeren, vandaag is er een enorm dik en zo te zien ingewikkeld boek binnengekomen, ben benieuwd of en hoe ze er mee aan de slag gaat.

skik

Elfie

Elfie

07-05-2020 om 19:54

Cool

Nou, dan leert ze toch, zij het buiten het gebaande pad.
Misschien heeft ze hier wel meer aan dan aan een vo diploma, niet alleen nu, maar ook straks.

Tango

Tango

11-05-2020 om 14:45

Wow!

Wat een mooie berichten, Tamar en Elfie! En jouw dochter gaat er vast ook komen, Skik!
Hier ook een klein lichtpuntje, zoon is vandaag anderhalf uur op school geweest. Ik schreef vorige week al dat dit eraan zat te komen. Ik heb hem er thuis heel erg op voorbereid: wat is de bedoeling? Wat wordt er van je verwacht? Maar ook hoe wil je er naar toe gaan en daarnaast nog een uitleg gegeven wat het PRO nu precies doet en hoe ze je voorbereiden op de toekomst. Zoon vond dat laatste wel interessant om te horen, had hij nooit zo begrepen blijkbaar.
En vandaag ging hij gewoon...Nou ja gewoon, ik heb hem met de auto gebracht, maar hij liep wel zelf het schoolplein op en ging netjes op een bankje zitten wachten tot hij gehaald werd door de mentor. En het was goed gegaan, vertelde hij achteraf.

Wat hem geholpen heeft dat het gelukt is, vroeg ik aan hem. Hij wist het eigenlijk niet echt. Wat meespeelde was in ieder geval dat ik zelf jarig ben vandaag en hij mijn verjaardag niet wilde verpesten. Nou dit was in ieder geval een mooi verjaardagskado. En volgende week gaan we het weer zien, want dan mag hij weer op dezelfde dag en tijd, maar dan ben ik niet jarig en kan ik hem ook niet brengen want moet werken. Pfff, ben benieuwd maar er is weer een beginnetje gemaakt. En eigenlijk heeft zoon het gewoon zelf gedaan, zonder hulpverlening of iets. Dat vind ik dus echt knap.

Gefeliciteerd met je verjaardag Tango, en wat lief dat je zoon dat mee liet spelen in zijn motivatie om naar school te gaan.

skik

Elfie

Elfie

11-05-2020 om 18:58

Oei

Ik ben een spelbreker
Proficiat Tango, maar ik vind het niet lief dat je zoon je verjaardag niet wilde verpesten hiermee.
Wel super fijn dat hij het aangeeft. En voor jou een mooi aanknopingspunt.
Ik zou er zelf iig absoluut niet blij mee zijn.
Je zoon moet niet naar school gaan omdat hij jou anders pijn doet, verdriet of iets verpest oid.
Verdrietig en schrijnend dat hij het wel zo ervaart.

Niet verbazingwekkend verder en ik ben bang dat bij zoon hier ook vergelijkbare gevoelens speelden, maar die was helaas niet zo open.
Je kunt het maar beter weten, maar ik zou er wel iets mee doen. Kan zijn dat je zoon gewoon zo gevoelig en inlevend in elkaar steekt, kan ook zijn dat jij je emoties rondom de hele situatie nog niet goed onder controle hebt en hem daar 'last' van laat hebben.(absoluut niet veroordelend bedoeld, ik weet als geen ander hoe zwaar dit kan zijn)

Wat mooi dat je alles zo inzichtelijk hebt gemaakt voor hem, het zou me niets verbazen als hem dat erg zou helpen!

Tamar

Tamar

11-05-2020 om 20:27

ik sta daar anders in

mijn dochter heeft dat hele diploma alleen maar voor mij gehaald en ik vind het prima. Die kinderen krijg je echt niet zover dat ze in de toekomst kijken en het voor zichzelf doen. Andere dingen doet ze ook graag voor me, waarom dit niet?

Ik vind het juist mooi dat hij je dit voor je verjaardag geeft. Alles om hem over de drempel te krijgen, de motivatie komt wel. Later,ooit, als hij volwassen is.

Tango

Tango

11-05-2020 om 20:46

Begrijp het wel hoor, Elfie

Ik begrijp zeker wat je bedoelt hoor, Elfie. Ik vind het heeft twee kanten. Aan de ene kant vind ik het fijn dat zoon ook rekening met mijn gevoelens houdt. Maar aan de andere kant zou ik het fijn vinden als hij echt voor zichzelf naar school gaat. Daar is hij echter nog lang niet. Al hielp het stukje uitleg over PRO daar wel bij denk ik.
Ik had ook niet het idee dat mijn verjaardag de enige reden was dat hij ging. Want dan was hij echt niet gegaan. Het was ook het stukje voorbereiding, het brengen met de auto en ik denk ook het feit dat hij maar anderhalf uur hoefde in een klein groepje (uiteindelijk 4 leerlingen, want 1 was niet gekomen).
En wat ik nou heel mooi vond van de mentor was dat zij de klas had ingedeeld in een vroege en late groep en daarbij had gekeken naar wat paste bij de leerling. Zoon heeft heel veel moeite met vroeg opstaan, hij zat dus in de late groep met meer leerlingen die daar moeite mee hebben.En daar blijft hij dus voorlopig ook. Niet dat hij volgende week dus ineens om 8.30 u. moet dus. Want dan was hij niet gegaan, zei hij. Dat helpt dus ook zeker!

Ja dubbel

Gefeliciteerd met je verjaardag Tango!
En ja, dat dubbele herken ik ook. Doen ze iets omdat jij het graag wil maar dan voel ik weer dat ze zo weinig ruimte voor zichzelf neemt en dat is al vanaf haar vroege kinderjaren haar zwakke punt, altijd een ander tevreden stellen om zelf maar uit de spotlights te blijven want discussieren, praten of nee zeggen, is te lastig, dus dan doe je maar gauw wat er gevraagd wordt.
En andersom.
Ik had geld klaargelegd voor Sinterklaas, dochter zal 8 of 9 jaar geweest zijn. En ik kreeg haar nog niet eens naar de bakker bij ons op de stoep om iets lekkers te halen.
Zo angstig was ze. Om de haverklap naar opa en oma omdat ze niet naar school ging. Gedoe, gedoe.

En toen kwam ze ineens thuis met haar Sinterklaascadeau. Ze kon zo niet wachten dat ze het geld genomen had en op haar fiets gesprongen naar de speelgoedwinkel ging.
Ik was zo blij dat ze eindelijk uit die angstige cirkel bleek te kunnen dat ik er geen greintje boosheid of wat ook over kon voelen. Alleen maar opluchting.

Elfie

Elfie

11-05-2020 om 21:33

Euh

Er is echt een verschil tussen iets doen omdat een ander dat wil (ik ga naar school omdat mijn ouders dat nu eenmaal voor me willen) of iets doen omdat je anders je moeder zoveel pijn doet dat haar verjaardag verpest wordt....

Pas op hoor, kinderen met dit soort problematieken krijgen problemen voor hun kiezen waar ze HELEMAAL niet aan toe zijn en waar andere kinderen never nooit iets van meekrijgen.
Ze voelen vaak de spanning die hun gedrag oproept, op hun school, bij hun leerkrachten/leraren, de maatschappij, hulpverlening, ouders, netwerk.
Iedereen springt in een kramp als een kind niet naar school gaat en en zo'n kind komt dan in een rollercoaster terecht waar het totaal geen weet van had en waar het wrs niks van begrijpt en zeker niks mee kan.

Dat wordt denk ik echt onderschat. (niet perse door jullie, maar in z'n algemeenheid)

Ik 'viel' dus over je opmerking dat hij je verjaardag niet wilde verpesten, Tango, het is niet zo dat ik denk dat hij perse voor jouw verjaardag is gegaan.
Ik denk juist ook dat het eerder goed ging omdat jij hem zo goed voorbereidde.
Dat hij jou geen verdriet wil doen zal hem eerder juist verlammen ipv stimuleren. Dat geloof ik echt.
Ik zou hem dan zeker ook verzekeren dat het superlief is van hem maar dat hij zich echt geen zorgen hoeft te maken om jou.

Tango

Tango

28-05-2020 om 20:36

Elfie

Om nog even terug te komen op jouw reactie. Ik begrijp dat helemaal. Toevallig noemde de hulpverlener dit van de week ook. Ik vertelde dat zoon 1 keer naar school was geweest, daarna ging hij niet meer op die maandag anderhalf uur. En die ene keer was dus op mijn verjaardag. Ik zei dus dat ik vermoedde dat dit meespeelde. Hulpverlener vond dat eigenlijk wel prima. Hij zei dan doet hij het niet voor zichzelf maar in ieder geval voor jou. Ik heb toen gezegd dat ik het daar niet mee eens ben. Het moet echt uit hemzelf komen en hij moet zich naar mij niet verplicht voelen om te gaan.
Verder geloof ik wel dat de nieuwe hulpverlener hem begrijpt. Want hij vond het heel logisch dat zoon niet anderhalf uur in de week naar school wil, zo bouwt hij geen regelmaat op. Voorlopig gaat dit dus ook nog niet lukken want inmiddels hebben we bericht dat zoon vanaf volgende week alleen op de woensdagen naar school gaat en dan van 8.20 tot 13.20 u. Dat is geen verbetering. Het is voor zoon veel te vroeg en nog steeds maar 1 dag. Voor 1 dag zijn ritme volkomen in de war gooien voelt voor mij niet goed. Maar zoon kan dit morgen met de hulpverlener gaan bespreken. Ben benieuwd.
Verder gaat zoon deze week best aardig. Op advies van de hulpverlening gaat hij vaker met zijn vader mee naar zijn werk. Man heeft een eigen bedrijf, een webshop. Zoon kan daar dingen inpakken, stickeren etc. Eerder wilde hij nooit mee, maar afgelopen weken ging hij 2 keer mee in het weekend en dat ging best goed. Nu dus deze week ook twee dagen. We gaan steeds meer zien dat hij dit leuk vindt. Man legt alles goed aan hem uit, zodat het hem ook echt lukt.
Zo krijgt zoon dus wel weer wat meer regelmaat. Vandaag ging hij niet mee en dat merk je dan gelijk: hij kwam pas 12.30 u. zijn bed uit en was weinig actief. Gelukkig ging hij wel, ook zonder problemen, naar de voetbaltraining.

Hoe gaat het met alle thuiszitters ?

Zoon is hier inmiddels met PMT gestart, wat wel lijkt aan te slaan.

Ook weer overleg op school gehad. Zoon wil in principe het na de zomer weer gaan proberen.
Jeugdarts heeft nu een advies aan school gedaan met een aantal punten om het voor hem makkelijker te maken.

Ik ben benieuwd in hoeverre school daarin meegaat.

En nog meer benieuwd of het zoon gaat lukken weer te gaan.

Hij heeft nog wel 2 toetsen gemaakt op school (maar niks voor geleerd, omdat hij toch blijft zitten).

Assa

Assa

11-07-2020 om 20:44

Hier

Hier eindelijk een, zoals het nu lijkt, fijne school voor onze zoon gevonden. VSO speciaal voor Havo/Vwo leerlingen met ASS, via de gemeente taxivervoer geregeld, want de nieuwe school is met het ov in drie uur te bereiken, met de auto een klein uur. We hebben een kennismakingsgesprek gehad en dat was heel fijn, het gesprek was volledig op zoon gericht. We hebben hier een week vakantie gehad en zoon kan niet wachten tot hij weer naar school kan, hoop dat het niet tegenvalt.

Hier

Niks. School stelde voor vrijstelling leerplicht aan te vragen maar dat had voor 1 juli gemoeten. Nu zitten we de rit maar even uit tot ze 18 is, over 10 maanden. Niet dat ze naar school zal gaan, dat is ze sinds september niet meer geweest en zal er ook wel niet meer van komen, maar zo blijven we gevrijwaard van bemoeizorg. Want alle hulpverlening is op verzoek van dochter gestaakt. Zij kwamen overigens ook geen stap verder met haar, dus het maakt ook eigenlijk niet uit. En verder leeft ze voornamelijk 's nachts, praten met haar online vrienden in de VS, slaapt ze overdag voornamelijk en komt ze soms wel maar vaak ook niet aan tafel eten en gaan er dagen voorbij dat we geen woord wisselen. En als we dat wel doen blijft het beperkt tot hallo of een huishoudelijke mededeling.

Assa, wat fijn dat je zoon zin heeft om na de zomer op zijn nieuwe school te starten!
Zonnebloempje, wat is PMT?

skik

PMT is ......

Psychomotorische Therapie.
Zoon is niet zo van het praten 😉

https://www.fivoor.nl/behandeling-begeleiding/pmt/

Voorbeeldjes:
Boksen en zorgen dat hij boos begint te worden. Dan na afloop vragen hoe hij zich voelt, wanneer hij iets begon te voelen etc.
Of laatst een oefening, die erom ging, wanneer ga je hulp vragen ? Maar zoon was zo inventief, dat de therapeut de oefening steeds moeilijker moest maken, zodat hij op een gegeven moment wel moest.

En dan afgestemd op dingen, waarvan wij denken, dat hij hulp bij nodig heeft.

Assa

Wat fijn, dat jullie een goede school gevonden en dat zoon weer zin heeft om naar school te gaan.

Wel ontzettend jammer dat er zo weinig VSO
scholen zijn op Havo/VWo niveau en ze dan gelijk zo’n end weg moeten.

Assa....

Ben even nieuwsgierig.....In Friesland???

Ingrid

Assa

Assa

12-07-2020 om 09:03

IngridT

We wonen in Friesland, de nieuwe school is niet in Friesland. Hier zijn wel kleine initiatieven met ASS klassen op gewone VO scholen, maar de meeste zitten vol en de andere ook ver weg.

Tango

Tango

13-07-2020 om 22:12

Hier weinig

Hier nog weinig vooruitgang. Hulpverlening komt zeer traag tot niet op gang. Zoon is de afgelopen periode 3 keer op school geweest, 2 keer een ochtend en 1 keer anderhalf uur, afsluiting van het schooljaar. Zijn hulpverlener kwam hem dan thuis ophalen en dan ging hij, weliswaar met steeds meer moeite. Ons lukt het echt niet.
Zoon ging dan ook echt gekke dingen doen, 1 keer wilde hij uit het raam klimmen en knipte daar even de hor voor zijn raam voor kapot en 1 keer verstopte hij zich in een kast. Duidelijk toch dat er iets niet goed gaat?!
Verder doet de hulpverlener weinig, vrijdag heeft zoon weer een afspraak met hem en volgens mij gaan ze dan een schema maken voor de vakantie en een signaleringsplan. En een tijdlijn over ingrijpende gebeurtenissen. We hebben al tig keer gevraagd om verder diagnose, autisme, angststoornis maar dit komt maar niet op gang. En we willen graag ouderbegeleiding, wordt ook maar niet opgestart.
PMT heb ik ook al genoemd bij de hulpverlening, dat zou voor zoon ook iets zijn want hij is ook helemaal geen prater. En sporten vindt hij wel leuk.
Wat goed gaat is dat hij nog steeds met zijn vader mee gaat naar het bedrijf en dat hij het hier echt naar zijn zin heeft.
Op school blijft hij ook zitten in de derde, dat vindt hij niet leuk en eigenlijk vinden wij het ook geen goede optie, maar we begrijp school ook wel. Hij heeft veel teveel gemist het afgelopen schooljaar.
We hadden wel een heel fijn afsluitend gesprek met zijn mentor. Waarin zoon goed kon benoemen wat goed ging en wat minder goed. En ook zijn doelen kon benoemen. Nu nog uitvoeren...

Ach Tango

Wat verdrietig voor je zoon dat hij zelfs uit het raam wil klimmen van angst. En dat de hulpverlening zo traag op gang komt. Mijn ervaring is dat ze erg gespitst zijn op mogelijke suïcide, dat ze dan pas echt in actie komen als dat gevreesd wordt. Zolang dat (godzijdank) niet aan de orde is blijft het traag gaan en hangen in het bekende riedeltje signaleringsplan, oudercursusje, voorstellen voor van alles, maar veel schiet je daar ook niet mee op. Moeilijk.\

skik

Misdreavus

Misdreavus

14-07-2020 om 11:30

hier schiet het niet op

Mijn dochter heeft een korte periode via whatsapp contact gehad met degene die haar zou gaan begeleiden, maar is daar van het één op het andere moment mee gestopt. Of wij even wilden informeren waarom ze niet meer reageert op berichtjes.
Dat heb ik oprecht geprobeerd en dat resulteerde in een gezicht op onweer en naar boven vertrekken.
Dat staat nu dus alweer een paar weken stil.

Mijn man en ik hebben een aantal gesprekken gehad met onze begeleider. Die heeft ons tot dusver vooral in kaart gebracht en we hebben vragenlijsten over ons kind moeten invullen.
Toen is er een andere persoon bijgehaald en daar ben ik niet zo heel blij mee, ik kan er mijn vinger niet op leggen, maar ik krijg de kriebels van hem.

En nu zitten we dus met 2 hulpverleners waar mijn man en ik mee praten die zeggen dat wij moeten gaan uitstralen dat we dingen niet meer zo willen als ze nu gaan en dat we het probleem terug bij ons kind moeten plaatsen, dat die moet meedenken over een oplossing. En wij moeten dus blijven herhalen dat er gedoucht moet worden, dat ze beneden moet eten, dat ze moet reageren op appjes omdat dat zo hoort, dat we willen dat ze naar school gaat. En dat blijven herhalen en uitstralen, ook als dat niet meteen resultaat heeft.

Het voelt zo zinloos, maar we doen het wel.
Ik heb even met mijn dochter kunnen praten over naar school gaan en ik krijg alleen maar te horen dat ze in paniek raakt als ze naar school moet. Dat ga ik niet doorbreken door te blijven herhalen dat ik wil dat ze naar school gaat.
Hoe moet ik haar naar school krijgen als er niemand is geweest die iets voor haar heeft kunnen betekenen?
Ik krijg nu suggesties als de wifi dan maar uitzetten, want het moet niet te leuk zijn om thuis te zitten. Dat voelt echt niet goed, dan ontneem ik haar de laatste sociale contacten die ze heeft.

Ik krijg heel erg het gevoel dat ze denken dat wij het niet goed hebben aangepakt en dat wanneer wij minder meebewegen en meer op onze strepen staan, ons kind wel gewoon gaat doen wat er verwacht wordt. Ikzelf geloof daar niet in. Het kind zit niet thuis uit dwarsheid, het kind is bang en ongelukkig.
Daarnaast is steeds tegen ons gezegd dat het kind eerst beter in haar vel moet komen te zitten, we hebben maanden gevraagd om handvatten aan de art, de psycholoog, de speltherapeut en het enige dat we hoorden was hoe goed we het deden, maar praktische adviezen kregen we niet.
Hulp voor haar kwam er ook niet. Een paar maanden geleden werd er gesproken over antidepressiva, daar horen we nu niemand meer over.

Het arme kind is echt somber, vind eigenlijk niks leuk aan zichzelf, is voor vanalles bang (echt de gekste dingen, zoals het gebruiken van handontsmetter), raakt in paniek als ze naar school moet en dan denken ze dat door meer uit te dragen wat wij willen, er dingen gaan veranderen?
Ik had zo gehoopt dat er toch iemand zou zijn die tot haar door kon dringen, die met haar aan de slag kon, maar het heeft er alle schijn van dat dit ook weer niks gaat worden.
En ik ben zo moe van alles.

Misdreavus

De hulpverlening is als ik het zo lees van jou en Tango, gecombineerd met mijn eigen ervaring, redelijk standaard. Klinkt me erg bekend in de oren allemaal. Niet afgestemd op behoefte van kind of gezin maar het stappenplan zoals ze op de opleiding hebben geleerd of zoals ze de processen in de organisatie opgezet hebben. Daarbij ontbreekt het niet aan de goede wil van de behandelaars maar is de hulpverlening gewoon nogal cookiecutter.

'Gelukkig' voor ons kon van de 12 hulpverleners die wij in een half jaar over de vloer hebben gehad niemand dochter bewegen tot zaken die zij niet aankon. Dat betekent in elk geval dat het niet aan mij en man ligt dat we haar niet kunnen bereiken, het lukt de professionals ook niet. Maar liever had ik gehad dat zij het wel wisten.

skik

Tamar

Tamar

14-07-2020 om 14:29

VWO

Kind heeft haar VWO diploma gehaald na ruim een jaar thuiszitten. Ik ben er heel blij mee, maar wat nu? We geven haar in elk geval een tussenjaar waarin ze haar kunstzinnige gaven vrij baan kan geven, maar daarna? Hoe komt ze het huis uit voor de kunstcursussen waarvoor we haar hebben ingeschreven? Ze is wel een stuk gelukkiger nu school niet meer achter haar aan zit, dat is wel een pluspunt.

RENN4

https://www.schoolweigering.nl/

Dit is het 'stappenplan'. De ouders hebben het toegelaten dus zijn verwijtbaar.
Niemand heeft daar een antwoord op, zeker niet in de hulpverlening. Dat heb je zo omdat het om mensen gaat, een kind, een jongere, met een eigen belevingswereld en eigen keuzes. Daarnaast gaan staan en samen naar de uitweg zoeken of je eigen weg, dat is een betere keus. Er zijn therapeuten die dat kunnen. Veel ouders kunnen dat veel beter.

Wij hebben hier veel gehad aan een vrijgevestigde psychiater, waar dochter medicatie kreeg tegen de angst en een heldere rapportage die haar aan speciaal onderwijs hielp.
Daarbij is ze driekwart jaar thuis geweest, vanwege wachttijden en gedoe met de jeugdarts en de leerplicht, maar dat was voor haar wel rustig. En ze werkte gewoon door aan haar 2e jaar HAVO zodat ze in oktober, bij toelating tot de speciaal onderwijs school, door mocht gaan naar 3HAVO.

Een periode thuis kan helend werken. Ik nam haar echter zo min mogelijk mee naar gesprekken met die lui. Tenzij het niet anders kon en ik verwachtte dat er voordeel te behalen viel voor dochter, meer dan angst.

Overigens is ze sinds groep 3 nog nooit een hele week naar school geweest. Ze is namelijk regelmatig overprikkeld, zeker als je de balans niet bewaard. Dus ze heeft uiteindelijk haar diploma gehaald met een vaste vrije dag en de mogelijkheid om de klas te verlaten en een rustige plek te zoeken. Of om een paar dagen thuis te blijven studeren, zoals in de examentijd.

Sommige kinderen lukt het niet op school. School is te dwingend, te stressvol, te druk, te onbegrijpelijk, te gevaarlijk vanwege pesten en uitsluiting. En tegen de tijd dat ze uitvallen zijn ze helemaal over de rooie vanwege de toegepast dwang om ze toch op school te houden.

O ja, het doel: onderwijs

Want dat is het doel. Probeer niet te verdwalen in de doelstellingen van de hulpverlening of de school. Het gaat er om dat je dochter haar gezondheid en welzijn vind en dat ze onderwijs volgt en liefst een diploma haalt. En dat hoeft niet in school te zijn als dat zo traumatisch is.
Zorg dat ze wel wifi houdt thuis en leg haar uit wat jou doel is en hopelijk ook die van haar. En geef haar de kans om het op te pakken, samen met jou. Biedt je hulp regelmatig en voorspelbaar aan.

Assa

In dat geval is t dus niet ‘mijn’ school....ik geef naast mij reguliere uren al een aantal jaren les ( aan 1 klas) op ons ‘eigen’ inpandige VSO lyceum dat vooral gericht is op kinderen met een vorm van autisme die vastlopen op het regulier VO. Met veel plezier trouwens, ik vind het echt leuk om te doen!

Hoop dat jouw kind goed op zijn plek is volgend jaar! Ik heb bij ons overstappers van onze eigen reguliere havo of vwo afdeling echt onvoorstelbaar zien opknappen.

Speciaal onderwijs

Kan ook ongemakkelijk zijn, er is niet alleen in het regulier onderwijs bezuinigd.
Mijn zoon zit dankzij zijn speciale klas op een regulier voortgezet onderwijs nu in zijn masterjaar op de universiteit. Vanwege het coronagedoe gaat hij volgend jaar nog door, maar verder heeft hij HBO en uni zonder doublures of vertraging gedaan.
Dochter heeft dankzij het speciaal voortgezet onderwijs, met vertraging dat wel, deels door de ziekte van Pfeifer, maar ook door haar overprikkeldheid bij autisme, vorig jaar haar HAVO diploma behaald en werkt nu een of soms twee dagen in de week bij een speciaalzaak. Ze weet nog niet of ze verder gaat studeren.
Ik vind het nog steeds spannend want nu is natuurlijk de overstap naar werk en hopelijk zelfvoorziening. Maar zonder het speciaal onderwijs had het niet gekund.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.