carriere en scheiding

Tja phryne

Dat is lang niet voor iederen mogelijk. Net wat wil40 zegt: heel veel mensen voor wie een uurloon van rond de 12,50 is wat het is en blijft. En gelukkig maar, want wie doet anders dat werk?
Wat verder duidelijk is, is dat werk voor jou meer is dan alleen je broid verdienen. Dat is helemasl prima als jij dat wil, ook verre van raar, maar dat is wel een andere insteek.

Hmm

Het wordt wel lastig als je werk enkel en alleen ter broodwinning is, en je er helemaal niets aan vindt. Dan kan ik me wel voorstellen dat je aan het baren slaat en hoopt dat iemand anders het voor je verdient. Dan word je wel kwetsbaar, zie het hele draadje, dus dan kun je beter zorgen dat je werk krijgt waarin je het wel naar je zin hebt. Overigens heb ik zelf geen problemen met ‘simpel’ werk, liever loop ik niet te hard, maar er moet wel brood op de plank komen. En voor 12,50 per uur hebben wij niet eens pap voor om de krenten

Tureluur

"Aan Bieb en Ad en wie er verder op die lijn zit: ken je vrouwen of mannen die kozen voor het stappen uit het betaalde arbeids proces, leefden van het inkomen van een partner en later in de problemen kwamen omdat dat inkomen wegviel en ze niet in staat waren zelf een inkomen te genereren omdat ze eerder in hun leven ervoor hadden gekozen daarmee te stoppen (of helemaal nooit te beginnen, die zijn er natuurlijk ook) Ken je ze? En wat heb je toen tegen ze gezegd of gedaan?"

Nee, geen van allen in de problemen gekomen, ze zijn of gaan om/bijscholen, maar allemaal aan het werk gekomen. Wel ken ik wat echtparen die in financiële nood gekomen zijn. Maar wat had ik tegen die vrouwen moeten zeggen? Wat ging mij dat aan dan?

Donna

"En de stelling dat er nu eenmaal biologische verschillen tussen de seksen zijn is juist. Maar het is voor mij geen valide argument om die grotere kwetsbaarheid maar goed te vinden."

Het ging er meer om om die te verklaren.

"Want vrouwen kunnen gewoon werken en mannen kunnen gewoon zorgen en ik vind het voor iedereen, ook of juist voor de kinderen, goed om dat zoveel mogelijk gewoon te doen. Jammer dat argumenten tegen deze stellingname uitblijven, want dat is wat mij betreft de kern."

Misschien wel omdat iedereen het er mee eens is?

Tureluur

"Aan Bieb en Ad en wie er verder op die lijn zit: ken je vrouwen of mannen die kozen voor het stappen uit het betaalde arbeids proces, leefden van het inkomen van een partner en later in de problemen kwamen omdat dat inkomen wegviel en ze niet in staat waren zelf een inkomen te genereren omdat ze eerder in hun leven ervoor hadden gekozen daarmee te stoppen (of helemaal nooit te beginnen, die zijn er natuurlijk ook) Ken je ze? En wat heb je toen tegen ze gezegd of gedaan?"

Eerlijk gezegd ken ik ze vooral van hier. In mijn omgeving hebben ze snel weer een nieuwe partner of ze waren *wel* gewoon door blijven werken.

Mijn vriendin is weliswaar gestopt met werken voordat er kinderen kwamen maar dat had vooral met andere dingen te maken (ze vond het werk niet meer leuk, we gingen op wereldreis en daarna kwam er ook nog eens een kind).

Wat ik toen zei? Ga studeren en zoek een nieuwe baan want je moet voor jezelf kunnen zorgen. En dat heeft ze gedaan, een universitaire dagstudie terwijl ze twee kinderen kreeg. Met een dikke buik tussen de studentjes. Uiteindelijk is ze pas serieus gaan werken toen de jongste een jaar of 4 was, ca 10 jaar eruit geweest.

Dus wat mij betreft heb ik mijn steentje bijgedragen aan de emancipatie

Dat dus

Qua wat zeg je dan tegen iemand; stimuleer je diegene om alsnog (weer) in staat te worden een eigen inkomen te vergaren of help je diegene in het gedachtespoor te blijven dat dat niet hoeft en praat je voor over alimentatie en toeslagen aks inkomensbron? Dat zie je hier geregeld ook in de adviezen; sommigen zeggen meteen; ga meer werken en anderen wijzen op potjes of andere mogelijkheden dan zelf werken. En ja (maar weer eens) er zijn vaak situaties waarin werken geen (toereikende) optie is maar vaak zat ook is er bij (meestal) een vrouw het idee dat dat niet zo moeten hoeven want de (ex) partner verdient genoeg dus daar heeft ze recht op.

Nieuwsgierig Ad: was het denkbaar geweest dat het bij jullie thuis andersom was gegaan; jij had het niet naar je zin op werk, stopte zonder overleg en ging (weer) studeren? Of is dat anders? Zeker met zo’n wereldreis er tussenin kan ik me nl voorstellen dat jullie toen nog geen torenhoge hypotheek oid hadden dus de hoogte van het basisinkomen best lager had kunnen zijn toen jullie terugkwamen en het leven in Nederland hervatten...

Tureluur

Ik verdien(de) aanzienlijk meer dan zij dus dat zou niet zo handig zijn geweest. Die hypotheek hadden we wel maar we hebben het huis verhuurd.

Ik had ze op mijn werk zo blij gemaakt dat ik een sabbatical kon nemen.

Tureluur

Je bedoelde dus met je vraag wat ik dan gezegd of gedaan zou hebben, dat ik op partneralimentatie en 'potjes' zou hebben gewezen? Serieus?
Volgens mij bepaalt de rechter of en hoeveel alimentatie er betaald moet worden. En áls er recht is op een 'potje' (bijstand bedoel je?), dan weet diegene dat zelf ook wel mag ik aannemen. Overigens zul je dan vervolgens moeten solliciteren.

Bieb

Emancipatie is het proces waarin een groep vanuit een achtergestelde positie (dus bijvoorbeeld grotere financiële kwetsbaarheid) naar een volwaardige positie in de samenleving streeft. Het lijkt me overbodig te zeggen dat dit streven (nog) niet bereikt is. Gelijke rechten zijn een essentieel onderdeel van het proces, maar daarmee ben je er nog niet. Vrouwen hebben feitelijk financieel gezien geen gelijkwaardige positie ten opzichte van mannen in de Nederlandse samenleving. Uit die gegeven kun je niet anders dan se conclusie trekken dat de emancipatie niet voltooid is. Jij lijkt uit je posts vrouwenemancipatie niet zo belangrijk te vinden. Dat kan natuurlijk.

Tureluur

Niets, ik bemoei me er niet mee, dat is mijn taak niet om bij een ander stel te adviseren of bij een vriendin. Nu zijn de meesten in mijn omgeving blijkbaar gelukkig en handig in het zoeken naar een baan. Mijn eerste baan na een scheiding had ik binnen 3 maanden een baan in een fabriek. Loon is loon als je moet.
Binnen een jaar daarna een baan in mijn vakgebied, alwaar ik snel groeide. Als mensen mij een kant op hadden willen drukken met ongevraagde adviezen had ik daar wel chagrijnig van geworden. Maar niemand die ik ken is aan lager wal geraakt of heeft met te weinig teveel uitgegeven

MarSy

"Ad: "Misschien wel omdat iedereen het er mee eens is? "

"Vraag aan Ad: als iedereen het er mee eens is, waarom gebeurd [sic] het dan niet in Nederland?"

Je maakt een grapje zeker?

Iemand: Roken is ongezond, niemand zou het moeten doen!

MarSy: Waarom doen ze het dan?

Iemand: "Hard rijden is gevaarlijk, niemand zou het moeten doen!"

MarSy: Waarom doen ze het dan?

Nou, MarSY, omdat het mensen zijn. Welkom in de echte wereld. Mensen doen nou eenmaal onverstandige dingen. Met name als de beloning in het nu ligt en de straf ver in de toekomst.

Dus, hoewel iedereen wel snapt dat het gevaarlijk is voor iemand om geheel afhankelijk te zijn van zijn of haar partner is het ook wel lekker makkelijk om te genieten van je partners' hoge inkomen....

"en kom niet aan met hormonen, want dat is natuurlijk gewoon bull, mannen hebben ook zorghormonen en toch gaan de meeste kinderen naar mama bij scheiding en papa het nakijken."

Tja, als jij het 'bull' vindt dan zal dat wel zo zijn

MarSy

Wat wil jij horen dan?

Geen idee

wat Marsy wil. D'r eigen gelijk halen denk ik, want inhoudelijk is er al heel veel gezegd, vanuit beide 'kampen'. Maar er is geen gelijk, er zijn enkel keuzes, binnen de mogelijkheden die je hebt.
Zo zal de 1 de keuze maken een sabatticle te nemen om een wereldreis te maken en de ander zou er niet over piekeren. Die ander zal het risico mbt de betaalde baan te groot vinden, en het fin. gedeelte (tijdelijk niet verdienen en spaargeld opmaken tijdens de reis) liver invester in de toekomst. Dar zijn de keuzes die mensen maken.

Bieb

"Die ander zal het risico mbt de betaalde baan te groot vinden"

Ik zag dat risico dus ook en bedacht destijds (ruim 15 jaar terug) twee stappen om mijn loopbaan te stimuleren. Die twee projecten leveren mij nog steeds een behoorlijk extra inkomen en misschien wel twee salarisschalen extra op.

Zonder die sabbatical was ik misschien een beetje door blijven sukkelen. Soms moet je jezelf blijkbaar juist een beetje voor het blok zetten.

Komt wel

Deze culturele omslag gaat heel langzaam. We, als Nederland, zijn van ver gekomen. Zestig jaar geleden werden vrouwen nog ontslagen als ze trouwden, inmiddels verdient 60% van hen minimaal de bijstandsnorm. Bij jonge vrouwen zie ik nog steeds de druk van buitenaf, vaak zelfs hun eigen moeder, maar er zijn ook lichtpuntjes. Zo zijn mijn eigen dochter en haar vriendinnen zelfs geëmancipeerder dan ik (de vierde feministische golf? Dat zou mooi zijn). Wie weet hoe de maatschappij er over dertig jaar bij staat qua gelijkheid en arbeidsperspectief voor vrouwen.

Jonge vrouwen

Is het niet zo dat wij hier op OO alweer een generatie onder ons hebben die het al weer anders aanpakt?
Als ik in mijn familie kijk en naar de vrienden van mijn neven en nichten dan werken de vrouwen bijna zonder uitzondering door na de bevalling. Bijna allemaal ook man en vrouw beiden vier dagen, en inzet van grootouders en KDV als oppas.
De burn outs bij deze jonge mensen vliegt je wel om de oren trouwens. Daar bedoel ik niks mee, ik vind ook dat vrouwen financieel onafhankelijk moeten zijn en heb zelf ook altijd doorgewerkt, maar mensen wat is het vaak wel een gerace hoor in die gezinnen met jonge kinderen en allebei een drukke baan.

Knor

Klopt, jonge ouders verdelen de taken vaak wat beter/anders dan hun ouders. Ik weet alleen niet precies hoe dat zit met burn-out. Was het niet zo dat dat meer opspeelt bij hoogopgeleide jonge vrouwen zonder kinderen? Zelf heb ik in ieder geval de ervaring dat de combinatie werk en zorg thuis je voldoende afremt en dat je zo de proporties blijft zien en je niet gek laat maken. Ik hoor dat vaak om mij heen en bij mij is het nu nog zo.
Wat me erg opvalt tegenwoordig is het aantal oma's (juist, geen opa's) dat minder gaat werken om voor de kleinkinderen te zorgen. Veel mensen vinden kdv zielig voor kinderen, of te duur.

Vraag ( in het verlengde van deze discussie )

Gewoon een vraag. En even los van vrouwtje of mannetje.
Kort geleden hadden we een jarenlage crisis, dar ook betekende dat er weinig werk was en dus ook veel werkloosheid. Een tijd die overigens zomaar weer kan aznbreken. Voor wie vinden jullie dan dat die schaarse banen zouden moeten zijn? Voor die jonge starters, voor de ouderen (40/50 plus) die hun baan zijn kwihtgeraakt, of voor de gezinnen die het ook met anderhalve baan of wellicht 1 baan kunnen rooien?

Bieb

Rare vraag. Ik zie er totaal geen heil in om banen te verdelen onder wie ze het meest zou verdienen of wie er meer recht op heeft. En om überhaupt te bepalen wie dat dan zou moeten zijn. Ik heb ooit een salarisverhoging niet gekregen omdat mijn man goed verdiende. Vind je dat dan eerlijk, of relevant?

bieb

Ik heb nog niet gereageerd in deze discussie. Maar ik vind dit ook een rare vraag. Wij zijn twee verdieners, beide 4 dagen. Zou een van ons dan onze baan moeten opzeggen zodat iemand anders die baan kan krijgen? Ik vind dat een raar idee hoor. Al zou ik zo idealistisch zijn dan heb ik ook geen invloed op wie mijn baan krijgt.
Ik vind mijn werk ook gewoon erg leuk. Het geeft voldoening en ik verdien voldoende om het eventueel ook alleen te rooien. Maar gelukkig is dat helemaal niet aan de orde. Wij verdelen alles samen zowel het inkomen, de zorg voor de kinderen als het huishouden.

bieb63

Het is geen vraag maar een weet Als de economie slecht gaat vliegen vrouwen met een slechte positie er als eerste uit (klapstoel-effect heet dat). De publieke opinie doet wat jij doet: namelijk discussiëren over wie er wel en niet zouden mogen werken, en dat maakt dat er ook meer vrouwen stoppen met werken als er kinderen komen.

Nou nou

Het was een vraag, geen mening......... En per individu vind ik er niets van. Maar over het geheel gezien zou je er wel iets van kunnen vivden.
En Phryne, sat verhaal over die opslag is natuurlijk idioot, maar daar heb ik het niet over.

bieb63

Je hebt het toch steeds over "eigen keuze"? Nou, daar gaan veel vrouwen voor "kiezen" dus

en ook....

Natuurlijk heb jij geen mening. Iedereen moet het immers zelf weten.....

Ovérigens

bevestigen de eerste reacties dus duidelijk dat betaald werk niet vooral wordt gezien als iets wat moet ivm brood op de plank, maar vooral als status, voldoening en krenten in de pap. Dat kan, dat is een keuze, en wmb niks mis mee, maar het maakt uiteindelijk daardoor de discussie niet helemaal zuiver: is het beter (voor de maatschappij, voor je kinderen) of doe je het voor jezelf..... Dat laatste denk ik (en daar heb ik op zich geen oordeel over)