Communicatieproblemen sinds enkele maanden. Hoe komt dat zo ineens?
Goedemorgen dames,
Ik ben helemaal nieuw op dit forum, maar ben als alleen lezer al wel bekend met dit forum.
Ik plaats zelf niet snel iets, maar dit is iets wat mij de laatste paar maand opvalt en ook best wel dwars zit.
De communicatie tussen mijn vriend en mij, waar ik sinds dit jaar mee samenwoon, loopt de laatste twee a drie maand best stroef, waar het voorheen nooit een probleem was.
Ik zal proberen uit te leggen hoe het dan gaat; mijn vriend vertelt mij iets, dat kan van alles zijn, ook iets van zijn werk. Om het goed begrepen te hebben en het te verifiëren vat ik samen wat hij gezegd heeft (dit deed ik van begin af aan al) met vaak de woorden ‘begrijp ik goed dat je….?’ of anderszins.
Dit doe ik vooral wanneer hij wat mompelt of snel en onduidelijk praat, wat zo nu en dan nog weleens gebeurt. En om zeker te zijn dat ik begrepen of gehoord heb wat hij heeft gezegd, want daar ben ik dan op dat moment niet zeker van.
Hij zei dat hij na het werk nog even zijn auto had gewassen, ik herhaalde het netjes ‘oh je hebt je auto nog even gewassen.’
Dan reageert hij fel ‘ja, dat zeg ik toch!’
En zo gaat het vaker als hij tussen neus en lippen door iets snel mompelend vertelt, terwijl hij tegelijkertijd iets uit de koelkast oid pakt.
En als ik het niet verstaan heb zeg ik ‘sorry, ik heb je niet verstaan’ of ‘wat zei je?’
Ook daar reageert hij geprikkeld op.
Ik heb een poosje geleden op een rustige avond het ter sprake gebracht, aangegeven dat ik soms wel hoor dat hij iets zegt/vertelt, maar niet precies wat, dat ik hem soms letterlijk niet kan verstaan, omdat hij soms snel praat, binnensmonds mompelt of zijn woorden verloren gaan in omgevingsgeluiden of de kinderen. Hoe we dit oplossen.
Ik probeer op een nette manier te communiceren, maar ik krijg steeds meer het gevoel dat mijn communicatie stijl hem niet aan staat en hij het vervelend vindt als ik hem netjes vraag om het nog een keer te herhalen omdat ik hem niet verstaan heb.
Wat ik mij wel kan herinneren is dat toen we nog niet samenwoonden, hij ‘duidelijker’ praatte en minder mompelde. Praatte hij toch snel (soms is hij een spraakwaterval)dan herhaalde hij het vriendelijk wanneer ik het niet had verstaan.
Datgene waar ik nu tegen aan loop was toen niet.
Wat vinden jullie? Ik probeer het netjes op te lossen maar heb het gevoel dat ik tegen een muur loop.
Ben je al terug? Ik ben hoop dat alles rustig verlopen is.
Mutsje1982 schreef op 01-09-2025 om 22:45:
Ik heb de relatie beëindigd. Hij heeft mij na heel wat heen en weer geapp meegedeeld dat hij de gezamenlijke rekening heeft geblokkeerd, en mijn deel van het geld weggehaald(is gelukkig niet veel, hij mag het op een plek steken waar de zon niet schijnt). Dit bevestigt mij des te meer dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Plus bepaalde gedeeltes die er in zijn vorige apps stonden.
Ik voel mij opgelucht, maar nu nog het praktische gedeelte, de spullen.
Goede stap TO!
Wat je al schrijft, je bent zoveel gegroeit en gaat voortwaarts. Dit gaat helemaal lukken.
Je schrijft fijn, informatief en open, reageert op veel mensen, reageert niet boos of geirriteerd en je bereidheid om naar jezelf te kijken vind ik erg mooi.
Hopelijk ging het ok met het ophalen van je spullen.
En, hoe ging het? Spullen rustig kunnen ophalen?
Eerlijk gezegd ben ik wel een beetje bezorgd.
Laat je iets van je horen?
Het kan ook dat het verhaal een andere kant op is gegaan, dat mag natuurlijk ook hè.
Hoi hoi, hier even een update. Dankje voor de succeswensen en dat jullie aan mij dachten 
Het viel allemaal reuze mee. Ik had nog wat afspraken mbt de kinderen, dus ontkwam er niet aan om hem toch nog te zien.
Het gesprek verliep ‘rustiger’ en beter dan ik had verwacht. Ik heb hem zijn verhaal laten doen van zijn kant plus uitleg, waar zijn gedrag vandaan kwam. Hij vraagt om een time out, een tweede kans ipv een definitieve break up, omdat hij ondanks alles mij nog steeds ziet als een geschikte en fijne partner voor het leven. En ook dat heeft hij onderbouwd. Ik heb ingestemd met een time out, om alles te laten bezinken, even helemaal geen contact, kijken en ervaren hoe ik mij zonder hem voel en om van afstand te reflecteren wat er mis ging, hoe ik de toekomst graag zie. En mijn rust te pakken, leuke dingen te doen. Hij gaat naar zijn zeggen hetzelfde doen. Dan kan ik altijd nog na 2 a 3 maand beslissen of ik het nog wil proberen met hem. En wat we beide moeten veranderen om het te laten slagen. Op het moment voel ik slechts opluchting en voor de rest is mijn gevoel geblokkeerd, kan ik niet bij mijn gevoel. Denk vooral dat het de stress, het beklemmende gevoel zijn wat ik nu niet meer voel wat voor opluchting zorgt. Daar denk ik over na, of het ook niet een verschijnsel van ‘hechtingsangst’ is van mijn kant, nu ik afstand heb.Ik denk dan dat het sws niet verstandig is om overhaaste beslissingen te nemen. De tijd zal het leren.
Zondag gaan we het samen de kinderen vertellen na overlegd te hebben hoe we het gaan vertellen op een voor hen begrijpelijke manier.
De kinderen zijn gehecht aan mij, en hij gaf al aan dat mochten we niet meer samen komen, ik altijd contact mocht blijven houden met de kinderen om leuke dingen met ze te doen.
Ach lieverd, ga nou niet weer aan jezelf twijfelen! Dit heeft in de verste verte niets met hechtingsangst te maken.
Deze man heeft je gewoon hartstikke akelig behandeld, belangrijke dingen verzwegen, je gegaslight, je meermaals fysiek pijn gedaan, je laten betalen voor dingen die je niet zou moeten betalen, en daarna nog geld van je gestolen. Deze man is geen relatiemateriaal, ook niet over 3 maanden.
Hier zet je gewoon een dikke punt achter. Foutje, bedankt. En door met je leven.
Eens met IMI-x2. Hij is er ontzettend goed in om je te bespelen en het is hem weer gelukt. Hij ziet jou als een goede partner, zegt hij, maar hij is er zelf geen. Een goede partner doet je geen pijn, steelt niet van je, doet niet aan gaslighten en liegt niet tegen je. Ik hoop dat je de time-out kunt gebruiken om dat ook echt zo te voelen.
Hij heeft gezegd waar zijn onwenselijke gedrag vandaan komt. Heeft hij ook gezegd wat hij van plan is eraan te doen?
Fijn dat het gesprek rustig is verlopen. Gedrag komt altijd ergens vandaan. Maar daar kan je je niet achter verschuilen. Het beeld wat ik heb gekregen uit de vele voorbeelden is dat dat beklemmende gevoel niet uit hechtings-angst komt, maar te maken had met zijn gedrag dat hij dacht zich te kunnen permitteren, jegens jou en de kinderen. Want in een oogwenk kon hij opeens met een ander een andere toon aanslaan.
Heel fijn dat hij jou als geschikte en fijne partner ziet, uit alles wat je schrijft en hoe je schrijft, geloof ik dat meteen. Fijn compliment, bedankt. Maar de centrale vraag voor jou is: Zie ik hem voor mij als geschikte en fijne partner en kan ik dat goed onderbouwen.
Ik denk dat er genoeg kinderen zijn waar jij als weekendouder of een dagdeel in de week veel voor kan betekenen. Maar dit lijntje zou ik doorknippen.
AlisonH schreef op 05-09-2025 om 12:26:
Eens met IMI-x2. Hij is er ontzettend goed in om je te bespelen en het is hem weer gelukt. Hij ziet jou als een goede partner, zegt hij, maar hij is er zelf geen. Een goede partner doet je geen pijn, steelt niet van je, doet niet aan gaslighten en liegt niet tegen je. Ik hoop dat je de time-out kunt gebruiken om dat ook echt zo te voelen.
Dat denk ik ook wel. Ik voel mij opgelucht, alsof er een last van mijn schouders is gevallen. En ik slaap weer beter, voel mij weer ontspannen. Het is niet dat ik ineens anders denk, ik gebruik de time out vooral voor hem, om hem soort van serieus te nemen, te paaien, mij in te dekken, aangezien ik een deel van mijn spullen nog daar heb. Weet nl. niet wat hij had gedaan als ik de relatie definitief had verbroken. Kan ik nadat ik mijn spullen heb alsnog na een poosje aangeven dat ik hem niet mis, het definitief niet meer zie zitten. Ik wilde het tactisch aangepakt hebben. De rest van de spullen haal ik met een goede vriend op na mijn vakantie. Voor mezelf ben ik er wel uit. Ik voelde ook niets toen we dat gesprek hadden, geen verdriet oid. Hij kwam zelf ook gematigd en vlak over, iig weinig emotie tonend. En hij kwam vooral erg rationeel over.
Om eerlijk te zijn heb ik er na deze laatste 2 posts van jou wel een dubbel gevoel bij hoe je het aanpakt.
Aan de ene kant snap ik waarom je het voorzichtig hebt aangepakt maar dat je hem nu aan het lijntje houd vind ik eigenlijk niet kunnen. Wat je ook van hem denkt.
Je misleid hem nu en in jouw post hier van vandaag suggereer je ook dat je hem nog een kans geeft met die time out en dat je gaat nadenken over eventuele hechtingsproblematiek bij jou.
Je liet ons hier vandaag ook even denken dat je hem nog een kans gaf.
Pas nadat er vragen zijn gesteld hier geef je aan dat je er voor jezelf wel uit bent en een relatie niet meer ziet zitten.
Het is allemaal erg berekenend wat je doet en komt op mij niet echt oprecht meer over.
Dit is puur mijn gevoel na jouw posts van vandaag.
linn19 schreef op 05-09-2025 om 18:54:
Om eerlijk te zijn heb ik er na deze laatste 2 posts van jou wel een dubbel gevoel bij hoe je het aanpakt.
Aan de ene kant snap ik waarom je het voorzichtig hebt aangepakt maar dat je hem nu aan het lijntje houd vind ik eigenlijk niet kunnen. Wat je ook van hem denkt.
Je misleid hem nu en in jouw post hier van vandaag suggereer je ook dat je hem nog een kans geeft met die time out en dat je gaat nadenken over eventuele hechtingsproblematiek bij jou.
Je liet ons hier vandaag ook even denken dat je hem nog een kans gaf.
Pas nadat er vragen zijn gesteld hier geef je aan dat je er voor jezelf wel uit bent en een relatie niet meer ziet zitten.
Het is allemaal erg berekenend wat je doet en komt op mij niet echt oprecht meer over.
Dit is puur mijn gevoel na jouw posts van vandaag.
Dat ik ga nadenken over een eventuele hechtingsproblematiek, ben ik sowieso van plan. En ook de rust die ik wil gaan pakken en over alles nadenken, wat mijn aandeel is.
Omdat er geen vertrouwen meer is vind ik het lastig om hem een kans te geven, dat is het ook. Is lastig uitleggen, zoiets.
Mijn gevoelens voor hem waren altijd wel oprecht.
Ik dacht helemaal niet dat je hem nog een kans gaf, Mutsje. Ik dacht dat je hem probeerde kalm te houden. Ik denk dat dat best slim is.
IMI-x2 schreef op 05-09-2025 om 19:23:
Ik dacht helemaal niet dat je hem nog een kans gaf, Mutsje. Ik dacht dat je hem probeerde kalm te houden. Ik denk dat dat best slim is.
Dat idd. Ik ben blij dat je het begrijpt. Het liefst pak ik het op een normale manier aan,zoals Linn19 zou doen, voel mij er ook rot onder, want het gaat tegen mijn natuur in, maar zoals jij ook al weet en ook uit een eerdere ervaring van mij voel ik mij wel genoodzaakt om tactisch en voorzichtig te handelen, vooral wanneer je met een soort man als mijn vriend te maken hebt. En ook omdat vrienden die erg dicht bij mij staan mij ook behoed hebben. Ze maken zich zorgen en adviseerden mij ook het tactisch aan te pakken.
Mutsje1982 schreef op 05-09-2025 om 19:14:
[..]
Dat ik ga nadenken over een eventuele hechtingsproblematiek, dat ben ik sowieso van plan. En ook de rust die ik wil gaan pakken en over alles nadenken.
Omdat er geen vertrouwen meer is vind ik het lastig om hem een kans te geven, dat is het ook. Is lastig uitleggen, zoiets.
Mijn gevoelens voor hem waren altijd wel oprecht.
Het lastige is dat je niet alleen hem maar ook de kinderen hoop geeft dat jullie niet uit elkaar gaan.
Jullie gaan het samen de kinderen vertellen maar als jij nu al weet dat jij niet verder wil met hem zit jij daar met de wetenschap dat je de kinderen sprookjes zit te vertellen.
Of hoop jij ook nog dat jij en hem alsnog de relatie voort kunnen zetten ?
