Is monogamie achterhaald of juist niet
Gewoon een topic om meningen te posten, ervaringen en wie weet ook nog resultaten van onderzoeken. Aanleiding is het ontlasten van een ander topic maar het is misschien ook gewoon interessant om het hier eens over te hebben.
Ik vind het niet achterhaald, zeker in een relatie moet je monogaam zijn tenzij je samen anders hebt afgesproken. Alhoewel ik dat soort afspraken niet begrijp en zelf nooit zou maken.
Een citaat uit een artikel van elle.com
”Als ik mensen om me heen vraag naar hun ideale relatie, valt me op dat veel mannen en vrouwen van begin twintig willen geloven in het sprookjeseinde, voor altijd trouw zijn aan elkaar. Daartegenover staan de mensen van eind twintig, begin dertig die openstaan voor andere vormen. Daarbij peinzen mensen van begin twintig niet over vreemdgaan, terwijl dertigers daar net weer even anders over denken. ‘Dertigers zijn bezig met een zoektocht,’ zegt Jurg. ‘Ze willen wel een vaste relatie, maar zijn kritisch en hoppen daardoor van relatie naar relatie. Terwijl mensen van begin twintig daar niets mee te maken willen hebben. Zij willen hun leven lang met één persoon gelukkig zijn en trouw blijven aan deze persoon.’ “
Zou er iets eigens zijn aan de huidige twintigers en de huidige dertigers of zullen de twintigers vanzelf veranderen als ze ouder zijn?
Als je van relatie naar relatie hopt, kun je nog steeds monogaam zijn binnen die relaties.
Thera schreef op 10-10-2023 om 15:16:
Een citaat uit een artikel van elle.com
”Als ik mensen om me heen vraag naar hun ideale relatie, valt me op dat veel mannen en vrouwen van begin twintig willen geloven in het sprookjeseinde, voor altijd trouw zijn aan elkaar. Daartegenover staan de mensen van eind twintig, begin dertig die openstaan voor andere vormen. Daarbij peinzen mensen van begin twintig niet over vreemdgaan, terwijl dertigers daar net weer even anders over denken. ‘Dertigers zijn bezig met een zoektocht,’ zegt Jurg. ‘Ze willen wel een vaste relatie, maar zijn kritisch en hoppen daardoor van relatie naar relatie. Terwijl mensen van begin twintig daar niets mee te maken willen hebben. Zij willen hun leven lang met één persoon gelukkig zijn en trouw blijven aan deze persoon.’ “
Zou er iets eigens zijn aan de huidige twintigers en de huidige dertigers of zullen de twintigers vanzelf veranderen als ze ouder zijn?
Als je begin 20 bent ben je nog een soort kind met weinig levenservaring. Van die eerste serieuze relatie leer je meestal wat je niet wil
Interessant onderwerp voor een topic, al kan ik haast al voorspellen hoe het draadje verder zal verlopen 😉
Ik kan mij in dit artikel heel erg vinden https://inschrijvingen.sonneveltopleidingen.nl/artikel/vreemdgaan-een-onbesproken-onderwerp
en dan met name in dit stukje: ’Slechts drie procent van alle diersoorten is monogaam. De mens behoort daar niet bij, volgens veel psychologen. Darwin refereerde daar al aan, toen hij zei dat polygamie een belangrijke voorwaarde was voor het voortbestaan van de menselijke soort. Monogamie is dus geen biologische aangelegenheid, maar een maatschappelijk opgelegde norm.’
Het is allemaal niet zo zwart/wit te stellen en uiteindelijk gaat het erom wat men SAMEN afspreekt in een relatie. Volgt meteen de grootste uitdaging: communicatie en de kunde van communiceren! Juist dáár hapert het bij velen aan. Sommigen voelen zich nogal snel aangevallen als een partner zijn/haar wensen/tekortkomingen/etc zou willen bespreken. Het is, als het over seks/intimiteit gaat, heel vaak een moeilijk bespreekbaar onderwerp.
Heel jammer vind ik persoonlijk, want ikzelf vind het juist een heel interessant onderwerp wat zeer regelmatig ter sprake komt binnen mijn vriendenkring en we daardoor juist tot verschillende inzichten zijn gekomen als het gaat over seksualiteit/intimiteit en relaties in het algemeen. In mijn ogen ligt er nog een té groot taboe op het praten over seksualiteit in het algemeen.
En om mijn post niet al te lang te maken…..daarom ook eens met de laatste zin uit dit artikel: ’Vreemdgaan is een genetisch bepaalde oerdrang, die vanuit maatschappelijk oogpunt ten zeerste wordt afgekeurd. Toch zal vreemdgaan tot in de lengte van dagen blijven voortbestaan.’
Nou... ik vind monogamie wel de aanleiding tot veel moeilijkheden: irreële en/of onuitgesproken verwachtingen, bezitsdrang, jaloezie, onzekerheid, saaiheid (soms), mensen die zich terugtrekken en met hun 'celletje' cocoonen en zo minder openstaan voor de rijkheid van contact met andere mensen. En dan bedoel ik niet eens zozeer seksueel contact, maar menselijk contact.
Dat gezegd hebbende zou ik willen dat ik zelf polyamoureus in relaties kon staan. Ik kan dat dus niet. Ik heb ze wel gehad (in alle eerlijkheid dus geen vreemdgaan) maar ik wordt er zenuwachtig en overwhelmed van.
Ik denk ook altijd dat een partij aan het kortste eind trekt op de een of andere manier. Dat er toch ongelijkwaardigheid ontstaat.
En, wat voor mij een heel belangrijk tegenargument voor polyamorie is: bij moeilijkheden met de een kan je altijd wegvluchten naar een ander waar het leuker is. Daardoor ' werk' je ook niet samen met je partner door die moeilijkheden heen, wat imho toch altijd weer een verdieping van de band kan geven.
Dus ja ik vind monogamie wat gebrekkig maar aangezien mensen nog niet verlicht zijn en in egospelletjes en eigenbelang kunnen verzanden misschien toch te prefereren boven polyamorie. Als monogamie tenminste open en eerlijk wordt 'gespeeld' en er geen bedrog etc is. Maar goed, dan is het ook geen monogamie meer...
Ik geloof er helemaal niets van dat mensen oprechter/humaner/socialer/hun grenzen kennend/enz. zijn als ze een niet-monogame relatie hebben.
Het woord 'achterhaald' suggereert dat monogamie iets van vroeger is en dat we het nu beter weten. Dat is niet waar. In de jaren '70 van de vorige eeuw was er ook zo'n tijd dat iedereen maar vrij met elkaar moest omgaan en dat een monogame relatie achterhaald zou zijn. Dat is ook minder geworden. Het lijkt meer een golfbeweging. Hoe dan ook, als kind van de jaren '70 laat ik me echt niet meer gek maken door wat een ander achterhaald vindt. Ik heb een fijne, monogame relatie, en net als wat MRI hierboven schrijft ben ik blij dat we elkaar de tijd en ruimte laten om die ene relatie te verdiepen en niet weg te rennen naar een ander.
Ieder zijn meug 
Ik denk dat monogamie een illusie is als ik zie hoeveel prostituees er werkzaam zijn. Ook dat ik jonger was hoe vaak er niet een keurige huisvader wat probeerde en dat terwijl ik maar een doodgewoon saai meisje was.
Ik wil niet alle mannen over een kam scheren maar ik denk dat het toch een beetje de aard van het beestje is, iets met testosteron enzo.
Of spreek je dan toch nog van monogamie?
Op het moment dat monogamie wordt nagestreefd en prostitutie en keurige huisvaders die wat proberen bij saaie of niet saaie meisjes als daarvan als afwijkend wordt gezien dan hebben we het over monogamie natuurlijk, wat dan wel of niet kan lukken. Maar het is de bedoeling in ieder geval.
Het is overigens wel een interessante vraag of prostitutie en ongewenste intimiteit meer of minder voor zullen komen als polyamorie de overheersende norm zou zijn. Een beetje een theoretische vraag natuurlijk, die voor beide zaken apart beantwoord zal moeten worden als iemand zich daaraan wil wagen omdat het nogal andere grootheden zijn.
Thera schreef op 10-10-2023 om 21:21:
Op het moment dat monogamie wordt nagestreefd (door wie bedoel je hier?) en prostitutie en keurige huisvaders die wat proberen bij saaie of niet saaie meisjes als daarvan als afwijkend wordt gezien dan hebben we het over (moet hier geen 'niet' tussen?) monogamie natuurlijk, wat dan wel of niet kan lukken. Maar het is de bedoeling in ieder geval. (de bedoeling van wie?)
Het is overigens wel een interessante vraag of prostitutie en ongewenste intimiteit meer of minder voor zullen komen als polyamorie de overheersende norm zou zijn. (maar beweert iemand dat?) Een beetje een theoretische vraag natuurlijk, die voor beide zaken apart beantwoord zal moeten worden als iemand zich daaraan wil wagen omdat het nogal andere grootheden zijn. ongewenste intimiteiten iig niet want dat gaat over macht, prostitutie misschien ook wel. Ik vind de stelling dat er meer verkrachting zou zijn als er geen prostitutie was ook altijd zo discutabel, ik neig daar ook over van niet
MRI, ik reageerde op Bolmieke die in de huidige wereld om zich heen kijkt en zich afvraagt of je kunt zeggen of die wereld monogaam is, gezien het feit van die huisvaders enzovoort en prostitutie.
Misschien een beetje verwarrend, maar ik reageer dan niet vanuit wat de wereld/samenleving wel of niet is, maar met wat iemand persoonlijk als ideaal ziet. Als iemand persoonlijk monogamie als ideaal ziet, wordt ongewenste intimiteit en prostitutie als afwijkend gezien van dat ideaal, maar is monogamie nog steeds wel het ideaal.
Je kunt dat dan wel blijven volhouden.
Om vollediger te zijn, je kùnt dan ook juist vanwege die ongewenste intimiteit en prostitutie veranderen van mening en zeggen dat monogamie niet meer het ideaal kan zijn omdat het toch niet werkt.
Je kunt dus allerlei kanten op ermee als je ingaat op de vraag van Bolmieke "of spreek je dan toch nog van monogamie
MRI schreef op 10-10-2023 om 21:28:
Het is overigens wel een interessante vraag of prostitutie en ongewenste intimiteit meer of minder voor zullen komen als polyamorie de overheersende norm zou zijn. (maar beweert iemand dat?)
Nee niemand beweert dat, het is een theoretische gedachtengang.
Thera schreef op 10-10-2023 om 21:36:
[..]
Nee niemand beweert dat, het is een theoretische gedachtengang.
okay, ik snap het nog niet helemaal maar ik denk dat dat aan mij ligt, ik ben even te moe
Even nog ter verduidelijking: ik bedoel dan met
'als polyamorie de overheersende norm zou zijn': stel dat in de toekomst polyamorie die norm is..
Ik bedoelde er niet mee dat we overwegen of in de huidige samenleving dat de overheersende norm is. Dat is het denk ik niet, hoewel het sterk in opkomst is.
Een periode van monogamie zou ik wel erg prettig vinden wanneer ik zwanger probeer te worden of net een kindje heb geworpen om zo mij veilig en geborgen te voelen in een kwetsbare periode. Daarvoor en daarna vind ik het niet zo belangrijk zolang er maar een kernthuis is. Ik heb niet de illusie dat ik voor altijd mijn man kan behagen op alle vlakken en die verantwoordelijk wil ik ook helemaal niet dragen. Dat voelt veel te zwaar.
