Mijn aanwezigheid roept al irritatie op bij mijn vrouw

Oh, ik heb nog een paar vragen.

Je schreef:
Waar ik vooral mee zit, is dat ik het gevoel mis dat ze het leuk zou vinden dat ik er ben. Complimentjes krijg ik van haar vrijwel nooit en de knuffels moeten ook vrijwel altijd van mij komen.

Tijdens de vakantie hebben we hier ook eindelijk een keer over kunnen praten (want mijn vrouw is meestal niet beschikbaar: te druk of geen zin om te praten). Ze zei dat ze jaren geleden heeft besloten dat ze met mij niet over dingen kon praten, maar welke situatie daar de aanleiding voor is geweest, vertelde ze niet.

Jij geeft aan dat je behoefte hebt aan complimentjes en knuffels van haar, meer dan nu in ieder geval. En haar reactie is dan dat ze met jou niet over 'dingen' kan praten. Dat zijn toch twee heel verschillende dingen? Of zit er voor haar een samenhang in, die jij niet kent/ziet? En ze kan met jou niet over 'dingen' praten, bedoelt ze dan dat ze nergens met jou over kan praten? Of gaat dat over specifieke zaken? Op mij komt het over alsof ze vindt dat ze met jou nergens over kan praten.

En ook schreef je Ik ben vrijwel alle keren meegegaan als we ergens naar toe gingen (meestal het zwembad) en mijn vrouw waardeerde dat ("quality time" is voor haar duidelijk de belangrijkste). Daarvan krijg ik de indruk dat dat iets nieuws is voor jou. Maar dat is toch precies waar vakantie voor is, dingen samen doen? Maar ook in het dagelijks leven zou je in mijn beleving samen op moeten trekken. Samen koken, samen voor de kinderen zorgen, samen de tuin doen, samen de buitenboel schilderen of weet ik wat. Maar samen!

Ik weet het niet hoor. Het leest allemaal een beetje alsof het allemaal al jaren speelt, maar je pas recent op hebt gemerkt dat het niet zo lekker loopt. Van veel dingen schrijf je dat het al jaren zo is, dat je vrouw altijd zo was. Maar waarom ben je dan op haar gevallen? Heb je deze onvrede al lang? Zijn de dingen tussen jullie veranderd sinds jouw 'pensioen'? Hebben jullie wellicht onderschat wat een verandering dat is, ook voor jullie relatie?

Nou ja, ik kan je alleen maar aanraden om toch therapie te proberen. Jullie zitten op zoveel vlakken zo ver uit elkaar, dat repareer je naar mijn idee niet helemaal in je uppie. En wil ze niet, dan zou ik het toch wat harder spelen. Jij wil of kan niet verder op deze manier. Dus of er verandert wat, of het houdt op. Soms klopt het gewoon niet, ondanks alle goede wil van beide kanten.

Zo'n deurtje dat dichtgaat kan ook al na één incident gebeuren. Het hoeft niet erg te zijn als ze dat soort dingen met iemand anders kan bespreken. Maar op het moment dat het de relatie onder druk zet, is het wel zaak om daar samen naar te kijken, waar het vandaan komt en daarover ook allebei eerlijk te reflecteren.

Pieter123 schreef op 19-09-2022 om 19:23:

Na een maand maar weer een update: na de vakantie kabbelen we weer voort. Positief is dat ze me wel soms uit zichzelf knuffelt. We hebben nu afgesproken dat we op de woensdagochtend samen iets gaan doen (naar de film, wandelen, of zoiets), wat ik dan plan en voorbereid.

Minder leuk is wel dat ze ook minder aardige dingen zegt: dat ze vindt dat ik chagrijnig ben als ik de kinderen zeg dat ze hun spullen uit mijn slaapkamer moeten halen of dat ze me beschuldigt dat ik de wc vies maak (terwijl ik die altijd schoonpoets als ik geweest ben). Ook begint ze er regelmatig over of ik toch niet weer wil gaan werken (nee, ik ben juist blij dat ik van de werkstress af ben en dat het financieel niet meer hoeft). Maar goed, dit is allemaal nog te doen. Alle stellen zullen wel eens onenigheid hebben, denk ik dan.

Waarom ik nu toch ontzettend twijfel, is dat ik laatst bij toeval heb ontdekt dat ze zichzelf waarschijnlijk bevredigt onder de douche (ze praat nog wel eens in haarzelf, vandaar). Nu heb ik daar op zich geen moeite mee. Als zij dat lekker vindt, moet ze dat gewoon doen.
Maar ik heb er wel moeite mee dat ik nog steeds niets bij haar mag doen in bed. Als ik haar probeer te strelen, dan haalt ze mijn hand altijd weg. We hebben er over gepraat, ik wil heel veel moeite doen om haar te laten genieten, maar we lijken hier muurvast te zitten. Ze vindt het gewoon niet fijn, zegt ze dan.

Ik dacht eerst dat ze misschien aseksueel was, maar daar lijkt het dus niet op. Blijkbaar ben ik het probleem: ik kan het niet goed genoeg of ze vindt me niet aantrekkelijk. En dat doet ontzettend pijn...

En hierdoor ben ik me toch aan het afvragen of we niet beter uit elkaar moeten gaan. Ik heb me vandaag voor het eerst georienteerd op wat er bij een scheiding komt kijken, gewoon om me goed voor te bereiden. Of het zover komt, weet ik nog niet, omdat ik het ontzettend moeilijk vindt: scheiden is ook niet leuk, maar de relatie nu doet me ook veel pijn

Geen idee hoor...maar misschien scheelt het ook als je weer aan het werk gaat. Heb jij minder tijd om te piekeren want je bent aan het werk en zij heeft vaker het huis voor zichzelf, wat meen ik uit een van je posts ook haar wens was en waar je volgens mij niks mee gedaan hebt. Niet elke baan geeft stress en ook al heb je het financieel niet nodig het kan jullie relationeel wellicht lucht geven. Jullie zijn samen, dus het gaat niet alleen om wat jij wilt. Je hoeft toch ook geen 80 uur per week te gaan werken.

Dat ze mastubeert is niks mis mee, juist gezond. Dat ze met jou weinig lichamelijk contact heeft komt wellicht omdat je teveel verwacht en er teveel bent...geen idee. Heeft ze daadwerkelijk gezegd je niet aantrekkelijk te vinden of dat je het niet goed kan? of vul je dat nu zelf in? Het lijkt altijd aan je vrouw te liggen als ik je posts lees...dat is geen aantrekkelijke houding die je aanneemt. 

Pieter123 schreef op 20-09-2022 om 14:12:

[..]

Ik dacht juist dat het de laatste tijd wat beter ging, want ik zit tegenwoordig altijd op zolder als zij thuis is. En dat vond ze wel fijn, zei ze een keer.

Ik wil wel heel graag de tijd houden om echt goed aan sport te kunnen besteden.
Onlangs heb ik bij een wedstrijd weer een bescheiden geldprijs gewonnen en ik heb mezelf weer doelen gesteld voor het komende seizoen. Toen ik nog werkte, was dat veel lastiger te combineren. Voor mij is dat dus wel echt belangrijk. Als mijn vrouw dat niet wil, dan zou ik een andere vrouw zoeken. (Het zou wat anders zijn als mijn vrouw mij moet onderhouden, maar ik draag nog steeds meer dan de helft van onze lasten.)

Het lijkt meer te zijn dat ze denkt dat ik de hele dag tv kijk ofzo, dat ik geen nuttige invulling heb voor de dag. Dat zei ze gisteravond. Dat ik wel degelijk bepaalde doelen heb en daaraan werk, dat wist ze dan niet.

Wat betreft lichamelijk contact: ik weet niet of ik onrealistische verwachtingen heb. Ik heb nooit een andere relatie gehad dan met mijn vrouw, dus kan het moeilijk vergelijken. Ik heb op dit forum ook andere topics gelezen om daar een beetje achter te komen. Op basis daarvan denk ik wel dat mijn vrouw geremd is.

Het lastige is dat we er heel moeilijk over kunnen praten. Dus dit is inderdaad iets wat ik zelf invul, omdat het voor mij zo voelt, ondanks dat het misschien niet klopt. Als ik vraag of ze me niet meer aantrekkelijk vindt, dan krijg ik een ontwijkend antwoord. Maar is mijn gedachte dan zo gek?

Gisteravond zei ze dan dat ze onze seksfrequentie te hoog vond en dat ze al over haar grenzen ging als we seks hebben. Ze wil bijvoorbeeld haar shirt aan houden tijdens de seks. Ik ben er best wel van geschrokken dat ik blijkbaar over haar grenzen ga, want dat wilde ik absoluut niet. Ik wil juist dat we het allebei fijn hebben. Ik vraag haar steeds wat zij fijn vindt, maar dan wil ze het doen zoals altijd. En ik heb zelf ook al een aantal keer voorgesteld om een keer over te slaan, maar dan wilde ze dat niet. Dus ik vind het lastig om erachter te komen wat ze wil.

Vandaag pieker ik er dan wel over dat het antwoord eigenlijk is: "helemaal geen seks" of "geen seks met mij". Want in dat geval vrees ik dat we echt te ver uit elkaar liggen.

Het spijt me als dit negatief overkomt, maar ik probeer het zo te beschrijven als het is. Ik heb immers weinig aan adviezen als ze over een heel andere situatie gaan dan die van ons. En natuurlijk heeft mijn vrouw ook heel veel leuke kanten, want anders was ik niet bij haar geweest.

Goed, je zit altijd op zolder...dat is niet hetzelfde als het huis voor jezelf hebben, wat zij gevraagd heeft. Dat is een beetje jullie patroon: zij vraagt iets - jij doet iets heel anders. En je bent dan vervolgens gepikeerd dat zij geirriteerd van je raakt. Ik zou er ook horendol van raken als mijn man altijd thuis zou zijn. 

Ik weet niet wat je dan hele dagen op zolder doet? Je hoeft heus niet altijd het huis uit maar misschien op bepaalde momenten haar ter wille zijn en niet alleen tijdens jouw sport momenten. Af en toe een freelance klus? Voor jou toch ook niet leuk om altijd maar op zolder te zitten buiten je sportmomenten.

Ja misschien is je vrouw geremd, sommige mensen zijn zo, niet iedereen is dol op sex of in voor allerlei verschillende dingen. En dat is heel lastig als de partner er anders over denkt. Je vraagt haar wat ze fijn vindt en dat heeft ze aangegeven; ze wil het zoals altijd. 

Misschien niet het antwoord wat je wilt horen maar ze geeft duidelijk aan geen behoefte te hebben aan verandering. Ze wil ook niet overslaan, ze is tevreden met hoe het gaat op de frequentie na. Je schreef eerder al dat ze altijd zo geweest is en eerder ook geen behoefte had aan alle toeters en bellen die je uit de kast hebt gehaald. Misschien haar accepteren hoe ze is?

Piekeren is niet nodig, ze heeft niet gezegd dat ze helemaal niet wil, wel minder dat is wat anders. Ze heeft ook niet gezegd dat ze jou niet wil, ze wil alleen de manier waarop hetzelfde houden.

Jullie zijn al ruim 15 jaar samen en op seksueel gebied was zij altijd al zo. Jij bent nooit met een andere vrouw geweest dus ik snap best dat je nu wellicht het gevoel hebt iets te missen. Maar of je, je vrouw dat kwalijk kunt nemen en kunt verwachten dat zij veranderd...ik weet niet of dat werkt.

Tja en scheiden, dat is een keuze die je weloverwogen moet maken. 

wat is er eigenlijk leuk aan je vrouw en waarom zijn jullie nog samen? 

Kan je ook buiten de deur gaan werken? 

En als jij dat doet gaat je vrouw dan ook wat vriendelijkercworden naar jou toe?

WendelmoedM schreef op 20-09-2022 om 17:39:

Ik begrijp je vrouw wel denk ik. Na 11 pagina's begin je mij ook op mijn zenuwen te werken.

Ik wilde het iets vriendelijker zeggen maar ik voel ook soms de kriebels als ik je berichten lees. Je stelt je aan een kant heel onderdanig op (wat mij niet de manier lijkt om respect van je vrouw te krijgen) en doet alles wat ze wenst. Je doet vreselijk je best: zo erg dat ik er persoonlijk de kriebels van zou krijgen en de neiging zou hebben om het je zo lastig mogelijk te maken; gewoon om te kijken hoever je gaat. Anderzijds doe je het net even anders of lijk je niet naar haar te luisteren. Ik denk dat het ook sowieso niet fijn en goed is dat je zo passief veel thuis bent. Dat kan voor de sfeer fnuikend zijn.

Wat de seksuele kant betreft: wees blij dat ze masturbeert! Ik weet niet hoe oud ze is maar bij veel vrouwen is de passie een vuurtje wat je aan moet houden. Laat je het vuurtje helemaal uit gaan dan is het lastiger om weer zin te krijgen. Zeker in een situatie als die van jullie.

Misschien dat het de irritatie is, en je moet natuurlijk zelf kijken wat je doet maar als dit zo blijft kabbelen en modderen dan zou ik voor een scheiding gaan. Ik weet alleen niet of jullie kinderen hebben; dat maakt wel uit naar mijn idee.

Plantenbak schreef op 20-09-2022 om 19:56:

wat mij niet duidelijk is waarom je niet weer een baan zoekt. Werken hoef je niet alleen voor het inkomen te doen maar ook om invulling te geven aan je leven. Weer meer structuur en niet meer de hele dag thuis zijn en alle tijd hebben om over je vrouw te denken.

Ik denk dat je vrouw heef erg blij zou zijn als je een paar dagen in de week zou werken. Ik hou van mijn man maar tijdens corona werd ik er gek van dat wij de hele tijd samen thuis waren. Je vrouw geeft dat ook aan maar in plaats van dat je weggaat ga je op zolder zitten. Ik heb ook zo'n vermoeden dat je vrouw jouw dagbesteding niet erg interessant vindt. Zij moet werken en jij freewheelt. Hebben jullie het daar wel eens over? Hoe vindt zij het dat zij echt werkt en jij niet?

Dat schreef hij eerder; ivm sport. Maar goed, hij zegt ook dat hij hele dagen op zolder zit dus ik zou als ik hem was ook zeker gaan werken in de weken/ dagen dat hij niet sport. Heb je inderdaad minder tijd om te piekeren en allerlei theorieen over je vrouw te verzinnen.

Pieter, bepaalde discussies blijven hier in dit draadje maar terugkomen (zoals dat men je aan het werk wil hebben) 
Ik zelf weet ook niet of je ‘ teveel’ piekert over je relatie, maar ik denk dat we dat soort gedrag van vrouwen (nog) veel meer geaccepteerd vinden dan van mannen. (Zowel het niet of weinig werken als het langdurig duiken in dynamieken van relatie) 

Ik kan je overigens prima volgen in al je overwegingen maar het zou best kunnen dat het tóch averechts werkt in jullie situatie. 
Ik vind het allemaal nogal wat.  Jullie seksuele relatie is blijkbaar voor haar ook nu toch een probleem? 
Ik vind het ook opvallend dat je relatief weinig betrokken bent in het gezin. Als je dochter autisme heeft dan betekent dat vast ook een grotere impact qua opvoeding en begeleiding. Het klinkt alsof je vrouw meer betrokken is bij de kinderen dan jij ondanks haar veel grotere belasting qua werk en inzet op familie gebied. 
Misschien kon ze je beperkte inzet in gezin wel handelen toen je nog werkte en klopte het plaatje totaal niet meer toen je stopte met werken?
 Speelt bij jou iets als autisme? 
Anderzijds zijn sommige dingen die je schrijft mogelijk tóch positieve signalen. 
Jullie kibbelen meer, mogelijk voelt ze zich vrijer wat meer aan te geven. Of is het voor haar een manier om wat meer contact met je te zoeken. Misschien hebben jullie beiden nogal wat moeite met contact? (goed dat jullie meer activiteiten samen doen) 
Positief is natuurlijk ook dat ze je meer knuffelt. Maar dan is dat dus ook niet hetgeen dat je mist bij seks? Mis je dan specifieke aanrakingen en blijf je daar op aansturen ondanks dat ze dat niet wil? 
Opvallend lijkt me ook dat je haar blijft vragen wat ze fijn vindt terwijl ze duidelijk aan lijkt te geven (nu) niets met die vragen te willen en/of te kunnen. 
Niet iedereen is zo verbaal en zeker niet wb seks. Pik je niet op andere manieren signalen van haar op? Kun je haar non-verbale uitingen lezen en begrijpen? 

Dat geldt ook voor haar wens dat jij weer werkt: wat dit daarachter? Wat zijn haar gedachtengangen en behoeften hierbij? Waarom wil ze dat?