Relaties Relaties

Relaties

pat

pat

02-09-2009 om 12:42

Overdracht


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
mirreke

mirreke

04-09-2009 om 09:50

Leuk leesvoer, dit

Ik heb net het hele feuilleton gelezen, en zo achter mekaar is het erg grappig, vooral de bijdragen van sommige solozangers uit het OO-koor
Pat, zoals meerderen hier kan ik eigenlijk niet geloven dat jouw soap echt is, en niet verzonnen. Hoewel, als je giert van de hormonen en de kick van de aandacht van die spannende shrink... wie weet krijg je dan spontaan last van persoonlijkheidsverlies en kruip je als vanzelf in de rol van soapster.
Eén ding wil ik je meegevan, ten overvloede want het is al meerdere malen aangehaald: deze fantastische, aantrekkelijke, spannende, smekende man met zijn chemie en aandringende sms'jes is echt geen!!! leuke man. Ik vind het te erg voor woorden, dit, misbruik maken van zijn voorkennis tijdens jullie therapie, jou 'verbieden' erover te spreken. Het is walgelijk!, eerlijk gezegd.
Spreek met je man, zeg dat je op het punt staat een grote fout te begaan, zeg wat er gebeurt, geef aan wat de rol is van die psych, maak een afspraak en ga daar samen met je man heen. Ha! En kijk dan hoe hij reageert. Hij maakt misbruik, echt!
Enne, wil je weten tot wat voor ellende dit soort situaties lijdt? Zoek dan in het forumarchief, er zijn ontelbare problemen, ongelukkige liefdes, relaties naar de haaien gegaan, heel voorspelbaar allemaal.
Ik wens je veel wijsheid.

Jujube

Jujube

04-09-2009 om 11:03

Pat

Pat:"dat mijn man het op meerdere vlakken ruim wint van psych, ookal is mijn man al zooo lang mijn partner,

maar het is het spannende, het ook eens willen voelen wat het is ? de passie, misschien toch ook wel de wraak ...

maar ik denk dus toch wel dat ik het vrij braaf ga houden...! enkel op papier (mail en sms ed) meer niet

ik vind het toch ook wel zielig voor psych als ik mijn neus zou ophalen...ik geef niet graag de bons aan een lieve man"
*Beam me up, Scotty. No intelligent lifeforms down here*

wendelien

wendelien

04-09-2009 om 12:05

Halverwegehetleven

Dit klinkt weer zo naar iemand die alles al heeft, gefixeerd wordt door het idee het 1&ander gemist te hebben en opeens alsnog groots en meeslepend wil gaan leven (en dat vast aan de grote klok hangt). Gewoon om ook eens wat mee te maken. En die shrink speelt daar handig op in. Was er onlangs niet een zeer boeiende documentaireserie op de buis waarin allerlei psychologen/-iaters aan het woord kwamen en o.m. bleek dat er van deze beroepsgroep een indrukwekkend percentage zelf lijdt aan hetgeen ze behandelen?
Maar nogmaals Pat, doe vooral wat je niet laten kunt, hoor. De amusementswaarde van je zelfbedrog en wat je er allemaal mee kunt is natuurlijk niet te versmaden.... Hebben wij ook een beetje een warme herfst!

Holiday

Holiday

04-09-2009 om 12:07

Geen zin

Pat, ik begrijp echt hoe je je voelt en ik weet dat niemand hier echt tot je kan doordringen. Het is gewoon een vreselijke aandoening waar jij nu aan lijdt.

Ik wou dat ik een pilletje uitvond dat er in 1 klap voor zorgt dat je weer met beide benen op de grond staat. Wat een gat in de markt zou dat zijn, jongens! Meteen patent aanvragen.

Ik schat de kans dat je voor de bijl gaat in op 90%. Het heeft geen zin voor ons om te proberen je op andere gedachten te brengen. Dat is een bijkomend nadeel van deze aandoening, dat je kompleet doof en blind wordt voor adviezen van anderen. Je moet het zelf ondervinden. Ik hoop dat je er goed uit zult komen.

Overigens denk ik niet dat je dit verzint, ik kan me een posting van enkele maanden geleden herinneren (van jou denk ik) waarin je eigenlijk al aankondigt dat dit gaat gebeuren. Toen was je nog in therapie en broeide er al iets.

Heel veel sterkte

Terpi

Terpi

04-09-2009 om 12:11

Ik zeg... doen!

Gewoon doen joh, ik gun het je partner wel dat je na een x-aantal maanden met hangende pootjes terugkeert, dat je partner inmiddels zijn leven lekker op de rit heeft en zijn schouders bij jouw gesnuf en gesnik ophaalt en dat jij de rest van je leven jezelf in de spiegel moet aankijken... evenals je kinders.
Good luck and have fun (for as long as it lasts)
Terpi

Maar

Wat wilde je ons eigenlijk vragen? Is het voor jezelf geen signaal dat je in relatieproblemen post, terwijl je zegt een heel goed huwelijk te hebben?
*pakt flesje rosé en verse popcorn*

Yta Chalne

Yta Chalne

04-09-2009 om 13:52

Nou genista

Daar zit je dan al on half twee aan de wijn! Pat's liefdesleven heeft geen beste uitwerking op jou...

Kom op Pat, vertel, heb je die fijne therapeut vandaag al gesproken? Dat kan heus wel, en logisch dat je dat niet met je man bespreekt, als therapeut het niet goed vindt gebeurt het niet natuurlijk. Hij zal het heus wel weten, hij heeft ervoor gestudeerd. Fijn voor therapeut dat jij zo'n inschikkelijk en volgzaam type bent trouwens, en doet wat hij wil.

Kom op mensen, Pat gaat toch geen nee zeggen tegen zo'n leuke man? Ook al is haar eigen man veel leuker?

pat

pat

04-09-2009 om 14:17

Jaloers?

Jullie commentaren doen mij wel wat hoor, echt, wat ik probeer te verdringen werpen jullie terug op tafel
maar ik vraag mij af, als jullie in mijn schoenen zouden staan, zouden jullie dat dan nog zo overtuigd kunnen neerschrijven ?
ik merk dat er hier een aantal ervaringsdeskundigen ook spreken, maar zouden jullie er echt niet meer opnieuw aan toegeven ?
Als iemand anders mij deze vraag zou stellen zou ik waarschijnlijk ook een kijvende vinger opsteken...maar met mij even in de hoek te plaatsen is het niet zomaar over..

Vraag

maar over welke vraag gaat het dan? Welke vraag stel je ons dan?

Vraag genista

"maar over welke vraag gaat het dan? Welke vraag stel je ons dan?"

Quote: "Als er een half jaar tussen is, dan zou het geen overdracht meer zijn ? ervaringen ?"

De vraag is duidelijk, alleen willen de oolers het heel ergens anders over hebben.

Gr. Poezie.

Ervaringsdeskundige

Ervaringsdeskundige

04-09-2009 om 14:47

Hier kom je niet uit..

zonder kleerscheuren, neem dat maar van me aan. Maar ik weet maar al te goed hoe het voelt. En ook hoe makkelijk het is om te oordelen als je er zelf niet midden in zit, zoals zoveel dingen.

Ik heb er destijds wel aan toegegeven, en nog eens, en nog eens. Steeds weer "liet ik me overhalen" door de heer in kwestie. Mijn man wist van de eerste keer, en is achter de volgende keren ook gekomen. Steeds meer leugens, gekonkel, gezweet als hij er weer achter kwam, weer van alles beloven want ik hield van mijn man.

Al met al het is een bloedbad geworden, voor alle partijen. Heel zwaar voor ons allemaal. Mijn "geluk" was dat de andere man het zelf niet meer zag zitten en definitief een einde aan onze relatie heeft gemaakt. Ik was stuk van verdriet. Mijn man ook, maar om andere redenen. Het heeft al met al anderhalf jaar geduurd en nog eens maanden om het te verwerken. Ik ben zelf bij mijn man weggegaan omdat ik helemaal van de wereld was. Begreep niets meer.

Het begint fijn Pat, en het wordt nog veeeel fijner. Het verliefde gevoel overheerst je gevoel voor eerlijkheid en realiteit. Daar kun je je op verheugen.
Maar dan, en dat kun je nu niet zien, moet je een keuze maken want die situatie duurt niet eeuwig en je raakt jezelf helemaal kwijt in een web van leugens, gevoelens en dromen. Dan is het niet leuk meer, je hebt je man gekwetst, de andere man wil jou helemaal en jij wordt bekant gek van twijfels.

Wat je nu zou kunnen doen is, en gezien de situatie klinkt dat absurd, echt bij jezelf te rade gaan waarom deze man (of any man) zo'n aantrekkingskracht op je heeft. En niet als persoon, maar als verschijnsel. Wat is er met jezelf aan de hand dat je bereid bent zo ver te gaan? Wat mis je, wat hoop je te vinden? En niet aan de betreffende personen denken of vergelijken, maar kijk in jezelf. Misschien vind je een antwoord, of misschien wel het licht.

Succes ermee.

Poëzie

Graag had ik een antwoord van Pat zelf gehad. Want die technische vraag over die termijn heeft niets met relatieproblemen te maken.

Ervaringsdeskundige

Ervaringsdeskundige

04-09-2009 om 15:05

Mails en smsjes

Die zijn het verslavendse van allemaal!!!!! Dus niet "onschuldig" of "braaf" Die ga je vreselijk missen. Maar na een week is dat al minder. Ik zie verliefdHEID en verliefd ZIJN als 2 verschillende dingen. Verliefdheid heeft alles met hormonen te maken, verliefd zijn met liefde. Jij lijdt aan verliefdheid, en die is allesverzengend en o zo heerlijk. Maar ook dat gaat over als je nu je zinnen verzet en niet meer reageert op die lieve man. Die waarschijnlijk ook gewoon in zijn neus peutert en stinksokken heeft.

Jade

Jade

04-09-2009 om 20:35

Pat,

"....ik vind het toch ook wel zielig voor psych als ik mijn neus zou ophalen...ik geef niet graag de bons aan een lieve man"

Je wilt je psych niet kwetsen, maar dat je je man wilt bedriegen dat kan dan wel??

Ik snap er niks meer van......

Owowow

Mag ik het zeggen?! (zei ze smekend terwijl ze haar vinger opstak alla "the powers that be")
Ik weet t antwoord namelijk; ja het is nog steeds overdracht.
En waarom? Omdat je nog steeds niet zelf denkt of beslist.

Christientje

Christientje

05-09-2009 om 00:12

Dit kan niet waar zijn!

Ik heb deze draad gevolgd, en in het begin las ik echt serieus mee en vond ik het zo sneu... een gelukkig (?) huwelijk, vrouw wordt verliefd op de psych, denkt dat hij een relatie met haar wil, terwijl die pscy in feite zo fout is als maar zijn kan. En echt, ik dacht eventjes dat dit allemaal waar kon zijn.

Toen las ik:
ik vind het toch ook wel zielig voor psych als ik mijn neus zou ophalen...ik geef niet graag de bons aan een lieve man

En toen wist ik, dit is allemaal verzonnen. Zoiets kan een vrouw, getrouwd, gelukkig huwelijk, moeder van een paar kindertjes, NIET serieus menen.
Verderop lees ik ook nog dat je toch echt het allerliefste schatje bent, dat je man het nu goed heeft want uit schuldgevoel ben je extra lief, blablabla... Nergens komt het in je op dat je wel eens keihard gedumpt zou kunnen worden door je man EN de psych en dan blijf je moederziel alleen achter. Dat je hier niet eens bij stilstaat... je ziet alleen de voordelen, onbegrijpelijk.

Ik kan werkelijk niet geloven dat je zoveel reacties hebt gekregen en dat je die allemaal van tafel veegt, continue kom je aan met nieuwe smoesjes om toch maar door te gaan met die oh zo foute psych. Die psych lacht zich kapot, wat een domheid. En jouw man, die wordt tot op het bot gekwetst. Maar ach...

Mocht deze draad verzonnen zijn, dan zitten er pas een paar giechelende pubers achter
Mocht deze draad echt waar zijn, sorry, maar dan ben je niet te helpen. Wat een domheid...

Christientje

Christientje

Christientje

05-09-2009 om 00:15

Niet alleen vind ik het heel sneu voor je man,
maar ook gaat mijn hart uit naar je kinderen.
Je maakt niet alleen je huwelijk stuk, je ontneemt je kinderen ook hun gezin, hun veiligheid, het vertrouwen in jou.
Maar je hebt straks tijd genoeg om dit te overdenken wanneer je huis te koop staat en je op een flatje zit met je kids.

Christientje

Christientje

05-09-2009 om 00:16

En voor ik...

en voor ik iedereen op mijn nek krijg, nee, ik kijk niet neer op gezinnen die in een flat wonen !!!
Maar ik bedoel aan te geven dat je alles wat je nu hebt opgebouwd gewoon weggooit. En dat irriteert me.

Tirza G.

Tirza G.

05-09-2009 om 12:15

Christientje (licht ot)

Ik moest erg lachen om je laatste posting. Ik zag een soort pruttelende trein langzaam tot stilstand komen. Shit, nu heb ik in mijn snelheid nog iets geschreven wat weer door iemand als belediging kan worden opgevat - shitterdeshit, nog maar gauw een posting er achter aan.

Je boodschap is meer dan overduidelijk. En ik denk heel zinnig. Al dan niet met een flatje. Maar of het gaat landen.........

Tirza

Marieke

Marieke

05-09-2009 om 12:59

Hmmm, jaloers?

Hoeveel vrouwen zou deze Don Juan psycholoog in zijn adresboek en agenda hebben staan? Half jaar na afloop van de therapie begint hij zijn offensief. En als de buit binnen is gaat hij vrolijk door naar de volgende.....
In het beste geval levert hij zo werkgelegenheid voor zijn collega relatietherapeuten en anders kan een advocaat er nog een leuk centje aan verdienen.

Weet je Pat, het is volkomen normaal dat je verliefd wordt op die vent. Het is vervolgens wel achterlijk om erop in te gaan.
En over jaloerzie gesproken: wij op Ouders Online zitten echt niet allemaal met uitgelubberde flubberlijven in crocs mèt sokken onder onze harige gespataderde benen achter onze pc zitten groen te kleuren bij het lezen van jouw "geluk".
Jij bent degene die volkomen uit het lood is omdat er een man een beetje aandacht aan je geeft en daarvoor meteen alles op het spel wil zetten. Voor mij is dit vooral erg sneu voor je en is deze toestand van verstandsverbijstering echt niet iets om jaloers op te worden.

Mijn duit in het al heel volle zakje...

Ik heb deze draad met wisselende emoties gevolgd. Ergernis, verbijstering, vrolijkheid - zo'n beetje alles passeerde. En nu denk ik het volgende: door deze draad in stand te houden, door het vrijwel voltallige OOL-koor, houden we deze domme obsessie van Pat ook in stand. Met iedere reactie wordt zij herinnerd aan haar verliefdheid, ergo: wordt haar verliefdheid gevoed, want worden de hormoontjes weer actief. En die hormoontjes zijn hartstikke verslavend. In Pat's geval is de aanmaak van de verliefdheidshormonen gekoppeld aan de psych (die wat mij betreft per onmiddellijk uit zijn ambt gegooid dient te worden) EN aan deze draad. Door diezelfde hormonen is Pat niet meer in staat tot enige normale en redelijke gedachte. Kortom, wij OOL-ers staan onze uiterst kostbare, creatieve en hartstochtelijke adviezen in een bodemloze put te kieperen en houden ongemerkt ook nog eens het probleem in stand.
Stoppen dus!
En Pat mag zich over 3 maanden weer melden, want dan zou, met enig doorzetten, de hormoonhuishouding weer normaal moeten zijn.
Zo, ik heb gezegd
Onyx

Christientje

Christientje

05-09-2009 om 14:01

Haha, ja tirza!

Ik las mijn reactie terug en toen dacht ik inderdaad 'shit, dit wordt straks verkeerd opgepakt door een moeder die met haar kids op een flat woont.' Ik bedoel het niet zo rot als ik het neerschreef. Ik wilde haar de ogen laten openen, maar ik geloof niet dat het aankomt inderdaad. Wat je ook zal schrijven, niets komt aan. Ze is in staat om haar man de schuld te geven wanneer ze uit elkaar gaan. 'waarom uit elkaar ? ik ben toch jouw schatje ? doe ik niet superlief tegen jou ? jij hebt hier ook baat bij hoor !' pffffffff...

Christientje

Christientje

05-09-2009 om 14:06

Jaloers?

Pat, wat je schrijft kan best waar zijn. Het kan iedereen overkomen, verliefd te worden op een andere man. (ik kan me er persoonlijk niets bij voorstellen, maar ala... het kan natuurlijk gebeuren)
Maar.......... wat dan ?
Kijk, en daar komt het verstand naar boven. Heb jij het ervoor over om alles kwijt te raken ? Want dt is wat er zou kunnen gebeuren !
a. je man kan zeggen 'joh, ik hou van je, vrij maar met die andere man, ik heb er immers ook baat bij.'
b. je man kan zeggen 'd'ruit en wel nu meteen, ben je helemaal besodemieterd !'
Ik gok op antwoord b.

denk denk denk nou eens effe na !!!

Dus nee, ik ben niet jaloers. Ik zou het verschrikkelijk vinden verliefd te raken op een andere man en ik zou wel 100 x nadenken voor ik alles wat ik heb opgebouwd in 21 jaar, op het spel zou zetten. De kans dat je misgokt en alles kwijtraakt is zo groot. En is het dat waard ?

Voormalig soapie

Voormalig soapie

05-09-2009 om 15:22

Foute therapeut

Dit draadje onderscheidt zich wat mij betreft van andere soaps door de rol van de therapeut. Ik kan me niet voorstellen dat een goedbedoelende man die zijn vak serieus neemt tegen een cliënt zegt dat ze haar man niets moet vertellen. Als hij een beetje ballen heeft zou hij aandringen op openheid, en als hij het serieus meent en echt verliefd is vertrouwt hij op de goede afloop. En is desnoods bereid zijn baan aan de wilgen te hangen.
Ik weet alles van heftige verliefdheid, als die eenmaal opsteekt is daar weinig tegen opgewassen. Elk greintje verstand en redelijkheid wordt de kop ingedrukt. Ik geloof nog steeds in chemie (en dat is niet alleen maar geilheid), maar als de uitzinnige ontoerekeningsvatbaarheid van de verliefdheidshormonen is gestopt (en dat gebeurt gelukkig), sta je wel even verbaasd over de acties die je in die tijd hebt uitgevoerd. En de dingen die je kapot hebt gemaakt. Het kan ook goed komen, je nieuwe situatie kan een gelukkige zijn, maar je betaalt er wel een prijs voor (boze ex, verdrietige kinderen).

pat

pat

05-09-2009 om 21:24

Jaja, maar

eigenlijk vind ik dat ik tot nu toch nog wel heel braaf geweest ben tegen mijn hele hormoonhuishouding in !( de ervaringsdeskundigen zullen dat toch wel inzien denk ik)
en ergens voel ik -mede door jullie- hoe langer hoe meer wel aan dat ik moet proberen nuchterder te worden, ertegen moet vechten,....ik hoop dat psych zal begrijpen dat ik enkel vriendschappelijk met hem contact verder wil houden, en ik heb een man uit de duizend, hij zal mij wel begrijpen (hij is trouwens een ervaringsdeskundige ...

Christientje

Christientje

05-09-2009 om 21:59

Nee nee

Pat, je schrijft: ik hoop dat psych zal begrijpen dat ik enkel vriendschappelijk met hem contact verder wil houden.

Wat doet het ertoe of de psych dit begrijpt of niet ? Je moet stoppen, niet mailen, niet sms-en, helemaal niets. Wanneer je zo verliefd bent zoals jij nu bent, is het supergevaarlijk, ook al denk je alleen maar vriendjes te zijn.

Marieke

Marieke

05-09-2009 om 21:59

Hormoonhuishouding

Met verliefd zijn en een verstoorde hormoonhuishouding heb ik ook ervaring. Bij één van mijn bevallingen had ik een mannelijke verloskundige, een leuke aantrekkelijke vent. Ik ben smoorverliefd op hem geweest, een week of 5 lang. Overigens zonder enige sjoege van zijn kant Enfin, met mijn net bevallen lijf en (door hem!) gehechte onderkant voelde ik mij behoorlijk pathetisch en idioot.

Pat, de sleutel tot een oplossing is het gewoon opbiechten aan je echtgenoot, dat zet jou met een grote plof op de grond en hij kan die shrink eens even flink aan de tand voelen. Deze man is zo ontzettend fout!
Ook als je helemaal ondersteboven en hoteldebotel bent ben je nog steeds 100% zelf verantwoordelijk voor je daden. Zoek het greintje gezonde verstand dat je nog over hebt, bouw dat uit en werk aan een oplossing. Verliefd worden is geen fout, maar ernaar handelen is andere koek.

Jo Hanna

Jo Hanna

05-09-2009 om 22:22

Emotioneel rampgebied

Ik lees net pas dit hele draadje en zal proberen niet teveel van de al gegeven adviezen te herhalen. Maar wat ik jouw postings lezend zie, is dat jij psych niet ziet zoals hij is maar dat je hem idealiseert. Tuurlijk, dat hoort bij verliefdheid. Maar kijk uit. Jij denkt voortdurend voor hem en/of interpreteert zijn acties positief waar wij buitenstaanders alleen maar psychisch probleemgedrag zien. Die man moet zelf in therapie!
Lees even mee:
"Ik zou het eventueel wel willen bespreken met mijn partner, maar psych wil niet dat ik dat doe." Huh? Kijk nou eens diep in je hart. Vind jij dit normaal, psychisch gezond gedrag? Ethisch? Notabene voor een therapeut die jullie beide in therapie heeft gehad? Vind je dit lief, ontroerend, geeft het je een warm gevoel? Bij mij gaan alle alarmbellen rinkelen.
"Ik vrees toch wel dat psych echt voor mij ten strijde wil trekken en mij niet los wil laten..." Zelfde vraag: vind je het normaal dat een therapeut erop uittrekt om een vrouwelijke client los te weken van haar man, die ook zijn ex-client is? Misschien voelt het voor jou op dit moment heel romantisch, ridder-op-het-witte-paard-achtig. Maar als je daar nuchter naar kijkt, krijg je daar dan niet een hele wrange smaak van in je mond? Zie je echt niet dat die helemaal niet in orde is?
"Ik vind het toch ook wel zielig voor psych als ik mijn neus zou ophalen...ik geef niet graag de bons aan een lieve man." Zielig? We hebben het over een volwassen man. Dat hoop ik in ieder geval. Ik moet toegeven, aan zijn gedrag zou ik het niet zeggen. Maar, je neus ophalen? Sinds wanneer is nee zeggen je neus ophalen? Sorry maar ik ben gelukkig getrouwd, is dat je neus ophalen? Is dat zielig voor hem? Moet jij hem daarvan redden?
"Ik hoop dat psych zal begrijpen dat ik enkel vriendschappelijk met hem contact verder wil houden." Het is al eerder gezegd: het doet volstrekt niet ter zake of hij het begrijpt. Daarvoor ben jij niet verantwoordelijk. Jij bent verantwoordelijk voor je eigen gevoelens en je eigen daden. Als jij vindt dat je dit met je man moet bespreken (en dat lijkt me heel gezond) kun je je niet verschuilen achter een belofte aan die psych. Als jij vindt dat je huwelijk prioriteit heeft, kun je je niet verschuilen achter zijn vermeende zieligheid of terugkrabbelen omdat het arme schaap het misschien niet begrijpt. Als die psych de weg kwijt is dan moet hij die zelf terugvinden. En als je hem echt wil helpen: je helpt hem niet door hem met jou nog verder te laten verdwalen. Zijn carriere gaat volledig naar de sodemieter als hij dit doorzet (en terecht). Trek je handen van die man af, lik je eigen wonden en laat hem zijn eigen problemen oplossen. Dit is een emotioneel rampgebied!
En ja, ik weet helaas heel goed dat je dat over het hoofd neigt te zien als je verliefd bent. Maar een gewaarschuwd mens telt voor twee. Het is goed dat je hier om reacties hebt gevraagd! Nou tel je voor twee!
Succes, Jo Hanna

Engeltje

Engeltje

06-09-2009 om 08:14

Symbool

Ik herken wel het één en ander in je verhaal. Voelde me ook sterk aangetrokken tot een ander. Hij heeft een gezin met kinderen en ik ben ook gelukkig met m'n man en gezin. En toch kan een verleiding onder invloed van hormonen en spanning heel groot worden.

Zo ben ik ermee omgegaan. Ik heb alles aan mijn man verteld en ook met die ander veel gepraat. Omdat ik voor mezelf totaal niet kon verklaren waarom dit me 'overkwam', wilde ik persee uitzoeken waar het vandaan kwam en de oorzaak aanpakken. Met de 'ander' afgesproken dat we op zouden houden met flirten (verder was het niet gegaan, maar je loopt inderdaad op een dun koortje). Toen kwamen er (tot mijn verbazing) sterke gevoelens van verlies naar boven.

En nu, hier komt het, heb ik het boek 'Illusies' van Jaqueline Bosch weer eens opgepakt. En voor mij vielen alle stukjes op hun plek. Deze man stond namelijk symbool voor iets wat ik ónbewust herkende uit mijn jeugd. Hoe weet ik dat? Door het gedrag wat ik vertoonde. De afweer van de 'Valse hoop'. Dit hield in dat ik vanalles aan het doen was, om te krijgen wat ik wilde. Ik voedde de aantrekking waar ik kon. Dat vreet energie, maar levert ook veel energie op. Thuis zorgde ik dat alles op rolletjes liep. Pas toen dit kaartenhuis ineen viel, door met beiden openkaart te spelen, kwamen de emoties boven. Die overvielen me enorm. Waar kwam dit vandaan? Ik kwam/kom in m'n eigen relatie echt niets te kort. Het boek geeft in 5 stappen aan hoe je hierachter kunt komen. Het is ook niet iets waar je huidige partner dan opeens maar in moet gaan voorzien, maar echt iets wat niet meer relevant is in het hier en nu.

Alleen al door dit inzicht, kon ik mij 'desidentificeren' met het probleem. En dan neemt vanzelf het gezonde verstand weer de overhand. Ik zie dus de onvervulde behoefte, besef dat deze behoefte niet meer in het hier en nu past en kan dus ook het gedrag om deze behoefte te vervullen stoppen. Ik denk dat ik die ander altijd wel leuk zal blijven vinden, maar niet meer tot het punt dat ik alles op het spel ga zetten voor wat letterlijk een 'Illusie' is.

Mijn tip dus, lees dit boek en voél wat het is dat deze man in je losmaakt (door je gedrag compleet om te keren!) en deel met je man zodat hij met je mee kan groeien. Succes ermee!

Engeltje!

Dit moet een teken zijn!! Ze heet trouwens Ingeborgh Bosch en ik heb haar 2 boeken in de kast staan, maar ben nog niet verder gegaan dat de eerste paar bladzijden. In mijn situatie (zie draadje hieronder) is alles wat je zegt van toepassing.

Mijn broer heeft haar boeken gelezen en volgt de Past Reality Intergration therapie met enorm succes. Ik zit nu helemaal vast in mijn verdriet om mijn kapotgelopen relatie en heb weet dat ik in haar boeken antwoorden zal vinden op vele vragen en problemen.

De pijn die ik nu voel heeft alles te maken met mijn jeugd, zover was ik al gekomen. En mijn keuze voor deze man en mijn aktie(s) ook.

Ik weet niet wanneer ik er aan toe ben haar boeken weer op te pakken maar het is wel hoog tijd. Voor dat ik mijn auto pak en 's nachts 400 kilometer rijd om hem ervan te overtuigen dat we weer samen moeten zijn. De verleiding is zo groot want met hem zijn leidt me ze fijn af van de werkelijke pijn die ik voel. Maar ik weet maar al te goed dat dat van tijdelijke aard zal zijn.

Dank je, je bent voor mij een "reddend" Engeltje!

Enne Pat, een betere tip had je volgens mijn niet kunnen krijgen. Grijp deze kans!!!!

Allebei veel liefs, en Engeltje nogmaals dank!!!

Fély

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.