Relaties Relaties

Relaties

pat

pat

02-09-2009 om 12:42

Overdracht


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Pat

Niet "vriendschappelijk contact onderhouden". Je weet zelf dat dat niet mogelijk is. Het is geen potentiele goede vriend. Er zal altijd meer om de hoek kijken. Verbreek het contact. Het is niet belangrijk wat je hem ermee aandoet. Hij is therapeut, dus hij weet heus wel hoe hij met verdriet om moet gaan. JIJ bent belangrijk! Zet een punt onder jullie contact en concentreer je op jezelf. Je kan voelen, missen, treuren wat je wilt, je wordt er alleen maar wijzer van. Van een mogelijke affaire misschien ook, maar dat ben je veel verder van jezelf verwijderd.

Nogmaals, haak af, TOTAAL!

Fély

*grijns*

....aldus zei de lamme tegen de blinde....... )

Jade

Jade

07-09-2009 om 09:35

Fely (ot),

om je de waarheid te zeggen zit ik hier met een big smile jouw laatste posting te lezen. Niet uit leedvermaak, maar omdat ik dat ook zo herken: tegen een ander advies en tips geven, maar het zelf dan niet opvolgen of zo

O jee ja!

Wat kunnen we het toch allemaal helder zien hè als je zelf niet in het moeras van emoties zit ) Maar ik heb er veel aan, en ik hoop Pat ook!

Fély

Engeltje (ot)

Heb het boek weer opengeslagen en soms is het behoorlijk taai, maar de essentie komt over. Jouw verhaal is een goede praktijktoets voor mij. Ik weet en wist al (soms bewust, soms onderbewust9 dat de beeindigde relatie voor mij iets anders was dan ik dacht te voelen. En daarmee ook het verdriet wat ik nu heb. Ik ben echter nog niet zo ver dat ik het helemaal los van elkaar kan voelen. En Pat, nogmaals lees dit boek!

Fély

Mathilde

Mathilde

07-09-2009 om 14:57

Sweet hangover (ot)

Het is me helemaal niet overkomen, ik deed het zelf . Every step of the way. Ik vond de mannen leuk, de aandacht leuk, het flirten leuk en alles waartoe dat leidde ook leuk. Wat valt er verder over te vertellen? Ik heb telkens geen seconde overwogen om partner te verlaten en dat ook niet gedaan (partner wist van niks/wilde van niks weten). Ik hemelde minnaar niet op (a la 'als ik zoveel voor iemand voel, MOET het wel de ware/zielsverwant voor altijd zijn'). Ik deed niet moeilijk over de negatieve kanten: de energie die het kost, je dalende opinie over jezelf (wie is er trots op glashard kunnen liegen?), de nachten die je wakker ligt, het hartzeer. Maar dat zijn wel de redenen waarom ik al jaren heel ver weg blijf van situaties die het begin zouden kunnen zijn van... Uiteindelijk betaal je een hoge prijs voor een beetje lol. Die energie steek ik liever in mijn relatie.
Mijn advies aan Pat: in de kiem smoren die gevoelens, nu meteen. Geen telefoontjes, geen sms-jes, geen ontmoetingen, geen vriendschap, helemaal niks. Je hebt net mega veel moeite gedaan voor je relatie, ga je dat allemaal ongedaan maken? Om wat voor overdracht het ook gaat, draag dat maar snel over aan je man (lees het boek). Die psych is jou niet waard.

Pat, waar ben je?

Hoe is het met je? Volg je het nog? Heb je al wat besloten? Laat eens iets van je horen. Je ziet dat er toch veel vrouwen zijn die ongeveer hetzelfde hebben meegemaakt.

Liefs,
Fély

ook verliefd

ook verliefd

08-09-2009 om 10:49

Die tip van een bak ijs eten

heeft hier erg goed geholpen. Ik ben ook smoorverliefd op een andere vader op school, volgens mij is het wederzijds, de vonken springen ervanaf als we elkaar ontmoeten.

Heb echter een lieve man + kinderen en wil dit helemaal niet. Ik heb de tip van iemand uit dit draadje gevolgd om het eenzijdig "uit" te maken (terwijl er eigenlijk nog niets gebeurd is) en heb ook in m'n eentje stiekem een hele bak Ben & Jerry ijs opgegeten.

Elke keer dat ik nu aan hem begin te denken, zeg ik tegen mezelf: "Stop, het is uit" en "Je hebt toch niet voor niets dat bak ijs opgegeten?"

Ik voel me nu een paar dagen later al veel rustiger. Heb vanochtend zelfs de vader op school gezien en heb niet meer aan hem gedacht!

Balletmama76

Balletmama76

09-09-2009 om 09:29

Welke soort...

...Ben & Jerry's werkt het beste?

Voor het geval, dat mij zoiets ooit overkomt, is het toch wel zo handig, om een bak op vooraad te hebben...

Vriendschappelijk?

Ben mijn man al jaren trouw en ben dus niet ervaringsdeskundig in overspel. Maar voor deze man waren er wel andere mannen en ook vriendschappen. Daar heb ik uitgebreid ervaring mee. Dat levert mij de volgende (des)kundigheid op: als de grens van vriendschap eens overschreden is (denk aan overspringende vonken al den wel of niet met bijbehorende acties) is een gewone vriendschap niet langer mogelijk.
Overigens vind ik het meer dan fout dat een therapeut zich op deze wijze inlaat met een, voormalige, client, zo fout dat ik met zo'n man geen vriendschap zou willen opbouwen.
Als je het mij vraagt is het t.a.v. die man alles of niets. of doorgaan en de consequenties aanvaarden of geheel en compleet stoppen met het gevaarlijke pad dat je nu ingeslagen bent.

Helen

Helen

09-09-2009 om 12:15

Tuchtcollege!

Hoi hoi,

Heb niet het hele draadje gelezen maar ik vind dit een typisch geval voor het tuchtcollege..!! Hoezo na een half jaar geen overdracht?? Pure overdracht!!

Hoezo "ik wil het mijn man wel zeggen maar dat wil hij niet"??? Puur machtsmisbruik, die vieze pych heeft niets te willen!!

Hopelijk heb je geluisterd naar alle tips in je draadje... En anders succes met je keuze..

ook verliefd

ook verliefd

09-09-2009 om 19:50

New york super fudge chunk

was wel heerlijk eigenlijk, chocoladeijs vol lekker veel brokken bruine en witte chocola, pecannoten en amandelen.

Engeltje

Engeltje

09-09-2009 om 21:34

Geen veroordeling

Lieve Pat,

Net als anderen kijk ik uit naar een berichtje van je. Ik wil je alleen even laten weten dat ik je niet veroordeel, wat in jou leven speelt maken velen mee. Als je zelf nooit in een soortgelijke situatie hebt gezeten, is het erg moeilijk voor te stellen hoe sterk het verlangen kan zijn. Sterker dan welk rationeel argument dan ook. Zelfs je post hier zie ik als een poging om je verlangen, je hoop te kunnen vervullen.

Zelf ben ik er ook nog niet helemaal klaar mee, maar ik ben (gelukkig voor mij denk ik) wel zover, dat ik inzie dat wanneer alles gebeurd zou zijn waarop ik hoopte (en geloof me, ik heb op het randje gestaan), ik waarschijnlijk tijdelijk (wellicht voor één moment of enkele dagen) een ultiem geluksgevoel zou ervaren, maar dat daar een nog veel pijnlijker einde op zou volgen (vergeleken met de pijn van niet aan de situatie toe mogen geven). De overweldigend sterke behoefte die je wilt vervullen is er niet zo maar, die komt ergens vandaan. En ik vrees dat die op termijn helaas niet vervuld gaat worden door deze man.

Iets zegt me dat je over de streep bent gegaan. Dat je de verleiding niet kon weerstaan. In dat geval hoop ik dat je even mag genieten van het moment, dat je even in de wolken mag zijn, maar ook dat je daarna met ons deelt wat het (na dagen, weken of maanden) met je heeft gedaan, hoe je ermee om bent gegaan en hopelijk ook hoe je erdoor bent gegroeid. Absoluut niet als een soort van told-you-so, of leedvermaak, maar oprecht omdat je zo open je gevoelens vóór het gebeuren hebt gedeeld, ik benieuwd ben (en hoop te leren van) wat er hierna met je gebeurt.

Veel sterkte!
Engeltje

Joehoe pat!

Laat eens iets van je horen!

Fély

Balletmama76

Balletmama76

10-09-2009 om 09:21

Dankjewel...

...heb maar meteen een pot gekocht en in de diepvries gedaan - t'is alleen maar goed om voorbereid te zijn op dat soort situaties...

Sancy

Sancy

10-09-2009 om 11:06

Tsjah fély, ik denk dat pat

wel graag nog verder wil reageren in deze draad maar dat "haar" psycholoog dat liever niet heeft...

Pat

Pat

12-09-2009 om 20:26

Nog wel flink 'braaf'

langzaam maar zeker lijkt het mij te lukken om wat nuchterder naar psych te kijken, ik denk wel dat het tuchtcollege hun hoofd heftig zouden kunnen schudden met wat er zich afspeelde (de details hou ik beter stil), maar ikzelf ga daarin natuurlijk niet helemaal vrijuit, ik ben nl een volwassen vrouw. Maar ik ben nog steeds niet lichamelijk m'n grenzen te buiten gegaan !!
Wel is het zo dat wanneer ik een minpuntje merk bij m'n man, ik dat wel wil uitvergroten om mijzelf toch weer te doen twijfelen of ik psych toch niet steviger vast zou blijven houden,
Ook heb ik het nog niet tegen psych 'durven' zeggen,(wel al laten voelen) ik weet niet hoe ik het het best aanpak, er blijft nl toch wel een klein vlammetje wakker binnen in mij, en ik heb toch wel een beetje schrik van de reacties...

Pat

Hebben de reacties je werkelijk verbaasd?
Wees eens superdapper, stijg eens boven jezelf uit en vertel het hele verhaal, ook het posten op Ouders Online aan je man. Ik beloof je dat de opluchting daarover erna en het hernieuwde contact met je man 100 x beter zullen aanvoelen dan 1 contactje met die foute psycholoog. Eigenlijk hoef je niet meer te doen daarvoor dan: 1. met jezelf afspreken dat je het vertelt 2. tegen je man zeggen dat je met hem wilt praten (vanavond?) 3. diep adem te halen 4. je man te vragen niks te zeggen, alleen maar te luisteren terwijl jij van a tot z alles vertelt.
Succes!
Onyx

Tirza G.

Tirza G.

13-09-2009 om 21:40

Pat

Je gaat niet naar een psycholoog omdat je lichamelijk niet goed in je vel zit. Je gáát daar naartoe omdat het psychisch niet lekker met je gaat. Die man weet beter hoe je in elkaar zit dan dat je zelf weet, kortom: hij weet precies hoe hij jou onder druk moet zetten. Fíjne vent.

Tirza

Pat....

....doof dat vlammetje. Bewijs aan jezelf dat je de egostrelingen van die psych niet nodig hebt, dat je hem niet nodig hebt. Het gevoel van eigenwaarde dat je daar aan overhoudt is meer waard dan een half jaar therapie!

Rafelkap

Rafelkap

14-09-2009 om 19:33

Minpuntjes

Blijven kijken naar de minpuntjes van je psych dus: en vergroot deze maar uit!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.