raar gedrag van mezelf
Gene idee of dit hier goed staat hoor, maar ik loop tegen het volgende aan.
Sinds Corona moet ik 1 a 2 dagen thuis werken, dat bevalt me eigenlijk prima.
Nu heeft mijn man een zoon uit eerder huwelijk en hoewel hij niet bij ons woont/slaapt is hij 3 tot 4 avonden in de week bij ons. Meestal alleen eten, soms ook slapen. Verder dikke prima loopt ook goed hoor, is ook een aardige jongen (15) en erg rustig en sociaal behulpzaam en je hebt verder ook helemaal geen last van hem. Op de avonden dat hij bij ons komt eten blijkt dat hij dus vaak al uit school direct hier heen komt, dat wisten wij niet, maar daar zijn we sinds thuis werken achter gekomen. Hij vind het blijkbaar wel "chill" zo alleen bij ons thuis. Thuis moet hij het huis delen met mama en nog een stiefzus(met wie hij goed overweg kan hoor, maar ze is nogal een babbelbox) Wij vinden dit niet een heel groot probleem hij heeft nl ook een eigen sleutel. Niks aan de hand zou je zeggen toch... maar...
Nu komt mijn rare afwijking, sinds ik thuis werk merk ik dat ik het vervelend vind als er ineens al iemand om 13h thuis is (omdat er weer een uur is uitgevallen ) Hoe aardig ik deze persoon ook vind en/of hoe weinig ik ook last van iemand heb.Heb ik overigens ook als man lief ineens thuis komt terwijl ik 'm pas om 17h verwacht. Het voelt als een soort van inbreuk om mijn "rustige zelf in te delen werkdag" en geeft me het gevoel dat ik weer alert moet zijn en opletten en eventueel sociaal/zorgzaam moet zijn. De radio die ik dan beneden lekker aan heb (terwijl ik boven zit ;0 ) en dus net iets te hard staat gaat uit want de jongen wil in rust zijn huiswerk maken (ja echt ze bestaan) en tuurlijk kan ik boven dan muziek aan zetten, maar gek genoeg gaat mijn lekker flow van thuis werken dan wel een beetje eraf.
Uiteraard is dit geneuzel in de kantlijn, want hoe fijn is het wel niet dat het zo kan! Maar zijn er mensen die herkennen dat als je een dag alleen thuis denkt te zijn en halverwege blijkt dit niet zo te zijn, dan je dan stiekem wat teleurgesteld bent.
Bieb toch nog even
Je zegt dat je vaak je visie hebt gegeven en inhoudelijk hebt gereageerd. Ik moest daar even over nadenken, ga gerust verder over de veiligheidsschoenen maar even tussendoor dus nog even daarover. Wat jij ziet als jouw visie, zie ik namelijk meer als onwetendheid.
Je leest de bijdragen in deze draad maar ziet het niet terug in jouw wereld. Dat kan.
Maar je kan niet teksten en cijfers zo compleet "anders interpreteren" dan ze zijn (wat jij beweert wel te doen). Dat slaat gewoon nergens op. Er wordt een serieus onderzoek gepresenteerd en dan zeg jij dingen als:
"Dus de vrouw is een onmondig wezen, wordt gedomineerd door de man, doet wat hij zegt, want anders komt ze alleen te staan.... Jeetje...."
Maar dat is dus helemaal niet wat er wordt bedoeld. Dat máák jij ervan. En waarom? Waarom zie je niet gewoon hoe de man nog steeds de norm is, lach je vrouwen uit die je dat proberen te laten zien? Ik snap dat niet. Daarna, toen het over metoo ging, ook weer: alsof je vooral bang bent dat mensen je een aanstelster vinden of zo. Elena vroeg je ook zoiets, ik herhaal het even:
"Ben je opgegroeid in een gezin met allemaal broers, waarin vrouw zijn werd gezien als zwak? Had je een altijd zieke of manipulatieve moeder, en werd je thuis alleen geaccepteerd als je je hard, stoer, stevig en onkwetsbaar opstelde? Wat maakt dat jij je bestaansrecht ontleent aan het zo hard mogelijk zijn, en je vrouw zijn associeert met slachtoffergedrag en zielig gedoe?"
Nou ja, je hoeft er wat mij betreft ook eigenlijk geen antwoord op te geven. Het gaat me niets aan. Misschien wil je er eens over nadenken, dat hoop ik dan wel.
Lotte
'Leuke sneakerachtige werkschoenen en laarzenMet allerlei soorten kleuren en patronen.E n er waren er zelfs bij met een soort hakje. Al zal dat in de meeste bedrijven niet mogen.'
Werkschoenen zijn geen veiligheidsschoenen.
ElenaH
Tot S3 zijn er nog wel redelijk elegante exemplaren idd ook met een blokhak. Maar voor S4 en S5 niet meer dan worden het onelegante exemplaren.
www.werkschoenenwinkel.nl/dames-werkschoenen-lavoro-gloria-s3-src/Kopen/850
Flavia
Proest, voor mij persoonlijk vallen die blokhakken niet echt onder 'hip en modieus' (back to the seventies), maar smaken verschillen natuurlijk.
gradatie veiligheidschoenen
kijk weer wat geleerd. Waar zo'n forum wel niet goed voor is.
Lou
"Ben je opgegroeid in een gezin met allemaal broers, waarin vrouw zijn werd gezien als zwak? Had je een altijd zieke of manipulatieve moeder, en werd je thuis alleen geaccepteerd als je je hard, stoer, stevig en onkwetsbaar opstelde? Wat maakt dat jij je bestaansrecht ontleent aan het zo hard mogelijk zijn, en je vrouw zijn associeert met slachtoffergedrag en zielig gedoe?"
Moet ik daar wérkelijk serieus op reageren....? Als jullie mijn visie alleen op die manier vertalen, dan missen júllie het en mijn punt.
Dan toch maar even ingaan op bovenstaande:
Had idd alleen een broer (en 3 half zussen en een half broer uit het vorige huwelijk van m'n vader die veel bij ons over de vloer kwamen). Mijn moeder was verre van ziek en zeker niet manipulatief (hoezo?). Hard, stoer, onkwetsbaar en stevig hoefde ik helemaal niet te zijn. We waren verder een doorsnee gezin in de jaren 60 en 70. Mijn ouders waren arts en mijn moeder werkte ook (als arts), als was dat niet ft, maar in die tijd niet persé gebruikelijk. Mijn ouders hadden mij (en mijn broer) ook graag arts zien worden, maar wij leefden er lekker op los in de jaren 70, dus dat werd hem niet. Vonden ze jammer, maar verder niets. Niet gepushed, wel gemotiveerd. Maar dat hielp niet. En wij hebben geen spijt.
En waar jij/jullie in hemelsnaam vandaan halen dat ik mijn bestaansrecht ontleen aan het zo hard (?) mogelijk te zijn. Hoezo? Omdat ik vind dat vrouwen (anno nu!!) prima kunnen blijven werken als ze kinderen krijgen? Omdat ik zeg, dat als ze minder gaan werken, dat ze dat in de regel zélf willen (want nee, dat hoeft helemaal niet, regel het met je man) Ja, dat vind ik. Is dat hard?
IK zeg dat als je naar cijfers van nu kijkt het het blijkt dat nog steeds meer vrouwen dan mannen pt werken (en dat geloof ik, trek dat helemaal niet in twijfel), dat je ten eerste de oudere dames en de groep gelovigen eruit moet schiften. Vervolgens krijg je andere cijfers, maar ik geloof nog steeds absoluut dat daar meer vrouwelijke pt'ers onder zitten. Maar IK wil dan onder die pt werkende (jongere generatie vrouwen en NIET gelovigen) zien hoeveel procent van die vrouwen daar eigenlijk ontevreden over zijn. En dan bedoel ik NU ontevreden (niet als ze gescheiden zijn, want dat heeft niks te maken met de keuze die ze vanuit hun hart maken / hebben gemaakt).
"Daarna, toen het over metoo ging, ook weer: alsof je vooral bang bent dat mensen je een aanstelster vinden of zo."
Jouw interpretatie. Waar háál je het vandaan. Niks in die orde heb ik gezegd of gesuggereerd. Ik heb allereerst aangegeven dat alle mistanden uiteraard vreselijk zijn. Niets aan toe te voegen. Ik heb wel gezegd dat nu elke man op z'n 'tellen' moet passen, wat ze gaan door het vergrootglas. Een spontane omarming van een vrouw niet. DAT heb ik gezegd.
En in vervolg daarop heb ik gezegd, waar overigens niemand op in gaat (want tja..), dat gelijkwaardigheid al moeilijk wordt als mannen met argusogen aangekeken worden als ze solliciteren of werken bij kinderopvang. Als ze 1 op 1 met vriendinnetje van dochter/zoon de billen moeten afvegen o.i.d. En al worden ze niet letterlijk met argusogen bekeken, dan vóelen ze het wel. Dus ja, als je dan blijft ontkennen dat vrouwen en mannen andere wezens zijn, wat in talloze opzichten consequenties en beperkingen heeft, dan streef je iets na wat onrealistisch is. Én, niet geheel onbelangrijk, het is met 2 maten meten.
En verder ben ik het er uiteraard mee eens, dat medicijnen net zoveel op vrouwen getest moeten worden, dat dummy's in auto's ook vrouwen moeten zijn. Dat een vrouw in dezelfde functie bij hetzelfde bedrijf hetzelfde moet verdienen als een man.
Maar dat lijkt mij allemaal nogal vanzelfsprekend, en als dat niet zo is, dat zal dat moeten veranderen.
Ikje van vandaag
Bieb - dank
Als ik zo #517 lees dan krijg ik toch een ander idee van jou denkbeelden dan van de andere posts dus daar wilde ik je even voor danken. Eerder kwam het op mij andere over, bijvoorbeeld dat je je niet kon voorstellen dat er zich nog dingen spelen zoals je ze in je laatste alinea benoemd, nu lees ik dat anders.
Uiteraard 😉 kan ik me niet in alles vinden wat jij schrijft, of althans, ik vind je insteek te beperkt. Dat gaat over de tevreden parttime werkende vrouwen, waarbij jij je richt op het ‘nu’ en ik denk dat je daarin niet fair en realistisch bent. Dit soort keuzes maken op basis van alleen je tevredenheid in het ‘nu’ is af te raden aan een ieder. Stel je voor dat - in het kader van gelijke mogelijkheden- beide partners dat deden, alleen kiezen op basis van tevredenheid in het nu, en ze stichten een gezin, wat betekent dat voor hun kinderen, voor hun gezin? De kans is groot dat dat consequenties heeft die voorkomen kunnen worden. Man en vrouw hebben imo de verantwoordelijkheid om te kiezen op basis van gevoel en verstand, op basis van nu en de toekomst zodat beide partners in een relatie - laten we zeggen- future proof - zijn.
En tot slot toch ook nog even deze: in alle 519 posts is er niemand geweest die heeft ontkent dat mannen en vrouwen anders zijn, werkelijk niemand (!). Alleen wordt er gediscussieerd over wat dan die verschillen zijn en waar ze vandaan komen. En over hoe we ermee om moeten gaan. En als mensen beweren dat vrouwen nou eenmaal bedraad zijn om op een bepaalde manier te leven waarin ik me totaal niet herken, en veel vrouwen om mij heen ook niet herken dan zeg ik alleen maar: generaliseer niet. Want daarmee doe je de vrouwen in het algemeen te kort. De overeenkomsten die jij (of iemand anders) ziet tussen vrouwen (om jou heen) zijn niet per sé die dingen die alle vrouwen hebben /willen/ moeten op de manier zoals jij ziet. Net zomin als dat alle vrouwen zijn zoals ik ben
Bieb
Letterlijk alles wat jij hebt geschreven had ik ook kunnen schrijven en ik verwacht eigenlijk flinke excuses van Lou. Bijzonder laag om dit zo te vragen mbt jouw gezin vroeger en té netjes van jou om er toch zo serieus op in te gaan. Erg vrouwelijk 
Euh
De vragen die Lou stelde kwamen oorspronkelijk van mij. En ik bied daar geen excuses voor aan. Het waren brainstorm-vragen omdat ik me oprecht afvroeg waarom Bieb zo halsstarrig bleef ontkennen wat elke sociaal wetenschapper al decennia lang uit zijn of haar onderzoekt haalt: dat vrouwen in een achtergestelde positie verkeren.
Marinet
Haha, ik zou weleens willen weten hoeveel mannen het zouden uithouden op een date waarin een vrouw 2 uur lang doorzevert over haar zelf.
En hoeveel vrouwen het zich braaf laten aanleunen.
Gelukkig ben ik vast bezet, dat daten klinkt niet erg aanlokkelijk!
herkenbaar bieb
Ik herken veel van je schrijft Bieb.
Ook ik ben opgegroeid (wel wat later jaren 80) in een gezin waar de moeder ook met veel plezier een baan had. Mijn vriendinnetjes van de basisschool hadden ook moeders die werkte. Onderling was er een soort opvangsysteem. Want BSO was er toen niet.
Pas op de middelbare school kwam ik meer in contact met vriendinnen die thuisblijfmoeders hadden.
Voor mijn moeder was het normaal om te blijven werken en zo ook onafhankelijk te kunnen zijn van haar man. Mijn oma was nog verplicht ontslagen na haar huwelijk en heeft bij haar dochters er altijd opaangedrongen om te blijven werken.Al met al ben ik dus opgevoed in een omgeving waar werkende vrouwen de norm was .
Als ik nu om me heen kijk, zie ik de vrouwen die ik persoonlijk ken, ft, 4 dagen of 3 dagen werken. Geheel wat ze zelf willen. Het is niet automatisch zo dat de vrouw pt gaat werken. Ken ook genoeg vrouwen die meer verdienen dan hun man. En dam worden er andere keuzen gemaakt.
Dus ik herken je verhaal, de vrouwen die ik ken hebben hun eigen keus gemaakt.
Maar ik ben me bewust dat dit mijn bubbel is.
Soms word ik er weer mee geconfronteerd dat mensen uit een andere opvoeding komen. En dat er dan van de omgeving en de man toch wel wat verwacht dat de vrouw minder werkt Omdat ze dit zo gewend zijn. En dat het dan als vrouw een stuk lastiger is.
Ook het verhaal van me-too herken ik. Ik ken de verhalen van de vrouwen. Maar ik zie in mijn omgeving ook dat mannen zich hierdoor anders opstellen. Wat aan de ene kant heel goed is, aan de andere kant niet altijd.
Het billen veeg verhaal ken ik ook. Mijn mam deed dit wel bij ons kind, familieleden, kind van goede vrienden. Maar een vriendje/vriendinnetje van de peuterspeelzaal/kleuterschool niet. Alleen maar vanwege het feit, dat hij er alles aan wilde voorkomen om in een beschuldigende situatie te komen zitten.
Terwijl ik zelf daar als vrouw niet eens bij nadacht.En het gewoon deed.
Ely
"Dit soort keuzes maken op basis van alleen je tevredenheid in het ‘nu’ is af te raden aan een ieder. Stel je voor dat - in het kader van gelijke mogelijkheden- beide partners dat deden, alleen kiezen op basis van tevredenheid in het nu, en ze stichten een gezin, wat betekent dat voor hun kinderen, voor hun gezin? De kans is groot dat dat consequenties heeft die voorkomen kunnen worden. Man en vrouw hebben imo de verantwoordelijkheid om te kiezen op basis van gevoel en verstand, op basis van nu en de toekomst zodat beide partners in een relatie - laten we zeggen- future proof - zijn."
Dat is een utopie wat mij betreft. Maar belangrijker: daar zal toch ieder z'n eigen keuzes in maken, zowel op basis van gevoel en verstand en m.i. zijn beiden goed. Ik bedoel: de toekomst is belangrijk, maar altijd onzeker. Dus iedereen zal zeker rekening moeten houden met de toekomst, maar zéker ook met het nu en de directe toekomst.
"En als mensen beweren dat vrouwen nou eenmaal bedraad zijn om op een bepaalde manier te leven waarin ik me totaal niet herken, en veel vrouwen om mij heen ook niet herken dan zeg ik alleen maar: generaliseer niet."
Ik zeg niet dat vrouwen op een bepaalde manier móeten leven. Ik generaliseer niet, want ik begrijp en weet heel goed dat er genoeg vrouwen zijn, die veel voldoening uit het werk halen en dat ook gewoon willen blijven doen. Helemaal prima. Maar het móet ook niet andersom gegeneraliseerd worden: er werken meer vrouwen pt, dus...
Dank Triva
Maar eerlijk gezegd voelde ik me niet direct aangevallen door die vraag, maar meer zeer verbaasd en voorál duidelijk dat Lou heel erg star is en heel erg in hokjes denkt. En dát is het probleem denk ik. Als iemand een andere visie, ervaring, wens, enz. heeft dan kom je blijkbaar uit een idioot gezin. Hokjesgeest zullen we maar zeggen.
Nou gelukkig
Toch nog een aantal die iig een beetje begrijpen wat ik bedoel.
En ik ben ook niet achterlijk, en ik begrijp ook dat vrouwen voor hun positie hebben moeten vechten, en ook dat er zaken zijn waar nog verandering in moet komen.
Alleen dat eenzijdige belichten en totáál voorbij gaan aan het feit dat er meer smaken en wensen zijn en dat de vrouw wordt neergezet als per definitie misdeeld tot een urinoir aan toe, dat irriteert mij.
nou ja Elenah
dus.
Heel erg, zoveel insinuaties in een vraag zetten en weigeren excuses aan te bieden. Dat zijn geen brainstormvragen meer!
Nou zeg
Waarom toch die verontwaardiging? Ik herhaalde vragen van Elena omdat ik hoopte dat Bieb daar over na zou denken, ze hoefde niet eens te antwoorden, dat schreef ik ook letterlijk erbij, lees maar terug. Die vragen (waar overigens eerder geen verontwaardigde reactie op kwam, dat gebeurde pas toen ik ze herhaalde, maar oké, zo kan het lopen) waren weer een reactie op een post van Bieb over metoo-slachtoffers. Dat was een vreemde post van Bieb, dát is de context.
Ik heb verschillende malen geprobeerd om juist de starheid van Bieb wat te doorbreken. Het is niet zo dat ik niet begreep wat zij bedoelde. Zij begreep telkens niet wat ik bedoelde. En nu krijg ik het recht in mijn gezicht terug want nu ben ik kennelijk star en denk ik in vaste hokjes? Het zoveelste framepje van Bieb.
Niet leuk.
Lou
Jij herhaalt de vraag van Elena toch zelf? Met wat voor reden? Ik kan daar alleen maar uit opmaken dat je zelf dat ook denkt...
Deze wilde ik toch nog even hier delen
Ely
Mooi stuk! Het geeft, wederom, haarscherp aan hoe het in onze cultuur verweven is. En hoe ongelooflijk ingewikkeld het is daar een verandering in aan te brengen.
Wat ik me dan altijd afvraag
Waar is die vrouwelijke kiezer dan? En uiteraard is het natuurlijk zo (even vanuit de NL situatie), dat als er 10 mannelijke kandidaten zijn en 3 vrouwelijke, dat er sowieso statistisch gezien eerder een man zal winnen. Om die vergelijking te kunnen maken, zullen er dus net zoveel vrouwelijke kandidaten moeten zijn. En zijn er dan wel net zoveel vrouwen die dat überhaupt zouden willen? Interessant zou zijn om te kijken hoe dat dan bij het CDA zat? 2 mannelijke en 1 vrouwelijke kandidaat. Een man wint. Sowieso meer kans dat een man zou winnen, want er waren immers 2. Interessanter: Ik neem aan dat bij de CDA kiezers ongeveer net zoveel vrouwen als mannen waren. Waar kozen die vrouwen voor?
W.b.t. de VS, los van het feit dat daar het systeem al heel anders is, is dat zo'n enorme poppenkast en indioterie, dat ik daar sowieso niets serieus neem. Een Trump aan de macht zou hier in NL m.i. ondenkbaar zijn.
De vrouwelijke kiezer
Zo lang de vrouwelijke kiezer dezelfde denkbeelden heeft als Bieb, zullen er helaas op korte termijn niet veel Jacinda’s bij komen. Je mist wederom het punt, het gaat om ingesleten gewoontes, beelden, normen, waarden, ook bij vrouwen. Die verander je niet zomaar, maar gelukkig zit er in Nieuw Zeeland iemand die het goede voorbeeld geeft. Hopelijk kunnen we hier allemaal wat van leren en leren we het af om macht te associëren met mannelijkheid.
Lees dat stuk uit #530 over hoe Jacinda Ardern het premierschap op een vrouwelijke manier invult, en hoe goed ze dat doet.
Nou
'Een Trump aan de macht zou hier in NL m.i. ondenkbaar zijn.'
Thierry Baudet heeft anders hoog genoeg gestaan in de peilingen.
leve het Nederandse kiesstelsel
Megalomane roeptoeters komen soms inderdaad hoog in de peilingen, maar tussen droom en daad staat de evenredige vertegenwoordiging in de weg: in de Nederlandse context krijgt niemand ooit de absolute meerderheid, dus moet er altijd een coalitie worden gevormd, en komt een roeptoeter dus nooit alleen aan de macht.
Er moeten hier altijd deals worden gemaakt en compromissen worden gesloten. Ja, dat levert soms gedrochtelijke regeerakkoorden op, en een zwaar versplinterde Tweede Kamer, maar hier geen Trump en geen Johnson, en premier Baudet zie ik er ook niet van komen.
Groeten,
Temet
Zonnehoed
"Je mist wederom het punt, het gaat om ingesleten gewoontes, beelden, normen, waarden, ook bij vrouwen. "
Nee, ik mis niet het punt. Je zegt zelf: 'ook bij vrouwen'. Dát is nou net het punt. Als vrouwen daadwérkelijk dat willen dan moeten ze om te beginnen zélf uit die gewoontes en beelden stappen (kiezen voor een vrouw of zelf de politiek in stappen). Als ze dat niet doen, vinden ze het blijkbaar wel prima zo. Als je écht wil, dan doe je dat. Je kan wel van alles willen, maar dan moeten de vrouwen zélf actie ondernemen.
"Lees dat stuk uit #530 over hoe Jacinda Ardern het premierschap op een vrouwelijke manier invult, en hoe goed ze dat doet."
Héb het gelezen en helemaal niets mis mee.
Temet
Precies! Het heeft daarom ook niet zoveel zin om het over de VS en Trump te hebben.
Bieb
het gaat nog een stap eerder mis: veel vrouwen zíen niet dat ze in een patroon of maatschappij leven waar zij minder kansen hebben. Om iets te zien, of ergens verandering in te willen, moet je je er wel bewust van zijn dat het gebeurt.
Als iemand zijn/haar hele leven verteld wordt dat ie minderwaardig is omdat ie blauwe ogen heeft, en in de hele maatschappij worden mensen met blauwe ogen stelselmatig niet voor 'vol' aangezien, dan zal het gros van die mensen met blauwe ogen ook geloven dat ze minderwaardig zijn. En zich ernaar gedragen. Op een enkeling na. Dat jij zo'n enkeling bent, en dat er in nieuwe generaties steeds meer 'enkelingen' zitten zegt nog steeds niets over de capaciteit van de rest om veranderingen tot stand te brengen.
Zoals Cruyff hier al vaker is geciteerd: je gaat het pas zien als je het doorhebt. Dat geldt voor jou, maar ook (zeker!) voor al die vrouwen over wie het hier gaat. Die zien het nog niet. Jij ziet de andere kant (nog) niet.
Wat jij doet is daardoor een vorm van blaming the victim: je doet het zelf. Maar zolang je 'het' niet ziet, is het ook niet fair te verwachten dat mensen er zelf (uit zichzelf) wat aan doen. Veranderen is een lang en moeizaam proces. Dat geldt voor individuen en zeker voor samenlevingen.
Vergelijking met het cda bieb?
Ik hoop dat je je realiseert dat het cda het traditionele gezin een warm hart toedraagt? Met een traditionele en duidelijke taakverdeling tussen mannen en vrouwen? Heb je gelijk je antwoord waarom die cda vrouwen waarschijnlijk op een man hebben gestemd.
Man in the mirror
@Pennestreek, ik las je zin ‘ Om iets te zien, of ergens verandering in te willen, moet je je er wel bewust van zijn dat het gebeurt.’ en dacht aan het beroemde lied van Michael Jackson : “ man in de mirror”.
In dit lied wordt niets ontkend, maar wordt ook aangegeven dat een verandering kan beginnen door er zelf anders in te gaan staan. Dus minder aandacht voor die verschillen, meer denken in gelijkwaardigheid.
Het is niet dat iemand de andere kant (nog) niet ziet. Iemand kan de andere kant wel zien, maar geloven in een andere benadering.
Poms
Dat realiseer ik me zeker! Maar dat neemt nog steeds niet weg, dat ze ook voor de vrouwelijke kandidaat hadden kunnen kiezen. Als ze dat willen..... T'is per slot van rekening hun éigen partij waar dus een vrouw aan het roer wil.
