Ruzie over hulp aan ouders

Sterkte! Ik weet hoe zwaar het is en ik woon nog dichterbij (en heb ondersteuning van man en kind)
Kun je zorgverlof opnemen? Zodat je even op je werk een tandje terug doet.
Is er een zorgbemiddelaar die wat kan ondersteunen? Eventueel kun je een (betaalde) mantelzorgmakelaar in de arm nemen.
En zijn er buren van je ouders die kunnen helpen? Bv met de verhuizing? . 
Hun huidige woning zou je, als ze verhuisd zijn eventueel leeg kunnen laten halen door bv een kringloopwinkel.

(En sorry hoor, maar je man kan ook best zijn handjes laten wapperen om je te helpen. Al is het alleen al in praktische zin door je thuis te ontzorgen)

Mantelzorgen voor je ouders en ook nog op flinke afstand wonen is heel intensief. Wat jammer dat je man je niet steunt en zelfs chagrijnig is, ik zou toch echt willen weten waarom hij zo doet. Je mag toch minimaal thuis steun en begrip krijgen. Sterkte met je ouders, als ze straks op de juiste plek wonen komt er hopelijk weer wat rust.

Ik zie hier wel een heel naar patroon bij je man…
Komen je ouders nu wel dichterbij wonen? Dat zou ik van ze eisen, anders is het echt niet te doen.
Zorgverlof lijkt me nu een goede, zodat je een netwerk om ze heen kunt opbouwen. Er zijn inderdaad allerlei instanties die kunnen helpen. Kost wat, maar dan heb je ook wat. Vraag bij de gemeente ook of er een casemanager is of zoiets.

Heel veel sterkte.

Begin eens met een goed gesprek met je man! In een goede relatie ben je elkaar tot steun. Vraag hem waar deze houding vandaan komt. Of heeft hij zelf wellicht niet zoveel zin om jouw taken thuis over te nemen? 

Natuurlijk is het van belang dat jij je ouders helpt om daar zaken te regelen met instanties die kunnen helpen (kleiner wonen bij of in een zorgappartement, thuiszorg en huishoudelijke hulp die komen kijken, maaltijdservice en andere ondersteuning. Jij kunt niet continu ter plaatse zijn om fysiek te helpen. Dat moet je duidelijk maken. Maar je kunt wel ervoor zorgen dat er een netwerk is en instanties betrokken zijn. Vanaf afstand kan je wellicht de financiën regelen en contactpersoon zijn. 

En Schakel een verhuisbedrijf in met uitgebreid pakket om zaken letterlijk over te brengen en op de plek te zetten. Je mag echt verwachten dat je man daarbij helpt ipv zo'n houding aannemen.

Jonagold schreef op 21-10-2023 om 10:45:

Ik zie hier wel een heel naar patroon bij je man…
Komen je ouders nu wel dichterbij wonen? Dat zou ik van ze eisen, anders is het echt niet te doen.
Zorgverlof lijkt me nu een goede, zodat je een netwerk om ze heen kunt opbouwen. Er zijn inderdaad allerlei instanties die kunnen helpen. Kost wat, maar dan heb je ook wat. Vraag bij de gemeente ook of er een casemanager is of zoiets.

Heel veel sterkte.

Hier ben ik het helaas mee eens. Je man komt op basis van wat jij hier op het forum schrijft niet over als een volwassen vent die wederkerigheid toont in jullie relatie, maar eerder als een soort groot kind die verwacht dat alles voor hem gedaan en geregeld wordt zonder dat hij daarvoor iets terug hoeft te doen.

Ik zou in dit geval duidelijk stellen dat je ouders hulp nodig hebben en dat er geen andere mensen zijn die bepaalde dingen kunnen doen. Ik zou wel inzetten op een zorgwoning dichterbij huis en een netwerk, maar je ouders niet helpen 'omdat je man daar boos van wordt', nou dan had die van mij toch echt een kwaaie aan me hoor.

De houding van je man is erg vervelend, is hij bang dat hij ook mee moet helpen met verhuizen en alles te regelen of dat hij thuis meer te doen krijgt wanneer jij bij je ouders bent? 
Voor jezelf zou ik alle hulp inschakelen die mogelijk is (verhuisbedrijf en alles wat anderen hierboven al gemeld hebben) waardoor je iets ontlast wordt. 

Ik ben even kwijt hoe oud je kinderen zijn en hoeveel het er zijn, maar zijn er misschien opties om ze (eventueel verspreid) een tijdje uit logeren te doen bij bevriende ouders? Of heb je misschien andere vrienden of familieleden die kunnen inspringen? Als je kinderen onder dak zijn scheelt dat al een hoop stress, daarnaast is zorgverlof een optie, een verhuisbedrijf werd ook al genoemd (als je geen tijd hebt om alles uit te zoeken kun je ook eerst voor opslag kiezen) en de tip om je ouders vooral bij je in de buurt te halen is zeker een hele goede, als dat mogelijk is. Daarnaast bestaan er ook mensen die vrijwillig of betaald helpen coördineren bij mantelzorg maar daar heb ik niet meer dan een klok gehoord zonder de klepel te weten, misschien weet de gemeente daar iets over of de PoH van de huisarts? Of het wijkteam als dat er is in de gemeente?
Je man kun je beter even afschrijven, als je niks aan iemand hebt vreet het alleen maar energie om je daar druk over te maken en hij moet dan maar even een tijdje in zijn eentje mokken. Dat kun je hem ook rustig vertellen, als hij niet wil helpen moet hij zichzelf maar even redden, jij hebt andere dingen te doen. En dan maar gewoon negeren. Kan hij mooi een tijdje aan zichzelf werken terwijl jij druk bent. Uiteindelijk is zijn gedrag zijn keus, en zijn verantwoordelijkheid.

AnnaPollewop schreef op 21-10-2023 om 13:50:

Ik ben even kwijt hoe oud je kinderen zijn en hoeveel het er zijn, maar zijn er misschien opties om ze (eventueel verspreid) een tijdje uit logeren te doen bij bevriende ouders? Of heb je misschien andere vrienden of familieleden die kunnen inspringen? Als je kinderen onder dak zijn scheelt dat al een hoop stress, daarnaast is zorgverlof een optie, een verhuisbedrijf werd ook al genoemd (als je geen tijd hebt om alles uit te zoeken kun je ook eerst voor opslag kiezen) en de tip om je ouders vooral bij je in de buurt te halen is zeker een hele goede, als dat mogelijk is. Daarnaast bestaan er ook mensen die vrijwillig of betaald helpen coördineren bij mantelzorg maar daar heb ik niet meer dan een klok gehoord zonder de klepel te weten, misschien weet de gemeente daar iets over of de PoH van de huisarts? Of het wijkteam als dat er is in de gemeente?
Je man kun je beter even afschrijven, als je niks aan iemand hebt vreet het alleen maar energie om je daar druk over te maken en hij moet dan maar even een tijdje in zijn eentje mokken. Dat kun je hem ook rustig vertellen, als hij niet wil helpen moet hij zichzelf maar even redden, jij hebt andere dingen te doen. En dan maar gewoon negeren. Kan hij mooi een tijdje aan zichzelf werken terwijl jij druk bent. Uiteindelijk is zijn gedrag zijn keus, en zijn verantwoordelijkheid.

Mijn ouders hadden een casemananger, dit vooral omdat mijn vader veel zorg nodig had, ik denk dat dit via de gemeente ging, misschien WMO? Spullen die niet mee gaan naar de nieuwe woonplek kunnen ook opgehaald worden door een bedrijf maar daar heb ik verder geen verstand van, weet alleen dat het mogelijk is. En misschien op je werk even navragen wat er mogelijk is qua verlof, bij het ene bedrijf is het makkelijker om bijvoorbeeld zorgverlof te krijgen dan bij het andere. En thuis de lat vooral niet te hoog leggen. 

MOMOFMYPRINSESWITHAUTISM schreef op 21-10-2023 om 16:45:

Het is dus nodig dat ik mijn ouders help met de zorg en de verhuizing.

enige tip die ik heb over dikgedrukte zin hierboven:
Huur z.s.m (tijdelijk) een opslag om spullen van je ouders in op te slaan die niet passen in de zorgwoning zoals alle meubels etc. En dan zie je later wel wat waarheen gaat als ze al verhuist zijn.

Maar dan kan ze 2x sjouwen; 1x naar de opslag toe ( mag ze blij zijn als ze een auto met ruimte heeft) en later weer vanuit opslag naar punt reinigingsdienst of een depot tweedehands spullen. Ondertussen kunnen je ouders de huur betalen.

Hier hebben we alles wat ze niet meer nodig hadden, de avond ervoor bij grof vuil gezet. Met alles bedoel ik de spullen die nog een tweede leven waard zijn. In grote steden rijden op die avonden vaak busjes rond die bruikbare spullen meenemen.

Verder kunnen  je ouders via medipoint hoog laag bedden lenen en na de 26 weken op verzoek van zorgwoning organisatie blijvend lenen. Medipoint werkt samen met de grote zorgverzekeraars.

Zo hoeft je ook niet hun oude bed naar de zorgwoning te slepen.

Kijk en bespreek met de zorgcoördinator wat nog in de zorgwoning is achtergebleven ( denk aan kast of gordijnen). Als de zorgwoning een keukentje heeft, maar ze daar intern warm eten,  kan je hun kookgerei ook weg doen.

Dus belangrijkste zijn twee bedden van medipoint, wordt door hen gebracht. Verder twee opsta-leunstoelen, mogelijk verkrijgbaar via tweedehands winkel of huren via medipoint. Een kledingkast die mogelijk daar al staat. Zaken als lampjes, tv of salontafel hebben je ouders wrs nog wel staan.

Zou je met een vriendin (je zou ook je man kunnen vragen of hij daar zin in heeft, liever niet, helemaal oke) een avond kunnen zitten en op papier een planning maken. Alles opschrijven wat er moet gebeuren. Ook aan je ouders vragen of zij uit hun kring mensen hebben die van die lijst zaken kunnen doen. Of zijn er nog jongere tantes en ooms? 
Die planning geeft misschien overzicht. Zou je voor de time-being (ze zitten nog niet in de zorgwoning) nog acute thuiszorg kunnen inschakelen via de gemeente? 

Je man doet boos tegen over je over alles, schrijf je. En dat je niet begrijpt waarom hij zo doet. Je zou het kunnen invullen voor hem als je doorvraagt op een bepaalde situatie. Ben je geirriteerd, omdat je rust nodig hebt? Als je dit zelf zonder irritatie kan vragen, dan komt er wel mogelijk wel antwoord, dan corrigeert hij jouw antwoord. 

Kan ook zijn dat hij behoefte heeft om je te steunen, maar (dat hij denkt dat hij) dit niet kan, geeft ook bij hem weer machteloos gevoel en behoefte. Jij zou je behoefte aan steun kunnen benoemen, maar dan wel heel concreet zijn in wat van hem vraagt (aansluitend bij zijn kwaliteiten). 

Als ik de andere post meeneem en ik ga invullen, zou ik denken dat hij slecht tegen veranderingen kan, dit gebeuren en jouw onrust, onrust in zijn hoofd geeft. 
Sterkte