Relaties Relaties

Relaties

GitteNN

GitteNN

10-02-2017 om 10:56

Verder na ontrouw deel 2


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
GitteNN

GitteNN

06-09-2017 om 15:31

uptown

helaas is dat voorlopig wat het is, vallen en opstaan. heel veel verdriet voelen en telkens waarom waarom. doe je het helemaal alleen? hebben jullie therapie? ik lees er ook een boek over, over doorgaan na enorme beschadiging van vertrouwen. en wat marina schrijft over je man is verantwoordelijk niet die ander ben ik het niet helemaal mee eens. JA hij is 1e verantwoordelijke. Maar ook zij gaat niet vrijuit. Ik vind ook dat je met je poten (excuus voor mn taalgebruik)van een getrouwd iemand afblijft. Maar dat is ook wat ik ervan vind. Momenteel heb ik niet de behoefte haar een fikse uitbrander te geven. Man is verantwoordelijk. Bij ons gaat het nu best wel goed na bijna 2 jaar van ploeteren. En ja de pijn zit er. Maar ik merk ook dat ik het goed vind dat dit af en toe boven komt, ik laat het dan toe en weet dat het meestal na een dag maximaal weer weg is.
Maar ik vind ook en dat meen ik ook heel erg; man verdiend hierin ook een compliment. hij is een kanjer in het helpen hierin.
iemand schreef dit onlangs dat zij niet zo gefortuneerd was met de medewerking van man. er zijn er ook die gewoon meteen de biezen pakken en daar zit je dan als bedrogen partner. ik heb het geluk dat wij al worstelend samen boven zijn gekomen. ik hoop dat mijn verhaal degenen die nog heel diep zitten kan helpen te zien dat er echt een uitweg kan zijn aan het eind van de tunnel.
daarom startte ik hier ook dit draadje en wil ik hier ook nog graag blijven.

dikke kus en knuffel.
GitteNN

Ook Ervaring

Ook Ervaring

06-09-2017 om 15:59

Speechless

Wow Gitte,

Ik heb wederom erge bewondering voor je!
Vanwaar je gekomen bent, je ups en downs, die plekken waar je in gedachten bent geweest en waar je nu staat.
Zeer gaaf om te lezen hoe je nu praat over Gitteman.
Dit doet me goed, echt, ook binnen mijn eigen situatie doet me dit goed.

Ik ben zo blij dat je de tip van 'Ik hou van je maar ik vertrouw je niet' ter harte hebt genomen.

{{{{{knuffel}}}}}

GitteNN

GitteNN

06-09-2017 om 17:00

OE

Dank je wel. Wat een lieve complimenten weer. Ja dat boek was voor mij goud. Ik bedoel IS voor mij goud. Ben er nog steeds in aan t lezen maar doe dat als ik er behoefte aan heb en op andere tijden geniet ik van de rust en fijne gevoelens in m'n hoofd. X

Tel je zegeningen

Wat mooi dat je ziet hoe er ondanks alle pijn en verdriet ook een knoeperd van een kans voor jou/jullie ligt. Gebruik die kans. Koester de wil die er bij beiden is, hoe moeilijk ook. Vertrouwen kan herstellen. Liefde kan weer groeien. Kies daarvoor.
Als een van beiden het opgeeft, is er niets meer te kiezen. En geloof me, de wetenschap dat 'zij' aan het langste eind trekt en instapt in wat jouw liefdevolle domein was (je huwelijk, je gezin), is een afgrijselijk bittere pil. Dan komt er bovenop het verraad ook de diepe twijfel waarom je niet genoeg was om voor te vechten.
Tel je zegeningen.

Marina

Ik begrijp je punt. Maar ik heb ik echt wel een slecht gevoel over haar. Zij kwam aan iets wat van mij is. Iets waar ik heel erg veel van hou. En dat heeft een bepaalde woede in mij omhoog gehaald. Wat had zij wat ik niet had? Wie dacht ze wel niet dat ze was? En natuurlijk neem ik mijn man het grootste deel kwalijk. Hij nam de beslissing om haar zijn nummer te geven en vanaf toen ging het fout. Natuurlijk is dat het ergste. Maar toch had ik haar het liefst aan haar haren over straat getrokken. Gewoon zo boos was ik. En dat veel vrouwen hun "concurrente" niets kwalijk nemen dat vind ik zelf weer lastig te begrijpen. Want dat is de persoon die jou grote liefde af wil nemen... en dat moet je gewoon niet doen vind ik. En nog steeds is het beter dat ik haar niet tegen zou komen. Want ik zou niet normaal kunnen doen...Maar zo zie je dat een ieder hier anders mee omgaat.

Moederziel

"Dan komt er bovenop het verraad ook de diepe twijfel waarom je niet genoeg was om voor te vechten."

Juist! dat gevoel is zo vreselijk. Je schaamt je tegenover de buitenwereld (voel me minder waard tegenover anderen) maar ook gewoon puur verraad. Waarom doe je iemand waar je van houdt dit aan? Dat strookt toch niet? Ik heb mijn man mijn ja woord gegeven om aan te geven dat ik altijd voor hem, voor ons, zal vechten. en het is heel hard als dit andersom minder is.

GitteNN

Blij dat jij mijn gevoel begrijpt! Ze kwam aan iets wat van mij was en gaat dus niet vrijuit. Ben jij nog wel eens bang dat je man alsnog weg gaat? Ik hoop dat het zakt. Wij zijn niet samen in therapie maar mijn man gaat wel naar een psycholoog omdat hij waarschijnlijk dus vanaf begin dit jaar met een burn-out zit. En de (verkeerde) "beslissingen" die hij nam komen misschien daar vandaan. Ik weet het niet...

GitteNN

GitteNN

07-09-2017 om 10:31

heel erg eens Uptown, truus gaat NIET vrij uit.

Bij mij is het nu bijna 2 jaar geleden. Heel veel angst heb ik gehad dat hij dit nog eens zou doen. Ik weet niet of ik bang ben dat hij alsnog weg zal gaan. Nee ik geloof van niet. niet meer. Ik heb zelf heel veel gedacht er mee te stoppen en weg te gaan. de angst is enorm andersom geweest dus man bang dat ik weg zou gaan.
ik heb EMDR gedaan en doe het nog. Dat brengt me veel rust. Doet vanalles met mij persoonlijk. Daarnaast relatie therapie. Dat brengt ons samen veel. En het boek over herstellen van ZEER beschadigd vertrouwen. Die drie elementen maken dat ik gelukkig weer rotsvast geloof in ons.
Maar geloof me ik zat diep. Heel diep.
Ik merk wel dat Truus me in mijn hoofd steeds minder beheerst om dat steeds zichtbaarder wordt welk moois wij samen hebben en je ziet wel zoals bij moederziel..man kan ook heel anders beslissen. Dan is het het allerzwaarst. DAar ben ik heilig van overtuigd.

Echt ga het boek IK HOU VAN JE MAAR VERTROUW JE NIET lezen. ik haal daar zoveel energie vuit; energie om te knokken tegen mijn verdriet.

xx GitteNN

Gevoel

Ik heb ook een slecht gevoel over haar, die in iets dat van mij was, zat te stoken, terwijl man ( normaal altijd zo principieel) niet daadkrachtig genoeg voor zijn huwelijk opkwam omdat zij in dit geval zijn moeder betrof. Heel lastig, en nog steeds gevoelig als er weer een verjaardag in aantocht is.
Want ik begrijp ook niet hoe iemand het huwelijk van haar zoon en zijn gezin zo kan verzieken. Het gaat mijn pet te boven. En de arrogantie te denken dat dit geen gevolgen heeft voor haar?!

Het wegkijkgedrag van man viel, net als de man van uptown, samen met een gespannen fase die ik, voor gemak maar even als MLC verwoord. Dat helpt het het accepteren van het gebrek aan daadkracht.
Maar tijdens het acceptatieproces, heeft man ook gemerkt dat ik minder zijn steun en toeverlaat ben. Dat ik hem anders ben gaan zien. Het heeft hem doen realiseren dat mijn liefde grenzen kent en dat hij daar zorgvuldiger mee moet omgaan. Relatie is nu meer in evenwicht.

Het gebeuren heeft ook een muur opgetrokken. Tijdens felicitaties en beleefd handnschudden op verjaardagen etc., kijkt ze mij niet aan. Misschien voelt ze de minachting van mij naar haar toe stromen.
Dit mis ik in de reacties in dit draadje. Ik lees de boosheid en gekwetse gevoelens en het gevoel van minderwaardigheid want hij heeft zijn vrouw ' vergeten'. Maar ik mis reacties waarin iemand pure minachting en verachting ervaart. Ik lees over wat anderen dan wel niet van je vinden, schaamte voor de buitenwereld. Een beetje 'slachtoffer-achtig'. In dit proces, ben ik bewust geworden van de kracht je 'NIET-slachtofferrig' op te stellen.

Ik heb een slecht gevoel over haar en tegelijk heb ik een sterk gevoel van eigenwaarde over mijzelf verkregen. Dat laatste vind ik zovele malen belangrijker voor de toekomst dat ik die zeker ook verdrietige fase achter mij kan laten.

GitteNN

GitteNN

08-09-2017 om 15:10

vreselijk

lijkt het me als je TRUUS op verjaardagen etc tegenkomt. dan konden ze mij afvoeren.. knap hoor dat je je staande houd.

"Ik heb een slecht gevoel over haar en tegelijk heb ik een sterk gevoel van eigenwaarde over mijzelf verkregen. Dat laatste vind ik zovele malen belangrijker voor de toekomst dat ik die zeker ook verdrietige fase achter mij kan laten." zo is het en niet anders. Heel belangrijk. hou dat vast.

xx GitteNN

BT

BT

08-09-2017 om 19:38

Waarom

Al die focus op "Truus"? Je hebt niets met haar en zij niet met jou. Je bent getrouwd met je man en die heeft verantwoording aan jou af te leggen over zijn ontrouw. Niet zij. Wat ik hier steeds meer proef zijn excuses voor de man's gedrag (man is depressief, man zat niet goed in zijn vel etc) en boosheid op de "Truus". Mijns inziens niet geheel terecht. Man komt op die manier er m.i. makkelijker vanaf. Die andere vrouw, ja, dat is de veroorzaker.......ik kan zelf na lange tijd anders tegen de zaak aankijken. Ik heb en had niets met "Truus". Man was fout, Ok misschien kreeg hij iets minder aandacht destijds. had dat aangegeven maar slappe excuses daar kan niemand wat mee, dat blijkt ook uit alle discussies hierboven...sommige lotgenoten die maar blijven hangen in verdriet door slappe excuses, althans zo lees ik het af en toe. Komop dames, ze moeten beseffen dat we niet klakkeloos accepteren dat niet Truus maar zij degenen waren die fout waren en daar is geen excuus voor (geen een !) als man die schuld op zich neemt zonder excuus dan kan er worden vergeven, en kunnen we verder. Het kan echt.

stella

stella

09-09-2017 om 11:04

beetje ot

Hier geen vreemdgaan.
Maar, hoewel ik dat soort dingen vaak juist niet meekrijg, heb ik in de loop van vele jaren op mijn werk wel enorm veel vreemdgaan gezien.
Gewoon echt veel. En vaak dezelfde mannen die steeds achter een ander meisje aangaan, vooral met feestjes en uitjes.
Heel soms vraag ik me dan ook wel af wat moeders de vrouw thuis daar van vindt.
En ik vraag me ook af wat voor een verhalen er opgehangen gaan worden als het een keertje uitkomt.

Pennestreek

Pennestreek

09-09-2017 om 13:46

Gitte, wat een goede berichten!

Daar ben ik heel blij mee/om. Wat fijn dat je de weg naar boven weer hebt gevonden. En ik schrijf nadrukkelijk 'de weg', want jullie zijn er nog lang niet natuurlijk. Net als wij. Maar ook hier gaat het goed, eindelijk. En niet alleen met de relatie, ook met mij persoonlijk (begin binnenkort weer in een nieuwe baan) en met zoon,

Ik wil ook nog heel even ingaan op de posts over de verschillende truzen. In ons geval was ze een oud-collega van man, die eerst vooral man, maar later ook wij samen, door haar scheiding heen hebben gesleept. En vervolgens begint ze iets met mijn man, terwijl wij nog getrouwd waren. Ik vind het feit dat het niet goed ging tussen ons geen excuus. Ook niet van man, uiteraard, maar ook echt niet van haar. Ik heb zo vaak voor haar klaargestaan, haar met haar kinderen hier in huis gehaald, ik had dit nooit van haar verwacht. Ze zijn zelfs met kerst hier geweest, terwijl man en zij achteraf toen al wat hadden, of in ieder geval al verleifd op elkaar waren. Zo ontzettend laag en achterbaks. Dat de vriendschap tussen haar en mijn man nu natuurlijk defintief over is, vind ik hun beider verdiende loon.

Ik zou haar nog wel eens in willen wrijven wat ze me heeft aangedaan. Want die verliefdheid van man op haar was wel echt het dieptepunt van de afgelopen jaren voor mij. En het is daardoor ook echt mis gegaan tussen ons. Maar uiteindelijk heb ik wel 'gewonnen' en moet zij een vriend missen die heel veel voor haar betekend heeft. En haar dochters de lol met ons gezin. Ik gun het haar van harte.

stella

stella

09-09-2017 om 13:55

Pennestreek

In jouw geval snap ik je boosheid, maar toch niet echt je onbegrip naar Truus. We zijn allemaal mensen, en in het geval van deze Truus was eea wel een open deur...zij op haar kwetsbaarst en hij een redder.

Bobbie

Bobbie

09-09-2017 om 14:24

Omdat

Mensen een grens mogen hebben. Voor wat betreft begrip, acceptatie en wat ze voor henzelf de limiet vinden.

Ik accepteer ook geen Truus. Ik kan heel goed scheiden welk deel schuld bij wie hoort, maar zal nooit accepteren dat een Truus onschuldig is. Het interesseert me dan echt geen fluit of ze kwetsbaar en enorm zielig was en zo'n zwaar leven had, maar 1 rode broek en daarom de mijne moest en zou hebben, geen geld om uit te geven, maar 3 uur per nacht sliep, dagelijks aan de drank was enz. Ik accepteer geen slappe excuses van iemand die daaraan meewerkt. En van een man ook niet. Het mag, dat hoeft een ander niet te snappen.

tante Sidonia

tante Sidonia

09-09-2017 om 23:25

al die focus op Truus

is volgens mij bedoeld om al die boosheid af te reageren die de bedrogen echtgenote niet op haar eigen man, de bedrieger, kan of wil of durft af te vuren.

In het geval van Pennestreek begrijp ik dat als het een bekende of zelfs een vriendin van je is, dat je ook echt boos bent op de andere vrouw. Maar verder vind ik het in principe onzin. Ze heeft jouw geen trouw beloofd.

En dat je uitgaat van het principe dat je van een getrouwd iemand afblijft. Tja, dat zijn jouw normen.Ik snap het wel en vind het zelf ook, maar blijft staan dat je je woede moet richten op de persoon die jou persoonlijk echt beduveld en dat is je eigen kerel en niet de truus waarmee hij dat doet. Of deed.

Marina

Marina

10-09-2017 om 01:49

Zoals tante Sidonia zegt

dat bedoel ik precies zo: Truus doet er niet toe. Als Truus er niet was, was er Truus.2 geweest. Het gaat om je eigen kerel en wat hij jóu aandoet.

Beiden

Allebei hebben ze een bijdrage geleverd aan je pijn. Ik lees nergens dat de bedrogen vrouw hun man niets verwijt en niet met hem aan een herstel werkt.

De boosheid op Truus zal wel eerder te maken hebben met het haar niet kunnen laten voelen wat je voelt, terwijl je man daar wel getuige van is en dat wel in je stem hoort en aan je reacties naar hem, hem doet herinneren aan zijn falen. Je kan Truus niet bereiken want ze woont ergens anders en heeft haar deur dicht en bijft zo buiten de ellende die ze in een ander huis heeft aangericht. Zo kan je je boosheid niet kwijt.

Zie het als een wervelwind. De man heeft jullie deur open gedaan voor een krachtige wervelwind, die een hoop schade in je huis aanricht, en je kan haar niet grijpen. Natuurlijk ben je dan kwaad op je man dat hij zo stom was om die deur open te zetten zodat je nu samen de troep mag aanpakken. En tijdens die aanpak laat je je man ook weten dat hij blij mag zijn dat hij dit niet alleen hoeft te doen maar dat je ook zwaar in hem teleurgesteld bent.
Maar om nu te stellen dat truus je geen trouw heeft beloofd en je zo haar bijdrage haar niet kan aanrekenen, vind ik te ver gaan.

Het klopt wel dat als je op truus en haar impact gefocust blijft, dit je herstel vertraagd omdat de wonden steeds open gaan.

Maar Truus vervaagt wel wanneer het herstel in gang is gezet. En wanneer de boel is opgeknapt, doet de verandering de impact van truus verdwijnen. Dan zakt die boosheid weg naar de achtergrond.

Bobbie

Bobbie

10-09-2017 om 09:07

ps: het één

sluit het ander niet uit in die boosheid.

Pennestreek

Pennestreek

10-09-2017 om 11:50

Precies Flanagan

Goh, Flanagan, je slaat de spijker precies op zijn kop! Ja, het frustreert me ontzettend dat zij er zo gemakkelijk vanaf komt, dat ze geen rekenschap hoeft af te leggen! Zo is het precies!

Man begint intussen te zien wat hij heeft aangericht. Nu we echt dichter bij elkaar komen kunnen we elkaar beter en makkelijker laten zien wat we voelen. En dat is voor hem inderdaad lang niet altijd makkelijk. Niet om zijn emoties met mij te delen, maar zeker ook niet om te zien hoeveel pijn en verdriet ik heb (gehad) door zijn acties. Maar zij wordt daar allemaal niet mee geconfronteerd. Daarom gun ik haar dat ze iets waardevols is kwijtgeraakt, door haar eigen stomme schuld.

Nog even over dat er als zij er niet was geweest, truus2 dan wel voorbij was gekomen, in ons geval weet ik dat niet zo zeker. Dat zij er was, op dat moment, was echt wel een tipping point. Maar dat zullen we natuurlijk nooit zeker weten. Man wist vanaf het begin dat hij met haar geen langdurige relatie zou willen. Dat maakte wel dat hij nog beter ging nadenken over wat hij dan wel precies wilde. En dat was toch zijn gezin. Dus in die zin misschien wel gunstig dat zij degene is met wie hij die affaire had.

Ik focus zeker niet op haar, maar zo af en toe, als ze weer eens in mijn gedachten komt (en dat is natuurlijk altijd op een moeilijk moment), fantaseer ik er wel eens over haar als boksbal te gebruiken ja.

boos op truus

In het geval van Pennestreek vind ik woede op truus wel degelijk terecht. Zij was een vriendin, van Pennestreek en van Pennestreekman, en als vriendin heeft ze het vertrouwen van Pennestreek ernstig beschaamd door een affaire te starten met P-man. Waarom zou je daar geen woede over mogen hebben? Het is dubbel verraad, en daar mag je tot in je vezels kwaad over zijn.

Wat me triggert, Pennestreek, is dat je schrijft dat je hebt 'gewonnen'. Ik gun je meer dan van harte dat het nu beter gaat tussen jou en je man, en dat de truus is opgeduveld uit jullie leven. maar 'gewonnen'? Nee, hier zijn alleen maar verliezers.
En juist dat zie ik, lees ik, hier en elders. Je kunt er uitkomen, gelukkig, en wat mooi is dat om te lezen, maar er is altijd iets diep kostbaars verloren. Vertrouwen, onbevangenheid, onvoorwaardelijkheid. Een affaire maakt altijd iets stuk wat heel was, en dat is en blijft een verlies.
Ik vraag me vaak af of mensen die zo gemakkelijk met een ander flirten of de koffer induiken, zich realiseren wat de impact is voor wie met grenzeloos vertrouwen in een relatie staat. Het is en blijft hoogverraad en een uiting van lelijk egoïsme.

Marina

Marina

10-09-2017 om 14:43

ja sorry

... als het inderdaad om een vriendin gaat (of zus of iemand die een directe band met jou heeft) vind ik het volkomen begrijpelijk en terecht dat je ook kwaad op truus bent. Sorry, dat had ik even gemist in het verhaal van Pennestreek.
Maar kwaadheid die eigenlijk bij je man thuishoort naar de minnares toe channelen: dan denkt ik dat dat juist het genezingsproces niet goed doet.

Marina

Marina

10-09-2017 om 14:46

En hier een heel goed artikel voor de vreemdgangers zelf

als zij ten minste écht er aan willen werken om de relatie weer op te bouwen.
Mijn ex waar ik eerder over sprak heeft dit gedaan en het hielp mij heel erg. Dat het niet verder werkte tussen ons, kwam ook door zijn persoonlijkheidsproblematiek. Maar het artikel is echt goed.
http://de12stappeninde21steeeuw.weebly.com/uploads/7/3/9/1/73918473/__het_vertrouwen_van_je_partner_weer_opbouwen.pdf

Marina

Marina

10-09-2017 om 14:48

artikel

Er vallen af en toe witte gaten in de tekst, dan moet je even naar onder toe door scrollen

stella

stella

10-09-2017 om 21:00

Tsja

Je kùnt echt wel anders over zaken als trouw etc denken, ook al denkt de meerderheid daar anders over.
Het is mi primair een zaak tussen 2 (of...) geliefden, die daar samen afspraken over maken.
Een 3e partij staat daarbuiten. En mag je mi niet verwijten dat die zich niet aan jòuw normen houdt.

Bobbie

Bobbie

10-09-2017 om 21:57

Toch

Ging de deur open en kwam die derde in de relatie, ongewenst door degene die ook in het huis verbleef, geen rekening houdend met degene die er buiten werd gehouden. Een indringer voor de partij die wel in de relatie, maar niet in de affaire betrokken was. Die mag je best je huis uit jagen en daarna je partner bij de kraag vatten. Hun huis, hun regels en daar hoef degene geen spelbreker tegen de zin in bij. Dat die persoon zich niet aan "mijn" waarden en normen houdt, daar heb "ik" van alles mee te maken op het moment dat ze mijn ruimte indringen.

GitteNN

GitteNN

10-09-2017 om 22:18

Bobbie

BOBBIE JE SCBREEF: Mensen een grens mogen hebben. Voor wat betreft begrip, acceptatie en wat ze voor henzelf de limiet vinden.

Ik accepteer ook geen Truus. Ik kan heel goed scheiden welk deel schuld bij wie hoort, maar zal nooit accepteren dat een Truus onschuldig is. Het interesseert me dan echt geen fluit of ze kwetsbaar en enorm zielig was en zo'n zwaar leven had, maar 1 rode broek en daarom de mijne moest en zou hebben, geen geld om uit te geven, maar 3 uur per nacht sliep, dagelijks aan de drank was enz. Ik accepteer geen slappe excuses van iemand die daaraan meewerkt. En van een man ook niet. Het mag, dat hoeft een ander niet te snappen.
IK BEN T HIER HELEMAAL MEE EENS. En t zijn geen excuses naar man. Onzin. Man is tegenover mij de hoofd schuldige. Maar een Truus zeker niet minder!!

GitteNN

GitteNN

10-09-2017 om 22:23

Sidonia

is volgens mij bedoeld om al die boosheid af te reageren die de bedrogen echtgenote niet op haar eigen man, de bedrieger, kan of wil of durft af te vuren.

Voor mij zeer zeker niet. Alleen een extra stuk wat mij betreft. Voor mij is het het verdriet dat OOK zij me aandeed. Maar zij heeft niets met mij te maken dat snap ik. Het is het geen ballen hebben van man om hier tegen in te gaan en niets te Eggen. De slappe knieën die doorgingen hiermee. Dat snap ik ik zoek geen excuses voor wat ik niet durf te zeggen
ik zeg alles. En als dat noet Oke is dondert hij maar op. Moest ie zich maar realiseren toen ie boven op haar lag!!

GitteNN

GitteNN

10-09-2017 om 22:28

Flanagan

Jij slaat idd de spijker op z'n kop. Prachtige beeld spraak. En helemaal waar voor mij. Ik stop m in een lijstje. --

Marina

Marina

10-09-2017 om 22:39

Echt, afgezien van truus

Het gaat nu weer heel erg over Truus (nee natuurlijk hoe je haar niet aardig te vinden of in je figuurlijke huis te laten) maar ik kan jullie echt het artikel aanraden waar ik hierboven ene link van geef. Ik hoop dat het niet in truusgeweld ten onder gaat, vriendinnen van mij en hun mannen hebben, in soortgelijke situaties er heel veel aan gehad.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.