Relaties Relaties

Relaties

GitteNN

GitteNN

10-02-2017 om 10:56

Verder na ontrouw deel 2


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Gaat wel vanzelf

De stappenplan van Marina is helder, alleen denk ik dat een vreemdganger na stap 2 pf stap 3 denkt: ' de rest komt wel vanzelf'. Die gemakzucht komt niet uit de lucht vallen. Toch ergens aard van het beestje. Niet het vreemdgaan, maar de egoïsme.
Dan is het weer aan de partner om dit op te pakken. Leuk werkje.
----
Wat ik mis in de lijst met punten, is de waarschuwing truus niet goed te praten. Met name een redder in nood heeft snel de behoefte om tijdens een discussie, de kritiek van partner op truus af te zwakken. Truus is namelijk ook zijn keus geweest. Kritiek op truus is ook kritiek op zijn keuze voor een vrouw die weinig respect heeft voor anderen.
Maar door de behoefte aan afzwakken, om zijn foute keus te verlichten, ben je bijna weer terug naar af.

Aanleiding van deze alinea

Schoonmoeder liet door bloemist een bloemetje bezorgen terwijl de bloemist om de hoek woont. Schoonmoeder had zelf het kaartje geschreven.. Ik ervaar die actie als een actie van haar om mij aan te zetten haar te bellen. Ik gaf mijn man aan die bezorging vreemd te vinden waarop hij aangaf dat ik niet weet of het zo gegaan is. Juist dat afzwakken en hand boven het hoofd houden is dan zo'n dooddoener, een negering van de pijn en onrust.
Na een paar dagen bezinken, kon ik opnieuw uitleggen wat die tijd met mij heeft gedaan en hoe ik mij soms zo eenzaam kan voelen. Man gaf aan het onderwerp toch al achter ons gelaten te hebben. Grrr.
Volgende dag bij naar het werk gaan, kreeg ik een zoen en de woorden dat ik niet alleen ben. Tja, we hoeven niet in dezelfde maat te lopen, maar afzwakken en goedpraten voelt als het goedpraten van het gebrek aan steun en respect. Hup weer een dalletje. Gelukkig geen ravijn dus nog wel overzienbaar.

tekst is absoluut waardevol maar dan nog...

zelfs al is alles aangepakt "zoals het moet". Het blijft allemaal erg hangen. Een beetje zoals Moederziel schrijft:

"Je kunt er uitkomen, gelukkig, en wat mooi is dat om te lezen, maar er is altijd iets diep kostbaars verloren. Vertrouwen, onbevangenheid, onvoorwaardelijkheid. Een affaire maakt altijd iets stuk wat heel was, en dat is en blijft een verlies."

Dat voel ik vaak heel sterk. Hoe goed onze relatie nu ook is en hoe groter de verbondenheid nu ook is.... er is inderdaad iets diep kostbaars verloren gegaan. En sommige dagen kan ik dat vrij goed plaatsen maar er zijn nog steeds andere dagen dat ik keihard moet werken aan mezelf om de focus op het heden te houden en niet af te glijden naar wat gebeurd is. Dat blijft voor mij een moeilijke oefening. En inderdaad, ik denk echt dat mensen die flirterig door het leven gaan totaal geen besef hebben wat ze anderen aandoen.
Doet me een beetje denken aan de woorden van Stella ivm steeds dezelfde mannen op haar werk die achter de vrouwen aangingen. Wel ik zie bij mij op het werk het tegenovergestelde... het aantal vrouwen die met hun kont staan draaien en hun meest verleidelijke blik boven halen van het moment er wat testosteron voorbijkomt.Het aandacht zoeken en zichzelf opdringen. Het maakt me soms misselijk

GitteNN

GitteNN

11-09-2017 om 14:02

allen

"Je kunt er uitkomen, gelukkig, en wat mooi is dat om te lezen, maar er is altijd iets diep kostbaars verloren. Vertrouwen, onbevangenheid, onvoorwaardelijkheid. Een affaire maakt altijd iets stuk wat heel was, en dat is en blijft een verlies."

hier ben ik het heel erg mee eens. dat is iets dat denk ik nooit meer terug komt. en dat verlies is gewoon rouwen.

zelf tob ik daarbij ook nog over het stukje je veilig voelen en vertrouwen hebben. man ZEGT wel dat dit nooit meer gebeurd...maar zei ook trouw te zijn op onze truowdag. waarom zou het nu anders zijn. wat gaat mij dit garanderen...en ik weet ook dat garanties niet bestaan...maar het gaat bij ons om delen wat er in je omgaat. als ik hem vroeg of er een ander was hier niet over liegen...als ik pijn zie bij hem dit ook benoemen en vertellen wat die pijn is en voelen en zeggen wat nodig te hebben om dit te kunnen verhelpen.

je veilig voelen bij man is zo belangrijk. dat voel ik nog niet voldoende..het gaat wel veel beter maar we zijn er nog (steeds) niet.

GitteNN

Verder na ontrouw deel 2

GitteNN
Heel herkenbaar wat je schrijft. Mijn woede tegenover truus is niet omdat ik dit niet kan of durf te uiten tegenover man. Zeker niet! Maar de woede komt omdat het je zo machteloos maakt dat iemand zonder rekening te houden met een ander gewoon je vent in wil pikken. schaamteloos. respectloos... Man weet ook hoe ik over haar denk, en over hem! En geloof me, ik heb zo vaak momenten dat ik denk..had ik niet toch gewoon mijn spullen moeten pakken en moeten gaan? Of hem eruit moeten zetten? Dat zijn momenten dat ik even niet lekker in mijn vel zit. Dat ik een rotdag heb en dan komen die dingen zo weer omhoog. Lastig!

Man lijkt soms ook zoveel aan zijn hoofd te hebben qua werk etc dat het soms voelt alsof het verwerken alleen bij mij ligt. Alsof ik de enige ben die er nog last van heeft. Dat ga ik ook zeker met hem bespreken want dat doet best zeer. Voor een man is het misschien sneller zo van: het is toch over, gebeurd, klaar?
Maar ik merk aan mezelf dat ik tijd nodig heb om dit een plekje te geven. En hoe ik hem soms ook gehaat heb om zijn actie, ik hou ontzettend veel van hem. En dat is de reden dat we nog samen zijn. Bizar hoe diep zoiets kan zitten. Dat iemand je zoveel pijn doet en je toch van die persoon blijft houden. Ik verbaas me er soms over... maar dit was wel DE grens. Ik weet dat er niets meer moet gebeuren want dan is het ook wel klaar. Ik laat geen spelletjes met me spelen. Als iemand echt iets waard is voor je dan vecht je daarvoor en doe je dit gewoon never nooit meer.

Deze tekst is zo waar en raakt me zo:
"Je kunt er uitkomen, gelukkig, en wat mooi is dat om te lezen, maar er is altijd iets diep kostbaars verloren. Vertrouwen, onbevangenheid, onvoorwaardelijkheid. Een affaire maakt altijd iets stuk wat heel was, en dat is en blijft een verlies."

Ik moet accepteren dat het anders zal zijn dan voorheen. Inderdaad die onvoorwaardelijkheid lijkt weg. En wat jij zegt GitteNN..hij beloofde trouw en hield zich daar niet aan. Dus waarom nu wel? Dat herken ik. Ik dacht er voorheen nooit over na dat dit ons kon gebeuren. En dan gebeurt het en verandert er zoveel in je gevoel.

GitteNN

GitteNN

12-09-2017 om 08:41

uptown/marina; tip voor iedereen

mss moeten we samen eens koffie drinken. je schrijft en voelt hetzelfde als ik. fijn vind ik dat. alleen een lotgenoot (zoals eenieder hier) kan het echt helemaal snappen. buitenstaanders niet.

en Marina gaf echt een geweldige tip: die link die ze stuurde waar in staat hoe de vreemdganger zich MOET gedragen...slaat voor mij in ieder geval de spijker op zijn kop. en uptown daarin staat dat er geen tijd staat voor jouw verwerking, daarin staat dat man ALTIJD beschikbaar moet zijn. lees het zelf (heb ik gedaan gisteren) voel je verdriet dan opkomen (zo was dit voor mij) vanuit je tenen en iedere vezel/cel in je lijf doet zeer. en laat het hem lezen.

ik deed dit gister avond en mijn man had het al gelezen. ik vroeg hem wat hij hier uit haalde. hij zei dat hij vond dat hij/wij(er is ook wel eea te lezen over samen te doen) 90% algoed deed. voor mij was het een bevestiging van alle poortjes die hij heeft gemist 90%. zo anders kun je er dus allebei in zitten. en hoe verdrietig ik ook was/ben hij zei uit zichzelf: jemig hoe verschillend ervaren we dit. zullen we het samen lezen....stukje voor stukje en elkaar vertellen hoe ieder van ons dit ervaart. naja .....zo fijn. Wat bof ik.

mss helpt het jou ook. weet dat ik aan je(jullie) denk,
xxGitteNN

Marina

Marina

12-09-2017 om 18:27

Kijk daar word ik nou blij van (GitteNN)

Dat jij/jullie wat aan het stuk hebben. Ik vind het ook heel goed. De ervaring bij mij is dat het bij man weer wegzakte, hij dacht dan dat alles verwerkt was. Als ik zei "weer je het artikel weer eens lezen, want het speelt nog steeds hoor" deed hij dat en voelde ik heel veel erkenning voor de pijn die ik meemaakte.
Ook zo goed dat jullie het samen gaan doen. liefs

GitteNN

GitteNN

12-09-2017 om 19:03

Marina

Mijn doel is dat we t er op termijn niet meer nodig hebben. Maar idd t zal er altijd zijn. De pijn. Ben heel blij dat je t deelden met ons. Ik hoop ook dat anderen er wat aan hebben.
Weet je t is ook zo dat imdat je t (GELUKKIG!!!!) nog nooit eerder hebt mee gemaakt moet je ook telkens uitzoeken wat je Elf nodig hebt om er doorheen te komen. Het is dus een kluif coor de bedrogen attend het is een kluif voor het koppen en een kluif voor de ontrouwe partner. Plus dat ieder mens anders in elkaar zit en daarnaast als t een stel betreft van twee verschikkende aexen is t man vrouw verhaal ook nog eens een ding. Daarom koos ik vrouwelijke therapeutes.

GitteNN

GitteNN

12-09-2017 om 20:29

excuus

voor alle typefouten hierboven. als ik op mijn telefoon type, gebeurd dit. Sorry

GitteNN

Misschien een vreemde vraag maar hoe oud zijn jij en je man? Ben ik gewoon even benieuwd naar

GitteNN

GitteNN

13-09-2017 om 09:33

leeftijd

ik weet niet of ik dat durf te typen. te bang herkend te worden. maar niet meer in de 40 regionen. stom he maar word achterdochtig van je vraag. maar wil dat ook niet zijn. iets heeft je getriggerd dit te vragen en dat zou ik graag weten. wil je dat vertellen?

GitteNN

Ow zo is het zeker niet bedoelt! Zelf ben ik in de 20 en ben gewoon erg benieuwd in welke leeftijd andere "gedupeerde" zitten. Een beetje beeldvorming voor mij denk ik. Maar ik snap dat het een directe vraag is en dat je daar moeite mee hebt.

Leeftijd 2

Ha, Gitte ik had je jonger ingeschat omdat je man meegaand is in het doornemen van de marina-lijst. De uitspraak 'oudere mensen kan je niet veranderen' slaat niet zo zeer op stokoude mensen maar op de levenservaring en de vastigheid in de beter weten- houding van die mensen ( onombuigzaam karakterdingetje).
Dus hoe jonger , hoe minder levenservaring en hoe minder vast in een eenzijdig gedachtepatroon, dus meer meegaand.

Wij zijn ook niet meer in de 40-regionen en al jaren getrouwd.
Ik wou dat mijn man iets minder verstoppertje speelde, dat zou het proces een stuk vergemakkelijken. Maar het is mij duidelijk dat leeftijd er niets mee te doen heeft. Zal wel aan de opvoeding liggen.

GitteNN

GitteNN

13-09-2017 om 12:37

leeftijd

onze kids zeggen altijd dat ze ons moderne ouder vinden en ons personeel ook. weet je idd oudere mensen kunnen vaak verzuren en vaster in gedachtepatronen vast zitten of in principes. dat snap ik. en grenzen trekken is allemaal goed...maar als je hier iets in wilt doen iets mee wil bereiken zul je gedachtes en patronen moeten doorbreken anders kom je er niet. gelukkig kunnen we dit met vallen en opstaan allebei.

GitteNN

GitteNN

13-09-2017 om 17:06

en toch

kun je dan ineens weer onderuit liggen. eerst een liedje dat voorbij komt op de radio dat van 'hun' was zo bleek later. dan bij mijn therapeut echt WEER voelen dat als ik mag zeggen wat ik wil dan wil ik uit elkaar. ik bedoel dus wanneer ik geen rekening zou hoeven te houden met de hartjes van mijn kinderen. en nog zoveel meer verdriet...dat je weer onderuit ligt.

het feit dat je nooit meer de enige echte ware blijkt te zijn dat raakt me tot diep in alle vezels van mijn zijn. dat is waar we het hier onlangs over hadden.

ik droomde van de week iets, weet niet meer wat. maar merkte naderhand dat mijn kinderen voor mij het belangrijkste zijn en hij zich toch echt zelf moet redden in bepaalde situaties..het is voor mij niet meer onvoorwaardelijk.

en dan ga ik nog liever alleen verder dan dit telkens weer te moeten voelen.

ik ga niet abrupt nu weg hoor. ik wil toch echt eerst dat het leven van mijn kinderen stabieler is. dat ze meer zelfstandig kunnen zijn en niet enorm deelgenoot zullen zijn van een eventuele scheiding.

we zulllen wel zien.

GitteNN

De enige ware

Hoe stel je dat voor? Als een man eerder getrouwd is maar of ze is overleden of ze zijn gescheiden, dan heeft hij toch ook een relatie met een ander vrouw gehad die op dat moment zijn enige ware was. Een relatie met intimiteit etc. Hoogstwaarschijnlijk heb je daar minder moeite mee want dat was in een andere tijd.
Als voor jou duidelijk is dat hij jou als de enige vrouw in zijn leven ziet, hoort die truus ook tot het verleden.

Een wedunaar die hertrouwd is, zal aan zijn eerste vrouw ook nog wel herinneringen hebben, die zijn tweede vrouw niet kan vervangen. Al die herinneringen kan je niet 'deleten', maar er komen ook mooie herinneringen bij door de tijd die hij met jou heeft ( en jij met hem). Als je daarvoor gaat ten minste. Het lijkt mij moeilijk verder te gaan, terwijl je weinig hoop voelt voor de toekomst.

Misschien is het nog te vers.

GitteNN

GitteNN

14-09-2017 om 00:28

Molly m

Hoe is t met je. Je was de eerste die reageerde hier op deze draad. Hoe gaat t met jullie?

GitteNN

GitteNN

14-09-2017 om 13:02

allemaal

hoe gaat het met iedereen? Allemaal aan het werk? Ik ook hoor maar mijn hoofd maalt. Maalt over man en ik. maalt over hoe jullie met alles omgaan. jullie ook soms het gevoel hebben te willen schreeuwen om hulp en luisterende oren?

lfs.
gitteNN

Pennestreek

Pennestreek

14-09-2017 om 14:30

Gitte

Ik vind het zo naar voor je dat je je nog steeds zo verscheurd voelt. Ik denk echt dat jij voor jezelf meer hulp zou moeten zoeken.

Je zou jezelf denk ik een aantal (kritische) vragen moeten stellen. Waar komt dat gevoel vandaan, dat je nog steeds het liefste wil scheiden? Wat is het nu precies dat jou nu nog zoveel pijn doet? Kun je dat heel concreet maken? En wat maakt dat je nog steeds weg zou willen bij je man? In welk opzicht zou je je beter voelen als je gescheiden zou zijn? Welke pijn en welk verdriet voel je dan niet meer? Waarom zou je zonder je man gelukkiger zijn?
Je man laat je merken dat hij spijt heeft, dat hij van jou houdt, en dat hij met jou verder wil. Wat maakt dat jij dat nu niet wil? En wil je zo graag weg uit deze relatie dat je het ervoor over hebt om je kinderen nog maar de helft van de tijd te zien? Want dat is de realiteit. Je zou denk ik het liefst je man uit je leven deleten, maar zo werkt een scheiding niet. Je kinderen hebben nog steeds recht op een vader, en met die vader heb je dus ook zo lang als je kinderen hebt toch een relatie. Kun je je dat voorstellen, hoe dat zou zijn? En is dat wat je graag wilt?

Ik denk dat scheiden niet is wat je echt wilt. Jij wilt de pijn en het verdriet kwijt. Maar op de een of andere manier houd je, in mijn ogen, krampachtig vast aan die pijn. Kun je er niet anders proberen tegenaan te kijken? Als je wegdenkt dat hij is vreemdgegaan, vind je hem dan nog leuk, aantrekkelijk, lief? Hebben jullie lol samen? Is hij een goede vader? Oftewel, als hij niet zou zijn vreemdgegaan, was er dan een reden voor jou om een scheiding te overwegen?

Sterkte met alle emoties, ik hoop echt dat je snel helder krijgt wat je graag wil...

Been There

Been There

14-09-2017 om 16:17

Lees nog steeds mee

GitteNN, ik ben er nog steeds maar kan je niet helpen vrees ik. Je moet doorgaan en er niet in blijven hangen dat is mijn (eerdere) advies. Wanneer je er wel in blijft hangen heeft je huwelijk geen schijn van kans. Er komt namelijk een moment dat je man vindt dat alles gezegd is. Geloof me ik weet waar ik over praat. Er valt dan ook niet meer erover te zeggen, alles is dan gezegd en meerdere malen uitgesproken. Je moet het dan echt laten gaan.ik weet dit klinkt makkelijker dan het is. En nee, het is niet om je man te ontzien maar om je huwelijk te redden. Mijns inziens blijft jouw verdriet zo groot omdat je er maar mee bezig blijft. Ik heb nu (weer) fijn huwelijk. Ik geloof ook dat man het niet meer zal doen maar ik zeg altijd dat ik hem nooit meer 100% zal vertrouwen. Daar moet hij het mee doen, dat heeft hij zelf veroorzaakt. Het komt soms nog wel eens ter sprake, het was ook 1 van de heftigste dingen die ik ooit heb meegemaakt GitteNN, je kunt het, kom los van je verdriet. Ik denk dat we leeftijdsgenoten zijn, niet dat het uitmaakt, maar ik zou je zo graag weer willen zien schrijven dat je weliswaar een litteken hebt maar dat je dat kunt verbergen achter een welgemeende, gelukkige lach op jouw gezicht.

Dankjewel Pennestreek

Zat ook even terug in een dip/dal. Jouw woorden waren precies wat ik nodig had om alles terug in perspectief te zien. Het blijft me ook verbazen hoe gevoelens zo kunnen schommelen en verdriet zo plots ongenadig kan toeslaan. Maar nu ben ik er weer wat bovenop, gelukkig.
Gitte, kom op, focus verleggen en kijken naar wat je nu hebt. En ja ik herken het gevoel te willen schreeuwen en het malen in je hoofd alsof er nooit een moment rust is. Maar ook dat gaat weer voorbij. Succes!

Pennestreek

Pennestreek

14-09-2017 om 17:49

Fijn Maete

Daar is dit forum (ook) voor, om elkaar te helpen en te steunen.
Ik herken natuurlijk ook wat Gitte beschrijft, en ik heb zelf ook net weer een dip achter de rug. Maar ik weet zeker dat de pijn door een scheiding niet minder wordt. Dan komt er alleen ook nog eens de pijn van een scheiding bij, en vooral het verdriet dat je dan je kinderen aan doet. En dus is het belangrijk om te kijken naar wat er wel is.

GitteNN

GitteNN

14-09-2017 om 22:01

antwoord op vragen

Waar komt dat gevoel vandaan, dat je nog steeds het liefste wil scheiden?
IK HEB ALTIJD GEZEGD DAT IEMAND DIE LIEGT EN BEDRIEGT NIET IN MIJN LEVEN PAST. VRIENDEN VAN ONS HEB IK OOK GEDELETE DIE DAT DEDEN; ALTHANS TE PLEGER. IK VIND DAT ZOIETS MISDADIGS DAT IK DAT NIET KAN HANDELEN. ZO OOK MET MIJN MAN.

Wat is het nu precies dat jou nu nog zoveel pijn doet? DAT IK VROEG WAT ER WA EN HIJ ZEI NIETS. DAT IK VROEG OF HIJ EEN ANDER HAD EN HIJ NEE ZEI. DAT JE DENKT EEN BELANGRIJK PERSOON TE ZIJN VOOR HEM WAAR HIJ TERECHT KAN EN MAG ZEGGEN WAT ER IS....

Kun je dat heel concreet maken? ZIE BOVEN EN IK KAN NOG WEL EVEN DOORGAAN.

En wat maakt dat je nog steeds weg zou willen bij je man?ECHT OMDAT IK NIET WIL LEVEN MET EEN MAN DIE VREEMDGAAT EN LIEGT.

In welk opzicht zou je je beter voelen als je gescheiden zou zijn? GEEN LEUGENS MEER OM ME HEEN.

Welke pijn en welk verdriet voel je dan niet meer? DAT WEET IK NATUURLIJK NIET ALLEMAAL ZEKER MAAR DAN KAN IK MIJN EIGEN LEVEN LEIDEN. K DENK ECHT DAT IK HET DAN BIJ HEM ZOU LATEN EN DAAR VAN AF ZOU ZIJN. ME REALISEREND DAT EEN SCHEIDING NIET IDEAAL IS. IK LAS OOK DAT HET MERENDEEL VAN GESCHEIDEN MENSEN MINDER GELUKKIG DAARNA ZIJN DAN TIJDENS HUN HUWELIJK.

Waarom zou je zonder je man gelukkiger zijn? ZIE HIERBOVEN

Je man laat je merken dat hij spijt heeft, dat hij van jou houdt, en dat hij met jou verder wil. Wat maakt dat jij dat nu niet wil? VOOR MIJ IS NIET GOED BESPROKEN WAT ER GEBEURD IS. HIJ ZEGT DAT HET NOOIT MEER GEBEURD. MAAR WAAROM NU NIET MEER EN TOEN WEL. IK WAS ER VAN OVERTUIGD DAT HIJ DIT NOOIT ZOU DOEN. HIJ DEED HET WEL.

En wil je zo graag weg uit deze relatie dat je het ervoor over hebt om je kinderen nog maar de helft van de tijd te zien? Want dat is de realiteit. IK SNAP DAT DAT DE CONSEQUENTIE IS. IK ZEG OOK NIET DAT IK NU METEEN OP STAP. MAAR WEET MSS WEL ZEKER DAT IK ALS ZIJ P EIGEN BENEN STAAN....IK OP STAP. IK WIL GEEN!!ONTROUWE PARTNER!!

Je zou denk ik het liefst je man uit je leven deleten, maar zo werkt een scheiding niet. Je kinderen hebben nog steeds recht op een vader, en met die vader heb je dus ook zo lang als je kinderen hebt toch een relatie. Kun je je dat voorstellen, hoe dat zou zijn? DAT REALISEER IK ME ZEKER.

En is dat wat je graag wilt? NEE MAAR IK WILDE OOK NIET DAT HIJ ONTROUW ZOU ZIJN. HIJ IS NIET EERIJK PENNENSTREEK!

Ik denk dat scheiden niet is wat je echt wilt. Jij wilt de pijn en het verdriet kwijt.JA DAT IS WAT IK WIL

Maar op de een of andere manier houd je, in mijn ogen, krampachtig vast aan die pijn. BEN IK ME NIET VAN BEWUST. WAS HET LIEVER KWIJT DAN RIJK. IK VOEL WAT IK VOEL...HOE KAN IK DAT NU VASTHOUDEN..ALS DAT KAN KAN IK HET OOK ZO LOSLATEN TOCH?

Kun je er niet anders proberen tegenaan te kijken? Als je wegdenkt dat hij is vreemdgegaan, vind je hem dan nog leuk, aantrekkelijk, lief? JA DAT DENK IK WEL....BEN HET NU EVEN KWIJT. ZIT IN EEN K-MODUS.
Hebben jullie lol samen? LOL? ZIT MIDDEN IN EEN CRISIS SAMEN...HOE MAAK JE LOL?

Is hij een goede vader? JA EEN GEWELDIGE VADER.
Oftewel, als hij niet zou zijn vreemdgegaan, was er dan een reden voor jou om een scheiding te overwegen? NEE ZEKER NIET.

Sterkte met alle emoties, ik hoop echt dat je snel helder krijgt wat je graag wil...

GitteNN

GitteNN

14-09-2017 om 22:11

hoe lang geleden is het bij jullie?

ik snap eigenlijk ook wel waarom jullie schrijven wat je schrijf. ik zit hier natuurlijk altijd te spuien.. alleen maar als het ellendig gaat. mss is dat ook wel heel vervelend. sorry daarvoor hoor.

ik vind het fijn te weten hoe lang geleden het is. pff ik zit na bijna 2 jaar nog steeds te klooien. nog steeds zoek ik naar truus. will er alles van weten en baal om te zien dat ze gewoon door kon gaan..niets aan de hand daar. nieuwe vent...en ik zit met de shit.

mss krijg ik moed als ik lees hoe lang jullie al worstelen. mss het gevoel dat het 'eind' in zicht komt. en mss moet ik er gewoon maar niet meer aan denken. niet meer bespreken met man etc.

zit in 2 trajecten met psychologen..mss rakelt het daarom wel telkens op. iedere week en soms 2 keer per week wel bij een van de dames.

naja...morgen werken,weekend zonder man alleen met kids we gaan het zien.

fijn weekend allemaal en ik ben SUPEr blij dat jullie weer uit de dip zijn. dan voel je je weerfijn he?

xx GittNN

Bobbie

Bobbie

15-09-2017 om 00:01

Gitte

"ik snap eigenlijk ook wel waarom jullie schrijven wat je schrijf. ik zit hier natuurlijk altijd te spuien.. alleen maar als het ellendig gaat. mss is dat ook wel heel vervelend. sorry daarvoor hoor."

Ik vind je eerlijk en oprecht. Je voelt wat je voelt en niemand kan of mag je vertellen dat het nu maar eens klaar moet zijn.
Je verhaal is niet uit/klaar na wat goede momenten.
Een verhaal is niet af, een leven niet klaar, een moment niet voor het laatst geweest, zolang je leeft.
Blijf je dus altijd verdrietig? Altijd bij elkaar of voorgoed van elkaar verwijderd?
Ik denk van niet.
Elk verhaal loopt anders, geen verhaal is fout.
Het enige dat je niet " moet" doen is je verontschuldigen voor wat je voelt.
Jouw verhaal, jouw gevoel en je staat realistisch in je situatie. Je doet het goed in de omstandigheden, echt waar.

Het verlangen naar een excuus

Je zoekt nog steeds naar truus. Wat verlang je dan vaan haar? Hecht je zoveel waarde aan haar magere excuus? Zoveel dag je vaak jezelf kwelt door aan haar te denken? Weer zo'n intens verdriet gevoel oprakelen terwijl zij niet getuige is hiervan?

Eens, lang geleden, zat k te wachten op een excuus. Wel 4 jaar. Degene liet mij wachten en was niet van bewust wat dit met mij deed. Dus gebeurde er niets en ik ging er ook niet om vragen.
Op een dag besefte ik wat ik mijzelf had aangedaan door daar zo'n waarde aan te hechten en er op te zitten wachten met alle nodige verdriet daarbij. Toen heb ik een excuus aan mezelf gemaakt. Van dat excuus was ik zeker dat die gemeend was. Dat hielp mij loslaten.

GitteNN

GitteNN

15-09-2017 om 10:04

Bobby

Je raakt me tot in m'n ziel. Zo mooi verwoord. Ik mag er zijn met m'n verdriet vreugde etc. Als die vragen( goed bedoeld daarvan ben ik overtuigd) heb ik voor mezelf al beantwoord voor mezelf. Maar idd wat vandaag goed voelt kan morgen alweer anders zijn.

En Truus; of ik een excuus wil. Nee. Daar ben ik niet op uit. Ik wil alleen zeggen wat zij verwoest heeft. Dat heb ik man ook gezegd. Ja zij heeft niets met mij te maken en ik niets met haar zaken. Gewoon t een keer tegen haar uitschreeuwen lijkt me een opluchting, geen oplossing. En dat op papier doen wat iemand een keer voorstelde word t niet. Maar mss moet ik een keer een foto van haar uitprinten tegen de spiegel plakken En m'n tirade beginnen. Wie weet wat t me brengt.

Weet je ik ben gewoon woest over wat die twee aangericht hebben. IK zit met de brokken. Ja man knokt mee maar hij is er ook verantwoordelijk voor. Hij maakte de keuze met haar naar bed te gaan. Niet ik.

tante Sidonia

tante Sidonia

15-09-2017 om 21:39

maar gitten

je hebt op een bepaald moment een keus gemaakt. En dan moet je ook willen genezen. Ik heb het gevoel dat je dat niet wil. Dat je wil blijven hangen in je boos-modus en dat je niet los kan laten en vooruit kan kijken.

Bobbie

Bobbie

15-09-2017 om 22:31

En dat bedoel ik nu

Die invloed mag een ander niet hebben en helpt mensen in verwarring en opstand. Daar kan en mag een ander dus niets mee.

Kan ook veilig zijn

Blijven 'hangen' in boosheid kan ook veilig zijn. Veiliger dansen nieuwe weg opgaan eenzelfde de leiding nemen over een nieuwe fase in de relatie met je man. Je 'rol' van slachtoffer past je nu. Maar jij kunt zelf besluiten dat je geen slachtoffer meer wilt zijn. Je kunt niet ongedaan naken wat er is gebeurd. Maar je kunt wel zelf de baas worden over hoe dit de rest van je leven beïnvloedt.
Loslaten is een bijkans onmogelijke taak. Daarvoor is het te groot en gaat de pijn te diep. Verwacht dat niet van jezelf. Maar je zou het gebeurde wel kunnen omarmenin plaats van je ertegen verzetten. Niet omdat je het goedkeurt (nee zeg!) maar om zelf verder te kunnen.
Ja, mijn man heeft mij belazerd. Maar ik wil daar niet mijn leven door laten bepalen. Zoiets.

Jij bent zelf aan zet, Gitte. Desnoods start je met doen alsof. Fake it till you make it.
Je leven trekt nu in rouw aan je voorbij terwijl er zoveel WEL is. De liefde van je man bijvoorbeeld!! En jouw liefde voor hem

Oeps

* Veiliger dan een nieuwe weg opgaan en zelf de leiding nemen over een nieuwe fase in de relatie met je man

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.