Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
miss1984 schreef op 04-08-2022 om 20:16:
Hoi Titiv,
Aller eerst wat goed dat je je verhaal en verdriet hier deelt. Daar heb je wel moed voor nodig 💋
Wat mij triggert en opvalt is de zin: Hij wil nergens meer over praten.
Dat is eigenlijk net zoiets als een bal onder water proberen te duwen. Het moment dat je hem niet meer tegen kunt houden knalt hij gigantisch hard omhoog.
Pas hier goed mee op. Het verzwijgen van alle pijn, boosheid en verdriet worden alleen maar groter is mijn ervaring. Het is heel belangrijk dat je dat erkent. En hij ook.
Dat hij er niet over wil praten wil niet zeggen dat jij je mond moet houden. Wat ik leerde bij therapie was het juist benoemen van mijn gevoelens. Bijvoorbeeld ik voel me op dit moment verdrietig, mag ik alsjeblieft een knuffel?
Het benoemen van je gevoelens is een stuk acceptatie van wat je mee hebt gemaakt.
Natuurlijk hoef je het niet constant te benoemen maar 9 mnd is niks.
Dan is alles pas geland en komt het besef steeds meer binnen. Je kijkt met een nieuw paar ogen, naar hem, naar de wereld, naar je omgeving.
Maar eerlijk, ja het slijt. Alleen duurt dat zeker een paar jaar.
Vertrouw vooral op jezelf en zorg heel goed voor jezelf.
Ik heb ervan geleerd mijn gezondheid altijd op nummer 1 te zetten en nooit meer te doen wat er van me verwacht word.
Ik volg voortaan alleen nog maar mijn eigen koers.
Mijn man heeft al mijn vragen waar ik antwoord op wilde beantwoord. Ik zal natuurlijk nooit weten of dit klopt. Maar voor nu kijk ik daar niet meer na, ik kijk naar dit moment maar dat is moeilijk als je net in het proces zit.
Het hpv virus heb ik helaas ook, met nodige bijwerkingen die ik had in het verleden. Dat maakt mij ook nog wel eens verdrietig. Maar dat is precies wat ik bedoel met je gezondheid voorop te zetten. Je doet wat je kunt.
Zijn er hulpmiddelen die je rust in je hoofd geven?
Meditatie of professionele hulp? Etc
Liefs 😘
Hulpmiddelen heb ik gelukkig wel trouwens, zoals sporten en wandelen, met vriendinnen weggaan, lezen etc... Ik denk ook na over therapie maar twijfel daar nog over...
"Ik weet dat hij t er ook moeilijk mee heeft hoor, vandaag zei hij nog sorry dat ik dit stomme mens in ons leven heb gebracht maja te laat denk ik dan in m'n hoofd. Waarom ik nu veel zwijg is omdat hij aan heeft gegeven in februari dat hij dit niet heel lang volhoud dat ik erover praat of hem beschuldig, hij zei dan wil ik je ook rust geven en dan moeten we mss beter scheiden... Dit maakte me zo bang dat ik er niet meer over durfde te praten, toch doe ik t soms of die opmerkingen wat ik net zei, hij is er nog steeds... Maar ja ergens snap ik hem wel, hij wil verder en niet meer de slechterik zijn, maar op de een of andere manier als ik zwijg en verder ga heb ik 't gevoel hij komt ermee weg wat niet waar is natuurlijk maar ja je snapt me wel denk ik..."
Dit stukje.
Dat stomme mens? Zei hij dat werkelijk? Ze was goed genoeg om vreemd mee te gaan en dan nu op afgeven?
Het lijkt, ook met wat hij er na zegt, of hij het allemaal maar lastig vindt: zijn verantwoording, de tijd die het duurt, de gesprekken die hij moet voeren, ook jou nog aanhoren, ach ach en dan ineens was het de affaire niet waard en puntje bij paaltje: als jij rust wilt, dan moeten jullie maar uit elkaar. De rol van slechterik koos hij zelf. Het goedmaken moet van hem uit komen. En wat doe jij, je snapt m wel, toont begrip, zwijgt meer over het onderwerp dan je aankunt of nodig hebt, want hij is zielig en heeft het zwaar te verduren. Je buigt eigenlijk om hem heen, je schikt je naar de hem en bent onderdanig volgzaam, even heel zwart wit gezegd.
En dat is niet nodig.
Jij bent bedrogen.
Door hem.
Onacceptabel. Wanneer zet je jezelf voorop en stel je je grenzen?
Hij moet zich naar jou buigen, niet andersom en anders mag hij zelf vertrekken, als hij dat niet kan opbrengen. Nee, ik bedoel niet dat ik vind dat je moet scheiden, dat is aan jou. Maar je mag er met gestrekt been in: hier ben ik, dit ben ik, jij maakte de uitspatting ipv bij mij te komen praten, jij mag geduld hebben tot jij er bij neervalt.
Max88 schreef op 04-08-2022 om 20:56:
"Ik weet dat hij t er ook moeilijk mee heeft hoor, vandaag zei hij nog sorry dat ik dit stomme mens in ons leven heb gebracht maja te laat denk ik dan in m'n hoofd. Waarom ik nu veel zwijg is omdat hij aan heeft gegeven in februari dat hij dit niet heel lang volhoud dat ik erover praat of hem beschuldig, hij zei dan wil ik je ook rust geven en dan moeten we mss beter scheiden... Dit maakte me zo bang dat ik er niet meer over durfde te praten, toch doe ik t soms of die opmerkingen wat ik net zei, hij is er nog steeds... Maar ja ergens snap ik hem wel, hij wil verder en niet meer de slechterik zijn, maar op de een of andere manier als ik zwijg en verder ga heb ik 't gevoel hij komt ermee weg wat niet waar is natuurlijk maar ja je snapt me wel denk ik..."
Dit stukje.
Dat stomme mens? Zei hij dat werkelijk? Ze was goed genoeg om vreemd mee te gaan en dan nu op afgeven?
Het lijkt, ook met wat hij er na zegt, of hij het allemaal maar lastig vindt: zijn verantwoording, de tijd die het duurt, de gesprekken die hij moet voeren, ook jou nog aanhoren, ach ach en dan ineens was het de affaire niet waard en puntje bij paaltje: als jij rust wilt, dan moeten jullie maar uit elkaar. De rol van slechterik koos hij zelf. Het goedmaken moet van hem uit komen. En wat doe jij, je snapt m wel, toont begrip, zwijgt meer over het onderwerp dan je aankunt of nodig hebt, want hij is zielig en heeft het zwaar te verduren. Je buigt eigenlijk om hem heen, je schikt je naar de hem en bent onderdanig volgzaam, even heel zwart wit gezegd.
En dat is niet nodig.
Jij bent bedrogen.
Door hem.
Onacceptabel. Wanneer zet je jezelf voorop en stel je je grenzen?
Hij moet zich naar jou buigen, niet andersom en anders mag hij zelf vertrekken, als hij dat niet kan opbrengen. Nee, ik bedoel niet dat ik vind dat je moet scheiden, dat is aan jou. Maar je mag er met gestrekt been in: hier ben ik, dit ben ik, jij maakte de uitspatting ipv bij mij te komen praten, jij mag geduld hebben tot jij er bij neervalt.
Ik denk dat ik op 't moment probeer uit te vinden hoe ver ik hem mag en kan laten buigen. Toen ik 't net wist was hij natuurlijk extra lief en kreeg ik opeens rozen en etentjes en parfum maar toen moest ik die dingen echt niet hebben natuurlijk, ik gooide ze zelfs in de vuilbak. Nu heb ik die dingen juist nodig en ik denk dat hij dat niet snapt. Hij zegt dat hij genoeg heeft van de beschuldigingen en dat deel snap ik wel want als je een fout maakt wil je dat niet jaren aan horen en ik moet zeggen ik heb hem echt gek gemaakt met al m'n vragen en woede aan vallen, mijn gehuil en ellenlange sms'jes over alles... Maar nu ik daar igg mee gestopt ben heb ik toch wel een soort van verlangen naar mij 't hof maken ofzoiets, maar ja hij is nooit zo geweest om eerlijk te zijn, het is geen romanticus en dat hoeft ook niet en hij hoeft ook niet thuis te zitten elke avond hoor maar nu vind ik hem te hard ofzo, idd zo van hij wil er vanaf zijn terwijl ik met 't verdriet zit, tuurlijk ik zou er ook vanaf willen zijn stel ik had 't gedaan maja zo werkt dat niet.
Ik weet toevallig dat hij en zij met slaande ruzie geiendigd zijn, zij bedroog hem ook (net goed) en ze loog ontzettend veel tegen hem en stuurde mij na dat ik 't wist een selfie van hem en haar dus hij vind haar wel echt een stom mens maja idd 't slaat nergens op, ze was blijkbaar leuk genoeg om mee vreemd te gaan en zijn hele huwelijk op 't spel te zetten dusja...
Wat ik mij ook afvroeg, hebben jullie "haar" gesproken? Ik namelijk wel. Toen hij net alles had opgebiecht en thuis kwam van haar gaf hij me haar nummer zo van je mag alles vragen wat je wil als je wil. Nou dat kon ik helaas niet laten, heel dom ik weet 't maja ik was niet mezelf uiteraard... Tuurlijk wilde ik haar van alles vragen, ik heb haar gebelt en ze vertelde me alles en 't kloptte, 't enige wat hij me blijkbaar niet kon zeggen is dat ze sex hadden gehad, volgens hem hadden ze enkel gekust, ja dat had ik ook wel kunnen raden als je samen op hotel zit enzo maja kwam toch ff hard aan want je wil op dat moment alles verzachten ofzo, zijn antwoord daarna was ik kreeg 't niet uit m'n mond omdat ik me zo schaam, dat terzijde heb ik haar verder na dat gesprek niet meer gesproken maar zij stuurde me na dat gesprek wel een selfie van hen samen en een kopie van een bericht dat hij aan haar vroeg of ze de morning after pil wel echt had genomen en dat zij zei ja meteen... Dit was natuurlijk iets wat ik nooit had willen zien een foto van hen samen helemaal lachend en happy, dat deed pijn. En dan kwam hij weer met ja we hebben sex gehad maar ik kreeg m niet echt omhoog maar er was wel iets op haar gekomen vandaar dat ik wilde dat ze die pil nam... Of dit waar is geen idee natuurlijk, eerlijk gezegd geloof ik dit niet maar volgens hem lukte dat dus niet goed.... Nou ja igg om een lang verhaal kort te maken. Hebben jullie haar gesproken en zijn er toen bv ook dingen naar boven gekomen waar hij dan eik over loog of wilde achter houden? Daar ben ik wel benieuwd naar.
Ach ach ach ... Ik leerde hier én via mijn ontrouwe partner dat ze liegen zolang het kan. Alleen gekust. Oh je weet het eh was Keertje sex. Toch weer afspreken. Stelde niet veel voor. Zij wilde.
Mijn Truus was een vriendin. En die kwam daarna meermaals ongevraagd vertellen. Ook ik ontdekte leugens van mijn man. En hoorde details die ik nooit meer van mijn netvlies kreeg. Bah.
Jouw man schaamt zich rot en denkt: klein houden. Anders gaat mijn vrouw bij mij weg. Dat is zijn reden. Egoïstisch is het. Vreemdgaan. Maar ook het klein proberen te houden. Denkt ook dat je niks gaat ontdekken. Hoopt hij. Achteraf stomste wat hij kan doen.
Je stopt zo te lezen deels je hoofd in het zand. Ik snap dat. Omdat je het eigenlijk ook graag klein ziet. De waarheid is vrijwel altijd zwaarder. Omarm de ergste variant is mijn advies.
Ja hij natuurlijk heeft hij sex gehad. Meermaals. En blijkbaar keer zonder condoom. Of gescheurd of wat ook. Ja hij vond haar leuk. Ja hij baalt dat zij jou vertelde van sex en foto stuurde. En ja hij wil jou. Maar zijn zijn redenen om vreemd te gaan nu weg? Want daar ligt de grote vraag of jij wel durft te vertrouwen.
Dan dit:
Vreemdgaan is nooit, echt nooit jouw schuld. Ook al was je boos en niet lekker in vel.
Je wil nu door maar hebt veel last. Misschien helpt het om op andere manier met je man erover te praten. Niet beschuldigend maar hoe kan hij jou helpen. Spreek je uit. Of je knuffel wil. Kadootjes. Arm om je heen. Dat hij niet voor jou kan bepalen hoe lang jij erover doet om dit plek te geven. Mijn ervaring: duurt zeker twee of drie jaar. Mits hij eerlijk en betrouwbaar blijft.
Mij hielp ook lezen van boeken over vreemdgaan. En hoe verder.
Je kunt hier je boosheid ventileren. Sterkte.
xxx
Titiv wat een hork heb jij zeg. Sorry hoor, maar hij denkt echt alleen aan zichzelf. En ik vrees dat hij jou aardig in de tang heeft. En jij laat dat gebeuren.
Want kom op zeg: hij gaat vreemd en jij moet op de bank slapen? En hij gaat vreemd en als je er te lang over 'piept' dan moeten jullie maar scheiden? Je hebt er notabene een ziekte aan over gehouden? Ik zou hem kunnen wurgen.
Wil die man wel bij jou zijn? Of vindt hij het wel gemakkelijk zo; is scheiden te lastig?
Je stelt je echt onderdanig op. Je moet het natuurlijk zelf weten wat je in de waagschaal zet, maar ik zou eens een flinke scheur tegen hem open zetten. Is hij nou helemaal bedonderd. Misschien dat hij dan eindelijk eens respect voor je krijgt en zo niet....ik zou niet bij zo'n man willen zijn. Jij wel?
Hebben jullie kinderen eigenlijk? Merken die er iets van?
Titiv,
Ik kan me voorstellen dat het als een hele stap voelt om hulp te zoeken.
Toch zou ik jezelf helemaal voorop gaan zetten in dat wat jij nodig hebt.
Maar pippeltje, daar gaat het toch vaak om. De pleaser blijft achter met " als ik nou harder werk en nog meer geef, dan komt het wel goed". En vaak gebeurd dit niet eens bewust maar is het een onbewust systeem vanuit thuis.
De sleutel ligt vooral in het opkomen voor jezelf, jezelf respect. Wie wil je zijn?
miss1984 schreef op 07-08-2022 om 10:24:
Maar pippeltje, daar gaat het toch vaak om. De pleaser blijft achter met " als ik nou harder werk en nog meer geef, dan komt het wel goed". En vaak gebeurd dit niet eens bewust maar is het een onbewust systeem vanuit thuis.
De sleutel ligt vooral in het opkomen voor jezelf, jezelf respect. Wie wil je zijn?
ja daar draait het vaker om ja, maar daar ben je je meestal niet zo van bewust als je er middenin zit. Dus dat probeer ik even helder te maken.
Waarom zeg je dit tegen mij?
Ik reageer gewoon op jou post in het algemeen.
Welkom nieuwe meiden! Al is het natuurlijk helemaal niet oke dat jullie hier je verhaal kunnen delen.
Wat ik vooral hier heb geleerd is net als Anna zegt: mannen liegen totdat het echt niet anders meer kan dan de waarheid vertellen. Direct de hele waarheid vertellen zit er vaak bij hen niet in. Ook zie je dat ze gaan afgeven op de andere vrouw. En daar worden wij als vrouw maar heel even gelukkig van. Net als dat chocolaatje als je aan het lijnen bent. Heerlijk, maar achteraf weet je dat het niet slim was haha. Het voldane gevoel houdt altijd maar heel even aan.
Hier gaat het eigenlijk best goed. Ieder jaar dat we verder zijn lijkt het makkelijker te worden. Het begint steeds meer iets te worden wat in het verleden thuis hoort. Het is nu 9 jaar terug dat hij vreemd ging, 2 jaar dat hij verliefd werd op een ander. De ruwheid is er een beetje van af zeg maar.
Walgelijk zeg, wat ben jij aan het generaliseren!
Zeg Pippeltje, ik vind het niet okay om je zo ( in mijn post!) te uiten. Respectloos. Onnodig ook.
Pippeltje schreef op 09-08-2022 om 12:50:
Walgelijk zeg, wat ben jij aan het generaliseren!
Tegen wie zeg je dat nou? Tegen Mamame? Die generaliseert toch helemaal niet (zo erg)?
Persephone schreef op 09-08-2022 om 13:39:
[..]
Tegen wie zeg je dat nou? Tegen Mamame? Die generaliseert toch helemaal niet (zo erg)?
Het maakt niet uit of het tegen Miss is of Mamame ...
