Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Ik zat even terug te lezen en las dat jullie truusjes allemaal jonger zijn dan jullie, ik wil hier toch even neer zetten dat die van mij even oud is als ik en er zelfs veel ouder uit ziet, toen ik haar foto zag op sociale media dacht ik dat ze toch wel een paar jaren ouder was dan ik dus zo kan 't dus ook. 't enige waar ik me druk om heb gemaakt is dat zij blond is (geblondeerd wel niet van nature) en ik ben brunette, mijn haren nooit geverfd en wilde de afg maanden echt m'n haren blonderen of blonde highlights ofzo. Nu niet meer hoor. Maar ja ik snap volledig hoe je je dan voelt... Opzij gezet en ingeruild voor iets beters, iets anders... Los van alle verdriet vond ik dit ook heel zwaar en je word er zo onzeker van. Je voelt je gwn niet goed genoeg meer. Je voelt je saai en lelijk. Zelfs als zij niet eens zo knap is zie je haar als een foto model, dat had ik heel erg want echt ik zou m'n hoofd niet draaien als zij voorbij zou komen maar toch, je ziet dat niet op dat moment, in jouw ogen is zijn perfect. Hadden jullie dat ook?
Mannen liegen totdat het niet anders kan. Ze geven af op de andere vrouw.
Vrouwen reageren zus en zo.
Dit noem ik generaliseren, ja. En ik vind het walgelijk. Waarom zou ik dat niet mogen zeggen? Iedereen mag hier zijn of haar mening geven zo lang als het respectvol gaat. Ik noem jou niet walgelijk maar wel datgeen je zegt.
Pippeltje schreef op 09-08-2022 om 18:59:
Mannen liegen totdat het niet anders kan. Ze geven af op de andere vrouw.
Vrouwen reageren zus en zo.
Dit noem ik generaliseren, ja. En ik vind het walgelijk. Waarom zou ik dat niet mogen zeggen? Iedereen mag hier zijn of haar mening geven zo lang als het respectvol gaat. Ik noem jou niet walgelijk maar wel datgeen je zegt.
mwoah, ja het is generaliserend. Vind ik het walgelijk? Nee. Het is misschien gechargeerd omdat nooit 100% van de vreemdgaande mannen zullen liegen totdat ze niet anders kunnen en nooit 100% van de vrouwen zus en zo zullen reageren.
Maar er zullen wel degelijk patronen te zien zijn in het gedrag van de verschillende genders. Mag je dan geen tendensen aanwijzen omdat er echt wel uitzonderingen zullen zijn? Daar ben ik het niet mee eens. Je kan er best wat van leren die patronen op te merken en dat naast je eigen gedrag te leggen.
Bijvoorbeeld: iemand zei hier eens: als er onderhandeld moet worden tussen man en vrouw, en de man staat op tien en de vrouw op nul, dan beginnen vrouwen in de onderhandeling vaak meteen al toe te geven. Hun startpunt schuift dan op naar drie of vier of zelfs vijf. Bij laatste komen man en vrouw dan dus uit op zevenenhalf.
Ik ben dat eens na gaan gaan voor mijzelf in mijn scheiding en ik dacht: ja verdomd, dat doe ik. Ik had het er met vriendinnen over en die zeiden: ja verdomd dat doe ik ook Een vriendin deed het niet. Prima. Het zijn dus niet 100% van de vrouwen die zich zo opstellen maar het is vaak een patroon. Goed dat iemand het hier opmerkte en ik heb er van geleerd om beter te onderhandelen
Ja maar je zit hier in een draadje waarin er sprake is geweest van overspel. Dat betekent dat hier vrouwen (voornamelijk) zitten met een bepaalde perceptie namelijk dat mannen altijd zus en zo enz. Enigszins logisch. Daarom wil ik er toch even op wijzen dat het onzinnig is om te zeggen dat mannen altijd zo zijn; buiten de bubbel van dit draadje al helemaal niet als je begrijpt wat ik bedoel.
Juist omdat je hier in zo'n draadje zit en veel vrouwen gaan denken dat 'ze' dus allemaal zo zijn. Dat is gewoon heel slecht voor je vertrouwen in de mannelijke kan van de mensheid. En vooral: het slaat nergens op: goed om je dat te realiseren.
Pippeltje, ik denk dat het hier niet zo zeer om mannen gaat, maar om mensen die vreemdgaan of zijn gegaan. Ik denk dat het een natuurlijke reactie is om dingen af te zwakken en vaak ook om te liegen of in ieder geval niet de hele waarheid te vertellen. Dat lijkt me zeker wel een patroon bij vreemdgangers m/v. En het is als bedrogen partij goed om je dat te realiseren.
Want het is niet noodzakelijk zo dat een vreemdganger liegt om zijn partner pijn te doen, maar juist om dat te voorkomen. Want de bedrogen partner zou alsnog kunnen besluiten dat wat de vreemdganger heeft gedaan té erg was. Daarom is het natuurlijk zaak om die hele affaire af te doen als ‘stelt niets voor’, liegen of althans de boel te downplayen en dan hopen dat de partner erin trapt en kan vergeven wat er wél is opgebiecht. Net zoals de inbreker die de bewoner heeft vermoord tegenover de rechter wel de inbraak bekend, maar niet de moord. Levert toch een veel lagere straf op over het algemeen.
Pippeltje schreef op 09-08-2022 om 12:50:
Walgelijk zeg, wat ben jij aan het generaliseren!
Waarom zoek jij toch altijd naar een post waar je lekker vel op kan reageren? Je kunt ook gewoon vragen of ik het echt zo bedoel etc. Vind je posts zeer onprettig.
Pippeltje schreef op 09-08-2022 om 22:21:
Ja maar je zit hier in een draadje waarin er sprake is geweest van overspel. Dat betekent dat hier vrouwen (voornamelijk) zitten met een bepaalde perceptie namelijk dat mannen altijd zus en zo enz. Enigszins logisch. Daarom wil ik er toch even op wijzen dat het onzinnig is om te zeggen dat mannen altijd zo zijn; buiten de bubbel van dit draadje al helemaal niet als je begrijpt wat ik bedoel.
Juist omdat je hier in zo'n draadje zit en veel vrouwen gaan denken dat 'ze' dus allemaal zo zijn. Dat is gewoon heel slecht voor je vertrouwen in de mannelijke kan van de mensheid. En vooral: het slaat nergens op: goed om je dat te realiseren.
Ja jij vindt dat het nergens op slaat. Maar voor hetzelfde geld is er wel een patroon dat veel vreemdgaande mannen liegen tot ze er niet meer onder uit kunnen en dat veel vrouwen van vreemdgaande mannen het maar blijven proberen. Dat weten we dus niet want allebei de kanten is geen bewijs. Ik denk dat er wel bepaalde patronen kunnen zijn en als je die niet mag benoemen, ihkv 'maar dat is walgelijke generalisatie'' sla je wellicht een belangrijk deel van je proces over.
Maar laten we het eens zijn dat we het oneens zijn?
Nou, volgens mij is vreemdgaan per definitie al inherent aan liegen. Anders zou het geen vreemdgaan heten.
De mate waarin iemand liegt, is dan niet eens zo van belang als iemand die weg al is ingeslagen. Dus dat generaliseren valt volgens mij heel erg mee hoor!
Nou nou zeg, walgelijk nog wel?
Aparte woordkeuze. Ik vind het eerder moreel verkeerd. Maar goed dat is mijn mening. Pippeltje oprechte vraag, ben je in het dagelijks leven ook altijd zo fel?
Ben jij ooit vreemd gegaan of je partner?
" Dat is gewoon heel slecht voor je vertrouwen in de mannelijke kan van de mensheid "
Daar wil ik wel graag op reageren. Ik spreek voor mezelf maar ja, dat is blijvend beschadigt. Man of vrouw, dat maakt niks meer uit.
Maar ik zie het als iets positiefs. Het houdt mij waakzaam en het heeft mij de afgelopen jaren flink beschermt voor veel rottigheid.
Mamame wat fijn dat je ook ervaart dat de ruwheid er zoetjes aan vanaf gaat. Ik herken dat. Ik kan meer van man hebben en zie hem nog steeds dagelijks vertrouwen geven. Hij belt bijv als hij omrijd. Hij doet dit voor ons zegt hij zodat ik niks in hoef te vullen over waar hij bijv uithangt. Het is fijn dat man vanuit zichzelf de schade wil herstellen.
Geeft jou man je ook steeds meer vertrouwen?
En ik begrijp wel dat je in meervoud sprak in de andere posts. Ten slotte voelt het hier vaak om als gelijk gestemde te zijn. Het is fijn dat dit forum er is. Het heeft mij altijd geholpen mijn hart te luchten etc.
Klopt je kan niet met zekerheid zeggen alle mannen gaan vreemd maar voor vrouwen zoals wij die bedrogen zijn voelt 't wel zo ook al weten we heus wel dat er mannen zijn die niet vreemdgaan (of vrouwen natuurlijk want ook vrouwen gaan vreemd) je wil niet generaliseren maar je doet 't toch, de bedrogen mensen igg en wij die bedrogen zijn voelen ons mss daar ook beter bij en sterker idd, nu kunnen we ons beter beschermen, niet meer leven in de droom wereld die we hadden... En dat doet verdriet. Zo ervaar ik het tenminste, ik had mijn plekje, mijn veilige wereld en nu niet meer. Het is niet zo zeer die andere vrouw maar het idee van dat je ingeruild bent, het besef van ook ik ben vervangbaar, ik ben helemaal niet zo speciaal. Het denken en zeggen dat alle mannen toch wel vreemd gaan houd ons sterk vanaf nu, want hey dat koppel die innig staat te zoenen op de hoek vd straat, ooit zullen ook zij problemen hebben toch? Ook hij of zij zal op een dag liegen, bedriegen, weggaan... Of minder voelen, minder leuk zijn... Mss liegen we tegen ons zelf maar het houd ons op de been.
Ja, dat vind ik er heel erg aan, dat degene die ik het meest vertrouwde op de hele wereld me zoveel pijn kon doen. Ik ben niet meer zo onbevangen meer als ik was. Ik ben gelukkig (vind ik) nog steeds erg naïef en ga nog steeds uit van het goede in de mens. Maar ik heb ook als ik een gelukkig stelletje zie dat ik denk, wacht maar, het blijft niet altijd, dat geluk. En dat vind ik echt heel erg.
Maar vooral in de relatie ben ik dat vertrouwen kwijt. Ondanks dat hij na zoveel jaar echt wel bewezen heeft dat hij van mij houdt en bij mij wil blijven. Maar zodra er iets is, een verhaal over een leuke collega, een ruzietje, als ik een dag niet lekker in mijn vel zit, ben ik altijd bang dat dat de spreekwoordelijke druppel is en krimp ik al een beetje in mekaar. Ik merk ook dat ik vanuit die verdediging soms al onvriendelijke reageer. Wat natuurlijk de boel alleen maar verergert. Hij begrijpt dat gelukkig wel en we kunnen het er ook over hebben, maar ik kan het helaas nog steeds niet ombuigen, dat gevoel en dat gedrag.
Haaika, ik ben het niet helemaal met je eens, dat de mate van liegen niet eens zo heel erg van belang is. Dat is het wel als de affaire eenmaal is opgebiecht. Dan moet het vertrouwen tussen partners weer worden opgebouwd, en dan is er weinig erger dan dat er nog meer gelogen wordt.
Titiv, meen je dat nou, dat jij je sterker voelt omdat je denkt dat de hele wereld vreemdgaat of bedrogen wordt? Ik word daar juist ontzettend verdrietig van. Ik gun echt helemaal niemand die pijn en dat verdriet. Ik heb juist heel erg de neiging om mensen die vreemdgaan door mekaar te rammelen en ze te vragen wat ze in vredesnaam aan het doen zijn. Ik snap wel je gevoel van niet leuk genoeg zijn, ingeruild zijn. Ik heb nog steeds regelmatig dat ik me afvraag of ik wel leuk genoeg ben, dat ik mezelf niet leuk genoeg vind.
Hey Miss, ja, fijn he dit forum? Heeft ons er allebei doorheen gesleept 
Pennestreek schreef op 11-08-2022 om 10:51:
Ja, dat vind ik er heel erg aan, dat degene die ik het meest vertrouwde op de hele wereld me zoveel pijn kon doen. Ik ben niet meer zo onbevangen meer als ik was. Ik ben gelukkig (vind ik) nog steeds erg naïef en ga nog steeds uit van het goede in de mens. Maar ik heb ook als ik een gelukkig stelletje zie dat ik denk, wacht maar, het blijft niet altijd, dat geluk. En dat vind ik echt heel erg.
Maar vooral in de relatie ben ik dat vertrouwen kwijt. Ondanks dat hij na zoveel jaar echt wel bewezen heeft dat hij van mij houdt en bij mij wil blijven. Maar zodra er iets is, een verhaal over een leuke collega, een ruzietje, als ik een dag niet lekker in mijn vel zit, ben ik altijd bang dat dat de spreekwoordelijke druppel is en krimp ik al een beetje in mekaar. Ik merk ook dat ik vanuit die verdediging soms al onvriendelijke reageer. Wat natuurlijk de boel alleen maar verergert. Hij begrijpt dat gelukkig wel en we kunnen het er ook over hebben, maar ik kan het helaas nog steeds niet ombuigen, dat gevoel en dat gedrag.
Haaika, ik ben het niet helemaal met je eens, dat de mate van liegen niet eens zo heel erg van belang is. Dat is het wel als de affaire eenmaal is opgebiecht. Dan moet het vertrouwen tussen partners weer worden opgebouwd, en dan is er weinig erger dan dat er nog meer gelogen wordt.
Titiv, meen je dat nou, dat jij je sterker voelt omdat je denkt dat de hele wereld vreemdgaat of bedrogen wordt? Ik word daar juist ontzettend verdrietig van. Ik gun echt helemaal niemand die pijn en dat verdriet. Ik heb juist heel erg de neiging om mensen die vreemdgaan door mekaar te rammelen en ze te vragen wat ze in vredesnaam aan het doen zijn. Ik snap wel je gevoel van niet leuk genoeg zijn, ingeruild zijn. Ik heb nog steeds regelmatig dat ik me afvraag of ik wel leuk genoeg ben, dat ik mezelf niet leuk genoeg vind.
Hey Miss, ja, fijn he dit forum? Heeft ons er allebei doorheen gesleept
Nee ik ben niet sterker, het laat me sterker voelen maar van binnen doet 't me ook verdriet en haat ik ieder mens dat vreemd gaat.
Titiv schreef op 09-08-2022 om 14:54:
Ik zat even terug te lezen en las dat jullie truusjes allemaal jonger zijn dan jullie, ik wil hier toch even neer zetten dat die van mij even oud is als ik en er zelfs veel ouder uit ziet, toen ik haar foto zag op sociale media dacht ik dat ze toch wel een paar jaren ouder was dan ik dus zo kan 't dus ook. 't enige waar ik me druk om heb gemaakt is dat zij blond is (geblondeerd wel niet van nature) en ik ben brunette, mijn haren nooit geverfd en wilde de afg maanden echt m'n haren blonderen of blonde highlights ofzo. Nu niet meer hoor. Maar ja ik snap volledig hoe je je dan voelt... Opzij gezet en ingeruild voor iets beters, iets anders... Los van alle verdriet vond ik dit ook heel zwaar en je word er zo onzeker van. Je voelt je gwn niet goed genoeg meer. Je voelt je saai en lelijk. Zelfs als zij niet eens zo knap is zie je haar als een foto model, dat had ik heel erg want echt ik zou m'n hoofd niet draaien als zij voorbij zou komen maar toch, je ziet dat niet op dat moment, in jouw ogen is zijn perfect. Hadden jullie dat ook?
Ik heb weleens gehoord (van een man!) dat als mannen vreemdgaan, ze vaak iemand uitzoeken die minder leuk is dan hun eigen vrouw. Want dan hebben ze wel die spanning beleefd waar ze blijkbaar erg naar snakten, maar kunnen ze altijd later zeggen "dat het allemaal niet veel voorstelde". Dit gaat natuurlijk niet op voor de mannen die oprecht verliefd worden etc en besluiten iets met dat gevoel te doen, maar wel voor de mannen die met voorbedachte rade vreemdgaan.
Geen idee of dat waar is, maar ik moest er nav jouw post weer eens aan denken.
(Mijn ex-man ging ook vreemd met een vrouw die echt minder leuk was dan ik).
