Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Ik heb zeker ook kritisch naar mezelf gekeken. Wat heeft het me opgeleverd? Een slecht zelfbeeld, kritisch over mezelf. Maar ik heb me later gerealiseerd dat het niet bij mij lag. Mijn man had de aandacht nodig om zichzelf goed te voelen. En hiermee heeft hij mij juist slecht laten voelen over mezelf. Ook truus heeft mij nog even ingewreven wat er allemaal slecht was aan mij.
Ik had het niet kunnen voorkomen. Heb zo vaak geprobeerd te achterhalen wat er aan de hand was. Hield ontzettend rekening met hem omdat ik dacht dat hij tegen een depressie aanzet. Probeerde hem in vanalles te ontzien. En dit alles terwijl ik zelf herstellende was van een traumatische bevalling.
In de spiegel kijken is zeker goed. Maar als je beseft dat de ander de kans niet heeft gepakt om aan de relatie te werken, laat het dan ook bij de vreemganger en blijf het niet op jezelf betrekken. Als bedrogen kun je écht niet in alle gevallen voorkomen dat er vreemdgegaan wordt.
Renate46 schreef op 15-10-2025 om 13:17:
[..]
Klopt helemaal. Het was echt een behulpzaam topic maar dat eindeloos doorzagen van forumleden door mensen die zelf gekapt zijn na het uitkomen van vreemdgaan. Waarschijnlijk zijn die zo zuur geworden dat andere hier ook maar voor moeten boeten. Snap überhaupt niet wat ze hier doen als ze nu zo gelukkig zijn.
Laat dit topic met rust zou ik tegen die personen willen zeggen of max 1x reageren per week of zo iets.
Echt hou op. als mijn man morgen zegt dat hij verliefd op een ander is geworden en daar te ver mee is gegaan maar ons gezin niet kwijt wilt en oprecht berouw toont schop ik hem de deur niet uit. En nee ik ben niet financieel afhankelijk van hem. Komt hij met het excuses ik kan verleiding niet weerstaan en ze bood zich aan... dan voor hem 10 anderen.
Renate46 schreef op 15-10-2025 om 13:17:
[..]
Klopt helemaal. Het was echt een behulpzaam topic maar dat eindeloos doorzagen van forumleden door mensen die zelf gekapt zijn na het uitkomen van vreemdgaan. Waarschijnlijk zijn die zo zuur geworden dat andere hier ook maar voor moeten boeten. Snap überhaupt niet wat ze hier doen als ze nu zo gelukkig zijn.
Laat dit topic met rust zou ik tegen die personen willen zeggen of max 1x reageren per week of zo iets.
Jij gaat natuurlijk op geen enkele wijze over helemaal niets wat betreft andere forummers.
Sonja.peters2405 schreef op 15-10-2025 om 13:23:
vreemdgaan door een man of vrouw heeft een of meerdere redenen in mijn ogen. Als een relatie goed is voor beiden gaat er niemand vreemd denk ik. Dus voor degene die de vreemdganger direct zwaar veroordelen denk even na WAAROM iemand vreendgaat?
Hoe vaak heeft de vrouw of man geen zin in intimiteit, er wordt niet gepraat of wel gepraat maar niet geluisterd, ziekte, impotentie...er kan vanalles spelen dat de een of de ander het elders gaat zoeken. Kijk eerst even in de spiegel voordat je een vreemdganger veroordeeld en opknoopt aan de hoogste boom. Zomaar een tip.
Ik heb zowel je eerste als je laatste opmerking maar even dikgedrukt gemaakt, omdat het een niet het ander inhoud. Nou is je eerste opmerking überhaupt een beetje gek. De geleerden zijn het er volgens mij al best wel een tijdje over eens dat je niet alleen verschillende soorten vreemdgangers hebt, maar dat het vaak totaal ergens anders weg komt dan "ontevreden zijn" in een relatie.
Je laatste opmerking is dan weer totaal kansloos. " Kijk eerst even in de spiegel voordat je een vreemdganger veroordeelt". Vreemdgaan is nooit de oplossing, hoe slecht je relatie ook is. En als bedrogene ben je nooit, maar dan ook nooit verantwoordelijk voor de keuze van je partner om vreemd te gaan. Dat is een knap staaltje victim blaming. Schuldig aan een slechte relatie ben je doorgaans wel beide.
@Renate
Heeft dat dan te maken met mensen die er mee gekapt zijn na het vreemdgaan? Dat is hier ook het geval en dat wil niet zeggen dat ik nu anders kijk naar de keuzes die ik de 1e affaire gemaakt heb, of dat mijn advies en of kijk op bepaalde dingen veranderd is. Sterker nog: Ik zou waarschijnlijk dezelfde keuze wel weer maken als ik het opnieuw mocht doen. We moeten alleen wel oppassen, en daarin herken ik misschien wel de kritiek, dat we bepaalde zaken al te veel als waarheid gaan lopen brengen. Uiteindelijk is elke situatie verschillend, zijn alle personen verschillend. Je mag bepaalde opvattingen hebben, zoals bijvoorbeeld hierboven ook, maar moet wel oppassen dat je dat niet als waarheid gaat brengen.
Immers, mijn waarheid hoeft niet de waarheid van een ander te zijn.
Dit forum was voor mij ontzettend belangrijk, met name in de eerste 1,5 jaar na het uitkomen. Meelezen, dingen inbrengen en soms ook contact via pb. Een plek waar je anoniem met lotgenoten kunt uitwisselen. Ook nu, zeg 3 jaar later, kom ik hier nog graag, maar minder. Het is een stuk van mijn leven waar maar weinig mensen van af weten. En dit voelt altijd als een plekje waar dat ruimte krijgt.
Natuurlijk zijn er verschillende verhalen en perspectieven. Soms triggert het, soms hielp het. Ik hoop en wil mijn best doen dat dit forum nog steeds die plek biedt. Voor al die mensen die meedoen, al die mensen die meelezen maar niet meedoen en al die mensen die nog gaan komen.
Oordelen is een onderwerp dat geregeld terugkeert. Ik vind: juist belangrijk dat we stevig oordelen over ontrouw. Het liegen, bedriegen, de seksuele beelden, het vervormen van herinneringen. Het is traumatisch. En nooit de schuld van de bedrogen partner.
Tegelijk belangrijk de vreemdgaande partner te zien naast het overspel. Dat is een mens met een verhaal. Daar kan compassie zijn. Daar kan liefde zijn. Daar kan veel moois zijn. En in ons geval: ik voelde wel een rol en medeverantwoordelijkheid voor gemis en pijn waar zij mee liep en wat ik niet zag.
Ik zie hier maar zelden dat de vreemdganger aan de hoogste boom wordt geknoopt. Dat zie ik wel bij de affairepartner. Want dat is de verdorven zondebok. Maar de partner daar willen velen mee verder. Dus daar willen we weer die fijne betrouwbare partner en ouder in zien. En als die persoon verder wil met ons gezin dan begrijpen we dat zijn gedrag kwam door zijn persoonlijkheidsproblemen of slechte jeugd etc.
GekkeHenkie100 schreef op 16-10-2025 om 15:40:
Oordelen is een onderwerp dat geregeld terugkeert. Ik vind: juist belangrijk dat we stevig oordelen over ontrouw. Het liegen, bedriegen, de seksuele beelden, het vervormen van herinneringen. Het is traumatisch. En nooit de schuld van de bedrogen partner.
Tegelijk belangrijk de vreemdgaande partner te zien naast het overspel. Dat is een mens met een verhaal. Daar kan compassie zijn. Daar kan liefde zijn. Daar kan veel moois zijn. En in ons geval: ik voelde wel een rol en medeverantwoordelijkheid voor gemis en pijn waar zij mee liep en wat ik niet zag.
Voor mij geldt bovenstaande ook voor de affairepartner. En voor alles mensen, mijzelf incluis. Zo belangrijk om onderscheid te maken tussen wie iemand is en wat iemand zegt of doet.
Tegelijk: ik vind het heel begrijpelijk dat emoties opspelen en dat er ook een keer stoom wordt afgeblazen. Dat gaat ook wel weer weg, juist als het ook even mag.
Het is toch niet zo gek dat je milder bent voor je partner dan voor Truus? Omdat je al een jarenlange intieme band hebt, omdat je eindeloos hebt gepraat over het ontstaan van de affaire, dat je ook jezelf iets kan verwijten daarin, dat je partner intense spijt toont. Dat geldt allemaal niet (altijd) voor de Truus, dus waarom zou je die situaties gelijk behandelen? Als je partner een misdrijf begaat dan kijk je toch met veel maar compassie daar naar dan een willekeurige derde? Ik snap wel het punt van Izza dat je niet je gevoelens van haat, wrok, verdriet etc. allemaal moet projecteren op de derde en dat je eigen partner er niet zoveel aan kon doen, dat lijkt me heel ongezond. Maar ik denk niet dat je zo'n conclusie kunt trekken uit de berichten die hier worden geplaatst. Als ik me rot voel over mijn partner omdat ze dit mij heeft aangedaan dan bespreek ik het met haar of schrijf ik het op. Of ik bespreek het met vrienden. Maar ik voel niet de noodzaak om haar af te branden op een forum, omdat ik ook weet wat voor geweldige vrouw ze ook is of kan zijn. En dat is voor een willekeurige derde heel anders. Daarom snap ik best dat je op dit forum stoom afblaast ten aanzien van die derde. En de verontwaardiging daarover snap ik minder.
Ook ik vond een zeer fijne en waardevolle bron in dit forum toen ik jaren geleden met een ontrouw te maken kreeg. Ik vind het willen overtuigen of denken de wijsheid in pacht te hebben of maar blijven discussiëren of een punt maken, niet nodig (en vooruit soms ook knap irritant). Ik vond en vind mijn zogenaamde vriendin Truus oprecht een k#twijf. En mede verantwoordelijk voor mijn ervaringen. En dat mag ik vinden wat anderen hier daar ook van vinden. Net als Henk hoop ik ook dat wie nu dit leest met nieuwe of al oudere ervaring met vg, voel je welkom. Haal uit de topics waar je wat aan hebt. Als je hier meeleest en je vreest reacties of herkenbaarheid of wat dan ook. Stuur gerust een persoonlijk bericht. Naar mij of Gekke Henkie of wie jou aanspreekt. We hebben allemaal een pijnlijke ervaring anders zaten we hier niet. Reacties van iedereen zijn meestal goedbedoeld.
Xxx
Renate46 schreef op 15-10-2025 om 13:17:
[..]
Klopt helemaal. Het was echt een behulpzaam topic maar dat eindeloos doorzagen van forumleden door mensen die zelf gekapt zijn na het uitkomen van vreemdgaan. Waarschijnlijk zijn die zo zuur geworden dat andere hier ook maar voor moeten boeten. Snap überhaupt niet wat ze hier doen als ze nu zo gelukkig zijn.
Laat dit topic met rust zou ik tegen die personen willen zeggen of max 1x reageren per week of zo iets.
Ik heb deze week nog niet gereageerd, dus hopelijk mag ik dan vandaag wel iets posten volgens jou. Mij was overigens de regel dat je hier alleen mag posten als je ongelukkig bent geheel ontgaan.
Ik ben na ontrouw gescheiden en sta daar 15 jaar na dato nog steeds achter. Ik ben niet bitter of zuur, verre van zelfs. De reden dat ik hier soms meeschrijf is dat het topic " verder na ontrouw" heet, niet " SAMEN verder na ontrouw". Ik begrijp mensen die het samen willen oplossen heel goed, maar wil ook mensen die vast zitten een hart onder de riem steken door te vertellen dat je na ontrouw en een scheiding ook heel gelukkig kunt worden. Je HOEFT niet samen verder als je dat niet wilt of kunt.
Andere geluiden lijken me net zo waardevol als tips over relatietherapie etc. Dat is ook een beetje het idee van een openbaar forum natuurlijk: alle geluiden zijn welkom. Als je alleen lotgenoten wilt die dezelfde keuzes maken als jij, dan moet je bij een lotgenotengroep.
