Relaties Relaties

Relaties

stip

stip

06-06-2013 om 17:18

Verdergaan na ontrouw


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Tijgermoeder

Ken je het begrip tijgermoeder? De 'oerkracht' in een moeder om door te gaan om je kinderen te helpen en door taaie situaties heen te bijten. Als daar bovenop een paar mensen in onderwijs je onheus behandelen, leer je jezelf zien staan.

Ik gaf al aan: het maakt niet uit wat voor naars op je pad komt. Schrijf jezelf niet af. Je bent niet op de wereld gezet voor een ander maar om je eigen bestaan hier die invulling te geven waar je trots op bent.
Als ik 's avonds mijn tanden poets, kijk ik diep in mjn ogen en kom ik tot de conclusie dat ik een mooi mens ben. Een trotse vrouw die bewust is van haar doorzettingsvermogen.

Bekijke het dag per dag

Ik herken je gevoel, GitteNN. De ene dag voel je dat hij ondanks alles de liefde van je leven is, dat je hem nooit kwijt wil. Maar op een slecht dag zou je zo hard willen wegrennen en nooit meer omkijken. Alleen... zo werkt het niet. Want ook als we hard wegrennen blijft alles ons achtervolgen en moeten we nog met de pijn dealen. Mij helpt het om alles dag per dag te bekijken. Is er een goede dag, dan geniet ik daar ten volle van en probeer ik ook de liefde echt te voelen en te beleven. Heb ik een slechte dag, dan probeer ik niet meer te flippen. Ik weet dat er aan die dag ook een einde komt en de volgend misschien al iets beter zal zijn. Ook bij mij gaat er geen dag voorbij dat het bedrog niet in mijn gedachten zit. Maar het lukt al om er gewoon aan te denken zonder teveel emoties te voelen. En ik reken erop dat dat naar de toekomt alleen maar beter zal gaan.
Mijn psychologe zegt steeds: als je de liefde nog voelt, en dit van beide kanten, dan is het het waard om verder te gaan. En volgens haar met een 100% betere relatie dan voorheen, grotere verbondenheid,...
De moeite waard toch om te proberen?

GitteNN

GitteNN

03-01-2017 om 13:48

Allemaal

Lieve Allemaal, de aller aller aller beste wensen voor dit nieuwe jaar. Met veel liefde en begrip en respect voor elkaar en onze mannen. Hebben jullie een mooie jaarwisseling gehad? Was t fijn met elkaar?
Veel van jullie reacties heb ik ter harte genomen. Het is een stuken in moeilijke momenten. Het accepteren dat t er mag zijn. Alles van dag tot dag bekijken en proberen vooruit te kijken en genieten van t moment. Het sterkt ons. Dat is zo fijn.!
Hopelijk gaat t ook zo bij jullie. Ik hoor graag van je
Lieve grt
Gitte nn

GitteNN

GitteNN

03-01-2017 om 16:31

nog een vraag

Weten jullie met wie jullie man is vreemdgegaan? Waarom waarom blijf ik zo obsessief met haar bezig? Ik snap dat niet. Ze heeft een ander. En bij ons gaat het best oke. Waarom blijf ik dan maar zoeken en internet afstruinen?Herkennen jullie dit achterlijke gedrag?
grt. GitteNN

Stip

Stip

03-01-2017 om 16:37

Ja,

ik was net zo achterlijk, zoals je in dit draadje lezen kunt. Heeft megalang geduurd.

Je zoekt naar een aanwijzing

Je bent er denk ik nog niet klaar mee om het af te sluiten en zoekt naar een verklaring waarom het juist met deze truus gebeurde. Was ze slimmer, knapper, leuker, jonger, slanker, vrolijker dan jij? Wees gerust, als dat zo is, is het allemaal toeval.
Lees 'Verliefd op een ander' van Mira Kirshenbaum. Er is zelden sprake van 'echte liefde' bij een affaire, bijvoorbeeld de echte chemie die (zo neem ik tenminste aan) tussen jouw man en jou heeft geleid tot jullie huwelijk en langdurende verbintenis. De meeste mensen die een affaire beginnen, hebben daar allerlei secundaire redenen voor. Het gaat om je man, om zijn wens te compenseren voor iets.
Je kunt denk ik stoppen met facebook afstruinen en je man vragen wat zijn diepere motieven kunnen zijn geweest. Brengt je misschien zelfs dichter bij elkaar. Levert het ook nog wat moois op

Truus is het niet waard

Ik deed dat ook GitteNN. Wou alles over haar weten en vroeg man alles wat in me op kwam. Heb ook contact met haar gehad via mail en sms. Ik legde bijna mijn ziel aan haar bloot, beschreef hoe gekwetst ik was. Ik was zelfs bereid om enig begrip voor haar op te brengen. Maar op mijn lange mails vol gevoel kreeg ik enkel een koude zin als reactie. "Elk zijn waarheid". Nooit geen sorry. Voor mij was het vooral niet te begrijpen dat man nooit gekust of lief geweest is met haar maar zij gewoon tijdens het koffiedrinken bij haar thuis aan hem begon te prutsen en hij zich uiteindelijk liet verleiden. Natuurlijk ben ik razend op hem dat hij daar mee instemde. En begrijpen zal ik het nooit. Maar voor hem was het een soort vriendschapsrelatie, iemand die hem ophemelde en naar hem luisterde, iets wat ik toen zeker niet meer deed. Maar wat soort vrouw doet nu zoiets? Je begint toch niet aan een vent te prutsen als er niets anders is? Dus na lange tijd heb ik begrepen dat Truus het echt niet waard is om me nog langer mee bezig te houden. Ik denk er nog elke dag aan maar ga niet meer op zoek en stel geen vragen meer. In mijn ogen een slet die uit was om mans' titel (arts) en echt maanden aan hem gesleurd heeft om hem zover te krijgen. Ze is het niet waard om me verder in te verdiepen.

GitteNN

GitteNN

03-01-2017 om 17:58

stip,moederziel,maete2

Zo mooi jullie reacties! Ten eerste heel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die dit doet. Dat het 'normaal' is. Oh hoe vaak ik al dacht haar eens flink de waarheid te zeggen. Hoe vaak ik al niet mijn mans telefoon en laptop doorgestruind heb op nog meer contact. Gelukkig niets gevonden! Als reden waarom dit ontstaan is; het vreemdgaan, word me verteld dat hij (mijn man) murf was geworden van mijn dreigen dat ik weg zou gaan. ik was niet meer helemaal gelukkig in onze relatie; maar niet zo zeer onze relatie maar met alles wat ik deed; kinderen werk huis alles alles alles. mail van school hockey personeel komt allemaal bij mij. daarnaast overleed een aantal jaren geleden mijn moeder en ik zat erg onder haar knoet. jaja ik moet me volwassen gedragen en er tegenop gewassen zijn maar dat lukte me niet. het zou een heel verhaal worden als ik daarover alles zou opschrijven. laten we maar zeggen dat ik afhankelijk was van haar mening. veel deed ik zelf maar haar oordeel....
veel te veel naar geluisterd. nu zoveel jaar later en therapie, dit overspel een vriendin die mijn vertrouwen schond en vond dat ik er voor haar moest zijn terwijl ik aan het overleven was hebben gemaakt dat ik nu weet wie ik ben. wat ik aankan en dat ik niet meer afhankelijk ben van anderen om me staande te houden. ja oke lotgenoten in dit verdriet.
maar goed. ik was aan het uitleggen wat zijn verklaring is om dit alles te laten gebeuren. pff eigenlijk moet ik het er niet over hebben want ik voel alles weer opkomen. het ontdekken het verdriet en ongeloof.

ik weet niet of ik het boek durf te bestellen laat staan te lezen. ben een slechte lezer en dadelijk vind iemand het in huis. zojuist zocht ik het even op en las er al wat over en ook dan komt de misselijkheid weer boven dat dit alles heeft kunnen gebeuren.

ja idd moederziel, ik kijk ook om te weten of ze slimmer, slanker, mooier etc....is. ik heb ook mijn man gevraagd of hij dit was aangegaan als ze niet knap was geweest; ze leerden elkaar door een spelletje (op de telefoon met een ad random persoon)kennen. Het antwoord was nee. Dat doet zeer. Ze is niet slanker zei hij. Ook niet slimmer. En ik ben ook mooi zegt hij dan....vind ik zelf helemaal niet. Vind mezelf dik lelijk en ook wel dom. Niet om medelijden hier te krijgen. Zeer zeker niet maar zo heb ik altijd over mezelf gedacht.

@stip; hoe lang heeft het geduurd?

lieve grt. GitteNN

Stip

Stip

03-01-2017 om 18:57

niet de moeite waard.

Weet ik echt niet. Zal ik hier terug moeten lezen. Het obsessieve na 1 1/2 - 2 jaar ofzo? Ik weet t echt niet meer. Nog steeds als ik haar zie word ik er naar van. Kwam haar gister tegen. Ze zag mij niet; dan kijk ik naar haar en gaat er van alles door me heen. Ze is leuk om te zien, sympathiek maar ook stiekem geweest, gelogen. Brrr, uit de buurt blijven.
Ik heb trouwens in die tijd een aantal keren contact met haar gehad. Ze had spijt, denk oprecht. Ze heeft haar excuses aangeboden en na een half jaar toen pas echt het kwartje bij haar viel haar best gedaan mij te ontlopen. En dat doen we denk ik allebei nog steeds. We kennen elkaars omstandigheden en weten dat bij een feestje van een vereniging van 17.00 tot 19.00 zij vroeg gaan en wij laat. Gaat elke keer zo, en ik denk niet toevallig. Spreek haar nooit meer. Hoor via via dat haar huwelijk weer op de rit is. Gebouwd op leugens- kon ik me het eerste jaar ook vreselijk druk om maken. Nu kan ik t van me af laten glijden. Niet de moeite waard.

Ook hier zie ik dat zij niet van belang was- het had een ander kunnen zijn. Blijkbaar was zij gevoelig voor aandacht/ onbewust of bewust op zoek naar uitdaging. En ook bij haar denk ik dat t niet om mijn man ging- het had ook een ander kunnen zijn die haar gevoel op de kop zette. Ook bij haar waren de omstandigheden ernaar denk ik.
Ik heb geen hekel aan haar. Wel enigszins haat/liefde verhouding. Afhankelijk van mijn gemoed.

Ik heb wel moeite met die man die bijna aangerand is (Maete2). en er dan maar in meeging...discutabel verhaal vind ik. Ontslaat hem van alle verantwoordelijkheid. Hij en hij alleen is niet weggelopen, is er op ingegaan. Die truus kan wel van alles willen, maar zijn gedrag is zijn verantwoordelijkheid.

tante Sidonia

tante Sidonia

03-01-2017 om 19:09

aangerand???

Ik zie dat eerder als een domme smoes van man om de verantwoordelijkheid bij de vrouw te leggen. Het is het verhaal van een kant he!

Stip

Stip

03-01-2017 om 19:17

keus

Haha, had t tussen "aanhalingstekens"moeten zetten zie ik. Bedoelde ik natuurlijk ook
Precies- geloof het verhaal niet. Misschien dat hij het zelf gelooft inmiddels.

Het raakt me merk ik- omdat truus van man ook maar steeds zei dat ze er met mooie blauwe oogjes ingelopen was- ik weet zeker van niet. Zij gaf dat een half jaar later zelf ook toe. Heeft dit wel volgehouden naar haar man; het was haar overkomen, ze wilde helpen , ze was erin geluisd. En haar man geloofde het. Vandaar; huwelijk op leugens weer opgebouwd.

Ieder heeft z'n eigen verantwoordelijkheid. Truus heeft ons huwelijk niet op het spel gezet- dat heeft mijn man gedaan. Zij heeft haar huwelijk op het spel gezet. Een ieder kan altijd een andere keus maken.

Begrijp ik

Ik kan best begrijpen dat jullie het zo opnemen. Maar hij neemt echt wel een deel van de verantwoordelijkheid op zich. Alleen ja ... je moet mijn man een beetje kennen om het te kunnen snappen. Een heen tirannieke vader gehad, altijd moeten doen wat van hem gevraagd werd, een "neen" was geen optie. En zo heeft hij veel te lang in het leven gestaan. Ook voor zijn beroep moest hij steeds beleefd en vriendelijk blijven, zelfs al werd er vaak van hem misbruik gemaakt. Hij heeft veel te lang op alle gebied gedaan wat anderen van hem verwachten. Dus echt niet alleen in het geval van Truus. Ook daar is hij nu voor in therapie. Om assertiever in het leven te staan. Maar ik kan best begrijpen dat het ongeloofwaardig overkomt. En toch.... hebben jullie ooit al van manipulatieve persoonlijkheden gehoord. Die ruiken hun zwakke slachtoffers van op afstand. Ik heb na mijn contacten met Truus echt gevoeld hoe hij zij kon manipuleren. En natuurlijk heeft man schuld, dat heeft hij ook nooit ontkent, hij heeft het me wel op die manier proberen duidelijk te maken. En hem kennende kan ik me daar wel iets bij voorstellen. Maar dat maakt het echt niet minder pijnlijk, hoor. Bedrog blijft bedrog. En enkel na maanden therapie voor beiden zie ik terug een toekomst. Ik zag ook oprechte spijt bij hem, schaamte, ook heel veel verdriet. Dat alles helpt in het herstel.

tante Sidonia

tante Sidonia

03-01-2017 om 20:38

Maete

Belangrijkste is dat jullie er zelf mee verder kunnen. Als jij het man kennende kunt plaatsen en duiden dan is het misschien voor jou een goede optie om hem opnieuw te gaan vertrouwen.
Maar het klinkt op zich als een goedkope smoes. En misschien is het mijn verdorven geest wel die dit niet geloven kan!

wat ik geleerd heb...

is dat ieder verhaal anders is, uniek op zijn manier. ook al gaat het over hetzelfde thema, toch zijn het iedere keer twee ( drie) andere mensen waardoor verhalen niet naast elkaar te leggen zijn.
Ik merk dat dit voor veel mensen moeilijk is, om niet hun eigen verhaal te projecteren op dat van een ander. uiteraard heel menselijk want het verhaal van een ander kan zo een trigger zijn. toch is het de kunst om daar afstand van te nemen. het verhaal van mijn man is anders dan dat van Maete, GitteNN, Stip etc....
al is het natuurlijk fijn om te voelen dat je niet alleen staat...

@GitteNN, ik vind het ergens heel "normaal" hoor dat je haar opzoekt op internet... maar los het ook op een bepaald moment. want zo blijft ze misschien tussen jullie staan? pas op, ik vind het niet fout dat je haar zou contacteren of zo...maar misschien is het goed, brengt het je rust, om voor iets te kiezen; of haar langzaam aan te lossen of om echt iets te doen ( mail, contact etc...) om dan daarna te kunnen lossen.
ik denk écht dat ze er niet toe doet hoor...anders zou je man zo zijn best niet doen.
Mijn eerste reactie was ook gaan kijken hoor op Facebook, gelukkig was ik toen zo in shock dat ik me geen beeld van haar meer kan maken. daarna heb ik ze geblokkeerd op Facebook, om mezelf te beschermen. misschien als de pijn weg is kan ik het ooit wel aan, nu nog niet...bijna wel

het is echt rouwen he... en daar is tijd voor nodig, veel tijd. hoe veel zal ook wel weer verschillen per persoon denk ik.
een rouwproces heeft 5 fasen, ik denk dat ik tussen 4 en 5 zit
maar het is vechten, keihard vechten...en nu ben ik daar even zooooooo moe van!

oudejaar was dan wel weer heerlijk, even alles kunnen vergeten, gewoon genoten, gelachen, verliefd, zorgeloos...vooral dat laatste mis ik zo, nog eens zorgeloos kunnen zijn !

pijnlijk zo een gebroken hart... nooit gedacht...

fijne dag sterke mensen!
x

GitteNN

GitteNN

04-01-2017 om 16:54

...

is dat ieder verhaal anders is, uniek op zijn manier. ook al gaat het over hetzelfde thema, toch zijn het iedere keer twee ( drie) andere mensen waardoor verhalen niet naast elkaar te leggen zijn.

HELEMAAL MEE EENS ZWALUW2016 het is zelfs zo dat alle verhalen hier niet eens naast elkaar te leggen zijn. zelfs al zou precies hetzelfde bij ons allen gebeurd zijn zijn de gevoelens van de personen in ieder verhaal anders en daardoor niet te vergelijken. Wat voor mij een stap te ver is bijvoorbeeld kan bij iemand anders weer overbrugbaar zijn. het heeft allemaal raakvlakken. dat maakt ons lotgenoten en mensen die heel goed invoelen wat zo pijn doet...ook het met respect spreken over je partner vind ik zo belangrijk. gekozen hebben we toen we erachter kwamen. gekozen om er voor te blijven gaan. dit kun je niet alleen. dit kan alleen met je partner. als hij niet meer wil houd alles op. evenals wanneer je zelf niet meer wil.

we verloren ook ooit ons dochtertje in de zwangerschap. een meisje met alles erop en eraan. zelfs nu na zo vele jaren kan ik de pijn nog steeds voelen. als ik er bij stil sta. maar het is niet meer iedere dag aanwezig. en het grappige is dat toen dit alles gebeurde ik het idd meteen voelde als een rouwproces. zoveel herkenning met de gevoelens van toen. als ik daar aan denk weet ik dat het ooit gewoon gaat voelen. ook geloof ik dat ik ooit het volledige vertrouwen weer zal hebben.

ook ik wens jullie een fijne dag, idd sterke mensen!xxxxxxx

...

GitteNN, wat hard dat je dit ook al hebt moeten meemaken...ik hoop dat je ook dit een plekje kan geven.
wat moeten sommige mensen toch sterk zijn he. maar het is misschien ook zo dat je sterker wordt...

x

GitteNN

GitteNN

07-01-2017 om 13:50

....

Zwaluw2016, het maakt je zeker sterker. Het maakt dat je veel moois samen deelt ook al is dit moois iets heel verdrietigs. Het is onze eerste dochter. Niemand kent haar..niemand heeft het over haar...niemand zag haar ooit,behalve wij 2. Mss was dat wel waarom zij zo enorm aanwezig voelde toen we net in onze crisis belandde. Zij verbond ons. Ja dat zit ik me nu te realiseren. Wouw wat bof ik met zo'n dochter. Ook onze ander kinderen slepen ons hier doorheen. Zij weten ervan. Ik vond het erg toen ze het hoorde. Ze hebben veel verdriet gehad...en voelen het soms nog omdat ze zien dat het mij dan even niet lukt. Hoezeer ik ze hiervoor wilde behoeden...het verbind ons ook. Want zij zijn er dan zo enorm voor ons. Pff ook wel heftig zo'n kleintjes die je dan helpen. Ja ik heb een pracht gezin. Waard om voor te leven, van te houden, en dol gelukkig mee te zijn.

IK BEN RIJK!

Ik gun dit jullie ook. Ik duim en hoop dat jullie dit ook voelen en kracht mag geven hier om nog intenser te kunnen genieten van al het moois dat jullie hebben samen. xxxxxxx

GitteNN

Mooie woorden!

echt waar! je klinkt al veel beter dan vorige week! fijn!
bij mij is mijn gemoed ook wel verbonden aan mijn cyclus, zeker de moeite waard om eens in de gaten te houden.

hoeveel kindjes heb je nog, naast die pracht dochter?
zijn ze al wat groter dat ze het weten?

x

GitteNN

GitteNN

08-01-2017 om 13:35

zwaluw2016

Oh ja...de maandelijkse cyclus heeft wel degelijk invloed op hoe je je voelt. Het heeft bij mij altijd zo gewerkt. En nog. Ook iets om in de gaten te houden. Weten dat dat er is en het oke vinden maar ook naar je omgeving rustig proberen te reageren. Zij kunnen er ook niets aan doen dat je ongesteld bent. Toch?

Mijn meisjes zijn 11-11 en 13; ja een tweeling en een eenling. haha

Heb jij ook kinderen? (excuus ben dat even kwijt).
grt
GitteNN

ja, ook drie !

hoe komt het dat zij jullie verhaal kennen? hebben jullie het hen verteld? kunnen ze dat plaatsten?

x

Ad Hombre

Ad Hombre

08-01-2017 om 19:43

Het drama

Maak er toch niet van die enorme dramas van. Om te beginnen moet je niet trouwen, dat scheelt alweer een hoop bagage en valse beloften. Vervolgens kun je beter accepteren dat de meeste mannen af en toe als ze de kans krijgen graag eens met een andere vrouw vrijen. Daar kan je hysterisch over doen, maar dat maakt het alleen zwaarder. Dan moeten er gelijk weer maandenlange relaties bijkomen en dat wil je misschien juist liever niet? Gun je man gewoon af een toe eens een leuk avontuurtje en wie weet wat hij jou gunt?

En de seks, zit het wel snor met de seks in jullie relaties? Hoe vaak doen jullie het? En hoe? Met frisse tegenzin of met plezier? Realiseer je dat de kans dat een man vreemdgaat enorm toeneemt als hij vastzit in een seksloze, intimiteitsloze relatie. Wat voor relatie hebben jullie?

GitteNN

GitteNN

08-01-2017 om 21:30

Ad hombre

Prima hoe je in t leven staat. Maar ga lekker in een andere groep zitten waar je lotgenoten hebt. Hier hoor je niet thuis!!

tante Sidonia

tante Sidonia

08-01-2017 om 22:08

ad hombre

is effe aan het stoken. Leuk joh! Gelukkig morgen is de vakantie weer voorbij

Ad Hombre

Ad Hombre

09-01-2017 om 07:37

Sidonia

Dit is een bloedserieuze reactie op een zo te lezen bloedserieus probleem. De oorzaak zit hem in de relatie die jullie zelf gemaakt hebbben. Een relatie waarin blijkbaar niet gecommuniceerd over belangrijke dingen. Een relatie waarin - ik kan me niet aan de indruk onttrekken - geen plaats is voor intimiteit en seksualiteit. Een relatie waariit een partij wegrent zodra hij een alternatief aangeboden krijgt.

Catwoman

Catwoman

09-01-2017 om 09:08

Yup Ad Hombre...

Je bent heerlijk to the point!

Had ik ook maar beter opgelet....
Te druk met kids en huishouden.
Man heeft jarenlang keurig aangegeven de intimiteit te missen, niks mee gedaan.
Het was even door de zure appel heen bijten toen '1 en ander' uitkwam.
Maar dan wil en ga je door met z'n 2-en als nóóit te voren, hoe mooi is dat!!!
Op een gegeven moment is het klaar, moet je weer door en er niet te lang in dat verdriet blijven hangen.
Je partner negeren op het intieme vlak in een huwelijk kan óók niet mensen, maar daar wordt nooit aandacht aan besteed.
Vreemdgaan daarentegen wordt wél veroordeeld.

Ik heb ook misschien een beetje mazzel met man die zo vaak heeft aangegeven iets te missen.
Scheelde een hoop in de verwerking.

Sally MacLennane

Sally MacLennane

09-01-2017 om 09:43

te druk

"Te druk met kids en huishouden.
Man heeft jarenlang keurig aangegeven de intimiteit te missen, niks mee gedaan."

En waar was je man als je aangaf te druk te zijn met kids en huishouden?

(geen retorische vraag of zo, ik weet namelijk dat dit veel voorkomt en het kan verschillende achtergronden hebben, variërend van een man die zich verschuilt achter zijn werk en weigert mee te helpen tot een vrouw die alles naar zich toetrekt en de man buitensluit bij de huiselijke dingen).

wiets

wiets

09-01-2017 om 10:49

Sally

Dat is wel heel makkelijk, verhalen zitten soms wat ingewikkelder in elkaar.
Ik ben een vrouw met typisch vrouw-gedrag, teveel mezelf wegcijferen enz en teveel doen.
Maar partner hier kan daar ook wat van.
Er is wel sex en intimiteit maar geregeld te weinig, naar mijn smaak. Nu ben ik hier juist degene die daar om vraagt. Partner geeft aan het ook te missen maar vindt het volgens mij sneller best.
Partner doet steeds zijn best in mijn klacht mee te gaan en meer tijd vrij te maken.
Zou hij dat niet doen zou hij voor mij ook wel een bom plaatsen.
Ik kan best een poos (paar jaar) met minder toe, maar op bepaald moment is het niet meer oke. (voor mij)

tante Sidonia

tante Sidonia

09-01-2017 om 10:49

kom op sally

Jij gaat er nu maar vanuit dat dat de reden was dat er geen intimiteit was. Dat is natuurlijk gewoon een smutkoes he, te druk met huishouden en kinderen.Dat is iets wat nu als reden opgegeven word, maar in principe...
Voor sex maak je tijd! Vreemd gaan vind ik niet verdedigbaar, maar niet openstaan voor intimiteit en dit als probleem stomweg laten liggen is dat ook niet.

tante Sidonia

tante Sidonia

09-01-2017 om 10:51

En Ad

In jouw eerdere reactie doe je alsof vreemdgaan voor iedere man iets zou moeten zijn wat vrouw lief hem moet gunnen. Effe normaal!!

Troye

Troye

09-01-2017 om 10:58

vertaling

Volgens mij bedoelt Sally dat als een vrouw te druk is, de man wel commentaar kan hebben, maar ook zelf zijn vrouw kan ontlasten zodat ze meer aan rust toekomt en daarmee meer zin krijgt in sex.

En volgens mij bedoelt Ad gewoon dat je moet weten wat je binnenhengelt: maak afspraken: ik geen zin in sex dan jij buiten de deur. Wil je dat niet dan maak je de afspraak dat het een no-go is. Als je trouwt zit er weer een ellendige scheiding aan vast. Als je niet trouwt kun je gewoon met je koffer de straat op. Het is wat simpeler allemaal. Een scheiding houdt veel mensen tegen weg te gaan die dat eigenlijk allang hadden moeten doen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.