Relaties Relaties

Relaties

moedeloos

moedeloos

09-06-2016 om 13:25

waar wrikt t eigenlijk?


Tops

Tops

12-06-2016 om 13:13

Snap

heel goed wat je bedoelt, heb er zelf enorm mee moeten worstelen in het verleden. Je gelijk heb je al, want je hébt er last van, alleen hoop je dat de therapeut hem dat kan doen inzien.
Maar zo werken die gesprekken niet helemaal.
De therapeut is neutraal en eigenlijk een mediator voor allebei. Ze houdt jullie een spiegel voor en laat je waarschijnlijk de oplossingen ook nog zelf bedenken.
Het werkt alleen als jullie daar allebei actief in meewerken.
Daar zit vaak een angel: de ene werkt zich te pletter en de ander niet en dat is meestal niet uit vrije wil maar uit onvermogen.
Vandaar mijn opmerking over de taak van ouders. Communicatie is het belangrijkste in wat voor vorm van relatie dan ook.

Sally MacLennane

Sally MacLennane

12-06-2016 om 13:45

therapeut

Ik begrijp (en herken) wat je bedoelt. Je zoekt bevestiging. Erkenning. Je wil dat er iemand is die naar je luistert en dat doorgeeft aan je partner, zodat die gaat inzien wat dit met je doet.

Maar ik ben bang dat je een therapeut verwart met een mediator of scheidsrechter.

Sally MacLennane

Sally MacLennane

12-06-2016 om 13:47

Dat was wel een heel kromme zin

Dat krijg je als je te snel op send drukt voor je alle zinnen nog eens doorleest!

Laatste zin moet zijn: Maar ik ben bang dat je een therapeut ziet als een scheidsrechter ipv mediator.

Wanda

Wanda

12-06-2016 om 14:14

ook niet

"dat de therapeut dan tenminste mijn pijn/frustratie als erkenning inzet zodat hij beseft dat ik geen spoken zie"

nope, gaat een therapeut ook niet doen. Die gaat vooral inzetten op communicatie zodat jullie elkaar gaan begrijpen. Belangrijk is te beseffen dat die therapeut neutraal is. Misschien zie jij wel spoken, dat weet de therapeut niet, die hoort alleen 2 kanten van een verhaal die wat haaks op elkaar staan en kan daar geen conclusie uittrekken wat klopt.

Mijn moeder had hetzelfde toen ze in therapie ging met mijn vader. De therapeut zou mijn vader wel laten inzien hoe fout hij bezig was. Wat een diepe teleurstelling toen dat niet gebeurde en zij de deksel op haar neus kreeg.

Zo ergelijk

Vind ik het als een partner iets wel van een deskundge aanneemt maar niet van degene waarmee hij samenwoont.
Dit is een algemene opvatting.
Wanneer een partner het dan wel gelooft wat een derde zegt, waarom kost het dan zoveel moeite om aan je partner te twijfelen. Dan rijst de vraag; op welke tree sta je?

even een voorbeeldje uit eigen broodtrommel: tijdens een zaar verdraaide knie werd er opgemerkt waarom in de (loeizware) stofzuiger niet gebruikte. Tja, met zo'n zware nilfisk de trappen op zag ik niet zitten. Ik merkte dat er getwijfeld werd aan de ernst van de verdraaiing. Bij controle legde de arts uit dat het zeer verdraaid was vanwege de bloeduitstortingen en de inscheuringen in de pezen. Manlief reageerde met dat het inderdaad heftig was geweest. Grrr gaat er bij mij dan ook door mijn hoofd ?
Nu moet ik er wel bij vertellen dat tijdens de opmerking waarom ik de stofzuiger niet pakte, ik antwoorde dat die te zwaar was om met die pijn in de knie te tillen. Antwoord; 'Ik weet toch niet hoeveel pijn je hebt.'

Algemene aanname: Je gaat er van uit dat de ander hetzelfde denkt als jij omdat diegene het niet vraagt. De domper is groot als dat niet zo blijkt.
Persoonlijk vind Ik het moeilijk om waarde te hechten aan een verandering wanneer je die niet samen weet te bereiken. Maar ja, anders waren er heel wat relatietherapeuten werkeloos.

moedeloos

moedeloos

12-06-2016 om 19:38

net gesprek ter voorbereiding op as woensdag bij therapeut

Ter voorbereiding op as woensdag heb ik net een heftig gesprek gehad met partner. mijn vraag was; wat zijn hulpvraag was en of welke insteek hij wilde maken bij t gesprek. ik had bijna de handdoek in de ring gegooid en hem eruit gezet..zo woest was ik

Samengevat:

Blijkt dat hij zoon (liever)wel apart aanspreekt ipv direct of in bijzijn van mij. En waarom zeg je dat nu pas dan, als ik dat niet weet dan weet ik toch ook niet dat jij er iets van vindt of er iets mee doet? zei ik.

Hij erkent dat zijn zoon de neiging heeft iets recht te breien wat krom is. Hij erkent dat stiefzoon niet de meest handige aanpak heeft gedaan bij de voorbeelden. Van de slaapkamer en bed van mijn zoon keurt hij dan ook helemaal af. T was wat anders geweest als hij met jouw zoon daarover had gecommuniceerd zei partner. mijn partner erkent dat vriendin van zoon veel invloed via zoon wil uitoefenen en dat mn partner een keer dat gesprek met haar zal aangaan.
Hij erkent zijn onmacht ook, dat er soms te veel dingen gebeuren waar hij geen invloed op heeft en die hij allemaal niet hoort of ziet.

Wat hem betreft hoef ik mijn plek niet te bevechten want dat zou ik hebben volgens mijn partner al vanaf dag een. Ja datgene wat je zegt en laat zien strookt niet met elkaar; zei ik. Dat bedoelt hij dan niet zo; zegt hij maar erkent dat ik dat op die manier kan voelen.

Ja eigenlijk heftig gesprek maar ook weer nieuwe openingen. De dingen die we besproken hebben weet hij nog heel goed na te vertellen maar ook dat zijn onmacht en onkunde parten spelen.

Ook al ontbreekt de intimiteit, als ik niet van je zou houden had ik al lang gestopt zei hij.
Intimiteit kan ik niet geven als ik nog irritatie voel of heb en als dingen geparkeerd worden en niet besproken zijn, dan is er geen plek voor intimiteit zei ik. en als jij dan afstand creeërt dan reageer ik weer daarop door ook afstand te creeëren zei ik

Ik heb ook aangegeven dat ik acht jaar op hem gewacht door begrip te tonen voor zijn scheidingsproces en dat ik er nu klaar mee ben. en dat ik daarom nu tot vervelends toe in zijn ogen dingen bespreek, herhaal, benoem, aankaart. want het zit me veel te lang dwars en nu zijn zoon gaat bemoeien ik nog meer geirriteerd raak

ja en nu de vraag: heeft het zin om woensdag naar de therapeut te gaan?

Goed gesprek

@Moedeloos, in september is de zoon klaar. Ik kan mj voostellen dat je vriend wilt voorkomen dat een strijd in huis de kans op het niet bereiken van die mijlpaal vergroot. De therapeut is zinvol om deze het proces waarin je vriend zijn zoon dient te begeleiden in het op eigen benen staan, kan bijstaan..
Zo te lezen zit het op zich wel goed tussen jullie twee.

stiefzoon klaar?

Hoi,
Het kan aan mij liggen hoor maar op de een of andere manier heb ik er niet zoveel vertrouwen in dat stiefzoon in september klaar is. En nog minder in het gegeven dat hij dan "vanzelf" het huis zal verlaten. Hij is nu al 32. Hij heeft echt al een paar stations gemist in mijn ogen. Maar nogmaals, misschien zie ik spoken met mijn buurjongen van 45 die nog thuis woont en niet werkt en zonder ziekte of stoornis toch geen enkele ambitie lijkt te hebben. Ik ken nog een paar van dit soort voorbeelden, toevallig ook van een psychologiestudent die ouder en ouder werd en nooit afstudeerde. Het feit dat jouw stiefzoon vrouw en kind heeft is het enige verschil. Daar maar hoop uit putten.

partner

O ja, om even antwoord te geven op je vraag: hartstikke fijn dat je een goed gesprek had met partner. Juist wel naar therapie gaan en jullie liefde daar bevestigen. Ik hoop echt voor je dat stiefzoon geen eindeloos blok aan been zal blijken te zijn. Dan komt het allemaal goed.

moedeloos

moedeloos

12-06-2016 om 21:06

dankbare moedeloos

moedeloos is jullie dankbaar. jullie hebben mij over het weekend heen getild.
en ik heb echt zinnige dingen gelezen. gelukkig hoorden jullie ook de knelpunten en mijn frustraties en dat heeft mij goed gedaan.

tijdens het gesprek heb ik houvast gehad aan jullie inzichten om hem niet de deur uit te zetten. want dat zou ook niet eerlijk zijn naar hem toe. zoals een aantal van jullie zeiden: tijd voor een goed gesprek. en zo zette ik ook in.

ik heb ook aangegeven dat ik zijn zoon echt niet hekel, maar dat ik brutaal gedrag van niemand accepteer, niet van mijn kind, niet van mijn ouders of familie dus ook niet van hem. want jouw omgeving neemt gewoon hetzelfde over wat jij uitstraalt zei ik.

mijn partner draait overuren in zijn hoofd en hart, jij weet t ook op juiste moment te brengen zei hij tegen mij...ja ik kan wel begrip blijven hebben maar ook bij mij is de rek eruit..zei ik
Ik heb ook de zorg van mijn moeder, de dood van mijn vader en broer, mijn zoon het huis uit, baan kwijt, nieuwe baan, overgang ...allemaal in drie jaar tijd...ben geen knijppop

eerlijk gezegd...september bachalor??? denk t niet...zoon voelt op dit moment totaal geen verantwoordelijkheid...pa betaalt en financieert alles...dus waarom zou hij...blijft in hang en wurg relatie zitten en dat slokt zijn tijd en energie op...dus afstuderen? eerst zien dan geloven

mag ik tzt weer beroep doen op jullie? Voor nu nogmaals bedankt allemaal

Moedeloos/hoopvol

Moedeloos/hoopvol

15-06-2016 om 12:26

Psycholoog

Lieve mensen.

Hierbij een update van ons bezoek bij de psycholoog.
Intake gesprek achter de rug.
Mijn partner was spraakzamer. Aantal nieuwe dingen gehoord van hem over zichzelf. Hij erkent zijn solistische trekjes nu meer. Dat geeft weer hoop en sta ik nu hoopvol.
Of onze verwachtingen hetzelfde zijn is een van de vragen. We moeten afzonderlijk een lijstje maken wat we in een relatie willen zien.

Misschien een gekke vraag,

maar wordt de zoon ook betrokken in het gesprek? Weet de zoon welk een schade hij aanricht in de relatie van zijn vader? Hij begint aan een eigen leven met een eigen relatie en een eigen toekomst, maar hij maakt het leven van zijn vader 'stuk'. Misschien is dit wat kort door de bocht; ik weet ook niet hoe ik het anders moet formuleren.
Het komt ook zo egoïstisch over. Natuurlijk zal dat het gevolg zijn van een sluimerend groeiproces en een geval tolerantie. Maar jullie komen niet verder als de zoon geen respect heeft voor de toekomstplannen van zijn vader.

Soms heeft een persoon zo'n bord voor de kop dat diegene het niet eens ziet.

Moedeloos/hoopvol

Moedeloos/hoopvol

15-06-2016 om 19:08

Flanagan

Ohhhhh neeeeeee.....asjeblieft ...nee zoon wordt niet betrokken. Integendeel.ik heb tegen mijn partner gezegd dat ik niet wil dat dit met de kinderen wordt besproken. Dat heeft ie goed in zn oren gekropen.

Kijk nu is t de eerste keer, dus dan hebben we nu t over onze eeKatie tot elkaar gesproken. Ik heb wel aangekaart dat er nog meer issues zijn, zoals de kinderen en kleinkinderen.
De rol van stien zoon wordt zeker een keer besproken.

Bijv nu, van half vijf tot half zeven heeft zoon zitten gamen. Vader vraagt om zeven uur zullen wij ff potje spelen. Wat doet zoon, direct weer gamen. Vader heeft geen tijdsbesef houdt dat niet in de gaten omdat hij vindt dat zoon al volwassen is, dus spreekt hij hem ook niet daarop aan. En zoon denkt pa betäalt toch en ik krijg alle ruimte om te klooien

Dus dat hij zijn zoon niet aanspoort komt zeker ter sprake binnenkort.

Mijn partner geeft aan blij te zijn met t ingeslagen traject...Dus hoopvol? Dat gevoel is er wel

saboteren

Ja, hoopvol, stiefzoon saboteert jullie relatie. Dat ijkt mij ook het belangrijkste thema. Het lijkt erop of hij de scheiding nog steeds niet verwerkt heeft. Maar ja, hoe krijg je hem bij de hulpverlener? Dat gaat niet lukken zolang niemand eisen aan hem stelt.
Maar goed, geniet nu maar even van je succesvolle gesprek ;

Moedeloos/hoopvol

Moedeloos/hoopvol

15-06-2016 om 20:21

Voorbeeld aandacht trekken

Voorbeeld :

zoon ziet vader en mij weer bonden/samen dingen doen. Prompt koMt hij met rollators voor zijn oma aanzetten Om WEER de aandacht van zijn vader naar zich toe te trekken weg bij.mo j te halen.... 32 jaar hè.....en vader die wil straks dat niet als storend gedrag zien als ik t zou äan kaarten.

simpele oplossing

Niet voor alles, maar in ieder geval voor een deel van de problemen: spreek vaker bij jou thuis af, of ga weekendjes weg.

Moedeloos/hoopvol

Moedeloos/hoopvol

15-06-2016 om 21:20

Zorg moeder

Partner is mantelzorger voor moeder. Als enig kind heeft hij de zorg voor zijn moeder. En dan wordt t dus lastiger om alleen bij mij af te spreken omdat moeder nog thuis woont.

Oplossingen zijn niet eenvoudig. Maar weer komen er wel of niet

Alicia

Alicia

16-06-2016 om 16:42

rollators?

'Prompt komt hij met rollators voor zijn oma aanzetten'

Dat snap ik niet. Ik neem aan dat hij niet kan toveren, dus dat hij die rollator(s) al eerder is gaan huren/kopen/lenen? Wat is daar dan prompt aan? En waarom is dat een probleem?

Moedeloos/hoopvol

Moedeloos/hoopvol

16-06-2016 om 17:24

Als je goed leest Alicia

Als je goed leest Alicia staat het volgens mij helder in de post.

Mijn partner en ik zijn met elkaar bezig en zoon trekt vaders aandacht weg bij door over rollator te gaan praten. Toont geen respect voor ons samenzijn. Mijn partner gaf dan ook direct aan dat hij de rollator op een ander tijdstip wilde bespreken.

achterdocht

Natuurlijk zijn de rollators niet het probleem. Het probleem is de achterdocht die opborrelt bij de acties van de zoon. Je hebt moeite hem te vertrouwen. Zelfs als zijn zoon zou zeggen dat hij wel om je geeft, zou je het niet geloven. Puntje voor op je lijst; Hoe leer ik omgaan met achterdocht ( in het algemeen).

Linnet

Linnet

16-06-2016 om 18:09

geen respect of impulsief?

Moedeloos, als ik lees over het voorval met de rollator, denk ik: Zou het ook kunnen zijn dat zijn zoon erg impulsief is?

Ik weet in elk geval niet of het voorbeeld dat je geeft aantoont dat hij geen respect voor jullie en jullie samenzijn heeft.

Mocht impulsiviteit spelen, dan helpt het niet om negatief te doen, maar juist duidelijk zijn: Nu niet en verder positief zijn en volhouden (zoek maar even op tips hier ik OO mbt adhd).

Moedeloos/hoopvol

Moedeloos/hoopvol

16-06-2016 om 18:34

Historie

Flanagan....8 jaar lang was er niets aan de hand tussen ons...ik mag hem heel graag...alleen is hij erg verandert sinds drie jaar...dat ik zijn gedrag zo benoem heeft een historie van vertrouwen verandert in onbegrijpelijk....

Leg mij eens uit flanagan en linnet waarom hij zo iets doet:
-dat hij de kamer van mijn zoon inwisselt zonder overleg met ons
-dat hij mijn natte was van de rek afhaalt en op hoopje legt zonder overleg met mij
-dat hij een rek terugplaatst op een plek waar ik t vandaan haal terwijl ik die verandering met mijn partner heb besproken
-dat hij mij via de groepsapp informeert over zijn vaders verjaardagsfeest die hij samen met zijn vriendin wil organiseren
-dat hij de thema's waarvoor hij zich eerst niet interesseerde die ik en zijn vader bespraken, nu alleen met vader bespreekt
-dat hij mij sneller af is als zijn vader mij vraagt iets op te zoeken
-dat hij mijn zoon onzichtbaar opstookt om lawaai te maken zodat ik mijn zoon moet aanspreken

maar

De zoon is toch thuis, met vriendin en kind? Dan kunnen die toch ook wel eens voor oma zorgen? Kom op, je moet in oplossingen denken, niet in problemen!

Ps. Wel bijzonder trouwens, 4 generaties in 1 huis…

Moedeloos/hoopvol

Moedeloos/hoopvol

16-06-2016 om 18:44

Jippox

Nee geen vier generaties....jippox
Oma woont nog zelfstandig thuis.
Stiefzoon heeft stiefkindje
Vriendin met kindje woont nog bij eigen ouders in

Uiteraard denken we in oplossingen maar mijn partner heeft altijd heel veeeeeel bedenktijd nodig als t gaat om veranderingen

Maar dan zeg jij: "ik wil nu liever bij mij afspreken en anders dan maar even niet". Misschien dat dat hem helpt om ietsje sneller na te denken. Op een gegeven moment moet je niet alleen zeggen dat je ergens genoeg van hebt, maar het ook laten merken met daden. Anders komt zo'n boodschap (bij sommige mensen waaronder denk ik ook jouw vriend) gewoon niet over…

Moedeloos/hoopvol

Moedeloos/hoopvol

16-06-2016 om 19:29

Jippox

Ja jippox..we zijn net gestart met de gesprekken...t kwartje is gevallen bij hem.....Dus ik hoop op t beste

floor

floor

16-06-2016 om 21:00

Maar waarom

spreek je zoon niet zelf aan op gedrag als je iets stoort?
Waarom zo moeilijk en ingewikkeld?
Jullie hebben genoeg geschiedenis samen.
Mijn partner heeft er ook een handje van spullen niet 'goed' terug te zetten. Tsja, dat is verder niet persoonlijk naar mij!
Ik zou je partner niet belasten met dit soort dingen. Meer je eigen plan trekken.
Verder zou ik wat investeringen doen in de relatie met zoon. Kan me voorstellen dat het nu steeds slechter gaat lopen over en weer. Zo zonde, je moet het met hem doen...

Moedeloos,

Het lijkt mj dat je je aangevallen voelde toen ik reageerde over de achterdocht en hoe je daarmee kan leren omgaan. Ik voegde er bewust 'in het algemeen ' er aan toe om na te denken of dit alleen persoongerelateerd is.
Of misschien voortvloeit uit een zekere mate van tegenslag(en) in het verleden zoals scheiding.

Ik herken je strijd. Ipv een stiefzoon die een bal onder jullie relatie legt, heb ik een schoonmoeder die na een leugen en zich te goed voelt voor een excuus een bal heeft gelegd. Heel vervelend want het neemt meer mensen mee in de bedrukte sfeer. En het is niet gemakkelijk als je man dan uit liefde voor zijn moeder haar niet uitlegt wat ze aan het doen is.
Dus dat moedeloze gevoel dat je vriend te lief is voor zijn zoon, is te vergelijken met de frustratie die ik voel, ookal gaat het niet om iemand die in mijn huis woont maar wel aan de familieleden haar verhaal heeft gedeeld.
Nu heb ik onlangs wel met één gezin de andere kant gedeeld en hen gevraagd hoe met die pijn om te gaan.
De tip was: waarde hechten aan de zaken met mensen die voor jou belangrijk zijn.

Maar ik herken dt gevoel van achterdocht. Ik heb ook een hele lijst van acties waarbij ik mij afvraag waarvoor het nodig is om zo achterbaks te doen. Ik vraag mij dan ook af wat ze ermee wilt bereiken. Nu weet ik dat ik er niet van uit moet gaan dat ze eens haar excuus komt aanbieden. Het is zodoende ook een pure zelfkastijding als ik mij afvraag waarom en het had zo veel gezelliger kunnen zijn als die spanningsveld niet meer bestond.
Toch ervaar ik achterdocht als een keuze van mijzelf. Een moment van zwakte wanneer ik moe en onzeker ben.

Net als het voorval met de rollator; jij stoort je eraan, zodanig dat je het hier als voorbeeld noemt. Pas later geef je aan dat je vriend zijn zoon vertelde dat dat ook later kon. Wees blij met de reactie van je vriend, die op dat moment laat zien waar jij staat in zijn leven. Ik denk det het gevoelig zijn voor speldenprikken iets is waar een relatietherapeut je ook mee kan helpen. Ik had veel baat aan het gesprek over mijn boosheid en de natuurlijke achterdocht die kwam opborrelen, als het tegen familiedagen aanliep zoals kerst. Ik was het liefst op vakantie maar dat kon ik de andere gezinsleden niet aan doen.
Daarom schreef ik:' leer die argwaan niet tot je te laten komen.' Als je dat wel doet, sleep je als het ware een blok beton aan je voeten mee. Jouw keus om een speldenprik te laten aankomen of niet.

Zoals ik nu heb gelezen ligt de verwachting bij een verandering in je vriend ten opzichte van zijn zoon. Kan je zelf ook aan iets werken? Iets zoals je schouders ophalen wanneer die stiefzoon ongevraagd iets gaat opzoeken. Puh, die acties van die zoon zijn zo puberaal, daat prik je toch doorheen. Eigenljk geldt dat voor meerdere acties.
Als een moeder van twee pubers ben je ondertussen zo door de wol geverfd dat je daar niet meer intrapt.

Het enige wat er toe doet is dat die stiefzoon niet tussen jullie staat. Door boos te worden, zet jij je stiefzoon onbedoeld zelf tussen jullie in. Zie het als een cirkel, je cirkel waarin je leeft en ademt en voelt. Je zonen en je vriend en je dierbaren staat in de eerste cirkel om jouw cirkel; de cirkel waar je liefde voor voelt. Er is ook een cirkel met mensen waar je geen liefde voor voelt. Tegen die mensen blijf je beleefd maar houd je geen rekening mee.

Zo was er laatst een feest. Ik schept een bord met lekker eten voor twee lieve moeilijk lopende mensen die mij aan het hart gaan. Schoonmoeder mocht, net als de andere gasten, zelf haar bord opscheppen. Daar voel ik mij dan echt niet schuldig over. De afstand is eigenlijk uit zelfbescherming. Iemand aar je weinig voor voelt, kan je ook niet kwetsen zoals een dierbare dat wel kan. Door de afstand is er ook minder voedingsbodem voor argwaan.

Sorry, het lukt mij ook nooit om kort van stof te zijn wanneer ik wil voorkomen dat woorden verkeerd begrepen worden.

Eigenlijk zeg ik dat je het jezelf moeilijk maakt als je blijft hopen op een herstel van de band zoals die vroeger wel bestond. Ik zou in mijn geval ook niets liever willen. Maar het vertrouwen en de behoefte om met diegene te praten staat op een laag pitje. Ik moet verder, jij ook.

Moedeloos/hoopvol

Moedeloos/hoopvol

16-06-2016 om 21:16

Zo gelopen

Het is zo gelopen floor. We spraken onze eigen kinderen aan. Het lukte tot een bepaalde moment. De situaties dwingen mij nu indd om zelf op te treden. Partner vindt t oke maar toen ik optrad liep hij mij achterna om mij te sussen ipv zijn zoon aan te spreken.

In mijn beleving is zoon, de vader zoon relatie die hij niet heeft gehad, aan t opeisen.
Mijn partner heeft twee oudere stiefkinderen, daarna kwam zoon, toen scheiding van ouders toen hij 19 was, toen kwam mijn zoon in beeld.

Moedeloos/hoopvol

Moedeloos/hoopvol

16-06-2016 om 21:33

Flanagan

HI flanagan. Ik vind t heel lief van je zoala jij je nu uit.
Het is indd hetzelfde gevoel en gedrag. Teleurstelling enerzijds. Verbaasd anderzijds dat die verandering is ontstaan en daartussen Hoe ga je er mee om.

Wat jij in je post aangeeft daar zit ik nu midden in. Vandaar partner het gesprek met psycholoog voorgesteld. Omdat wij een soort patstelling hadden.

Dus die omslag maken, daar zit ik nu midden in. Heeft even geduurd dat ik door had wat er aan de hand was. Nu Hoe ga ik er mee om.

Partner was onzeker over onze relatie geworden vandaar dat hij in mijn beleving partij trok voor zijn zoon.
Ik vond t ook fijn dat partner die rollator opschoof. Hij begint langzaam door te krijgen wat ik bedoel en het bedrag te herkennen van zijn zoon. Hij zei laatst zoon heeft neiging dunbevolkte recht te breien ook als ze krom zijn.

Dus voor partner is t ook niet makkelijk laat staan voor mij.

Maar fijn dat je je open stelt.

En ik ben echt geen boze stiefmoeder hoor, alleen accepteer ik geen brutaal gedrag van niemand niet.

Ben ook geen geboren stiefmoeder, moet t ook leren en dat gaat met vallen en opstaan

Daarom hier op het forum te vinden

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.