Modaal gezin; waar blijft mijn geld

Madelon

"Als ik in de bijstand zou zitten zou ik op allerlei manieren worden gecompenseerd of tegemoet gekomen. Maar omdat wij gewoon beiden keihard werken om onze kop boven water te houden betalen we overal het volle pond. Mensen die niet kunnen werken daar zit ik echt niet mee, en ja ik vind dat zieken en zwakken daar niet om gevraagd hebben en niet alleen hoeven op te draaien voor alle kosten, maar toch begin ik steeds meer te balen van lamlendigen die te beroerd zijn om te werken (hoe krijgen ze het toch voor elkaar om een uitkering te behouden), mensen die roken en drinken en daardoor gezondheidsproblemen krijgen (die worden nl. wèl vergoed, bijv. hartkwalen en diabetes, gaat NIET van je eigen risico af), jongeren die een studie doen waarbij je van te voren weet dat je werkeloos wordt en dus een uitkering gaan halen, mensen die zwart bijbeunen etc."

Madelon, dat je baalt om dat het financieel te krap voor jullie wordt, daar is niks mis mee. Maar ik begrijp niet wat de situatie van anderen daarmee te maken heeft? Denk je nou echt dat als de "lamlendigen", "rokers, "drinkers" en funstudeerders worden aangepakt, dat jij daar beter van wordt?!

Dit afgeven op anderen is niet alleen fout, min, maar je gaat je daar ook zeker niet beter van voelen.

"Ik werk al 26 jaar onafgebroken, meld me nooit ziek, betaal al mijn belastingen en premies en als beloning houd ik steeds minder over. Van minder zou je depri worden? Soms denk ik echt: waar doe ik het allemaal voor."

Eerlijk gezegd denk ik dat er wat anders aan de hand is waardoor je je niet gelukkig voelt. Geeft je werk geen voldoening?

Om even een sneer terug te geven: misschien als jij een studie had gevolgd waar je hart naar uitging maar waarmee weinig te verdienen viel, misschien had je dan nog minder geld gehad maar je wel veel gelukkiger gevoeld.

En nu opbouwend: hou op met afgeven op anderen en klagen, maar kijk eens serieus wat er aan de hand is, waar je wel gelukkig van zou worden, en waarom de "gewone dingen" voor jou niet genoeg zijn. We leven hier in een enorme rijkdom en er is zoveel mogelijk! Maar kennelijk is er iets in jouw leven dat het blokkeert om te genieten of voldoening te beleven aan wat er allemaal kan.

Het is een enorme luxe dat er zoveel mooie goedkope en goede kleren bij H&M te koop zijn, bijv.

Schooluitwisseling en schoolkamp zijn toch geweldige luxezaken? Voor een grote schoolreis werd vroeger soms jarenlang gespaard, dat werd niet ineens "opgehoest".

Overigens: ik weet niet wat een mobile home is maar ik zou het echt zonde van het geld vinden. Voor nauwelijks meer geld dan de dagelijkse uitgaven kun je lang op vakantie gaan hoor, met wat inventiviteit. Dus ja, wil jij kort en duur dan is dat een keuze. Misschien zou het je opkikkeren om eens wat anders te proberen? Voor de afwisseling of het avontuur?

Heel gewoon

Madelon:"Er stond in mijn vorige mail: "Wij camperen niet op superdeluxe vakantieparken en wij huren geen mobile home van bijv. 1300 euro per maand (heel gewoon)"

maar ik bedoel natuurlijk 1300 euro per WEEK"
Ik vrees dat er vooral iets mis is met je perceptie van 'gewoon'. Ik krijg de indruk dat je dat vergelijkt met wat binnen je kennissenkring gewoon is en wat je aan aanbiedingen bij bekende aanbieders vindt. Het klinkt als 'dat kost het nu eenmaal'.
450 euro voor een schoolexcursie is ook al niet gewoon, net als een groep 8 kamp voor 100 euro.
Dat is allemaal verschrikkelijk duur. Net je als je ziektekostenverzekering en wie weet wat nog meer.
En jij maar denken dat je 'niks geks' en 'heel gewoon' doet.
Ik begrijp niet waarom je voor 1300 euro in een mobile home zou gaan zitten, terwijl je ook voor 500 euro in een huis met een zwembad kunt. Maar ja, als je niet weet dat dat kan. Als je denkt dat 1300 euro 'heel gewoon' is, dan snap ik dat weer wel.
Wat ik dan toch weer niet snap is hoe je kunt doen alsof buurmans gras in de bijstand zoveel groener is, omdat 'zij' vanalles krijgen. Denk je dat zij ook huisjes huren voor 1300 euro in de maand?
Ik denk eigenlijk dat je geen idee hebt van uitgaven en inkomsten en dat je daarom niet tevreden kunt zijn met wat je hebt.
Ondertussen: ja, het wordt allemaal nog erger. Je huur gaat omhoog, de eigen bijdragen, eigen risico, etc.
Lastig.
Maar er zit tussen jouw uitgavepatroon en 'heel gewoon' nog zo'n enorme zak met euro's dat je dat gevaarloos kunt dragen. Tenzij je het gevoel hebt iets hoog te moeten houden. Je te moeten schamen voor een vakantiebestemming anders dan..... ik zou het niet weten, waar zijn mobile homes zo duur eigenlijk?
Groet,
Miriam Lavell

Mobile home

Ik bemoei me er ook even mee. Een mobile home: versta je daar een caravan onder? Of een luxe sta kant en klaar caravan op een camping? Dan is het wel heeel duur hoor.
De eerste zijn nl te huur in het hoogseizoen rond de 300 euro per maand. En dan kun je zelf naar een plekje op deze aarde rijden.
Deden wij ook altijd voor we er een kochten, blijkt in de praktijk veel goedkoper. (bovenmodaal verdienend gezin, maar altijd zuinig op vakantie)

Maand=week

Zucht.

Mobile homes

Jemig, die mobile home heeft 't 'm wel gedaan hier zeg. Niet iedereen ervaart een tent als vakantiegevoel, waarom wordt dat nou gewoon niet begrepen.
Wij huren GEEN mobile home van 1.300 per week. En echt, als je geen tent / sleurhut / klapkar hebt moet je dus iets anders en als je dan een mobile home wil huren in bijv. Frankrijk, ben je snel minimaal (net zoals Knurf stelt) 800,- per week kwijt (we zitten immers gebonden aan het hoogseizoen). Als je gaat kijken bij alle grote aanbieders zoals Canvas, Eurocamp etc. dan is een mobile home van 1.300 per WEEK "heel gewoon". IK vind dit NIET gewoon, laat dat even duidelijk zijn voordat iedereen de hele tijd over me heen valt.
Wij proberen het altijd "gewoontjes" te doen.
Vorig jaar hadden wij een blokhut in Frankrijk, kosten ook tegen de 700,- per week. We hadden een 2 pits gasfornuis op een doodnormale camping met een zwembad. Niks groots paradijs. En dat kost het niet alleen dáár, maar overal in het hoogseizoen.
Ik denk dat er veel verschil bestaat tussen perceptie van wat een vakantie is.
Op een ligbedje in Club Robinson met airco op je luxe hotelkamer, hapjes en droogjes en heerlijke maaltijden en aqua joggen en de sapjesbar in het zwembad, dát vind ik luxe. Niet in mijn blokhut op een klapstoel, maar dat doe ik dus wel.
Vind het raar dat ik als een of ander luxe beest wordt afgeschilderd???? Dat vullen jullie toch echt zelf in.

Miriam

Geef mij die link meteen voor 100,- gite met zwembad? Heb ik nog nooit kunnen vinden...

Wat is een mobile home die ik bedoel

Een caravan achtig geval dat op een camping op een vaste plaats staat.
Je krijgt er een buitentafel en 4 stoelen bij.
Er zit een (sobere) keuken in, een piepkleine toilet en dito douche.
C'est tout. Op de bank zitten gaat niet, het ziet er leuk uit maar het comfort is niks.
En dat kost vanaf ik schat 600-800 per week in het hoogseizoen (in Frankrijk).

Rea

precies Miriam, ik doe niet veel rare dingen, maar door allerlei andere dingen vliegt het geld toch de deur uit. Ik heb het niet verzonnen een school uitwisseling van 450,- en natuurlijk moet daar iets anders voor wijken.
Het gaat om de samenloop van veel dingen; hogere energieprijzen, hogere ziektekosten, opgroeiende kinderen die veel geld kosten etc.
En als ik stel "waar doe ik het allemaal voor" dan bedoel ik: het zou fijn zijn als ik ook nog andere dingen kan doen in mijn leven behalve werken, huishouden en zorgen voor alles en iedereen.
Als ik al tijd over houd heb ik af en toe ook een keer geld nodig, want helaas voor niets gaat de zon op.
Ik ga ook lekker naar het bos op een zondagmiddag, dus ik hoef helemaal niet naar een pretpark (doen we zelden tot nooit).
Maar dan nóg is het leven gewoon stikduur geworden.
Een bloemkool van 1,99 is nu normaal, denk je echt dat ik ooit 4 gulden 40 zou hebben neergelegd voor een bloemkool, van mijn leven niet. Een brood, ook al zo'n voorbeeld (van de supermarkt, naar de luxe bakker ga ik ook niet).
Mijn salaris werd destijds door 2,2 gedeeld, en ondertussen zijn de prijzen zowat verdubbeld.
En dáár word ik wel frusti van, en dat is mijn goed recht. Ik weet zelf nl. de boel heel goed te nuanceren maar ik wil soms er eens even lekker bij stilstaan en me ergeren. Net of ik de enige mens ben met frustraties?

Madelon

Voor die prijs zou ik trouwens een gite huren. Voor 800 per week kan dat bij mijn weten best, ook in het hoogseizoen. Niet met zwembad overigens (tenzij je het zelf meeneemt en opblaast). Maar je kunt je kont er tenminste in keren.

Groeten,

Temet

Eerste hit

http://www.gites.nl/tehuur/lorraine/vosges/vakantiehuis/5423/
Maar eh.. wel volgeboekt natuurlijk.
Mijn moeder heeft er net een geboekt, hartje hoogseizoen, 8-10 personen, 300 euro per week, zonder zwembad.
Niet te ingewikkeld te vinden.
Ik verbaas me over de prijzen die hier genoemd worden. Ik weet niet beter dan dat het voor een paar honderd euro kan.
Groet,
Miriam Lavell

Sorteer op prijs

Er zijn er ook nog een heleboel die nog niet zijn volgeboekt.
Veel plezier!
Groet,
Miriam Lavell

Prijzen

Miriam:
"Ik verbaas me over de prijzen die hier genoemd worden. Ik weet niet beter dan dat het voor een paar honderd euro kan."
Nouja, dat vind ik wat optimistisch. 800-1000 euro is een normale richtprijs voor een mobile-home op een camping met voorzieningen (zwembad etc) in het hoogseizoen in vakantieregio's (Bretagne, Dordogne, en alles ten zuiden daarvan). Goedkoper kan, maar dan kom je dus in minder geliefde regio's (jouw gite was in de Vogezen), ander seizoen, minder voorzieningen, etc.

Wisse

Madelon:
"Als ik in de bijstand zou zitten zou ik op allerlei manieren worden gecompenseerd of tegemoet gekomen. Maar omdat wij gewoon beiden keihard werken om onze kop boven water te houden betalen we overal het volle pond. Mensen die niet kunnen werken daar zit ik echt niet mee, en ja ik vind dat zieken en zwakken daar niet om gevraagd hebben en niet alleen hoeven op te draaien voor alle kosten, maar toch begin ik steeds meer te balen van lamlendigen die te beroerd zijn om te werken (hoe krijgen ze het toch voor elkaar om een uitkering te behouden), mensen die roken en drinken en daardoor gezondheidsproblemen krijgen (die worden nl. wèl vergoed, bijv. hartkwalen en diabetes, gaat NIET van je eigen risico af), jongeren die een studie doen waarbij je van te voren weet dat je werkeloos wordt en dus een uitkering gaan halen, mensen die zwart bijbeunen etc."

Wisse:
"Madelon, dat je baalt om dat het financieel te krap voor jullie wordt, daar is niks mis mee. Maar ik begrijp niet wat de situatie van anderen daarmee te maken heeft? Denk je nou echt dat als de "lamlendigen", "rokers, "drinkers" en funstudeerders worden aangepakt, dat jij daar beter van wordt?!"
Duh. Het aanpakken van lamlendigen etc bespaart geld, dus kunnen de belastingen omlaag.
Ik lees twee verwante dingen in de klacht van Madelon. ten eerste de armoede-val. Wie meer verdient, betaalt meer belasting en heeft minder recht op subsidies. Een extra verdiende euro, is netto dus geen euro, maar slechts 70 cent, of 50 cent. Of soms maar 10 cent. dat is een reëel probleem.
Veel belangrijker; het draagvlak van een sociaal systeem. Een sociaal systeem heeft draagvlak, als degene die betaalt (belasting/premies), het gevoel heeft, dat er evenwicht bestaat tussen plicht tot betalen en recht op ontvangen. Raakt dat evenwicht zoek, dan verdwijnt het draagvlak -en daar hebben juist de ontvangers op de lange duur niets aan.

Misschien ander vakantieland

Wij kunnen in Duitsland een huisje huren voor 45 euro per nacht, reken maar uit, 315 per week in het hoogseizoen. Alleen nog maar eten betalen. Genoeg te doen voor kinderen binnen en buiten, vaak genoeg andere kinderen om mee te spelen. Nee, geen zwembad, maar een stuk luxer dan mobile home of blokhut. En wil je luxer met zwembad en wellness toestanden, voor 665 euro in het hoogseizoen ook in Duitsland. En eentje zonder wellness is nog wel voor 500 euro te vinden. Dus het kan best.
Misschien moet je het idee van die grote aanbieders Canvas, Eurocamp loslaten. Net of daar alleen genoeg andere kinderen en "fun" is.

Keuzes maken tussen gekke dingen

Tja, je kan wel het gevoel hebben dat je "niks geks en allemaal heel gewoon doet" maar natuurlijk maak je wel luxe keuzes voorzover je budget dat toe laat. Je kunt klagen over de hoge eigen bijdrage, maar ondertussen heb je wel de keus kunnen maken om je goed te verzekeren. In de realiteit waar ik in leef kunnen de meeste mensen dat niet, die doen het zonder zooltjes en massages en de tanden van hun kinderen staan wellicht wat schever. Je kunt het je veroorloven om partime te werken ipv fulltime, ook dat is een luxe. Je kinderen kunnen leuke (dure) schoolreisjes maken. Je kunt kiezen voor een wat duurdere vakantie die je een vakantiegevoel geeft. Je kunt je borrels veroorloven, als is het dan nu wat minder dan vroeger. Je krijgt bovendien nog kinderbijslag en kan nieuwe kleding kopen ipv het met tweede, derde of vierdehands spul te moeten doen.
Kortom de pijn zit hem er helemaal niet in dat je niks overhoudt per maand, want dat ligt echt in de keuzes die je zelf maakt. Ik denk dat de pijn erin zit dat je tegenwoordig alleen niet meer vanzelfsprekend alle keuzes kunt doen. Voor een deel kan dat best liggen aan de crises, maar aan de andere kant gaan de kosten met ouder wordende kinderen gewoon ook steeds omhoog en over het algemeen harder dan je loon gaat. Daar mag je best even van balen, maar ik denk niet dat het realistisch is om de schuld daarvan op een aantal onterechte uitkeringstrekkers af te wentelen. Die waren er toen je je al die dingen nog wel kon permiteren ook al.
Verder hangt het er een beetje vanaf van welke kant je in een financiele situatie komt. Stapjes terug moeten doen is altijd zuur, terwijl als je van de armere kant komt juist iedere extra keuze voor 'iets geks' die je kunt maken meer gewaardeerd zal worden. Misschien helpt het als je al je wensen wat minder vanzelfsprekend vind. Het is toch heerlijk dat je de keus hebt om zomers je geld aan een mobielhome in het buitenland uit kan geven. Hij lijkt me bijhoorlijk stom om er dan niet van te genieten omdat je het idee hebt dat je iets afgepakt wordt door een uitkeringtrekker die niet wil werken. Ik keur dat niet goed, maar het zal echt niet zo'n verschil maken dat je daarmee ineens een luxe-resort kan veroorloven. Per slot van rekening hebben Nederlanders met al die uitkeringstrekkers erbij gemiddeld nog steeds een van de hoogste lonen van West-Europa.

Hier ook

Wij hebben ook minder te besteden dan een paar jaar terug. We geven meer uit voor de kinderen dan toen ze nog kleuters waren. Ons inkomen is iets achteruit gegaan door de crisis (erbij werken als zzp-er levert nu amper nog wat op).

Wij zijn erg blij met alles wat we hebben. Maar we moeten nu best wel vaak kiezen, waar het vroeger allemaal tegelijk kon.

Dus ik herken het gegeven, maar ik zou je, zoals anderen voor mij, toch op het hart willen drukken om te kijken naar alles wat je wel hebt.

Het is een illusie te denken dat de we zo door kunnen gaan als we het afgelopen decennium geleefd hebben met zijn allen. Financieel is het nu een stuk lastiger. Dat gaat niet heel snel veranderen. In plaat van in te zitten over ieder tientje of honderdje dat je achteruit gaat of niet meer vrij kunt besteden kan je beter je bezinnen op wat echt belangrijk is. En blij zijn met wat je hebt. ALLE huishoudens gaan er nu op achteruit, het is echt niet reëel om dan te hopen dat er bij jou niets zou veranderen.

Hier nog een link naar erg leuke blogs over tevredenheid van een vrouw waar je al bezuinigend nog een hoop inspiratie bij kunt op doen:
http://www.thefrugalgirl.com/category/motivation/contentment/

Lezing

Uit een lezing die ik onlangs hoorde:

'We weten allemaal dat belastingen omhoog moeten of uitgaven omlaag, alle opruiende en slachtofferachtige krantenkoppen ten spijt. Deze crisis kan twee kanten op. Of meer onderlinge verbondenheid waarbij iedereen een stapje terugdoet, óf een gefragmenteerde samenleving waarin iedereen zijn deel opeist en zijn ongenoegen uit. Kiezen we alleen voor het korte-termijn eigenbelang, dan nemen de werkloosheid en onzekerheid verder toe. Met een zwakkere economie zijn we uiteindelijk allemaal verliezers. Verantwoordelijkheid nemen voor onszelf en voor anderen is wat ons te doen staat. Ask not what your country can do for you but ask what you can do for your country. Deze befaamde uitspraak van John F. Kennedy is actueler dan ooit. Klimaatverandering, vergrijzing en schaarste aan energie, grondstoffen, voedsel en krediet vragen om nieuwe wegen. Onze economie moet anders. '

Tonny

Hoi, mag ik vragen wie de spreker was?

Tuurlijk

iedereen mag mopperen, een klager is aan mijn adres altijd welkom, lekker mekkerend achterover liggen klagen, zalig.

"Ik heb me al met al aardig gered dacht ik zo.
Want ja ik heb elke dag eten op mijn bord, een dak boven mijn hoofd en ik kan mijn huur en vaste lasten betalen. "

Iets om trots op te zijn !!!!!!

Ik denk vanaf mijn comfortabele kant gezien het gros op de wereld hard werkt, tegenslagen heeft, regelmatig het gevoel heeft niet boven water te komen ondanks het harde zwemmen.

Hoe doen ze het ? Ze verdienen meer, zo simpel is het gewoon. Als je tussen de 2 en 3 keer modaal verdient dan klaag je ook over geld of het gebrek er aan. Kijk naar beneden inderdaad, beneden zitten meer mensen dan boven je.

En nog iets

alles is errug relatief. Bij de ene familie zijn wij de sloebers. Bij de andere kant zijn we de rijke stinkerds.

Dan heb je ook nog brallende types die aan mijn man vragen waarom hij nou niet de zakenwereld in gaat, want dan verdien je veel meer.

En dan hebben we ook klagende mensen die dingen zeggen zoals "verdienen jullie dan ook zoveel ?", "hoeveel verdien jij dan ?".

ach echt hoor, het is zo relatief. En dit soort gesprekken geeft zo ontzettend goed aan hoe die mensen zelf over hun situatie denken, soms heel verhelderend

Tonny

Het lastige vind ik alleen, dat je vervolgens Rutte krijgt, die steeds roept: reken niet op ons, op de overheid etc. Dus dat is: vraag je af wat je kunt doen voor je land, terwijl de premier van het land roept: maar verwacht niet dat wij iets voor jou doen. Dan wordt elke euro belasting er een teveel.

Tsjor

Verschil

Als ik de belastingaangifte heb ingevuld zit ik ook altijd even te kijken: zoveel inkomen, en toch elke maand moeite om rond te komen. Hoe kan dat? Het helpt als ik dan terugdenk aan wat ik wel allemaal heb kunnen doen, en inderdaad, aan het einde van het jaar alle rekeningen betaald, dat is toch wel wat.
Een heel erg groot geworden onkostenpost zijn de reiskosten woon-werkverkeer, die maar gedeeltelijk worden vergoed door de werkgever (gelukkig, nu nog onbelast). Naar een werk met de trein 4x per week 35 km., naar mijn andere werk met de auto (kan niet anders, kom 'avonds niet meer thuis met openbaar vervoer). Wat is dat duur! De optie 'verhuizen' is leuk als je een vaste aanstelling hebt, maar alles is tijdelijk, dus nee, ik ga niet verhuizen voor een kontrakt van een half jaar of een jaar. Als ik om me heen kijk zitten er heel veel mensen op de weg, dus ik denk dat zij ook zoveel kosten hebben.

Vakantietips: inderdaad, een goedkoper land.Ik hou van Tsjechië. Zelf ben ik een kampeerder, heerlijk kampeerdersland. Maar er zijn ook goede huisjes, soms in onze ogen eenvoudig, maar ik vind het geweldig. Praag is prachtig, buiten Praag is het heerlijk goedkoop. En mooi.

Vakantietip2 voor vliegvakanties: niet in de zomervakantie gaan, maar in de meivakantie en dan boeken in Duitsland. De week in mei is voor Duitsland nog laagseizoen, dus dat scheelt enorm in de prijzen. Zo ben ik met de kinderen afgelopen zeven jaar toch een keer naar Portugal en Mallorca gegaan (wel een bijzondere verblijfplaats, Santuary de Lluc, alleen goed voor liefhebbers, maar ik ben zo'n liefhebber, geweldig). Dat zijn dan mijn zegeningen (geweest).

Tsjor

Waarom moet je altijd naar anderen kijken?

Wat ik nooit snap...wat héb je eraan als je kijkt naar wat ánderen hebben? Word je daar vrolijk van? En dan heb je ook nog 's zo'n gekleurde bril dat je alleen ziet wat ze hebben en niet wat ze niét hebben...Vreselijk als je zo moet leven of in het leven staat. Volgens mij ben je dan pas écht 'arm' (maar dan niet financiëel).
groeten albana

Minder dan 300 euro per week

Nou, toevallig ken ik een kleine mooie camping (schoon, rustig, geen luxe) in Frankrijk waar je een stacaravan kunt huren voor minder dan 300 Euro per week (met douche en wc maar geen luxe). In het laagseizoen is er korting. Dit is toeval, omdat ik me niet voor stacaravans en campings interesseer. Maar als er zo een is, dan zullen er vast wel meer zijn. Zo'n tarief is natuurlijk "marktconform". Prachtige omgeving trouwens, maar geen luxe. Heerlijk rustig en weinig toeristen. Je kunt er van alles ondernemen maar je moet het wel zelf doen (camping voorziet wel in tips, foldertjes, persoonlijk advies, etc.).

Overigens lijkt het me fijner slapen in een tent, ben je meer buiten.

Huisje

Oh, en als ik een paar honderd Euro per week zou neertellen voor vakantie-accomodatie, dan zou ik veel liever een huisje of zo huren. Agroturismo of zo, in Italië, Spanje, Frankrijk, etc. Ook in Finland wel eens gedaan. Een week hier, een weekje daar, zoiets. Heel leuk, omdat het bij particulieren is, vaak op bijzondere de plekken, sfeervol, soms even in inkijkje in het leven van die andere mensen. De een kweekt olijven en heeft zelfgemaakte olijfolie, de ander verhuurt een kamer in een oude pastorie en neemt ons in de herfstkou mee op een boottochtje (Finland), etc. Via Internet zijn heel veel leuke dingen te vinden.