Nogmaals adhd en pas voor disney

Het aanleren koste ook mijn man heel veel. Het vroeg veel van hem. Zweten, trillen, Toch zette hij door met het gevolg dat hij nu veel gelukkiger is. En nee, ik vertel dit niet om mezelf op de borst te slaan. Ik vertel dit omdat ik vind dat elk kind recht heeft om maximaal geluk. Kinderen met autisme zijn erbij gebaat dat ze toch dingen aanleren. Hoe moeilijk ook.

Hmzzz, ik zag dat ik in bovenstaande posting weer veel !!! heb gebruikt. Sorry

Leerbaar

Mijn broertje heeft heel goed geleerd op ergens te moeten wachten. Mijn broertje heeft ook heel goed geleerd om weg te lopen als hij overprikkeld raakt.
In een pretpark lopen helaas nog veel andere mensen die op mijn broertje reageren. Steeds anders, dus dat kunnen we hem niet leren. In een wachtrij kan hij ook niet even weglopen, hij heeft daar geen plek waar hij tot rust kan komen. In een attractie heeft hij geen last, iedereen is daar met zichzelf bezig. Het is heel gestructureerd en duurt niet heel lang. Hij durft ook niet overal in, maar geniet in ED zooo ontzettend van dingen als Peter Pan en de mijnachtbaan. Daarom dus die pas. En Polly, echt niemand heeft ons daar ooit boos aangekeken.

Janna

Of jou broertje wel of niet die kaart heeft staat even los vam mijn volgende vraag.

Jouw broertje komt toch overal mensen tegen die anders reageren? Elk moment van de dag. Hoe doe je dat dan?

Nikus

Deze discussie lijkt bij jou wel te draaien of het wel of niet leren terwijl ik hier toch heel wlat geluiden hoor over het hoe, niet het of. Misschien voor jou een detail in een binaire wereld maar er is een groot verschil.

Omdat nikus

Omdat ik het gevoel krijg dat je jezelf steeds herhaalt zonder op de argumenten van anderen in te gaan. Met minder "!!!"s vind ik het trouwens een stuk prettiger lezen, dat komt minder stellig over.
Overigens ben ik het heus met je eens dat je mensen vaardigheden kunt aanleren en dat je daarin moet investeren. Alleen hoeft dat niet specifiek op die dag in Euro Disney te zijn, lijkt me. En door "milde blootstelling" aan het ED-gedoe leert zo'n kind wellicht meer dan door het in die rij te laten staan, als het daar niet toe in staat is. De volgende keer in een pretpark zullen sommige kinderen door de positieve ervaring van de keer ervoor wellicht een stukje dichter bij dat staan in die wachtrij zijn gekomen.
Polly, ik ben helemaal vóór die optie van een nep-ED in jouw achtertuin. Dat is toch een stuk dichterbij dan Parijs.

Nou nikus

Het zal je misschien verbazen, maar mijn broertje komt normaal amper vreemde mensen tegen. Mijn ouders wonen in een klein dorp waar hij in het enige gezinsvervangende tehuis dat er is woont. Iedereen in het dorp kent hem en weet dat hij 'een beetje apart' is. Hij werkt op een boerderij, ziet veel beesten, maar die schijnen redelijk voorspelbaar te reageren. Heel ouwerwets en landelijk dus. En als er toch iets misloopt heeft hij zowel thuis als op zijn werk een plek waar hij alleen kan zijn. En als wij, als naaste familie, een feestje organiseren wordt er per keer bekeken of hij mee kan. Andere vakanties zijn altijd in hetzelfde vakantiehuisje op dezelfde plek.
Misschien nog wel verbazingwekkender, hij geniet oprecht van ED. Dit is zijn enige uitspatting. En dan is het voor ons ondanks de autipas nog behoorlijk aanpoten om alles goed in het gareel te houden. Maar wij hebben het er graag voor over.

Nikus

"Maak nooit de cruciale fout om te denken dat met autisme zaken niet aan te leren zijn! Daarmee doe je iemand namelijk heel erg te kort!"

grappig ik geloof juist dat de kinderen waar ik mee werk tot alles in staat zijn.. maar wel op hun tijd en hun moment, en niet omdat ik dat op dat moment van hun verwacht/wil ..

ik zeg ook nergens dat je met autisme dingen niet kan aanleren, ik heb alleen een heel andere kijk dan jou.
Maar ik geloof zeker dat de kinderen waar mee ik werk dingen kunnen leren, maar als dat niet zo blijkt zijn ze zo ook helemaal oke zoals ze zijn dus ga ik ze niet dwingen tot iets.

Nikus

Je schrijft: Wij gaan altijd uit van het fenomeen "alles is in meer of mindere mate te leren."

Maar als dat zo is dan zouden er toch helemaal geen zorgenkinderen/volwassenen meer zijn?

En buiten dat; moet je dan dingen die je wilt/moet doen maar uitstellen "omdat het kind het eerst nog moet leren?"

Een voorbeeldje: Onze dochter is klassiek autistisch, heeft een verstandelijke beperking en een motorische achterstand. Ze is gek op carnaval, vind het prachtig om al die verklede mensen te zien en geniet met volle teugen van carnavalsmuziek. Vooral als dat door een live-band ten gehore wordt gebracht. Hier in het dorp treed met tijdens de carnaval zo'n live-band op. Ze vind het geweldig om daar heen te gaan. Maar tussen de mensen-massa in staan houdt ze maar even vol. Al dat gespring en gedans om haar heen maakt haar erg onzeker. Ook door haar motorische achterstand, maar ook omdat er dan zoveel prikkels op haar af komen. Als ze echter op het podium zit, voelt ze zich veilig en kan op en top genieten. Dus mag zij op het podium zitten. Andere kinderen niet, die mogen wel op het trapje zitten. Nu wonen we in een klein dorp waar iedereen elkaar kent, en is dat ook totaal geen probleem.
Maar zou ik dan volgens jou thuis moeten blijven met haar omdat ze (nog???) niet geleerd heeft om in een grote groep dansende en springende mensen te staan?
Het lijkt me niet dat ze daar zoveel van opsteekt....

Janna

Dat verklaard een hoop. Ik geloof onmiddellijk dat je broertje geniet in ED.

Wenli

(ik ben er nog steeds niet aan toe gekomen je uitgebreid te mailen excuus ervoor)

Waar het mij om gaat is dat je niet van het onvermogen uit moet gaan maar altijd van het vermogen van een kind. Natuurlijk zullen er zorgenkinderen blijven bestaan. Maar ik denk dat ik de grenzen anders heb gesteld. Mijn man is zwaar onderschat vroeger. Dat heeft hem een hoop jaren gekost. Daar gaat het mij om! Ook hij is iemand met een zorgvraag! Toch kan hij zichzelf nu wel redden als ik een weekje uit de roulatie ben. Een heel verschil met vroeger!

Guinevere

Ik zal letten op de uitroeptekens. Zo en nu laat ik het hierbij. Ik ben denk ik helder geweest over wat en waarom ik het denk. Zo niet. Dan vullen jullie het vast wel voor mij in

Polly (ot)

Laat ff weten als die ED bij jou in de achtertuin staat. Is voor ons dichterbij dan de echte ))

Marie

..."PS Natuurlijk gun ik jullie dit uitje, maar soms steken zulke dingetjes wel eens."...

Heb helemaal geen zin en puf om in te gaan op de inhoud van dit draadje, maar ik moest toch even reageren op je laatste PS-je... Mijn mond valt open van verbazing: 'steken' zulke dingetjes wel eens?! Welke dingetjes dan nog meer?! En wat steekt er dan? Ben je jaloers? Wil je ook graag zo'n pasje? Niet lang wachten?

Je hebt werkelijk geen idee! Enig idee hoe lang je op wachtlijsten moet staan om hulp te kunnen krijgen voor je ADHD/PDD-NOS/of anderszins kind met 'iets'. Hoe lang je moet wachten op een diagnose, hulp op school, hulp voor thuis, voor hulpmiddelen, therapieën, etc.? En dan heb ik het nog niet eens over alle gesprekken (waarbij je altijd heel lang in de wachtkamer mag wachten), waslijsten met vragen die je in moet vullen. Extra kosten die je moet maken voor ritjes ziekenhuis, vrij nemen, boeken, medicatie...

Nou ja, ik denk dat mijn punt wel helder is. Laat het nou gewoon. Maak je niet druk. Laat die mensen lekker voorgaan en bedenk tegelijkertijd dat het voor hen ook wel eens lekker is, even er helemaal uit.

En...

nog even; ik snap die hele discussie eigenlijk niet zo. Er zal vast wel eens misbruik van deze regeling gemaakt worden, maar ik denk dat de meeste mensen toch echt niet zomaar zo'n pasje aanvragen. Daar zal echt wel een goede reden voor zijn. Live and let live!

Proest heli

Goed idee heb jij daar tussen de regels door, Heli. Een pasje voor wachtlijsten in plaats van voor wachtrijen! Geweldig, waar kan ik dat aanvragen?

Guinevere

en dan zul je zien; krijg je daar weer wachtlijsten voor