Pfff, confronterend...

Knuf

Je krijgt een hele dikke knuffel van me, het is nooit leuk om zoiets ook weer écht op papier te zien. Dat maakt het zo écht.....(waardeloos, moeilijk, confronterend)
(((((((Fladder)))))))

Vera

Aangedikt

Natuurlijk snap ik dat het confronterend is maar ik heb hier laatst de fout gemaakt te denken dat zoon in als die jaren begeleiding op school toch niet erg opgeschoten is. Ging er gelukkig net op tijd een lampje branden. Zo'n rapport is ook wel erg aangedikt want moet wel de lgf veilig blijven stellen.
Ik teken dan ook ongezien en verder geloof ik het wel. Het is maar een papiertje en in het echt begeleiden ze zoon fantastisch en doet hij het daarom erg goed en is zo opgeknapt van die mensen.

Ach fladder

(((((Fladder)))))
En hoewel je zoon dan geen "normaal" kind is (bestaan die eigenlijk wel??) vind ik het een hartstikke leuk kind. En ik ga heel hard duimen dat hij een gesschikt plekje in het SVO kan vinden.

Net als puck...

...vind ik jouw zoon een leuk kind (oudste ook

Ik snap je.....het staat op papier, je weet het, maar als je het leest is het van *Boink*.......het komt hard aan (herkenning alom)

((((Fladder))))

Herkenning

Oei, ik herken dat rotgevoel.
Het helpt mij altijd om te denken: hij is wie hij is, wat ze over hem opschrijven verandert hem niet.

Knuf,

Karmijn

Fladder

Hoeveel kinderen hebben nu zo'n toffe moeder. Daarmee kom je al een heel end! Daarnaast: zo'n rapport is er niet om de leuke en goede dingen in te beschrijven maarrrr die zijn er natuurlijk volop. Misschien heeft dat rapport een aanvulling nodig, gewoon voor thuis . Ik zou een appendixje schrijven, voor later.

Klopt, ja

Ik was al van tevoren door school zelf gewaarschuwd dat het heftig kon overkomen, en ik wíst het. Heb zelf nota bene net PGB-herindicatie-aanvragen de deur uitgedaan, dat werkt net zo.
Maar het is toch altijd net alsof er een spotlight op de zwarte kantjes wordt gezet, of een enorm vergrootglas...
Ongekeken tekenen is ook geen optie, een klein foutje kan een lelijke nasleep krijgen (heb er nu ook een paar uitgevist).
Weet je... 't Is een lekker joch, en ik ben blij dat ze ook op zijn pluspunten wezen (humor, creativiteit), maar die minder leuke punten, die best behoorlijk pittig zijn en als een vette rode draad erdoorheen lopen, die komen toch even binnen... Het wijst me ook weer even keihard op het feit dat de kans dat hij ooit zelfstandig kan wonen nihil is...

Het was gewoon even te herkenbaar geschreven...

Jullie zijn lief, dank jullie...!

Dikke knuf

ja, pittig he? Maar weet je? De eerlijkheid heeft mij gewoon een deel van de PGB gekost. Ik had niet moeten zeggen dat zoon alleen naar school liep, ik had niet moeten zeggen dat hij alleen naar badminton ging, ik had niet moeten zeggen dat hij weleens alleen thuis is, ik had gewoon de boel moeten aandikken. Maar je wilt zoooooo graag laten weten aan de wereld dat het zoveel beter met je kind gaat...heb het alleen aan de verkeerde mensen laten weten....DOM!

Die rapporten

Die rapporten komen inderdaad bikkelhard over. Niet leuk, als het over je eigen kind gaat. Dikke KNUF dus en Fladder, óók voor jouw zoon is er in de toekomst vast een fijne plek op deze wereld weggelegd. Misschien niet zelfstandig maar het gaat erom dat hij zich er prettig bij voelt. Al jouw moederlijke inspanningen zullen zich ooit uitbetalen!

Reactie

Anna, dat herken ik ook. Gelukkig was ik daar al vanaf het begin op gewezen door iemand. En dan nog moet ik oppassen. Want soms ga ik wel eens de deur uit om een boodschapje te doen, "dus hij kan best alleen", maar in de praktijk kon ik alleen tijdens schooluren werken omdat hij het niet trok als ik telkens weg was of thuis werkte. Iets dat ik overigens nadrukkelijk in de recentste PGB-aanvraag heb gemeld. Jammer dat die net de deur uit is, want hoe grimmig ook, de rapportage sluit naadloos aan op mijn verslag.
By the way: ik moet nog eventuele correcties doorgeven. Onder het kopje "belemmerende factoren, zoals (...) risicofactoren in het thuismilieu" staat mijn recente opname in het herstellingsoord vermeld. Moet dat er absoluut in staan? Ik verzwijg dit voor BJZ (PGB-aanvraag), en ik wil het sowieso liever niet in officiële papieren hebben staan. Dat ik overbelast ben, is een chronisch feit, dat ik ervoor heb gekozen om voortaan zorg boven werk te laten gaan mag er best ik vermeld worden, maar dit detail wil ik er liever uit vanwege de bekende aannames die al gauw een eigen leven gaan leiden.

Mag ik dit eisen?

Quin

Weet je waar deze jongen het best bij gedijt? Bij rust. Als hij nu bij mij en straks in een beschermde woonomgeving gewoon in zijn eigen wereldje zijn ding mag doen. Desnoods die verplichte bijdrage aan de maatschappij (want iedereen moet werken) op een zorgboerderij, geitjes aaien en voeren. Maar verder niet onder druk worden gezet.
Iets wat het rapport ook al laat doorschemeren: die jongen heeft een kleinschalige wereld nodig, veiligheid, met humor en creativiteit, en ook dat hij zelfs met het aangepaste onderwijs ontzettend veel moeite heeft met de eisen die school stelt.
Als ik dan lees hoe er bezuinigd wordt, qua onderwijs, qua werk, qua uitkeringen (en aangezien je in deze maatschappij MOET werken, al liggen je armen en benen eraf...), dan kan ik heel erg somber worden.

Heel fijn vond ik wel dat er regelmatig met nadruk werd gesproken over de samenwerking tussen school en mij. Door de manier waarop dit gebeurde voel ik me extra ondersteund en serieus genomen. Al moet ik eerlijk zeggen dat dat pas dit schooljaar goed begon te lopen, voor die tijd moest ik altijd het initiatief nemen: "Zeg, is het niet weer eens tijd voor een evaluatie?" Mooi om te zien hoe dat nu in mijn voordeel wordt gebruikt!

Maar toch, zelfs met bevestiging, heel confronterend.

Ook herkenning

Ik kijk dan heel snel, zie wat pijnlijke woorden en stop het papier dan even weg, kan zulke papieren nooit in een keer lezen. Daarna aantekeningen en snel in de klapper weg weg weg!
Ook herkenbaar: de hele tijd zelf aan de bel moeten trekken op school/in hulperverlenersland, anders gebeurt er niks. Kan ik ook boos om worden want ik kan het, maar als je de taal niet machtig bent kan je zomaar je kind tekort doen!

Dik

Zo maar wat citaten uit dit draadje:
"Zo'n rapport is ook wel erg aangedikt want moet wel de lgf veilig blijven stellen."
(...) "wordt zo'n rapport ook een beetje aangedikt om een bepaald doel te bereiken. Mijn zoon kreeg in het laatste rapport (waarin hij een indicatie moest krijgen die hem het zo felbegeerde rugzakje op zou leveren) bijvoorbeeld behalve PDD-NOS ook ADHD, angstoornissen- en hechtingsstoornissen en stemmingswisselingen toebedeeld."
"Ik had niet moeten zeggen dat zoon alleen naar school liep, ik had niet moeten zeggen dat hij alleen naar badminton ging, ik had niet moeten zeggen dat hij weleens alleen thuis is, ik had gewoon de boel moeten aandikken."
Vooral die tweede is gewoon niet te geloven. PDD-NOS, ADHD, angststoornissen en stemmingswisselingen. Toe maar. Is het nou een goed idee om een kind VIJF diagnosen op te plakken om een bak geld binnen te halen? Als de boel zo wordt aangedikt is het geen wonder dat de rugzakjes worden afgeschaft. Zo keert de wal het schip vanzelf natuurlijk.
En ja als je kind alleen naar school kan lopen, scheelt dat begeleidingstijd. Dan is het toch logisch dat er minder budget nodig is? Nu zullen jullie allemaal gaan roepen dat jullie kinderen niet zonder dat geld kunnen, maar dat strookt niet met het aandikken waarover jullie het hebben. Ergens klopt hier iets niet.

Ooievaar

Het hele systeem deugt niet.

Stel, een kind heeft extra begeleiding nodig, even ongeacht of het uit het PGB komt of niet. Er wordt naar het kind gekeken en het blijkt: hé, kind kan alleen naar school en badminton.

Dat betekent niet dat kind opeens geen begeleiding meer nodig heeft. Misschien niet in het alleen naar school gaan, maar wel in andere vaardigheden waarvoor een pgb werd gevraagd.

Elke ouder benadrukt graag de positieve kanten. Maar stel dat ik zeg: "Zoon kan niet alleen over straat fietsen, maar hij kan wel alleen naar school lopen omdat dat langzamer gaat", dan wordt er al sneller achterover geleund dan wanneer ik zeg "Zoon kan niet alleen over straat fietsen, hij brengt zichzelf in gevaar en onverziet de situatie niet". Noem het aandikken, voor mij is het wel de werkelijkheid.

Ik vind "aandikken" zelf een fout woord. Het is eerder dat je vooral naar de negatieve dingen moet wijzen en vooral de positieve punten niet te sterk naar voren moet halen, want dan denkt men al snel: die heeft geen hulp nodig, terwijl die hulp dus wel degelijk nodig is, alleen niet 24/7 natuurlijk.

Dus kom maar weer van de kast af...!

Kast

Hoe kom je erbij dat ik op de kast zit? ik verbaas mij slechts. Wat voor kind is dat met 5 kwalen? Zegt ook wel iets over de indicatiestellers. Het is mij, na jouw uitleg nog meer duidelijk dat deze ziektewinst moet worden afgeschaft. Het rugzakje gaat al weg, toch? In gevallen waarin men meent ADHD, PDDNos, hechtingsstoornissen, stemmingsstoornissen enz enz voor 1 kind allemaal tegelijk te moeten opvoeren om maar aan geld te komen, is het systeem inderdaad goed ziek. Je zegt het al, het werkt niet op deze manier. Afschaffen die handel dus.

Afschaffen

Ik vind het prima als er van alles wordt afgeschaft omdat het niet efficiënt meer zou werken. Maar er komt amper wat voor terug.
De specifieke begeleiding die mijn kind nodig heeft, krijgt hij niet voor zijn zweetpoten. Als ik het over ons heb: hier is een kind dat waarschijnlijk nooit zelfstandig kan leven en voor zichzelf én anderen steeds moeilijker in de omgang zal gaan worden als er geen goede begeleiding meer is (ook straks, als hij ouder is). Het is keihard, maar als het alleen maar bij "afschaffen" blijft, loopt het heel slecht met hem af.
Idem dito voor andere zoon, die er niet zo slecht aan toe is, maar het op dit moment ook niet redt zonder begeleiding (de toekomst is nog niet duidelijk).
Een systeem waarin je je in alle bochten moet wringen om te krijgen wat je nodig hebt (NODIG HEBT dus, niet iets extraas om lekker naar de Bahamas te kunnen dolfijnknuffelen), deugt niet. Maar op wat voor manier kunnen kinderen die extra zorg nodig hebben, die zorg dan wél krijgen?

Geld

De discussie gaat de hele tijd over geld. Kan mij dat nou schelen! Ik kan in mijn eentje niet zorgen dat kind een gepaste schoolopleiding krijgt, een passende omgeving en passende pedagogiek. Anders zijn ze omringd door goedwillende hufters die vinden dat kinderen zich maar aan moeten passen of niet goed opgevoed zijn door hun ouders, lui, dom, achterlijk, tegendraads, sloom, en daarvoor in de hoek gezet worden.
Ondertussen heeft kind een doodswens en staat over te geven op het bruggetje voor school omdat hij weer een dag tegemoet gaat waarin hij onbegrepen zijn stand moet ophouden terwijl hij in de hoek gezet wordt en gepest en buitengesloten. En als het hem teveel wordt en hij gaat je te lijf als hij weer naar die hel moet dat je dan een boete krijgt als ouder.
Geld, wie heeft het nou over geld? Allemaal smoesjes om niet te hoeven zien dat niet alle kinderen hetzelfde zijn en dat we ze wel met zwarte pedagogiek in hetzelfde stramien staan te persen. Dat is een soort recht van de sterkste of zo, natuurlijke selectie, de volhouder wint en krijgt de bonusprijs.
En dat rugzakje is peanuts vergeleken met het geld dat we gekost hebben aan onproductieve verantwoordingsgekte en signaleringsgekte. Tientallen dure 'professionals'hebben zich schier vruchteloos over onze 'zaak' gebogen, rechtzaken en commissies en dossiers en instanties, te gek voor woorden dat hele circus. En wat een geld dat gekost heeft. En wat de kinderen daar slecht mee geholpen zijn. En dan nog zeggen dat mensen misbruik van de zorg maken. Ja, voor mijn plezier ben ik in de retraite terecht gekomen en heb ik jaren alles aan elkaar moeten goochelen ten koste van ons allemaal. Dat is namelijk een leuke hobby, de overheid geld afpersen. Ik kan het van harte aanbevelen!

Normaal

Liever had ik dat we daar nou eens op een eenvoudige doeltreffende en praktische manier mee om zouden gaan. We leven in een hoog ontwikkelde samenleving en dat vraagt wat van mensen en vooral van kinderen. Daar moet je ze wel voor toerusten en soms letterlijk bij de hand nemen want het komt niet alle kinderen zomaar aanwaaien en want anders wordt het een drama. En dat doe je als ouders maar ook als school en hulpverlening. Zonder er een geldverslindende repressieve toestand van te maken.

Ach ja ooievaar

makkelijk he, vanaf de zijlijn...
Ik ga er maar niet verder op in denk ik, voor mijn eigen gemoedsrust (die is al erg slecht namelijk...)

Confronterend

Confronterend vind ik dat ik zelf eerst 30 jaar vrijwillig en professioneel in de hulpverlening werk, altijd netjes mijn belasting betaal en dan zo in de goot gewerkt wordt als ik voor mijn kinderen een beetje begrip en hulp broodnodig heb. Ik zou er acuut een VVD-er van worden en begin net als een derdewereld ouder, eigen kind eerst, materiele welvaart te zoeken omdat de gemeenschap, had ik kunnen weten stommeling, niet bestaat.

Vraagje

Ik vroeg: die rugzak wordt toch afgeschaft? Ik ben maar gaan googelen want hier ga ik niks opsteken. Als ik het goed begrijp is het per 1 januari 2012 afgelopen met de rugzak, maar de berichten spreken elkaar tegen. Want ik denk dan: als die rugzak er toch niet meer komt, waarom dan nog al die heisa, diagnosen en aandikpraktijken? De rapportages zijn kennelijk zo zwart geschilderd dat Fladder er een draad voor opent, omdat ze er niet tegen kan om het door te lezen.
Dan vertelt iemand anders luchtig dat haar kind volgens de indicatie -tegelijkertijd- lijdt aan: ADHD, PDD-NOS, stemmingstoornissen, angststoornissen, hechtingsproblemen. Die bizarre opsomming is nodig zegt ze, omdat er anders geen geld komt. Als ik het goed begrijp gaat het dus ook om behoud van dezelfde hoeveelheid PGB, ook als het kind vooruit gaat en beter is gaan functioneren.
Tja, zo hou je een hele machinerie op gang waar iedereen depressief van zou worden, de ouders, kind zelf en de premie- en belastingbetalers. En jeugdzorg maar indiceren en die hebben al een capaciteitstekort.
Als ik Anne J mag geloven is de hele rapportage een wassen neus, kijk maar:
In 1 posting: Anne J: "Het is maar een papiertje en in het echt begeleiden ze zoon fantastisch en doet hij het daarom erg goed en is zo opgeknapt van die mensen.
"
In een volgende posting: "Ondertussen heeft kind een doodswens en staat over te geven op het bruggetje voor school omdat hij weer een dag tegemoet gaat waarin hij onbegrepen zijn stand moet ophouden terwijl hij in de hoek gezet wordt en gepest en buitengesloten."
't Is voor een eenvoudige ziel niet te volgen, ik haak dan ook af. Heel benieuwd hoe dit allemaal af gaat lopen. Als dat aandikken doorgaat, als men blijft verzwijgen dat de duurbetaalde hulp inderdaad het beoogde effect heeft gehad, dan wordt het beslag op de algemene middelen natuurlijk veel te groot. En dan zal ook op het PGB bezuinigd gaan worden. Dan hebben deze kinderen alleen nog hun 'rapportages' en etiketten over. Voor verzekeringen een reden om ze te weigeren, voor banken om hypotheken niet te verstrekken enz. enz. Want hoe lang mogen die rapportages waar Fladder zo beroerd van wordt bewaard blijven en wat moeten ze straks invullen op de formulieren die de verzekeringen ze verstrekken en die ze naar waarheid moeten invullen? Heeft u ooit psychologische hulp gehad? Ja, wegens ADHD, PDD-NOS, stemmingstoornissen, angststoornissen, hechtingsproblemen. Aha, nee dan accepteren wij u van harte voor onze verzekering c.q. nemen wij uw aanvraag gaarne in behandeling.
Kennelijk is het te verwerven PGB ondanks bezuinigingen nog steeds de moeite waard om dat er allemaal voor over te hebben. Dat snap ik wel, je wilt het beste voor je kind. Maar omdat jullie allemaal 'aandikken', ontstaat een onbedoeld macro-effect denk ik. Gedrag dat op individueel niveau (inkopen van extra hulp enz.) plezierige gevolgen heeft, is op groepsniveau op de langere termijn misschien desastreus. Dat was eigenlijk wat ik zat te denken toen ik de mededelingen over de inktzwarte rapportages en de functie en effecten daarvan, zo voorbij zag komen. Nou ja, de tijd zal het leren. 't Kan ook meevallen, wellicht komt er een einde aan de groei van het beslag op deze middelen en dan blijft de regeling misschien nog lang in de lucht.

Zorgelijk

Ik vind het ook zorgelijk dat scholen en ouders situaties toch wat anders weerspiegelen dan ze werkelijk zijn om maar financiering te krijgen. Toch snap ik het wel want blijkbaar is dat nodig om die financiering los te krijgen. Blijkbaar is alleen de diagnose zoals hij werkelijk is niet genoeg. Jammer natuurlijk want uiteindelijk gaat het een keer mis op die manier. Hoe hoger de eisen worden aan de financiering hoe meer ouders/scholen/hulpverleners zich in bochten zullen wringen om geld te krijgen. Echter uiteindelijk gaat dat een keer mis want dan komen de instanties er achter en dat zal alleen maar een reden zijn om de financiering nog moeilijker toegankelijk te maken. Uiteindelijk worden de kinderen er het dupe van.

Vraagje

Doodswens is de basisschool Ooievaar en na al het gedonder gaat zoon fluitend naar school op speciaal voortgezet onderwijs. Er is wel kennis maar blijkbaar moet je daar eerst voor doorgeleerd hebben hoe eenvoudig dat is. Maar vereist een hele andere mindframe en kleinere klassen en andere oplossingen.

Als je

een PGB aanvraagt moet je al een enorme drempel over...je moet namelijk je vuile was buiten gaan hangen. Dit doe je niet omdat je graag wat extra geld hebt. Ik heb namelijk geen extra geld. Het geld is van mijn zoon, voor mijn zoon, en ik koop hiermee hulp in voor HEM. Als je dan een herindicatie moet aanvragen en je vertelt daar dat je een goede balans hebt gevonden in het opvoeden van hem en je andere kinderen, waarbij de meeste aandacht nog steeds naar hem uitgaat, en je vertelt hoe je dit kunt volhouden DANKZIJ deze extra hulp, dan is het wel heel wrang en neigt naar pesten als zo'n instantie dan zegt: omdat je zoon best eventjes zonder toezicht kan, halen we maar het gehele deel weg waarmee we het gezin enigszins ontlasten....Als je dat kunt voorkomen door niet alles helemaal precies te vertellen zoals het is, maar wat goede dingetjes weg te laten, dan moet dat maar. Een instantie vraagt er op die manier zelf om....

Zo waar

Hier is op school het dossier ontzettend aangedikt. Het gaat veel slechter op papier met zoon dan in het echt. Heb er slapeloze nachten van gehad. Iedereen riep me toe dat dat nodig was, zoon zou anders geen broodnodige hulp krijgen. Om ziek van te worden. Niet alleen school adviseerde me dringend om te tekenen hoor, ook andere instanties, psycholoog etc. Het blijft slechter gaan met zoon op papier dan in het echt. Reden: anders wordt de rugzak alsnog ingetrokken. En hij heeft 'm zo nodig.
Terwijl zoon helemaal geen rugzak nodig heeft. Zoon heeft een beetje begrip en hulp nodig van school. Dat kunnen ze dus niet zonder rugzak.
Zoon liep behoorlijk vast op moment van aanvraag. Echt heel erg. Terwijl ik ervan overtuigd blijf dat hij weinig nodig heeft. (om het maximale te kunnen bereiken, een echt blij schoolkind wordt hij nooit, past niet zo bij hem, school) Op dat moment zit je vast, en teken je toch maar. Wat anders?
Het circus heb ik niet kunnen herhalen bij een pgb. Wel geprobeerd, maar het lukte me niet nog eens mee te doen. Terwijl ik heel graag een pgb zou willen hebben, mn om meer hulp voor school te kunnen krijgen, want aan de rugzak hebben we niets. Behalve dan dat zoon een beetje op de agenda staat nu, maar het is niet genoeg. Zelf weet ik wel wat zoon nodig heeft, en een pgb zou ik goed kunnen inzetten. Maar ik krijg het niet voor elkaar. Want dan zou ik voor thuis problemen moeten verzinnen die er niet zijn. Een pgb krijg je niet voor school.

Handicap

Overigens zal niemand zeggen dat een diabeet zo opgeknapt is dat hij geen insuline meer nodig heeft. Maar we zeggen wel tegen kinderen met een afwijkende psychische constitutie dat ze nu wel weer normaal kunnen doen als ze opgeknapt zijn van passend onderwijs. Dat is juist de valkuil. En als ouder wordt je er gaar van dat je kind dus eerst een brandend huis moet zijn en dan pas wat tegemoet gekomen wordt en als het goed gaat maar weer in een gat mag vallen.
Zo'n diagnose en vroegsignalering moet ertoe leiden dat een kind niet en nooit in een gat valt maar tijdig passende ondersteuning krijgt om dat te voorkomen. En het is jammer dat vaak alleen de eigen ouders dat snappen.

Vroegsignalering

Sterker nog, vroegsignalering is helemaal niet bedoeld om kinderen te helpen. Het is alleen maar bedoeld om mishandelde kindertjes op te sporen. Dus ben je als hulpvragende ouder dubbel de sigaar.

Mag ik even op de rem trappen...?

Ik heb dit topic geopend omdat de realistische rapportage bij mij toch behoorlijk confronterend was.

En prompt barst er een discussie los over foute PGB-indicaties, en dat soort dingen.

Ik wilde alleen maar even janken over de confrontatie met de minder leuke kanten van mijn jochie. Maar het loopt alweer uit de hand.

Forumbeheer, willen jullie dit topic dichtgooien? Ik heb nu geen zin in een discussie over foute diagnoses, foute hulpverlening en andere excessen.

Ik heb een zoontje van bijna 13 die het gewoon niet zal redden in deze wereld. Een school die daarbij is betrokken. Er moet een rapportage worden geschreven. En die rapportage is goed geschreven (even enkele details nog nalopen). En raakt me recht in mijn hart. Zo simpel is het.

Doe me een lol en begin in MIJN topic (ja, ik ben nu even arrogant) geen discussies over foute indicaties, pgb's die misbruikte worden, foute instanties en zo. Ik heb godsallerjezus veel verdriet omdat een realistische rapportage me met de neus op de feiten heeft gedrukt. Niets meer, niets minder.

Een jongen die het in deze maatschappij verrotte moeilijk zal gaan krijgen als er niet iemand is die regelmatig zijn hand vasthoudt, zijn boze buien weerstaat en hem weer laat lachen.

Opnieuw

Fladder,
Knuffel voor jou!