Wanneer een pgb

Leesvoer

Ik kwam dit tegen op internet: http://www.pdd-nos.nl/columns/2003col/col_mei.html
Niet teveel letten op het PDD-NOS gedeelte, ik denk dat je dit artikel algemener kunt trekken. Te weinig slaap veroorzaakt een bepaald gedrag. Ook staat er dat koolhydraten de basis zijn voor de aanmaak van melatonine. Misschien dat Ayladochter door haar speciale dieet een (deel van) een grondstof mist die melatonineaanmaak bevordert. Maar daar zou een expert iets over moeten zeggen.

Reactie

De zorgvrag is eigenlijk vooral het begeleiding van ayladochter door een HB gespecialiseerd persoon en advies richting ons en school ( door school heeft een paar maanden terug ook al aangegeven dat ze eigenlijk wel wat externe hulp kunnen gebruiken bij haar, door het aanpassen van het programma voor de 4e keer ofzo dit jaar is dat weer even uitgesteld maar we merken dat dat meestal maar een paar weken werkt).

Het uitdagen vind ik niet de grootste zorgvraag, dat kan ik voor een groot gedeelte zelf wel, het is meer het begeleidings stukje. En daar had ik dus gehoopt dat PGB ons bij kon helpen.
Ik weet ook wel dat slim zijn geen reden is voor een PGB maar ik dacht dat als ik samen met een psycholoog kan aantonen dat het slim zijn en alles erom heen nu zoveel impact heeft op dochter dat je voor die extra begeleiding wel een vergoeding krijgt. Die hulp wordt namelijk niet vergoed vanuit een zorgverzekering.

Over de melatonine, ik weet het is een bizar hoge dosering, ik heb me de tip vn Rode Beuk ter harte genomen en een avond schema ingevoerd maar zelfs met dat merk ik dat ze die melatonine wel nodig heeft. Ze gaat zelfs niet slapen met een halve pil.

Misschien

Wat school betreft, die hebben toch een potje om eventueel extern iemand erbij te halen zodat de docenten handvatten krijgen om met je dochter te werken? Hier is destijds om die reden een ambulant medewerker langs geweest. Kind had geen diagnose, gleed door de stof heen en is snel verveeld.
Verder zou je zelf heir eens kunnen gaan kijken: http://www.cjgmaastricht.nl/client/10/?websiteid=10&contentid=5872
Zo kun je misschien weer wat verder komen.
Ook denk ik dat je naar je eigen rol moet kijken: je kunt het niet ideaal voor je dochter krijgen. Laat je dochter zelf ook dingen uitzoeken. Je hoeft niet alles te regelen voor haar. Zie je dochter als je kind, niet als je probleem. Wat gaat er allemaal wel goed? Wat past bij haar leeftijd en gaat lekker? Relax!

Zorgvraag

snicksel:"Als je nou eens iets minder grof oordeelt en bedenkt dat mensen hier niet meteen hun hele doopceel lichten?"
Nu kom je aan met een angststoornis. Eerder beweerde je "ik heb zelf ervaring met slimme kinderen die om 10 uur nog niet slapen, het is echt compleet slopend."
Die bewering doet toch echt alsof slim zijn automatisch samengaat met problematisch slapen en bovendien doet het alsof het enkele feit dat een kind laat slaapt, uitputtend zou zijn voor de ouders.
Je problematiseert het verkeerde terwijl je ervaring feitelijk met iets anders te maken heeft.
Ik vind het relevant om op dit soort problematiseren te reageren, vooral in dit draadje.
Ayla is kampioen problematiseren, maar ze zuigt dat niet zomaar uit haar duim. Ze pikt hier en daar wat op en leest bevestiging in informatie als die van jou. "Zie je wel, laat slapen is een probleem".
Het is in dat licht niet zo gek dat ze op het idee komt een 'zorgvraag' te formuleren waarbij een subsidie past, terwijl ze helemaal geen zorgvraag heeft.
Zo kun je ook bij de kinderarts belanden met een 'zorgvraag' over slapen, terwijl er niks anders aan de hand is dan dat kind een ander slaappatroon heeft dan de ouders verwachten.
ayla:"ik dacht dat als ik samen met een psycholoog kan aantonen dat het slim zijn en alles erom heen nu zoveel impact heeft op dochter dat je voor die extra begeleiding wel een vergoeding krijgt."
Nee.
Het wordt anders als er sprake is van een angststoornis. Voor het overige krijg ik meer en meer de indruk dat het voor huize ayla een stuk zorg zou schelen, als je het bestaan iets meer neemt zoals het komt. Ook als het anders is dan je verwacht.
Groet,
Miriam Lavell

Mirjam

Voor het overige krijg ik meer en meer de indruk dat het voor huize ayla een stuk zorg zou schelen, als je het bestaan iets meer neemt zoals het komt. Ook als het anders is dan je verwacht.******

Jij verwoord perfect wat ik bedoel in de pgb discussie. Maar het leven nemen zoals het komt haalt het gevoel van controle weg en dat is wat veel mensen lastig vinden. Niet alleen ayla. De wereld vergaat niet als àyla haar dochter niet slaapt. De wereld vergaat niet als er geen pgb meer is. Het èèn is vervelend, het andere ronduit niet wenselijk in sommige gevallen maar de wereld draait er echt wel om door.

We willen het allemaal zo perfect maar het leven is niet perfect. Model kinderen bestaan niet, model ouders ook niet en zoals nu blijkt, een goed zorgmodel ook niet.

Dat geldt dan voor iedereen

ayladochter is niet de enige die melatonine krijgt, is dat dan bij alle kinderen onzinnig of alleen bij ons omdat het maar slim zijn is. Natuurlijk heb ik geen PGB nodig, een heleboel mensen zouden zonder PGB kunnen als het echt moest

Ayla

Ben ik met je eens dat heel veel mensen zonder pgb zouden kunnen. Er is echter ook een deel van de mensen die het wel nodig heeft en het is jammer dat die nu moeten lijden onder het feit dat er te veel geld omgaat in betreffende pgb regeling.

Ik wil jou er niet op aanvallen persoonlijk maar ik denk wel dat wat jij schrijft een uitstekend voorbeeld is van wat er mis is met het pgb systeem. Het is in feite te laagdrempelig geworden en veel mensen hebben het idee dat zodra er iets mis is of er iets extras gedaan of betaald moet worden dit uit een pgb kan.

Ik heb heel vaak de afgelopen jaren de vraag gehad waarom wij geen pgb hadden, zelfs van professionals. Immers onze zoon heeft 'wat'. Dat klopt maar dat alleen is niet genoeg voor een pgb. Er moet ook een duidelijke hulpvraag zijn die je echt niet zelf in kan vullen.

Jij hebt wel een hulpvraag maar jouw kind heeft verder geen enkele handicap. Dus lijkt het me logisch dat je zelf roeit met de riemen die je hebt. Dat is misschien niet altijd optimaal maar dat is zoals het is.

Wat mij nou opvalt

Is dat ayladochter in haar gedrag heel veel overeenkomsten vertoont met mijn ADHD-dochter. Ik heb het dan vooral over haar korte concentratiespanne, het obstinaat gedrag en de problemen met in slaap vallen.

Enige verschil is dat mijn dochter niet aantoonbaar extreem slim is en wel eens impulsief gedrag vertoont. En daar heb ik Ayladochter hier nog niet op kunnen betrappen.

Wij hebben overigens ook geen PGB, om exact dezelfde reden die Tess beschrijft. En de verleiding is er om op de valreep toch nog maar iets te verzinnen om ook maar een greep uit de pot te doen, maar ik denk dat we dat toch maar niet gaan doen. Teveel papierwerk ook.

Toch denk ik dat Ayla zich niet moet laten ontmoedigen door wat wij er hier allemaal van vinden. Wie zijn wij om te bepalen dat Ayladochter het niet nodig heeft. Ik vind het in ieder geval moeilijk om te bepalen wat Ayladochter wel en niet nodig heeft. Op basis van alleen hb-problematiek gaat dat pgb denk ik inderdaad niet lukken.
Daarom zou ik Ayla eigenlijk willen adviseren om, als ze dit echt serieus meent, haar dochter te laten onderzoeken door een psycholoog om te kijken of toch niet nog wat speelt waardoor ze wel in aanmerking zou kunnen komen voor een pgb. De enige aan wie Ayla namelijk echt verantwoording hoeft af te leggen is aan Ayladochter en aan zichzelf natuurlijk. De rest is balast.

Voor wat de Melatonine betreft zou ik zeggen: lekker laten kletsen. Dit is nu weer typisch zo'n voorbeeld van de beste stuurlui staan aan wal. Dat het anderen gelukt is om dit probleem aan te pakken met een combi van laissez faire en het maken van goede afspraken wil echt nog niet zeggen dat Ayla dat ook zo zou moeten doen. Dus als de melatonine helpt, gewoon doorblijven geven.

Van achter een beeldscherm is het makkelijk oordelen en geen enkele situatie is hetzelfde. Dus niemand hoeft een ander voor te schrijven hoe iets wel of niet te doen.

Geen kwaal

ayla:"ayladochter is niet de enige die melatonine krijgt, is dat dan bij alle kinderen onzinnig of alleen bij ons omdat het maar slim zijn is."
Melatonine is een medicijn met bijwerkingen. Het is niet op kinderen getest. Wat de bijwerkingen daar zijn is dus niet bekend.
Er zijn heel veel mensen die onterecht slaapmiddelen (ook melatonine) gebruiken. Dat is geen legitimering om het dan maar ook aan je kinderen te geven.
Het verband dat je zelf legt tussen het middel (melatonine) en de kwaal (slim) is bedenkelijk. Slim zijn is geen kwaal. Het komt bovendien niet met gebreken.
ayla:"Natuurlijk heb ik geen PGB nodig, een heleboel mensen zouden zonder PGB kunnen als het echt moest"
En ook dat is waar, maar in jouw specifieke geval is het nog duidelijker: er is geen sprake van een kwaal. Er is geen belemmering.
Je dochter kan zelf haar billen vegen, eten eten, naar school, etc.
Groet,
Miriam Lavell

Alsjeblieft niet

Rosase, ik begrijp de strekking van je bericht en normaal gesproken ben ik liever ook gereserveerd.
Maar in dit concrete geval niet. Als ayla dochter ergens last van heeft, dan is dat vooral van een moeder die op alle slakken zout legt en haar kind tot in de haarkloven in de gaten houdt.
Obstinaat gedrag is daarvan een vanzelfsprekende bijwerking.
Rosase:"Daarom zou ik Ayla eigenlijk willen adviseren om, als ze dit echt serieus meent, haar dochter te laten onderzoeken door een psycholoog "
Dat gaat niet helpen. Ayla meent het werkelijk serieus en ziet overal megaproblemen. Hoe meer artsen of psychologen ze bezoekt met haar kind, hoe meer problemen dat kind zal verzamelen. Niet omdat er een probleem is, maar omdat ayla hardnekkig volhoudt dat ze ze ziet.
Groet,
Miriam Lavell

Dit stoort me miriam

Het stoort me behoorlijk dat jij hier van alles roept over melatonine en slaapstoornissen bij kinderen. Dat jij je eigen ervaring met je zoon als de maatstaf neemt. Je hebt kennelijk géén idee. Zonder melatonine was mijn zoon niet gekomen waar hij nu staat. En geloof me, ik geef 'm dat spul niet omdat het zo lekker is of omdat het zo gezond voor hem was om als peuter (!) niet voor 23.00 in slaap te kunnen vallen, doodvermoeid en wel. Daarbij, het is geen slaapmiddel, het is een inslaper.

Ayla

Hoewel ik snap dat raad soms hart aankomt, zou ik er goed over nadenken. Er worden ondanks dat het misschien niet fijn is om te horen verstandige dingen gezegd.

Hoogbegaafd zijn is geen stoornis. Soms is het een beetje lastig, maar als je er meer van maakt dan dat, is het voor je kind niet goed. Zij moet immers in de maatschappij kunnen functioneren. En doordat ze meer dan gemiddeld intelligent is, kan ze dat met een sturing van jou. Als jij aangeeft dat je dat op dit moment moeite meer hebt, kan ik me dat voorstellen. Dan is dat iets waar jij hulp bij nodig hebt.

Voor wat betreft het aanvragen van een PGB. Ik zie dat binnenkort mensen gekort worden op hun PGB die niet eens met hun eigen handen aan hun neus kunnen krabben. Het potje met budget kan maar een keer worden verdeeld. De vraag voor jezelf moet denk ik zijn, hoe urgent is mijn probleem in verhouding tot de problemen van anderen? En misschien nog wel belangrijker, geef ik mijn kind vanaf nu het stigma van een zorgenkind mee.

Bijzonder

Quin ik begrijp niet waarom je je aangesproken voelt. Nergens beweer ik dat medicijngebruik nooit van toepassing kan zijn. De chemo van neefje deed het ook prima tegen al zijn klachten, maar is geen legitimering om alle kinderen met vergelijkbare klachten maar chemo te geven.
Het is evident dat eerst vast moet staan dat andere middelen niet helpen. Die andere middelen gaan, als het over slapen gaat, bijvoorbeeld over slaaphygiëne (rust en regelmaat). Ik hoef van jou geen verantwoording over wat er toen allemaal speelde en hoe strikt en keurig je dat hebt opgelost.
Ik reageer in dit draadje specifiek over dit geval. Dat gaat over een kind van 7 dat voor tien uur niet in slaap valt. Bijzonderheid: het is een hoogbegaafd kind van 7. Dan is laat in slaap vallen ineens tamelijk gewoon. Het is ayla zelf die een direct verband legt tussen het middel (melatonine) en dat wat zij als een kwaal ervaart (slim).
Zie de bijwerkingen van het middel (bv hoofdpijn, misselijkheid, depressie, suf/slaperig) en met gezond verstand laat je het uit je hoofd om een kind dat eigenlijk geen kwaal heeft, dat middel te geven.
Het probleem is niet dat dit kind laat gaat slapen. Het probleem is dat ayla haar kind als een kind met kwalen ziet.
Groet,
Miriam Lavell

Zou kunnen miriam

Maar bij mij, als moeder van een ADHD-kind, rinkelt er toch wel een alarmbelletje in mijn achterhoofd als ik lees hoe Ayladochter zich gedraagt. Herken er namelijk zoveel van mijn eigen dochter in.

Nu weet ik ook wel dat er oppervlakkig gezien veel overeenkomsten in het gedrag van een ADHD-kind en een hb-kind kunnen zijn. Maar het valt zo op het oog ook niet uit te sluiten dat hier niet allebei aan de hand is.

En of pgb alleen voor kinderen is die hun eigen billen niet kunnen afvegen laat ik graag aan het CIZ over. Ik zie hier in de omgeving in ieder geval ook wel heel andere dingen betaald worden uit pgb's. En wat mij betreft ook echt niet allemaal onterecht.

Laat slapen gewoon?

Of laat slapen gewoon is, is volgens mij niet de issue hier.

Bij ADHD is laat in slaap vallen ook heel gewoon.

Wat echter niet gewoon is, is een kind dat dan overdag dodelijk vermoeid is, niets kan hebben en daardoor nog extremer in gedrag is.
En als dat speelt zou je kind melatonine geven een goeie oplossing kunen zijn. Want dan red je het niet met goede slaaphygiene, je niet druk maken en af en toe laten bijslapen.

Het is aan Ayla om te bepalen of dat bij haar dochter ook speelt. Het is voor mij echt niet duidelijk dat Ayladochter die pillen krijgt omdat haar moeder dan beter slaapt.

Daarom

Rosase:"Maar het valt zo op het oog ook niet uit te sluiten dat hier niet allebei aan de hand is. "
Er lopen heel veel hb kinderen rond met diagnoses als autisme of adhd, terwijl het enige dat er aan de hand is met die kinderen is dat ze voortdurend benaderd worden alsof ze een probleem zijn/hebben.
En dat hebben ze niet. Er is slechts de kleine kwestie dat ze zich niet standaard ontwikkelen en ten opzichte van de rest zich uitzonderlijk kunnen manifesteren.
Bijvoorbeeld weinig slapen (mijn baby sliep 12 uur per 24 uur. Ik heb dat twee weken consequent gemeten omdat ik ook dacht dat er iets vreselijk mis was. Baby's kunnen zichzelf nog niet wakker houden. Ze slapen in een verder gezonde omgeving precies genoeg. Zo wist ik zeker hoeveel slaap hij nodig had en dat ik me nergens druk over hoefde te maken).
Ander probleem: alle kinderen vertonen wel eens adhd of autistische trekjes. De grond om er een diagnose van te maken is niet steviger dan de opvatting van opvoeders en leerkrachten over dat kind. De vraag is niet of het kind er feitelijk last van heeft, maar de ouders en of de leerkracht.
Als dat het geval is, dan volgt al snel de diagnose. Ook bij kinderen met wie er niks anders mis is, dan dat ze ouders en of leerkrachten hebben die zich niet kunnen plooien naar een kind dat zich niet volgens verwachtingen ontwikkelt.
'Iedereen' kan naar wens zo'n diagnose halen, als je maar genoeg klaagt.
Hoe een onterechte diagnose tot stand komt, gevoed door zeer verstandige en betrokken mensen, kun je hier lezen http://users.skynet.be/bk337022/casusmaurice.html
ayla is een tamelijk concreet voorbeeld van iemand die heel veel problemen ziet en, net als in het geval van de betrokkenen bij bovengenoemde casus, weinig relativeert.
Rosase:"Ik zie hier in de omgeving in ieder geval ook wel heel andere dingen betaald worden uit pgb\'s. En wat mij betreft ook echt niet allemaal onterecht."
Maar wel onbetaalbaar. Juist daarom stopt de voorziening.
Het PGB is ingericht als tegenhanger van de voorziening in natura: het verzorgings/verpleeghuis of de dagopvang/revalidatie. Dat betekent automatisch dat het primair niet bedoeld is voor mensen die niet ook in zo'n voorziening terecht zouden kunnen.
Dat dat wel zo is uitgepakt, komt omdat de bijbehorende wet uit suffe zuinigheid in kleine stukjes is opgedeeld. Zo is er een PGB voor 'stimulerende begeleiding'. Aanvankelijk bedoeld voor behandeling van patienten na een beroerte (ze weer aan de gang krijgen), maar al een tijdje geleden ook 'ontdekt' door bedrijfjes die onder die titel iedereen wel iets te bieden hebben.
Het is precies die voorziening die bijvoorbeeld door de firma Hiq (een hb aanbieder) ook als te gebruiken voorziening voor hb-ers propageert (dan met name op het forum).
Op de home page zegt de firma erover "Soms is het mogelijk om een PGB (Persoons Gebonden Budget) voor ondersteunende begeleiding aan te vragen. Dit wordt nooit op grond van hoogbegaafdheid toegekend, wel bijvoorbeeld bij klachten van depressieve aard of het ontwikkelen van psychosociale problemen voortvloeiend vanuit hoogbegaafdheid."
Terug naar de aanvankelijke functie van het PGB: dat kan alleen het geval zijn als de patiënten zonder PGB voor opname in aanmerking zouden komen. Het 'probleem' is in dat geval niet hb, maar ernstige depressiviteit of psychose oid.
Hb-ers zijn net mensen en bij die mensen komen alle kwalen voor.
Ernstig depressief worden als gevolg van hb, kan alleen als er thuis en of op school zo slecht wordt omgegaan met het kind, dat kind daar depressief van wordt.
De oplossing is dan een andere omgang/school kiezen. Daar heb je geen pgb voor nodig. Wel wat gezond verstand.
Groet,
Miriam Lavell

Weet ze het zelf?

Rosase:"Of laat slapen gewoon is, is volgens mij niet de issue hier. "
Weinig slapen is tamelijk gewoon (ook niet standaard) bij hb. Aan weinig slaap genoeg hebben. Dus niet uitgeput zijn overdag. 's Ochtends lastig je bed uitkomen is overigens onder alle mensen gewoon. Dat duidt niet noodzakelijkerwijs op te weinig slaap. Hooguit op te vroeg op moeten staan (vroeger dan je bioklok wil: je bent bepaald geen ochtendmens)
Rosase:"Want dan red je het niet met goede slaaphygiene, je niet druk maken en af en toe laten bijslapen. "
Dat moet je dan wel eerst geprobeerd hebben.
Rosase:"Het is voor mij echt niet duidelijk dat Ayladochter die pillen krijgt omdat haar moeder dan beter slaapt. "
Het is vooral volstrekt onduidelijk of het ayla wel duidelijk is.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Sorry dat ik het zeg maar je hebt echt een volledig verkeerd beeld.
Ik weet dat HB kinderen slecht slapen en ik heb er verder ook nooit problemen van gemaakt. Ayladochter begon het er echter steeds moeilijker mee te krijgen, ze bleef maar denken en bleef maar piekeren. Het verschoof zich ook steeds verder naar achteren, van 9 uur naar 10 uur en toen naar 11 uur. Ik zie de melatonine ook als een tijdelijke oplossing waar ze hopelijk binnenkort weer zonder kan.

Verder blijft het een feit dat het op school nog steeds moeizaam gaat, we hebben het nu tijdelijk weer even op de rit maar de vraag is hoe lang. Ik ben er gisteren achter gekomen dat dochter met de veel vakken al klaar is met groep 6 terwijl ze nog aan 5 moet gaan beginnen. Het is voor school ook moeilijk steeds nieuwe dingen te zoeken die uitdagen en dochter aanspreken. Daarom dat een paar maanden terug ook al met school is besproken of we niet externe hulp moeten gaan inschakelen en wanneer. En dit is vanuit school gekomen en niet vanuit ons.
Mocht het zover komen wil ik wel graag weten hoe dit financieel zit en of ik zo'n hulp eventueel ergens vergoed kan krijgen.

En zoals ik al eerder zei, dan gaat het niet alleen om uitdagen maar ook gewoon om begeleiden.

Ik vind niet dat ik nu overkom als een overspannen moeder die overal problemen ziet maar wel als een reeel persoon. Ik weet dat de kans groot is dat we binnen een half jaar externe hulp moeten gaan inschakelen en ik ben graag voorbereid.

Ayla

Aannames en vooroordelen zijn heel gauw gemaakt hier. Jij weet hoe het werkelijk zit en hoe jouw kind last heeft van het slaappatroon. Dat jij vervolgens wordt weggezet als een moeder die haar kind vol slaapmiddel pompt omdat dat voor jou wel zo lekker rustig is, vind ik behoorlijk grof.
Maar het schijnt tegenwoordig normaal te zijn om mensen zo aan te spreken.

Ik denk zelf niet dat hulp als een plusklas voor je kind een reden is voor PGB.
Algemeen gesproken vind ik wel dat er "potjes" moeten zijn voor voorzieningen waarmee een kind goed onderwijs en een opleiding kan krijgen, en als er dan toch bezuinigd moet worden, dan zouden die potjes naar inkomen gegeven moeten worden. Want ik zie het als een investering in de toekomst. Een kind dat, desnoods met een potje geld en een plusklas als basis, later alsnog een goede baan kan krijgen, levert ook een bijdrage aan de economie en de maatschappij en betaalt op die manier die investering dubbel en dwars terug.
Een kind dat die basis niet heeft en later minder kansen heeft, zal de maatschappij eerder geld kosten dan geld opleveren.
Wat dit soort potjes betreft denk ik dat het eerder uit "onderwijs" dan uit "zorg" moet komen.

Gerichte opdrachten

Ayla, je kind is slim, dus loopt je kind voor. Dat is niet zo bijzonder. Gewoon, gemiddeld slimme kinderen zouden de stof van de basisschool allemaal in een paar jaar tijd geleerd kunnen hebben. Wat dat betreft kan de basisschool teruggebracht worden naar een jaar of vier, mss vijf.
Maar op die basisschool gebeurt meer dan sommetjes maken en spellingsoefeningen. Kijk, voor dat gedeelte heeft jouw kind die hele basisschool niet nodig. Er is dus een belangrijk ander deel: en dat is het sociale deel.
En ook jouw kind kan op dat vlak nog heel veel hebben aan de basisschool. Maar daarvoor moet je je kind wel handvatten meegeven, om het later weer te bespreken. Het kan op verschilllende niveau's. 1. Wat heeft kind nodig om het leuk te hebben op school? Dus: hoe kan zij het best met klasgenootjes en leerkrachten omgaan? Een intelligent kind kan hier zelf oplossingen voor verzinnen. Die oplossingen werken het beste.
2. Zij kan het gedrag van kinderen observeren, bestuderen, waaronder ook de interactie tussen kinderen. 3. Zij kan de leerkracht bestuderen. Gedrag, vaardigheden, interactie.
Dit is allemaal zo interessant en als zij zelf zicht krijgt op hoe zij en anderen functioneren in een klas, dan krijgt ze vaardigheden mee die haar hele leven belangrijk zijn. Een en ander begeleiden kun je zelf. Geef gewoon opdrachtjes mee. "Bekijk hoe Pietje en Jantje samen spelen op het plein." En dat kost helemaal niks.

Tekenend

ayla:"Ik weet dat HB kinderen slecht slapen en ik heb er verder ook nooit problemen van gemaakt."
Precies deze formulering is tekenend voor de manier waarop je over de 'problemen' van je dochter praat. Je hebt het over HB en slecht slapen, terwijl dat helemaal niet aan de hand is. HB-ers slapen niet vaker slecht. Ze hebben wel vaker minder slaap nodig. Dat is goed slapen, maar dan in 4-6 of (kinderen) 8 uur.
"Het verschoof zich ook steeds verder naar achteren, van 9 uur naar 10 uur en toen naar 11 uur."
Klopt volkomen. Naarmate het kind ouder wordt, is er minder slaap nodig. Mijn baby deed het met 12 uur in 24 uur. 3 slaapjes over dag en een hele lange (wel zes uur, joepie) 's nachts. Tegen de tijd dat de dagslaapjes passé waren, bleef er een nacht van 6-7 uur over. Met 7 jaar inderdaad.
Mijn buurmeisje (7) doet het precies zo. Daar is niks slecht aan.
ayla:"Ik zie de melatonine ook als een tijdelijke oplossing waar ze hopelijk binnenkort weer zonder kan. "
De vraag is welk probleem je op wilt lossen. Laat gaan slapen (weinig slapen) is geen probleem. Melatonine is bovendien geen oplossing voor slaperigheid overdag, want het heeft slaperigheid overdag als bijwerking.
ayla:"Ik ben er gisteren achter gekomen dat dochter met de veel vakken al klaar is met groep 6 terwijl ze nog aan 5 moet gaan beginnen. Het is voor school ook moeilijk steeds nieuwe dingen te zoeken die uitdagen en dochter aanspreken. Daarom dat een paar maanden terug ook al met school is besproken of we niet externe hulp moeten gaan inschakelen en wanneer. En dit is vanuit school gekomen en niet vanuit ons. "
Wat is het probleem? Is je dochter ongelukkig, lastig, verveelt ze zich, ontwikkelt er zich faalangst? En waarom kan de school dat niet oplossen. Wat is er eenvoudiger dan haar naar groep 7 te plaatsen?
ayla:"En zoals ik al eerder zei, dan gaat het niet alleen om uitdagen maar ook gewoon om begeleiden. "
Begeleiden waarmee dan? Wat lukt er niet?
ayla;"Ik weet dat de kans groot is dat we binnen een half jaar externe hulp moeten gaan inschakelen en ik ben graag voorbereid."
Als je duidelijk zou zijn in wat die hulp zou moeten doen. Bij welk probleem precies het een oplossing zou moeten zijn, dan kan iemand je misschien nog wat tips aan de hand doen.
Maar je blijft zo vaag. En vooral ook zo in mineur.
Groet,
Miriam Lavell

Ayla

Pas een beetje op met aannames:Ik weet dat HB kinderen slecht slapen. Nou nee hoor, mijn dochter slaapt prima. Ja, ze is een avondmens dus op tijd naar bed is lastig. Mijn andere kinderen en mijn man (H zijn dat ook. Maar dat heeft te maken met ritme, niet met HB zijn. Zij zouden beter gedijen op laat naar bed en pas om 10.00 op school zijn. Helaas, dat gaat niet gebeuren.
En met alle respect, ik zou graag eens lezen concreet waaruit de hulp zou moeten bestaan. Is het iets wat je zelf niet kunt?

Slapen en piekeren

Onze (slimme) zoon van 12, met adhd, slaapt ook altijd al heel weinig. Hij slaapt al een jaar of drie, 7 uur per nacht of zo. Hij gaat om half elf naar boven, slaapt meestal pas om een uur of twaalf, geloof ik. Hij wordt om 7 uur door ons gewekt.
De kinderarts (waar hij komt vanwege adhd) zegt: 'ach'.
Zolang hij op zijn kamer niet gamet of tv kijkt (kan niet want hij heeft geen tv of computer op zijn kamer), en niet slaperig is overdag, is het niet erg. Wel raadde hij ons aan om zoon op vrije dagen uit te laten slapen naar behoefte.
Melatonine vond de kinderarts niet nodig, want niemand heeft er een probleem mee, en daarom is het geen probleem. 'Ik ga geen medicatie voorschrijven, als er geen probleem is, dan zou ik een slechte arts zijn.' Een heel terechte reactie.
Ik vind melatonine overigens wel medicatie. Het feit dat het een lichaamseigen hormoon is, vind ik namelijk niet zo'n overtuigend argument om het geen medicijn te noemen. Prednison en insuline zijn ook lichaamseigen hormonen.
Sombere gedachten en piekeren (heeft zoon ook last van gehad), dat zijn natuurlijk wél problemen. Die kan je alleen niet oplossen met slaapmedicatie. Iemand kan leren om gezond om te gaan met piekeren en negatieve gedachten. Yoga heeft onze dochter daar erg goed bij geholpen. Onze zoon was geholpen door te leren probleemoplossend te denken en door te leren onderscheid te maken tussen 'helpende' en 'niet-helpende' gedachten. 'O nee he, nu slaap ik nog niet, hoe moet dat nu morgen?' is een voorbeeld van een niet-helpende gedachte. 'Ik kan niet slapen, maar als ik wel lekker in mijn bed ligt, rust mijn lichaam uit en voel ik me morgen toch minder moe,' is een helpende gedachte.
Maar nu zoon dus geen sombere gedachten meer heeft en niet meer piekert en lekker in zijn vel zit, slaapt hij nog steeds minder dan het gemiddelde kind.

Eigen kracht

externe hulp zoeken is natuurlijk soms nodig. Ik zou echter vooral inzetten op de eigen kracht van je dochter. Ik zou haar niet afhankelijk willen maken van allerlei subsidies en plus klasjes en de goedwillendheid en bereidheid van de volwassenen om haar heen. Ik zou proberen in te zetten op je dochter zelf de leiding en verantwoordelijkheid te laten nemen voor haar eigen leren en functioneren. Juist omdat je dochter slim is zal dat niet eens zo moeilijk zijn.
Daarvoor moet je wel op een andere manier gaan denken. Minder in problemen en meer in mogelijkheden. Je dochter heeft geen probleem. Je dochter is slim, gezond en kan ontzettend veel. Ze heeft alles in zich om alles te bereiken wat ze wil. Daar heeft ze verder helemaal niemand voor nodig, alleen zichzelf.

Laat haar zelf meedenken over hoe zij de dagen op school door wil brengen. Wat wil ze graag leren, waar wil ze meer over weten, wat kan ze doen als ze zich verveeld, wat wil ze graag doen op school... Laat haar degene zijn die hierover zelf beslist.

Verder is het helemaal niet erg als ze zich af en toe verveeld. Heel veel kinderen komen de basisschool door met tekenen en uit het raam staren en wegdromen. Dat is helemaal niet erg. Alles wat ze extra kan krijgen is meegenomen maar het is helemaal niet eens zo noodzakelijk.

Ik zou verwachten dat ze zich op school netjes opstelt, zich aan de regels houdt en daar binnen zelf naar een manier zoekt om zichzelf bezig te houden. Uiteraard met een beetje steun van jou en de leerkracht maar deels op haar eigen initiatief.

Als ze kan leren om zelf verantwoordelijkheid te nemen en om zelf haar eigen weg te gaan dan heeft ze iets geleerd waar ze haar hele leven profijt van zal hebben.

Sera

Sera: "Juist omdat je dochter slim is zal dat niet eens zo moeilijk zijn." Maar juist dat is mi de grote valkuil bij HB.

Judith

Natuurlijk is het voor een slim kind makkelijker om zelf inzicht te krijgen in waarom ze bepaalde dingen doet en waarom andere mensen bepaalde dingen doen en wat ze zelf kan doen om het te veranderen. Voor een kind wat veel moeite heeft met het verwerken van informatie en dingen leren is zoiets juist moeilijker. Slimheid kan je niet alleen op schoolse vakken richten maar ook op andere aspecten.

Precies

De valkuil zit 'm vooral in de gedachte dat je slimme kinderen niet op ideeën zou hoeven brengen. Dat moet wel. Je eigen houding als ouder of leerkracht (positief of negatief) heeft ook wel degelijk effect op het kind, hoe slim het ook is. Ook slimme kinderen kunnen een negatief beeld over hen niet uit zichzelf negeren of in positieve gedachten om zetten.
Ondertussen is het niet heel moeilijk om een slim kind mee te nemen naar een meer positieve strategie: althans dat is makkelijker met een slim kind, dan met een kind dat sowieso al problemen heeft met het verwerken van informatie.
Het enige dat daarbij echt in de weg zit, ben je zelf. Als ouder en of leerkracht.
Je zult zelf een andere houding moeten aannemen. En het is goed mogelijk dat je daar zelf (niet zo slim als je kind misschien) meer moeite mee hebt dan je kind.
Dan ligt het probleem bij jou, niet bij je kind.
Groet,
Miriam Lavell

Yep

Het hele verhaal over helpende en niet-helpende gedachten, was voor mij (als toen 38-jarige), ook erg leerzaam. Het klinkt zo logisch, maar kom er maar eens op.
Mijn slimme zoon is niet zo makkelijk te motiveren om mee te denken en mee te werken bij therapie en dergelijke. Maar juist de logica van die helpende gedachten en probleem oplossend denken, maakte dat hij dat wel wilde doen.
Een niet-helpende gedachte signaleren en vervolgens herformuleren in een helpende gedachte, dat is hersengymnastiek! Maar omdat het nu ook weer geen hogere wiskunde is, kun je dat als ouder prima zelf doen met je kind. Het werkt sowieso het beste als je het vaak doet, in een kort momentje. Net als de oefeningen van de fysiotherapeut. Elke dag vijf minuten, doet meer dan een keer per week twee uur.

Helpende gedachten

Soms zijn ze idd kinderlijk simpel te planten. Zoon is versneld, voelt zich raar, vraagt of hij anders is dan de anderen. 5 jaar. Heb ik gewoon uitgelegd dat ze bij de groep 2 niet de goede boekjes hadden voor hem, en bij groep 3 wel. Kortom oorzaak buiten hemzelf gelegd. Pikt hij meteen op, ik hoorde het hem ook weer gebruiken als uitleg bij anderen.

Bij die slaappiekerijen vind ik helpende gedachten wat lastiger te vinden, omdat kinderen zich daar soms in vast kunnen denken. Dan heb ik het idee dat het beter werkt om ze te helpen om over sommige dingen niet te denken, om uit andere vaatjes te tappen. Dat is ook mijn wat mij betreft een beperking van cognitieve therapie. Je kunt wel een bepaald type gedachten aanraden maar er zijn mensen die dan weer meta gaan en zich schuldig gaan voelen over de verkeerde gedachtes en dat schuldgevoel dan weer onsuccesvol als een verkeerde gedachte gaan aanmerken enzoverder enzovoort. Ik zie het dan ook niet als panacee.

Wat niet helpt

Wat vooral niet helpt is zelf zorgelijk zijn en zorgelijk doen over laat slapen. Je kunt die zorgen niet verborgen houden. Je kind pikt dat op en dat is nog een zorg erbij om te piekeren en niet te gaan slapen.
Een helpende gedachte is dat het niet erg is om laat te gaan slapen. Een helpende activiteit is afleiding en dat kan veel zijn, als het maar geen beeldscherm heeft.
De slaapkamer van mijn zoon had een rijk gevulde boekenkast. Dat hielp. Zowel bij het slapen, als bij het laat wakker zijn zonder piekeren. Hij las een boek. Daar is niks mis mee. Dat is zelfs leuk.
Groet,
Miriam Lavell