Babytijd Babytijd

Babytijd

Lees ook op
Desperate housewife

Desperate housewife

27-01-2010 om 08:53

Ik weet niet (meer) wat ik met mijn zoontje (5 maand) aan moet.... help!


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Alette

Alette

28-01-2010 om 09:23

Rembrand

Hypo-allergene melk is koemelk waarbij het eiwit in grove stukken is geknipt. Daarna komt de dieetvoeding, Pepti met het eiwit fijngemaakt om het makkelijk te zeggen en Nutramigen/Friso Allergycare met het eiwit onherkenbaar klein afgebroken.

Borstvoeding geeft gedeeltelijk je eigen voeding door. Daarom is het beter om bv. geen kool of citrusvruchten te eten, toch, je baby krijgt er vaak last van. Maar: het koemelk-eiwit wordt net zo goed doorgegeven, in brokjes weliswaar, vergelijkbaar met hypo-allergene melk.

Hypo-allergene melk, die je zonder recept kunt verkrijgen en die dus ook nooit vergoed wordt, geef je als voorzorgsmaatregel bij het mogelijk aanwezig zijn van een allergie, als je tenminste zelf geen borstvoeding geeft. In het ziekenhuis werd dochterlief ook bijgevoed met HA-melk, omdat dat qua koemelkeiwit op hetzelfde niveau zit. Als de allergie daadwerkelijk aanwezig is stap je over op de genoemde dieetvoeding.

In het geval van mijn dochter was mij na 1 dag al duidelijk dat ze op mijn voeding reageerde. Ze werd rustiger nadat ik een weekend op dieet ging. Ik werd ook erg rustig, ahum, ik kon in bed blijven, totaal gebroken door het niet kunnen nuttigen van mijn geliefde boterham met kaas etc. Dieet was voor mij geen optie dus.

Hopelijk heb ik het nu wat duidelijker beschreven, maar de moraal van het verhaal blijft hetzelfde. En ja, borstvoeding zal best wel beter zijn bij allergische babys, maar ik ben al drie keer zoooo blij geweest dat ik ze over deed op Nutramigen/Allergycare (laatste stinkt iets minder). Op flesvoeding toch veel gelukkiger babietjes dan op mijn voeding. Het besluit om met borstvoeding te stoppen was hier dus echt een opluchting en voor mijn kinderen (drie dan van de vier) was borstvoeding echt niet gezonder, ze werden er ziek van.

Dat twee daarnaast nog andere voedselallergie-en hebben ligt er niet aan dat ze te kort borstvoeding hebben gehad, dat zit gewoon in hun aanleg, ze hebben het hele pakketje meegekregen (eczeem astma voedselallergie). Ik ben dus niet meer heel erg bijzonder pro-borstvoeding.

Primavera

Primavera

28-01-2010 om 10:27

Jeuk?

Hallo Desperate HW,
Mijn tweede was ook zo'n HighNeed baby, die alleen maar tevreden was als hij op de arm van iemand zat.
Hij begon na ongeveer een week te gillen zodra je hem neerlegde. Als ik hem nadat hij in slaap gevallen was in de wieg of kinderwagen legde was het ook weer na een paar minuten gillen. Hij bleek reflux te hebben, eerst verborgen, ma na enkele weken spuugde hij meters ver. Het arme kind had dus gewoon erge pijn.
Hij was een baby van vele borstvoedingen (hazevoedingen) om de opkomende zure melk weg te spoelen en hazeslaapjes. Hij presteerde het echt om na 5-15 minuten weer volledig uitgerust wakker te worden. Eigenlijk heeft hij het eerste jaar in mijn armen doorgebracht overdag en 's nachts bij ons in bed.
Ik heb dat echter niet als zwaar ervaren, omdat hij verder zo'n zonnig karakter had en zolang hij maar bij iemand was, die hem niet neerlegde (niet persé ik of de vader) nooit huilde, ook geen gepruttel, maar juist een hele lieve zonnige baby, zolang hij maar in de armen van iemand zat en beslist niet alleen gelaten werd.
Behalve reflux bleek hij later ook nog allergieën te hebben, alleen niet de meest voorkomende. We hebben pas toen hij ouder was ontdekt dat die allergieën hem een geweldig jeuk gaven, vooral 's nachts, al lang voordat de eerste galbulten te zien waren en nadat hij anti-histamine kreeg voorgeschreven was het nachtelijk ellendig wakker worden acuut voorbij. Ik zou willen dat we dat eerder ontdekt hadden, jeuk kan verschrikkelijk zijn zonder dat er ook maar iets te zien is.
Wij dachten ook geen allergieën in de familie te hebben, maar mijn man blijkt toch een zeer selectieve hooikoorts voor enkele gewassen te hebben (en dan gelijk heftig) en ik reageer op een heel enkele AB en een paar soorten zeep of schoonmaakmiddel. De droge huid plekjes groeien met ongeveer twee jaar toch uit tot een geweldig eczeem, wat we gelukkig na wat ge-experimenteer met zalfjes en bepaalde dingen uit het dieet laten weer onder controle kregen, al bleven kleine plekjes iedere winter terug komen.
Ik zou dus met de ervaring die ik nu heb toch denken aan een allergie die ongemak veroorzaakt bij je kind en in die richting experimenteren. Allergieën kunnen vaak getriggerd worden door contact met bepaalde stoffen. Zo reageerde mijn zoontje acuut als hij iets van wol aan had, zeepresten in de was en fleece-achtig spul, dus ging ik over op zoveel mogelijk alleen katoenen spul.
Ik spoelde dus alles wat met je baby in contact komt minstens twee keer uit, gebruikte geen wasverzachter meer en de baby ging niet meer als één keer in de week in bad en dan nog het liefst met alleen water.
In jouw geval zou ik even alle hapjes weglaten en daarna weer heel rustig in voeren en het liefst met één ingrediënt per keer. Gekookt of eerst verhit fruit is minder allergeen dan rauw en gekookte groenten verteren ook makkelijker. Kijk ook ui voor toevoegingen waar je misschien geen erg in hebt. Onze zoon kreeg als een van de eerste dingen een wortelsoepje te proeven, waar ook een heel klein beetje bouillon van een bouillonblokje in bleek te zitten en laat hij nou net daarop enorm allergisch reageren.

Verder kan ik je absoluut aanraden om geen methoden te gaan volgen waar je zelf niet achter staat, dat gaat nooit werken en bovendien ontbreekt wetenschappelijk bewijs of blijkt juist dat het eigenlijk niet helpt.
Een baby zit in ieder geval niet 9 maanden rustig in de buik van de moeder, dat vind ik een vreemde achteraf bedachte verklaring voor de RRR-methode. Het is een hels kabaal daar in die baarmoeder met al die darmgeluiden en andere inwendige processen die dag en nacht doorgaan en bovenal is er een constante hartslag van de moeder zeer goed te horen. Geluiden uit de buitenwereld komen ook door, maar wel verzwakter. Bovendien als we baby's zouden moeten behandelen zoals ze in de baarmoeder gewend zijn, dan zouden we ze als vleermuizen op hun kop te slapen moeten hangen ipv ze te laten liggen, aangezien de meeste baby's toch de laatste maanden in de buik met hun hoofd naar beneden liggen.
Het blijft met baby's toch een kwestie van experimenteren totdat je de aanpak hebt gevonden die zowel de baby als de moeder het beste ligt en die kan bij iedere baby, ook uit hetzelfde gezin, weer anders zijn.
Groeten Primavera

Roosje Katoen

Roosje Katoen

28-01-2010 om 10:31

Herkenbaar

Mijn oudste was ook zo als baby. Altijd huilen zodra ik uit zijn buurt was. Ik vond dat ook vreselijk en wilde hem niet laten huilen,dus zat/liep altijd met hem rond. Dan was hij heel lief. De eerste maanden sliep hij overdag bij mij op schoot, dan zat ik de hele dag op de bank met een boek en eten, drinken en de telefoon binnen handbereik. Gekkenwerk misschien, maar ik voelde me er prettig bij, want het huilen vond ik vreselijk.

Na 4 maanden zijn wij ook met Ria Blom begonnen, en daar heb ik ook nog steeds spijt van. Hij huilde de eerste keer meer dan 3 uur en viel uitgeput in slaap, waarna hij na een half uurtje weer krijsend wakker werd. De tweede dag tegen beter weten in nog een keer geprobeerd en toen huilde hij meer dan 4 uur! Wat voelde ik me rot! We zijn toen overgegaan tot de 10 minuten-methode, dat hij in elk geval elke 10 minuten even getroost werd. Volgens Ria Blom moest dit binnen 2 weken effect hebben, maar het duurde wel 3 maanden! Ik zag vreselijk op tegen de avonden, en na die 3 maanden ging het dan even goed en begon alles vervolgens weer van voor af aan.
Toen baby 6 maanden was hield ex het voor gezien en stond ik er alleen voor. Ik nam hem 's avonds en 's nachts in elk geval bij mij in bed, zodat ik hem kon troosten aan de borst. Hij werd ook altijd huilend wakker. Ik was een zombi in die tijd

Ook overdag sliep hij slecht, soms maar 20 minuten (nadat ik dan 45 min bezig geweest was om hem in slaap te wiegen), echt om gek van te worden. Hij kon zich ook niet alleen vermaken en wilde nooit in de box of in het wippertje ofzo. Ik was blij dat ik na 4 maanden weer kon gaan werken, maar de oma's die oppasten hebben er ook een trauma aan overgehouden. Ik zag ook echt op tegen vrije dagen en weekenden. Toen hij naar het kdv ging heeft hij de eerste weken de hele dag gehuild, als ik hem dan kwam ophalen was hij helemaal uitgeput met dikke rode ogen. Hij sliep daar ook bijna niet.

Medisch gezien is er nooit wat ontdekt. Ik denk zelf dat hij heel gevoelig is en veel spanningen oppikte en last had van verlatingsangst oid. Nu is hij 4 jaar en slaapt goed en kan zichzelf goed vermaken, maar daar kon ik 2 jaar geleden alleen maar van dromen!

Uiteindelijk is het helemaal goed gekomen, maar ik herken je wanhoop wel! Veel sterkte in elk geval, doe vooral waar je je zelf goed bij voelt en probeer meer tijd voor jezelf de pakken, al ga je maar 2 uurtjes de stad in ofzo. Dan kan je daarna weer meer hebben.

kien

kien

28-01-2010 om 11:21

Even meedenken

Niet gehinderd door herkenning, wel ervaring met vier kinderen, zal ik even met je meedenken.
Eerder genoemde oorzaken als allergie, reflux etc. lijken mij niet heel waarschijnlijk, omdat hij niet huilt als je hem bij je houdt. Het lijkt hem dus echt specifiek om het contact met jou te gaan. In de loop der maanden is er een soort patroon ontstaan dat hij prima vindt, maar dat jou (begrijpelijk) begint op te breken. Ik kan me zo voorstellen dat je dat constant met hem bezig zijn acceptabel vond toen hij heel klein was, maar nu hij iets groter wordt niet meer. Als je er vanaf wil dan zal je het patroon moeten doorbreken en dat betekent dat hij eraan zal moeten wennen dat jij hem niet de hele tijd bij je houdt. En dat zal gegarandeerd gepaard gaan met huilen. Als je hem pertinent niet wil laten huilen dan denk ik dat je je erbij moet neerleggen dat het nog even zo doorgaat als nu.
Laten huilen betekent natuurlijk niet dat je volgens de manier van Ria Blom te werk moet gaan. Je kan daar ook best zelf een weg in vinden die het voor jou draaglijk en acceptabel maakt. Ik zou beginnen met hem overdag af en toe in box of wippertje zetten en dan zelf een tijd voor ogen houden, bv. ik laat hem er 10 minuten in. In die tijd kan je dan wel af en toe naar hem toe gaan om hem even te troosten. zo kan hij er aan wennen dat je er wel bent ook al houdt je hem niet vast. En dat dan een paar dagen volhouden en evt. uitbreiden. Lukt het niet dan kan je altijd weer verder gaan zoeken. Maar dingen als zelf op dieet, of andere voeding voor hem zijn nogal drastisch als je niet weet of het daarmee te maken heeft.
Nogmaals, ik heb geen ervaring, en ik beweer helemaal niet dat dit de oplossing is. Maar misschien is het juist wel verhelderend om een wat minder gekleurde reactie te horen.
En het aanbod van oma's om even op te passen zou ik altijd accepteren. Even weg, al is het maar een uurtje, kunnen je kijk op de problemen ook veranderen.
Veel succes!

Kien

Desperate Housewife

Desperate Housewife

28-01-2010 om 11:22

Er moet wat veranderen...!! maar hoe...?

Allereerst bedankt weer voor alle betrokkenheid en lieve, herkenbare verhalen. Het sterkt echt te weten dat ik niet de enige ben. Lang leve het forum!!

Wat ik zo moeilijk vind aan deze hele situatie is dat je nooit weet of je het goed doet. Mijn gevoel en verstand liggen constant met elkaar overhoop. Ik heb mijn heil al een paar keer gezocht in diverse boeken en methodes en dan telkens denk ik: dit is het, maar of het werkt niet, of ik hou het niet vol...

Maar dat er iets moet veranderen is een feit. Vannacht weer de halve nacht met meneertje in de weer geweest. Hij blijft om de ca. 1,5 uur komen voor een 'voeding' of mamahonger.
En dit is dan nadat ik rond 20.00 uur met hem in bed ben gaan liggen om hem in slaap te voeden. Meestal is hij snel vertrokken en leg ik hem naast me in bed of houd hem vast. Eerst kon ik hem nog rond 22.30 uur in zijn wiegje leggen en sliep hij van 22 tot 5 of 6, heerlijk!!!! Dan kon ik het overdag wel aan. Maar nu, sinds een maand ofzo, wordt hij rond 22-en of 23-en weer wakker en wil dan de borst. En huilt dan niet een beetje maar hysterisch...
En dan gedurende de nacht ligt hij naast me en lijkt elke 1,5 uur wakker te worden en op zoek te gaan naar 'troost' of een manier om in slaap te vallen: en dat is dan sabbelen. Helaas neemt hij geen speen (ik heb al zoveel soorten geprobeerd, zelfs besteld uit Duitsland...).

Gemiddeld slaapt hij overdag totaal een uur. Soms iets meer, soms iets minder. Eerst was dit bij mij aan de borst (dan installeerde ik me ook inderdaad met thee, koek, laptop en telefoon op de bank) en dan sliep hij zo een aantal uur achter elkaar in mijn armen, dat doet hij soms nog steeds. Hij sliep ook veel in de draagzak. In de wandelwagen huilde hij eerst alleen maar. Nu valt hij soms ook weleens in slaap (gisteren nog zonder een kik, een halfuur geslapen), sinds een paar weken gelukkig. En daarnaast wieg(de) ik hem in slaap en legde hem dan in zijn ledikant. Dat duurt soms inderdaad wel 45 min. voor gemiddeld 20-30 minuten slspen.... Wegleggen blijft moeilijk, hij schrikt snel wakker als ik het contact verbreek. Soms lukt het wel maar dan blijft hij niet langer slapen dan 20-30 minuten...

Gisteren en vandaag heb ik hem toch maar laten huilen in zijn bed. Omdat ik er gisteren zo doorheen zat leek me dat een beter alternatief dan hem opgefokt proberen te troosten, dat werkt ook niet. Na 15 minuten huilen heeft hij gisteren een halfuurtje geslapen en werd huilend wakker. Vanmorgen na 25 minuten pruttelen, huilen, hysterisch huilen (bezoekje van mij), huilen, pruttelen, is hij in slaap gevallen voor, jawel, 20 minuten. En dan wordt hij weer huilend wakker. Hij wordt eigenlijk altijd huilend wakker, behalve 's ochtends als hij in ons bed ligt en hij mij ziet als hij zijn oogjes open doet....

Dit hele gebeuren is ontstaan doordat hij zoveel huilde, zeker de eerste maanden. Het huilen is iets minder geworden maar ik ben de hele dag met hem bezig. Daarom ben ik 's avonds zo blij als hij slaapt, dat ik gewoon geen energie heb om hem 's avonds te laten huilen of wiegen of wat dan ook. Dan is de borst het meest doeltreffende en makkelijke alternatief. Maar nu hij ook weer de hele nacht komt ben ik het echt zat aan het worden. Ik denk wel dat wij/ik hem onbewust hebben aangeleerd dat voeden slapen betekent. Dat was op dat moment gewoon het enige alternatief, waar wij dus nu voor moeten boeten....
Ik heb mezelf de hele tijd voorgehouden dat als het overdag beter ging met de slaapjes we de avonden en nachten aan zouden pakken. Maar de slaapjes overdag worden niet beter....

Hoe nu verder? Hoe leer je hem dat weer af? Hij kan ook in slaap vallen in de draagzak, in de wagen en als je hem wiegt, dus onmogelijk is het niet...

Maar hoe nu verder? Hoe dit aan te pakken? Ik vind het zo wreed om van 100% aandacht, liefde en verzorging (heerlijk bij mama aan de borst en in bed) naar 100% 'verwaarlozing' te gaan. Dus 's avonds en 's nachts maar laten huilen. Dat vind ik gewoon niet kunnen. Wat is dan de tussenweg??

En overdag zit ik met die korte slaapjes. Ik heb nooit het idee dat hij echt uitgeslapen is omdat hij altijd huilend wakker wordt. Alsof hij ervan baalt dat hij alweer wakker is. Als ik hem even in zijn bed laat huilen dan wordt het alleen maar weer erger btw...

Verder voor wat betreft die allergieën. Hij heeft die droge plekken alleen op zijn benen, maar wel behoorlijk. Nu trek ik hem wel een maillotje aan omdat het zo koud is en zijn sokjes altijd afzakken. Deze zijn 100% katoen. Zou het daarvan kunnen komen? Volgens mij was het al wel voor die tijd begonnen. En uit een allergie zich niet meestal op het hele lichaam, of dan in ieder geval de romp?? Ga sowieso die vaseline creme even kopen zo. Ik heb trouwens niet het idee dat hij last heeft van zijn beentjes of jeuk heeft...

Een heel verhaal weer maar ik hoop toch dat iemand input heeft. Bedankt!!!!! Groetjes, DH

kien

kien

28-01-2010 om 11:46

Dh, tegelijk geschreven

Ik had dat van die korte slaapjes niet goed meegekregen, sorry daarvoor. Maar toch denk ik dat de aanpak niet veel anders zal zijn. Je zegt het zelf al, er moet iets gebeuren, in jullie beider belang. En je kan er vanuit gaan dat jij degene bent die de verandering in gang moet zetten, want (voorlopig) zal je zoontje dat denk ik niet doen.
Dat van dat voeden is slapen herken ik wel. Ik heb dat bij allebei mijn zoontjes gehad. Het is ook zo'n makkelijke oplossing. Maar meteen ook een valkuil. Bij mijn oudste zoontje heb ik dat wat langer laten doorsudderen, tot ik het met 13 maanden echt zat was. Bij mijn jongste zoontje, nu 7 maanden, begon ook zo'n patroon te ontstaan, maar dat heb ik na een paar weken bewust doorbroken. Ik herkende het deze keer gelukkig.
Hoe staat je vriend hier overigens in? steunt hij jou in je aanpak, welke dat ook is. Want dat is wel vrij eesentieel.
Veel sterkte!

Kien

Laten huilen

Jeetje wat moeilijk allemaal!!! Leef echt met je mee en heb met je te doen. Wat zwaar moet dit voor je zijn.

Ik begrijp heel goed dat je niks voelt voor het laten huilen. En ik ben er ook van overtuigd dat het niet altijd werkt. Maar....het is echt het proberen waard.
Je zegt dat je het zo zielig vindt en ook dat begrijp ik heeeeel goed. Maar ik geloof ook dat er een kans is dat jouw kindje gewoon oververmoeid en overprikkeld is, omdat ie niet geleerd heeft om zelf lekker in een diepe slaap te vallen. En DAt is ook zielig. hij voelt zich nu ook duidelijk niet lekker op zichzelf. Maar...als je er aan begint, moet je denk ik ook volhouden. Minstens een week. Niet zomaar de ene dag laten huilen en de andere dag weer bij je nemen. Dat is denk ik veeeeelste verwarrend voor een kind en juist heeeel zielig. Dat vind ik iig. Dan weet ie helemaal niet meer wat ie aan je heeft en wat niet.
Ik zelf denk ook niet dat er medisch gezien iets aan de hand is omdat ie bij jou wel stil is. het lijkt zo op een afstandje inderdaad een patroon van vdoen,slapen, wakker worden voor honger naar jou. het zou lekker zijn voor hem vooral als hij wist dat hij in zijn eigen bedje ook veilig is. dat ie dat mag weten. dat leer je hem niet denk ik door hem er steeds uit te halen. dan zeg je als het ware: ALleen bij mama ben je veilig. Als je dat ook zo vindt, is het natuurlijk prima, maar ik denk dat je hem daarmee te kort doet, snap je.
Nou, ja, ik probeer ook maar gewoon wat mee te denken.
Mijn oudste sliep de eerste 8 weken niet overdag, was doodmoe, overprikkeld van het heen en weer gewieg van mij. Tot ik hem met 8 weken heb laten huilen. hij veranderde in een goedlachse baby die heeeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeel sliep. Nou ja, dit was wat ik even met je wilde delen.

succes en sterkte

Desperate Housewife

Desperate Housewife

28-01-2010 om 13:43

Goede tips!

Bedankt voor het meedenken en de tips.
Vooral die van een tijdje in het wippertje/ de box vond ik een goede Kien. Die ga ik meteen introduceren. Omdat hij zou huilerig was ben ik hem zo gaan pleasen dat hij daardoor misschien nu helemaal niet meer alleen wil. Erg eigenlijk....

En ja, ik moet het gaan doorbreken. Ben nu al maanden aan het hopen dat het vanzelf gaat, maar dat gaat het niet. Maar weet je, overdag gaat het nog wel. Het wegleggen, het laten huilen. Ik zet dan gewoon even de babyfoon uit en check na 5 minuten weer. Maar die nachten hè??? Ik heb ook nog een zoontje van 4 en als mijn baby tekeer gaat is het niet zachtjes. Soms wordt de oudste ook nog wakker en dan heb je helemaal de poppen aan het dansen... Maar goed, wat moet dat moet, misschien maar even naar beneden gaan met hem ofzo.

Mijn vriend steunt mij wel in mijn beslissingen. Aangezien ik borstvoeding geef bepaal ik vaak wanneer wel en wanneer niet (vannacht 1x niet op mijn zoontje's verzoek ingegaan maar hem in slaap gewiegd...). Het moet alleen wel altijd van mij afkomen wat we nu weer moeten proberen...
Ben het eens met de stelling dat je iets minstens een week moet volhouden. Het 'laten huilen' of tenminste niet elke keer voeden heb ik een week of 2 4 nachten volgehouden. Omdat ik helemaal op was toch maar weer opgegeven. Echt, ik stond nachtenlang met zoontje te wiegen... Nu toch maar weer wat langer proberen...

Wat ik ga proberen:

- Vanavond voeden tussen 19.30 en 20.00 uur. Daarna in zijn eigen bedje leggen, slapend of niet. Dus niet in mijn armen laten liggen of in ons bed...

- Vanavond/vannacht slechts voeden als laatste redmiddel. Ik merk snel genoeg wanneer hij echt honger heeft. Kan natuurlijk niet verwachten dat hij van ca. 4 avond-/nachtvoedingen naar 0 gaat in 1 keer. En dan kies ik voor wiegen/troosten. Kan het (nog) niet over mijn hart verkrijgen om hem te laten huilen 's nachts. Vind de overgang bij ons in bed / aan de borst te groot met in zijn bed de halve nacht huilen...

- Ochtend-/Middagslaapjes in zijn eigen bedje zonder wiegen / voeding o.i.d., laten huilen dus. Als hij lang huilt of erger gaat huilen kijken en dan weer weggaan. Tenzijn hij in de wagen in slaapt valt (zoals nu), dan laat ik hem lekker. Slaap boven alles!!!

Waar ik erg tegenop zie is de avond en nachten. Moet toch elke dag mijn oudste naar school brengen en om 6.45 op. Maargoed, moet het eindresultaat maar voor ogen houden. En 1 week is te overzien. Zal ook het boekje 'Lekker slapen zonder huilen' nog eens openslaan. Staan ook wel goede tips in.

Hoop zo dat ik het volhoud en dat het nut heeft.
Meer reacties en tips zijn natuurlijk welkom!!
Groetjes, DH

Wat wij hebben gedaan

Onze zoon was geen huilbaby maar van het begin af aan sliep hij heel weinig. Twaalf uur per etmaal was (en is) normaal. Dat betekende dus slechts een paar hazeslaapjes (30-45min) overdag en 's avonds spook(te) hij ook veel. Van 2m-3m heeft hij 's nachts doorgeslapen en toen was het over. Zoon werd ook altijd huilend wakker.

Met 8 maanden had ik er genoeg van. Het probleem bij zoon was dat hij niet zelf in slaap kon vallen, dus elke keer als hij even wakker werd was het huilen geblazen. Wij hebben toen "controlled crying" toegepast. 's Avonds bij het naar bed gaan telkens een poosje langer wachten met troosten. Het duurde hij de 1e avond 3*5 en 2*10 minuten voor hij sliep. De 2e avond was dat nog maar 3*5 geloof ik. En de 3e avond en verder sliep hij binnen 5 minuten.

Doordat hij had geleerd zelf in slaap te vallen ging het 's nachts en overdag een stuk beter.

Bij ons duurde het dus niet lang voor zoon het doorhad. Het was wel moeilijk - ik zat altijd met een boek op de gang, bladzijdes omslaand zonder gelezen te hebben - maar het was het zo waard!

Nu is zoon 3 en hebben we af en toe een terugval maar zo laten huilen hoeft nooit meer.

Sterkte

Lees wat je van plan bent en heb daar even 1 vraagje over. Althans...1 ding wat ik me afvraag. Is het duidelijk voor hem als je hem overdag laat huilen en niet wiegt, maar dit dan 's nachts weer wel doet??? Ik vraag me of of hij het verschil snapt en of het op hem niet oevrkomt als: wat heb ik aan haar, de ene keer wiegt ze wel,d e andere keer niet.
wilde ik je toch effe meegeven....

Trouwens

Toen wij controlled crying hebben gedaan kreeg zoon (meestal of soms, weet ik niet meer) nog een nachtvoeding. Dat ging goed, hij werd wakker, ik voedde en hij ging weer slapen. Meer dan 1 keer voor voeding werd hij niet wakker.

kien

kien

28-01-2010 om 14:04

Niet teveel

Goed dat je het aan gaat pakken DH! Zo te horen heb je genoeg moed verzameld. Ik wil je nog één tip meegeven: doe niet teveel in 1 keer. Ten eerste kan het dan toch weer heel veel huilen worden en dat maakt voor jou weer moeilijker. Dan stop je misschien alweer voordat je goed en wel begonnen bent. Ik zou beginnen met de dagen aan te pakken, zoals je al zei is dat voor jou makkelijker op te brengen. En je hebt kans dat als hij overdag wat beter slaapt, het 's nachts automatisch ook beter gaat. Een uitgeruste baby slaapt meestal beter dan een oververmoeide. En ik denk dat het met die verwarring waar Pilar het over heeft wel mee zal vallen. De nacht is ook voor een baby anders dan de dag.
Succes, ben benieuwd hoe het verder gaat.

Kien

Hoop het kien...

Ik hoop het kien, dat het met die verwarring wel meevalt!!! Maar echt, ik vraag het me af of het duidelijk is. Zo'n kind denkt volgens mij echt niet: ohh nu is het nacht, nu mag ik wel gewiegd/getroost worden en overdag moet ik het zelf doen. Ik ben bang dat het niet gaat werken op die manier

Roosje Katoen

Roosje Katoen

28-01-2010 om 14:34

Ik zou het idd stap voor stap aanpakken, niet alles in 1 keer. Te beginnen met het slapen overdag.
Ik heb nu ook een ('makkelijke') baby van 5 maanden. Als ik zie dat hij moe wordt (niks meer willen, naar zijn oor grijpen, ogen op half zeven) leg ik hem in zijn bedje. Soms gaat hij dan even heel hard huilen. Dan ga ik om de 2/3 minuten even naar hem toe om te troosten en de speen in zijn mond te doen. Meestal slaapt hij dan binnen 10 minuten. Soms gaat hij ook gewoon zelf slapen. Hij slaapt 's ochtends zo'n drie kwartier, rond 13.00 uur zo'n anderhalf uur en aan het eind van de middag nog zo'n drie kwartier. Overigens niet altijd hoo, maar grofweg. Hij krijgt om de 4 uur borstvoeding, 's nachts soms 2 keer. Dit even ter vergelijking, ik kan me voorstellen dat je je afvraagt welk ritme 'normaal' is. Als tussenweg tussen het in slaap wiegen en laten huilen kan je bv om de vijf minuten naar hem toe gaan en hem even troosten.
Sommige babies leren zo slapen, al moet ik eerlijkheidshalve zeggen dat het met mijn oudste ook niet geweldig werkte, maar uiteindelijk (toen hij bijna 2 was) sliep hij vrij goed. Maar goed, je wil natuurlijk toch iets proberen en dit vond ik zelf acceptabel.
De nachten zou ik voorlopig nog voedend doorbrengen, dan heb je denk ik de meeste kans op slaap. Bij mijn oudste voedde ik 's nachts ook wel 5 keer of meer, omdat dat de enige manier was om nog wat slaap te pakken.
MOcht je dit niet willen, dan zou ik je vriend de baby laten troosten. Als hij bij jou is wil hij natuurlijk gelijk die borst!
Succes en sterkte! Ooit komt het goed

Rembrand

Rembrand

28-01-2010 om 19:27

Alette.

Ik weet hoe hypo-allergene voeding word gemaakt. En ik weet ook dat de voeding die de moeder eet gedeeltelijk via de borstvoeding bij de baby komt. Het is echter maar een heel klein percentage baby's die daarop een reactie vertoond. De superallergische baby's dus.
Een aantal van die baby's zal ook een reactie vertonen op Nutramigen of Neocate. Daarom is het altijd aan te raden om toch eerst borstvoeding ( eventueel met dieet ) te geven. Juist omdat borstvoeding nog zoveel andere gezondheidsvoordelen heeft. Als een baby na één dag al reageert op wat de moeder eet dan is het een extreem allergische baby. Wat waren de symptomen die jouw kindje had ? Natuurlijk is het aan de moeder of zij het er voor over heeft om hypo-allergeen te gaan eten. De één zal totaal gebroken zijn omdat ze geen boterham met kaas meer kan eten, en de ander niet.
Soms moet de moeder meer laten staan dan alleen melkprodukten om een goed resultaat te bereiken. Als een kind aanleg heeft voor allergie kan je dit niet altijd voorkomen door borstvoeding te geven. Je kan de symptomen van de allergie vaak wel uitstellen of verminderen.
M. ( lactatiekundige en moeder van drie kinderen met voedselovergevoeligheid ).

H

H

28-01-2010 om 19:57

Desperate housewife/sharon

Ja hoe heb ik gemerkt dat er iets met z'n oren aan de hand was? Ik moest er even over nadenken, is alweer 8 jaar geleden. Op het consultatiebureau vroegen ze bij de intake of ik zelf vroeger een "oren kind" was en dat en ik inderdaad. Het kan dus erfelijk zijn!
Ik was gewoon ten einde raad voelde dat er iets met hem aan de hand was. Hij was trouwens echt nooit neusverkouden! Dat heeft een zoon van vriendin precies hetzelfde, nooit neusverkouden maar wel altijd oorontsteking. Ik ben toen echt elke week naar de huisarts gegaan, ik geloof 8 of 10 weken aan een stuk.
Toen heb ik een doorverwijzing naar de KNO gehad. Hij rook trouwens ook wel regematig vreemd uit zijn mond, door de keelontsteking natuurlijk. Hij kreeg gelijk buistjes en later hebben ze ook omdat hij zo slecht sliep zijn neusamandelen geknipt.
Met de verlatingsangst en slapen werd het niet veel beter eerlijk gezegd, maar hij heeft dan ook jaren lopen kwakkelen, is zelfs met twee jaar een keer 4 dagen opgenomen met een geheel ontregeld afweersysteem doordat de onstekingen te lang duurden.
Maar als je weet wat er aan de hand is kun je er wel ineens veel beter tegen hoor.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik nu nooit meer zo lang naar de huisarts zou gaan voor een doorverwijzing. Ik zou gelijk de KNOafdeling van het ziekenhuis opbellen maar ja dan kan ik natuurlijk zeggen dat ik het al eerder aan de hand heb gehad.
Gewoon zeuren bij de HA werkt denk ik ook wel.

Succes ermee, en mocht het zo zijn ze groeien er over heen!!!

Groetjes

En flesvoeding?

wat gebeurt er dan ? Je kan dat een dag uit proberen (zelf even kolven om de productie op peil te houden).

Desperate housewife

Desperate housewife

29-01-2010 om 08:22

Gisteren en vannacht

Nou, de kop is eraf en het ging redelijk...

Heb toch gisteren inderdaad maar besloten eerst de dagen aan te pakken en de nachten geleidelijk aan na jullie tips. Vond dat inderdaad wel beter vol te houden dan in 1x alles. En wie weet gaat het 's nachts al beter als hij overdag zelf in slaap kan vallen. Echt een goede tip hoor, bedankt!!

En ik denk niet dat hij 'last' heeft van het feit dat ik hem overdag even laat huilen en dat hij 's nachts nog wel op zijn wenken bediend wordt. Overdag drinkt hij namelijk om de ca. 4 uur en 's nachts elke 1,5 a 2 uur. Overdag als ik hem in bed leg zit zijn buikje vol, is zijn luier droog en let ik op zijn vermoeidheidstekens. Dan voelt het iets beter om hem gewoon weg te leggen. 's Nachts is zin ritme daarin anders en dat wil ik geleidelijk aanpakken. Cold turkey vind ik echt te zielig.

Gisteren overdag heb ik hem dus laten huilen. Hij heeft gisteren 1x 2o minuten geslapen na 25 minuten huilen/jengelen. Daarna 1,5 uur in de wagen na zijn broer naar school brengen. En daarna wonder boven wonder bij mijn ouders nog 45 minuten nadat ik hem in zijn wagen in de gang had gelegd. Hij heeft volgens mij nog geen 5 minuten geprutteld. Ik was helemaal flabbergasted, en hoop nu dat het niet iets eenmaligs was....

Vannacht heb ik gekozen voor wat tips uit het boek 'Lekker slapen zonder huilen' van Elizabeth Pantley. Ben korter gaan voeden en bepaal dus zelf wanneer ik met voeden stop. De tepel valt dus niet uit zijn mond maar ik haal hem eruit als hij nog sabbelt. Zo valt hij niet helemaal aan de borst in slaap. Dit deed ik voorheen wel en viel dan zelf ook in slaap. Dit is aardig gelukt vannacht.

Nu heb ik hem net weer weggelegd want hij was alweer aan het gapen en in zijn ogen aan het wrijven (7.00 uur wakker, 8.15 weer op bed) maar nu ligt hij me toch te brullen. En omdat ik het nu allemaal weer wat positiever inzie met hem vind ik het ook wel weer erg zielig hoor. Maar goed, ik houd vol. Gisteren ging het ook goed....

Ben benieuwd wat vandaag gaat brengen!!!
Groetjes, Desperate Housewife

Desperate Housewife

Desperate Housewife

29-01-2010 om 09:33

Mmmm.....hoesten en koorts, wat dan...?

Sinds vannacht hoest mijn mannetje en heeft hij koorts (38,6)... Ga ik nu gewoon door met overdag wegleggen en laten huilen? Door het hoesten wordt hij nog meer en sneller wakker....

Tips anyone???
Tnx!!

Roosje Katoen

Roosje Katoen

29-01-2010 om 09:42

Klinkt goed!

Zo te lezen is het gister heel goed gegaan! Dat geeft de burger moed

Wat balen dat hij nu hoest en koorts heeft! Dan voelt hij zich natuurlijk helemaal niet lekker... ik geloof dat ik hem dan niet te lang zou laten huilen, hij kan dan ook pijn hebben of gewoon lamlendig zijn. Lastig hoor!

Alette

Alette

29-01-2010 om 10:01

Rembrand

Hoi Rembrand,

ik denk dat drie van mijn vier kinderen heel erg allergisch zijn Baby vier spuugde direct heftig, herkauwde een deel van haar eten en huilde veel. Al direct op de eerste dag. Ze begon ook steeds vaker om voeding tekomen vanwege haar krampjes, en toen ik na een weekend ALLE melkproducten, ook in bv krentebollen, liet staan was ik totaal gevloerd en zij rustig. De stap naar Pepti in overleg met de huisarts overgeslagen en na een paar voedingen Allergycare een gelukkige blije baby.

Nu met de introductie van vaste voeding gaat het ook heel moeizaam. Kramp en eczeem, dat weer voor een deel is weggetrokken, maar helaas niet helemaal.

Het blijft altijd lastig, al die afwegingen. Zijn drie van mijn kinderen allergisch omdat ze kort (5, 3 en 1 maand) borstvoeding hebben gehad, is de oudste niet allergisch omdat hij wel 10 maanden bv gehad heeft of kon hij het verdragen omdat hij niet allergisch is? Hij is getest toen hij 6 was en heeft gewoon geen allergien.

Maar goed, ik trok het dus zelf echt niet, dieet. Om het goed te doen had ik dan ook alle allergenen moeten laten staan, vanwege de voedselallergie van broer en zus en mezelf. Aangezien ik zelf altijd mager en uitgeput uit een zwangerschap kom, is het dan ook belangrijk om om jezelf te denken en goed te kunnen eten om weer op krachten te komen.
Bedankt voor je reacties.

DH, lekker oppakken je zieke ventje. Al dat gehoest is heel beroerd, lekker troosten.Ziek zijn is een heel andere sitatie dan het gewone ritme. Beterschap!

kien

kien

29-01-2010 om 13:47

Je klinkt positief. Heel goed, want dan kan je het ook wat beter aan. Fijn dat het meteen al een beetje werkt, maar balen dat hij nu niet fit is. Ik zou de aanpak niet meteen helemaal overboord gooien. Juist als hij niet lekker is heeft hij zijn rust nodig. Maar lang laten huilen doe je nu natuurlijk ook niet. Dan is hij echt zielig. Ik denk dat je zelf het beste kan inschatten of hij zich niet lekker voelt of dat het zijn 'oude' patroon is. Succes!

Kien

MariaV

MariaV

29-01-2010 om 14:47

Baat het niet...

Onze dochter had reflux en sliep daarom in een bedje met onder het hoofdeinde grote conservenblikken (van 1 liter). Dat bleek ook geweldig te werken bij hoesten en verkoudheden, ze kon het slijm zo beter kwijt. Misschien het proberen waard, maar dan wel het bed echt goed kort opmaken.
Maria

vlinder72

vlinder72

29-01-2010 om 18:50

Fijn

om te horen dat het vannacht beter is gegaan. Mocht je overwegen om flesvoeding te combineren met borstvoeding. Dat kan prima hoor. Wij hebben onze zoon vanaf 4 maanden moeten bijvoeden. Tot 4 maanden kreeg hij uitsluitend bv maar toen bleek hij dusdanig achter te lopen in zijn groei dat wij onmiddellijk actie moesten ondernemen. Wij voelde het meest voor extra flesvoeding. Wij hebben onze zoon 's nachts ook nooit laten huilen (tenminste niet totdat hij 9 maanden was). Dat betekende dus inderdaad de halve nacht met hem in de weer met voeden en aanleggen. Deze methode werkte op een gegeven moment bij ons het beste. 's avonds op bed baby voeden. Kindje tegen je aan. Hem na het voeden een klein flesje KV en daarna gelijk omdraaien met zijn ruggetje naar mijn lichaam toe. Op die manier viel hij lekker in slaap en kon ik hem in zijn eigen bedje leggen. Tot hij weer wakker werd en weer bij mij wou drinken. Dat draaien op zijn zij werkte echt heel goed. Tot 8,5 maand hebben wij hem met combi borst/fles gevoed.

Mijn tips misschien mosterd na de maaltijd (lang)

mijn babietje (nu ruim 4 maanden, geboren met een snelle bevalling) was de eerste tijd ook een echte huilbaby. Huilde uren per dag en viel alleen op mijn buik in slaap. Ik had het in zoverre gemakkelijker dat ik met kolven en fv het voeden kon afwisselen met haar vader, bovendien accepteerde ze na enige weken een speentje. Ook is ze niet zo onrustig/prikkelbaar/actief als jouw zoontje.

Wat ik deed:
-'sochtends zelf douchen/aankleden en haar dan eventueel laten huilen dan (anders kom je nergens met je dag). Daarna met een goed gevoede baby naar buiten en wandelen, zo'n 1,5 uur lang. Meestal vallen ze dan in slaap en met een goed lang ochtendslaapje/ochtend zonder gehuil is de halve dag al gewonnen.
-Verder: veel aandacht geven en spelen/lachen etc. met haar juist als ze niet huilt.
-' savonds heb ik wekenlang met mijn huilende dochterje op mijn buik half rechtop op de bank of op mijn bed gelegen. Zelf iets doen was er niet bij. Het was geen honger, ik hield haar vast en meer kon ik niet doen. Maar nu had ik - slechte moeder- een proefabonnement op een krant. Terwijl zij op mijn buik lag las ik de krant. Waren mijn gedachten eens ergens anders tijdens die 3 a 4 uur troosten.
-elke keer als het gehuil weer eens begon 3 x een diepe buikademhaling en dan ging ik naar de baby toe, met een lachend gezicht (ook al meen je het helemaal niet). hoe kwader en gespannender jij bent hoe meer ze dat oppikken.
-wat betreft moeten slapen en laten huilen. Ik legde haar in bed na een voeding en na knuffelen/spelen en een luier. Als ik haar daarna bed legde dan wist ik zeker dat ze dan geen honger had en ook aandacht had gehad(even een medisch probleem uitgesloten). Als ze dan huilde zou het waarschijnlijk slaap zijn. Huilde ze, dan ging ik er af en toe naar toe, speentje geven, vriendelijk aansporen te gaan slapen, er is niks aan de hand, mama is in de buurt etc. Vaak naast de wieg was vouwen of op de laptop tokkelen, ssshhh geluiden maken, wieg wiegen etc. maar niet uit bed halen, tenzij het erg hard huilen werd. Dan kalmeren en troosten en dan hup consequent weer de wieg in, want je je bent moe, iets anders kan het niet zijn, dus je moet slapen. tot zover mijn ria blom adaptatie.
Het scheelt wel dat we gelijkvloers wonen en ze altijd een beetje geluid van ons hoort.

en hoe is het nu? Het scheelt dat de krampjes over zijn, maar ze huilt nu echt weinig sinds ze een week of 8-10 is. sind kort gaat ze 3 dagen naar het kdv en dat gaat goed. Maar doorslapen is er nog niet bij helaas, 1 fles per nacht gaat er zeker nog in.

viridantia

Oudste

Misschien heeft hij ergens last van.
Mijn oudste heeft ook lang gehuild, het bleek later een reflux te zijn.Die kon goed worden behandeld maar ik heb hem als een Colombiaanse vrouw maanden met me meegedragen in een slendang. Dat hielp nog het beste en gaf mijzelf ook de minste stress.
Ik heb het uit mijn hoofd gezet dat hij me teveel nodig had, op een gegeven moment werd het vanzelf minder en kon hij zichzelf beter vermaken.
Misschien kun je hem een dagje uitbesteden om bij te tanken? of wil hij niet uit een flesje drinken?

Damajo

Primavera

Primavera

30-01-2010 om 10:39

Hoezo slechte moeder

viridantia:"Maar nu had ik - slechte moeder- een proefabonnement op een krant. Terwijl zij op mijn buik lag las ik de krant. Waren mijn gedachten eens ergens anders tijdens die 3 a 4 uur troosten."
Hoezo slechte moeder? Ik denk dat je op die manier juist een hele goede moeder bent. Er staat nergens dat je als je je baby troost biedt je daar alleen de volle 100% op moet concentreren. Ik denk juist dat het beter is om helemaal niet al te actief met de baby bezig te zijn. Ik heb mijn tweede voor ongeveer een jaar in mijn armen of draagzak bij me gehad, dat is waar, maar ondertussen deed ik wel gewoon mijn ding. Mijn werk bestaat voor meer dan 90% met achter de pc zitten dus dat was zeer goed te combineren met een huidhongerige baby. Lezen, tv-kijken en zelfs koken viel allemaal prima te combineren.
Actief gewiegd heb ik nooit, gewoon rust uitstralen en bij me houden met het idee dat hij als hij moe was, maar zich vertrouwd voelde, wel in slaap zou vallen zonder me er om te bekommeren hoe vaak en hoe lang dat nou was. Niet meer op schema's letten gaf een hoop rust, want dan wordt je ook niet zenuwachtig met het idee hij moet nu (door)slapen en straal je meer rust uit, waardoor de baby toch wel in slaap valt.
Verder wil ik nog even rechtzetten dat als de baby wel stil is in je armen dit automatisch reflux of allergie uitsluit . Niks is minder waar, mijn kind heeft aangetoonde reflux en bloedtesten waar allergie uitkwam, maar was toch stil in mijn armen, terwijl hij in zijn eentje keihard huilde. Troost en aandacht van de ouders heeft namelijk wetenschappelijk aangetoond een pijnverminderende functie. Baby's die vervelende en pijnlijk behandelingen moeten ondergaan hebben daar een stuk minder last en stress van als ze in de armen van de moeder worden gehouden , terwijl alleen liggen stressverhogend is en die stress weer pijnverhogend werkt. Bega dus niet de fout om te denken, de baby heeft niks, (allergie/oortjes/reflux, enz) want in de armen is hij/zij stil.
Groeten Primavera

High need baby

Ik heb erg veel gehad aan de boeken en de website van Dr William Sears. Hij heeft de term 'high need baby' uitgevonden.

Ik had een schat van een zoon. Als hij maar lekker naast me kon slapen en op elk moment dat hij wilde aan de borst kon. Wij waren allebei dolgelukkig met de draagdoek.

Maar had ik gedaan 'zoals het hoort', dan was hij huilbaby geweest. Bij hem was het vooral meer willen dan hij fysiek al kon. Hij bleek later dan ook hoogbegaafd te zijn.

vlinder72

vlinder72

31-01-2010 om 10:51

Hoe gaat het nu?

Hoe is het de afgelopen nachten gegaan? Voel je je inmiddels al wat beter? Mocht je nog op zoek zijn naar een fijne buik/heup/rugdrager wij gebruiken de Ergo Baby Carrier en die is erg fijn. Kan je je kindje op verschillende manieren met je meedragen en dat kan heel handig zijn als je je handen even vrij moet hebben.

Rembrand

Rembrand

31-01-2010 om 19:50

Aletta.

Sommige baby's laten inderdaad al kort na de geboorte symptomen zien van ernstige allergie. De baby van mijn vriendin kreeg in de kraamtijd een paar kunstvoeding bij omdat men dacht dat hij te veel af zou gaan vallen. Hij werd al snel apatisch en lusteloos. Later bleek dat dit kwam door een extreme reactie op de kunstvoeding. Zelfs borstweigeren kan voorkomen als extreme reactie op de allergenen die moeder binnen krijgt. Het is erg heftig als een baby zo allergisch blijkt te zijn en ik heb er ook alle begrip voor als een moeder ( jij in dit geval ) het niet ziet zitten om op dieet te gaan. Ik denk wel dat goede voorlichting en begeleiding van de moeder een wereld van verschil kunnen betekenen in haar besluitvorming. Denk jij dat ook ?
Wat ik zie bij mijn eigen kinderen is dat degene die langer borstvoeding kregen minder last hadden van voedselovergevoeligheid en dat is ook wel wat in wetenschappelijk onderzoek naar voren komt.
Feit is dat een baby met allergische ouders en een allergisch brusje 60 % kans heeft om ook allergisch te zijn of te worden.
Ik ben blij dat je mijn reacties positief hebt opgevat, want je had ook boos/verdrietig kunnen zijn en kunnen reageren met de boodschap dat ik je een schuldgevoel aan wil praten. Dat is namelijk het laatste wat ik wil.
Groetjes M.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.