Vraag (niet-)nakoming echtscheidingsconvenant

Dus

Als de ex inderdaad in gebreke blijft zit er niets anders op dan garant te staan voor alle schulden. Misschien is het wel mogelijk om in plaats van in 2 jaar in 4 of 5 jaar af te lossen als je daarmee laat zien je verantwoordelijkheid te nemen.
Men wil liever dat het wel lukt om zaken betaald te krijgen. En als jij onderuit gaat financieel kunnen ze helemaal fluiten naar de centen.

Huren in de vrije sector valt ook niet mee. Vaak moet je een borg betalen en als je al aan het aflossen bent heb je dat ook niet liggen. Bovendien kan het huurbedrag hoger blijken te zijn dan wat je nu aan oorspronkelijke hypotheek betaald en dat brengt dan ook weer extra kosten met zich mee, die niet opgenomen zijn in de afspraken met de bank en de fiscus.

Blijft staan dat je als moeder met kinderen dus zeer chantabel bent want zelf kun je niet duiken voor die schulden omdat dit onmiddelijk consequenties zou hebben voor je kinderen. En met drie kinderen trek je nou eenmaal niet zo makkelijk in bij een nieuwe partner die dan vervolgens jou financieel uit de wind houd.

Nee hoor

“Als de ex inderdaad in gebreke blijft zit er niets anders op dan garant te staan voor alle schulden.”
Welnee, dan ga je naar de rechter en daag je es en dan hoor je daar waarom ex niet wil voldoen aan het convenant. En dan komen er nieuwe afspraken.
Uiteindelijk is hij natuurlijk wel ook verantwoordelijk voor de schulden en kan en zal hij ook gehouden worden aan zijn aandeel. Maar het hoeft niet zo te gaan zoals in dat convenant is vastgelegd. Ik denk dat het voor iedereen gunstiger is om dat huis te verkopen. Zelfs als er nog schuld overblijft.

“Bovendien kan het huurbedrag hoger blijken te zijn dan wat je nu aan oorspronkelijke hypotheek betaald”
In dit geval niet. We hebben het over een miljoenenhuis met een hypotheek die nog eens twee ton hoger ligt. Daar wordt uitsluitend rente over betaald en dat zal gezien de overschrijding toch minstens een procent of 6 zijn.

Reken maar uit. Neem voor het gemak 1,2 miljoen x 6% Er zijn heus gezinswoningen in de vrije sector te vinden die minder kosten.

Hoe dan ook: het onderhoud is er ook niet meer en gas en licht een stuk goedkoper want het huis is kleiner.

“Blijft staan dat je als moeder met kinderen dus zeer chantabel bent want zelf kun je niet duiken voor die schulden omdat dit onmiddelijk consequenties zou hebben voor je kinderen.”
Nee, dat blijft niet staan. De WSNP heeft een bedrag voor de kinderen waar niet aan gekomen mag worden. Je kunt diezelfde reservering maken. Geen rechter die dat van de kinderen af zal pakken.

Daarom dus

Maar daarom moet het nu een keer afgelopen zijn en moet alles uit elkaar: huis verkopen dus. Dan is meteen ook het belangrijkste deel van de onderlinge aanspraken, de helft van de waarde van dat huis, geregeld.

“En wie zegt dat ex, die al onbetrouwbaar is gebleken na een volgende zaak met een nieuw financieel convenant dat wel gaat opvolgen?”
Ik vind het allemaal heel onbetrouwbaar klinken, maar tegelijkertijd is er de wonderlijke situatie dat hij al die jaren al (die schulden bestaan al sinds de economische crisis van 2008), wel meebetaald en niet echt de benen heeft genomen of zijn snor gedrukt.

Maar goed, dat touwtrekken moet afgelopen zijn, zie boven.

“In de ideale wereld dus, maar je kijkt zo nuchter mogelijk naar je opties en kiest dan de minst kwade. En uiteindelijk gaat Moederziel daarover. ”
Nee dus. Zij gaat er niet alleen over.
Het is een zaak van haar, haar ex en de schuldeisers.

Het is juist daarom verstandig om er een derde partij, bewindvoering, tussen te zetten.

Toegang

Weer zo'n dingetje Miriam. Je krijgt ook niet zomaar bewindvoering. Als men van mening is dat de inkomsten de schulden met aflossing dekken dan gaat het al niet gebeuren. Ook is er eerst de kwestie van de 'minnelijke schikking'. Gemeenten vragen meestal dat dit eerst geprobeerd is. Ondertussen blijft het afwachten wat de ex gaat doen.

Natuurlijk heeft hij wel lang mee betaald. Hij heeft ook nog een tijdje in een deel van het huis gewoond. Maar inmiddels doet hij een onredelijke move. Kan, hij is verder van zijn gezin af komen te staan. Misschien gaat zijn bedrijf niet zo goed, liggen daar ook nog onverwachte niet gemelde kosten. Kinderen verblijven niet eens bij hem. Wat daar ook de reden van is, dat is een alarmsignaal.

Gemeenten betalen daarvoor en zijn niet erg happig. Ook daar moet je vaak zien door te dringen.

Je geeft de route aan. Dat helpt. Geeft je opties. Het is echter geen gelopen race als je dit als puzzelstukjes aan elkaar legt.

Ja maar ja maar ja maar

AnneJ, je kunt stoppen met plaatsvervangend te ja-maren.

Moederziel zal vooruit moeten willen. Zodra ze dat wil dat volgt de ene stap als vanzelf op de andere. Moeilijk is het allemaal niet.

Anne J

Natuurlijk draait Moederziel niet alleen op voor de schulden. Daarom is de schuldsanering en bewindvoerder juist een hele verstandig oplossing. De schuld wordt uit elkaar getrokken en zij betaald de helft van alle schulden. Hoe haar ex dat gaat doen, is niet meer haar zaak. Misschien kan hij het wel zonder de WSPN, daar heeft moederziel op dit moment weinig kijk op.
Nu is het probleem dat ze beide hoofdelijk aansprakelijk zijn en als er dus door de schuldeisers niks gehaald kan worden bij de ex, ze dan naar haar komen. Dus de huidige regeling geeft haar geen bescherming tegen de volledige schuld. Dat is namelijk een afspraak tussen haar en haar ex hoe ze de schuld verdelen, maar daar heeft een schuldeiser geen boodschap aan. Die klopt net zolang op beide deuren tot de schuld betaald is.
Het voordeel van de schuldsanering is dat de schuldeisers alleen nog maar de helft van de schuld kunnen halen bij Moederziel. Heeft ze dat na 3 jaar betaald dan is ze dus klaar. Daarom lijkt mij zowel emotioneel als zakelijk dit een veel betere oplossing, ook als ze de schuld van de hypotheek hierin meeneemt.
Nu blijft ze aanmodderen met de schulden en heeft ze geen invloed op het deel dat haar man moet aflossen. En dan kom je inderdaad terecht in het verhaal dat jij schetst in # 124. Nou dan zou ik voor de zekerheid van de WSPN kiezen. Ook haar kinderen weten dan waar zij aan toe zijn.
Persoonlijk vind ik dat Moederziel al veel te lang financieel loopt aan te modderen en aan het dode paard van een ex probeert te trekken. Zorg dat je je eigen plan trekt, onafhankelijk van hem en altijd uitgaand van het slechtste scenario, want uit die 2 jaar ellende die ze hier heeft geschreven blijkt dat erop hem niet meer te bouwen valt. Dus doe dat dan ook niet.
En inderdaad, als Moederziel haar ex niet kan uitkopen voor het blijven wonen van het huidige huis, dan moet het je het verkopen. Anders kom je nooit los van elkaar. Eerlijk gezegd is het toch vreemd dat ze wel wil blijven wonen in een woning waar ze de hele hypotheek niet van kan dragen?

Gemeente hoeft niet

Als je een eigen huis of eigen bedrijf hebt ouds de gemeente niet degene die je helpt bij bewindvoering, althans dat hebben ze ons destijds verteld. Er zitten in het hele land particuliere schuldhulpverlening bedrijven doe je heel goed kunnen helpen, je kunt ook een afspraak maken voor advies, je zit dan nog nergens aan vast. Pas als jij opdracht geeft dat je in de Wsnp wil gaan ze het traject starten. Wij zijn geholpen door zo'n bedrijf en misschien hebben we het getroffen, maar op een paar rekenfouten van hun na, is alles goed verlopen en zijn we van onze schulden af. Het is heus niet leuk en af en toe werd ik er wel een beetje moedeloos van, maar uiteindelijk is het toch snel gegaan en het is me enorm meegevallen, zeker na alles wat ik erover had gelezen.

Oh ja

En als Moederziel tegoed gelovig blijft doet haar ex haar een "Doenjaatje" aan. Hij verplicht haar tot de verkoop van het huis, of stopt met de schuldbetaling. Gezien de kennelijke onderwaarde van het huis, wordt ze bij verkoop automatisch de schuldsanering in geduwd, maar dan onvoorbereid. Dan kun je het beter zelf maar regelen en zorgen dat je al een woning hebt gevonden etc. Dus of ze regelt het zelf, of ze krijgt over haar heen omdat haar ex zich niet aan de afspraken houdt. En dat laatste is zeer waarschijnlijk.
En als Moederziel slim is voegt ze bij de eventuele WSPN de schuld die haar ex heeft op haar, gewoon toe als vordering op hem. Een goede bewindvoerder laat dat geld echt niet liggen. Hij is bewindvoerder van Moederziel en niet van haar ex. Dus dat geld heeft ze gewoon tegoed en moet ze gewoon vorderen.

O zeker

Het kan zin hebben om je te informeren. Misschien is er wel een vorm van beschermingsbewind nodig. Dat kan tegenwoordig bij schuldenproblematiek, maar of het ook kan om je tegen onzekerheid bij een echtscheiding tegen een expartner te beschermen. Dat kun je ook zelf inzetten. Maar mits dat ook rechterlijk afgetimmerd wordt kan een schuldhulpverlener wel bemiddelen maar ook niet beschermen. En als je er samen voor kiest komt je nog een heel eind.
Maar ook dat lijkt me in dit geval weer een puzzeltje.

Overigens kunnen de schulden op het huis na wsnp nog steeds op jou verhaald worden als het niet verkocht wordt tbv de schuldsanering. Op moment van verkoop kunnen er nieuwe schulden ontstaan en als de ex dan weer niet meebetaald ben je zelf de pisang.

sorry

WSPN = WSNP...
Heb altijd last van letters die ik door elkaar haal als ik typ.

schulden blijven voor beiden

"Het voordeel van de schuldsanering is dat de schuldeisers alleen nog maar de helft van de schuld kunnen halen bij Moederziel. "

Je blijft hoofdelijk aansprakelijk.

Je snapt het verschil toch wel?

Nu is er sprake van hoofdelijke aansprakelijkheid voor ieder het gehele bedrag.
Dus als de een niet over de brug komt, dan kan de bank het bij de ander halen.
Als er sprake is van wsnp dan is er hoofdelijke aansprakelijkheid voor de helft van het bedrag. Dus als de een niet over de brug komt, dan heeft dat geen gevolgen voor de positie van de ander.
Die blijft maar voor de helft aansprakelijk.

Deze Miriam

https://www.echtscheiding-wijzer.nl/schulden-leningen.html

"" De rechter kan bijvoorbeeld toestemming geven voor een schuldenverdeling, die jij en je ex samen hebben gemaakt. Hij kan ook kiezen voor een andere verdeling bij schulden, die specifiek door jou of je ex-partner zijn gemaakt of bij schulden die gemaakt zijn terwijl jullie al uit elkaar waren. Schuldeisers zijn overigens niet gebonden aan deze uitspraak, voor hen blijf je hoofdelijk aansprakelijk."

Ik zie nergens waar de wsnp je zou kunnen beschermen tegen het deel van je expartner.

Anne J

Ik ben geen jurist, maar als moederziel haar aandeel via de WSNP heeft betaald, mogen de schulden alleen nog maar bij hem worden gehaald door de schuldeisers. Zij begint met een schone lei en bij haar mogen de schuldeisers niet meer aankloppen. Dus dat risico van hoofdelijke aansprakelijkheid ligt dus dan bij hem en de rest schuld kan alleen nog maar op hem worden verhaald.
Stel dat de bank bij moederziel en ex na verkoop nog een restschuld te vorderen heeft van 2 ton. Bij de hoofdelijke aansprakelijkheid kan de bank proberen om 2 ton bij de één of 2 ton bij de ander of bij allebei een ton te halen of elke verdeling er tussen in.
Als Moederziel in de schuldsanering gaat kan het zijn dat de bank maar bijvoorbeeld 50.000 € krijgt na 3 jaar. Daarna kan er bij Moederziel niks meer gehaald worden, zij begint immers met een schone lei. De overige 150.000 € kan echter nog steeds op de ex worden verhaald, want hij blijft hoofdelijk aansprakelijk. Dus schuldsanering van een ex heeft vaak ook veel consequenties voor de financiën van de ander, die mag vaak opdraaien voor de restschuld, wat dus geen 50% - 50% meer is. Het convenant is niet ter zake.
Maar er zijn vast juristen aanwezig op dit forum die aan kunnen geven of dit verhaal klopt.

Tja

Annej “Ik zie nergens waar de wsnp je zou kunnen beschermen tegen het deel van je expartner.”
Dat moet je in de wet sanering natuurlijke personen lezen.
Niet in informatie over scheiden.

Maar het hoeft niet. Het gaat jou niet aan namelijk. Bovendien is het maar de vraag of het helpt, of je de informatie wel tot je zal nemen, want jij bent ook zo iemand die al haar talenten gebruikt om de onwelgevallige informatie te omzeilen of op de korrel te nemen.

Restschuld

https://www.dehaanlaw.nl/blogs/schone-lei-geldt-soms-wel-soms-niet-voor-restschuld-eigen-woning

Dit staat er:

Wie wordt toegelaten tot de WSNP (Wettelijke Schuldsaneringsregeling Natuurlijke Personen) en zich aan de regels houdt, krijgt een beloning. Deze beloning wordt de ‘schone lei’ genoemd. Schulden, waarvoor de WSNP-regeling van toepassing is, zijn dan niet langer afdwingbaar.[1] In de regel werkt de schone lei voor alle schulden die bestonden voor de dag waarop iemand in de WSNP-regeling wordt toegelaten. Onlangs heeft de Hoge Raad[2] bepaald dat de schone lei niet altijd werkt voor de restantschuld die ontstaat als de (voormalige echtelijke) woning wordt verkocht. Hoe zit dat?
Wat vooraf ging

Een man en vrouw trouwen in 1989 in algehele gemeenschap van goederen. In 1995 kopen zij samen een woning en sluiten daarvoor een hypothecaire geldlening af bij de bank. Op 6 november 2007 komt het tot echtscheiding. Vanaf die dag woont de vrouw in de woning. Op 3 oktober 2009 vertrekt zij uit de woning en neemt de man zijn intrek in de woning. Hij heeft altijd de hypothecaire lasten voldaan.

Op 7 april 2008 wordt ten aanzien van de vrouw de WSNP-regeling uitgesproken. Deze eindigt op 16 september 2011 met een schone lei. De woning staat op deze datum nog te koop. Voor iedereen was altijd al duidelijk dat bij verkoop van de woning sprake zou zijn van een aanzienlijke restschuld. Partijen raken verwikkeld in een procedure. Wie van hen is aansprakelijk voor de restschuld? De vrouw stelt dat zij, omdat zij een schone lei heeft gekregen, niet tot betaling kan worden aangesproken. De man is van mening dat beide partijen hoofdelijk voor de gehele schuld aan te spreken zijn.
De uitspraak

Uiteindelijk komt de Hoge Raad aan het woord. Hij stelt voorop dat de wettelijke regeling ten aanzien van de schuldsanering meebrengt dat een vordering die bestaat op het moment dat de schuldsaneringsregeling van toepassing wordt verklaard, niet onder de werking van de schuldsanering valt zolang die vordering op dat moment wordt gedekt door een recht van pand of hypotheek.[3] In het geval de bewindvoerder en de (hypotheekgerechtigde) bank afzien van hun recht tot uitwinning van de verbonden goederen (de woning), dienen de (hypothecaire) lasten te worden voldaan uit het deel van het inkomen dat de schuldenaar mag behouden. De schone lei heeft dan geen betrekking op de vordering van de (pand- of) hypotheekhouder.

Deze uitspraak kan leiden tot een verschil in uitkomst in het geval sprake is van onderwaarde. Wanneer de woning tijdens de WSNP-regeling wordt verkocht, werkt de schone lei ten aanzien van de restschuld. Wordt de woning na beëindiging van de WSNP-regeling verkocht, werkt de schone lei niet ten aanzien van de restschuld. Dit verschil vindt volgens de Hoge Raad voldoende rechtvaardiging in de bereidheid van de bank om geen gebruik te maken van haar bevoegdheid tot uitwinning.
Samenvatting

Het kan dus mooi lijken wanneer de bank de woning niet wil verkopen tijdens de WSNP-regeling, maar uiteindelijk is het de schuldenaar die op de blaren moet zitten. In casus is de vrouw hoofdelijk aan te spreken voor de restschuld.

[1] Vgl. art. 358 lid 1 Fw.

[2] HR 10 juni 2016, ECLI:NL:HR:2016:1135

[3] Vgl. HR 13 maart 2009, JOR 2009/152

Logisch

Hele andere zaak Amsterdamse.
Ik moet je zeggen dat ik de uitkomst ervan logisch vindt.

Want hoewel de schuld voorspelbaar was, ontstaat die pas als het pand verkocht wordt.
Die schuld is niet meegerekend en dus niet afgerekend in de wsnp.

Met de situatie van moederziel heeft het niks te maken.

Precies

Daarom is het van belang om eerst het huis te verkopen en dan pas de schuldsanering in te gaan.

De bal Miriam

De bal dus. Als je daar wel mee bekend bent lijkt het me handig om aan te geven waar de wsnp je wel kan beschermen. Maar ik zou hier zelf voor naar een advocaat gaan, je kunt niet alles weten.

AnneJ

Kom op Anne J. Als je door de juridische taal heen kijkt zegt dat precies wat Miriam ook zegt. Namelijk dat er na het traject weer een nieuwe schuld is ontstaan en dus beide hoofdelijk aansprakelijk voor zijn.
De bal ligt bij Moederziel die puur moet kijken hoe ze haar schulden kan wegwerken op de beste manier. En dus moet ze daarbij ook kijken naar de mogelijkheid van schuldsanering. Best mogelijk dat dat, mits goed geadviseerd, het juist ook een oplossing voor Moederziel kan zijn, die misschijien goedkoper, meer zekerheid en meer duidelijkheid verschaft en ervoor zorgt dat ze juist los kan komen van haar ex. En daarna begint ze met een schone lei.

Een doenjaatje

Ik ben verworven tot een doenjaatje! Wauw.

Doenja

Het was niet sarcastisch of gemeen bedoeld hoor, maar meer dat als voorbeeld dat als Moederziel niets doet ze mogelijk in het zelfde schuitje als jij zou kunnen komen. Namelijk gedwongen uit haar huis en in nog grotere schulden door de actie van haar man. Ze kan beter zorgen dat ze zelf het hef in handen neemt.
Hopelijk zie je de humor van een Doenjaatje...

Niks erg

Mutsje ik moest er wel om lachen hoor

Woning

Hoe gaat dat gewoonlijk met een woning in de WNSP? Als hij niet onder water staat en niet noemenswaardig overwaarde bevat is het voor je afloscapaciteit voordeliger hem aan te houden. Maar dat kan er wel toe leiden dat je na drie jaar WNSP eindigt met forse overwaarde, als de markt mee zit, en geen schuld. Werkt dat ook echt zo?

Weet ik niet

Arm, ik denk dat je in die situatie niet in de wsnp belandt. Als je al (een beetje) overwaarde hebt en er is over drie jaar overwaarde te voorzien, dan is het voor de schuldeisers gunstiger om een beetje meer geduld te hebben.
Maar inderdaad: mijn vriendin mocht met haar gezin het huis blijven zitten, haar wsnp is al weer jaren geleden afgesloten en haar huis zal intussen beslist enkele tonnen overwaarde hebben verzameld.
Bij verkoop mag ze dat houden. Dat hoeft niet alsnog aan de schuldeisers te worden overgedragen.

Afhankelijkheid

Ja, ik denk dat het nu duidelijk is dat je, ondanks executoriale titel, nog erg afhankelijk bent van je ex.
Wat denk ik nu wel gebleken is, is dat jij op het oog er beter voor staat dan je ex. Hij heeft namelijk formeel geen eigen woning, kan die nu ook niet kopen, en uit het verhaal van Doenja is wel gebleken dat dat tot onverwachte nare situaties kan leiden.
Bespreek je opties goed met een schuldhulpverlener, en overweeg om je huis te koop te zetten tegen de prijs die de hypotheek dekt. Je hoeft niet te verkopen tegen elk bod, maar wie weet komt die ene gek wel langs die verliefd op je huis wordt en de prijs er voor over heeft. Als je die molensteen kwijt bent, ben je veel minder kwetsbaar.

Verkoop met onderwaarde

Zie het Doenjaatje. Verkoop met onderwaarde kan om een heleboel redenen een heel goed idee zijn. Het beding in het convenant is niet verstandig en niet houdbaar.

In jouw geval zal het bovendien tot kostenverlaging leiden.
Toprente op 9 ton kost een hoop geld.
Daar komt nog bij dat jullie nu braaf ieder de helft betalen, terwijl hij een flinke bedrijfsschuld aan jou heeft. Ik zou dat maar eens gaan verrekenen.
Dat kan bij jou ook lucht scheppen.