Regels mbt opbouw vakken vwo

Gymnasium

Ze doet trouwens nog steeds gymnasium

Lsbeth

“Als ze blijft zitten dan is dat puur vanwege vier vakken . Natuur scheikunde, duits en aardrijkskunde.”
Puur en alleen vanwege vier vakken schrijf je. Dat is best pittig want die moet ze wel halen om aan de eisen te voldoen, net als andere kinderen die vastlopen in het onderwijs omdat het hen niet past. Helaas is dat iets waar je mee moet dealen en helaas ook niet uniek voor jouw dochter. Het mooiste is idd dat het onderwijs zich aan haar aanpast en niet andersom. Ik hoop voor haar dat dit lukt. Maar de eisen naar beneden bijstellen - die vier vakken die je noemt die straks in de bovenbouw niet in haar profiel zullen zitten maar laten zitten - dat kun je denk ik vergeten. Ik hoop idd dat je geen ‘pusherige hb-moeder’ bent want als ze nu al zo onder spanning staat is nog meer druk wel het laatste dat ze kan gebruiken. De druk neemt in de bovenbouw met pta’s en zo toe.

Ik ben geneigd om in aansluiting van anderen te zeggen, laat dat idee van hoogbegaafd zijn varen - heel slim zijn is sowieso meer dan alleen een hoog IQ en helaas nog geen brevet van het vermogen om een vwo diploma te halen. Je schrijft dat je hoopt dat ze zich de komende jaren verder ontwikkelt en zich straks wel kan aanpassen aan het onderwijs. Haal de druk van de ketel en laat haar desnoods een jaar over doen en/of zorg voor minder vakken. Zonder het voor vwo niet verplichte Grieks en Latijn heeft ze misschien wat meer overzicht én tijd voor de vier vakken die niet zo goed gaan maar helaas wel vereist zijn om vwo onderbouw te kunnen afronden.

overigens pijnlijk herkenbaar

De overstap naar particulier onderwijs (waar ik aan het begin van deze draad kort aan refereerde) is overigens vanwege een soortgelijke situatie als bij jullie. Onder een andere naam heb ik hier al veel vaker over onze zoon geschreven. Er zijn nogal wat overeenkomsten tussen hem en jouw dochter. Ook slim, ook die heel slechte concentratie met alles wat daarbij hoort en ook een negatief zelfbeeld. Het is hier minder heftig dan bij jullie, maar toch (pijnlijk) herkenbaar.

Ik heb altijd een beetje moeite met het schijnbare gemak waarmee sommigen suggereren dat een kind beter af zal zijn op de havo. Terwijl het niveau niet zo zeer het probleem is, maar het 'organiseren' van alles wat met school (en de rest van wat er op een dag moet) te maken heeft. Onze zoon lukt het amper om zelfstandig zijn schooltas in te pakken, raakt in de war als hij een opdracht krijgt die langer dan een paar regels is en heeft moeite om zijn aandacht bij de les te houden. Op de havo, maar óók op het vmbo zal hij tegen precies dezelfde problemen aanlopen. Bovendien levert een overstap naar een andere niveau (in ons geval betekent dat ook een andere school, bij jullie volgens mij ook?) nieuwe problemen op. Een puber die al moeite heeft om aansluiting te vinden en negatief is over zichzelf, zet je niet zomaar op een andere school. En wat doet het met het zelfbeeld als kind op die andere school weer keihard tegen dezelfde problemen aanloopt?

Dat gezegd hebbende.... zoon stapt komende week over van gymnasium 4 naar havo 4. Op een particuliere school, met kleine klasjes en veel persoonlijke begeleiding. Gemiddeld 12 leerlingen per klas, maar met bijvoorbeeld natuurkunde krijgt hij maar 4 klasgenoten. En zoveel steunlessen (1-op-1) als nodig. Het kost een kapitaal, maar jeetje, wat ben ik blij dat we voor dit alternatief kunnen kiezen. De nieuwe school zelf wilde hem overigens met alle plezier ook gewoon in gymnasium 4 plaatsen, en gingen er vanuit dat het hen ook zou lukken om hem gewoon over te laten gaan dit jaar. Maar we hebben besloten dat we het voor nu belangrijker vinden dat de druk er écht af gaat.

Bicyclette

Helaas wel herkenbaar, goed dat je de keuze maakt (en kunt maken) voor particulier onderwijs. Havo is helaas ook niet altijd de oplossing, weliswaar 1 vreemde taal minder in het verplichte curriculum dan op vwo, maar het lost het onderliggende probleem dat het schoolsysteem bij sommige kinderen om wat voor reden dan ook eenvoudigweg niet past, niet op. Daarom is het particulier onderwijs waar meer maatwerk mogelijk is, een goede keuze is. Ik wens je zoon een fijne tijd toe en straks de vlag uit voor het diploma!

Havo en deels vwo geen optie?

Onze dochter heeft ook een iq waar ze het vwo ruimschoots mee moet kunnen halen. Haar ADD gooit echter roet in het eten. Lage verwerkingssnelheid, terwijl ze wel een behoorlijk hoog iq heeft.

Waarschijnlijk maakt zij volgend schooljaar wel de overstap naar de havo. Ook om wat druk van de ketel te halen. Zonde, vooral omdat het ook bij haar maar om een paar vakken gaat. De andere vakken gaan prima. Maar is dat niet bij iedere leerling die afstroomt of blijft zitten zo? Het gaat toch meestal maar om een paar tekortpunten teveel? School biedt onze dochter de mogelijkheid om te blijven zitten, maar nu al de vakken die niet in haar profiel komen afsluiten is hier geen optie.

Wat Bermbrand ook al zei: een hoog iq is geen garantie voor een vwo-diploma. We hopen dat de havo onze dochter beter past, maar zekerheid hebben we natuurlijk pas als de stap gezet is.

Blijven zitten vindt dochter zelf geen optie. Ze kan niet wachten tot ze een opleiding kan gaan volgen waar ze bewust voor kiest. Hoe eerder hoe liever wat haar betreft. Via havo en hbo dus. En dat ze op de havo de vakken waar ze nu wel goede cijfers voor haalt waarschijnlijk op haar sloffen doet hoeft geen probleem te zijn. Dan heeft ze meer tijd om aan haar hobby's toe te komen. Uitdaging vind je niet alleen op school,

Mocht ze zich toch vervelen dan kan ze in overleg met school (een paar van) haar sterke vakken op vwo-niveau doen. We zien wel, maar rust in de tent en dus ook in haar hoofd heeft prioriteit. Het scheelt misschien wel dat onze dochter op dezelfde school kan blijven.

Byciclette.

Dat gaat zeker niet met gemak, afstromen. Dat is een heel gewik en geweeg. Zeker als het niveau niet het probleem is, maar andere zaken spelen mee. Dat heb jij ook gedaan voor jou kind, met uiteindelijk het zelfde resultaat, afstromen.

Dus het lijkt met schijnbaar gemak, idd, schijnbaar

Havo

Havo is niet de gemakkelijke optie. Maar het kan wel een uitweg zijn voor een kind dat bezwijkt onder de druk. Kan, hoeft niet altijd.

Er is meer in het leven dan school. Pubers moeten ook ruimte en tijd hebben om zich op andere vlakken te ontwikkelen. Voor vriendschappen, sport en op de bank hangen. Minstens zo belangrijk. Ik merkte dat in de periode dat het met mijn kind niet goed ging, hij daarin stil stond. Bleef aan mij hangen in plaats van zich los te maken. Dat vond ik veel zorgelijker dan school.

paar dingen

Je kind loopt (ver) voor bij een aantal vakken. De lessen daarvan kan ze de rest van het jaar dus (deels) overslaan. De tijd die daarmee vrijkomt kan ze besteden aan de vakken die minder gaan. Dáár zou ik de oplossing zoeken.

Je kind is faalangstig en gestresst. Dat los je niet op met een 'aangepast' programma. De enige boodschap die dat namelijk geeft is dat zij het normale programma inderdaad niet aankan. Dat is wel de laatste boodschap die je iemand met faalangst wilt geven. Begin er mee met vertrouwen uit te stralen dat ze vwo 3 gewoon op een goede manier af kan ronden. Dat kan ze namelijk ook.

Ik herken best e.e.a. Hier een zoon van 13 in gymnasium 4. Hier moeten ze in het 4 jaar nog verplicht een tweede vreemde taal. Met veel tegenzin en moeite worstelt hij zich nu door Duits. Ondertussen volgt hij ook een vak an in de 5e en doet hij mee aan een extern programma van de nabijgelegen universiteit.

Onze zoon is vrij vaak ziek. Hij heeft dan ook een extreem hoog ziekteverzuim. Zelf krijgt hij af en toe stress omdat hij zoveel lessen mist. Dat hij denk dat hij dat nooit meer in zal halen. Wij zien dat juist als hij weinig lessen heeft gevolgd, zijn cijfers hoger zijn. Wat ik hier mee wil zeggen, is dat je niet afhankelijk van school bent om zoiets te regelen. Je kunt je kind gewoon ziek melden. Als ze slecht geslapen heeft of heel gespannen is bijvoorbeeld. Juist zulke slimme kinderen redden het prima met veel minder klassikale lessen.

Samenvattend zou ik je dochter vaker thuis houden, afspreken dat ze minder lessen gaat volgen van de vakken waar ze voorloopt en eventueel begeleiding zoeken voor de vakken die haar minder liggen.

Hier wel

Hier heeft zoon een heel andere problematiek, hij heeft één klas over gedaan, maar is tot nu toe overgegaan terwijl het volgens de cijfers en overgangsregeling niet zou kunnen. Nu in de derde is ook het voorstel de vakken die hij volgend jaar niet heeft niet mee te laten tellen. Het afdelingshoofd neemt dit besluit in overleg met de zorgcoördinator.

hier

ook een slimme, jonge leerling die in de 2e klas in de problemen kwam, dus een jaar eerder. We wilden hem niet naar de HAVO hebben omdat hij dan nog jarenlang lessen moest volgen op het verkeerde niveau. We hebben hem dus laten doubleren. Dat was echt slikken voor hem en dat gun je je kind zeker niet, maar sindsdien gaat hij echt als een zonnetje. Hij gaat nu waarschijnlijk naar de vierde met één 5 voor een vak dat hij laat vallen, maar verder mooie cijfers.

Het belangrijkste was de rust en het gevoel dat hij het best aan kon. Eerst was hij nog gespannen, maar tenslotte begreep hij dat hij hier goed zat.

Overigens doet onze school niet heel moeilijk over onvoldoendes voor een vak dat je toch laat vallen aan het eind van het jaar. het is dus inderdaad maar net hoe school er in staat.Maar bij een jonge leerling met ernstige faalangst is zittenblijven misschien nog niet zo gek, al kan het natuurlijk ook averechts werken. lastig is het toch. Jij kent je kind het beste natuurlijk. Maar ik had bij mijn kind ook niet gedacht dat wat rust in de tent zo goed zou werken.

Doubleren

Alla partijen zijn bang dat als ze moet doubleren ze een thuiszitter wordt. Dat is een reële angst en een situatie die we willen vermijden. Dit is dus niet iets waar wij alleen bang voor zijn
Daarbij blijft school volhouden dat ze haar liever niet zien afstromen. Ze vinden haar echt op het vwo passen, ontzettend gemotiveerd, docenten mogen haar graag. Ik vind het een belangrijk teken dat school haar zo graag op het vwo wilt houden, afstromen was ook voor hun heel makkelijk.

Ze staat nu gewoon op overgaan, alleen als de stress zich blijft manifesteren zoals het de laatste maanden gebeurt kan dat veranderen. En daar ligt het probleem. Dit veroorzaakt zoveel angst en paniek dat normaal functioneren bijna niet meer mogelijk is.
We willen stress wegnemen en deze situatie op de lange termijn vermijden zodat ze daarnaast kan werken aan herstel

En het klopt dat het allemaal misschien verkapt zitten blijven is of een teken dat iemand het normale niveau niet aankan
Kind kan hiermee leven. Ziet rust voor zich maar ziet ook niet meer die jaren onderwijs in het verplichte stramien voor zich

Ik heb ook jaren gedacht kom op, je bent toch slim doe het nou gewoon.
Maar het werkt niet, en dan moet je een alternatief gaan zoeken
Of thuisonderwijs gaan geven

maar wat vindt ze zelf?

als ze al vaker ziek is, dan is toch regelmatig ziekmelden voor haar een manier om zich erdoor te slepen?
Natuurlijk zou het nog veel fijner zijn als een bron van de stress weggenomen kon worden, maar als het niet de angst is voor blijven zitten zal het wel andere angst zijn. Dus ik zou het eerder in symptoombestrijding zoeken (vaker ziekmelden etc) dan in school-oplossingen.
gr Angela

Lisbeth

Ik kan jullie redenering best goed volgen, lijkt me een belangrijk teken dat school haar niet graag ziet doubleren en haar binnen boord wil houden. En natuurlijk je eigen gevoel als ouders.

Wat ik echter mis in het verhaal dat ik lees is de vraag of ze de voor haar nodige begeleiding heeft.
Ik lees over een hb-coach, maar uit wat ik uit jouw verhaal opmaak (en wat ik weet uit oude draadjes, sorry mag ik niet combineren volgens de regels, maar dat is wel erg lastig) is dat er verder ook wel serieuze problematiek speelde.
Ze heeft toch ADD en had toch ook last van depressieve gevoelens in het verleden? En dan nu al die stress, faalangst en paniekaanvallen.... Die dingen die je nu omschrijft zijn al serieus, de combinatie met wat er al was, maakt het mi nog serieuzer. Heeft ze daarvoor begeleiding van een goede (kinder)psycholoog? Is er een kinder-jeugdpsychiater betrokken?

Ik noem het omdat ik me realiseer dat haar situatie erg complex is en ik uit wat ik lees (maar dat hoeft natuurlijk niet het hele verhaal te zijn) het gevoel heb dat jullie nu vooral kijken naar de hb-problematiek en het doorlopen van school. Maar om dat te laten slagen, kan het mogelijk zijn om nog dieper te kijken.

Iig sterkte met alles!

Groet,

Henrieke

Uitleg

Ik ben voorzichtig want ik wil niet weer als die ouder worden gezien die haar kind perse op het hoogste niveau wil houden.
Kind doet het in feite goed op school, heeft voor het eerst in haar schoolloopbaan een groep vrienden, een leuke klas en sociaal contact. De brugklas ging goed halverwege het tweede jaar begon ze vast te lopen. Ze kreeg het niet voor elkaar overzicht te houden over alle vakken, ze kon niet leren, ze ‘leert’ uren maar kon niks met toetsen, snapt de vraagstelling niet of antwoord anders dan de docent wil. Automatiseren is lastig.
We zijn haar toen stevig gaan begeleiden en toen is ze gewoon overgegaan
Echter de onzekerheid zat er flink in. Ik denk dat de daarnaast ook haar basisschooltijd nog niet helemaal verwerkt had. Afgelopen jaar is ze naar een psychologe geweest maar die wilde haar naar speciaal onderwijs op vmbo niveau verwijzen. Het zou goed zijn als ze niks deed en als ze zag dat ze niet de enige was met problemen. Dar zijn we toen mee gestopt.
In het najaar heeft school aangegeven dat er meer gespecialiseerde hulp moest komen en stelde deze begeleider voor. Daar gaat ze sinds die tijd naar toe. Hij is leraar therapeut begeleider alles in 1 voor haar. Ze vertrouwt hem en ze heeft aardig wat stappen gemaakt. Alleen je kunt niet alles oplossen in een paar maanden. Een paar maanden geleden was de insteek doubleren, focus op herstel en doe het jaar over. Ondertussen zien we dat dit juist de paniek veroorzaakt.
Alles wat ze wil is overgaan, praten over doubleren veroorzaakt meteen paniek. We hebben dus de conclusie moeten trekken dat doubleren niet gaat werken. Op meerdere vlakken niet.
Ze gaat dus niet naar een echte psycholoog maar deze begeleiding is wel veel waardevoller.

Daarbij is ze op eigen iniatief met de ADD medicatie gestopt. Ze had regelmatig last van bijwerkingen, voelde zich er niet prettig bij. En het maakt uiteindelijk niks uit moeten we toegeven. Ze is met of zonder medicatie even chaotisch.

Wat ik graag voor haar zou willen

Is verkorte instructiemomenten. Desnoods 1 op 1. Meer gericht op hoe zij leert.
Minder lesuren. Meer zelfstandig werken. Een jaar planning voor alle vakken met precies wanneer wat gedaan moet zijn. Minder gewone toetsen maar meer presentaties of opdrachten. Iets waarin ze kennis kan laten zien i.p.v. droge kost ophoesten.
Tempo laten bepalen door wat zij kan en niet door het rooster.

Dit is onze droom voor haar maar ik snap ook dat dat de droom van veel ouders is en dat het waarschijnlijk nooit echt zo zal gebeuren

medicatie

het stoppen met medicatie zal een enorme berg energie kosten, want juist de motivatie component, het voor elkaar krijgen wat je in je hoofd hebt wordt sterk beïnvloed daardoor. Dus werken aan 'acceptatie' en een route vinden die wel bij haar past, binnen de wereld, desnoods in een ander tempo, daar zal ze dan tijd in moeten steken. Ik heb zelf een andere fabrikant gezocht van methylfenidaat want ik kreeg een heel raar effect toen ik verplicht een ander merk moest slikken (verzekering). Wel het focus-effect en wel rust in mijn hoofd maar een gevoel alsof het allemaal toch eigenlijk niet zoveel zin had. Heel vervelend. Ik heb echt goed getest en heb toen de 'oude' weer gevraagd en gekregen. Paar maanden later nogmaals geprobeerd en meteen hetzelfde vervelende effect. Welicht dat meer rust in de tent en nog eens wat uitproberen op medicijngebied zou misschien ook een idee zijn. Maar onderschat niet wat het verschil in performance en gevoel is zonder medicatie. Ik weet niet hoe lang ze al medicatie slikte, maar dat kan natuurlijk een fikse aanpassingstijd kosten. En zonder kan prima, zo bedoel ik het niet, maar ze moet zichzelf op een ander manier leren kennen, leren sturen.
gr Angela

Antwoord op jouw vragen

*Weet iemand hoe het wettelijk gezien zit met het vervroegd afsluiten van vakken in jaar 3 van het vwo. Mag dit? Als kind nu per direct zou stoppen met alle vakken die niet in haar toekomstige profiel zitten mag dat dan. Ook als daar 1 of 2 onvoldoendes bij zitten?*
Ik weet uit twee ervaringen uit mijn directe omgeving (beide HAVO 3, twee verschillende schoolgemeenschappen) dat een school die mogelijkheid kan bieden.
In beide gevallen was er sprake van een langdurig medisch probleem en was er een doktersverklaring die lastenverlichting adviseerde. Bij mijn weten is in beide gevallen aan de Inspectie om toestemming gevraagd.

*Of is kind verplicht alle vakken met een voldoende gemiddelde af te sluiten?*
Vakken die niet in het profiel in HAVO4 zouden komen mochten per direct vervallen, ongeacht het cijfer. Er kwamen geen vervangende opdrachten.

Ik snap prima dat mensen het hier niet mee eens kunnen zijn, maar in beide gevallen kan ik toch niet anders zeggen dat er werkelijk 'passend onderwijs' werd geboden. Afstromen had in beide gevallen geen verlichting gebracht, de schoolbelasting was dan gelijk gebleven. Wanneer de mogelijkheid om vakken vervroegd te laten vallen er niet was geweest, waren beide kinderen ongetwijfeld afgebrand geraakt en volledig thuis komen te zitten. Wat mij betreft weegt de kans die zij kregen om aansluiting te houden ruimschoots op tegen het gemis van de vakkennis van de vakken die zij vroegtijdig mochten laten vallen.

*En wat als een kind een maatwerktraject voor de bovenbouw krijgt en bepaalde vakken versneld doet en sommige juist wat langzamer. Mogen meerdere pta's in 1 jaar plaatsvinden? En mag je andere pta's dan langer spreiden?*
Hier heb ik geen ervaring mee.

Sterkte voor jou en je dochter.

Ja Boeket

Dat is echt maatwerk. Voor mijn kind gaf zittenblijven rust (en hij was natuurlijk jonger), voor het kind van lisbeth zou dat juist een ramp zijn. Volgens mij is school hier heel vrij in. Ik kan me best voorstellen dat het kind van lisbeth zoiets heeft van: zo snel mogelijk door die school heen en dan klaar ermee. Mijn kinderen valt het ook zwaar, moet ik zeggen. Die zijn niet hoogbegaafd, maar om verschillende redenen vinden ze school ook naar.

Bij ziekte wel, bij onvoldoendes niet

Boeket, je bent de zoveelste met een dergelijk verhaal. Ik vind het heel fijn dat dit soort aanpassing tegenwoordig kennelijk gewoon is. In de tijd dat mijn kinderen op school zaten kon je nauwelijks op medewerking rekenen.

Maar zoals ook al eerder gezegd heeft je voorbeeld weinig te maken met de wens van lisbeth.

Bij ziekte zijn scholen verplicht een aangepast programma te bieden. Het verkorten of vrijstellen van lesdelen, of het bieden van een vervangende opdracht zijn geëigende middelen.
Dit soort aanpassingen moeten verantwoord worden aan de inspectie. Omdat er een duidelijk verband is tussen achterstanden door ziekteverzuim en het aanpassen van het programma, zal de inspectie de aanpassing goedkeuren. Ja, zo moet het. Fijn dat het zo gebeurt.

Lisbeth wil geen ziekte compenseren, maar onvoldoendes.
Haar dochter krijgt al allerhande begeleiding van de school maar toch haalt dochter nog onvoldoendes.
De vraag is om die vakken dan maar niet mee te laten tellen.
Dat is in principe niet mogelijk. De inspectie zal er niet mee akkoord gaan.

Dat wil overigens niet zeggen dat er geen andere oplossingen zijn.
Nou ja, die zijn ook al gegeven in dit draadje.
Ik ben heel benieuwd wat de school gaat voorstellen.

Coach op school

Hoe de aanpak ook wordt, misschien kan je dochter ook een coach op school krijgen. Dat is (hier althans) iemand die meer tijd voor de leerling heeft dan een mentor. Mijn langdurig zieke dochter maakt samen met haar coach haar eigen rooster en planning. Hij regelt de communicatie met alle docenten over inhaaltoetsen en alternatieve opdrachten. Dat geeft ook rust.

Oké

Je dochter heeft geen goede psycholoog gehad die haar problematiek echt begrijpt. Dat vraagt namelijk wel een echte expertise.

Eerlijk gezegd zou ik, gezien de langdurige en complexe problemen van je dochter, een docent-begeleider zien als erbij en specifiek voor het stuk dat op school speelt. Voor de rest zou ik toch echt op zoek gaan naar een goede psycholoog.

De achtergrond van mijn advies is mijn eigen kind (waar ik al eerder over schreef). Die liep na de Pfeifer weer vast met vergelijkbare problemen als die jij bij je dochter beschrijft. Die had echt specialistische begeleiding nodig om af te komen van haar onzekerheid, faalangst en paniekaanvallen (en depressie). Daar lijkt me een leraar die een goede hb-coach is toch niet de expertise voor te hebben.
Van belang is dan wel dat het niet alleen een goede therapeut is, maar ook dat je dochter er een klik mee heeft.

Groet,

Henrieke

Vergelijken

Ik vergelijk het ook wel eens met een werknemer die overspannen is of een burn out. Daar zeg je toch ook nuet tegen ga jij vanaf nu maar werk drie niveaus onder je eigenlijke niveau doen. Tenminste niet waar ik werk. Die krijgt hulp, begeleiding om zijn eigen werk weer op zijn niveau op te pakken. Waarom schuiven we kinderen dan meteen een niveau lager
Voor mij is dat wat we nu met dochte aan het doen zijn. Begeleiding geven om het werk op haar niveau weer op te pakken.
En er zullen een heleboel mensen zijn die het er niet mee eens zijn, dat weet ik. Maar die zien ook niet hoe het in werkelijkheid gaat, hoe het achter onze voordeur is.
Net zoals ik niet kan zien hoe het bij andere is en dus ook nuet kan oordelen wat voor hun de juiste beslissing is.
Wat ik wel weet is dat we met drie partijen zijn die oprecht het beste voor dochter willen, dus wat er ook straks uitkomt weet ik dat dat met alle beste bedoelingen is en dat niemand de intentie heeft om haar te laten vallen.

M. Lavell

De eerste insteek is niet de vakken te laten vallen om onvoldoendes te vermijden maar om kind rust te geven. Zoals ik ql eerder aangaf denk ik dat dochter het wel zou kunnen redden. Met hulp van ons en school. Alleen vragen wij ons af of dat nu verstandig is. Is het niet beter om nu die vakken te laten vallen zodat ze rust krijgt en haar energie kan steken in andere dingen zoals herstel en mag dat.
Mag dat niet dan moet dochter nog 4 maanden aanpoten. Maar het is niet gezegd dat ze blijft zitten

Ziek versus onvoldoendes wegwerken

ik snap die insteek, maar het is wel kort door de bocht.
De insteek moet toch blijven dat de opzet van onderwijs zijn nut heeft voor de leerlingen, in dit specifieke geval schiet het zijn doel voorbij, vrij mild uitgedrukt.
Deze leerling wordt (mogelijk) ziek van de druk. De druk die vast voor de meeste leerlingen juist in het voordeel werkt.(duwtje in de rug)

Het zou fijn zijn als er met de vakdocenten van de specifieke vakken aparte afspraken gemaakt kunnen worden. Dat ze gewoon mee kan doen of ev aparte opdrachten krijgt maar dat punten geen belemmering meer gaan vormen. Dat de focus komt op inzet ipv resultaat.

De overspannen werknemer

De overspannen werknemer die terugkeert op zijn werkplek krijgt in eerste instantie minder taken en begint
met de minst belastende taken. Je zou dus kunnen stellen dat deze werknemer tijdelijk op een lager niveau functioneert om te herstellen. De eenvoudige taken moeten hem daarbij helpen en daarna kan hij terugkeren op zijn oude niveau (meestal). Ik vind deze vergelijking wel kloppen met alle adviezen die hier gegeven worden.