Septemberkindjes, ze zijn zo jong.....

Kansen kun je op je vingers natellen

Kansen kun je op je vingers natellen en de samenhang tussen aanbod en ontwikkeling blijkt uit onderzoek....

I rest my case.

Kansen kan je nooit op je vingers tellen want het blijft een kans. Dan moet je meer dan 1000 vingers hebben. En let wel, dit is een serieus punt. Ik zeg dat je naar het individu moet kijken. Globale of zelfs algemene trends kunnen in het individuele geval niet van toepassing zijn, erger nog, er kan zelfs sprake zijn van een omgekeerd verband. In het individuele geval.

En voor 'samenhang' geldt precies hetzelfde. Er is geen causaliteit aan te tonen in dit soort zaken omdat de ontwikkeling van kinderen geen exact proces is. Hooguit een correlatie volgens een bepaalde regressiefactor. Daarmee geldt weer dat het voor individuele gevallen juist andersom kan zijn. Dus niet dat er geen verband is maar zelfs een negatieve samenhang. Simpel omdat de onderliggende verbanden nooit precies in kaart kunnen worden gebracht.

Oh ja, ik ga zometeen uit eten (zie nieuwe huishouden) dus laat verder maar zitten..

Consequenties van keuzes

Om even in het algemeen duidelijk te maken, ik zeg niet dat je niet moet kleuterverlengen omdat je dan later een grotere kans op borstkanker hebt. Ik zeg alleen dat het jaar wat een kleuter voor kleuterverlengen leent je later nog wel eens heel wat beter van pas had kunnen komen.
Het is een feit dat in Nederland vrouwen hun eerste kind relatief laat krijgen. De oorzaken daarvoor zijn onderzocht en daar kwam o.a. uit als de reden de lange tijd die met name hoog opgeleide vrouwen kwijt zijn met hun opleiding en eerste jaren van carriere, waarin een zwangerschapsverlof niet bevorderend werkt. Consequenties van laat je eerste kind proberen te krijgen zijn hogere kans op borstkanker, miskramen, complicaties en ongewilde kinderloosheid. Dat laatste doordat de tijd die sommige vrouwen nodig blijken te hebben om op één of anderen manier zwanger te worden, die zwangerschap uit te dragen en een kind op de wereld te zetten, langer blijkt te zijn dan de ruimte die er is overgebleven tussen de carriere en het moment waarop het voor die vrouw biologisch niet meer mogelijk is.

Nou kun je wel doen alsof het verlengen aan het begin van die lange opleidingstijd daar helemaal niets mee te maken heeft, maar als zwanger worden en zwanger blijven niet vanzelf gaat zijn er genoeg vrouwen die liever op dàt moment nog een jaar meer tijd hadden gehad ipv van het als kleuter te verspelen voor de nooit aangetoonde 'sterkere basis'.

Natuurlijk zijn er andere honderden factoren die meespelen met de leeftjd waarop een vrouw haar eerste kind krijgt, maar statistisch kun je er niet onderuit dat die verlaat wordt als je een kwart tot derde van de vrouwen een jaar langer over hun opleiding laat doen.

Pelle, het risico van 3% voor ieder jaar dat een vrouw haar kind later krijgt geldt niet voor de gemiddelde leeftijd van 29 nog wat waarop de Nederlandse vrouw haar eerste kind krijgt, maar vergeleken bij de biologisch idealere leeftijd ergens in de eerste helft van de twintig. Het gaat erom dat de vrouw een jaar ouder is ten opzichte van de leeftijd waarop ze al aan kinderen toe had kunnen zijn, niet hoe oud ze nu precies is.

Groetjes Jessica

Tess

Tess:"we praten over september kindjes die dus altij die dus altijd de jongste of de oudte in de klas zijn."
Eh nee, septemberkindjes horen ergens in de middenmoot te vallen, want de grens ligt officieel op 1 januari. De oktobergrens is al decennia lang afgeschaft ook al doen veel scholen alsof ze van niets weten.

Je stelt dat als je kind nu niet een jaar verspeelt had hij dat wel ergens anders gedaan zou hebben. dat is goed mogelijk, maar de 'belofte' die je van school erbij krijgt: "als hij nu een jaar verliest dan zal dat later niet meer gebeuren" is een loze belofte. Die steviger basis blijkt in de praktijk namelijk verrekte kort mee te gaan en de kans dat hij later nog ergens een jaar verliest blijft bestaan. Dan ben je twee jaar kwijt en dat wordt in het huidige schoolsysteem over het algemeen hard afgestraft met een vermindering van kansen en keuzemogelijkheden.

Tess:"Je denkt het hele leven alvast te kunnen plennen vanaf de kleutertijd... hoe naief is dat. Er komen altijd dingen op je weg waar je niet op gerekend had!"
Ik ben er juist van overtuigd dat je een heleboel dingen niet kan plannen of voorzien en daarom juist erg voorzichtig om niet alvast een jaar uit de toekomst te lenen in de veronderstelling dat het verder allemaal wel gladjes zal verlopen. De stelling we laten hem nu alvast zitten zodat dat later niet meer gebeurd vind ik juist naief. Die is namelijk nergens op gebaseerd, maar ondertussen ben je wel dat jaar kwijt.

Dat je kind autistisch is maakt voor de discussie verder weinig uit. Hooguit met welke feiten ik zou willen weten voordat ik een beslissing kan nemen. Blijken gelijkende kinderen (autisme is bovendien ook nog een behoorlijk breed als term) het beter te doen als ze hulp krijgen en overgaan of als ze hulp krijgen en doubleren. En waaruit bestaat dat 'beter doen' dan precies. Lekker in zijn vel zitten, schoolresultaten, enz.
Ik heb een soortgelijke keuze moeten maken met mijn kind van eind augustus wat een ernstige taalontwikkelingsstoornis heeft. Ik kreeg doubleeradvies van het team wat hem volgde wat 'hun ervaring was dat dat beter was voor deze kinderen' Fijn, laat dan maar zien wat de gemeten verschillen waren van hun ervaringen van deze kinderen die over gingen en kinderen die dat niet deden. Uh, nee, die cijfers hadden ze niet, want deze kinderen werden eigenlijk altijd verlengd en dus adviseerden ze dat met klem ook voor mijn zoon. Over het gevaar van verveling of motivatieverlies konden ze me weinig konkreet gerust stellen en dus hebben we als ouders alles getekend dat het op onze verantwoording gebeurde en hem over laten gaan.
En nu, twee jaar later blijken allle doemvoorspellingen over tenenloperij niet uit te komen. Krijg ik keer op keer te horen van zijn psycholoog hoe goed we er aan hebben gedaan om hem toch over gaan en dat ze dat niet verwacht hadden. Nee, als je 'deze kinderen' standaard de kans niet geeft, verwacht je er ook minder van. Logisch.

Groetjes Jessica

Guinevere

"Waarom jij denkt dat het autisme van je zoon voor ons een geruststelling zou zijn begrijp ik niet helemaal, denk je dat mensen met een "gewoon" kind dan denken dat het hen niet zal overkomen?"
Ja dat denk ik! sterker nog, het word ook nog wel gezegd. Ik ben soms vrij snel uitgepraat over mijn kinderen want dat is nl nooit een vergelijk met anderen. Er wordt al heel snel gezegd; ja, maar jou kinderen zijn ook anders! alsof daar altijd alles mee verklaard is.
Zij hoeven zich niet druk te maken over dat soort dingen, want als je maar normaal doet en niet van die vreemde kinderen hebt, dan gebeurt dat jou allemaal niet!
En dus meld ik het soms maar even niet, dat ze autistisch zijn, want dan doe je eigenlijk bij voorbaat al niet meer mee.
Natuurlijk kunnen ze naar het cluster 4, oudste zit daar trouwens al, dus daarmee zijn we welbekend, jongste zou zonder problemen de indicatie krijgen... maar dan? Weet je wel dat cluster 4 echt het eindstation is? en dat de uitstroom daarvan bedroevend laag is? (vso en vmbo) zeker voor kinderen met een normaal IQ. Dan hoef je je ineens geen zorgen meer te maken over een kinderwens die uitgesteld word vanwege de carriere, want die carriere zal niet zo hoogdravend zijn. We worden nou eenmaal niet allemaal hersenchirurg of advocaat, en dat hoeft ook niet. Als mijn zoon later een gelukkige timmerman is ben ik ook blij, maar ik wil wel dat hij kansen krijgt. Eenmaal in het cluster 4 is er bijna geen weg meer terug.
Tess

Jessica

"septemberkindjes horen ergens in de middenmoot te vallen, want de grens ligt officieel op 1 januari. De oktobergrens is al decennia lang afgeschaft ook al doen veel scholen alsof ze van niets weten."
Ja, hier dus een school die die oude grens nog steeds hardnekkig aanhoud! weer iets verklaard.
Gelukkig maakt het voor jou in deze discussie weinig uit of hij autistisch is of niet. Ik vind nl ook dat je naar mijn kind moet kijken, en niet naar een autist! Maar dat is in ons geval ook echt gebeurd... misschien geloof je het niet (want ik lees op dit forum over allemaal zeer leergierige kinderen) maar manneke WIL GEWOON NIET ! hij wil een letters en cijfers, hij wil niet op zijn stoel zitten, hij wil een heleboel nog niet. Hij wil gewoon in de zandbak rondjes rijden met zijn auto! en ik snap ook wel dat daar een keer een einde aan komt... daar bereiden we hem ook langzaam op voor... maar onze eerste zorg was dat hij ging wennen aan een schoolritme en enigszins ging functioneren in een groep kinderen, en dat hij zich op zijn gemak voelt op school (hij was echt bang op zijn oude school) Dat is voor hem al moeilijk, dus als hij daarnaast ook nog eens een hoop andere dingen moet gaan leren ligt de lat echt te hoog. Dan ze ik op zijn nieuwe school dat hij daarin niet zo uitzonderlijk is, er zitten meer "superkleuters" in zijn klas. Die zijn niet allemaal autistisch, maar hebben hun eigen redenen waarom ze langer kleuteren. En ik mag aannemen dat daar net zo goed naar gekeken is als naar mijn kind. Daarmee wil ik ook zeggen dat hij dus niet langer kleutert OMDAT hij autistisch is, of OMDAT hij nou eenmaal in september jarig is, maar gewoon omdat het voor hem op dit moment het beste is.
Tess

Jee tess

Jee Tess, zoals je het nu beschrijft wordt het wel een heftig verhaal ja. Ik heb zelf geen ervaring met cluster 4 maar kan me wel voorstellen dat de uitstroomcijfers per school enorm zouden kunnen verschillen. En hoe zit het dan met SBO-scholen? Zelf heb ik (nog) geen ervaring met alles buiten het gewone onderwijs, dus vandaar mijn vraag. En waar ik (plaatsvervangend) bang voor ben bij jouw zoon, is dat hij later alsnog een "vastloopmoment" zou kunnen oplopen in het reguliere onderwijs. Trouwens, volgens mij kunnen veel mensen met autisme best ver komen in dit leven, zolang ze een beroep kiezen waar ze echt warm voor lopen, dus waar ze zich goed in kunnen uitleven. Mijn broer (Asperger) is bijvoorbeeld cijferfreak en heeft als beroep accountant. Mijn vader (Asperger) kon zich ook zo heerlijk op alle details van zijn diverse functies storten. Dat maakte hem juist ideaal voor die functies.

Uitstroom so

is inderdaad laag, maar, ook daar is langzaam verbetering aan het ontstaan...Bij de cluster 4 van zoon 1 zit een VSO verbonden waar de kinderen ook gewoon op HAVO VWO nivo kunnen werken....nadeel alleen is weer dat ze zelf geen examens mogen afnemen en dat dat op een school op ruim een half uur reizen moet gebeuren.....ik hoop echter dat zoon de komende jaren in gedrag nog verder stabiliseert zodat hij misschien hier in de gemeente naar het VO kan, ook al zou dat misschien een nivo lager zijn, dat moet dan maar....

Weet je hoe dat komt?

Tess:"Weet je wel dat cluster 4 echt het eindstation is? en dat de uitstroom daarvan bedroevend laag is? (vso en vmbo) zeker voor kinderen met een normaal IQ."
Ja, dat weet ik.
Weet jij dat dat dezelfde oorzaak heeft als kleuterverlengen? Het ontstaat door het denken over ontwikkeling en aanbod. Fabeltjes over 'er niet aan toe zijn' of 'succeservaringen' leiden er toe dat clusterscholen zich vooral toeleggen op het _niet_ bieden van onderwijs, maar zich concentreren op rustig aan doen, spelen en thee leren zetten.
Het is niet voor niets zo dat het aantal zeer zwakke scholen onder clusterscholen het hoogst is.
Groet,
Miriam Lavell

Gelukkig

is mijn ervaring met onze cluster 4 heel anders, hier kan zoon helemaal op zijn eigen nivo werken, en kan daardoor een klas verder werken dan hij eigenlijk zit (volgens de doorstroom zit hij nu in groep 6, maar heel veel vakken doet hij al in groep 7 )) Een goede cluster 4 laat de kinderen op hun eigen nivo werken....nou zit ik daar ook wel bovenop zelf hoor ))

Oh ja...

om weer even on topic te gaan, heb gister ook nog even een beetje zitten spelen met woordjes spellend opzeggen en dan vragen wat ik zeg, dus p o p .....beide kinderen weten heel goed dat ik pop zeg..... )

Klopt

Nasha:"Een goede cluster 4 laat de kinderen op hun eigen nivo werken....nou zit ik daar ook wel bovenop zelf hoor ))"
Ja hoor, en die zijn er ook.
Het is ook niet voor niets zo dat het aantal zeer zwakke scholen onder Vrije Scholen hoog is. Het heeft alles te maken met opvatting over ontwikkeling en aanbod.
Groet,
Miriam Lavell

Alternatieven?

Het klinkt allemaal heel hard; cluster 4 als eindstation! maar voor veel kinderen is het gewoon zo, ja de wereld zit helemaal niet wollig in elkaar...
Onze oudste zit op een cluster 4, gelukkig best een goede, er wordt tot nu toe echt wel lesstof aangeboden op haar niveau, en dat is bovengemiddeld. Maar goed, ze is pas 7, dus ik heb echt wel eens zorgen hoe dat verder gaat, want havo/vwo voor autisten is helaas nog vrij zeldzaam, hier komen kinderen echt onder hun niveau aan het werken in het vo, simpelweg omdat er geen school is voor een hoger niveau.
Een alternatief is er ook niet, de "normale" havo-vwo scholen zijn zo groot geworden, daar redt ze het nooit! dan kan ze nog zo'n hoog IQ hebben.
Van manneke weten we nog niet zo lang dat hij autistisch is, hij zat al op school, en ik probeer hem zo lang mogelijk buiten het cluster 4 te houden. Hij redt zich sociaal wat beter, maar zijn IQ is weer lager... ja misschien loopt hij later alsnog een keer vast in het basis onderwijs... dat is nu nog heel moeilijk te voorspellen. De keuze blijft om hem later alsnog naar het cluster 4 te brengen.
Miriam, wat zie jij dan als een oplossing voor deze kinderen? en dan heb ik het dus niet alleen over autisten, maar over kinderen van 6 die nog niet meekomen in groep 3, en kinderen die op de basisschool doubleren.
Tess

De lijst van zwakke scholen...

zucht, zullen we niet steeds weer gaan tellen hoeveel vrije scholen en cluster 4 scholen op die lijst voorkomen... want ook onder die scholen zitten hele goede, en ook in alle andere school soorten zitten slechte. (en die staan ook op die lijst)
Tess

Anders denken

Tess:"Het klinkt allemaal heel hard; cluster 4 als eindstation! maar voor veel kinderen is het gewoon zo, ja de wereld zit helemaal niet wollig in elkaar..."
Ja. Omdat ze opgeleid worden tot niks. Omdat van meet af aan gedacht wordt dat ze nooit verder zullen komen. Dat inspanning geen zin heeft.
Tess:"Miriam, wat zie jij dan als een oplossing voor deze kinderen?"
Stoppen met denken dat ze het niet zullen redden. Stoppen met denken dat proberen een misdaad is. Er is een reeks van onderzoeken (ook Nederlandse) dat dat bevestigt. Wachten met onderwijs geven totdat het kind aan het gewenste beeld voldoet, levert daadwerkelijk leerachterstanden op. Je beeld bijstellen en het onderwijs aanpassen, helpt.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Lekker idealistisch beeld heb jij, ik zal meteen een nieuwe school oprichten!
Ik denk niet dat het cluster 4 voor niks opleid... de basisschool kun je op hetzelfde niveau afronden als ieder ander basisschool kind, de problemen beginnen daarna vooral, voortgezet speciaal onderwijs is er te weinig.
Niet ieder kind heeft hetzelfde tempo en dezelfde mogelijkheden, en juist het cluster 4 speelt hierop in door in kleine klassen op verschillende niveau's te werken. In het reguliere basisonderwijs is dat natuurlijk veel moeilijker, met 30 kinderen in een klas.
Tess

Leuk voorbeeld

Tess:"Lekker idealistisch beeld heb jij"
Scholing is een tikkeltje idealistisch. Het is er werkelijk de bedoeling van dat kinderen de kans krijgen mee te draaien in de maatschappij. Als je dat doel laat varen voor bepaalde kinderen, dan weet je bij voorbaat al dat ze niet zullen meedraaien in de maatschappij.
Tess:"ik zal meteen een nieuwe school oprichten!"
Nou nee. Je hoeft alleen maar het beeld over je eigen kinderen bij te stellen. Oh ja, en natuurlijk (tegen de bierkaai soms) zorgen voor onderwijs dat wel voldoende te bieden heeft.
Tess:"de basisschool kun je op hetzelfde niveau afronden als ieder ander basisschool kind"
Ja, dat kan. Het is helaas geen gewone praktijk juist omdat men een voorschot neemt op zelf verzonnen onmogelijkheden. Het aantal kinderen dat op deze manier linea recta in de Wajong belandt, stijgt schrikbarend de laatste jaren.
Tess:", de problemen beginnen daarna vooral, voortgezet speciaal onderwijs is er te weinig."
En dat is er zo weinig juist omdat de gangbare gedachte is dat deze kinderen toch niks kunnen of niks kunnen worden. Met een hoop wolligheid omkleed wordt deze kinderen ontheffing van de kwalificatieplicht gegeven alsof het een gunst is. "Jij hoeft niet Piet, jij bent autist, dan hoef je niks te leren". De werkelijke betekenis van al dat liefs is dat ze niet verder mogen/kunnen leren.
Tess:"Niet ieder kind heeft hetzelfde tempo en dezelfde mogelijkheden"
Dat hoeft ook helemaal niet. Het denken over ontwikkeling en aanbod dat tot kleuterzittenblijven en lage uitkomsten van het SO leidt, doet alsof dat wel moet. Alsof kinderen die niet gelijk zijn dus buiten de boot moeten vallen. Alsof inspanning voor hen geen zin heeft.
Tess:"en juist het cluster 4 speelt hierop in door in kleine klassen op verschillende niveau\'s te werken."
Dat is in zijn algemeenheid een fabeltje blijkt juist uit het fenomeen waarop jij je beriep: Namelijk kinderen met een normaal IQ (of hoger) voor wie SO het eindstation is.
Het blijkt overigens ook bij kinderen met een laag IQ die door verstandige ouders wel degenlijk in staat blijken een volwaardig diploma te halen.
Kernprobleem: Volwassenen (leerkrachten, psychologen, ouders) verwachten vaak te weinig van kinderen en geven ze daardoor niet de kans om zich te ontwikkelen en te laten zien wat ze kunnen.
Zie http://www.eenvandaag.nl/index.php?module=PX_Story&func=view&cid=2&sid=33630#
Groet,
Miriam Lavell

Pfoeh...

"Nou nee. Je hoeft alleen maar het beeld over je eigen kinderen bij te stellen. Oh ja, en natuurlijk (tegen de bierkaai soms) zorgen voor onderwijs dat wel voldoende te bieden heeft." Ik hoef niks te veranderen aan het beeld dat ik van mijn kinderen heb, ik heb een prima beeld! Helaas hebben mijn kinderen het moeilijk in deze maatschappij, ze zijn autistisch, maar daarbij niet toaal verloren... Wat ik wil voor mijn kinderen is onderwijs op hun niveau, dat wel rekening houdt met hun beperkingen. En ik denk dat ze best wat kunnen bereiken, als ze hun sterke punten leren gebruiken en met hun beperking leren omgaan.
Verschillende niveau's binnen het cluster 4 zijn geen fabeltje! daarvan zie ik iedere dag het bewijs in de klas van mijn dochter. Maar een terugstap van het cluster 4 naar het regulier onderwijs is dat helaas (meestal) wel. En dat komt niet door het IQ van deze kinderen maar door hun beperking. Mijn dochter, moet in een reguliere klas van 30 kinderen zoveel moeite doen om zich te handhaven dat ze nergens anders meer toe komt, en daar ga je met je mooie IQ! ze heeft behoefte aan een rustige gestructureerde omgeving, weinig prikkels, veel visuele ondersteuning. Het regulier onderwijs vraagt veel zelfstandigheid, samenwerking, goed omgaan met wisselende groepen en leerkrachten... en dat is nou net het struikelblok; niet de lesstof, maar de omgeving, en dat maakt autisme zo complex.
Ik hoor het tegenargument al: de maatschappij is ook niet rustig en gestructureerd, en er zijn heel veel prikkels... juist! maar je neemt een blinde ook zijn braille boek niet af omdat het merendeel van de maatschappij geen braille gebruikt, hij heeft het nodig!
Optimaal gebruik maken van je mogelijkheden, en het kennen van je beperkingen en daarmee omgaan, daar hoort het onderwijs over te gaan. Zeker het speciaal onderwijs.
Tess

Hier moet ik even op inhaken

>>Tess:"en juist het cluster 4 speelt hierop in door in kleine klassen op verschillende niveau\\'s te werken."

Dat is in zijn algemeenheid een fabeltje blijkt juist uit het fenomeen waarop jij je beriep: Namelijk kinderen met een normaal IQ (of hoger) voor wie SO het eindstation is. < <

Het is echt zo dat kinderen in cluster 4 allemaal op eigen nivo werken, op de school van zoon krijgen ze daardoor ook geen cijfers en rapporten....hoe kun je een 10 jarig jongetje dat in groep 6 zit maar werk uit groep 7 doet, een cijfer geven en hoe zet je dat af tegen een 12 jarig jongetje in diezelfde klas, die officieel in groep 8 zit, maar werk uit groep 5 doet????

Afmeten aan de klas of aan het kind

Tess:"Verschillende niveau's binnen het cluster 4 zijn geen fabeltje!"
Verschillende niveau's in de reguliere basisschool zijn ook geen fabeltje. Een goede toepassing ervan wel. Juist daarom blijven er zoveel kleuters zitten.
Nasha:".hoe kun je een 10 jarig jongetje dat in groep 6 zit maar werk uit groep 7 doet, een cijfer geven en hoe zet je dat af tegen een 12 jarig jongetje in diezelfde klas, die officieel in groep 8 zit, maar werk uit groep 5 doet????"
Door ze niet af te meten aan de klas, maar aan de landelijke niveaumetingen. Door de beoordeling van de gemaakte stof af te meten aan de stof en niet aan de klasgenoten. Dat kan. Het zijn zelfs dat soort niveaumetingen die op basis waarvan ze toegelaten worden tot het SO.
Het is juist dat voortdurend reflecteren aan de klas dat de problemen veroorzaakt en achterstanden verstopt. Een school met zwakke klassen levert mooie rapporten op, maar toch achterstanden. Dat weet je dan pas als de eindtoets gedaan wordt.
Het is ook het reflecteren aan de klas dat van septemberkleuters kinderen maakt die 'te jong' gevonden worden. Ze zijn niet te jong voor de stof, wel jonger dan de rest van de klas.
Dat 'te jong' vinden heeft altijd een negatieve invloed, hoe je onderwijs ook organiseert. Zie die Engelse link die ik gaf.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Dat blijft lastig, dat afmeten, want aan wie meet je die jongen af die in groep 8 zit maar op nivo groep 5 werkt? Aan zijn leeftijdgenoten? Dan scoort hij extreem laag en dat is niet goed voor het vaak toch al lage zelfvertrouwen....Of aan groep 5, maar dan zit hij dus 3 groepen onder zijn leeftijd....ok dan staan er misschien wel allemaal negens op zijn rapport, maar geeft dat dan een reeel beeld?

Begrijp me niet verkeerd, ik vind het ook jammer dat zoon nooit een rapport meekrijgt, wel hebben wij regelmatig gesprekken, wordt hij getest volgens Cito en dan komen we er zo achter hoeveel hij nu weer voorloopt ) Maar goed, het is wel een realistischer beeld dan cijfers, dat ben ik wel met school eens....

Je moet niet vergeten dat de meerderheid van deze kinderen al een lijdensweg op het regulier onderwijs heeft gehad en een zelfbeeld van 0,0 over zichzelf heeft.....Lage cijfers of juist enorm hoge cijfers zullen dat beeld niet snel verbeteren....Succes ervaringen opdoen op het nivo waar je zit is dan veel beter. Dat heb ik aan zoon ook wel gezien, en zijn zelfbeeld is dan ook een heel stuk vooruit gegaan!

Nasha (ot)

Jammer dat je zoon geen rapport krijgt.
Op de cluster 4 school waar ik werk krijgen kinderen wel een rapport. Het rapport is bestemd voor het kind. Het kind wordt beoordeeld op zijn eigen niveau en het rapport wordt geschreven met de intentie het positief of opbouwend te houden.
De daadwerkelijke beoordeling van o.a. het niveau van het kind wordt beschreven in een handelingsplan.

Landelijke niveaumeting is ook niet alles

Nasha:".hoe kun je een 10 jarig jongetje dat in groep 6 zit maar werk uit groep 7 doet, een cijfer geven en hoe zet je dat af tegen een 12 jarig jongetje in diezelfde klas, die officieel in groep 8 zit, maar werk uit groep 5 doet????"

Miriam: Door ze niet af te meten aan de klas, maar aan de landelijke niveaumetingen. Door de beoordeling van de gemaakte stof af te meten aan de stof en niet aan de klasgenoten. Dat kan. Het zijn zelfs dat soort niveaumetingen die op basis waarvan ze toegelaten worden tot het SO.

En dan krijg je dus de situatie dat op een reguliere school een tienjarig kind in groep 8 (dat dus twee groepen overgeslagen heeft) een advies VMBO-t of HAVO kan krijgen.... En dat er ouders zijn die moeten praten als brugman, IQ test moeten overleggen en dan soms nog buiten de regio moeten voor een plek in een VWO-brugklas of op het gymnasium.

Dat is ook niet het enige

Gerry er zijn niet alleen landelijke metingen. Grofweg zijn er drie indicatoren: Landelijke metingen, meting ten opzichte van het kind zelf (wat is de voortgang in een jaar) en meting ten opzichte van de stof (welke vaardigheden uit de standaardstof heeft het kind al onder de knie).
Daar zijn ook nog eens een heleboel verschillende toetsen voor. Het is bijzonder suf om één van die indicatoren als alles zeggende meting te nemen. In hun eentje zeggen die dingen niks.
Groet,
Miriam Lavell

Hoe dan ook

voor zoon vind ik het persoonlijk ook wel jammer dat hij geen rapport krijgt. Aan de andere kant weet hij zelf ook donders goed dat hij verder is dan hij "hoeft" te zijn, en kan daar ook trots op zijn, zonder dat daar een cijfer aan verbonden wordt....

Voor de andere 2, ik geloof dat school het op het cognitieve niet hard kan gaan maken ze langer te laten kleuteren, en op soc. emotioneel zal ik het niet gaan toestaan, dan laat ik nog van me horen Miriam Zal je hulp nog hard nodig hebben dan ))

Jong

ik vind het zelf nog niet zo verkeerd om kinderen te laten zitten als soc-emotioneel er nog niet aan toe zijn. met name bij kleuters nog even een jaartje extra spelen ipv in die 'verplichte' vaste plaatsen in de klas waar gewerkt moet worden. mijn dochter groep 5 is een jonge leerling (eind augustus), zij zit in een groep met 34 leerlingen, waarvan 17 doublanten. bijna alle meiden uit haar groep zijn nu 9 of worden 10 jaar dit schooljaar. zij is net 8 geworden! verschil is aardig groot. straks als zij naar de 'grote' school gaat is zij net 12 jaar. nieuwe klasgenootjes waarschijnlijk bijna 13 of zelfs 14 jaar. ik maak me daar regelmatig zorgen over en als ik kijk naar de 'jongere' kinderen merk ik vaak ook dat zij het m.n. later in voortgezet niet trekken.
mijn neef is ook van augustus (is inmiddels 14), maar heeft het sociaal-emotioneel met name op de hoge school erg moeilijk gehad! hij is gewoon erg 'jong'in vergelijking met zijn klasgenoten. werd daardoor ook erg gepest. door sova-trainingen gaat het beter, maar toch zie je het vaker bij jonge kinderen.

Rotten van twee

elides:"met 34 leerlingen, waarvan 17 doublanten."
Dat is een uitzonderliijk hoog percentage zittenblijvers.
elides:"straks als zij naar de \'grote\' school gaat is zij net 12 jaar. nieuwe klasgenootjes waarschijnlijk bijna 13 of zelfs 14 jaar."
Nee hoor. Veel waarschijnlijker is het dat in ieder geval de 14 jarigen groep 7 overslaan en eerder naar he vo gaan. Dat zou tegen die tijd ook bij de 13 jarigen vaker kunnen gebeuren dan nu het geval is.
De leeftijd van kinderen in de brugklaas daalt gestaag met het steeds minder toepassen van zittenblijven. Oh, behalve misschien op Vrije Scholen, hoewel die toch ook een probleem krijgen, want de kwalificatieplicht zit het langzaam aan doen toch werkelijk in de weg.
elides:"met name bij kleuters nog even een jaartje extra spelen ipv in die \'verplichte\' vaste plaatsen in de klas waar gewerkt moet worden."
Scholen die dat toepassen, zouden afgeschaft moeten worden. Er is geen enkele reden om op kinderen plots een fabrieksmodel toe te passen. Leren lezen kan ook speels en zonder rotten van twee.
Wel grappig trouwens: In Engeland wordt dat fabrieksmodel al op vijfjarigen toegepast. Ook daar gemopper en zorgen over 'jong zijn' hoewel het een jaartje verschoven is: 'net vijf' is er 'nog niet aan toe'. Net zes natuurlijk wel.
Het laat zo aardig zien hoe arbitrair dit geneuzel is. De oplossing is wel dezelfde: stop met dat fabrieksmodel en introduceren het leren op een meer speelse manier.
Groet,
Miriam Lavell

Psies

Het onderscheid kleuterschool en basisschool wordt eigenlijk nog steeds gemaakt, en volgens mij was het nou juist de bedoeling dat die overgang weg zou gaan toch?

Inderdaad

Dat valt nij ook steeds meer op. Op heel veel scholen is het nog zo'n isseu als je naar groep 3 gaat. Op de vorige school gingen de kinderen zelfs de laatste weken voor de vakantie "wennen" in groep 3??
Op zijn huidige school is dat onderscheid er niet. Groep 3 boduurt gewoon verder. De weektaken worden iets uitgebreid. In groep 1 begin je met 1 weektaak en eindig je met 2 weektaken. In groep 2 loopt dat op naar 4 en in groep 3 naar 6. Ben je in groep 1 of 2 toe aan leren lezen dan kan dat, anders begin je er mee in groep 3. Daarnaast wordt er ook nog veel gespeeld in alle groepen. Ook groep 8 ligt regelmatig in de gang op de grond te dweilen met Kapla. (Toren bouwen en dan uitrekenen hoe hoog deze is). Er is zoveel te leren en dat kan ook gewoon op een leuke/speelse manier.

Vanaf groep 7

doorgaan, nou dat gebeurt bij ons in omgeving zekerste weten niet!!!!!!
dat weet ik 100% zeker en kan ook de lijsten erop naslaan van afgelopen jaren. dus blijft nog steeds dat mijn dochter bij 'grotere/oudere' kinderen inkomt.

en het fabrieksmodel (kortzichtig trouwens) waar je het over hebt, kan wel zo wezen maar is wel wat er nog steeds is en waar wij nog mee te maken hebben.

manier van onderwijs verschilt, dalton vrije school enz.
wel/niet werken met thema's, verschuiving leesonderwijs naar kleuters enz enz enz.