hoe contact met moeder verbeteren (vader is narcist)

Heb je wel eens aan je moeder gevraagd of ze graag eens af en toe alleen met jou op pad zou willen? Als zij dat graag wil, kan zij misschien wel iets verzinnen om dat langs je vader te krijgen. Ik zou dan proberen de negatieve emotie naar uit het gesprek te laten. Je hebt er zin in om haar vaker alleen te zien maar weet niet zo goed hoe dat naar je vader in het vat te gieten zonder problemen te veroorzaken voor je moeder: hoe dat aan te pakken? 
Je kunt dan een reactie krijgen die je niet wil, namelijk dat je moeder het belangrijker vindt om je vader kalm te houden dan met jou contact te houden. Maar dan weet je meteen hoe diep ze in de problemen zit met je vader. Als je je eigen emoties op dat moment ook rustig kunt houden (bereid je voor!) dan kun je daarna rustig nadenken over een volgende stap. En misschien zegt ze wel: we maken gewoon een afspraak en laat hem maar l*llen, daar deal ik wel mee.

Labyrinth, Troelahoep heeft jaren terug het ouderlijk huis verlaten en zich zo kunnen ‘los maken’  uit een gezin met een autoritaire vader die de sfeer bepaalde. Ze ziet zijn gedrag en ziet dat deze ongezond en beschadigend is. Maar juist die irritaties en de neiging hem niet meer te willen zien/ horen komen bij mij eerder verbitterd over dan bevrijd ( gezond los maken).
Zo  ken ik een volwassen man (60) die  niets met zijn vader te maken wilde hebben. Er groeit als het ware een plantje bitter kruid in zijn ziel en op zijn hart, welke alleen maar groter wordt hoe langer hij het contact leggen uit stelt. Hij stelt het uit om diepe pijn, frustratie maar ook uit onmacht en schuldgevoel van wegkijken. De afstand verlicht hem allerminst en is ongezond omdat hij hem eigenlijk aan kan;  zijn vader heeft hem ergens in de greep omdat hij niet boven zijn vader kan staan. Wat zijn vader zegt, raakt hem nog altijd, als hij hem ziet, komen de oude wonden boven. De walging wordt niet minder en dus beheerst het hem nog altijd, ondanks de afstand. Het wordt later nog pijnlijker als zijn vader komt te overlijden en hij zo minzaam aan hem terug denkt omdat er niets positiefs meer over is. Dat is rauwe pijn, want het is ook zijn vader.

Een gezonde manier van los laten is m.i. die manier die vrij is van walging.

Troelahoep zou mogelijk meer voor haar moeder kunnen betekenen, als ze juist vaker haar ouders even belt zodat haar vader niet alleen haar moeder heeft om mee te praten. 

Wat is je doel? Je doel is zo te lezen nog wat fijne momenten met je moeder hebben. Je vader zal onbereikbaar blijven. Ook al is je kwaadheid begrijpelijk het helpt je niet dichter naar je doel. 
Ik zou er bij je moeder op aandringen dat je het echt fijn zou vinden om nog wat tijd met haar door te brengen af en toe. En ja de tips van hierboven zijn natuurlijk hardstikke goed: dameskledingzaak, naar de dokter dat soort dingen. Ik zou ook, als mijn moeder eindelijk meeging, haar vragen haar telefoon thuis te laten.
sterkte, een narcistische ouder is een moeilijk iets, vooral als de ander zo'n enabler is. Moet voor jou ook niet makkelijk zijn geweest. 

Ik lees het als zelfbeschermend. 

Lexus, in het verhaal dat ik beschreef, was de zoon boos op zijn vader omdat die vader het leven van zijn moeder zo leeg en eenzaam werd en zijn vader in hun kindertijd nooit aandacht aan hen gaf. Ergens kon hij hem niet als vader zien, maar dat was ie wel.  Daarbij was hij gefrustreerd zijn vader nooit te hebben aangesproken op die wijze waarop die met zijn inmiddels overleden moeder om was gegaan. Qua emotie en pijn vergelijkbare raakvlakken met Troelahoep 
Voor de moeder van Troelahoep is het lastig om met zo’n man te moeten leven die ze elke dag om zich heen heeft, maar ze heeft hierin een weg gevonden. Voor een kind (of een ex), dat reeds het huis verlaten heeft en hem niet meer dagelijks ziet, is er enige ruimte om een contact te onderhouden zonder wroeging of haat door hem als een mens te zien ipv je ouder. Enige ruimte omdat je, itt je moeder, daarna weer naar huis gaat en de deur achter je dicht trekt. Dan doe je het niet voor jezelf, maar voor je moeder.

Ik heb het niet over vergeven, maar de moeder is in wezen het voornaamste slachtoffer. Door wel interesse te tonen, haal je de spanning bij de moeder een beetje weg. De zoon in verhaal hierboven had zijn moeder  laten spartelen door ‘veilig’ op afstand te blijven want, zoals Lexus al schreef, men wordt aangeraden geen contact te houden met een narcist. Nu heeft hij spijt, wetende dat hij meer voor zijn moeder had kunnen doen door haar er niet alleen voor te laten staan. Juist als je je vader wat aandacht geeft of iets met hem onderneemt, doe je dat voor je moeder zodat ze wat meer lucht heeft.

Flanagan schreef op 01-12-2023 om 17:58:

Lexus, in het verhaal dat ik beschreef, was de zoon boos op zijn vader omdat die vader het leven van zijn moeder zo leeg en eenzaam werd en zijn vader in hun kindertijd nooit aandacht aan hen gaf. Ergens kon hij hem niet als vader zien, maar dat was ie wel. Daarbij was hij gefrustreerd zijn vader nooit te hebben aangesproken op die wijze waarop die met zijn inmiddels overleden moeder om was gegaan. Qua emotie en pijn vergelijkbare raakvlakken met Troelahoep
Voor de moeder van Troelahoep is het lastig om met zo’n man te moeten leven die ze elke dag om zich heen heeft, maar ze heeft hierin een weg gevonden. Voor een kind (of een ex), dat reeds het huis verlaten heeft en hem niet meer dagelijks ziet, is er enige ruimte om een contact te onderhouden zonder wroeging of haat door hem als een mens te zien ipv je ouder. Enige ruimte omdat je, itt je moeder, daarna weer naar huis gaat en de deur achter je dicht trekt. Dan doe je het niet voor jezelf, maar voor je moeder.

Ik heb het niet over vergeven, maar de moeder is in wezen het voornaamste slachtoffer. Door wel interesse te tonen, haal je de spanning bij de moeder een beetje weg. De zoon in verhaal hierboven had zijn moeder laten spartelen door ‘veilig’ op afstand te blijven want, zoals Lexus al schreef, men wordt aangeraden geen contact te houden met een narcist. Nu heeft hij spijt, wetende dat hij meer voor zijn moeder had kunnen doen door haar er niet alleen voor te laten staan. Juist als je je vader wat aandacht geeft of iets met hem onderneemt, doe je dat voor je moeder zodat ze wat meer lucht heeft.

Ja maar was die vader van die man een narcist? Je vergelijkt nogal makkelijk zaken met elkaar en gaat dan aannemen dat de situaties hetzelfde zijn en dat ts maar niet kwaad mag zijn op vader en/of afstand nemen want dat is niet goed voor moeder. Maar moeder is ook een zelfstandig souverein individu die zelf voor deze situatie kiest en in stand houdt door niet voor haarzelf op te komen. 

Ik weet niet of moeder het voornaamste slachtoffer is hoor. Een partner kiest voor een andere partner ook om er bij te blijven of weg te gaan. Een kind heeft het maar met de narcistische  ouder en de toxische dynamiek van het ouderpaar te doen. De ouders zijn van mijn leeftijd, en ts is ws al jaren uit huis. De moeder had ook een eigen leven kunnen opbouwen. 

Ik ken ook mensen die juist levenslang contact met narcisten hebben gehouden juist om dit soort redenen en nu spijt hebben omdat ze daarmee hun eigen leven flink mee hebben ondermijnd te bate van anderen. Kan dat de bedoeling zijn?

Ik ben het met je eens contact met de moeder fijn is voor zowel moeder als dochter hier. En dat je daarmee moeder steunt. En dat het ook fijn is voor dochter. Maar daarvoor moeten ze weg zijn van de vader (als hij echt NPS heeft).

Dus ja:  houd vooral contact met moeder en kijk hoe je haar apart kunt spreken. Maar nee: ga niet vaker bellen om je vader te spreken en over je eigen grenzen heen gaan. 

Je moet in dit soort situaties erg oppassen dat je geen enabler van de enabler wordt. Bovendien zit ts ook nog met haar eigen proces tov vader. Zij heeft recht op haar gevoelens van kwaadheid. 

Al de kinderen vonden die vader in ieder geval een vreselijke egocentrische kl.. en meerdere willen ook geen contact meer met hem omdat hij zo geraffineerd de mensen bespeelt. Hij is niet getest maar weet iedereen te bespelen.
Ik zeg niet dat je niet dat je kwaad mag zijn, maar dat gaat je niet helpen in je doel je andere ouder nog een gezellige middag of uurtje te bezorgen door het ‘werk’ iets uit handen te nemen; meer handen maken het werk lichter, iets in die trend. 

——
Zelf had ik ook ouders met niet zo’n beste huwelijk; mijn moeder heeft alà moeder Troelahoep altijd in de lieve vrede geleefd. Pas toen mijn vader in ziekenhuis belandde, riep ze ‘hij komt toch niet meer thuis, hè?’  Dat hebben we meegenomen; hij naar verpleeghuis en zo heeft ze nog een aantal jaar zonder stress geleefd. Dus ik herken het fenomeen klein houden/ negeren tot het niet meer hoeft.

In het jaar dat mijn vader verzorgd werd, heb ik wel veel meer aandacht in hem gestoken met idee; zolang het nog kan.  Ik won daarbij ook goede herinneringen aan hem. Vandaar mijn pleit voor een verbeterde verstandhouding dmv aandacht; laat iemand niet je hele hand pakken, maar geef hem wel een vinger. Het kan wel, als je je grenzen duidelijk maakt. Ik ben ook wel eens bij mijn vader opgestapt na waarschuwing dat ik niet van zijn manier van doen gediend was.

Flanagan schreef op 01-12-2023 om 19:19:

Al de kinderen vonden die vader in ieder geval een vreselijke egocentrische kl.. en meerdere willen ook geen contact meer met hem omdat hij zo geraffineerd de mensen bespeelt. Hij is niet getest maar weet iedereen te bespelen.
Ik zeg niet dat je niet dat je kwaad mag zijn, maar dat gaat je niet helpen in je doel je andere ouder nog een gezellige middag of uurtje te bezorgen door het ‘werk’ iets uit handen te nemen; meer handen maken het werk lichter, iets in die trend.

——
Zelf had ik ook ouders met niet zo’n beste huwelijk; mijn moeder heeft alà moeder Troelahoep altijd in de lieve vrede geleefd. Pas toen mijn vader in ziekenhuis belandde, riep ze ‘hij komt toch niet meer thuis, hè?’ Dat hebben we meegenomen; hij naar verpleeghuis en zo heeft ze nog een aantal jaar zonder stress geleefd. Dus ik herken het fenomeen klein houden/ negeren tot het niet meer hoeft.

In het jaar dat mijn vader verzorgd werd, heb ik wel veel meer aandacht in hem gestoken met idee; zolang het nog kan. Ik won daarbij ook goede herinneringen aan hem. Vandaar mijn pleit voor een verbeterde verstandhouding dmv aandacht; laat iemand niet je hele hand pakken, maar geef hem wel een vinger. Het kan wel, als je je grenzen duidelijk maakt. Ik ben ook wel eens bij mijn vader opgestapt na waarschuwing dat ik niet van zijn manier van doen gediend was.

Ja maar er is echt wel een verschil van mensen die een beetje een klootzak zijn met narcistische trekken en mensen met echt een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Luister bijvoorbeeld dit: 

Bij de eersten kun je inderdaad met een vinger geven maar niet de hele hand en met wat welwillendheid, zaken bereiken. Bij NPS echt niet. Daarom is het ook zaak je goed te informeren waar je het over hebt inzake deze mensen: hebben ze echt NPS?, anders loop je er, met al je goede bedoelingen volledig op stuk. En heb je nog niet de co- dependant geholpen. 

Nee natuurlijk helpt kwaadheid niet, maar het is er en mag er zijn en over jezelf heen stappen en meer bellen terwijl je helemaal naar wordt als je die vader aan de lijn krijgt, helpt ook niemand. 

Wat blijft is dat moeder ook een enabler is en haar alleen maar als een zielige vrouw bestempelen is wellicht niet bevorderlijk voor het contact met haar dochter. Ze zit natuurlijk helemaal vast in zijn narcistisch web, dat begrijp ik ook. Maar betekent dat, dat je niets meer van haar kant mag verwachten? 

Ik verbaas me er over dat het hier over mensen van in de zestig gaat. Het lijkt wel over mensen van tachtig te gaan die hulpbehoevend zijn. Ik ben zelf ook midden zestig, heb ook wat kwalen etc maar ik zou er toch echt voor passen mijn contact met kinderen door een narcist te laten verpesten, ook al is het hun vader. 

Ben het helemaal met je eens Lexus. Met een narcistische ouder valt niet te pappen en nathouden (tenzij het echt niet anders gaat en dan dus de grey rock methode). En als kind ben je inderdaad dubbel slachtoffer, en je hebt geen keuze als je nog opgroeit. De andere ouder heeft die keuze wél.