Is monogamie achterhaald of juist niet
Gewoon een topic om meningen te posten, ervaringen en wie weet ook nog resultaten van onderzoeken. Aanleiding is het ontlasten van een ander topic maar het is misschien ook gewoon interessant om het hier eens over te hebben.
Izza schreef op 18-10-2023 om 13:45:
Hoorde laatst een podcast van iemand die al jarenlang een affaire heeft en iemand in een open relatie. Beiden op een wat oudere leeftijd en veel stellen om zich heen waar de relatie behoorlijk uitgeblust of gewoon slecht was. Een contact buiten de deur blijft langdurig spannend omdat je elkaar niet zoveel ziet. Er komt bijna geen sleur en je blijft die extra moeite doen omdat de momenten veel minder zijn. Ook heb je geen ruzie of problemen die gemiddelde stellen wel hebben omdat je geen huishouden/kinderen/sociaal leven of financiën hoeft te delen. De tijd samen blijft daardoor vaak langer leuk en volledig op elkaar gericht. Dat maakt het makkelijker. En wil het echt niet meer dan is stoppen en verder gaan ook makkelijker omdat je die verbintenissen niet hebt.
Beiden beschreven ook dat ze volkomen tevreden waren met de regeling en de nadelen accepteerden. De minnares wilde bijvoorbeeld absoluut niet dat hij zou scheiden om met haar verder te gaan. En de open relatie zag hem als aanvulling op een verder gelukkig huwelijk. Die was tevreden met het contract en wilde ook niet meer.
Veel mensen zien de relatieladder als ideaal (samenwonen, trouwen, oud worden). Maar voor tal van mensen werkt dat heel anders.
Dat iemand die al jarenlang een affaire heeft, zonder dat zn partner daar vanaf weet, en dan ook nog eens met iemand die absoluut niet meer wil dan de minnares zijn, daar erg tevreden over is lijkt me op zichzelf nogal wiedes.
Elpisto schreef op 19-10-2023 om 14:03:
[..]
Dat iemand die al jarenlang een affaire heeft, zonder dat zn partner daar vanaf weet, en dan ook nog eens met iemand die absoluut niet meer wil dan de minnares zijn, daar erg tevreden over is lijkt me op zichzelf nogal wiedes.
De podcast ging over de minnares en was vanuit haar perspectief. Waarom ze heel bewust die keuze maakte en jarenlang voor die situatie koos (ipv een traditionele relatie). Dus niet vanuit de man in kwestie. Ik vond dat een interessant standpunt omdat het zover van mij afstaat.
De kijk op andere soorten relaties (los van het vreemdgaan wat niet ok was) is interessant.
Izza schreef op 19-10-2023 om 21:34:
[..]
De podcast ging over de minnares en was vanuit haar perspectief. Waarom ze heel bewust die keuze maakte en jarenlang voor die situatie koos (ipv een traditionele relatie). Dus niet vanuit de man in kwestie. Ik vond dat een interessant standpunt omdat het zover van mij afstaat.
De kijk op andere soorten relaties (los van het vreemdgaan wat niet ok was) is interessant.
welke podcast is dat?
Izza schreef op 18-10-2023 om 13:45:
Hoorde laatst een podcast van iemand die al jarenlang een affaire heeft en iemand in een open relatie. Beiden op een wat oudere leeftijd en veel stellen om zich heen waar de relatie behoorlijk uitgeblust of gewoon slecht was. Een contact buiten de deur blijft langdurig spannend omdat je elkaar niet zoveel ziet. Er komt bijna geen sleur en je blijft die extra moeite doen omdat de momenten veel minder zijn. Ook heb je geen ruzie of problemen die gemiddelde stellen wel hebben omdat je geen huishouden/kinderen/sociaal leven of financiën hoeft te delen. De tijd samen blijft daardoor vaak langer leuk en volledig op elkaar gericht. Dat maakt het makkelijker. En wil het echt niet meer dan is stoppen en verder gaan ook makkelijker omdat je die verbintenissen niet hebt.
Beiden beschreven ook dat ze volkomen tevreden waren met de regeling en de nadelen accepteerden. De minnares wilde bijvoorbeeld absoluut niet dat hij zou scheiden om met haar verder te gaan. En de open relatie zag hem als aanvulling op een verder gelukkig huwelijk. Die was tevreden met het contract en wilde ook niet meer.
Veel mensen zien de relatieladder als ideaal (samenwonen, trouwen, oud worden). Maar voor tal van mensen werkt dat heel anders.
Ooo, maar die gedachten heb ik ook al gehad hoor:
- een affaire, of nieuwe persoon in geval van open relatie, naast je partner is wel ‘leuk’ - geen sleur, geen echte verantwoordelijkheden, altijd fun want de moeilijke zaken van het leven heb je met die persoon vaak niet. het blijft fris en spannend. Je blijft moeite doen voor elkaar de andere blijft je constante bevestiging geven. Naar elkaar uitkijken… die ‘vlinders’ want alles is leuk.
- vaak heb ik gezegd: fuck it! Ik wordt minnares! Alleen de leuke kanten van een man die naar mij uitkijkt, geen zorgende taken! Een man die altijd blij is jou te zien en naar je uitkijkt, een man die je continue blijft versieren! Zalig toch! De lusten zonder de lasten, laat zijn vrouw maar naar zijn gezeur luisteren en zijn kousen wassen!
In mijn hoofdje klikt dat bijna perfect! Maar net het commitment ga ik dan WEL missen! Ben lange tijd single - al 9 jaar geen samenwoonrelatie meer gehad (met kids je weet wel…). Heb casual avonturen gehad, heb FWB gehad… een tijdje is dat leuk ja! Maar dan is er dat gapende gat… het gemis aan een echt maatje die net wel mijn kousen wast en wiens kousen ik 
Het is dus allemaal heel dubbel. Ja ik ook durf te zeggen I WANT IT ALL! Het vertrouwde, de rust EN het spannende, frisse waarin ja idd mijn sexualiteit veel uitgesprokener is.Maar dan bedenk ik me… die moeite en energie die je bij niet-monogamie of een affaire in iemand anders steekt, die kan je mits creativiteit toch ook in je partner steken? Hebben we altijd een nieuw iemand nodig om dat te voelen? Of is dat de ‘makkelijke’ weg? Een nieuw lichaam, nieuwe aandacht is altijd spannend, maar moet dat perse dmv sex? Kunnen we niet op vele andere manieren connecties aangaan met mensen zonder dat daar seks bij komt kijken?
Zie je ikzelf, en kan alleen voor mezelf praten, ben een extravert, ik connecteer heel snel met anderen… praten, lachen, activiteiten delen…. Dat geeft me idd energie… en die energie breng ik dan naar huis en dan heb ik net hele intense seks met MIJN partner, alsof de seksuele energie door anderen is opgeladen en gericht wordt op mijn partner… ik vind de aandacht van anderen ook leuk… maar dat escaleert dus niet tot het willen van seks met die mensen…
Ieder beestje is anders….
MRI schreef op 19-10-2023 om 21:51:
[..]
welke podcast is dat?
Linda overspel en de podcast Lust of AD en de liefde. Er zijn er veel.
Belgica ik begrijp je volkomen hoor. En het lijkt alsof je een keuze moet maken. En daar ook bij moet blijven. Maar zo werkt het niet (en dat is heel prettig). Er zijn tal van stellen die bijvoorbeeld al jaren die connectie hebben. Echt een diepe verbinding en heel gelukkig samen en die af en toe een trio doen, swingen of een club bezoeken. Er zijn talloze mensen die heel gelukkig zijn met latten (dan heb en hou je ook een eigen leven). En er zijn mensen die deels open of tijdelijk open zijn. Of 1 fwb naast een vaste relatie hebben (bijvoorbeeld om bepaalde behoeftes te vervullen die de partner niet kan of wil vervullen).
Een open relatie hoeft niet te betekenen dat je niet alles hebt wat jij beschrijft. Dat kan met 1 vaste partner maar ook met meerdere partners.
Ik vind het juist lastig dat je tal van vrienden hebt voor verschillende zaken (winkelen, uitgaan, gesprekken). Maar je partner is 1 persoon die tal van kwaliteiten moet hebben.
Niemand heeft ooit alles. In geen enkele relatievorm. En natuurlijk maak je altijd keuzes.
Het lijkt me erg ingewikkeld om een relatie te hebben met meerdere mensen. Het lijkt me dat er altijd één favoriet is (zoals in vriendenclubjes bijvoorbeeld) en er altijd iets van ongelijkwaardigheid bestaat. Dat mensen monogaam willen zijn heeft denk ik niet zoveel te maken met dat hun relatie niet ideaal is, maar dat ze een veilige haven willen hebben en ik denk dat zo'n superromantische liefdesrelatie die alles aan kan héél zeldzaam is. Doorgaans is liefde tussen twee partners eenmaal niet zo onvoorwaardelijk als de liefde voor je kinderen, om maar iets te noemen.
Ik merk -en vooral nu ook uit eigen ervaring- dat het vaak vrouwen lijken te zijn die na een tijdje (laten we zeggen als de lust weg is) buiten de deur gaan kijken en zich daar niet voor schamen want 'ja ze moeten toch hun gevoel volgen' als ze ineens iets voelen voor die 'leuke buurman'.
Onder mannen (zegt wellicht iets over mijn vriendenkring) is dit niet zo makkelijk bespreekbaar en ik heb het gevoel dat intimiteit daar vaak wat meer stiekem gaat. Weinig sex, geen passie etc. wordt meer geaccepteerd en gevoelens worden onderdrukt en niet klakkeloos nagejaagd. Vanuit de gewenning van het onderdrukken van bijvoorbeeld 'wow kijk die meid eens een mooie kont hebben, hoe zou ze het doen in bed?' en alle gevoelens die daarbij komen kijken.
Daarbij heb ik ook een beetje het gevoel dat 20% van de mannen het met 80% van de vrouwen zou kunnen/willen doen maar dat 80% van de vrouwen het met maar 20% van de (alpha) mannen zou willen doen. Eigenlijk een beetje zoals op de apenrots zeg maar.
Zo en nu benieuwd naar de kritiek...
P.S. ik realiseer me het 'kalimero' gehalte van deze opmerking maar ik hoop er niemand mee te kwetsen. Vraag me meer af of ik een soort taboe-achtig thema heb gevonden of dat het onzin is...
Ik denk dat dit een behoorlijk taboe onderwerp is. Maar vrouwen zijn over het algemeen veel communicatiever. Veel meer gewend uitgebreid te spreken over hun gevoelens.
In het algemeen heb ik het idee dat mannen veel makkelijker seks kunnen en willen hebben en dus ook minder kritisch zijn op de partner. Vrouwen zijn veel kritischer en kunnen dat ook zijn. Het aanbod aan mannen is inderdaad wel 80% tegenover maar 20% beschikbare vrouwen. Punt daarbij is ook nog de dubbele moraal voor vrouwen die (helaas) nog steeds van toepassing is. En als vrouw heb je ook nog je veiligheid om rekening mee te houden.
Homeguy schreef op 26-11-2023 om 14:11:
P.S. ik realiseer me het 'kalimero' gehalte van deze opmerking maar ik hoop er niemand mee te kwetsen. Vraag me meer af of ik een soort taboe-achtig thema heb gevonden of dat het onzin is...
Het komt op mij meer over als proberen reactie uit te lokken, eerlijk gezegd. Hoe zinvol is het om zo generaliserend te zijn, en hoe gaan we dat met zijn allen onderbouwen? Gaan we een steekproef doen? En doet het ertoe, ga je ineens op mannen vallen als we tot de conclusie komen dat die trouwer zijn?
AnnaPollewop schreef op 26-11-2023 om 19:54:
[..]
Het komt op mij meer over als proberen reactie uit te lokken, eerlijk gezegd. Hoe zinvol is het om zo generaliserend te zijn, en hoe gaan we dat met zijn allen onderbouwen? Gaan we een steekproef doen? En doet het ertoe, ga je ineens op mannen vallen als we tot de conclusie komen dat die trouwer zijn?
nou... steekproef is wel handig misschien. En waarom niet? En het is toch fijn om te weten hoe dingen werken?
En het is toch krom (als het klopt) dat mannen de hele tijd vanalles onderdrukken en vrouwen niet maar als ze dan wat voelen zijn ze weg...
Lijkt mij anno 2023 waarbij we alles gelijk proberen te verdelen een beetje oneerlijk. En ja dat vraagt dan misschien om positieve discriminatie.
Ben met mijn partner wel eens gaan tinderen. Zij had binnen 1 dag 8 matches en ik maar 1. Is wel n=1 maar toch..
Als het gaat om de zorg voor de kids verdelen en werken moet alles 50/50 worden verdeeld maar op de datingmarkt zijn we blijkbaar nog op de apenrots... Heerlijk hoor om begeerd en veroverd te worden maar zou dat nu ook niet eens voor mannen leuk zijn? Afwijzing doet gewoon zeer!
Maargoed over polygamie. Mijn vriendin gaf aan verliefd te zijn op een ander en ze stelde voor alletwee een avondtuurtje te doen en ik dacht: met wie dan? Rondgevraagd hoe vrienden dat zouden aanpakken en we kwamen tot bovenstaande conclusie: Avontuurtjes zijn voor mannen veel moeilijker te beginnen en het verhaal van vrouwen over risico op zwangerschap gaat niet meer op in 2023 dus dat is geen argument.
Nogmaals n=1 maar volgens mij klopt het wel en is het een onderbelicht onderwerp waar doorgaans nogal geergerd op wordt gereageerd door mensen die aan de fijne kant van het spectrum staan (lees vrouwen)
"En doet het ertoe, ga je ineens op mannen vallen als we tot de conclusie komen dat die trouwer zijn?"
Ja het doet er toe. Het gaat over gedrag en over sociale norm en die kan veranderen. Het is bijna 2024 ..
Het heen en weer gooien van stellingen over mannen zijn zus en vrouwen zijn zo is niet bepaald iets van de huidige tijd, dat is al heel oud en het lijkt me vrij zinloos. Het gaat volkomen voorbij aan individuele verschillen die veel groter zijn. En sociale normen komen in zo ruime variatie voor dat er voor elk wat wils is, of je nou je mening ermee wil onderbouwen of juist iets zoekt om tegen ten strijde te gaan.
Enfin, een mens kan maar een hobby hebben.
